Het peutertopic (2-4 jaar) deel 170

Hier slaapkopjes. De meiden slapen nog wel gewoon s middags. Maar als het zo uit komt net zo makkelijk niet. Maar dan wel als we weg zijn of zo. Gewoon thuis vragen ze er zelf ook om. M valt s middags vaak ook nog even in slaap. Op de grond tijdens het spelen, naast de IPad of gewoon in bed. Meestal maar max een uurtje maar hij heeft het dus wel even nodig. Ook op het kdv valt hij vaak nog even in slaap.

Tellen zat er bij M ook al snel in maar de meiden zijn nog all over the place wat dat betreft

"1, 2, 3, 4, 6, 8,9, 10. 2 koeien!"

tot 2 kunnen ze inderdaad wel tellen. Maar 2 en 3 is nog wel lastig. Snap ik ook wel een beetje met een tweeling en 3 kinderen. Wij gebruiken het ook nogal door elkaar.

Luuk telt ook:" 2, 4, 6, 8...... veeeel"

Er is ook een verschil tussen kunnen tellen tot...... (Rosalie tot 12 ofzo) en inzicht in aantallen hebben.op de psz oefenen ze dat heel vaak. Dan tellen ze de kindjes in de kring. Maar als je dan na het laatste kindje vraagt hoeveel het er dan zijn, dan weten ze het niet.
Dat komt meestal pas echt goed op gang vanaf 3,5.
Rosalie 'ziet' het nu als er ergens 2 van zijn.
Maar pas vroeg ze om 2 van iets, zei ook duidelijk 'twee hè' maar stak 3 vingers op. En toen werd ze dus boos dat ze er maar 2 kreeg.
(Lange vingers waren het volgens mij).

Oh en weten jullie nog van dat drijfpakje dat zo'n fiasco was? Die is terug en ik heb netjes mijn geld terug. Prima geregeld.
Maar Rosalie was haar veilige gevoel helemaal kwijt.
In april dobberde ze nog ontspannen en los van ons in het water. Maar nu was het dikke paniek.
Tot vandaag: ze speelde 'glijbaantje' van mijn benen het zwembad in en daar heb ik ze heel voorzichtig losgeweekt. En zonder dat ze er erg in had, dreef ze los. En dat hebben we uitgebouwd. Trots dat ze was!!!
Het heeft dus slechts 9 vakantiedagen gekost voordat we weer zijn waar we waren, maar het is gelukt

Klopt Danic. M is cognitief best snel. Valt me eigenlijk vooral op nu de meiden dat niet zijn. Maar die zijn weer meer "street smart" en dat mist M weer. Hoewel M laatst wel zijn zusjes ging uitleggen en helpen om een banaan te pellen <3

En dat drijfpakje wel fijn dat jullie op vakantie zijn en dus veelvuldig zwemmen. Misschien dat ze er anders nog wel langer last van zou hebben gehouden?

Omen, beterschap voor riley. Klinkt heel lief <3 En inderdaad fijn dat het begrip zo goed is. Merk ook dat het geheugen steeds beter wordt.

Danic, fijn dat ze het vertrouwde gevoel terug heeft!

Omen, fijn dat ze zo lekker in slaap viel!

Daan heeft dat tellen (bij ruim 3,5) wel door. Hij telt ook echt dingen op tot 5/6. Eentje eraf gaat tot 4 ook goed. Het getalsbesef zit er wel in.
Kyara, Ik had gedacht dat Daan ook wat meer van het "streetwise" zou zijn vergeleken met grote broer. En grote broer cognitief sterker. Maar Daan gaat ook cognitief toch wel heel hard.

Nu is Daan met papa weer naar zwemles. Hij wilde zo graag weer duiken. Het waterratje..

Ellie telt ook alleen maar omdat ze dat wil. Ze is echt dol op cijfers en letters. Getalbegrip heeft ze in die zin dat ze kan zeggen wat ze net heeft geteld, maar dat is niet te vergelijken met een 3,5 jarige natuurlijk.

Streetsmart is ze niet; ze laat zich afbluffen door baby's. Dat wordt nog wat, maar hoe kun je aan de weerbaarheid van een net 2-jarige werken?

