Open relaties

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:32 schreef erodome het volgende:

[..]

Net zoals het doodnormaal is om een veroordeling niet zo fijn te vinden, zeker als die amper tot geen grond heeft. Welkom in de wereld.

Daarnaast dacht ik dat we hier toch van de tolerantie waren en komt dit al zo lang voor dat het een beetje vreemd begint te worden aan die domme vooroordelen vast te houden.
Open relatie vormen zijn niet de norm, maar zo zeldzaam zijn ze nu ook weer niet. Er is zelfs een nieuwe vorm van preutsheid gaande, beter gezegd van tegenstellingen. In de jaren '70/'80 en zelfs nog in de '90tiger jaren was dit veel "normaler", was er minder veroordeling dan nu.

Waarop baseer je die conclusie dan? Je eigen ervaringen en 2 anekdotes? Die felheid waarmee die user reageert doet het overkomen alsof die oordelen nogal diep zitten, terwijl het zo normaal zou zijn.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:35 schreef Koettie het volgende:

[..]

Hebben die dan alle drie (ik ga even van drie uit) een relatie met elkaar of bijv. een die een relatie heeft met twee en die twee niet met elkaar?

Het zijn idd relatie's van 3. In de gevallen die ik persoonlijk ken dan 1 man, 2 vrouwen en 2 daarvan hebben een relatie met z'n drieen (als in ook allen seks met elkaar) en 2 waarbij de vrouwen geen of bijna geen seks met elkaar hebben, maar wel gezamelijk samenleven.
Ken ook een vrouw met 2 mannen, maar die mannen wonen niet beide bij haar, zij is doordeweeks bij de een, in het weekend bij de ander.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:35 schreef IkStampOpTacos het volgende:

[..]

Waarop baseer je die conclusie dan? Je eigen ervaringen en 2 anekdotes? Die felheid waarmee die user reageert doet het overkomen alsof die oordelen nogal diep zitten, terwijl het zo normaal zou zijn.

Op de praktijk.

Toen ik in de '90tiger jaren onze relatie opende waren er amper slechte reactie's, wel nieuwschierigheid en misschien wat "domme" vragen, maar amper nare veroordelingen. Toen ik naar het platteland verhuisde helemaal aan het eind van de '90tiger jaren (waar ze wat conservatiever zijn) kwam ik voor het eerst echt nare veroordelingen tegen.
Pas meer in deze tijd ben ik gaan merken dat die vooroordelen meer voet aan de grond kregen, maar misschien is dat meer een internetding(zei ook al dat dat soort opmerkingen voor mij meer iets van het internet waren).

Sommige mensen houden gewoon graag vast aan vooroordelen, maakt niet uit hoe vaak je ze wijst op het feit dat die niet kloppen. Het blijft gewoon naar om zulke veroordelingen om je oren te krijgen. Het is ook doodnormaal om je daar niet goed onder te voelen.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:39 schreef Koettie het volgende:
Cool. Wel mooi dat je dat zo goed kan delen en dat wederzijds is. Lijkt me in het begin best zoeken naar evenwicht.

Denk ook niet dat het wat voor mij is. Vind samenleven met 1 persoon al ingewikkeld genoeg.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:46 schreef Koettie het volgende:

[..]

Same. Lijkt me vooral moelijk met aandacht verdelen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er twee mensen op een staan. Zal toch vaak een primaire relatie zijn. Maar goed, dat denk ik, misschien dat andere mensen dat wel kunnen.

Bij degene die echt een relatie met z'n 3 hebben heb ik dat niet opgemerkt, die zijn echt samen. Bij degene met 1 persoon met 2 seksuele liefdes zie ik dat iets minder, maar nogsteeds niet slecht.
Zijn ook allemaal langdurige relatie's, de kortste is een ruime 5 jaar, de langste bijna 20 jaar.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:49 schreef Koettie het volgende:
Ha, cool. Ik hou het wel gewoon bij eentje denk ik.

Verandering van spijs doet eten. En je wordt beter in bed, gewoon omdat je beter je best doet

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:43 schreef erodome het volgende:

[..]

Denk ook niet dat het wat voor mij is. Vind samenleven met 1 persoon al ingewikkeld genoeg.

