R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Even hier ook een berichtje,
Mijn vrouw heeft me na een relatie van 18 jaar waarvan 11 jaar huwelijk en twee lieve kinderen van 6 en 8 jaar in de steek gelaten voor een ander. Haar gevoel naar mij is weg.
Met koningsdag heeft ze mij verteld dat ze verliefd is op haar werkgever die tevens een goede vriend van ons was, maar ze wilde verder met ons gezin.
We hebben veel gepraat en zijn lekker met zijn allen op vakantie geweest. De klik was terug dacht ik.
Na de vakantie werd de stemming weer anders, heel de tijd achter die telefoon en contact maakte ze nauwelijks met me, ook de kinderen werden hier de dupe van door minder aandacht van beide. Ik zocht immers het contact als we op de bank zaten.
Afgelopen vrijdag barstte de bom, ze vertelde dat ze niet meer verder kon en ik heb haar de deur gewezen. Met haar koffer liep ze "die goede vriend van ons". Gisterochtend kwam ze naar huis en hebben we gepraat, ik zei dat ik een lieve vrouw verlies en hoop een goede vriendin terug te krijgen. Vechtend uit elkaar gaan zie ik niet als een optie.
Ze heeft me zoveel verdriet gedaan en wil dat het goed komt met mij, daarom hebben al besloten dat ik in het huis blijf wonen en er geen boedelscheiding komt en alles komt op mijn naam zodat ik hier kan blijven wonen en de kinderen doordeweeks en om het weekend bij mij zijn.
Ik wil niet dat mijn kinderen opgroeien in een café. In de ochtend als ik vroeg weg moet komt ze hier zitten en maakt ze de kinderen klaar voor school om vervolgens naar haar werk/nieuwe vriend te gaan. Na school vangt zij ze op en om en om eten ze bij mij of bij haar waarna ze hier in hun vertrouwde bed kunnen gaan slapen.
Gisteren veel vrienden en familie over de vloer gehad die me allemaal kwamen steunen, wat is dat prettig joh.
Gistermiddag en -avond hebben we veel gehuild en gepraat toen ze hier was. Ze wilde dit allemaal niet kwijt en huilde bij het zien van ons bed. Ze ging erop liggen en vroeg of bij haar kwam liggen, dit wilde ik niet. We hebben het bed verschoond en ik zag in haar ogen een blik die enorme twijfels bracht. Het zou me geen moer moeten schelen maar ik hou van haar en wil haar zo niet zien.
Voor mij is het duidelijk en heeft zij haar keuze gemaakt. Ze heeft me lang aan het lijntje gehouden ent tijdens het vrijen dacht ze bijvoorbeeld niet aan mij maar aan die ander. De scheiding wil ze nog laten wachten om het even te laten belopen en te zien wat er gebeurd. Ik heb haar verteld dat in een café totaal geen basis ligt voor een relatie, hij aan het werk en zij alleen op de bank in de woonkamer. Iedere avond dag in dag uit.
Vandaag komen de kinderen weer naar huis, die hebben bij mij zus gelogeerd. We gaan ze vertellen wat er is gebeurd en wat er gaat gebeuren.
Ze heeft me zoveel pijn gedaan maar ik wil ook niet dat ze daar ongelukkig wordt en ik geef op een papiertje dat ze dat daar wordt. Moet ik haar steunen met haar besluit of moet ik de deur keihard dichttrekken en zeggen dat ze meent het daar beter te hebben ze daar maar moet gaan zitten? Ik wil haar van alle kanten helpen maar ik weet niet of ik dat kan opbrengen.
Mijn vrouw heeft me na een relatie van 18 jaar waarvan 11 jaar huwelijk en twee lieve kinderen van 6 en 8 jaar in de steek gelaten voor een ander. Haar gevoel naar mij is weg.
Met koningsdag heeft ze mij verteld dat ze verliefd is op haar werkgever die tevens een goede vriend van ons was, maar ze wilde verder met ons gezin.
We hebben veel gepraat en zijn lekker met zijn allen op vakantie geweest. De klik was terug dacht ik.
Na de vakantie werd de stemming weer anders, heel de tijd achter die telefoon en contact maakte ze nauwelijks met me, ook de kinderen werden hier de dupe van door minder aandacht van beide. Ik zocht immers het contact als we op de bank zaten.
