R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben ik echt zo'n meisje? Ik wil het niet. Ik ben heel erg boos op mijn vriend, al vanaf vrijdag, maar het begint steeds erger te worden door zijn reactie op de hele gebeurtenis. Een gebeurtenis met een nasleep dus, want we hebben eigenlijk nog nooit een ruzie en/of issue gehad. Dit is de eerste keer en ik kan het niet loslaten.
Mijn vriend en ik zien elkaar de laatste tijd niet vaak. Hij is net afgestudeerd en heeft het druk met zijn nieuwe baan. Ik vind het top voor hem, ben erg trots. Maar ik vind het erg jammer dat we elkaar minder zien en dat hij vaak moe is. Ik studeer aankomend jaar af, heb geen idee hoe het is om een vaste baan te hebben. Dus misschien kan ik mij niet goed inleven in zijn situatie? Dat zegt hij.
Het verhaal: we hebben elkaar vorige week niet vaak gezien en vooral heel vluchtig. Zondagavond spraken we af om vrijdagavond een relax avondje te houden. Dat houdt in: lekker eten, wijn drinken en praten. Ik heb de hele week uitgekeken naar vrijdag, want ik kon mijn vriend weer uitgebreid zien en lekker praten zoals ik dat alleen met mijn vriend kan. Belt hij vrijdagmiddag al dat hij later komt omdat hij nog wat gaat drinken met collega's. Prima, geen probleem (hoewel ik daar al niet blij mee was!). Belt hij na een uur dat het nog wat later wordt, daarna nog eens en daarna belt hij half dronken nog eens op dat het toch een latertje wordt. Het kan gebeuren en ik gun hem al het plezier van de wereld. Maar afspraak is afspraak...
Ik ben gaan slapen en rond middernacht is hij in mijn bed gekropen. Hij heeft volgens mij nog een paar keer sorry gezegd maar ik was te moe om er op te reageren. De volgende ochtend was ik boos, in mijn ogen terecht. Ik ben in twee jaar nog nooit boos geweest op mijn vriend. Ik heb de hele ochtend lopen zeuren en de hele ochtend verziekt met mijn boosheid. Mijn vriend heeft vaak zijn excuses aangeboden en meer kan hij ook niet doen. En ik weet niet wat ik verwacht, maar ik vind het niet genoeg. Ik ben gekwetst omdat ik het blijkbaar belangrijker vind om elkaar te zien dan hij dat vindt. Dat gevoel krijg ik erbij.
Hij ontkent dat en vind dat ik mij aan het aanstellen ben. En zo gaat het dus al de hele week. Ik was gisteravond bij hem en ik probeerde normaal te doen, maar het blijft steken. Al heeft hij tien keer zijn excuses aangeboden; ik blijf chagrijnig en ik kan niets aan dat chagrijnige geoel doen. Ik kan het niet laten om af en toe een steek onder water te geven over dat hij drinken met collega's verkiest boven mij, terwijl hij zijn collega's al iedere dag ziet (nu ik dit opschrijf raak ik chagrijniger).
Deze avond heeft geresulteerd in een ruzie omdat 'hij vindt dat ik aan het zeuren ben, hij kent mij zo niet en wordt er gek van'. En ik ben nog steeds boos, want hij vindt het allemaal niet belangrijk en begrijpt er niets van. Ik ben halsoverkop om 2 uur 's nachts weggegaan, heb nu ook niets van mij laten horen en hij ook niet. Nu ben ik weer boos dat hij niets van zich laat horen, terwijl ik boos ben weggegaan. Ik weet dat ik nu even onredelijk ben. Ik weet niet wat er sinds vrijdag mis is, maar ik ben over de zeik door alles. Ik ben bang dat ik hem kwijt aan het raken ben of dat hij mij niet meer zo belangrijk vindt als eerst.
Gedeeltelijk mijn schuld deze lange nasleep maar ik kan er echt niet meer tegen. Ik weet echt niet waarom ik zó woest ben.
