Op dinsdag 25 augustus 2015 18:37 schreef Zoektocht01 het volgende:Ik was van plan hier niet meer te komen maar ik denk dat enige verduidelijking en afronding nog nodig is. Ook om te voorkomen dat bepaalde zaken uit hun context worden getrokken.
Gisteren werd ik benaderd door de vriendin van mijn broertje (waar hij nu dus logeert). Ze waren gecontacteerd door iemand, van dit forum, die het verhaal had herkend. Mijn broertje was erg geschrokken door mijn wanhopige zoektocht naar contact. Hij is nog niet in staat direct contact met mij te hebben maar zei dat hij dit op de lange termijn wel gaat proberen. Ook zei hij de relatie te accepteren, hij houdt van me en wenst mij al het geluk toe in de wereld, maar vindt de directe confrontatie met de pijnlijke situaties recent te hebben meegemaakt nog te lastig.
Ik was erg blij om van hem te horen. Ook al was het niet direct dit biedt mij perspectief en hoop. Op basis van deze nieuwe wending heb ik ook het idee om die blog te starten achter me gelaten. In wanhoop kan men rare dingen doen zoals ieder van jullie begrijpt.
Verder worden hier heel veel zaken over Religieuze gezinnen beschreven. Zoals eerder gesteld ben ik Conservatief in bepaalde opvattingen en voel ik me daarbij heel prettig. Ik houd er echter altijd rekening mee dat ik die ideeën alleen op mezelf betrek. Ik heb er altijd heel veel moeite mee als mensen voor andere mensen gaan bepalen hoe ze moeten leven en denken. Dat is niet wat God bedoelt in mijn ogen. Religies worden in de loop van de Geschiedenis vaak misbruikt, maar wie doen dat, mensen. Net als ze elk ander systeem willen misbruiken dat macht en invloed bevat. Het zijn mensen die andere mensen iets willen opleggen. Macht krijgen ze vervolgens door andere mensen weer uit te sluiten bijvoorbeeld homoseksuelen dus. Mijn ouders komen uit een bijna totaal andere tijd en zijn heel anders opgevoed dan mijn broertje en ik, nog veel strenger, hun keuzes accepteer ik zolang ze iemand anders maar niet schaden. Dat doen ze nu wel bij mijn broertje. Toch blijven het mijn ouders en ik wil niemand kwijtraken om dit.
Kortom, dat sommige mensen het graag hebben over het falen van Religie is niets anders dan het hebben over het falen van mensen. Is dat ook niet iets wat altijd in de Religieuze leer wordt gepredikt? Als je dit falen van mensen erkent, mooi maar leer er dan ook van, ik ben misschien niet degene die deze les zou moeten uitdragen maar dit gedoe staat verder los van al het mooie dat Geloof biedt. Een onderscheid dat ik graag nou wil benoemen.
Verder wil ik mijn excuses aanbieden voor het gedrag van mijn vriend. Hij dacht voor mij op te komen en mij te beschermen. Verder heeft hij vooral enkele onbehoorlijke dingen over mijn broertje gezegd. Alsof het zijn eigen schuld was. Ik werd daar erg misselijk van en we hebben een stevig gesprek gehad. Uiteindelijk kwam naar voren dat mijn vriend nog steeds last heeft van zijn eigen problemen. Een tijd terug had hij ook vergelijkbare gevoelens maar hij heeft ze overwonnen, althans dat claimt hij, deze ontwikkeling was geheel nieuw voor me. Ik zet nu zelf ernstige vraagtekens bij onze relatie en dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt, net als ik hem heb duidelijk gemaakt er voor hem te zijn, heftig maar belangrijk. Hij moet eerst in ieder geval er zelf achter komen wat hij wilt, en als dat dezelfde kant op is als mijn broertje, dan respecteer ik hem net zo en kunnen we prima vrienden blijven.
Ik denk hierover eerst met zijn ouders te praten die nog van niets weten (dat is een grapje excuus voor hen die zich beledigd voelen). Ik heb hem nog gevraagd of er nog andere zaken tussen hem en mijn broertje waren voorgevallen, dat er een reden was dat mijn broertje gevoelens voor hem had, of hij misschien al wist dat mijn broertje homoseksuele gevoelens heeft. Maar op die vragen heb ik verder nog weinig bevestigende antwoorden gehad. Misschien is dat eigenlijk al een bevestiging op zichzelf te noemen.
Ten slotte, iedereen die zich schuldig voelt mijn excuses, nogmaals. Ik heb in mijn wanhoop misschien mensen beledigt en dingen gezegd die ik niet had moeten zeggen. Met jullie toestemming zou ik graag in de toekomst hier weer wat posts willen maken, misschien de ontwikkelingen beschrijven, maar ook op andere onderwerpen reageren. Als jullie mij liever hier niet meer willen zien dan begrijp ik dat ook. In ieder geval dank voor iedereen die mij heeft proberen te steunen en voorzien heeft van advies en het komt allemaal in orde dat wil ik even gezegd hebben.