Oh, dat wil ik ook heel graag weten Cwen

Beterschap voor Riley, Omen! Volgens mij klinkt pseudo kroep echt heel naar. Heeft ze er zelf ook last van?

Oh, dat zie ik nu pas! Beterschap, Omen. Pseudokroep is niet fijn . Lekker stomen in de badkamer hielp Ellie toen ze er veel last van had.

Dat antwoord zocht ik ook bij de oudste.. Het antwoord: tijd..
Ik heb hem genoeg meegenomen naar sociale situaties met andere kinderen, maar hem altijd de ruimte gegeven om vanaf mijn schoot te kijken hoe andere kinderen dat doen. Hem deels helpen bij die situaties, hem deels maar laten verzuipen (als je iets wil, kun je dat zelf oplossen zoals gisteren met xxx). Chris liet dingen al los als ze naar zijn speelgoed keken. Dat was zijn keuze, als hij aangaf het niet leuk te vinden, legde ik uit dat hij het vast had mogen houden, en dat ik dan geholpen had (dan zochten we samen iets nieuws uit). Later kwam hij dan met een speelgoedje naar me toe om hem te helpen. Dan legde ik het andere kindje uit dat Chris ermee aan het spelen was. Op een manier dat Chris ook kon herhalen, dat deed hij uiteindelijk maanden later ook

Ik denk dat hij in de kleuterklas het al beter vond, omdat het gedrag van kleuters al iets voorspelbaarder is. Vanaf groep 3 ging dat nog beter. Nu bij 8 jaar heeft hij er weinig last meer van.

Thanks Deepfreeze. Dat is al een beetje hoe ik het ook doe idd.
En het helpt wel dat ze nu ook goed kan communiceren, dan zegt ze 'niet afpakken, jij die pakken' terwijl ze iets anders aanwijst. Maar dan moet het kindje wel luisteren anders laat ze het alsnog los.
En tijd en veel sociale interacties zal idd wel helpen Ze had een tijdje dat ze als een kindje alleen al haar kant op keek ging schreeuwde 'niet afpakken!' om vervolgens heel hard te gaan huilen, terwijl de ander niet eens haar kant op kwam. Dus dat gaat al beter

Maar ze laat zich heel snel aan de kant schuiven. Als andere kindjes ook gewoon netjes op de ander wachten bij de glijbaan dan gaat het nu goed. Voorheen liet ze iedereen voorgaan en kwam er dus zelf nooit op. Maar als er een drukker/sneller kindje bij zit laat ze zich opzij schuiven.

Ik merk wel dat ze er mee bezig is. Dan speelt ze met de Little People glijbaan en zet ze de poppetjes in een rij: 'even wachten, jij eerst, dan jij. Niet duwen '

Sylver, je zou met de little people het ook samen kunnen spelen. Dat jij een poppetje gebruikt om iets voor te doen?
Ik heb een evenwicht proberen te vinden tussen stimuleren en een veiligheid. Niet altijd te doen, maar het heeft gewerkt. Het scheelt ook gewoon als je speelgenootjes regeltjes gaan leren. Dat is met (jonge) peuters gewoon nog lastig..

Rosalie laat ook wel andere kindjes voor op de glijbaan. Maar die ziet ook het probleem niet zo. En als het lang genoeg geduurd heeft eist ze haar beurt wel op denk ik.

Ik vind het fijne van deze vakantie ook dat je elkaar op een andere manier meemaakt. Klinkt gek, maar Eva is enorm watervrij geworden deze vakantie dus die gaan we bij thuiskomst gelijk opgeven voor zwemles (waar ik eerst nog wilde wachten tot komend voorjaar). We willen dan voor Rosalie kijken of er peuterdans in de buurt is. Het is zo'n huppeltje
Alles moet wel passen binnen onze roosters. Of zodanig dat het niet veel extra belasting is voor opa en oma als zij oppassen.
Ik ben benieuwd. Ons idee is wel dat als eva het dansen van Rosalie erg leuk vindt en ook wil, ze ook mag. Dan vind ik het wel genoeg activiteiten voor zo'n kleintje. Maar ik denk dat het eva kan helpen in sociale vaardigheden.

Ik ben even een tijdje wat afwezig geweest druk thuis en werk...