[ Bericht 100% gewijzigd door Copycat op 13-08-2015 19:47:13 (OP teruggezet) ]
Mijn vriend en ik zien elkaar de laatste tijd niet vaak. Hij is net afgestudeerd en heeft het druk met zijn nieuwe baan. Ik vind het top voor hem, ben erg trots. Maar ik vind het erg jammer dat we elkaar minder zien en dat hij vaak moe is. Ik studeer aankomend jaar af, heb geen idee hoe het is om een vaste baan te hebben. Dus misschien kan ik mij niet goed inleven in zijn situatie? Dat zegt hij.
Het verhaal: we hebben elkaar vorige week niet vaak gezien en vooral heel vluchtig. Zondagavond spraken we af om vrijdagavond een relax avondje te houden. Dat houdt in: lekker eten, wijn drinken en praten. Ik heb de hele week uitgekeken naar vrijdag, want ik kon mijn vriend weer uitgebreid zien en lekker praten zoals ik dat alleen met mijn vriend kan. Belt hij vrijdagmiddag al dat hij later komt omdat hij nog wat gaat drinken met collega's. Prima, geen probleem (hoewel ik daar al niet blij mee was!). Belt hij na een uur dat het nog wat later wordt, daarna nog eens en daarna belt hij half dronken nog eens op dat het toch een latertje wordt. Het kan gebeuren en ik gun hem al het plezier van de wereld. Maar afspraak is afspraak...
Ik ben gaan slapen en rond middernacht is hij in mijn bed gekropen. Hij heeft volgens mij nog een paar keer sorry gezegd maar ik was te moe om er op te reageren. De volgende ochtend was ik boos, in mijn ogen terecht. Ik ben in twee jaar nog nooit boos geweest op mijn vriend. Ik heb de hele ochtend lopen zeuren en de hele ochtend verziekt met mijn boosheid. Mijn vriend heeft vaak zijn excuses aangeboden en meer kan hij ook niet doen. En ik weet niet wat ik verwacht, maar ik vind het niet genoeg. Ik ben gekwetst omdat ik het blijkbaar belangrijker vind om elkaar te zien dan hij dat vindt. Dat gevoel krijg ik erbij.
Hij ontkent dat en vind dat ik mij aan het aanstellen ben. En zo gaat het dus al de hele week. Ik was gisteravond bij hem en ik probeerde normaal te doen, maar het blijft steken. Al heeft hij tien keer zijn excuses aangeboden; ik blijf chagrijnig en ik kan niets aan dat chagrijnige geoel doen. Ik kan het niet laten om af en toe een steek onder water te geven over dat hij drinken met collega's verkiest boven mij, terwijl hij zijn collega's al iedere dag ziet (nu ik dit opschrijf raak ik chagrijniger).
Deze avond heeft geresulteerd in een ruzie omdat 'hij vindt dat ik aan het zeuren ben, hij kent mij zo niet en wordt er gek van'. En ik ben nog steeds boos, want hij vindt het allemaal niet belangrijk en begrijpt er niets van. Ik ben halsoverkop om 2 uur 's nachts weggegaan, heb nu ook niets van mij laten horen en hij ook niet. Nu ben ik weer boos dat hij niets van zich laat horen, terwijl ik boos ben weggegaan. Ik weet dat ik nu even onredelijk ben. Ik weet niet wat er sinds vrijdag mis is, maar ik ben over de zeik door alles. Ik ben bang dat ik hem kwijt aan het raken ben of dat hij mij niet meer zo belangrijk vindt als eerst.
Gedeeltelijk mijn schuld deze lange nasleep maar ik kan er echt niet meer tegen. Ik weet echt niet waarom ik zó woest ben.
[ Bericht 100% gewijzigd door Copycat op 13-08-2015 19:47:13 (OP teruggezet) ]
Sjezus, wat kan jij je aanstellen zeg. Ja, het is kut dat de afspraak niet is nagekomen maar dan maak je een andere. Zulke dingen gaan wel vaker voorkomen, bereid je er maar op voor. En zeker als jullie beiden een vaste baan zullen hebben.
Als je gewoon had gezegd: "Ik vind het jammer dat onze afspraak niet is door gegaan, maar heb je het wel gezellig gehad met je collega's?", was er niks aan de hand geweest.