Samenwonen met meer mensen is zeer ingewikkeld, maar het kan wel. Heel goed dat je eerlijk bent dat het niet wat voor jou is. Ik zou ook echt niet met meer mensen samenwonen, ik hou niet zo van ingewikkelde dingen in mijn leven. Logisch is het ook zo dat ik samenwonen met een vrouw die mij zo lief kan hebben zeer vertrouwd en voelt veel fijner samen met wie ik alles kan delen... iedereen hoeft ook niet te weten over mijn seksleven, dat hou ik echt privé samen met mijn geliefde. Dat wil ik echt zo.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:21 schreef IkStampOpTacos het volgende:

[..]

Nee, je doet verontwaardigd omdat iemand een oordeel heeft. Natuurlijk hebben mensen dat als je afwijkt van de norm. Welkom in de wereld.

Het beste wat je namelijk kunt doen als er iets in de wereld is dat je niet leuk vindt, is het klakkeloos accepteren. Daar wordt de wereld echt het best van. *zucht*

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 20:09 schreef LadyOracle het volgende:

[..]

Het beste wat je namelijk kunt doen als er iets in de wereld is dat je niet leuk vindt, is het klakkeloos accepteren. Daar wordt de wereld echt het best van. *zucht*

Ik moet ook wel eens accepteren wat ik niet leuk vindt, soms kan het niet anders want je hebt soms niet altijd jezelf niet in de hand.

er is hier jaren een user geweest die met 2 vrouwen samenwoonde. ik ben zijn nickname kwijt. erodome weet jij het?

Ik ben 10 jaar bij mijn vrouw, 8 jaar open relatie.

Wij vinden seks zonder twijfel het fijnste dat volwassenen samen kunnen doen en ontzeggen elkaar daarom op dat vlak niets.

In begin vertelden we elkaar over avontuurtjes, maar dat maakte het minder spannend. Dat doen we dus niet meer.

Persoonlijk vind ik het erg raar om in een langdurige gezonde relatie nooit meer met iemand anders seks te hebben. Je gaat sowieso op een gegeven moment geil worden op iemand anders en er mee willen seksen... Waarom zou je je dat plezier ontzeggen?? Waarom zou je je partner - van wie je zielsveel houdt en die je gelukkig wil maken - dat plezier ontzeggen?? Nogmaals: seks is toch de allerleukste activiteit die je met volwassenen kan doen?

Ik heb een geweldige, mooie, intelligente, grappige vrouw van wie ik zielsveel hou en die bij mij is, omdat zij dat wil. We hebben ook geweldige seks samen, dus voor ons werkt een open relatie.

Ik krijg wel eens de reactie: "ben je niet bang dat ze iemand anders/beter leert kennen?" Maar nee, daar ben ik niet onzeker over. Dat kan ook overal gebeuren. Ze komt op kantoor, in de supermarkt etc.., voortdurend mannen tegen die haar willen... Ze kiest juist mij en dat is voor mij alles.

Tot slot: ik duik alvast niet ieder weekend met iemand anders in bed. Af en toe gebeurt het gewoon.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 23:18 schreef koen778899 het volgende:
Ik ben 10 jaar bij mijn vrouw, 8 jaar open relatie.

Wij vinden seks zonder twijfel het fijnste dat volwassenen samen kunnen doen en ontzeggen elkaar daarom op dat vlak niets.

In begin vertelden we elkaar over avontuurtjes, maar dat maakte het minder spannend. Dat doen we dus niet meer.

Persoonlijk vind ik het erg raar om in een langdurige gezonde relatie nooit meer met iemand anders seks te hebben. Je gaat sowieso op een gegeven moment geil worden op iemand anders en er mee willen seksen... Waarom zou je je dat plezier ontzeggen?? Waarom zou je je partner - van wie je zielsveel houdt en die je gelukkig wil maken - dat plezier ontzeggen?? Nogmaals: seks is toch de allerleukste activiteit die je met volwassenen kan doen?

Ik heb een geweldige, mooie, intelligente, grappige vrouw van wie ik zielsveel hou en die bij mij is, omdat zij dat wil. We hebben ook geweldige seks samen, dus voor ons werkt een open relatie.

Ik krijg wel eens de reactie: "ben je niet bang dat ze iemand anders/beter leert kennen?" Maar nee, daar ben ik niet onzeker over. Dat kan ook overal gebeuren. Ze komt op kantoor, in de supermarkt etc.., voortdurend mannen tegen die haar willen... Ze kiest juist mij en dat is voor mij alles.