Jan heeft besloten dat hij geen middadgslaapje meer wil gevolg is dat ik einde van de dag eentje wakker moet houden of die is op terror tour dus dat is continu corrigeren (dus de hond en Teun redden van Jan)

Vandaag is hij plotseling uit logeren naar opa en oma en heb ik alleen Teun thuis jeetje zeg wat een rust! Geen ruzie de hond moet ik nu nog wel zo nu en dan redden van Teun. Dus even een dagje waar ik wel veel doe qua huishouden maar ook echt even geniet van de rust in huis en van hoe blij Teun is

Cwen, ik herken veel van Eva in jullie E volgens mij. Eva is ook dol op cijfers, kan tellen tot vijftien en ook dingen noemen terwijl ze telt. Of heen en weer rennen en heen is dan 1 en terug is 2 en ga zo door, heel leuk vind ik dat
Ik vind dat ze best intelligent over komt voor een tweejarige, qua logisch denken en motorisch is ze ook best sterk (dat klinkt heel ego ) Maar omgaan met andere kinderen kan ze dus gewoon niet. Als er een ander kindje in haar buurt komt raakt ze volledig in paniek en begint keihard te huilen. En als ze wat meer lef heeft die dag blijft ze in de buurt maar staat heel afwachtend te kijken en laat zich gewoon omver lopen als het zo uitkomt.
Mijn man heeft dat dus ook he, die is best wel intelligent maar kan totaal niet met andere mensen omgaan. Ik hoop dat Eva dat wat beter gaat doen

Omen, beterschap met Riley!

Omen, beterschap voor Riley!

Nou, vrijdag heeft iedereen kunnen zien hoe leuk ( ) Draak de peuterspeelzaal vind.
Het verhaal even onder een spoiler want het is nogal een lap tekst geworden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heeft iemand hier ook tips voor een over-assertieve peuter?

Ik merk echt dat E compleet over 'zwakkere' kindjes heenwalst. Pakt dingen af, pikt dingen in, duwt ze aan de kant als het zo uitkomt... Terwijl als t andere kindje even 'sterk' of zelfs sterker is (dus mentaal gezien, niet fysiek), dan is ze poeslief en gaat ze alleen verbaal tekeer als t kindje haar duwt of voorkruipt ofzo. Op t kdv zeiden ze ook al dat E voornamelijk op lijkt te trekken met ofwel oudere, ofwel pittige kindjes.

Vriend en ik zijn allebei helemáál niet zo (en waren dat als kind volgens mij ook niet), en ik vind t echt vreselijk gedrag. En juist bij de kindjes van 2 vriendinnen doet ze dit...

Kleine disclaimer: ik heb echt een heel lief en rustig kindje hoor, maar dit blijft me storen, en mijn uitleg over dat kindjes dat niet leuk vinden lijkt niet echt aan te komen.

Oh Omen, wat sneu voor Riley
E heeft 1 avond zo'n aanval gehad, hoop voor Riley dat ze er ook snel weer af is.

NTS, wat een gedoe joh Hopelijk mag ze naar de basisschool.

Ik handel het ook voornamelijk verbaal af als ik iemand tegenover me heb die groter is

Lijkt me vrij normaal hoor LB. Als het voornamelijk bij 2 bepaalde kindjes is, zou je kunnen kijken of daarin specifiek iets gebeurt? Oudste hier had nogal, eh, territoriumdrift toen hij jonger was. Kon poeslief spelen in de speeltuin of bij anderen, echt geen enkel probleem, maar als hier een kindje was veranderde hij in een bazige heks, serieus. Dit is zijn territorium, en hier is hij de baas, dat heeft hij gewoon heel sterk. Is een karakterding, want hij heeft het nog, hij is inmiddels wel oud genoeg om minder primair te reageren maar het zit er nog, zo veel is duidelijk. Ik heb nooit de behoefte gehad om iets dat zo onderdeel is van wie hij is, uit hem te krijgen op wat voor manier dan ook.

Voorleven, aangeven wanneer ze echt een grens over gaat, en soms ook gewoon een beetje de andere kant op kijken en het komt wel goed. Ze is pas twee, moet nog Heel Veel leren

Dat wat de oudste van L-E heeft, heeft Luuk hier. Heel erg territorium drift. Zeker als er andere kindjes bij ons zijn.

