BNW Brave New World
Samenzwering, verborgen agenda's en geheime geschiedenis. De zoektocht naar de wereld die achter de façade van alledag ligt.
conspiracy of silence daar help je de patiënt mee.quote:Op zaterdag 7 november 2015 09:23 schreef nikao het volgende:
[..]
Kan je beter mensen met water behandelen en bij voorbaat bang maken en de dood injagen met sprookjes en fabeltjes he Biekje?
Voor ziekenhuizen staat de patiënt absoluut niet op plaats 1.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Wat een leugens slinger jij de wereld in.quote:Op zaterdag 7 november 2015 13:11 schreef Lambiekje het volgende:
[..]
conspiracy of silence daar help je de patiënt mee.
Voor ziekenhuizen staat de patiënt absoluut niet op plaats 1.
Voor iemand die er nog nooit eerder geweest is ...quote:
[..]
conspiracy of silence daar help je de patiënt mee.
Voor ziekenhuizen staat de patiënt absoluut niet op plaats 1.
Waar komt deze angst voor ziekenhuizen vandaan?
OF is er iets in je famillie gebeurd waardoor je er een schurft hekel aan hebt?
Er staat nog een vraag voor u open!!
Deze vraag wordt elk nieuw topic opnieuw gevraagd...quote:
OF is er iets in je famillie gebeurd waardoor je er een schurft hekel aan hebt?
I feel kinda Locrian today
... Niks kijk naar zembla. Het zegt genoeg. Daarnaast kennis werkt in zhuis als it-er. En zegt de patiënt is alleen maar lastig. Het gaat om geld en operaties moeten zo snel mogelijk.quote:
[..]
Wat een leugens slinger jij de wereld in.
[ Bericht 6% gewijzigd door jogy op 07-11-2015 19:47:18 ]
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Dit is toch nog totaaaaaaal wat anders dan beweren dat ziektes er alleen maar zijn DANKZIJ de kwaadwillende machtsbeluste artsen wat jij hier regelmatig neerzet?quote:
Het gaat om geld en operaties moeten zo snel mogelijk.
Dat er genoeg niet lekker loopt en beter kan erkent iedereen, vervallen in oneliners die totaal nergens op slaan heb je gewoon niks aan.
Ik vind het best wat dat je stelt dat elke arts dus slecht is. Op basis van wat een Zembla zegt en een kennis van je die op de it werkt. Is Zembla etc ook niet allemaal propaganda? Waarom is Zembla anders dan andere media?quote:
[..]
... Niks kijk naar zembla. Het zegt genoeg. Daarnaast kennis werkt in zhuis als it-er. En zegt de patiënt is alleen maar lastig. Het gaat om geld en operaties moeten zo snel mogelijk.
Dus nee starla. Jij verkondigd leugens. Maar daarvoor ben je ook een medicus
voordat er negatieve ervaringen had ik al aversie.quote:
[..]
Deze vraag wordt elk nieuw topic opnieuw gevraagd...
Lees en verdiep. En kom er achter dat vw /fifa extreem zielig en simpele corruptie is tov bigpharma en in het bijzonder vaccins.
Een ieder die dat niet weet en erkent is dom,zielig naief. En in geval van een medicus gewoon ronduit crimineel.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Trouw 7 november 2015
Essay — Revolutie tegen de farmareuzen
Het pillenbedrog
De Deense hoogleraar geneeskunde Peter Gøtzsche bepleit een dubbele revolutie in medicijnenland. Patiënten dienen (bijna) altijd af te zien van pillen. En producenten horen niet meer hun eigen middelen te testen. Laat dat maar over aan onafhankelijke onderzoekers.
PETER GØTZSCHE
Peter C. Gøtzsche (1949) werkte als biochemicus en artsenbezoeker voor pillenfabrikant Astra-Syntex, werd daarna hoogleraar geneeskunde en specialist in onderzoeksmethoden.
Van medicijnen kun je beter worden, maar de kans is niet denkbeeldig dat je eraan doodgaat. Dat gebeurt zelfs op grote schaal; de pillenindustrie heeft meer doden op haar geweten dan de maffia. De Europese Commissie schat dat jaarlijks 200.000 burgers van EU-lidstaten overlijden aan bijwerkingen; in de VS sterven ieder jaar 100.000 mensen aan geneesmiddelen die op een correcte manier zijn toegediend, en eenzelfde aantal door verkeerd gebruik (een te hoge dosis, of omdat ze contra-indicaties hebben). Dat betekent dat in de EU en de VS geneesmiddelen doodsoorzaak nummer drie zijn, na hartziekten en kanker.
Waar we naartoe moeten is een conservatieve houding: gebruik alleen maar geneesmiddelen als het absoluut nodig is – en dat is zelden het geval. Ik pleit voor een drastische demedicalisering.
Ouderen die stoppen met middelen tegen hoge bloeddruk en psychische klachten, varen daar vaak wel bij, in het laatste geval vallen ze minder en verbeteren hun cognitieve vermogens. Toen een onderzoek had uitgewezen dat lichaamsbeweging en gewichtsverlies beter werkten om diabetes type 2 te voorkomen dan metformine (een effect van 56 procent, respectievelijk 31 procent), haalde alleen het effect van metformine de pers.
Soms kan behandeling van ernstig verhoogde bloeddruk een leven redden. Dan doen de bijwerkingen van het gebruikte geneesmiddel er minder toe. Maar die doen zich ook voor bij patiënten die niet zo ziek zijn. We verspillen enorm veel geld aan geneesmiddelen, terwijl veel patiënten beter af zouden zijn zonder.
Bij een onderzoek naar bloeddrukverlagers zeiden artsen dat al hun 75 patiënten erop vooruit waren gegaan, terwijl maar de helft van hen dat beaamde; de anderen waren lusteloos geworden en prikkelbaar. De reden dat alle artsen zo tevreden waren, was dat geen van de patiënten zich bij hen had beklaagd.
Op de Amerikaanse geneesmiddelenmarkt is de verspilling gigantisch. In 2000 gaven de VS in verhouding tot de bevolkingsomvang 2,7 keer meer uit aan geneesmiddelen dan Europese landen, en toch – of misschien juist daarom – is de medische toestand van patiënten veel slechter.
Als we medicijnen verstandig gebruikten, zouden we een gezondere bevolking hebben, tegen een fractie van wat we momenteel aan geneesmiddelen uitgeven. In 2012 verkochten de vijftig grootste farmaceutische bedrijven voor 564 miljard euro aan receptgeneesmiddelen. Omdat veel van die geneesmiddelen twintig keer duurder zijn dan gelijkwaardige alternatieven en doordat we zo overbehandeld zijn, twijfel ik er niet aan dat we hier enorm op kunnen besparen; mijn schatting: 95 procent. Stel je eens voor wat je voor al die miljarden zou kunnen doen.
Hoewel de farmaceutische industrie al overgewicht heeft, blijft ze ons haar geneesmiddelen opdringen. In een rapport uit 2002 somde de Europese Federatie van Farmaceutische Bedrijven (EFFB) twintig ziekten en aandoeningen op die volgens haar niet afdoende werden behandeld, 98 pagina’s lang. Het rapport telde 184 noten, maar geen ervan verwees naar literatuur die het enthousiasme van de EFFB kon temperen, terwijl die bij elk van de aandoeningen voorradig is. Uiteraard ontbrak ook onderzoek dat voor overbehandeling waarschuwde.
In haar streven naar meer omzet laat de farmaceutische industrie zich leiden door perverse prikkels.
Zo ontwikkelde Aventis een middel tegen kanker, eflornithine. Het bleek daar niet tegen te werken, maar wel uiterst effectief te zijn tegen slaapziekte. Omdat mensen die daaraan lijden meestal arm zijn, staakte Aventis de verkoop van het middel. Toen bleek dat het een effectieve haargroeiremmer was, ging het bedrijf het weer produceren. Nu konden ook Afrikanen met slaapziekte er gratis of voor weinig geld over beschikken. Dit geluk viel hun uitsluitend ten deel omdat veel westerse vrouwen van hun gezichtsbeharing af willen.