Tot slot: ik duik alvast niet ieder weekend met iemand anders in bed. Af en toe gebeurt het gewoon.

Mooi toch? Als je maar heel gelukkig bent met haar is het belangrijkste voor jou, Koen. Maar als het maar veilig gebeurt met iemand anders in bed, als je maar plezier hebt met elkaar.

Ik ben van mening dat iedereen een relatie zou moeten hebben die hem/haar het gelukkigst maakt.

Zelf zou ik voorlopig nog niet aan een open relatie kunnen denken/doen, gewoon omdat ik te onzeker/jaloers ben op dat gebied.

Ben niet echt jaloers aangelegd maar gewoon een viesneus.
Mijn man mag gerust wat flirten maar seks met een ander.... Brrrr...
Moet er niet aan denken dat zijn penis in een andere vagina heeft zitten soppen, ook al zat er nog een condoom rond.

Hij weet dat hij een eventueel (liever niet) slippertje nooit moet opbiechten, krijg ik toch nooit uit mijn hoofd gezet. Ben meer van "wat niet weet wat niet deert" op dat vlak.
Ik kan er best inkomen dat iemand op een jarenlang huwelijk wel eens zou kunnen vreemdgaan, daar hoef je een goeie relatie niet gelijk voor op te blazen.

Elkaar vrijlaten op dat vlak neemt volgens mij ook de opwinding en spanning van seks met een ander weg. Als het mag, heb je seks voor de seks en niet voor de spanning van de 'verboden vrucht'.
En als ik dan naar mezelf kijk dan is de seks met mijn man niet te evenaren. Hij weet na al die jaren wat ik lekker vind, kan geen ONS tegenop denk ik.

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 07:51 schreef Blosje het volgende:
Ben niet echt jaloers aangelegd maar gewoon een viesneus.
Mijn man mag gerust wat flirten maar seks met een ander.... Brrrr...
Moet er niet aan denken dat zijn penis in een andere vagina heeft zitten soppen, ook al zat er nog een condoom rond.

....

Dat inderdaad ook, het idee dat er een andere piel in haar vagina heeft gezeten lijkt me ook niet chill..

TS vraagt of er mensen hebben met ervaring hiermee, niet of je het wel of niet wat lijkt een andere piel erin

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 10:53 schreef Ravage het volgende:
Ik ben daar helaas veel te jaloers voor aangelegd

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 16:02 schreef LadyOracle het volgende:

[..]

Waar zeg ik dat iedereen het normaal moet vinden? Ik zeg alleen dat ik geen behoefte heb aan een oordeel over mijn relatie alleen omdat iemand zelf een andere vorm prefereert.

't Is inderdaad vrij irritant dat andere mensen denken beter te weten wat je zogenaamd wel of niet voelt.

Ik zou het eng vinden. Niet dat ik m'n vriendin niet vertrouw, maar ze wordt wel bovengemiddeld blootgesteld aan 'concurrenten' in vergelijking met een monogame relatie. Nou kan ze op werk of in de supermarkt ook wel iemand tegen komen, maar da's toch even ietsje makkelijker te negeren dan die toch wel hele goeie sex met die jongen waar je sowieso al een goeie klik mee hebt. En andersom geld dat voor mij ook. Houden van je vriendin is geen garantie dat je geen gevoelens voor andere kunt krijgen.

Heeft een van jullie dat wel eens gehad en hoe gaan jullie daar mee om/zouden jullie daar mee om gaan? Neem aan dat daar afspraken over zijn toch?

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 19:42 schreef erodome het volgende:

[..]

Op de praktijk.

Toen ik in de '90tiger jaren onze relatie opende waren er amper slechte reactie's, wel nieuwschierigheid en misschien wat "domme" vragen, maar amper nare veroordelingen. Toen ik naar het platteland verhuisde helemaal aan het eind van de '90tiger jaren (waar ze wat conservatiever zijn) kwam ik voor het eerst echt nare veroordelingen tegen.
Pas meer in deze tijd ben ik gaan merken dat die vooroordelen meer voet aan de grond kregen, maar misschien is dat meer een internetding(zei ook al dat dat soort opmerkingen voor mij meer iets van het internet waren).

Sommige mensen houden gewoon graag vast aan vooroordelen, maakt niet uit hoe vaak je ze wijst op het feit dat die niet kloppen. Het blijft gewoon naar om zulke veroordelingen om je oren te krijgen. Het is ook doodnormaal om je daar niet goed onder te voelen.