Hij moet ook echt tegen iedereen vertellen dat ik ZIJN mama ben. Als ik m ophaal bij de opvang is hij eerst blij dat ik er ben, daarna gaat hij langs alle kindjes met een priemend vingertje:" Isse mijn mama, niet jouw mama, MIJN mama!!"

Dat laatste heb je helemaal gelijk in LE, alleen ik ben een beetje bang dat het een karaktertrek is. En dus lastig af te leren. In dat geval zal ik inderdaad inzetten op kanaliseren.

Maar t is dus niet alleen thuis. Ze pakt rustig hun spullen af of houdt dwangmatig stoeltjes bezet in hun eigen huis! En dat wil ik niet tolereren. Maar ik wil ook niet elke keer boos op haar worden, want dan wordt t steeds een negatieve ervaring daar.

In openbare speeltuinen staat ze ook te kijven naar andere kindjes dat zij niet op de schommel mogen!

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:44 schreef kaatjejannie het volgende:
Dat wat de oudste van L-E heeft, heeft Luuk hier. Heel erg territorium drift. Zeker als er andere kindjes bij ons zijn.

Hij moet ook echt tegen iedereen vertellen dat ik ZIJN mama ben. Als ik m ophaal bij de opvang is hij eerst blij dat ik er ben, daarna gaat hij langs alle kindjes met een priemend vingertje:" Isse mijn mama, niet jouw mama, MIJN mama!!"

Hehe dat doet Sticker soms ook ja. Als hij iets niet wil waarvan wij liever hebben dat het wel gebeurt (tanden poetsen, schone luier, schoenen aan) dan roept Oudste heel overdreven: Nou dan ga IK wel tandenpoetsen/schoneluieraandoen/schoenenaantrekken! en dan rent Sticker als een bezetene op hem af: NEE MIJN TANDENBOSSEL/SJGOONELUIER/SJGOENEN MIJNMIJNMIJNNNN!! en geen enkel probleem meer

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:48 schreef LadyBlack het volgende:
Dat laatste heb je helemaal gelijk in LE, alleen ik ben een beetje bang dat het een karaktertrek is. En dus lastig af te leren. In dat geval zal ik inderdaad inzetten op kanaliseren.

Maar t is dus niet alleen thuis. Ze pakt rustig hun spullen af of houdt dwangmatig stoeltjes bezet in hun eigen huis! En dat wil ik niet tolereren. Maar ik wil ook niet elke keer boos op haar worden, want dan wordt t steeds een negatieve ervaring daar.

In openbare speeltuinen staat ze ook te kijven naar andere kindjes dat zij niet op de schommel mogen!

Doet Sticker ook ja. En dan zeg ik: Jawel, en dan zegt hij: Egniet, en dan besluit de helft van ons (ik) dat ik toch gelijk heb en gaan we naar de glijbaan ofzo. Maarrr, ik heb sterk het gevoel dat meisjes daarin iets minder meegaand zijn dan mijn jommetjes

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:48 schreef L-E het volgende:

[..]

Hehe dat doet Sticker soms ook ja. Als hij iets niet wil waarvan wij liever hebben dat het wel gebeurt )(tanden poetsen, schone luier, schoenen aan) dan roept Oudste heel overdreven: Nou dan ga IK wel tandenpoetsen/schoneluieraandoen/schoenenaantrekken! en dan rent Sticker als een bezetene op hem af: NEE MIJN TANDENBOSSEL/SJGOONELUIER/SJGOENEN MIJNMIJNMIJNNNN!! en geen enkel probleem meer

Ideaal zo'n oudste!!!

Het werkt hier ook zo als papa het doet

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:50 schreef L-E het volgende:

[..]

Doet Sticker ook ja. En dan zeg ik: Jawel, en dan zegt hij: Egniet, en dan besluit de helft van ons (ik) dat ik toch gelijk heb en gaan we naar de glijbaan ofzo. Maarrr, ik heb sterk het gevoel dat meisjes daarin iets minder meegaand zijn dan mijn jommetjes

Als ik een heel, héul tof alternatief bied, dan gaat ze inderdaad wel mee ja.