Het markteconomische gebod om winst te maken leidt niet tot de maatschappelijke voordelen die het volgens de herauten van de vrije markt zou hebben. Uit Amerikaans onderzoek blijkt keer op keer dat gezondheidszorginstellingen met een winstoogmerk tot hogere kosten, lagere zorgkwaliteit, meer medische com- plicaties en meer sterfgevallen leiden dan publieke instellingen; zelfs fraude met facturen komt in ziekenhuizen met een winstoogmerk veel vaker voor dan in niet-commerciële ziekenhuizen.
Het is principieel immoreel dat er op geneesmiddelen een patent kan rusten. Want als je een gepatenteerd levensreddend medicijn nodig hebt en je je dat niet kunt veroorloven, ga je misschien dood.
Het liefst zag ik dat non-profitorganisaties op zoek gingen naar nieuwe geneesmiddelen, maar een ander beloningssysteem in het op winst gerichte systeem zou al een hele verbetering zijn. Daarin geven we een farmaceutisch bedrijf dat een nieuw geneesmiddel heeft ontdekt niet langer op grond van zijn patent een monopolie, maar belonen we het financieel zodra het een verkoopautorisatie heeft verworven.
De omvang van die beloning hangt dan af van de mate waarin het nieuwe geneesmiddel een werkelijke doorbraak is. Vervolgens geven we het geneesmiddel in licentie aan meerdere bedrijven, die het goedkoop kunnen namaken. Dit zorgt ervoor dat ook veel arme mensen en landen zich het middel kunnen veroorloven.
Daarnaast zou het ons afhelpen van marketing en promotie van medicijnen die irrationeel worden voorgeschreven, of die niet beter zijn dan goedkopere alternatieven. Goede geneesmiddelen hebben geen reclame nodig, die spreken voor zichzelf. De volksgezondheid zou er wel bij varen als er geen advertenties meer voor waren, en geen verkopers en door de branche gesponsorde ‘scholing’. En we zouden allemaal geld overhouden.
Het is heel vreemd dat farmaceutische bedrijven zelf het klinische onderzoek naar hun middel uitvoeren; ze hebben bewezen daar op grote schaal mee te frauderen.
Het is beter als ze academisch geleid onderzoek financieren. Dat is ontzaglijk veel goedkoper. Het Europese Genootschap voor Cardiologie schat dat universiteiten geneesmiddelenonderzoek tien tot twintig keer goedkoper kunnen uitvoeren dan farmaceutische bedrijven. Ook het Amerikaanse National Cancer Institute schat dat het onderzoeken kan uitvoeren voor een fractie van de kosten die er nu mee gemoeid zijn.
Mijn laatste eigen onderzoek, naar reumatoïde artritis, duurde zes maanden en konden we uitvoeren voor een bedrag dat ligt onder mijn maandsalaris.
Kapitalisme gaat uit van het principe dat particulier risico leidt tot particulier verlies of tot dito rijkdom. Dat farmaceutische bedrijven publiek risico (patiënten die vrijwillig deelnemen aan onderzoeken) kunnen omzetten in particuliere rijkdom is dus een kapitalistisch wangedrocht. Klinisch onderzoek dient een publieke onderneming te zijn die het algemeen welzijn bevordert, uitgevoerd door onafhankelijke, academische instellingen.
Terwijl we wachten op deze ingrijpende systeemhervorming (die misschien wel nooit komt), kunnen we zelf onafhankelijk onderzoek naar geneesmiddelen doen op grond waarvan we ze goedkeuren of vergoeden. Nederland voerde in 1979 wetgeving in die de minister het recht gaf de toepassing van bepaalde technologieën te beperken tot bepaalde ziekenhuizen totdat ze door systematisch literatuuronderzoek waren geëvalueerd en in orde bevonden.
De enorme winsten van de farmaceutische industrie zijn gebaseerd op onderzoek dat met publieke middelen is gefinancierd en op het feit dat geneesmiddelen worden vergoed. Ik vind het daarom redelijk dat we de branche een belasting opleggen. Daarmee betalen we academici om het nieuwe geneesmiddel te vergelij- ken met de beste behandeling die er op dat moment beschikbaar is.
Zoiets gebeurt al in Italië, dat 5 procent van de farmaceutische uitgaven aan promotie int, waarmee een omvangrijk fonds is gecrëeerd voor onafhankelijk klinisch onderzoek.
Zulk eerlijk onderzoek is broodnodig. ‘Oude’ middelen worden nu in tests vaak toegediend in een te hoge dosis (waardoor een producent kan beweren dat zijn nieuwe middel ‘beter wordt verdragen’) of in een te lage dosering (zodat het nieuwe middel ‘effectiever’ is). Eerlijk onderzoek vergt ook vergelijking met niet-farmacologische interventie; bewegen is, zagen we al, beter dan pillen bij het bestrijden van diabetes type 2.
Aan eerlijk, onafhankelijk onderzoek is ook behoefte bij de verslaglegging van schadelijke bijwerkingen, iets wat we bij onderzoek door farmaceutische bedrijven nooit zullen bereiken. Hoewel we weten dat elk geneesmiddel schadelijk kan zijn, bleek uit een overzichtsstudie naar 192 verslagen van onderzoeken met elk minstens 100 patiënten dat maar 0,3 pagina aan bijwerkingen was besteed – evenveel ruimte als de personalia van de onderzoekers kregen.
In de Verenigde Staten keurt de FDA nieuwe middelen. Dat keurt kankermiddelen meestal (68 procent) goed op basis van andere uitkomsten dan overlevingskans.
Uit mijn eigen analyse van 33 jaar onderzoek naar tumoren, gesponsord door de Britse Medical Research Council, blijkt dat nagenoeg geen vooruitgang is geboekt in de strijd tegen kanker. De mortaliteit bij patiënten die het nieuwe middel slikten was even hoog als bij hen die het oude middel kregen. Bij radiotherapie was dat niet veel anders. Over het geheel genomen dus geen vooruitgang in de strijd tegen kanker. Blijkbaar is het heel lastig om nieuwe behandelingswijzen te vinden die beter zijn dan de bestaande. Toch kunnen er, als je de mortaliteit buiten beschouwing laat zoals de FDA doet, schadelijke geneesmiddelen op de markt blijven komen zonder dat iemand het merkt.
Ik vind dat elk voorstel voor een klinisch onderzoek gemotiveerd dient te worden met een grondig literatuuronderzoek naar alle voorafgaande onderzoeken met soortgelijke geneesmiddelen, zo mogelijk met een meta-analyse. Anders zien we over het hoofd dat misschien al is aangetoond – of kan worden aangetoond – dat het type geneesmiddel hetzij levensreddend hetzij schadelijk is. Voor patiënten is dat van groot belang. Zonder die eis kunnen moreel onaanvaardbare onderzoeken goedkeuring krijgen.
Als onderzoeker en werknemer van de farmaceutische industrie heb ik zelf ervaren hoe daar gewillige artsen geselecteerd worden die hun mond houden over frauduleuze praktijken. Toch denk ik dat deze bedrijfstak nog lang als een slager zijn eigen vlees blijft keuren.
Wat we nodig hebben, zijn onafhankelijke toezichthouders die bepalen welke clinici geneesmiddelen mogen testen.
Patiënten behoren alles te weten over het geld dat er bij onderzoeken betrokken is en over de mogelijke belangenconflicten van onderzoekers. Een arts die zich daar ongemakkelijk bij voelt, heeft wat te verbergen, wat transparantie nog relevanter maakt.
Iedereen moet inzage kunnen krijgen in onderzoeksverslagen en contracten tussen onderzoekers en farmaceutische bedrijven. Dat is wezenlijk voor het vertrouwen in de sector. Helaas accepteren veel onderzoekers nog dat hun contractueel de mond wordt gesnoerd. Al even treurig is dat auteurs die in tijdschriften plechtig verklaren dat ze alle onderzoeksgegevens konden inzien, zelden de waarheid spreken.
