Welk boek moet je nou echt lezen

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 03:55 schreef bolivian het volgende:

[..]

Is dat de titel van een album van Suske en Wiske?

Zou kunnen.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 03:54 schreef bolivian het volgende:

[..]

Vandeloo kan uiteraard niet tippen aan magisch-realist bij uitstek Daisne.
Maar toegegeven, het leest aardig weg.

Vergeet ik Lampo zomaar te noemen, .
De geheime academie dan maar, omdat het zo prettig en sociaal voortkabbelt.
Met als fraaiste verhaallijn de Bérenger Saunière-saga. Uiterst magisch!

Ja, uhm... Leest! Allen! Joe! Speedboot! Van! Tommy! Wieringa!

Beetje plat, maar desondanks tot de nok toe gevuld met prachtige zinnen en observaties.

Welk boek we zouden moeten verbranden zou ik niet weten. Of het zou het oeuvre van AFTh moeten zijn...

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 03:57 schreef Clourhide het volgende:
In Vlaanderen staat Jos Vandeloo echt wel bekend als saaie katholieke, op school verplichte lectuur. Een beetje zoals "De aanslag".

Ach, ik vind De aanslag ook een goed en degelijk boek, niks mis mee. Eerst stukgehypet, dat wel, maar tegenwoordig schijn je d'r als Mulisch-hater weer helemaal bij te horen.

quote:

Er is ook geen enkele literatuurgeschiedenis die een gedrocht als Jos Vandeloo een belangrijke plaats geeft hoor. Get real.

Pretendeer ik ook niet. Maar Vandeloo was een van de eerste 'volwassen' schrijvers die ik las en dus heb ik er een zwak voor. Ik las zijn boeken achterelkaardoor toen ik 15 was en ik ben er nooit literatuur door gaan haten, integendeel.

quote:

Lees Elsschot, Boon, Claus, Raes, Pol Hoste, Stefan Hertmans, Kristien Hemmerechts, Paul Claes of Annelies Verbeke, als je dan toch Vlaamse literatuur wil hebben.

Vooruit dan: Louis Paul Boon, Mijn kleine oorlog. Hartverscheurend mooie zinnen.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 04:10 schreef broer het volgende:
Ja, uhm... Leest! Allen! Joe! Speedboot! Van! Tommy! Wieringa!

Beetje plat, maar desondanks tot de nok toe gevuld met prachtige zinnen en observaties.

Welk boek we zouden moeten verbranden zou ik niet weten. Of het zou het oeuvre van AFTh moeten zijn...

Niks plat, de aarde is plat.

Joe Speedboot is ernstig op weg een spreekwoordelijk personage te worden.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 04:24 schreef Capa het volgende:

[..]

Ach, ik vind De aanslag ook een goed en degelijk boek, niks mis mee. Eerst stukgehypet, dat wel, maar tegenwoordig schijn je d'r als Mulisch-hater weer helemaal bij te horen.

En terecht. Mulisch is een zeepbel, en is dat altijd al geweest. Net zols Reve, overigens. Ik hou veel meer van Hermans, Krol, Ferron, Meijsing, en vele anderen.

quote:

[..]

Pretendeer ik ook niet. Maar Vandeloo was een van de eerste 'volwassen' schrijvers die ik las en dus heb ik er een zwak voor. Ik las zijn boeken achterelkaardoor toen ik 15 was en ik ben er nooit literatuur door gaan haten, integendeel.

Wel, des te beter voor jou.

Het eerste boek dat ik moest lezen was "Het Boek Alfa" van Ivo Michiels, nog zo'n experimentele Vlaamse prozaschrijver die in Nederland volledig in de vergetelheid is gesukkeld. Zoek maar eens wat boeken van hém op, je ogen zullen open gaan.

quote:

[..]

Vooruit dan: Louis Paul Boon, Mijn kleine oorlog. Hartverscheurend mooie zinnen.

Met Boon kan ik het nooit oneens zijn. Dat is de enige werkelijke Vlaamse volksschrijver uit de vorige eeuw, en nog eens literair interessant ook.