Als je gewoon had gezegd: "Ik vind het jammer dat onze afspraak niet is door gegaan, maar heb je het wel gezellig gehad met je collega's?", was er niks aan de hand geweest.
"They are rage. Brutal, without mercy. But you.... You will be worse. Rip and tear, until it is done!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"
Jezus tering zeg. Goed, je vriend wel rekening met je kunnen houden en niet sronken worden, dus excuses daarvoor zijn wel op hun plaats maar je maakt er wel een enorm drama van.
Je bent een zeikwijf.
Je bent een zeikwijf.
Breitling - Instruments for Professionals
Je bent gewoon een verwend nest dat een keer haar zin niet krijgt. Vooral zo doorgaan, dan ben je zo van je vent af.
-nee-
[ Bericht 99% gewijzigd door motorbloempje op 13-08-2015 15:06:21 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door motorbloempje op 13-08-2015 15:06:21 ]
"They are rage. Brutal, without mercy. But you.... You will be worse. Rip and tear, until it is done!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"
Mijn advies: zet je eroverheen, want hier los je niks mee op.
The love you take is equal to the love you make.
Het is een klote streek van je vriend, jij kijkt uit naar een fijne avond met hem en hij laat het op het laatste moment afweten en gaat liever wat drinken met collega's.
Ik zou dat ook pissig zijn.
Dat hij vind dat je zeurt, dat je eigenlijk geen recht hebt om boos te zijn en niet oprecht zijn excusses aanbied zorgt er denk ik voor dat je nog steeds boos bent? Je wilt gewoon erkenning van hem dat hij de mist in is gegaan.
Had hij zijn excusses aangeboden, aangegeven dat je gelijk hebt en het een klotestreek was van hem, eventueel een andere fijne avond plannen en dan de afspraak ook nakomen, dan was je waarschijnlijk nu ook niet meer boos geweest.
Ik zou dat ook pissig zijn.
Dat hij vind dat je zeurt, dat je eigenlijk geen recht hebt om boos te zijn en niet oprecht zijn excusses aanbied zorgt er denk ik voor dat je nog steeds boos bent? Je wilt gewoon erkenning van hem dat hij de mist in is gegaan.
Had hij zijn excusses aangeboden, aangegeven dat je gelijk hebt en het een klotestreek was van hem, eventueel een andere fijne avond plannen en dan de afspraak ook nakomen, dan was je waarschijnlijk nu ook niet meer boos geweest.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Al blijf je tien jaar chagrijnig, het feit dat hij die avond is gaan stappen met collega's en dronken in bed belandde, maak je niet ongedaan.
Zet jezelf eroverheen, je hebt alleen jezelf er mee.
Want als er ooit echte problemen komen, zal je toch ook moeten blijven ademen en doorgaan met je leven.
Zet jezelf eroverheen, je hebt alleen jezelf er mee.
Want als er ooit echte problemen komen, zal je toch ook moeten blijven ademen en doorgaan met je leven.
Als hij net nieuw is in die baan, kan het erg belangrijk zijn gewoon een vrijdagmiddagborrel met zn collega's te hebben, om zo deze ook op een leuke en ontspannen manier mee te maken.
Voor hem is dit alles nieuw en belangrijk voor zn inwenning in dat nieuwe bedrijf.
Natuurlijk heeft hij zn afspraak met jou gebroken, maar daarvoor bied hij ook zn excuses aan en dat moet je vooral afvragen wat je verder wilt,
Stel hem voor hoe hij het goed kan maken en hoe je voortaan met zulk een situatie omgaat (kan best nogmaals gebeuren);
dan kan je uiteindelijk constructief ermee omgaan en naar voren kijken.
Maak hem ook duidelijk dat jij niet 'op de tweede plek' ergens wil komen, en braaf thuis op hem wilt blijven wachten
Wat je echter beschrijft is enkel een hoop 'boos-zijn-om-het-boos-zijn' en hardnekkig chagrijnig blijven.