Farmaceutische bedrijven kunnen een vergunning krijgen voor het verkopen van een nieuw middel. Voorwaarde is dat ze tegen kostprijs placebo’s en de werkzame stof verstrekken voor extern, onafhankelijk onderzoek.
Onderzoek is het vruchtbaarst wanneer er een hele reeks van wordt samengenomen in een literatuuronderzoek. Daarin staat welk onderzoek al gedaan is en met welk resultaat (meer dan de helft van gedane onderzoeken blijft nu nog onbekend), welke uitkomsten en resultaten er nog ontbreken, en ook welke onderzoeken door bedrijven werden gefinancierd.
Dat gebeurt in (on line te raadplegen) Cochrane-beoordelingen. Die zouden in begrijpelijke taal voor patiënten beschikbaar moeten zijn. Gelukkig zijn zulke teksten er al, zoals deze over onderzoeken naar hoge bloeddruk: De meeste onderzoeken in deze beoordeling werden gefinancierd door bedrijven die ACE-remmers – bloeddrukverlagers – maken. Bij vele ervan maakten de auteurs geen melding van ernstige schadelijke bijwerkingen.
Dit kan betekenen dat de farmaceutische bedrijven ongunstige conclusies over hun geneesmiddelen achterhielden.
Dodelijke medicijnen
Fabrikant Merck bracht Vioxx op de markt, een ontstekingsremmer annex pijnstiller die, wist de producent, hartinfarcten en beroertes kon veroorzaken. Volgens De Pers kocht Merck in 2007 voor bijna vijf miljard dollar duizenden rechtszaken af; Gøtzsche schat het aantal doden wereldwijd op 120.000; in Nederland vielen volgens NRC waarschijnlijk iets meer dan tweehonderd doden.
Celebrex van Pfizer, ook een pijnstiller die vaatproblemen veroorzaakt, werd volgens Gøtzsche waarschijnlijk 75.000 mensen fataal; Pfizer werd beboet voor het vervalsen van testresultaten.
Het anti-psychoticum Zyprexa van Eli Lilly heeft volgens hem 200.000 mensen het leven gekost door bijwerkingen als hartfalen; het bedrijf betaalde 1,4 miljard dollar boete voor het illegaal op de markt brengen van het middel – waaraan het bedrijf tot 2009 wel 39 miljard omzet had gehad.
Hetzelfde bedrijf droeg zijn Duitse onderzoekers op de bijwerking van ‘stemmingsverbeteraar’ Prozac – niet zelden gereali- seerde zelfmoordgedachten – weg te boeken als ‘depressie’; zij zeiden dat ‘niet te kunnen uitleggen aan de rechter of hun gezin’. Trouw berichtte over zo’n 20 zelfmoorden per jaar onder Nederlandse kinderen. De psychofarmacaspecialist Peter Moleman nam het in NRC voor Prozac op: het zou juist zelfmoorden voorkomen.
Een ander antidepressivum, Seroxat, was de winstmachine van het Britse GlaxoSmithKline (GSK). Het werd als ‘veilig’ bij artsen aangeprezen en voorgeschreven aan depressieve jongeren terwijl, berichtte Trouw, GSK uit eigen onderzoek wist dat het middel suïcide in de hand werkt en verslavend is. GSK trof een schikking van drie miljard dollar.
In 2010 moest GSK Rosiglitazon – tegen suikerziekte – van de markt halen. Een Amerikaanse Senaatscommissie had vastgesteld dat 47.000 mensen door dit middel (‘Avandia’) een fatale hartaanval hadden gehad, zo meldde Trouw.
Zes tips: wat je als patiënt kunt doen
1. Als je patiëntenorganisatie gunsten van de farmaceutische industrie accepteert, zeg dan je lidmaatschap op.
2. Vraag je arts of hij/zij geld of andere gunsten van farmaceutische bedrijven ontvangt of aandelen in een farmaceutisch bedrijf bezit. Vraag ook of artsen-bezoekers bij hem/haar welkom zijn. Zo ja, zoek een andere dokter.
3. Heel weinig patiënten hebben baat bij medicijnen. Gebruik ze dus alleen als het absoluut noodzakelijk is. Vraag of er alternatieven zijn en of je ook zonder behandeling opknapt.
4. Vraag je arts of er goedkopere alternatieven zijn voor het geneesmiddel.
5. Als een geneesmiddel om veiligheidsredenen van de markt wordt gehaald, gebeurt dat meestal in de eerste zeven jaar.
Vermijd daarom nieuwe middelen in die periode, tenzij het om een ‘doorbraakmiddel’ gaat. Maar die zijn uiterst zeldzaam.
6. Geloof geen woord van wat farmaceutische bedrijven je vertellen – niet in hun onderzoek, noch in hun marketing of informatie aan patiënten.
Dit is een voorpublicatie uit Peter C. Gøtzsche: Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad. Achter de schermen van de farmaceutische industrie. Lemniscaat; 532 blz., ¤ 24,95.
Gøtzsche houdt woensdag 11 november een lezing, en gaat daarna in debat met Bert Keizer (arts en columnist voor Trouw) in Onderwijsgebouw 3 van het LUMC, Einthovenweg 20 in Leiden. Aanvang 19u., toegang gratis.
Ook op donderdag 12 november geeft Gøtzsche een lezing, in debatcentrum Arminius (Museumpark 3, Rotterdam). Hij gaat dan in debat met Ton de Boer, hoogleraar farmacotherapie, en huisarts Hans van der Linde. Aanvang 20u, toegang ¤ 5. http://www.arminius.nu/programma
http://pastebin.com/DJdBwB1U
Essay — Revolutie tegen de farmareuzen
Het pillenbedrog
De Deense hoogleraar geneeskunde Peter Gøtzsche bepleit een dubbele revolutie in medicijnenland. Patiënten dienen (bijna) altijd af te zien van pillen. En producenten horen niet meer hun eigen middelen te testen. Laat dat maar over aan onafhankelijke onderzoekers.
PETER GØTZSCHE
Peter C. Gøtzsche (1949) werkte als biochemicus en artsenbezoeker voor pillenfabrikant Astra-Syntex, werd daarna hoogleraar geneeskunde en specialist in onderzoeksmethoden.
Van medicijnen kun je beter worden, maar de kans is niet denkbeeldig dat je eraan doodgaat. Dat gebeurt zelfs op grote schaal; de pillenindustrie heeft meer doden op haar geweten dan de maffia. De Europese Commissie schat dat jaarlijks 200.000 burgers van EU-lidstaten overlijden aan bijwerkingen; in de VS sterven ieder jaar 100.000 mensen aan geneesmiddelen die op een correcte manier zijn toegediend, en eenzelfde aantal door verkeerd gebruik (een te hoge dosis, of omdat ze contra-indicaties hebben). Dat betekent dat in de EU en de VS geneesmiddelen doodsoorzaak nummer drie zijn, na hartziekten en kanker.
Waar we naartoe moeten is een conservatieve houding: gebruik alleen maar geneesmiddelen als het absoluut nodig is – en dat is zelden het geval. Ik pleit voor een drastische demedicalisering.
Ouderen die stoppen met middelen tegen hoge bloeddruk en psychische klachten, varen daar vaak wel bij, in het laatste geval vallen ze minder en verbeteren hun cognitieve vermogens. Toen een onderzoek had uitgewezen dat lichaamsbeweging en gewichtsverlies beter werkten om diabetes type 2 te voorkomen dan metformine (een effect van 56 procent, respectievelijk 31 procent), haalde alleen het effect van metformine de pers.
Soms kan behandeling van ernstig verhoogde bloeddruk een leven redden. Dan doen de bijwerkingen van het gebruikte geneesmiddel er minder toe. Maar die doen zich ook voor bij patiënten die niet zo ziek zijn. We verspillen enorm veel geld aan geneesmiddelen, terwijl veel patiënten beter af zouden zijn zonder.
Bij een onderzoek naar bloeddrukverlagers zeiden artsen dat al hun 75 patiënten erop vooruit waren gegaan, terwijl maar de helft van hen dat beaamde; de anderen waren lusteloos geworden en prikkelbaar. De reden dat alle artsen zo tevreden waren, was dat geen van de patiënten zich bij hen had beklaagd.
