Mantelzorgers overbelast door bezuinigingen

quote:

Op zondag 8 november 2015 15:20 schreef MisterCe het volgende:
Brabant telt tienduizenden overbelaste mantelzorgers. Dat laten zorgorganisatie ZuidZorg en de GGzE weten aan Omroep Brabant. Mede door de bezuinigingen in de zorg neemt de druk op mantelzorgers toe. Sommigen zijn zestien uur per dag, zeven dagen per week, bezig met het verzorgen van een familielid.

De druk zorgt voor psychische klachten bij mantelzorgers en die variëren van oververmoeidheid tot lusteloosheid en depressiviteit. "Alleen al in Eindhoven en Veldhoven zijn tussen de 5000 en de 5500 overbelaste mantelzorgers", zegt Hubert Cornelis van ZuidZorg Extra. "Het gaat om mensen die het erg zwaar hebben vanwege de zorg voor een partner, ouder, broer of zus."

http://www.telegraaf.nl/b(...)rs_overbelast__.html

Is dit humaan en beschaafd vraag ik me hardop af? Op andere gebieden zijn we dit wel, daar is ook ongelimiteerd geld voor beschikbaar.

We krijgen dus een nieuwe zorgvraag door de zorgvraag af te wentelen op niet-professionele zorgverleners.
Ik vind mantelzorg prima maar het is geen vervanging van, hooguit een aanvulling op.

quote:

Op zondag 8 november 2015 19:41 schreef Gia het volgende:

[..]

Ben het met je eens hoor.
Wil het alleen iets relativeren dat er ook betrekkelijk fitte ouderen leunen op mantelzorgers voor zorg die ook op andere manieren opgelost kan worden.

Ik doel dus niet op zwaar behoeftige patienten. En vind het van de zotte dat er maar verwacht wordt dat de kinderen vader wel verschonen, wassen, voeden en het huishouden doen. Dat is zelfs niet te doen als je ze in huis neemt.

Ik vraag me af in welke mate we winst zouden boeken door meer het kaf van het koren te scheiden: meer middelen naar de echt hulpbehoevenden, minder naar wie nog redelijk zelfstandig is. Ook vraag ik me af in welke mate mensen minder snel en minder sterk hulpbehoevend zouden worden als ze wat gezonder zouden eten, meer zouden bewegen etc.
Waarschijnlijk maakt het in veel gevallen heel erg veel verschil. Maar ja, hoe leggen we die rekening neer bij die mensen? Ik heb er wat ideeën over: via accijns etc.

Direct hebben de mantelzorgers zelf ook mantelzorgers nodig.

En tsja, dat krijg je met het privatiseren van de zorg, waarbij een enorme tussenlaag van managers en andere overhead gecreëerd wordt die zelf helemaal niets aan de kwaliteit van de zorg toevoegt.

(offtopic) zelfde met scholen. Van 1 basisschool met 1 directeur, naar een stichting bestaande uit 6 basisscholen uit de regio met elk een normale directeur, plus een afzonderlijk nieuw en modern hoofdkantoor waar dan ook nog eens in ieder geval 1 hoofddirecteur, 2 onderdirecteuren, een hele financiële administratie, een hoofd speciale begeleiding (voor alle rugzakjes) en een betaald bestuur zitten. En daar gaat een groot deel van het budget, wat eerst rechtstreeks naar het onderwijs ging. Maar de kwaliteit mag niet achteruit, dus een grotere werkdruk voor de leerkrachten. (plus een hoofdbestuur dat bedenkt dat alle directeuren wel leuk een werkvakantie op Curaçao kunnen houden, ter viering van het 5-jarig! bestaan van de stichting. True story.)

En voor ouderenzorg-instellingen zal het waarschijnlijk niet veel anders zijn.

Andere kant van het verhaal..

Mijn moeder klaagt steen en been over de schoonmaak bij mijn oma, maar zelf dan een paar tientjes lappen om het een commerciële werkster eens goed te laten doen komt niet bij ze op.

Oma heeft geld zat en zij ook 'maar daar is de gemeente toch voor?'

Dit is natuurlijk slechts het topje van de ijsberg, en pas het begin.

Nu de participatiemaatschappij langzaam maar zeker verder vorm krijgt zullen steeds meer mantelzorgers meer op hun bordje krijgen.

Dat is bovendien het tegenstrijdige aan de mededeling vanuit het kabinet. Het kabinet wilt dat we allemaal wat meer naar elkaar gaan omkijken en voor elkaar gaan zorgen. Maar Nederland is al een land met één van de hoogste cijfers wat betreft participatie van vrijwilligers en mantelzorgers.