Ten eerste moet ik zeggen dat jij je altijd eloquent door deze vragen weet heen te werken.

Maar als ik dit aanhoor maakt het mij wel benieuwd. Wat vind je van personen als mij?

Zelf heb ik kennis genoeg hierover, geen praktijkervaring
En natuurlijk zijn alle relaties anders en dus ook de spelregels dus kan ik niet alle situaties weten.
Maar in principe vind ik alle relatievormen die afwijken van seksueel exclusieve monogame relaties immoreel volgens mijn referentiekader. Dit heeft niks meer met vooroordelen te maken, maar zijn al lang en breed oordelen geworden.

Moeten onze ogen nog geopend worden dat het niet zo raar is en dat 'wij' minder veroordelend moeten reageren? Of moeten 'wij' de kritiek niet meer uitspreken?

Heel benieuwd naar het antwoord eerlijk gezegd.

Zelf merk ik dat ik een stuk traditioneler ben dan de gemiddelde mens, ik vind mijzelf conservatiever dan mijn ouders en een heel stuk conservatiever dan mijn brussen. Dus bij mij zit het echt in het aard van het beestje denk ik, aangezien ik toen ik klein was al duidelijke ideeën had over 'goed' en 'kwaad'. En ik denk dat mijn referentiekader nooit dusdanig zal veranderen dat ik hier oké mee zou zijn. Ik denk zelfs dat als mijn ouders mij morgen zouden toevertrouwen dat ze in een open relatie zouden zitten dan zou ik alles behalve ondersteunend kunnen en willen zijn.

Nu probeer ik jullie niet te onthouden van wat jullie graag willen doen en laten, maar vanuit mijn eigen referentiekader zal ik mij en samen met mij blijkbaar ook anderen de neiging hebben om erbij te vermelden dat ik het niet zou doen en dat het niet oké is.

Heb zelf een vriendin en hoop dat wij er hetzelfde instaan want als zij de relatie open zou willen gooien, trio's of dit slechts zou willen bespreken dan zou dit helaas al einde verhaal betekenen wat mij betreft. Want dan heb je dus een heel erg verschil qua normen en waarden en dan is er geen goede basis meer voor een relatie helaas.

Damn.. dit begint wel op een 'Lief dagboek''-momentje te lijken dus ik stop hier maar.

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 20:11 schreef TserrofEnoch het volgende:

Maar in principe vind ik alle relatievormen die afwijken van seksueel exclusieve monogame relaties immoreel volgens mijn referentiekader.

...

Nu probeer ik jullie niet te onthouden van wat jullie graag willen doen en laten, maar vanuit mijn eigen referentiekader zal ik mij en samen met mij blijkbaar ook anderen de neiging hebben om erbij te vermelden dat ik het niet zou doen en dat het niet oké is.

Maar waarom vind je het dan niet ok? Wat is er fout aan? En als iemand anders iets doet wat jij niet zou doen, maar daarmee niemand kwetst, waarom heb je dan de behoefte om te zeggen dat je het niet ok vindt.

(Wel apart, want ik zit nu in een vegadiscussie waarbij de meeste mensen vinden dat je als vega niet mag zeggen dat vlees niet ok is, terwijl dat duidelijk wel dieren en mensen kwetst, maar hierbij vinden veel mensen dat je het dus maar moet accepteren dat mensen ongevraagd hun mening geven, terwijl je niemand pijn doet. Ik snap er echt niks meer van.)

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 20:11 schreef TserrofEnoch het volgende:

[..]

Ten eerste moet ik zeggen dat jij je altijd eloquent door deze vragen weet heen te werken.

Maar als ik dit aanhoor maakt het mij wel benieuwd. Wat vind je van personen als mij?

Zelf heb ik kennis genoeg hierover, geen praktijkervaring
En natuurlijk zijn alle relaties anders en dus ook de spelregels dus kan ik niet alle situaties weten.
Maar in principe vind ik alle relatievormen die afwijken van seksueel exclusieve monogame relaties immoreel volgens mijn referentiekader. Dit heeft niks meer met vooroordelen te maken, maar zijn al lang en breed oordelen geworden.

Moeten onze ogen nog geopend worden dat het niet zo raar is en dat 'wij' minder veroordelend moeten reageren? Of moeten 'wij' de kritiek niet meer uitspreken?