Maar zodra ze dan t andere kindje op de schommel ziet klimmen wordt ze woest en gaat ze ofwel opnieuw kijven, ofwel erheen rennen

Ik heb hier vandeweek een briljante foto gemaakt van de-vakantie-met-een-peuter E ondersteboven met armen en benen alle kanten uit op papa's arm. Omdat ze niet in een stuk kasteel mocht waar we geen kaartje voor hadden

Sticker is zo leuk, zo onmogelijk in woorden uit te drukken-leuk We waren vanmorgen ninja's aan het spelen met zijn allen, dan loopt hij met een theedoek voor zijn gezicht snelle bewegingen te maken in de woonkamer terwijl hij 'HOEJA-HOE!' roept en oudste als een of andere sensei over de grond heen en weer rolt en ons geluidloos van achter besluipt en mij een halve hartverzakking bezorgt omdat je hem echt niet aan hoort komen - want dat is wat ninja's doen - en echt middenin het spel smijt Sticker de theedoek op de grond - hij gooide de theedoek in de ring whehe - roept KLAAGGG (hij is niet goed met de R ) en trekt zijn broek en luier een stuk omlaag om onze eenogige kat te moonen en misplaatst boos te worden dat de kat het NIET leuk vindt

En dan vragen mensen mij: Hoe kan het dat jullie nog overeind staan, na de dood van jullie dochter?

Zie boven

Omen, ze lijkt wel vier! Wat is ze groot ineens!

Oudste kunnen we dr niet voor inzetten. Daar is ze net wat te jong voor. Hij wordt dan echt boos op dr.

Regelmatig zitten ze op de achterbank van de auto:
L:Isse mijn mama
S:is ook mijn mama hoor
L:nee, ISSE MIJN MAMA!!!
S: nee toch mama, je bent toch ook mijn mama?
Ik:ja hoor schatje, ik ben de mama van jullie allebei
L:nee, mijn mama, niet jouw mama Siesje
S:oké dan,zucht,maar dan is papa alleen van mij.
L: nee, mijn papa
Etc etc
Dam zet ik maar een cdtje op en hoop heel hard dat Luuk even vergeet waar t over ging.

Klinkt zo fijn hoe het bij jullie er aan toe gaat Le.

Wat is ze groot zo omen.

En Ow roept dus altijd over mij (supermarkt, kdv, speeltuin) kijk dat is jouw mama!
(Hij snapt het verschil jouw/mijn niet

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 23:08 schreef L-E het volgende:
Sticker is zo leuk, zo onmogelijk in woorden uit te drukken-leuk We waren vanmorgen ninja's aan het spelen met zijn allen, dan loopt hij met een theedoek voor zijn gezicht snelle bewegingen te maken in de woonkamer terwijl hij 'HOEJA-HOE!' roept en oudste als een of andere sensei over de grond heen en weer rolt en ons geluidloos van achter besluipt en mij een halve hartverzakking bezorgt omdat je hem echt niet aan hoort komen - want dat is wat ninja's doen - en echt middenin het spel smijt Sticker de theedoek op de grond - hij gooide de theedoek in de ring whehe - roept KLAAGGG (hij is niet goed met de R ) en trekt zijn broek en luier een stuk omlaag om onze eenogige kat te moonen en misplaatst boos te worden dat de kat het NIET leuk vindt

En dan vragen mensen mij: Hoe kan het dat jullie nog overeind staan, na de dood van jullie dochter?

Zie boven

Wat leuk geschreven. Zie het gewoon helemaal voor me!

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 23:12 schreef kaatjejannie het volgende:
Oudste kunnen we dr niet voor inzetten. Daar is ze net wat te jong voor. Hij wordt dan echt boos op dr.

Regelmatig zitten ze op de achterbank van de auto:
L:Isse mijn mama
S:is ook mijn mama hoor
L:nee, ISSE MIJN MAMA!!!
S: nee toch mama, je bent toch ook mijn mama?
Ik:ja hoor schatje, ik ben de mama van jullie allebei
L:nee, mijn mama, niet jouw mama Siesje
S:oké dan,zucht,maar dan is papa alleen van mij.
L: nee, mijn papa
Etc etc
Dam zet ik maar een cdtje op en hoop heel hard dat Luuk even vergeet waar t over ging.