Tegelijkertijd moeten mensen meer werken (en anders moeten ze dat wel vanwege hogere belastingen, eigen bijdrages en andere rekeningen), en wordt mantelzorgen eigenlijk juist heel onaantrekkelijk gemaakt (ook door die nieuwe belastingregels waarbij éénverdieners in een huishouden 5 keer meer belasting betalen dan 2 verdieners met een vergelijkbaar inkomen, of denk anders aan de 'mantelzorgboete' waarbij uitkeringen verlaagd worden als je iemand in huis neemt om voor te zorgen).

Die hele participatiegedachte die wordt verkocht als nobele ideële gedachte is niets anders dan 'newspeak' om ordinaire bezuinigingen goed te praten (bezuinigingen op verzorgingstehuizen, mensen moeten langer blijven thuiswonen, tegelijkertijd wordt er ook fors bezuinigd op de thuiszorg, en niet een beetje, met maar liefst 30%).

Kortom, dit kan niet anders dan tot wantoestanden leiden op termijn. Maar dat zal menig VVD-er of D'66er aan hun reet roesten. Als zij maar minder belasting betalen vinden zij een maatschappelijke wantoestand meer of minder niet boeiend.

quote:

Op maandag 9 november 2015 18:31 schreef MisterCe het volgende:

[..]

Klopt. Wat een mooi kabinet hebben we toch he?

Volgens mij wordt bijna niemand vrolijk van dit kabinet. Je stemde op de PvdA/VVD om te voorkomen dat de ander de grootste zou worden en je kreeg de VVD/PvdA.
Bovendien heeft Mark Rutte al aangetoond hopeloos ongeschikt te zijn voor deze functie:
- 1/3de bezuiniging op de universiteiten
- geen enkele visie
- slecht optreden naar aanleiding van die aanslag/ramp

Oké, Rutte is een goede teamchef maar dat alleen is niet genoeg voor deze functie.

Maar goed, nu weer terug ontopic.

quote:

Op maandag 9 november 2015 18:42 schreef Tomatenboer het volgende:
Dit is natuurlijk slechts het topje van de ijsberg, en pas het begin.

Nu de participatiemaatschappij langzaam maar zeker verder vorm krijgt zullen steeds meer mantelzorgers meer op hun bordje krijgen.

Inderdaad, tenzij het schip ten halve wordt gekeerd.

quote:

Op maandag 9 november 2015 17:21 schreef Bram_van_Loon het volgende:


Ik vraag me af in welke mate we winst zouden boeken door meer het kaf van het koren te scheiden: meer middelen naar de echt hulpbehoevenden, minder naar wie nog redelijk zelfstandig is. Ook vraag ik me af in welke mate mensen minder snel en minder sterk hulpbehoevend zouden worden als ze wat gezonder zouden eten, meer zouden bewegen etc.
Waarschijnlijk maakt het in veel gevallen heel erg veel verschil. Maar ja, hoe leggen we die rekening neer bij die mensen? Ik heb er wat ideeën over: via accijns etc.

Om het kaf van het koren te scheiden heb je weer professionals nodig om dat te beoordelen.
Maar het blijft lastig.
Stel je bestempelt iemand als nog redelijk zelfstandig, weinig hulp nodig, en die persoon is aan de hulp in huis gewend. Die gaat niet weer zelf poetsen, maar vraagt dan hulp bij mantelzorgers. Want ze krijgt nog maar een uurtje en da's echt niet genoeg! Als dit dan kinderen zijn met een baan én een huishouden met puberende tieners, dan ligt daar een burn-out zo op de loer.
Vroeger, mijn ouders, kregen jong kinderen.
Als wij dat ook hadden gedaan, waren ze nu de deur uit.
Komt nog bij dat vroeger, de vrouw thuis bleef.
Toen had je dus tijd voor je ouwe moer.

Tegenwoordig studeert de meerderheid door, willen dan eerst een aantal jaren flink werken alvorens aan kinderen te denken. Pas kinderen op je 35ste is heel normaal.
Ook die kinderen studeren flink door, oudere ouders, verdienen goed, dus ook zij gan weer voor kinderen na hun 35ste. Dan is oma al 70, als het eerste kleinkind geboren wordt. Waar vroeger 45 heel normaal was!