Op de Amerikaanse geneesmiddelenmarkt is de verspilling gigantisch. In 2000 gaven de VS in verhouding tot de bevolkingsomvang 2,7 keer meer uit aan geneesmiddelen dan Europese landen, en toch – of misschien juist daarom – is de medische toestand van patiënten veel slechter.
Als we medicijnen verstandig gebruikten, zouden we een gezondere bevolking hebben, tegen een fractie van wat we momenteel aan geneesmiddelen uitgeven. In 2012 verkochten de vijftig grootste farmaceutische bedrijven voor 564 miljard euro aan receptgeneesmiddelen. Omdat veel van die geneesmiddelen twintig keer duurder zijn dan gelijkwaardige alternatieven en doordat we zo overbehandeld zijn, twijfel ik er niet aan dat we hier enorm op kunnen besparen; mijn schatting: 95 procent. Stel je eens voor wat je voor al die miljarden zou kunnen doen.
Hoewel de farmaceutische industrie al overgewicht heeft, blijft ze ons haar geneesmiddelen opdringen. In een rapport uit 2002 somde de Europese Federatie van Farmaceutische Bedrijven (EFFB) twintig ziekten en aandoeningen op die volgens haar niet afdoende werden behandeld, 98 pagina’s lang. Het rapport telde 184 noten, maar geen ervan verwees naar literatuur die het enthousiasme van de EFFB kon temperen, terwijl die bij elk van de aandoeningen voorradig is. Uiteraard ontbrak ook onderzoek dat voor overbehandeling waarschuwde.
In haar streven naar meer omzet laat de farmaceutische industrie zich leiden door perverse prikkels.
Zo ontwikkelde Aventis een middel tegen kanker, eflornithine. Het bleek daar niet tegen te werken, maar wel uiterst effectief te zijn tegen slaapziekte. Omdat mensen die daaraan lijden meestal arm zijn, staakte Aventis de verkoop van het middel. Toen bleek dat het een effectieve haargroeiremmer was, ging het bedrijf het weer produceren. Nu konden ook Afrikanen met slaapziekte er gratis of voor weinig geld over beschikken. Dit geluk viel hun uitsluitend ten deel omdat veel westerse vrouwen van hun gezichtsbeharing af willen.
Het markteconomische gebod om winst te maken leidt niet tot de maatschappelijke voordelen die het volgens de herauten van de vrije markt zou hebben. Uit Amerikaans onderzoek blijkt keer op keer dat gezondheidszorginstellingen met een winstoogmerk tot hogere kosten, lagere zorgkwaliteit, meer medische com- plicaties en meer sterfgevallen leiden dan publieke instellingen; zelfs fraude met facturen komt in ziekenhuizen met een winstoogmerk veel vaker voor dan in niet-commerciële ziekenhuizen.
Het is principieel immoreel dat er op geneesmiddelen een patent kan rusten. Want als je een gepatenteerd levensreddend medicijn nodig hebt en je je dat niet kunt veroorloven, ga je misschien dood.
Het liefst zag ik dat non-profitorganisaties op zoek gingen naar nieuwe geneesmiddelen, maar een ander beloningssysteem in het op winst gerichte systeem zou al een hele verbetering zijn. Daarin geven we een farmaceutisch bedrijf dat een nieuw geneesmiddel heeft ontdekt niet langer op grond van zijn patent een monopolie, maar belonen we het financieel zodra het een verkoopautorisatie heeft verworven.
De omvang van die beloning hangt dan af van de mate waarin het nieuwe geneesmiddel een werkelijke doorbraak is. Vervolgens geven we het geneesmiddel in licentie aan meerdere bedrijven, die het goedkoop kunnen namaken. Dit zorgt ervoor dat ook veel arme mensen en landen zich het middel kunnen veroorloven.
Daarnaast zou het ons afhelpen van marketing en promotie van medicijnen die irrationeel worden voorgeschreven, of die niet beter zijn dan goedkopere alternatieven. Goede geneesmiddelen hebben geen reclame nodig, die spreken voor zichzelf. De volksgezondheid zou er wel bij varen als er geen advertenties meer voor waren, en geen verkopers en door de branche gesponsorde ‘scholing’. En we zouden allemaal geld overhouden.
Het is heel vreemd dat farmaceutische bedrijven zelf het klinische onderzoek naar hun middel uitvoeren; ze hebben bewezen daar op grote schaal mee te frauderen.
Het is beter als ze academisch geleid onderzoek financieren. Dat is ontzaglijk veel goedkoper. Het Europese Genootschap voor Cardiologie schat dat universiteiten geneesmiddelenonderzoek tien tot twintig keer goedkoper kunnen uitvoeren dan farmaceutische bedrijven. Ook het Amerikaanse National Cancer Institute schat dat het onderzoeken kan uitvoeren voor een fractie van de kosten die er nu mee gemoeid zijn.
Mijn laatste eigen onderzoek, naar reumatoïde artritis, duurde zes maanden en konden we uitvoeren voor een bedrag dat ligt onder mijn maandsalaris.
Kapitalisme gaat uit van het principe dat particulier risico leidt tot particulier verlies of tot dito rijkdom. Dat farmaceutische bedrijven publiek risico (patiënten die vrijwillig deelnemen aan onderzoeken) kunnen omzetten in particuliere rijkdom is dus een kapitalistisch wangedrocht. Klinisch onderzoek dient een publieke onderneming te zijn die het algemeen welzijn bevordert, uitgevoerd door onafhankelijke, academische instellingen.
Terwijl we wachten op deze ingrijpende systeemhervorming (die misschien wel nooit komt), kunnen we zelf onafhankelijk onderzoek naar geneesmiddelen doen op grond waarvan we ze goedkeuren of vergoeden. Nederland voerde in 1979 wetgeving in die de minister het recht gaf de toepassing van bepaalde technologieën te beperken tot bepaalde ziekenhuizen totdat ze door systematisch literatuuronderzoek waren geëvalueerd en in orde bevonden.
De enorme winsten van de farmaceutische industrie zijn gebaseerd op onderzoek dat met publieke middelen is gefinancierd en op het feit dat geneesmiddelen worden vergoed. Ik vind het daarom redelijk dat we de branche een belasting opleggen. Daarmee betalen we academici om het nieuwe geneesmiddel te vergelij- ken met de beste behandeling die er op dat moment beschikbaar is.
Zoiets gebeurt al in Italië, dat 5 procent van de farmaceutische uitgaven aan promotie int, waarmee een omvangrijk fonds is gecrëeerd voor onafhankelijk klinisch onderzoek.
Zulk eerlijk onderzoek is broodnodig. ‘Oude’ middelen worden nu in tests vaak toegediend in een te hoge dosis (waardoor een producent kan beweren dat zijn nieuwe middel ‘beter wordt verdragen’) of in een te lage dosering (zodat het nieuwe middel ‘effectiever’ is). Eerlijk onderzoek vergt ook vergelijking met niet-farmacologische interventie; bewegen is, zagen we al, beter dan pillen bij het bestrijden van diabetes type 2.
Aan eerlijk, onafhankelijk onderzoek is ook behoefte bij de verslaglegging van schadelijke bijwerkingen, iets wat we bij onderzoek door farmaceutische bedrijven nooit zullen bereiken. Hoewel we weten dat elk geneesmiddel schadelijk kan zijn, bleek uit een overzichtsstudie naar 192 verslagen van onderzoeken met elk minstens 100 patiënten dat maar 0,3 pagina aan bijwerkingen was besteed – evenveel ruimte als de personalia van de onderzoekers kregen.
In de Verenigde Staten keurt de FDA nieuwe middelen. Dat keurt kankermiddelen meestal (68 procent) goed op basis van andere uitkomsten dan overlevingskans.