Afgelopen vrijdag barstte de bom, ze vertelde dat ze niet meer verder kon en ik heb haar de deur gewezen. Met haar koffer liep ze "die goede vriend van ons". Gisterochtend kwam ze naar huis en hebben we gepraat, ik zei dat ik een lieve vrouw verlies en hoop een goede vriendin terug te krijgen. Vechtend uit elkaar gaan zie ik niet als een optie.
Ze heeft me zoveel verdriet gedaan en wil dat het goed komt met mij, daarom hebben al besloten dat ik in het huis blijf wonen en er geen boedelscheiding komt en alles komt op mijn naam zodat ik hier kan blijven wonen en de kinderen doordeweeks en om het weekend bij mij zijn.
Ik wil niet dat mijn kinderen opgroeien in een café. In de ochtend als ik vroeg weg moet komt ze hier zitten en maakt ze de kinderen klaar voor school om vervolgens naar haar werk/nieuwe vriend te gaan. Na school vangt zij ze op en om en om eten ze bij mij of bij haar waarna ze hier in hun vertrouwde bed kunnen gaan slapen.
Gisteren veel vrienden en familie over de vloer gehad die me allemaal kwamen steunen, wat is dat prettig joh.
Gistermiddag en -avond hebben we veel gehuild en gepraat toen ze hier was. Ze wilde dit allemaal niet kwijt en huilde bij het zien van ons bed. Ze ging erop liggen en vroeg of bij haar kwam liggen, dit wilde ik niet. We hebben het bed verschoond en ik zag in haar ogen een blik die enorme twijfels bracht. Het zou me geen moer moeten schelen maar ik hou van haar en wil haar zo niet zien.
Voor mij is het duidelijk en heeft zij haar keuze gemaakt. Ze heeft me lang aan het lijntje gehouden ent tijdens het vrijen dacht ze bijvoorbeeld niet aan mij maar aan die ander. De scheiding wil ze nog laten wachten om het even te laten belopen en te zien wat er gebeurd. Ik heb haar verteld dat in een café totaal geen basis ligt voor een relatie, hij aan het werk en zij alleen op de bank in de woonkamer. Iedere avond dag in dag uit.
Vandaag komen de kinderen weer naar huis, die hebben bij mij zus gelogeerd. We gaan ze vertellen wat er is gebeurd en wat er gaat gebeuren.
Ze heeft me zoveel pijn gedaan maar ik wil ook niet dat ze daar ongelukkig wordt en ik geef op een papiertje dat ze dat daar wordt. Moet ik haar steunen met haar besluit of moet ik de deur keihard dichttrekken en zeggen dat ze meent het daar beter te hebben ze daar maar moet gaan zitten? Ik wil haar van alle kanten helpen maar ik weet niet of ik dat kan opbrengen.
zij heeft haar keus al gemaakt, ik had haar het huis uit "geschopt". Natuurlijk lopen de emoties hoog op met dat soort dingen, maar houd je poot stijf.
Ik zou voorstellen elkaar een maand ofzo niet te zien tenzij het echt moet en dan alleen afspreken op publieke plekken.
Het is niet meer jouw zaak/zorg dat zij gelukkig wordt.
Ik zou voorstellen elkaar een maand ofzo niet te zien tenzij het echt moet en dan alleen afspreken op publieke plekken.
Het is niet meer jouw zaak/zorg dat zij gelukkig wordt.
Gewoon het huis uit keilen en de deur voor haar neus dicht rammen. Ik zou daar zonder blikken en blozen een schadepost van enkele honderden euro's voor maken (schade aan de deur) om haar op te wijzen hoe ik werkelijk over denk. Als zij zo graag wil bonken met haar baas moet ze dat lekker doen. In wezen volgt ze haar vagijn en kwelt haar kinderen voor nieuwe dick. Ik hoop dat je overheen komt, kerel! Veel succes gewenst!!!
Sterkte.
Overigens vind ik het vreemd dat ze de scheiding nog even wil laten wachten om het even te "laten belopen".
Wat wil ze laten belopen? Haar nieuwe verkering? Weer terug kunnen naar haar huwelijk als de verkering toch niet zo ideaal blijkt?
Overigens vind ik het vreemd dat ze de scheiding nog even wil laten wachten om het even te "laten belopen".
