Jongeren die moeite hebben met contact zoeken.

Met meeten op FOK! heb ik niet echt ervaring, zou ik ook niet heengaan zonder lang meegepost te hebben. Het zijn nogal eens kliekjes. Wel eens bijvoorbeeld een concertkaartje overgenomen van iemand of juist aan iemand gegeven.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 23:29 schreef ALTER-EGO het volgende:

Op woensdag 9 september 2015 23:25 schreef Susi het volgende:
Met meeten op FOK! heb ik niet echt ervaring, zou ik ook niet heengaan zonder lang meegepost te hebben. Het zijn nogal eens kliekjes. Wel eens bijvoorbeeld een concertkaartje overgenomen van iemand of juist aan iemand gegeven.
Ik denk dat het vanaf de buitenkant veel meer kliekjes lijkt dan dat het is.
Mijn ervaring met meetings is dat een ieder welkom was en warm werd opgenomen

Warme baden zijn fijn inderdaad, wat lief !

Dat klinkt wel goed opzich (Ik kan momenteel niet quoten ) Ik vind de drempel van meeten nog best hoog, ook mede door mijn ervaring wat ik eerder heb gepost. Angst houdt mij vrij vaak tegen. Of het angst voor teleurstelling is durf ik niet te zeggen,meer het onbekende of een herhaling van eerder.

Ik wou nog even benadrukken dat ik na een paar posts mij hier heel fijn voel. Zoals ik vaak zeg tegen mijn zoontje,zeg ik nu ook naar jullie "Ik vind je lief " Ik ga nu slapen,weltrusten iedereen

quote:

Op woensdag 9 september 2015 23:11 schreef ALTER-EGO het volgende:

[..]

Graag zelfs!

Aight

Oke, let's talk

Ik ben Jordy, 22 jaar oud en woon in Heerlen sinds 3 jaar. Mijn hobby's zijn pokeren, muziek luisteren en uitgaan. Ik heb een zeer brede muzieksmaak sinds ik een kleine jongen was en verzamel vinyl in mijn vrije tijd. Metal/hardcore/hardstyle/dubstep/volksmuziek zijn niet mijn ding maar ik sta open voor de rest.

Qua studie ben ik zo goed als klaar, het enige wat mij nog rest is afstuderen en dan ben ik gediplomeerd HBO Netwerk Infrastructuur Designer! Dit is een specialisatie in de ICT. De afgelopen 2 jaar heb ik als bijbaan gewerkt bij een semi-overheids instelling in Maastricht, waar ik veel heb mogen leren en leuke praktijkervaring heb gehad.

Waarom post ik hier mee? Toen ik nog bij mijn ouders woonde (ik ben opgegroeid in Zeeland als enigs kind) was ik niet altijd even zeker van mijn zaak. Ik was vanaf kinds af aan altijd al een beetje anders dan de rest. Ik kon goed mee op school, in tegenstelling tot veel klasgenootjes. Ik deed nooit hele gestoorde dingen en was vanaf kleins af aan al bezeten van muziek. Veel vriendjes had ik nooit, altijd wel een paar maar geen grote groep waar ik deel van uit maakte. Door het lage aanbod aan sociale activiteiten in de regio, het wonen in een klein, afgelegen dorpje en het vaak met de lange nek worden aangekeken door je leeftijdsgenootjes werd het allemaal niet veel beter. Ik leefde het grootste deel van mijn tijd in mijn eigen wereldtje denk ik, ik ging tussen mijn 16e en 18e wel veel uit met vrienden. Maar toen de discotheek waar wij altijd heen gingen sloot bleef ook daar weinig meer van over. Mijn leven bestond uit werken en slapen, meer was er eigenlijk niet. Ik moet ook zeggen dat ik op dit moment in mijn leven weinig energie stak in nieuwe contacten/uitdagingen. Het had naar mijns inziens toch allemaal weinig nut.

Maar gelukkig veranderen tijden en snakte ik naar wonen in een iets meer leefbare regio dan Zeeuws-Vlaanderen. Die mogelijkheid kwam er in 2012, toen ik voor studie naar Heerlen kon verhuizen. Ik pakte het direct goed aan en had zoiets van "was leuk Zeeland, maar nu ga ik weg en kom ik niet meer terug". Letterlijk, compleet verhuist naar Limburg. Het lijkt me wel handig om hier even te vermelden dat ik een enorm goede band met mijn ouders had en nog steeds heb. Ze hebben mij altijd gesteund in alles wat ik doe en doen dit tot op de dag van vandaag nog steeds zonder twijfel.