Uit mijn eigen analyse van 33 jaar onderzoek naar tumoren, gesponsord door de Britse Medical Research Council, blijkt dat nagenoeg geen vooruitgang is geboekt in de strijd tegen kanker. De mortaliteit bij patiënten die het nieuwe middel slikten was even hoog als bij hen die het oude middel kregen. Bij radiotherapie was dat niet veel anders. Over het geheel genomen dus geen vooruitgang in de strijd tegen kanker. Blijkbaar is het heel lastig om nieuwe behandelingswijzen te vinden die beter zijn dan de bestaande. Toch kunnen er, als je de mortaliteit buiten beschouwing laat zoals de FDA doet, schadelijke geneesmiddelen op de markt blijven komen zonder dat iemand het merkt.
Ik vind dat elk voorstel voor een klinisch onderzoek gemotiveerd dient te worden met een grondig literatuuronderzoek naar alle voorafgaande onderzoeken met soortgelijke geneesmiddelen, zo mogelijk met een meta-analyse. Anders zien we over het hoofd dat misschien al is aangetoond – of kan worden aangetoond – dat het type geneesmiddel hetzij levensreddend hetzij schadelijk is. Voor patiënten is dat van groot belang. Zonder die eis kunnen moreel onaanvaardbare onderzoeken goedkeuring krijgen.
Als onderzoeker en werknemer van de farmaceutische industrie heb ik zelf ervaren hoe daar gewillige artsen geselecteerd worden die hun mond houden over frauduleuze praktijken. Toch denk ik dat deze bedrijfstak nog lang als een slager zijn eigen vlees blijft keuren.
Wat we nodig hebben, zijn onafhankelijke toezichthouders die bepalen welke clinici geneesmiddelen mogen testen.
Patiënten behoren alles te weten over het geld dat er bij onderzoeken betrokken is en over de mogelijke belangenconflicten van onderzoekers. Een arts die zich daar ongemakkelijk bij voelt, heeft wat te verbergen, wat transparantie nog relevanter maakt.
Iedereen moet inzage kunnen krijgen in onderzoeksverslagen en contracten tussen onderzoekers en farmaceutische bedrijven. Dat is wezenlijk voor het vertrouwen in de sector. Helaas accepteren veel onderzoekers nog dat hun contractueel de mond wordt gesnoerd. Al even treurig is dat auteurs die in tijdschriften plechtig verklaren dat ze alle onderzoeksgegevens konden inzien, zelden de waarheid spreken.
Farmaceutische bedrijven kunnen een vergunning krijgen voor het verkopen van een nieuw middel. Voorwaarde is dat ze tegen kostprijs placebo’s en de werkzame stof verstrekken voor extern, onafhankelijk onderzoek.
Onderzoek is het vruchtbaarst wanneer er een hele reeks van wordt samengenomen in een literatuuronderzoek. Daarin staat welk onderzoek al gedaan is en met welk resultaat (meer dan de helft van gedane onderzoeken blijft nu nog onbekend), welke uitkomsten en resultaten er nog ontbreken, en ook welke onderzoeken door bedrijven werden gefinancierd.
Dat gebeurt in (on line te raadplegen) Cochrane-beoordelingen. Die zouden in begrijpelijke taal voor patiënten beschikbaar moeten zijn. Gelukkig zijn zulke teksten er al, zoals deze over onderzoeken naar hoge bloeddruk: De meeste onderzoeken in deze beoordeling werden gefinancierd door bedrijven die ACE-remmers – bloeddrukverlagers – maken. Bij vele ervan maakten de auteurs geen melding van ernstige schadelijke bijwerkingen.
Dit kan betekenen dat de farmaceutische bedrijven ongunstige conclusies over hun geneesmiddelen achterhielden.
Dodelijke medicijnen
Fabrikant Merck bracht Vioxx op de markt, een ontstekingsremmer annex pijnstiller die, wist de producent, hartinfarcten en beroertes kon veroorzaken. Volgens De Pers kocht Merck in 2007 voor bijna vijf miljard dollar duizenden rechtszaken af; Gøtzsche schat het aantal doden wereldwijd op 120.000; in Nederland vielen volgens NRC waarschijnlijk iets meer dan tweehonderd doden.
Celebrex van Pfizer, ook een pijnstiller die vaatproblemen veroorzaakt, werd volgens Gøtzsche waarschijnlijk 75.000 mensen fataal; Pfizer werd beboet voor het vervalsen van testresultaten.
Het anti-psychoticum Zyprexa van Eli Lilly heeft volgens hem 200.000 mensen het leven gekost door bijwerkingen als hartfalen; het bedrijf betaalde 1,4 miljard dollar boete voor het illegaal op de markt brengen van het middel – waaraan het bedrijf tot 2009 wel 39 miljard omzet had gehad.
Hetzelfde bedrijf droeg zijn Duitse onderzoekers op de bijwerking van ‘stemmingsverbeteraar’ Prozac – niet zelden gereali- seerde zelfmoordgedachten – weg te boeken als ‘depressie’; zij zeiden dat ‘niet te kunnen uitleggen aan de rechter of hun gezin’. Trouw berichtte over zo’n 20 zelfmoorden per jaar onder Nederlandse kinderen. De psychofarmacaspecialist Peter Moleman nam het in NRC voor Prozac op: het zou juist zelfmoorden voorkomen.
Een ander antidepressivum, Seroxat, was de winstmachine van het Britse GlaxoSmithKline (GSK). Het werd als ‘veilig’ bij artsen aangeprezen en voorgeschreven aan depressieve jongeren terwijl, berichtte Trouw, GSK uit eigen onderzoek wist dat het middel suïcide in de hand werkt en verslavend is. GSK trof een schikking van drie miljard dollar.
In 2010 moest GSK Rosiglitazon – tegen suikerziekte – van de markt halen. Een Amerikaanse Senaatscommissie had vastgesteld dat 47.000 mensen door dit middel (‘Avandia’) een fatale hartaanval hadden gehad, zo meldde Trouw.
Zes tips: wat je als patiënt kunt doen
1. Als je patiëntenorganisatie gunsten van de farmaceutische industrie accepteert, zeg dan je lidmaatschap op.
2. Vraag je arts of hij/zij geld of andere gunsten van farmaceutische bedrijven ontvangt of aandelen in een farmaceutisch bedrijf bezit. Vraag ook of artsen-bezoekers bij hem/haar welkom zijn. Zo ja, zoek een andere dokter.
3. Heel weinig patiënten hebben baat bij medicijnen. Gebruik ze dus alleen als het absoluut noodzakelijk is. Vraag of er alternatieven zijn en of je ook zonder behandeling opknapt.
4. Vraag je arts of er goedkopere alternatieven zijn voor het geneesmiddel.
5. Als een geneesmiddel om veiligheidsredenen van de markt wordt gehaald, gebeurt dat meestal in de eerste zeven jaar.
Vermijd daarom nieuwe middelen in die periode, tenzij het om een ‘doorbraakmiddel’ gaat. Maar die zijn uiterst zeldzaam.
6. Geloof geen woord van wat farmaceutische bedrijven je vertellen – niet in hun onderzoek, noch in hun marketing of informatie aan patiënten.
Dit is een voorpublicatie uit Peter C. Gøtzsche: Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad. Achter de schermen van de farmaceutische industrie. Lemniscaat; 532 blz., ¤ 24,95.
Gøtzsche houdt woensdag 11 november een lezing, en gaat daarna in debat met Bert Keizer (arts en columnist voor Trouw) in Onderwijsgebouw 3 van het LUMC, Einthovenweg 20 in Leiden. Aanvang 19u., toegang gratis.
Ook op donderdag 12 november geeft Gøtzsche een lezing, in debatcentrum Arminius (Museumpark 3, Rotterdam). Hij gaat dan in debat met Ton de Boer, hoogleraar farmacotherapie, en huisarts Hans van der Linde. Aanvang 20u, toegang ¤ 5. http://www.arminius.nu/programma
http://pastebin.com/DJdBwB1U
quote:
[..]
... Niks kijk naar zembla. Het zegt genoeg. Daarnaast kennis werkt in zhuis als it-er. En zegt de patiënt is alleen maar lastig. Het gaat om geld en operaties moeten zo snel mogelijk.
sinds wanneer is zembla geen MSM Biekje?.. nu moeten we het wel geloven?.. sure... hoe hou jij je eigen waanbeelden nog bij zeg... damn...
wat klopt niet?! Ik denk dat je niet beseft hoe corrupt alles is.quote:
[..]