Wat wil ze laten belopen? Haar nieuwe verkering? Weer terug kunnen naar haar huwelijk als de verkering toch niet zo ideaal blijkt?
Dank je, ik heb geen idee waarom ze dat wil.quote:Op zondag 8 november 2015 07:49 schreef Leandra het volgende:
Sterkte.
Overigens vind ik het vreemd dat ze de scheiding nog even wil laten wachten om het even te "laten belopen".
Wat wil ze laten belopen? Haar nieuwe verkering? Weer terug kunnen naar haar huwelijk als de verkering toch niet zo ideaal blijkt?
Gisteren was ze hier en hebben flink gepraat, gehuild en gelachen. Boven op de slaapkamer gingen we ons (of nu mijn) bed verschonen en begon ze te huilen ging op bed liggen en vroeg of ik ook kwam liggen, dit heb ik afgewezen. Hebben nog koffie gedronken en heb toen gezegd dat ze maar moest gaan. Ze hield me stevig vast en gaf me twee keer drie zoenen op de wang, ik voelde gewoon aan dat ze me vol op mijn wilde kussen. Ik weet het allemaal niet en hoop voor haar dat ze daar haar draai kan vinden en gelukkig wordt. Het zullen voor haar eenzame dagen worden. Haar vriend is immers altijd aan het werk en 's avonds heeft hij een kroeg te runnen, zit ze daar zowat alle avonden alleen op de bank.
Waar en of ze daar alleen en eenzaam is is jouw probleem niet 
Ik heb wel het idee dat ze niet weet wat ze wil, en eigenlijk ook nog aan haar huwelijk vast wil houden, alsof ze dat als "reserve" kan houden voor het geval het allemaal tegenvalt.
Met de manier waarop ze dat doet zou iemand mij overigens totaal tegen zich in het harnas jagen.
Je maakt een keuze en dat is het, compleet met alle gevolgen.
Weet haar verkering eigenlijk al dat ze bij jou weg is en nu bij hem blijft?
Ik heb wel het idee dat ze niet weet wat ze wil, en eigenlijk ook nog aan haar huwelijk vast wil houden, alsof ze dat als "reserve" kan houden voor het geval het allemaal tegenvalt.
Met de manier waarop ze dat doet zou iemand mij overigens totaal tegen zich in het harnas jagen.
Je maakt een keuze en dat is het, compleet met alle gevolgen.
Weet haar verkering eigenlijk al dat ze bij jou weg is en nu bij hem blijft?
Ja, het was een goede vriend van ons. Vrijdagavond nog gezellig mee zitten kletsen.quote:
Waar en of ze daar alleen en eenzaam is is jouw probleem niet
Ik heb wel het idee dat ze niet weet wat ze wil, en eigenlijk ook nog aan haar huwelijk vast wil houden, alsof ze dat als "reserve" kan houden voor het geval het allemaal tegenvalt.
Met de manier waarop ze dat doet zou iemand mij overigens totaal tegen zich in het harnas jagen.
Je maakt een keuze en dat is het, compleet met alle gevolgen.
Weet haar verkering eigenlijk al dat ze bij jou weg is en nu bij hem blijft?
Eerst wel, kwam hier ook over de vloer.quote:Op zondag 8 november 2015 08:21 schreef Leandra het volgende:
[..]
Van haar, het was niet bepaald jouw vriend...
Dat is ook wel heel cru.quote:
[..]
Ja, het was een goede vriend van ons. Vrijdagavond nog gezellig mee zitten kletsen.
Vraagje: zou je haar terugnemen?
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Geen idee. Mijn hoofd draait overuren.quote:
[..]
Dat is ook wel heel cru.
Vraagje: zou je haar terugnemen?
Het lijkt mij zaak om dat zo snel mogelijk op orde te krijgen. En de scheiding te regelen.quote:
[..]
Geen idee. Mijn hoofd draait overuren.
Het zou absurd zijn als jullie niet scheiden en zij doodleuk bij je terugkomt als ze merkt dat haar stiekeme avontuurtje toch niet was wat ze verwachtte.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Ik heb gezegd dat de deur hier altijd open staat voor haar.quote:
[..]
Het lijkt mij zaak om dat zo snel mogelijk op orde te krijgen. En de scheiding te regelen.
Het zou absurd zijn als jullie niet scheiden en zij doodleuk bij je terugkomt als ze merkt dat haar stiekeme avontuurtje toch niet was wat ze verwachtte.