Heel benieuwd naar het antwoord eerlijk gezegd.

Zelf merk ik dat ik een stuk traditioneler ben dan de gemiddelde mens, ik vind mijzelf conservatiever dan mijn ouders en een heel stuk conservatiever dan mijn brussen. Dus bij mij zit het echt in het aard van het beestje denk ik, aangezien ik toen ik klein was al duidelijke ideeën had over 'goed' en 'kwaad'. En ik denk dat mijn referentiekader nooit dusdanig zal veranderen dat ik hier oké mee zou zijn. Ik denk zelfs dat als mijn ouders mij morgen zouden toevertrouwen dat ze in een open relatie zouden zitten dan zou ik alles behalve ondersteunend kunnen en willen zijn.

Nu probeer ik jullie niet te onthouden van wat jullie graag willen doen en laten, maar vanuit mijn eigen referentiekader zal ik mij en samen met mij blijkbaar ook anderen de neiging hebben om erbij te vermelden dat ik het niet zou doen en dat het niet oké is.

Heb zelf een vriendin en hoop dat wij er hetzelfde instaan want als zij de relatie open zou willen gooien, trio's of dit slechts zou willen bespreken dan zou dit helaas al einde verhaal betekenen wat mij betreft. Want dan heb je dus een heel erg verschil qua normen en waarden en dan is er geen goede basis meer voor een relatie helaas.

Damn.. dit begint wel op een 'Lief dagboek''-momentje te lijken dus ik stop hier maar.

Om eerlijk te zijn kan ik weinig met mensen die het echt als iets 'slechts' zien. Dat je zelf een andere keuze maakt, dit soort zaken dus zelf niet wil kan ik goed begrijpen, maar het echt als immoreel zien, als iets dat echt fout is voor iedereen kan ik weinig mee.

Denk dat als je mij irl zou kennen dat je er ook wel anders over zou denken, zou zien dat er echt niet zoveel verschil is. 99% van wat wij zijn in de relatie komt gewoon overeen met jou. Ik ben burgerlijker dan je misschien zal denken.
Denk dat veel van de oordelen van een overdreven beeld afkomen. Hoor ook veel oordelen als elke week een ander schatje, geforceerd op zoek zijn naar seks. Weet niet of dat voor jou ook geld, maar hoor dat wel vaker.
Dat is niet hoe mijn leven is, dat is niet wat ik zie bij de gemiddelde open relatie. Dat draait helemaal niet zo om seks alleen.

Ik gun jou van harte een relatie met iemand die hetzelfde denkt, snap dat het voor jou onoverkomelijk zou zijn om je partner te delen. Ik hoop alleen maar dat je bereid bent om mij als mens te zien en niet als een of ander geperverteerd beeld dat weinig te maken heeft met de realiteit. Dat je bereid bent om voorbij je vooroordelen te kijken als je mensen tegen komt die een open relatie vorm hebben. Het is gewoon niet zo zwart/wit allemaal.

Ik begrijp gewoon niet zo goed wat er dan zo inherent slecht is aan een open relatie vorm. Alhoewel ik dus wel snap dat je dat zelf niet zou willen.
Wat maakt mij dan zo slecht, zo immoreel? Kan je dat goed uitleggen, of kom je niet verder dan dat voel ik gewoon zo?

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 20:19 schreef LadyOracle het volgende:

[..]

Maar waarom vind je het dan niet ok? Wat is er fout aan? En als iemand anders iets doet wat jij niet zou doen, maar daarmee niemand kwetst, waarom heb je dan de behoefte om te zeggen dat je het niet ok vindt.

(Wel apart, want ik zit nu in een vegadiscussie waarbij de meeste mensen vinden dat je als vega niet mag zeggen dat vlees niet ok is, terwijl dat duidelijk wel dieren en mensen kwetst, maar hierbij vinden veel mensen dat je het dus maar moet accepteren dat mensen ongevraagd hun mening geven, terwijl je niemand pijn doet. Ik snap er echt niks meer van.)

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 20:40 schreef erodome het volgende:

[..]

Om eerlijk te zijn kan ik weinig met mensen die het echt als iets 'slechts' zien. Dat je zelf een andere keuze maakt, dit soort zaken dus zelf niet wil kan ik goed begrijpen, maar het echt als immoreel zien, als iets dat echt fout is voor iedereen kan ik weinig mee.