Tja, als je zelf het zo belangrijk vind om ook een beetje 'kwaliteitstijd' met elkaar door te brengen, verpest je het zelf ook weer als je vervolgens een heel weekend met hem verpest en/of hem de hele tijd steken onder water gaat geven.
Dat je Boos bent is heel terecht, maar die manier gaan uiten op een lange chagrijnige en 'steken-gevende' manier is gewoon nog veel irritanter dan zijn keuze om een vrijdagmiddag met zn collega's te blijven borrelen
Hooguit maakt hij dan ook gelijk de afspraak met zn collega's en niet met haar, en zit zij alsnog de vrijdagavond alleen thuis.
[ Bericht 35% gewijzigd door RM-rf op 13-08-2015 13:10:34 ]
Voor hem is dit alles nieuw en belangrijk voor zn inwenning in dat nieuwe bedrijf.
Natuurlijk heeft hij zn afspraak met jou gebroken, maar daarvoor bied hij ook zn excuses aan en dat moet je vooral afvragen wat je verder wilt,
Stel hem voor hoe hij het goed kan maken en hoe je voortaan met zulk een situatie omgaat (kan best nogmaals gebeuren);
dan kan je uiteindelijk constructief ermee omgaan en naar voren kijken.
Maak hem ook duidelijk dat jij niet 'op de tweede plek' ergens wil komen, en braaf thuis op hem wilt blijven wachten
Wat je echter beschrijft is enkel een hoop 'boos-zijn-om-het-boos-zijn' en hardnekkig chagrijnig blijven.
Tja, als je zelf het zo belangrijk vind om ook een beetje 'kwaliteitstijd' met elkaar door te brengen, verpest je het zelf ook weer als je vervolgens een heel weekend met hem verpest en/of hem de hele tijd steken onder water gaat geven.
Dat je Boos bent is heel terecht, maar die manier gaan uiten op een lange chagrijnige en 'steken-gevende' manier is gewoon nog veel irritanter dan zijn keuze om een vrijdagmiddag met zn collega's te blijven borrelen
dat heeft hij ook gedaan... enkel denkt TS haar vriend nog 'extra' te moeten straffen, door vervolgens heel lang chagrijnig te blijven en hem 'steken' te gevenquote:
Lijkt me overigens 100% wegjaag-gedrag... Initieel heeft TS best gelijk om goed boos te zijn, maar als ze dit gaat uitnutten om de stemming tussen hen enkel nóg slechter te maken en hem zo 'schuldig' mogelijk te doen voelen, acht ik de kans groot dat hij volgend weekend liever weer met zn collega's wat gaat drinken dan met haar een gezellige avond leuk praten.quote:Al heeft hij tien keer zijn excuses aangeboden; ik blijf chagrijnig en ik kan niets aan dat chagrijnige geoel doen. Ik kan het niet laten om af en toe een steek onder water te geven over dat hij drinken met collega’s verkiest boven mij...
Hooguit maakt hij dan ook gelijk de afspraak met zn collega's en niet met haar, en zit zij alsnog de vrijdagavond alleen thuis.
[ Bericht 35% gewijzigd door RM-rf op 13-08-2015 13:10:34 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik lees dat hij wel degelijk excuses heeft aangeboden, zelfs bij herhaling.quote:Op donderdag 13 augustus 2015 13:01 schreef snakelady het volgende:
Het is een klote streek van je vriend, jij kijkt uit naar een fijne avond met hem en hij laat het op het laatste moment afweten en gaat liever wat drinken met collega's.
Ik zou dat ook pissig zijn.
Dat hij vind dat je zeurt, dat je eigenlijk geen recht hebt om boos te zijn en niet oprecht zijn excusses aanbied zorgt er denk ik voor dat je nog steeds boos bent? Je wilt gewoon erkenning van hem dat hij de mist in is gegaan.
Had hij zijn excusses aangeboden, aangegeven dat je gelijk hebt en het een klotestreek was van hem, eventueel een andere fijne avond plannen en dan de afspraak ook nakomen, dan was je waarschijnlijk nu ook niet meer boos geweest.
The love you take is equal to the love you make.
Laat hem lekker wat met collega's gaan drinken.... wat een drama. Je krijgt nog genoeg momenten om wel iets met zn 2-en te doen.