Beantwoord nou gewoon de vraag eens, zo moeilijk was het niet. Ik ga niet happen op weer een bizarre bewering die overduidelijk niet klopt.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Leg mij eens uit waar de de Conspiracy of Silence niet doorbroken mag worden. En daardoor gecensureerd dient worden.
Waar zijn de artsen zo bang voor. Waarom houden ze elkaar het hand boven het hoofd. Waarom is men zo extreem lovend over die toxische kutrommel van BigPharma.
Waar zijn de artsen zo bang voor. Waarom houden ze elkaar het hand boven het hoofd. Waarom is men zo extreem lovend over die toxische kutrommel van BigPharma.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
.. nee. het is bijna niet bij te houden met berichten dat ik gelijk heb.quote:
[..]
sure... hoe hou jij je eigen waanbeelden nog bij zeg... damn...
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
"Alle ziektes die we nu hebben is puur en alleen dankzij bigpharma en de gelieerde chemische industrie"quote:
[..]
wat klopt niet?! Ik denk dat je niet beseft hoe corrupt alles is.
Tenzij jij de dinosauriers ook wil betichten van corruptie en wil claimen dat ze toen al big pharma hadden om de kanker die ze toen al hadden te veroorzaken, is dit uiteraard volslagen onzin.
whehehehehe... en daarom negeer je voor het gemak maar alle berichten waaruit blijkt dat je onzin uitkraamt he?... cherry pick er maar rustig op los!quote:
[..]
.. nee. het is bijna niet bij te houden met berichten dat ik gelijk heb.
1 en 2 worden veroorzaakt door eerdere medicatie gebruik. Of een combinatie van al die toxische rommel in ons eten en leefmilieu.quote:
Trouw 7 november 2015
Essay — Revolutie tegen de farmareuzen
Het pillenbedrog
De Deense hoogleraar geneeskunde Peter Gøtzsche bepleit een dubbele revolutie in medicijnenland. Patiënten dienen (bijna) altijd af te zien van pillen. En producenten horen niet meer hun eigen middelen te testen. Laat dat maar over aan onafhankelijke onderzoekers.
PETER GØTZSCHE
Peter C. Gøtzsche (1949) werkte als biochemicus en artsenbezoeker voor pillenfabrikant Astra-Syntex, werd daarna hoogleraar geneeskunde en specialist in onderzoeksmethoden.
Van medicijnen kun je beter worden, maar de kans is niet denkbeeldig dat je eraan doodgaat. Dat gebeurt zelfs op grote schaal; de pillenindustrie heeft meer doden op haar geweten dan de maffia. De Europese Commissie schat dat jaarlijks 200.000 burgers van EU-lidstaten overlijden aan bijwerkingen; in de VS sterven ieder jaar 100.000 mensen aan geneesmiddelen die op een correcte manier zijn toegediend, en eenzelfde aantal door verkeerd gebruik (een te hoge dosis, of omdat ze contra-indicaties hebben). Dat betekent dat in de EU en de VS geneesmiddelen doodsoorzaak nummer drie zijn, na hartziekten en kanker.
Je kunt zonder twijfel zeg. Medicatie is doosoorzaak nummer 1.
... dat is dus niet het financieren van de Q7 van de directeur van het betreffende merk van de medicatiequote:Waar we naartoe moeten is een conservatieve houding: gebruik alleen maar geneesmiddelen als het absoluut nodig is – en dat is zelden het geval. Ik pleit voor een drastische demedicalisering.
Duh.quote:Ouderen die stoppen met middelen tegen hoge bloeddruk en psychische klachten, varen daar vaak wel bij, in het laatste geval vallen ze minder en verbeteren hun cognitieve vermogens. Toen een onderzoek had uitgewezen dat lichaamsbeweging en gewichtsverlies beter werkten om diabetes type 2 te voorkomen dan metformine (een effect van 56 procent, respectievelijk 31 procent), haalde alleen het effect van metformine de pers.
Soms kan behandeling van ernstig verhoogde bloeddruk een leven redden. Dan doen de bijwerkingen van het gebruikte geneesmiddel er minder toe. Maar die doen zich ook voor bij patiënten die niet zo ziek zijn. We verspillen enorm veel geld aan geneesmiddelen, terwijl veel patiënten beter af zouden zijn zonder.
Patienten zijn bang voor of spuugzat de arrogant onwelwillende niet-luisterende artsquote:Bij een onderzoek naar bloeddrukverlagers zeiden artsen dat al hun 75 patiënten erop vooruit waren gegaan, terwijl maar de helft van hen dat beaamde; de anderen waren lusteloos geworden en prikkelbaar. De reden dat alle artsen zo tevreden waren, was dat geen van de patiënten zich bij hen had beklaagd.
Duh!quote:Op de Amerikaanse geneesmiddelenmarkt is de verspilling gigantisch. In 2000 gaven de VS in verhouding tot de bevolkingsomvang 2,7 keer meer uit aan geneesmiddelen dan Europese landen, en toch – of misschien juist daarom – is de medische toestand van patiënten veel slechter.
er zou geen enkel groot wereldprobleem meer zijn.quote:Als we medicijnen verstandig gebruikten, zouden we een gezondere bevolking hebben, tegen een fractie van wat we momenteel aan geneesmiddelen uitgeven. In 2012 verkochten de vijftig grootste farmaceutische bedrijven voor 564 miljard euro aan receptgeneesmiddelen. Omdat veel van die geneesmiddelen twintig keer duurder zijn dan gelijkwaardige alternatieven en doordat we zo overbehandeld zijn, twijfel ik er niet aan dat we hier enorm op kunnen besparen; mijn schatting: 95 procent. Stel je eens voor wat je voor al die miljarden zou kunnen doen.
Ze gaan over lijken. En de domme achterlijke arts schrijft het lekker voor. Medicatie teruggetrokken van de markt Nederlandse artsen blijven het voorschrijven.quote:Hoewel de farmaceutische industrie al overgewicht heeft, blijft ze ons haar geneesmiddelen opdringen. In een rapport uit 2002 somde de Europese Federatie van Farmaceutische Bedrijven (EFFB) twintig ziekten en aandoeningen op die volgens haar niet afdoende werden behandeld, 98 pagina’s lang. Het rapport telde 184 noten, maar geen ervan verwees naar literatuur die het enthousiasme van de EFFB kon temperen, terwijl die bij elk van de aandoeningen voorradig is. Uiteraard ontbrak ook onderzoek dat voor overbehandeling waarschuwde.
In haar streven naar meer omzet laat de farmaceutische industrie zich leiden door perverse prikkels.
Iets op markt brengen dat de $100.000.000.000,-- (alleen de kankerindustrie) per jaar ingevaar brengt is een no-go. Om voor de vorm met iets te komen voor de voordegek gehouden patienten brengen ze iets op markt. UIteraard werkt het niet.quote:Zo ontwikkelde Aventis een middel tegen kanker, eflornithine. Het bleek daar niet tegen te werken, maar wel uiterst effectief te zijn tegen slaapziekte.
.. daar heb je het, de patient is niet main goal. Geld verdienen. Dus de patient moet ziek blijven. Pappen en nat houden.quote:Omdat mensen die daaraan lijden meestal arm zijn, staakte Aventis de verkoop van het middel. Toen bleek dat het een effectieve haargroeiremmer was, ging het bedrijf het weer produceren. Nu konden ook Afrikanen met slaapziekte er gratis of voor weinig geld over beschikken. Dit geluk viel hun uitsluitend ten deel omdat veel westerse vrouwen van hun gezichtsbeharing af willen.
Het markteconomische gebod om winst te maken leidt niet tot de maatschappelijke voordelen die het volgens de herauten van de vrije markt zou hebben. Uit Amerikaans onderzoek blijkt keer op keer dat gezondheidszorginstellingen met een winstoogmerk tot hogere kosten, lagere zorgkwaliteit, meer medische com- plicaties en meer sterfgevallen leiden dan publieke instellingen; zelfs fraude met facturen komt in ziekenhuizen met een winstoogmerk veel vaker voor dan in niet-commerciële ziekenhuizen.
