quote:
Op woensdag 9 september 2015 21:15 schreef Fotolijstjes het volgende:Ongeveer 1,5 week geleden is mijn relatie stukgelopen. Het is niet eens met veel woorden gegaan, maar mijn vriend (ik typ nog vriend, ik bedoel EX) heeft tijd nodig en wil nu niet meer. Plotseling, 'het is beter als we elkaar even met rust laten, dat we ermee stoppen, ik moet nadenken' en dat was het.
Niet eens met veel woorden, zou dat dan wel moeten ofzo?
Gezien je PoHi vind ik het plotseling een beetje een rare omschrijving..
quote:
Sindsdien hebben we helemaal niet gepraat.
Ligt best in de verwachting als iemand tijd nodig heeft om na te denken lijkt me. Daarnaast is het na jullie akkefietje ook niet zo raar dat praten wat minder een optie is. Wat hij te zeggen had was niet voldoende toch..
quote:
Misschien twee maanden geleden waren er scheurtjes. Het liep wat moeizaam (allemaal mijn schuld) en nu is er iets voorgevallen, ik wil niet teveel in details treden, met als gevolg dat mijn ex tijd voor zichzelf wil terwijl we twee jaar lang een relatie hebben gehad en er nooit ruzies zijn geweest. Nu: de bom is gebarsten.
Misschien wat scheurtjes? Beetje een understatement..
Daarnaast, ook als er nooit ruzies zijn kun je uit elkaar groeien. Misschien juist wel, omdat alles zo doorkabbelt en je gemakszuchtig niet meer de moeite neemt om te blijven communiceren enzo.. Geen ruzie is geen graadmeter..
quote:
Ik voel me ontzettend machteloos, verdrietig en labiel, want ik weet dat het helemaal geen goede zaak is. Ik wil helemaal niet alleen zijn, dus dat ben ik niet - tot vandaag. Ik heb veel steun van vriendinnen en familie, maar ik blijf ontzettend verdrietig. En boos, we hebben twee jaar lang helemaal geen gezeur gehad. En nu is er iets voorgevallen en voelt het alsof hij het meteen opgeeft, want we hebben nu niks meer. Hij heeft opgegeven min of meer.
Begrijpelijk dat je allemaal van dit soort emoties voelt en dat heeft gewoon tijd nodig. Niet alleen willen zijn moet geen niet alleen kunnen zijn worden. Dan wordt het een lapmiddel ter vervanging van je vriend. Je vrienden kunnen je helpen met de verwerking, maar dit oplossen gaat gepaard met tijd en een bepaalde instelling. Dat is ook even een kwestie van hand in eigen boezem steken, want jouw gedrag was dan ook weinig uitnodigend tot doorgaan en je bent er door meerdere posters ook voor gewaarschuwd dat dit zou kunnen gebeuren. Je kan hem moeilijk kwalijk nemen dat hij "opgeeft" als jij zo onvolwassen reageert dat je hem nergens meer tegemoet wilde komen, maar feitelijk gaf je met dat halsstarrig vasthouden het ook op. Dat kan wel meer dan een scheurtje veroorzaken en dan kan dit inderdaad gebeuren ja..
quote:
Ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan, ik haat het om geconfronteerd te worden met verdriet. Als ik met mensen ben, dan is het goed en gezellig, is het luchtig, kan ik nog redelijk lachen. Nu ik alleen ben, en dat was ik vanmiddag ook, dan overheerst het akelige gevoel. Ik wil contact zoeken met hem, maar ik doe het niet. Maar steeeeeds wil ik het bijna doen. Ik doe het niet.
Verdriet is niet leuk nee, maar het hoort er nu eenmaal bij. Misschien gebeurt dit juist nu, zodat je er mee kan leren omgaan en niet afhankelijk blijft van anderen om jou gelukkig te maken. Als je zo graag contact wil zoeken, schrijf dan een email of een brief met dat je begrijpt dat hij even afstand nodig heeft, maar je graag over een tijdje samen in gesprek zou willen ofzo.
quote:
Maandag geflirt met iemand, nummer gegeven, nu praten we veel. Vond ik hem leuk? Vind ik hem leuk? Ja, dat wel, aantrekkelijk en leuk, maar ik wil het helemaal niet. Alleen wil ik toch ook wel aandacht, horen dat ik leuk/mooi ben en gewoon dat stukje aandacht vind ik fijn. Maar waarom doe ik het? Ik zit toch met mijn exvriend in mijn hoofd en ik wil hem, geen ander. Weet dat ik nergens naar op zoek ben.
Hoe oud ben je?
Het is op meerdere fronten niet zo een snugger plan. Je wil je ex, je wil nog geen nieuwe boi, dus beter houdt je niet iemand aan het lijntje vanuit zo een egoïstisch perspectief als je gekwetste ego laten strelen. Kun je niet eens een anderhalf weekje zonder aandacht van een vent? En dan nog durven beweren dat je nergens naar op zoek bent, please.. Komt ook goed naar je ex over dit, als een volwassen meid die klaar is voor een serieuze relatie

quote:
Ik had nooit helemaal verwacht dat het echt over zou kunnen gaan, alsof de wereld aan mijn voeten lag en ik alles kon maken.
Dat blijkt hè, want je maakte het toch ook wel bont en je was ook gewaarschuwd dat je te ver ging. En dan nu krokodillentranen.. Lijkt me heel waardevol voor je om even met je neus op de feiten te worden gedrukt. Misschien dat je dan wat meer waardering krijgt en niet zomaar for granted neemt..
quote]Heb zin om een vriendin te bellen en daar te slapen, maar weet dat ik ook eens ALLEEN moet kunnen zijn. En dat wil ik niet, maar weet dat het eens moet. Ik wil schreeuwen, ben in de war. Nog steeds, wanneer gaat het gevoel eens over.[/quote]
Oh dat gaat nog wel even duren, dus maak je maar geen illusies over een quick fix. Hier zul je gewoon door heen moeten. Ondertussen kun je ook lekker gaan schreeuwen, bijvoorbeeld aan het strand ofzo. Lekker uitwaaien. Schrijf het van je af in een dagboek enzo, gooi die emoties er maar uit. Anders kun je er nooit mee om leren gaan..
quote:
Toen ik 16 was heb ik ook wel eens verdriet gehad om een liefde, maar nooit zo intens.
Gefeliciteerd, wat een mazzelpik ben je eigenlijk dat je nu pas weer zo iets intens mee maakt.
quote:
Weet niet waaaat ik wil. Ja. Gelukkig zijn en niet verdrietig. Liefste met mijn exvriend. Maar wat doe ik aan dit klote gevoel
Je weet wat je wil en je baalt dat je het verkloot hebt en niet zo 123 weer terug kan krijgen. Zie dit maar als een wijze les in volwassen worden, zodat je om kan leren gaan met je emoties en je zelf je eigen geluk leert maken.
Sterkte!