Bevallingsverhalen deel 21

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2016 14:48 schreef Ggirl het volgende:
[spoiler]

Woensdag 20 juli 2016. Het is de hele nacht plakkerig en benauwd geweest en ik besluit dan ook om lekker met zoon in het zwembad te gaan zitten. Fijn in de schaduw post ik even voor tien uur nog deze 'melding' in Z&G.

Het is echter maar van korte duur.. Tegen 10 uur word ik misselijk en parkeer ik zoon nog in zijn zwembroek in de box. Er gaan direct allerlei alarmbellen rinkelen en ik bel vriend dat hij nú naar huis moet komen.

Voor zoon bel ik naar het KDV

quote:

Op vrijdag 22 juli 2016 14:48 schreef Ggirl het volgende:
[spoiler]

Woensdag 20 juli 2016. Het is de hele nacht plakkerig en benauwd geweest en ik besluit dan ook om lekker met zoon in het zwembad te gaan zitten. Fijn in de schaduw post ik even voor tien uur nog deze 'melding' in Z&G.

Het is echter maar van korte duur.. Tegen 10 uur word ik misselijk en parkeer ik zoon nog in zijn zwembroek in de box. Er gaan direct allerlei alarmbellen rinkelen en ik bel vriend dat hij nú naar huis moet komen.

Voor zoon bel ik naar het KDV om te vragen of ze een plekje hebben. 'Ja hoor, we zitten met een aantal in de speeltuin bij jullie om de hoek, zal ik hem over tien minuten oppikken?'

Ik doe hem een t-shirt aan en realiseer me dat hij nog steeds in zijn natte zwembroek zit. Zijn spulletjes staan klaar en ik pak nog snel een droge broek. Ondertussen staan ze al voor de deur en gaat hij, na 1000x excuus van mij, in zijn zwembroek mee.

Vriend is er enkele minuten later en om 11.20 uur zijn we in het ziekenhuis.
De verloskamers zijn allemaal leeg, en daarom maken we een praatje met beide verloskundigen van dienst. Ik word aangesloten op de CTG en deze bevestigd wat ik voel. Iedere 3/4 minuten een wee van zo'n 40 seconden.

Ik herken het van zoon en hou in mijn achterhoofd dat het vast langer gaat duren als toen.

Tegen 12.45 heb ik het idee dat het ineens hard gaat en zeg dit ook tegen de verloskundige die komt kijken. Ze zegt het aan mijn gezicht te zien waarop ik antwoord 'dat is een verkapte manker van zeggen dat ik er slecht uitzie hoor'. We grappen nog eventjes door als ze zegt; het zijn 7 cm en ik ga even mijn collega vragen om nogmaals te voelen, want ik weet niet of het kindje met het gezichtje goed ligt voor het plaatsen van de schedelelectrode.

Ik mopper op vriend dat ze maar eerst eens moet vragen of ik dat wel wil dat ze die plaatsen waarop vriend zegt; weet je nog hoe T. Dipte? Dat risico nemen we niet Ggirl.

De verloskundigen komen terug en slepen het echo-apparaat mee, gewoon voor de zekerheid zeggen ze. Ook nummer twee voelt en dan word uitgesproken 'of zouden het toch billetjes zijn?' Ik vertel dat ze 's zondags nog een echo gemaakt hebben en dat hoofdje toen beneden lag, niet ingedaald, Ruggetje links.

De echo laat ze ook in twijfel, aan de 'hoogte' van het hartje menen ze toch dat het een koppie is dat beneden ligt.
Ze besluiten de gynaecoloog te bellen, en binnen afzienbare tijd staat 'mijn' gynaecoloog naast het bed.

Voordat ik het weet zit ze naast me en krijg ik het verlossende antwoord.. Het zijn billen! Gezien de snelheid van de ontsluiting krijg ik de keuze voor doorzetten of eventueel een keizersnede.

Ik vraag of er nog iets mogelijk is van pijnstilling want dit bericht in combinatie met de snelheid v/d bevalling lijken het wel extra heftig te maken..

De enige optie die ik nog heb is een morfinepompje en dan moet er eerst een infuus geprikt worden.

Ik kijk haar aan en zeg 'dan doe dat maar eens heel vlug want we gaan het maar doen zo, anders word ze dadelijk op de gang geboren'

Ik heb namelijk persdrang, gruwelijke persdrang! De VK voelt en er staat nog maar een randje. Ze zegt me de wee die volgt weg te puffen en begint te roepen op de gynaecoloog.
Ik hoor iets over knippen en protocol maar heb niet meer de puf er naar te vragen.

De volgende wee kan ik niet meer wegpuffen en voordat vriend het goed en wel in de gaten heeft bungelt er een kontje en voet, de volgende wee word ik even flink geholpen (met een ontzettend beurs schaambeen als gevolg) en daar is ze dan; onze dochter!

Ze mag eventjes op mijn buik maar voordat ik het weet is ze weg en lig ik er alleen. Ze heeft het duidelijk moeilijk gehad, ze krijgt een beetje zuurstof en mag erna gelukkig toch nog even op mijn borst voordat ze met vriend word overgebracht naar de kinderafdeling.

Ondertussen kom ik zelf weer tot besef en vraag ik wat de schade is? Niets zegt de gynaecoloog, hier komt je placenta. En ik vraag; en de knip dan? Nou zegt ze: daar was geen tijd meer voor! Dat is normaal protocol maar ze was er al uit voordat ik kon verdoven.
Geen knip, geen scheur, geen hechtingen.

Oh zegt de verpleegkundige; ik heb ook nog geen infuus kunnen prikken, het ging zo vlug!

Ik mag rustig bijkomen en na douchen en controles word ik naar de nieuw geopende couveusesuites waar vriend en dochter al zijn.

Dochter doet het goed, lag wel ter controle aan de monitor en in een warmhoudbedje, maar binnen 24 uur na het begin van dit avontuur mochten we gelukkig met zijn alle het ziekenhuis verlaten!

Tijd eerste wee: 10.15
Vliezen gebroken: 12.30 uur
Eerste perswee: 13.37 uur
Geboren: 13.40 uur

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.