(Je weet hopelijk wel dat het "Vlaams" dat Boon in zijn boeken gebruikt een zelf verzonnen mengeling is van verschillende Vlaamse dialecten? Goed zo!)

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 04:36 schreef Clourhide het volgende:
En terecht. Mulisch is een zeepbel, en is dat altijd al geweest. Net zols Reve, overigens.

daarover verschillen we van mening.
Ik vind zeker de jonge Mulisch een verademing: fris, arrogant, tegendraads. Een fantasierijk bluffer.
Zijn klassieker Het stenen bruidsbed is natuurlijk een beetje een mislukking, maar tóch: het heeft mij (wederom rond mijn 15de) wel doen inzien hoe eigenzinnig literatuur kan zijn. In De versierde mens en Het mirakel staan hele goeie verhalen; Voer voor psychologen is toch eigenlijk ook best leuk.

In zijn latere werk vind ik Mulisch vooral een degelijk verhalenverteller.

_{Reve een zeepbel hoe kun je dat zeggen die man is zo ongeveer heilig}

quote:

Ik hou veel meer van Hermans, Krol, Ferron, Meijsing, en vele anderen.

Hermans is geniaal. Daar valt verder niet over te discussiëren.
Van de laatste drie heb ik nog nooit wat gelezen.

Wat kan je van Gerrit Krol aanbevelen?
Van Louis Ferron staat alleen De keisnijder van Fichtenwald in mijn boekenkast; meerdere malen aan begonnen maar zijn suikertaartenstijl maakt me een beetje wanhopig.
Geerten/Doeschka Meijsing (wie van de 2?) trekt me niet, op eenofandere manier. Maar ik laat me graag overtuigen.

quote:

Het eerste boek dat ik moest lezen was "Het Boek Alfa" van Ivo Michiels, nog zo'n experimentele Vlaamse prozaschrijver die in Nederland volledig in de vergetelheid is gesukkeld. Zoek maar eens wat boeken van hém op, je ogen zullen open gaan.

Tijdens het college Moderne Literatuur stond idd Het Boek Alfa van Michiels op het menu. Ik heb die maaltijd destijds aan mij voorbij laten gaan. Heb toen wel Mannekino van Sybren Polet gelezen. Intrigerend, dat omschrijft nog het beste wat ik ervan vond.

quote:

Met Boon kan ik het nooit oneens zijn. Dat is de enige werkelijke Vlaamse volksschrijver uit de vorige eeuw, en nog eens literair interessant ook.

(Je weet hopelijk wel dat het "Vlaams" dat Boon in zijn boeken gebruikt een zelf verzonnen mengeling is van verschillende Vlaamse dialecten? Goed zo!)

"SCHOP DE MENSEN TOT ZIJ EEN GEWETEN KRIJGEN!!"

Boons taal stijgt boven elke lokale variëteit uit. Mijn kleine oorlog is proza dat ik kan lezen als poëzie; die kwaliteit is maar aan zéér weinig proza gegeven.
Bepaalde passages uit dat boek heb ik echt uitgeschreeuwd, zo mooi als ik ze vond.

(overigens heb ik me nooit aan de rest van Boons oeuvre gewaagd )

O ja en nu een aanrader van mijn kant:

F.B. Hotz (1922-2000)
Was al over de vijftig toen-ie debuteerde (Dood weermiddel, 1976). Hollandse soberheid in haar allerschoonste vorm. Wat een stijl, wat een souplesse. Zo uitgebalanceerd als Hotz schreef, zo heeft alleen Mondriaan geschilderd. (verder hebben die twee nauwelijks raakvlakken)
Een kroonjuweel, schandalig ondergewaardeerd.

Ik kan het homo-erotische werk van Reve (bijvoorbeeld 'Bezorgde ouders') niet zo erg waarderen. Heb het dan ook vroegtijdig weggelegd.

Ik zie 'Gabriel García Márquez - Honderd jaar eenzaamheid' vaak voorbij komen.. Wat is het voor boek?