Dus, je hebt dan op je 50ste een paar puberende kinderen en 2 dementerende ouders van over de 80, waarvoor je als goede dochter dan graag wat zorg voor draagt, want de verpleging, als je al een plekje in een verzorgingshuis krijgt, heeft daar allemaal geen tijd voor.

Dus, een vrouw van 40 komt thuis, met de boodschapoen, recht uit haar werk, brengt de kinderen naar de sportclub, rijdt langs moeder af, om even snel te poetsen en eten klaar te zetten, snel de kinderen ophalen, naar huus, eten koken, en dan vraagt manlief: ' hoe was jouw dag?', terwijl hij zijn krantje leest.

En dat gaat alleen maar erger worden.

quote:

Op maandag 9 november 2015 17:57 schreef TripleSec het volgende:
Andere kant van het verhaal..

Mijn moeder klaagt steen en been over de schoonmaak bij mijn oma, maar zelf dan een paar tientjes lappen om het een commerciële werkster eens goed te laten doen komt niet bij ze op.

Oma heeft geld zat en zij ook 'maar daar is de gemeente toch voor?'

Precies!

Ze mogen praktisch voor niks met de taxipas, maar kindlief moet er maar een middagje vrij voor nemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Gia op 09-11-2015 19:42:38 ]

Kap toch eens met die totaal verwarde offtopic bijdragen John2406.

Sorry hoor, ben normaal heel netjes in discussies, maar jouw bijdragen leiden af van de discussie.

OT graag.

quote:

Op maandag 9 november 2015 19:34 schreef Gia het volgende:

[..]

Om het kaf van het koren te scheiden heb je weer professionals nodig om dat te beoordelen.
Maar het blijft lastig.
Stel je bestempelt iemand als nog redelijk zelfstandig, weinig hulp nodig, en die persoon is aan de hulp in huis gewend. Die gaat niet weer zelf poetsen, maar vraagt dan hulp bij mantelzorgers. Want ze krijgt nog maar een uurtje en da's echt niet genoeg! Als dit dan kinderen zijn met een baan én een huishouden met puberende tieners, dan ligt daar een burn-out zo op de loer.
Vroeger, mijn ouders, kregen jong kinderen.
Als wij dat ook hadden gedaan, waren ze nu de deur uit.
Komt nog bij dat vroeger, de vrouw thuis bleef.
Toen had je dus tijd voor je ouwe moer.

Tegenwoordig studeert de meerderheid door, willen dan eerst een aantal jaren flink werken alvorens aan kinderen te denken. Pas kinderen op je 35ste is heel normaal.
Ook die kinderen studeren flink door, oudere ouders, verdienen goed, dus ook zij gan weer voor kinderen na hun 35ste. Dan is oma al 70, als het eerste kleinkind geboren wordt. Waar vroeger 45 heel normaal was!

Dus, je hebt dan op je 50ste een paar puberende kinderen en 2 dementerende ouders van over de 80, waarvoor je als goede dochter dan graag wat zorg voor draagt, want de verpleging, als je al een plekje in een verzorgingshuis krijgt, heeft daar allemaal geen tijd voor.

Dus, een vrouw van 40 komt thuis, met de boodschapoen, recht uit haar werk, brengt de kinderen naar de sportclub, rijdt langs moeder af, om even snel te poetsen en eten klaar te zetten, snel de kinderen ophalen, naar huus, eten koken, en dan vraagt manlief: ' hoe was jouw dag?', terwijl hij zijn krantje leest.

En dat gaat alleen maar erger worden.

Soms helpen de mannen ook maar verder ben ik het met je eens dat dit een groot probleem is.
+ dat kinderen vaak ook best ver van hun ouders wonen en dat lang niet ieder kind een auto of het OV kan betalen om 3 keer per week op en neer te gaan.

quote:

Op maandag 9 november 2015 19:46 schreef Bram_van_Loon het volgende:

Soms helpen de mannen ook maar verder ben ik het met je eens dat dit een groot probleem is.
+ dat kinderen vaak ook best ver van hun ouders wonen en dat lang niet ieder kind een auto of het OV kan betalen om 3 keer per week op en neer te gaan.

En dat probleem wordt alleen maar groter, vanwege laat kinderen en samen moeten werken.

quote:

Op maandag 9 november 2015 19:49 schreef john2406 het volgende:

[..]