Denk dat als je mij irl zou kennen dat je er ook wel anders over zou denken, zou zien dat er echt niet zoveel verschil is. 99% van wat wij zijn in de relatie komt gewoon overeen met jou. Ik ben burgerlijker dan je misschien zal denken.
Denk dat veel van de oordelen van een overdreven beeld afkomen. Hoor ook veel oordelen als elke week een ander schatje, geforceerd op zoek zijn naar seks. Weet niet of dat voor jou ook geld, maar hoor dat wel vaker.
Dat is niet hoe mijn leven is, dat is niet wat ik zie bij de gemiddelde open relatie. Dat draait helemaal niet zo om seks alleen.

Ik gun jou van harte een relatie met iemand die hetzelfde denkt, snap dat het voor jou onoverkomelijk zou zijn om je partner te delen. Ik hoop alleen maar dat je bereid bent om mij als mens te zien en niet als een of ander geperverteerd beeld dat weinig te maken heeft met de realiteit. Dat je bereid bent om voorbij je vooroordelen te kijken als je mensen tegen komt die een open relatie vorm hebben. Het is gewoon niet zo zwart/wit allemaal.

Ik begrijp gewoon niet zo goed wat er dan zo inherent slecht is aan een open relatie vorm. Alhoewel ik dus wel snap dat je dat zelf niet zou willen.
Wat maakt mij dan zo slecht, zo immoreel? Kan je dat goed uitleggen, of kom je niet verder dan dat voel ik gewoon zo?

Beide reacties duiden een beetje op hetzelfde narratief. Wat is er slecht aan?
En eigenlijk is iets goed vinden of slecht vinden sowieso iets gevoelsmatig. Dat andere mensen expres leed berokkenen iets inherent slechts is, is ook een intrinsieke emotie die ook vrijwel in het geheel gevoelsmatig is.

Voor mij kan iets slecht zijn ook al doet iemand niemand iets aan. Als iemand anders zichzelf mishandelt dan vind ik dat 'slecht' en zou ik hem of haar willen helpen. Ik neem aan dat jullie dezelfde reactie hebben. Vanuit mijn eigen referentiekader voel ik mij verplicht jullie te 'waarschuwen/helpen' voor iets wat ik gevoelsmatig als slecht ervaar. Open relaties wordt wat mij betreft pas echt vreemd als dit doorgaat indien er kinderen bij komen kijken. Kinderen hebben recht op een normale opvoeding naar mijn mening en ik waak in dat geval voor de mogelijke negatieve invloeden die een onconventionele relatie kan hebben op de kinderen indien zij dit bewust meekrijgen. Iets wat het gevoelsmatig voor mij nog erger maakt.

Ik zie het echt als immoreel en zal dat ook doen in het geval ik je persoonlijk tegen zou komen. Al veroordeel ik een persoon niet als geheel of iets in die trant. Maar vind dus dat je op bepaalde gebieden immoreel bezig bent. Dat wil niet zeggen dat we geen collega's of vrienden kunnen worden. Ik zal een paar keer mijn positie weergeven, maar verder zal ik mij er niet over uitlaten. Uiteindelijk blijft het jullie leven natuurlijk. Wel zal ik denk ik een stuk minder direct zijn, in het echt zeg je zoiets minder makkelijk dan in het echt als je met mensen van vlees en bloed praat. Ben geen Rotterdammer wat dat betreft. :p

Van dat overdreven beeld dat swingers of mensen met een open relatie constant met het volgende avontuurtje bezig zijn geloof ik inderdaad weinig van en ik snap best dat jullie het merendeel van de tijd waarschijnlijk een burgerlijk leventje leiden waar soms ruimte voor meer is. (Al zijn er ook zeker wel mensen te vinden waarvoor het volgende avontuurtje wel een stuk belangrijk is)

Hebben jullie ooit van vervreemding gehoord?
''Een proces waarbij mensen zich niet meer eigen voelen omdat men het idee heeft geen invloed te kunnen uitoefenen op de ontwikkelingen.''
Als er in de samenleving andere ideeën leven en deze op den duur prevaleren boven de oude ideeën die een behoudend persoon blijft aanhangen dan krijg je vervreemding. Een persoon zal zich daardoor niet meer thuis voelen in bijvoorbeeld zijn eigen stad/land en in de normen en waarden van een nieuwe tijd. Dit is een beetje té theoretisch, maar verklaart wel het een en ander. Andere normen en waarden dan iemand kan dus als bedreigend op de eigen identiteit, normen en waardes ervaren worden en dat zorgt ervoor dat jullie beide vanuit conservatieve hoek een aanval zullen krijgen op je leefstijl. Denk dat het 'm daar uiteindelijk inzit dat ik maar ook anderen er moeite mee hebben. Al is dit natuurlijk allemaal iets wat zich onbewust afspeelt.