Ah ja, ik lees het nu, als het oprecht excusses waren dan gewoon je er overheen zetten, iedereen doet wel eens iets verkeerds, we zijn allemaal mensen.quote:
[..]
Ik lees dat hij wel degelijk excuses heeft aangeboden, zelfs bij herhaling.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Tering Jantje, een week lang boos blijven?
Goed bezig man. Uiteindelijk weet jij straks precies hoe de kapitein van de Titanic zich voelde over de beslissing om een tandje bij te zetten door dat mistige stuk.
Goed bezig man. Uiteindelijk weet jij straks precies hoe de kapitein van de Titanic zich voelde over de beslissing om een tandje bij te zetten door dat mistige stuk.
Ik ga naar huis.
Ik heb dit vaak met mijn vriendin gehad. Na vele ruzie's weet ze gewoon dat ze op vrijdag middag/avond tot een uur of 9/10 niet op me hoeft te rekenen. Ik vind dat je vrijdag gewoon het weekend moet vieren met collega's. Als je leuke heb uiteraard!
Zou je er overheen zetten, chagerijnig blijven lost niets op.
Zou je er overheen zetten, chagerijnig blijven lost niets op.
Snel kappen met dit gedrag. Je vriend heeft je teleurgesteld, eat it and go on. Hij heeft z'n excuses aangeboden meermaals zeg je, meer kan hij idd niet doen. Plan een vervolg afspraak in.
Ik heb ook een keer in die zelfde situatie gezeten, en je wordt er inderdaad leip van als iemand daarover door blijft zeveren. Til er niet zo zwaar aan dat hij een keer bezopen wordt met z'n maten, ook niet als het "die ene dag in de week was dat je m zou zien".
Vervolgafspraak plannen, en uitpraten.
Ik heb ook een keer in die zelfde situatie gezeten, en je wordt er inderdaad leip van als iemand daarover door blijft zeveren. Til er niet zo zwaar aan dat hij een keer bezopen wordt met z'n maten, ook niet als het "die ene dag in de week was dat je m zou zien".
Vervolgafspraak plannen, en uitpraten.
Lambo of Rekt
Als dit elke week zou gebeuren zou je reactie misschien terecht zijn. Misschien. Nu is het inderdaad aanstellerij.
Conscience do cost.
Het is begrijpelijk dat je boos bent omdat je vriend een avond gaat zuipen met collega's ipv gezellig de avond met jou doorbrengen. Kanttekening daarbij is wel dat hij het meerdere malen heeft aangegeven.
Je hebt hem gemeld wat je ervan vond, hij heeft z'n excuses aangeboden, helemaal prima.
Dat je vervolgens boos blijft is vreemd. Je hele verhaal erbij geeft mij het idee dat je zelf niet echt weet waarom je boos bent. De reactie van je vriend daarop is niet handig, maar wel begrijpelijk.
Dus de vraag is: wat zit je echt dwars?
Het zuipavondje van je vriend was de druppel. Het gevoel dat je vriend jou niet zo graag ziet als jij hem ziet is een gevoel en niet perse een feit. Dit klinkt alsof je bang bent hem kwijt te raken. Aangezien je hem met je gedrag nu weg aan het jagen bent, is dat echt niet de reden waarom je boos bent.
Dus wederom: wat zit je dwars?
Dat kan overigens iets heel anders zijn dan je vriend. Denk aan stress over je studie, ongerustheid om een ziek familielid, gevoelens voor een ander die je probeert te ontkennen, etc. Ik geef maar een paar random voorbeelden.
Overigens kun je prima je vriend bellen, rustig blijven, zeggen dat je iets dwars zit en dat je daarom boos bent, maar dat je niet weet wat het is dat je dwars zit en je het vervelend vindt om je zo boos te voelen. En dat je dus ook niet weet of het aan hem ligt, maar dat vrijdagavond een beetje de trigger was.
Dan neem je misschien de spanning van de ruzie wat weg en kun je rustig nadenken over wat het echte probleem is
Je hebt hem gemeld wat je ervan vond, hij heeft z'n excuses aangeboden, helemaal prima.