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 12:53 schreef sefer het volgende:
Ik zie 'Gabriel García Márquez - Honderd jaar eenzaamheid' vaak voorbij komen.. Wat is het voor boek?

_{ik wou eigenlijk net mijn huis uitgaan maar op deze vraag moet ik antwoord geven}

Honderd jaar eenzaamheid... ...

Wat is het eigenlijk niet voor boek? Het heeft wat mij betreft bijbel-achtige proporties: je kan het boek tig keer lezen en iedere keer ontdek je weer wat nieuws. Familiekroniek, avonturenroman, quasi-historisch verslag; humor, drama, tragedie, magie, mysterie, satire, echt alles zit erin. Telkens wanneer ik dit boek lees (de teller staat op 5x nu), voelt het als een koortsdroom waarin ik ronddwaal.

Het is in feite een kroniek van de familie Buendía. Aan het hoofd daarvan staat José Arcadio Buendía, stichter van de mythische stad Macondo, mannetjesputter, mafketel, geniaal wetenschapper, tovenaar, machtswellusteling, filantroop. Hij is getrouwd met Ursula Iguarán: wijs, streng, stoïcijns en visionair.
José Arcadio Buendía en Ursula Iguarán krijgen twee zoons: José Arcadio en Aureliano. (let op die twee namen). Zij zijn elkaars volstrekte tegenpolen (sterk & onbezonnen vs slim & sluw) en in hun persoonlijke geschiedenis weerspiegelt zich de geschiedenis van hun nageslacht.

José Arcadio heeft een kolossale piemel waarmee hij iedere vrouw in katzwijm brengt. Op jonge leeftijd gaat hij mee met de zigeuners, om voor jaren weg te blijven.
Aureliano groeit uit tot een legendarisch rebellenleider en verliest zich volkomen in de oorlog.

Elke zoon die na hen geboren wordt, heet óf José Arcadio, óf Aureliano. Allen dragen het lot der Buendía's met zich mee: in iedere generatie herhaalt zich de geschiedenis en niemand lijkt daar van te leren.

Het boek is een kluwen van verhalen en personages: in een tijdsbestek van honderd jaar wordt de opkomst en ondergang van Macondo verteld, in geuren en kleuren en met fantastische zijwegen, bijrollen, onverwachte wendingen, met flashbacks en flashforwards.

Het mooie is: ondanks de jungle aan verschillende verhaallijnen staat het boek als een huis. Het is echt een boek met een kop en een staart: alles klopt, je leest van a naar z en aan het eind valt alles op zijn plaats. Ik ben elke keer weer totaal van stuk gebracht als ik de laatste pagina omsla.

Ian McEwan - Saturday

Ik dacht: laat ik maar gewoon posten wat ik nu aan het lezen ben

In willekeurige volgorde de boeken waar ik het meest van genoten heb.

- Der Prozess / Kafka
- Das Parfum / Suesskind
- 1984 / Orwell
- Elementaire deeltjes / Houllebecq
- Mystiek lichaam / Kellendonk
- The best a man can get / Farowell??
- De ontdekking van de hemel / Mulish
- Der Spieler / Dostojevski

.
.
Van de boeken die ik heb gelezen vind ik Madame Bovary van Gustave Flaubert het beste.
Alles is zeer zorgvuldig geschreven ( Flaubert deed er vijf jaar over) in een bijzonder mooie stijl. Realistisch zonder het magische wat b.v. 'Honderd jaar eenzaamheid' heeft en voor mij dat boek onverteerbaar maakt.(Er gebeuren daar wel erg wonderlijke dingen.)

quote:

Op zondag 22 januari 2006 22:38 schreef ginder het volgende:
.
.
Van de boeken die ik heb gelezen vind ik Madame Bovary van Gustave Flaubert het beste.
Alles is zeer zorgvuldig geschreven ( Flaubert deed er vijf jaar over) in een bijzonder mooie stijl. Realistisch zonder het magische wat b.v. 'Honderd jaar eenzaamheid' heeft en voor mij dat boek onverteerbaar maakt.(Er gebeuren daar wel erg wonderlijke dingen.)