Een scheiding is verschrikkelijk moeilijk en zeker als jullie al zo lang samen zijn en kinderen hebben. Dat ze verliefd is op een ander duidt erop dat ze iets mist in jullie relatie. En dat ze met die vriend wilt zijn duidt erop dat ze voor die verliefde gevoelens wilt gaan. Maar dat ze toch nog aan je hangt duidt dan weer op dat ze jou ook niet echt wilt verliezen. Misschien omdat ze nog om je geeft of om de zekerheid die je haar gaf of om allebei. Ook voor haar blijkt het dus moeilijk te zijn.quote:
Ze heeft me zoveel pijn gedaan maar ik wil ook niet dat ze daar ongelukkig wordt en ik geef op een papiertje dat ze dat daar wordt. Moet ik haar steunen met haar besluit of moet ik de deur keihard dichttrekken en zeggen dat ze meent het daar beter te hebben ze daar maar moet gaan zitten? Ik wil haar van alle kanten helpen maar ik weet niet of ik dat kan opbrengen.
Jij wilt geen vechtscheiding en je wilt dat ze gelukkig wordt, al denk je dat ze dat bij die andere niet zou kunnen. Plus, je wilt haar helpen, zeg je.
Dan help haar waar je kunt (maar vergeet jezelf niet). Dat betekent niet dat ze elk moment bij jou kan aankloppen om op de bank te huilen, maar geef haar de ruimte. Laat haar haar fouten maken. En ondertussen moet jij ook verdergaan met je leven.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-11-2015 08:36:39 ]
Dus je wilt haar terug.quote:
[..]
Ik heb gezegd dat de deur hier altijd open staat voor haar.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Dat betekent dus dat ze vrijelijk kan proberen of die affaire een relatie kan worden, en zo niet, dan kan ze werkloos bij jou terugkomen...quote:
[..]
Ik heb gezegd dat de deur hier altijd open staat voor haar.
Ik vind dit op alle fronten een hele berekenende manier van doen.
Wat een klotesituatie voor je.
Ik weet niet of je dit nu wil horen. De indruk die ik nu krijg, is dat ze zich schuldig voelt en daarom zegt jou tegemoet te willen komen. Maar als dit een definitieve breuk wordt, verwacht ik dat ze meer aan zichzelf gaat denken. En dan kon die scheiding wel eens anders uitpakken.
Ik weet niet of je dit nu wil horen. De indruk die ik nu krijg, is dat ze zich schuldig voelt en daarom zegt jou tegemoet te willen komen. Maar als dit een definitieve breuk wordt, verwacht ik dat ze meer aan zichzelf gaat denken. En dan kon die scheiding wel eens anders uitpakken.
The love you take is equal to the love you make.
En dit idd.quote:Op zondag 8 november 2015 08:39 schreef Lienekien het volgende:
Wat een klotesituatie voor je.
Ik weet niet of je dit nu wil horen. De indruk die ik nu krijg, is dat ze zich schuldig voelt en daarom zegt jou tegemoet te willen komen. Maar als dit een definitieve breuk wordt, verwacht ik dat ze meer aan zichzelf gaat denken. En dan kon die scheiding wel eens anders uitpakken.
Dat klopt en ben ik me van bewust.quote:
Wat een klotesituatie voor je.
Ik weet niet of je dit nu wil horen. De indruk die ik nu krijg, is dat ze zich schuldig voelt en daarom zegt jou tegemoet te willen komen. Maar als dit een definitieve breuk wordt, verwacht ik dat ze meer aan zichzelf gaat denken. En dan kon die scheiding wel eens anders uitpakken.
Kennelijk, als je zegt dat ze altijd terug kan komen. Dat is nogal een uitnodiging.quote:
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
In welke vorm is haar keus en dan zou ik een keuze moeten maken. We zijn erg aan elkaar gehecht.quote:
[..]
Kennelijk, als je zegt dat ze altijd terug kan komen. Dat is nogal een uitnodiging.
Het is een vieze hoer. Ze houdt je aan het lijntje, en laat een ander haar kut volspuiten.
Regel die shit zodat jij er goed uitkomt. Kinderen, huis, inboedel, alles voor jezelf zo goed mogelijk eruit slepen.