Ik weet niet hoeveel jij je eventuele kinderen (gaat) betrekken bij je seksleven, maar ik vermoed dat dat net zoveel is als bij mij, niet dus.
Mijn kind heeft echt niets te maken met mijn seksleven. Ik heb hem wat moeten vertellen door de porno die ik heb gedaan, daar heb ik als naieve jongeling niet goed genoeg bij stilgestaan, niet stilgestaan bij het feit dat buitenstaanders vanuit negatieve gevoelens naar wat ik heb gedaan daar mijn kind bij wilde betrekken. Daar baal ik best van, had dat niet bij mijn kind willen brengen, was ook helemaal niet nodig geweest als er niet het reeele gevaar was geweest van buitenstaanders die hem daarin wilde betrekken(dat is veel minder het geval voor mensen met "gewoon" een open relatie vorm). Al met al viel die uitleg hartstikke mee, heb daarin zeer zeker niet mijn lifestyle op dit gebied als het beste neergezet. Ik vermoed zo dat mijn zoon een monogaam mens gaat worden. Hij is best een trouw hondje gebleken in zijn kinderverliefdheden, maar we zullen zien wat hij later gaat kiezen.
Mijn zoon heeft me al vele jaren niet eens meer naakt gezien, dat hield op rond zijn 5de, toen hij zich bewuster werd van lichamen op een kindermanier. Nogmaals, mijn seksualiteit strekt zich niet uit tot mijn kind, dat is gewoon volledig gescheiden.

Ik zie dus niet in hoe mijn opvoeding niet normaal zou zijn. Ook als ik wel monogaam was geweest had ik hem opgevoed met het idee dat er verschillende smaken zijn in het leven, dat hij goed is zoals hij is. Dat het niet uit zou maken als hij homo zou zijn, een open relatie zou willen, monogaam zou willen zijn of wat dan ook. Dat liefde en respect de basis moeten zijn.

Vervreemding zou ik juist veel meer moeten kennen dan jij aangezien ik "afwijk" van de norm. Heb dat als jongeling ook best weleens als moeilijk gezien, was echt een verademing om erachter te komen dat ik niet alleen was in dit. Snap niet zo goed hoe jij dit als bedreiging kan zien in een grotendeels (serieel) monogame samenleving. Er is echt niemand die jou verteld dat wat jij doet slecht is, die jou aanvalt op jouw voorkeuren (hoer, duivels, slet, mannendief, slecht!). Jij hebt nog nooit op straat gelopen om voor vuile monogaam uitgemaakt te worden, jij hebt nog nooit de angst gekend dat ze jouw kind anders zouden behandelen omdat jij persoonlijke keuze's hebt gemaakt. Jij hebt nog nooit een gesprek moeten hebben met een andere ouder die hele rare ideeen had over hoe het er bij jou thuis aan toe ging, jij hebt nog nooit op school gezeten tegenover een leraar met het schaamrood op haar kaken die zeer voorzichtig vroeg hoe het zat(gelukkig ook erg opgelucht was door de uitleg, dat moet ik haar dan wel weer nageven). Die uit moeten nodigen voor een bakje koffie om te zien dat het echt geen "pornohol" is, maar gewoon een doodnormaal huis.
Jij hebt je nog nooit af moeten vragen of je "normaal" was. Jij hebt je nog nooit alleen gevoeld als jonkie met je gevoel hierover.

Hoe komt het dan toch dat jij je "bedreigt" voelt door mijn smaakje en dat ik me niet bedreigt voel door jouw smaakje? Dat terwijl "jij" een grotere bedreiging bent voor mij dan ik voor jou.

Seks hoeft niks met liefde te maken te hebben of met eventuele paarvorming, het zou leuk zijn als wij mensen net als bonobo's vrijblijvende seks hebben met iedereen waar we zin in hebben. .