Kortom het is geheel niet bedoelt als verheffend iets.quote:Het is principieel immoreel dat er op geneesmiddelen een patent kan rusten. Want als je een gepatenteerd levensreddend medicijn nodig hebt en je je dat niet kunt veroorloven, ga je misschien dood.
Je kunt beter stellen is er uberhaupt wel iets integer onderzocht.quote:Het liefst zag ik dat non-profitorganisaties op zoek gingen naar nieuwe geneesmiddelen, maar een ander beloningssysteem in het op winst gerichte systeem zou al een hele verbetering zijn. Daarin geven we een farmaceutisch bedrijf dat een nieuw geneesmiddel heeft ontdekt niet langer op grond van zijn patent een monopolie, maar belonen we het financieel zodra het een verkoopautorisatie heeft verworven.
De omvang van die beloning hangt dan af van de mate waarin het nieuwe geneesmiddel een werkelijke doorbraak is. Vervolgens geven we het geneesmiddel in licentie aan meerdere bedrijven, die het goedkoop kunnen namaken. Dit zorgt ervoor dat ook veel arme mensen en landen zich het middel kunnen veroorloven.
Daarnaast zou het ons afhelpen van marketing en promotie van medicijnen die irrationeel worden voorgeschreven, of die niet beter zijn dan goedkopere alternatieven. Goede geneesmiddelen hebben geen reclame nodig, die spreken voor zichzelf. De volksgezondheid zou er wel bij varen als er geen advertenties meer voor waren, en geen verkopers en door de branche gesponsorde ‘scholing’. En we zouden allemaal geld overhouden.
Het is heel vreemd dat farmaceutische bedrijven zelf het klinische onderzoek naar hun middel uitvoeren; ze hebben bewezen daar op grote schaal mee te frauderen.
Het frauderen van VW is extreem zielige tov bigpharma. Maar corruptie en misleidingen komen steeds meer op de kaart.
..dat kunnen farmabedrijven ook. De wil is er alleen niet.quote:Het is beter als ze academisch geleid onderzoek financieren. Dat is ontzaglijk veel goedkoper. Het Europese Genootschap voor Cardiologie schat dat universiteiten geneesmiddelenonderzoek tien tot twintig keer goedkoper kunnen uitvoeren dan farmaceutische bedrijven.
hoge dosis is niet alleen in tests. Het is standaard bij vaccins voor babies.quote:Ook het Amerikaanse National Cancer Institute schat dat het onderzoeken kan uitvoeren voor een fractie van de kosten die er nu mee gemoeid zijn.
Mijn laatste eigen onderzoek, naar reumatoïde artritis, duurde zes maanden en konden we uitvoeren voor een bedrag dat ligt onder mijn maandsalaris.
Kapitalisme gaat uit van het principe dat particulier risico leidt tot particulier verlies of tot dito rijkdom. Dat farmaceutische bedrijven publiek risico (patiënten die vrijwillig deelnemen aan onderzoeken) kunnen omzetten in particuliere rijkdom is dus een kapitalistisch wangedrocht. Klinisch onderzoek dient een publieke onderneming te zijn die het algemeen welzijn bevordert, uitgevoerd door onafhankelijke, academische instellingen.
Terwijl we wachten op deze ingrijpende systeemhervorming (die misschien wel nooit komt), kunnen we zelf onafhankelijk onderzoek naar geneesmiddelen doen op grond waarvan we ze goedkeuren of vergoeden. Nederland voerde in 1979 wetgeving in die de minister het recht gaf de toepassing van bepaalde technologieën te beperken tot bepaalde ziekenhuizen totdat ze door systematisch literatuuronderzoek waren geëvalueerd en in orde bevonden.
De enorme winsten van de farmaceutische industrie zijn gebaseerd op onderzoek dat met publieke middelen is gefinancierd en op het feit dat geneesmiddelen worden vergoed. Ik vind het daarom redelijk dat we de branche een belasting opleggen. Daarmee betalen we academici om het nieuwe geneesmiddel te vergelij- ken met de beste behandeling die er op dat moment beschikbaar is.
Zoiets gebeurt al in Italië, dat 5 procent van de farmaceutische uitgaven aan promotie int, waarmee een omvangrijk fonds is gecrëeerd voor onafhankelijk klinisch onderzoek.
Zulk eerlijk onderzoek is broodnodig. ‘Oude’ middelen worden nu in tests vaak toegediend in een te hoge dosis (waardoor een producent kan beweren dat zijn nieuwe middel ‘beter wordt verdragen’) of in een te lage dosering (zodat het nieuwe middel ‘effectiever’ is). Eerlijk onderzoek vergt ook vergelijking met niet-farmacologische interventie; bewegen is, zagen we al, beter dan pillen bij het bestrijden van diabetes type 2.
... hoe kom je bij dat medicatie schadelijke bijwerkeningen heeft. Iedereen weet toch medicatie is meer dan veilig.quote:Aan eerlijk, onafhankelijk onderzoek is ook behoefte bij de verslaglegging van schadelijke bijwerkingen, iets wat we bij onderzoek door farmaceutische bedrijven nooit zullen bereiken.
Nog al wiedes. Chemo verergerd.quote:Hoewel we weten dat elk geneesmiddel schadelijk kan zijn, bleek uit een overzichtsstudie naar 192 verslagen van onderzoeken met elk minstens 100 patiënten dat maar 0,3 pagina aan bijwerkingen was besteed – evenveel ruimte als de personalia van de onderzoekers kregen.
In de Verenigde Staten keurt de FDA nieuwe middelen. Dat keurt kankermiddelen meestal (68 procent) goed op basis van andere uitkomsten dan overlevingskans.
Uit mijn eigen analyse van 33 jaar onderzoek naar tumoren, gesponsord door de Britse Medical Research Council, blijkt dat nagenoeg geen vooruitgang is geboekt in de strijd tegen kanker.
De 100.000.000.000 per jaar moet wel gehaald worden.
Zijn er wel. Alleen de beste mensen worden vermoord en de methodes opgekocht.quote:De mortaliteit bij patiënten die het nieuwe middel slikten was even hoog als bij hen die het oude middel kregen. Bij radiotherapie was dat niet veel anders. Over het geheel genomen dus geen vooruitgang in de strijd tegen kanker. Blijkbaar is het heel lastig om nieuwe behandelingswijzen te vinden die beter zijn dan de bestaande.
het gaat om geld verdienen. Dat er patienten sneuvelen is geen issue.quote:Toch kunnen er, als je de mortaliteit buiten beschouwing laat zoals de FDA doet, schadelijke geneesmiddelen op de markt blijven komen zonder dat iemand het merkt.
Ze hebben juridische immuniteit. Als iets echt gruwelijk escaleert is er een secret tribunaal.quote:Ik vind dat elk voorstel voor een klinisch onderzoek gemotiveerd dient te worden met een grondig literatuuronderzoek naar alle voorafgaande onderzoeken met soortgelijke geneesmiddelen, zo mogelijk met een meta-analyse. Anders zien we over het hoofd dat misschien al is aangetoond – of kan worden aangetoond – dat het type geneesmiddel hetzij levensreddend hetzij schadelijk is. Voor patiënten is dat van groot belang. Zonder die eis kunnen moreel onaanvaardbare onderzoeken goedkeuring krijgen.
Als onderzoeker en werknemer van de farmaceutische industrie heb ik zelf ervaren hoe daar gewillige artsen geselecteerd worden die hun mond houden over frauduleuze praktijken. Toch denk ik dat deze bedrijfstak nog lang als een slager zijn eigen vlees blijft keuren.
.. en de tijdschriften zelf zijn al fraudelentquote:Wat we nodig hebben, zijn onafhankelijke toezichthouders die bepalen welke clinici geneesmiddelen mogen testen.
Patiënten behoren alles te weten over het geld dat er bij onderzoeken betrokken is en over de mogelijke belangenconflicten van onderzoekers. Een arts die zich daar ongemakkelijk bij voelt, heeft wat te verbergen, wat transparantie nog relevanter maakt.