Hebben wij dezelfde kinderen
Bekende discussie

Door de peuter wordt ik aan echt iedereen voorgesteld. 'Ik heet Elise. Dat is mijn mama, mijn mama is Sonnetje'
Wel heel schattig binnenkort weet het hele dorp hoe ik heet denk ik

Volgens Daan is papa van hem en mama hoort bij Chris. Chris gaat er gelukkig niet op in. En vanochtend mocht Daan ook echt niet naar papa toe. Het is echt een papa's kindje. Gelukkig heb ik ook een mama's kindje
En ik probeer dat zo gelijk mogelijk te houden. Alleen Daan gooit steeds de papa-kaart er tegenaan..

LB, als Daan eens te brutaal naar mijn zin is, dan geef ik hem 2 keer aan dat je samen moet spelen en hij niet de baas is. Als hij dan weer hetzelfde doet, haal ik hem uit de situatie. In de speeltuin even een minuutje bij me op de bank. Ik weet met oudere broer hoe vervelend het kan zijn dat er van die duiveltjes op de speeltuin rondlopen. Ze kunnen dit soort regels best leren, ook al is het moeilijk door het karakter. Als jij niet leuk speelt, dan speel je niet. En natuurlijk even uitleggen dat het andere kindje daar verdrietig van wordt en dat je samen moet spelen, of los, maar niet bazig..

Jahoor...
Daar is hij dan:
De waarom fase!
Zo leuk! Maar stiekem ook zo vermoeiend

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:48 schreef LadyBlack het volgende:
Dat laatste heb je helemaal gelijk in LE, alleen ik ben een beetje bang dat het een karaktertrek is. En dus lastig af te leren. In dat geval zal ik inderdaad inzetten op kanaliseren.

Maar t is dus niet alleen thuis. Ze pakt rustig hun spullen af of houdt dwangmatig stoeltjes bezet in hun eigen huis! En dat wil ik niet tolereren. Maar ik wil ook niet elke keer boos op haar worden, want dan wordt t steeds een negatieve ervaring daar.

In openbare speeltuinen staat ze ook te kijven naar andere kindjes dat zij niet op de schommel mogen!

Mijn I van 19 maanden vertoont dit gedrag ook. Ze is ook assertief. Maar waar baseer je je conclusie op dat het 'over-assertief' is? Als ik het hierover met de leidsters van het kdv heb dan zeggen zij twee dingen:
1. Het is normaal op deze leeftijd, bijna alle kindjes hebben het, de een wat minder dan de ander;
2. Het is goed dat ze assertief is, in het begin liet ze alle speeltjes van zich afpakken. Kindjes onderling zijn echt niet altijd mals tegen elkaar. Nu verdedigt ze haar speelgoedjes, misschien soms wat heftig, maar ze komt wel voor zichzelf op. Dat is toch gezond?

Het is ook sociaal gedrag. Ze laat zien dat ze zich verhoudt tot anderen, ze zondert zich niet af en het is ook niet dat ze er geen raad mee weet. Het moet alleen nog wat worden 'gefinetuned'. Dat is logisch, zoals met al het sociale gedrag is het iets wat je grotendeels moet leren door te doen en door de reacties die je krijgt.

Als je een karaktertrek hieruit zou willen/kunnen halen, dan is het volgens mij alleen in het positieve: het is een meisje met pit (en dat lijkt me alleen maar goed en fijn, een meisje dat voor zichzelf kan opkomen?), en ze is bezig met sociaal gedrag leren dus ze is er kennelijk mee bezig, wat dat is etc. en ook waar haar grenzen liggen en waar die van een ander beginnen, mijn en dijn etc.

Wel sterkte ermee hoor, want het valt soms niet mee. Ik zie aan I dat ze enerzijds heel observerend is, heel goed alles in zich opneemt, en anderzijds zich ook helemaal in het groepsgebeuren met andere kindjes kan storten en dan zo enthousiast is dat ze ook niet altijd even subtiel is in haar uitingen.

Wij waren paar weken terug in het Museum in Utrecht bij de Nijntje tentoonstelling. Daar stond I kindjes van paar jaar ouder weg te duwen als ze ergens bij wilde. En dan met een intimiderende blik in haar ogen erbij. Die werden gewoon bang voor haar. .

Ik was als kind heel passief, ik onderging alles (met hele vervelende gevolgen), dus ik juich heel hard als mijn kinderen voor zichzelf opkomen. Verder eens met Franny.