Dat je vervolgens boos blijft is vreemd. Je hele verhaal erbij geeft mij het idee dat je zelf niet echt weet waarom je boos bent. De reactie van je vriend daarop is niet handig, maar wel begrijpelijk.
Dus de vraag is: wat zit je echt dwars?
Het zuipavondje van je vriend was de druppel. Het gevoel dat je vriend jou niet zo graag ziet als jij hem ziet is een gevoel en niet perse een feit. Dit klinkt alsof je bang bent hem kwijt te raken. Aangezien je hem met je gedrag nu weg aan het jagen bent, is dat echt niet de reden waarom je boos bent.
Dus wederom: wat zit je dwars?
Dat kan overigens iets heel anders zijn dan je vriend. Denk aan stress over je studie, ongerustheid om een ziek familielid, gevoelens voor een ander die je probeert te ontkennen, etc. Ik geef maar een paar random voorbeelden.
Overigens kun je prima je vriend bellen, rustig blijven, zeggen dat je iets dwars zit en dat je daarom boos bent, maar dat je niet weet wat het is dat je dwars zit en je het vervelend vindt om je zo boos te voelen. En dat je dus ook niet weet of het aan hem ligt, maar dat vrijdagavond een beetje de trigger was.
Dan neem je misschien de spanning van de ruzie wat weg en kun je rustig nadenken over wat het echte probleem is
Gebeurde bij mij iedere vrijdagquote:
Als dit elke week zou gebeuren zou je reactie misschien terecht zijn. Misschien. Nu is het inderdaad aanstellerij.
"hoelaat ben je thuis" "blijf je nog lang weg". Ze weet ondertussen dat ik het gewoon negeer.
QFT, ts lees dit bericht maar eens goed door en stel jezelf de vragen.quote:
Het is begrijpelijk dat je boos bent omdat je vriend een avond gaat zuipen met collega's ipv gezellig de avond met jou doorbrengen. Kanttekening daarbij is wel dat hij het meerdere malen heeft aangegeven.
Je hebt hem gemeld wat je ervan vond, hij heeft z'n excuses aangeboden, helemaal prima.
Dat je vervolgens boos blijft is vreemd. Je hele verhaal erbij geeft mij het idee dat je zelf niet echt weet waarom je boos bent. De reactie van je vriend daarop is niet handig, maar wel begrijpelijk.
Dus de vraag is: wat zit je echt dwars?
Het zuipavondje van je vriend was de druppel. Het gevoel dat je vriend jou niet zo graag ziet als jij hem ziet is een gevoel en niet perse een feit. Dit klinkt alsof je bang bent hem kwijt te raken. Aangezien je hem met je gedrag nu weg aan het jagen bent, is dat echt niet de reden waarom je boos bent.
Dus wederom: wat zit je dwars?
Dat kan overigens iets heel anders zijn dan je vriend. Denk aan stress over je studie, ongerustheid om een ziek familielid, gevoelens voor een ander die je probeert te ontkennen, etc. Ik geef maar een paar random voorbeelden.
Overigens kun je prima je vriend bellen, rustig blijven, zeggen dat je iets dwars zit en dat je daarom boos bent, maar dat je niet weet wat het is dat je dwars zit en je het vervelend vindt om je zo boos te voelen. En dat je dus ook niet weet of het aan hem ligt, maar dat vrijdagavond een beetje de trigger was.
Dan neem je misschien de spanning van de ruzie wat weg en kun je rustig nadenken over wat het echte probleem is
Dan spreek je toch af dat ze gewoon niet op je hoeft te rekenen? Waarom iedere week weer die discussie?quote:Op donderdag 13 augustus 2015 13:14 schreef LAD-Jefferson het volgende:
[..]
Gebeurde bij mij iedere vrijdag
The love you take is equal to the love you make.
Hebben we ook ondertussen, ging eigenlijk over een tijd terug. Mijn excuses.quote:
[..]
Dan spreek je toch af dat ze gewoon niet op je hoeft te rekenen? Waarom iedere week weer die discussie?