Iedereen moet inzage kunnen krijgen in onderzoeksverslagen en contracten tussen onderzoekers en farmaceutische bedrijven. Dat is wezenlijk voor het vertrouwen in de sector. Helaas accepteren veel onderzoekers nog dat hun contractueel de mond wordt gesnoerd. Al even treurig is dat auteurs die in tijdschriften plechtig verklaren dat ze alle onderzoeksgegevens konden inzien, zelden de waarheid spreken.
Onverwacht goed stuk voor msm.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
kijk naar zembla. of lees het trouw artikel van wat Totnutoe heeft gepost.quote:
[..]
Wat een leugens slinger jij de wereld in.
In de echte wereld is men ( de patient) de arts en medicus spuug en spuugzat.
[ Bericht 6% gewijzigd door jogy op 08-11-2015 00:48:01 ]
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
oude ziektes zijn weer tot leven gewekt en doelbewust losgelaten.quote:
[..]
"Alle ziektes die we nu hebben is puur en alleen dankzij bigpharma en de gelieerde chemische industrie"
Tenzij jij de dinosauriers ook wil betichten van corruptie en wil claimen dat ze toen al big pharma hadden om de kanker die ze toen al hadden te veroorzaken, is dit uiteraard volslagen onzin.
kanker was tot 100 jaar geleden een redelijk zeldzaamheid. Dat is nu uitgegroeid tot een biljoenenindustrie. En omdat vast te houden moeten er nieuwe patienten komen. Daarom vaccins. En eenmaal zieke patienten die moet je warm houden.
Je moet begrijpen dat ziektes een industrie is die zijn weerga niet kent.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Je gaat toch niet zeggen dat kanker iets nieuws is? Multatuli noemt het al in Max Havelaar, over de kanker van Lebak. (Als ik het goed heb in verwijzing naar de corruptie binnen de VOC). We kunnen nog veel verder terug, naar de man die kanker zijn naam gaf: Hippocrates.quote:
[..]
oude ziektes zijn weer tot leven gewekt en doelbewust losgelaten.
kanker was tot 100 jaar geleden een redelijk zeldzaamheid. Dat is nu uitgegroeid tot een biljoenenindustrie. En omdat vast te houden moeten er nieuwe patienten komen. Daarom vaccins. En eenmaal zieke patienten die moet je warm houden.
Je moet begrijpen dat ziektes een industrie is die zijn weerga niet kent.
Kanker is niets nieuws. Maar betere diagnose technieken maakt dat we het beter en vaker opmerken dan pak 'm beet 100 jaar geleden. Toen ging je als arbeider of arme burger nog gewoon dood aan de gevolgen van, zonder dat er heel hard gezocht werd naar de exacte oorzaak. Komt bij dat we nu ook ouder worden en er meer gelegenheden zijn voor een foute celdeling om tot een tumor te ontwikkelen.
Of externe carcingene factoren veel verschil maken tussen nu en begin 20e eeuw vraag ik me af. Wellicht dat we nu met meer geavanceerde stoffen in aanraking komen die schadelijke effecten kunnen hebben. Anderzijds nam men het in 1915 wat minder nauw met zaken als mondkapjes, handschoenen en andere beschermingsmiddelen of omgaan met gevaarlijke stoffen. Vroegâh liet men kinderen spelen met een bolletje kwik. Als er nu in een natuurkundelokaal een thermometer breekt wordt het lokaal ontruimd buigt de hele natuur- scheikundesectie over het veilig opruimen en het als chemisch afval afvoeren van het vrijgekomen kwik. De brandweer komt nog net niet in hazmatsuits de boel reinigen.
Geef ik eens zonder een topbetoog vol metquote:
Leg mij eens uit waar de de Conspiracy of Silence niet doorbroken mag worden. En daardoor gecensureerd dient worden.
Waar zijn de artsen zo bang voor. Waarom houden ze elkaar het hand boven het hoofd. Waarom is men zo extreem lovend over die toxische kutrommel van BigPharma.
onweerlegbare argumenten aan waar het werkelijk om draait: om geld te verdienen aan het systematisch uitroeien van de zwakke broeders der mensheid met toxische zooi, is het nóg niet goed.
Tsja, wat wil je nou? De waarheid of niet?
Officieel ben ik niet geauthoriseerd hier eerlijk antwoord op te geven...kut...
Iemand heeft mijn account gehackt!
Ik ben starla niet!
DIT ACCOUNT IS GEHACKT
I feel kinda Locrian today
Pas geleden 2x opgenomen geweest en nee hoor was hem zeer dankbaar.quote:
[..]
kijk naar zembla. of lees het trouw artikel van wat Totnutoe heeft gepost.
In de echte wereld is men ( de patient) de arts en medicus spuug en spuugzat.
ALs je me niet geloofd beide gevallen staan vermeld in de SC
Er staat nog een vraag voor u open!!
Neem jij dan werkelijk NOOIT de moeite om enige bewering die je doet te staven met onderbouwing van feiten en argumenten?quote:
[..]
oude ziektes zijn weer tot leven gewekt en doelbewust losgelaten.
kanker was tot 100 jaar geleden een redelijk zeldzaamheid. Dat is nu uitgegroeid tot een biljoenenindustrie. En omdat vast te houden moeten er nieuwe patienten komen. Daarom vaccins. En eenmaal zieke patienten die moet je warm houden.
Je moet begrijpen dat ziektes een industrie is die zijn weerga niet kent.
En we begrijpen allemaal dat ziektes een industrie is. Maar wat dat ook maar iets te maken heeft met het feit dat kanker al een oude ziekte is, of dat we nu polio kunnen voorkomen met vaccins of dat we TBC kunnen behandelen met antibiotica... ?
[ Bericht 0% gewijzigd door nikao op 08-11-2015 10:06:59 ]
Dit.quote:
[..]
Je gaat toch niet zeggen dat kanker iets nieuws is? Multatuli noemt het al in Max Havelaar, over de kanker van Lebak. (Als ik het goed heb in verwijzing naar de corruptie binnen de VOC). We kunnen nog veel verder terug, naar de man die kanker zijn naam gaf: Hippocrates.
Kanker is niets nieuws. Maar betere diagnose technieken maakt dat we het beter en vaker opmerken dan pak 'm beet 100 jaar geleden. Toen ging je als arbeider of arme burger nog gewoon dood aan de gevolgen van, zonder dat er heel hard gezocht werd naar de exacte oorzaak. Komt bij dat we nu ook ouder worden en er meer gelegenheden zijn voor een foute celdeling om tot een tumor te ontwikkelen.
Of externe carcingene factoren veel verschil maken tussen nu en begin 20e eeuw vraag ik me af. Wellicht dat we nu met meer geavanceerde stoffen in aanraking komen die schadelijke effecten kunnen hebben. Anderzijds nam men het in 1915 wat minder nauw met zaken als mondkapjes, handschoenen en andere beschermingsmiddelen of omgaan met gevaarlijke stoffen. Vroegâh liet men kinderen spelen met een bolletje kwik. Als er nu in een natuurkundelokaal een thermometer breekt wordt het lokaal ontruimd buigt de hele natuur- scheikundesectie over het veilig opruimen en het als chemisch afval afvoeren van het vrijgekomen kwik. De brandweer komt nog net niet in hazmatsuits de boel reinigen.
En dat verschil lijkt mij ook minimaal, of zelfs negatief wellicht. Tis alleen dat we nu oud genoeg worden om de effecten hiervan te merken..
Polio en TBC zijn goed hoor, 100% natuurlijk en volledig biologisch. Hoor je gewoon dood aan te gaan.quote:
[..]
Neem jij dan werkelijk NOOIT de moeite om enige bewering die je doet te staven met onderbouwing van feiten en argumenten?
En we begrijpen allemaal dat ziektes een industrie is. Maar wat dat ook maar iets te maken heeft met het feit dat kanker al een oude ziekte is, of dat we nu polio kunnen voorkomen met vaccins of dat we TBC kunnen behandelen met antibiotica... ?