Dit komt nooit meer goed. Hoe kun je zo'n wijf nog ooit vertrouwen?
Regel die shit zodat jij er goed uitkomt. Kinderen, huis, inboedel, alles voor jezelf zo goed mogelijk eruit slepen.
Dit komt nooit meer goed. Hoe kun je zo'n wijf nog ooit vertrouwen?
The hardware is just a box you buy only because you want to play Mario games - Yamauchi
Mr. Zurkon doesn't need bolts, his currency is pain
Roy-O-Rama | Backlog | Wish-list
Mr. Zurkon doesn't need bolts, his currency is pain
Roy-O-Rama | Backlog | Wish-list
Haar gevoel is weg voor mij, ze houdt van me maar dat ene gevoel is weg. We hebben een zware tijd gehad en ze heeft haar heil bij een ander gezocht. Ben er heilig van overtuigd dat hij daar misbruik van heeft gemaakt en daardoor heeft het gevoel dat eerst wel aanwezig was weggedrukt. Bij een verliefdheid en spannende affaire zie je enkel de leuke dingen van je nieuwe geliefde en druk je de leuke dingen bij je oude weg en ga je je steeds meer irriteren aan hem omdat je bij die andere wilt zijn.quote:
[..]
Een scheiding is verschrikkelijk moeilijk en zeker als jullie al zo lang samen zijn en kinderen hebben. Dat ze verliefd is op een ander duidt erop dat ze iets mist in jullie relatie. En dat ze met die vriend wilt zijn duidt erop dat ze voor die verliefde gevoelens wilt gaan. Maar dat ze toch nog aan je hangt duidt dan weer op dat ze jou ook niet echt wilt verliezen. Misschien omdat ze nog om je geeft of om de zekerheid die je haar gaf of om allebei. Ook voor haar blijkt het dus moeilijk te zijn.
Jij wilt geen vechtscheiding en je wilt dat ze gelukkig wordt, al denk je dat ze dat bij die andere niet zou kunnen. Plus, je wilt haar helpen, zeg je.
Dan help haar waar je kunt (maar vergeet jezelf niet). Dat betekent niet dat ze elk moment bij jou kan aankloppen om op de bank te huilen, maar geef haar de ruimte. Laat haar haar fouten maken. En ondertussen moet jij ook verdergaan met je leven.
Zij heeft haar keuze gemaakt en is nu zelf verantwoordelijk voor haar eigen geluk. Ik zou je zorgen uitspreken zodat je ze kwijt bent, maar het daarna los proberen te laten.
Bij haar keuze hoort ook het doorzetten van de scheiding. De afronding van dit hoofdstuk hoort ook bij het begin van jullie nieuwe verhouding en het in de praktijk brengen van de afspraken rond de kinderen.
Mochten dingen anders lopen dan je nu kunt overzien, dan zie je dat dan wel. Nu gaan speculeren over allerlei opties die zouden kunnen gebeuren helpt jullie allebei niet verder.
Bij de scheiding zou ik gebruik maken van een mediator. Het lijkt nu misschien alsof alles is geregeld, maar je komt vast nog details tegen waar je het samen over eens moet worden. Het is in het belang van de kinderen en jullie zelf om dit zorgvuldig en in goed overleg te doen. Ook al denk je te weten hoe het nu verder gaat, het kan geen kwaad om hierbij hulp te hebben van iemand die professionele ervaring heeft met het proces dat jullie doormaken.
Veel sterkte.
Bij haar keuze hoort ook het doorzetten van de scheiding. De afronding van dit hoofdstuk hoort ook bij het begin van jullie nieuwe verhouding en het in de praktijk brengen van de afspraken rond de kinderen.
Mochten dingen anders lopen dan je nu kunt overzien, dan zie je dat dan wel. Nu gaan speculeren over allerlei opties die zouden kunnen gebeuren helpt jullie allebei niet verder.
Bij de scheiding zou ik gebruik maken van een mediator. Het lijkt nu misschien alsof alles is geregeld, maar je komt vast nog details tegen waar je het samen over eens moet worden. Het is in het belang van de kinderen en jullie zelf om dit zorgvuldig en in goed overleg te doen. Ook al denk je te weten hoe het nu verder gaat, het kan geen kwaad om hierbij hulp te hebben van iemand die professionele ervaring heeft met het proces dat jullie doormaken.
Veel sterkte.