Zet je eens erbij, en laat ma bellen voor een taxi dan, ik heb het meegemaakt 2 uur later kwam er een taxi aan, moeder is wel al jaren dood.
De keer erop heb ik mijn eigen auto maar genomen en ma gebracht, voorniks is dan als er toevallig een tijdje vrij is, of als er een taxi vrij is.
Teminste die jaren terug, of dat nou nog zo is kan jij alleen beantwoorden als je eens een keer erbij gaat zitten!

Ben jij van Duitse komaf of zo?

Ik ben nu iets meer dan 10 jaar aan het mantelen, sinds juni 2005. Maar momenteel niet intensief, maar 1 (af en toe 2) dag(en) per week. Wel lange dagen en ook 52 weken/jaar. In de eerste jaren ging ik ook met het OV heen en weer, (ik woon op 65 km afstand). De afstand was ook de reden dat ik niet frequenter of voor minder uren per dag het kon doen. In die eerste jaren bleef ik daar overnachten en plakte ik 2, soms 3 dagen achter elkaar. Mijn ouders hebben altijd mijn reiskosten vergoed.

Nu ga ik steeds met de auto heen en weer. Het is de oude auto van mijn ouders waar ik die afgelopen 10 jaar steeds de enige chauffeur van was. Sinds een jaar staat die auto op mijn naam.

quote:

Op maandag 9 november 2015 19:49 schreef john2406 het volgende:

Zet je eens erbij, en laat ma bellen voor een taxi dan, ik heb het meegemaakt 2 uur later kwam er een taxi aan, moeder is wel al jaren dood.
De keer erop heb ik mijn eigen auto maar genomen en ma gebracht, voorniks is dan als er toevallig een tijdje vrij is, of als er een taxi vrij is.
Teminste die jaren terug, of dat nou nog zo is kan jij alleen beantwoorden als je eens een keer erbij gaat zitten!

quote:

Op maandag 9 november 2015 12:37 schreef john2406 het volgende:

Vergeet niet die mensen zijn oud geworden toch, laat ik eens nemen 70jr of ouder, hebben ze dan 70jr alles verkeerd gedaan?
Dan snap ik niet dat het in dit land alles zo is opgebouwd als dat het is.
Want die ouderen deden ja alles verkeerd?
.

Rare zinsbouw heb je, lijkt zo uit het Duits 1 op 1 vertaald.

quote:

Op maandag 9 november 2015 20:05 schreef barthol het volgende:
Ik ben nu iets meer dan 10 jaar aan het mantelen, sinds juni 2005. Maar momenteel niet intensief, maar 1 (af en toe 2) dag(en) per week. Wel lange dagen en ook 52 weken/jaar. In de eerste jaren ging ik ook met het OV heen en weer, (ik woon op 65 km afstand). De afstand was ook de reden dat ik niet frequenter of voor minder uren per dag het kon doen. In die eerste jaren bleef ik daar overnachten en plakte ik 2, soms 3 dagen achter elkaar. Mijn ouders hebben altijd mijn reiskosten vergoed.

Nu ga ik steeds met de auto heen en weer. Het is de oude auto van mijn ouders waar ik die afgelopen 10 jaar steeds de enige chauffeur van was. Sinds een jaar staat die auto op mijn naam.

Ik heb ook de auto van mijn vader op mijn naam, vanaf dat hij niet meer mocht rijden.
Heb de afgelopen jaren vrijwel alleen gemanteld voor mijn ouders. Omdat ik daar de meeste tijd voor had. Vooral overal mee naartoe. Zorg of huishoudelijk kan ik niet. Ben niet voor niets afgekeurd.
Nu is mijn vader overleden en ben ik met mijn moeder gebrouilleerd, zeg maar gerust, ik lig er voor een goeie mee overhoop. Lang verhaal, niet belangrijk. Heeft nooit echt geboterd. Maar nu moeten mijn zussen wel.

Ben benieuwd hoe lang zij dit vol gaan houden. Nu al 2 maanden.

quote:

Op maandag 9 november 2015 20:14 schreef john2406 het volgende:

[..]

Nee mijn moeder was van boven de rivieren en pa de generatie ervoor van boven de rivieren, woon wel al jaren kort op twee keer vallen van de grens.
Limburg dus, waar kom jij vandaan?
Ik heb immers ook je vraag beantwoord.

Tomaten boer dit is wel offtopic trouwens, en zal totaal niks met het topic van doen hebben!

Ah, dan zal dat aan 't Limburgs liggen. Dat heeft wel Duitse invloeden.

Ik ben van de buren, Noord Brabant.

Maar viel me op, vandaar mijn vraag.