Heerlijk boek! Onverteerbaar zou het boek (voor mij) pas worden als het als droge familiekroniek werd verhaald.

Ik ben er gister pas in begonnen, heb in één ruk tot blz 111 gelezen

Ik zou Madame Bovary nu niet bepaald een dorre familiekroniek willen noemen, hoor.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 15:37 schreef Gellius het volgende:
Ik zou Madame Bovary nu niet bepaald een dorre familiekroniek willen noemen, hoor.

Ik ook niet hoor

'Honderd jaar eenzaamheid' zou misschien een droge familiegeschiedenis zijn zonder de fantastische
verwikkelingen en wonderlijkheden waar de schrijver zich zo heerlijk van bedient.

Ik wil helemaal niet stellen dat Mme Bovary een dorre kroniek is omdat het puur realistisch is geschreven
(ik zou het niet eens weten), enkel dat ik 'honderd jaar eenzaamheid' lang niet zo geweldig zou vinden zónder dat magische.

'The amazing Maurice and his educated rodents' van Terry Pratchett.

Leest makkelijk tussendoor weg en is érg leuk.

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 16:10 schreef la-nina het volgende:

[..]

Ik ook niet hoor

'Honderd jaar eenzaamheid' zou misschien een droge familiegeschiedenis zijn zonder de fantastische
verwikkelingen en wonderlijkheden waar de schrijver zich zo heerlijk van bedient.

Ik wil helemaal niet stellen dat Mme Bovary een dorre kroniek is omdat het puur realistisch is geschreven
(ik zou het niet eens weten), enkel dat ik 'honderd jaar eenzaamheid' lang niet zo geweldig zou vinden zónder dat magische.

ôhja, zo kan je het ook lezen ja. Ik dacht even dat je blij was dat "Honderd jaar..." niet een dorre kroniek was zoals Madame Bovary. Dat boek ligt mij na aan het hart namelijk. .

Wie weet waag ik me er nog 's aan.
Het is wel oud hè?

'Honder Jaar' sneuvelt hier in rap tempo!
_griep

quote:

Op dinsdag 7 februari 2006 23:12 schreef Gellius het volgende:
Ik dacht even dat je blij was dat "Honderd jaar..." niet een dorre kroniek was zoals Madame Bovary. Dat boek ligt mij na aan het hart namelijk. .

Mooi . Een boek als een oude liefde.

(heb Mme Bovary nog nooit gelezen, Honderd jaar eenzaamheid méér dan eens. Zal eerstgenoemde in overweging nemen.)

Offtopic: boek dat je imho absoluut niet moet lezen is The old man and the sea...pagina's lang voortkrabbelend over helemaal niks dan het voorttrekking van een boot door een vis . Jezus wat saai. Meningen hierover?

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 17:31 schreef LedZep het volgende:
Offtopic: boek dat je imho absoluut niet moet lezen is The old man and the sea...pagina's lang voortkrabbelend over helemaal niks dan het voorttrekking van een boot door een vis . Jezus wat saai. Meningen hierover?

Dat is toch een flinterdun boekje? En volgens mij is Hemingway's stijl nu niet bepaald barok, of wel?

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 17:34 schreef Ringo het volgende:

[..]

Dat is toch een flinterdun boekje? En volgens mij is Hemingway's stijl nu niet bepaald barok, of wel?

Ja flinterdun inderdaad. Iets van 60 pagina's dik waarvan er minstens 30 gaan over die vis die de boot voorttrekt . Dat die vent daar de nobelprijs voor heeft gewonnen is mij een raadsel.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 17:39 schreef LedZep het volgende:
Ja flinterdun inderdaad. Iets van 60 pagina's dik waarvan er minstens 30 gaan over die vis die de boot voorttrekt . Dat die vent daar de nobelprijs voor heeft gewonnen is mij een raadsel.

De Nobelprijs verdien je doorgaans voor een heel oeuvre.