Alright, op naar Limburg dus. Daar was ik, nieuwe start in het leven. Mijn vooraf bedachte plan bestaande uit studie goed aanpakken, contacten opdoen en werk zoeken was behoorlijk ambitieus. Vooral het laatste koste veel moeite in het begin. Ik kreeg te maken met de bekende verhalen dat ik met mijn 19 jaar erg oud was voor veel baantjes, gelukkig woonde ik in een studentenflat en leerde ik hier wel snel mensen kenden. Inclusief een sloot aan mensen die exact dezelfde opleiding deden als ik. Uiteindelijk kwam ik in contact met een jongen die bij een supermarkt in de buurt werkte en na veel wikken en wegen een baantje voor mij wist te regelen. 19 jaar en in de supermarkt, ik denk nog steeds dat ik het amper kan geloven zelfs al zou ik dronken zijn. Maar toch gebeurde het. Ik kreeg een contract en besloot er voor 200% in te vliegen. Verrassend genoeg vond iedereen het wel leuk dat ik er bij kwam en pakte ik alles snel op daar ik in Zeeland ook al een paar jaar in de supermarkt had gewerkt. Het was een uniek plaatje in de winkel aangezien iedereen geboren en getogen was in de regio en ik de enige was zonder Limburgs-accent. De anderhalf jaar dat ik hier heb rondgelopen waren zo'n boost voor mijn zelfvertrouwen en ontwikkeling dat ik het nooit meer ga vergeten en nog steeds blij verrast ben als iemand mij in de stad op mijn schouders tikt omdat hij me kent van deze tijd. De mensen daar hebben me echt geholpen om er iets van te maken. Ik heb er nog warme contacten aan overgehouden en spreek nog steeds regelmatig af met ex-collega's.

Hierna kwam de stap naar de semi-overheidsinstelling waar ik in de ICT aan de bak kon gaan en werkervaring op kon doen. Tegen een iets hoger loon, de keuze was moeilijk om de supermarkt te verlaten. Niet door het werk en het loon maar door de mensen. Gelukkig kreeg ik er veel voor terug van mijn nieuwe werkgever en heb ik ook hier mezelf flink kunnen ontwikkelen.

Ik leer momenteel nog steeds vrijwel elke week nieuwe mensen kennen tijdens uitgaan, poker en het leven op zich. Ik straal nu veel meer positiviteit uit dan jaren terug en dat werp nu denk ik zijn vruchten af. Ik ben uit mijn grot gekomen en sta nu op de top van de berg om het nu maar zo te zeggen.

De boodschap die ik wil meegeven aan het begin van dit topic is dat energie in je omgeving steken het beslist waar is. Laat zien dat je wil, mensen nemen je dan sneller op. Neem het initiatief, go with the flow en zie waar het eindigt. Misschien heb ik veel geluk gehad, maar ik denk dat het hem bij mij heeft gezeten in die eerste jongen waarmee ik bevriend raakte in het begin. Door veel tijd met hem door te brengen kreeg hij een beeld van mij dat ik geen eendagsvlieg was en dat ik de kans waard was. Door veel tijd te investeren in het leren kennen van elkaar en integreren in elkaar wereld ben ik verder gekomen dan als ik vaak in mijn eigen kamer was blijven hangen. Zoals veel andere klasgenootjes wel deden.

Wat een lang lulverhaal is het geworden, maar hopelijk hebben jullie er iets aan. Ik zal blijven meelezen om de mensen hier hopelijk verder te kunnen helpen.

Gegroet

Tot morgen.
Ik ga nu mijn verslag afmaken voor school. Wat overigens erg vervelend is, want ik weet al dat ik een onvoldoende ga halen voor stage. Het voelt daarom wat nutteloos om daar teveel moeite in te steken.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 23:42 schreef ALTER-EGO het volgende:

[..]

Wat een mooi openhartig levensverhaal.
Dankje dat je dat wil delen.

Als je hiermee geen gelijkgestemden over de drempel krijgt...

Graag gedaan, het is eigenlijk de eerste keer dat ik zo openhartig praat over mezelf. Maar ik denk dat ik wel iets heb te vertellen nu na de afgelopen jaren.

Een maat van me geeft binnenkort een gratis workshop in Amsterdam over hoe je meer socialer kan worden in je dagelijks leven. Doelgroep: jonge mannen.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 23:47 schreef ALTER-EGO het volgende:

[..]

Misschien kan jij het stokje van me overnemen?
Jij past hier met je verhaal en je leeftijd prima in dit topic.
Dan kan ik weer bescheiden via de achteruitgang verdwijnen.
Eigenlijk ben ik veel te oud voor dit topic.

Wat wil je wat ik doe? Ik zie mezelf namelijk wel als een helpende hand of motivator hier. Maar ben beslist geen therapeut. Ik weet ook niet of ik mezelf voldoende in een ander zijn situatie kan verplaatsen zonder dat ik diegene ken en echt alles weet wat ik moet weten om er iets fatsoenlijks over te zeggen.

Laat maar weten wat je van plan bent met me.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 23:58 schreef ALTER-EGO het volgende:

[..]

Dat is exact wat dit topic nodig heeft.
Liever geen therapeuten, daar zit niemand hier op te wachten.

Ik denk dat jij je prima in anderen kunt verplaatsen en zeker in de doelgroep van dit topic.
En je verhaal laat zien dat je je uitstekend weet te verwoorden.

Perfecte aanwinst voor dit topic dus.
Enige wat je hoeft te doen is mensen zich hier thuis laten voelen.
Een beetje liefde en positiviteit verspreiden.

Ik wil heel graag helpen, maar zie mijzelf graag even in een bijrol als assistent van jou als je het niet erg vindt.

Samen staan we sterker toch.

* Flitskikker meldt zich