Deepfreeze, ik vind 'te brutaal' een term die niet past bij een kind van deze leeftijd. En ik denk dat je kind hierin begeleiden constructiever is dan je kind straffen omdat het voor zichzelf opkomt.

quote:

Op zondag 6 september 2015 14:16 schreef L-E het volgende:
Ik was als kind heel passief, ik onderging alles (met hele vervelende gevolgen), dus ik juich heel hard als mijn kinderen voor zichzelf opkomen. Verder eens met Franny.

Deepfreeze, ik vind 'te brutaal' een term die niet past bij een kind van deze leeftijd. En ik denk dat je kind hierin begeleiden constructiever is dan je kind straffen omdat het voor zichzelf opkomt.

Dit lange verhaal even onder de spoiler. Best een nadenk punt voor mij, zo op zondag middag

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door Deepfreeze op 06-09-2015 15:51:22 ]

Dank voor jullie input alledrie! Het is inderdaad heel lastig om te bepalen of je kind gewoon pit heeft, of gemeen gaat doen.

Ik vind t ook fijn dat E niet zo'n zacht ei is als haar vader en ik Maar ik wil dat ze de zachte eitjes van deze wereld gewoon hun gang laat gaan.

Als haar iets afgepakt wordt, mag ze pit tonen. Maar andere kindjes rondcommanderen en zich andermans spullen toeëigenen; nee

En er is dus in mijn ogen een behoorlijk verschil tussen 'voor jezelf opkomen', en '(over-)assertief zijn'.

quote:

Op zondag 6 september 2015 17:45 schreef LadyBlack het volgende:
Als haar iets afgepakt wordt, mag ze pit tonen. Maar andere kindjes rondcommanderen en zich andermans spullen toeëigenen; nee

Nee, dat is logisch. Hetzelfde als met het voorbeeld onder de spoiler. Dat je het op zich positief vind dat je kind weerbaar en assertief is, wil natuurlijk niet zeggen dat je het niet moet opvoeden. Ik grijp ook in als ik zie dat I andere kindjes wegduwt en die kindjes bang van haar worden. Alle kinderen moeten gewoon opgevoed worden en leren wat je wel en niet kunt doen bij een ander. Het is alleen denk ik niet nodig je er zorgen over te maken, of bang te zijn voor een 'over-assertieve karaktertrek' op deze jonge peuterleeftijd. Dat is volgens mij ook heel moeilijk te voorspellen omdat veel kinderen als ze jong zijn 'asociaal' gedrag vertonen.

Ik vind dat altijd zo moeilijk met andere ouders en andere kindjes in speeltuinen..
En iedereen die dan maar heel hard samen spelen samen delen roept.

En wat voor andere onderdeel is van goed opgevoed is dat voor weer een ander helemaal niet.
Ik vind namelijk niet dat jantje direct de skelter aan pietje moet geven als pietje roept dat hij er NU op wil en dat jantje er al te lang op zit.. Maar genoeg ouders die dat weer heel anders zien,

Hier en bij de gastouder is de regel dat ze mogen vragen of zij nu mogen, mag het niet heb je pech moet je wachten tot de ander klaar is

Dat is ook wat ik mijn kinderen leer, ze kunnen het vragen en mag het niet dan niet.
Dan kan je een andere keer ergens mee spelen. Ik vind op je beurt wachten een beter iets dan samen spelen samen delen.

Onze peuter is ook een softijs. Op vakantie zag je het erg goed, maar hij groeit wel echt. Zijn speelgoed is van hem en mag ook niemand aanzitten (of degene die hij leuk vindt wel en als een kindje dat hij niet zo tof vindt er aan gaat zitten keihard huilen) .

Maar hij heeft wel met andere kinderen gespeeld (lees: hij zit alleen met een andere trekker te spelen, terwijl andere kinderen de auto van de buren aan het mollen waren).

Wat ik wel erg goed vindt is dat hij duidelijk tegen anderen zegt dat hij niet wil spelen. Hij speelt graag alleen of met ons en zegt dan ook gewoon doodleuk 'ik wil niet met jou spelen, ik wil alleen spelen'.

Assertief is hij allerminst. Dan komt hij huilend naar maaamaaaa . Ach, dat zal wel over gaan voor hij 18 is .