Tong's schrijfsels...

Heel de dag aan het uitkijken als ik ga pissen. Gang is geschilderd. Wim ging weg met de woorden: 'Herm, echt ge mot uitkijken. Het zit er dik op, dus het droogt langzaam.'
Hield m'n droge humor een keer voor me. Dat zou ik direct uitbetaald hebben gekregen. En het is de goden verzoeken met de Kerst. Godzijdank kon ik op m'n lippen bijten. Snel naar de kamer gerend. Anders bloedvlekken op de muur.

Om 10 uur gaat m'n helden-broer weer verder met het plafond in de kamer. Dan is de schilder klaar met z'n kunststukje. Hij heeft bijna net zoveel rare kwasten voor z'n neus als Jasper Cillisen van Ajax. Dan ziet ie alleen mijn rug nog maar. Gaat ie twee dagen werken ( zulke mensen nooit kunnen begrijpen) voor geld en woensdag beginnen met het laminaat. Ik laminaat het maar over me heen komen. Zolang ik geen domme vragen stel en niet te hard type als ik bijna in de weg zit is ie al tevreden.

Wim is twee uur geleden gestopt, samengewerkt met een andere held, Kirstie. Plafond in de saus. Was zwaar werken. Krukje op krukje af. Dekte moeilijk dus veel kracht. Kirst kwam iets later. Kastjes en kasten schoongemaakt en opnieuw ingedeeld. Ouwe zooi weggepleurd. Had veel mooie glazen en kopjes etc meegenomen.

Ik heb het uit bed moeten aanhoren. Was weer eens ziek. Precies vandaag. Kom er net uit vanaf gisterenavond. Wim was kapot moe. Is al dagen bezig. Ik lag in bed toen Kirst binnenkwam......'OOOOOHHHH wat is het mooi geworden, die grijze muren, niet meer te herkennen. En de kleur past precies bij de keukenkastjes.'

Toen ze klaar waren hoorde ik dat ze onmiddellijk doorreden naar Den Bosch, laminaat kopen. Komt ie woensdag even leggen. Na m'n zoveelste onkundige, stupide vraag stamelde ik: 'Jongens, geweldig wat jullie doen. Nogmaals bedankt.' 'Ja, ut is goed, tot woensdag.'

Koning Bier heeft in zijn kersttoespraak zijn bezoek aan Dordrecht op koningsdag in herinnering gebracht. Hij memoreerde het immense belang van Yvonne, FOK! en Leffe bier.



,,Op Koningsdag dit jaar waren wij in het Hof van Nederland in Dordrecht, waar in 1572 de eerste Leffe werd gebrouwen. Daar ondertekenden we, samen met Yvonne, deze tekst: 'Hier werd de basis gelegd voor een onafhankelijk FOK!. Waar je vrij bent om te posten wat je denkt, te geloven wat je gelooft en te zijn wie je irl niet bent'"



Koning Bier erkende dat FOK!kers zich nooit in de steek gelaten of niet gehoord voelen door Yvonne: ,, Maar ons FOK! - onze plek in de internetwereld - is ons dierbaar. FOK! is een site om je thuis te voelen. Met Yvonne, de schijnende Kerstster."

FB / Koning Bier eert terecht Yvonne, de ongekroonde koningin van FOK!

Toch jammer dat de Dienstplicht is afgeschaft.....

Ik moest in m'n diensttijd met een z.g.n Punt.50 leren schieten, omdat ik plots wapenmeester was geworden. Ik werd pas later wapenmeester, omdat ze geen raad met me wisten. Het schrobben van de wasbakken en snoeien van de heggen was al mislukt. Na het stappen alsnog in de wasbak gepist. De overdaad aan takken en bladeren in het padje op weg naar de officiers-kantine iets te rigoureus gesnoeid. 'Soldaat van Tongerlo, kunt u een beetje met een heggenschaar overweg ?' 'Is de paus Katholiek ?' 'Deze weg ga ik weer mooi begaanbaar maken.' Geen idee verder wat een heggenschaar was. Kon mij het rotte. De rest lag drie weken op oefening in Duitsland in een tentje te verkleumen.

Soldaat van Tongerlo aan het snoeien, alsof het een lieve lust was. Bij bosjes vielen de takken om, als bladeren aan de boom sneuvelden ze. Dit schoot op. Ben een perfectionist, maakte het mooi strak. Kwam er een officier langs: 'Hoort dit zo lineaal recht te zijn?' 'Zeker officier, hoe strakker hoe beter, dan hebben ze de ruimte om te ademen.' Hoeveel struiken en bomen ik in de kiem heb uitgemoord zullen we nooit weten.

Kwam in de wapenkamer. Drie weken voor het afzwaaien. Na drie keer een weekend te hebben vastgezeten, wegens tegendraads gedrag en ondermijning van het gezag, heette ik plots wapenmeester van Tongerlo i.p.v. 'De te vernederen onderdanige soldaat van Tongerlo.' In dienst gebruiken ze, net als stoere jongens op de middelbare school, alleen maar achternamen. Sommige van die boeren-sergeanten hadden daar wel moeite mee, die namen een koe altijd van achteren, met de voornaam. Niet bij de horens.

Om op die punt.50 terug te komen. Dat was een algemene-cursus voor wapenmeesters uit Nederland. Duurde een week, en was in Den Helder. Duidelijk dat het me geen ene reet interesseerde. Dacht wel, even het uitgaansleven checken. De eerste kroeg, een bruin café. Zei de kastelein dat we moesten uitkijken met wat we deden. Er waren veel mariniers in Den Helder, die deden niet moeilijk als ze last van je dachten te hebben. Even een bijzinnende-bij-zin. Qua mariniers klopt het. In de Spin(kroeg in Bommel), heeft met carnaval een marinier uit Groningen, die de regels van carnaval niet kende, mijn neus gebroken. Ik zei alleen maar 'Kuthoer' toen ie Marion lastig viel. Zat naast me op de kruk. Dan zie je niet dat iemand twee meter is.

Later op de avond hoor ik plots achter me: 'Hé van Tongerlo.' Dick van Heusden. Werkte daar in zijn diensttijd als koksmuts. Toeristische rondrit door Den Helder volgde. De andere dag de theoretische cursus. Was half dronken, kater van Dickie Dik meegekregen. Geen Dikkertje Dap die ladderzat. Ze waren gewend dat er een 100% score was bij het theoretische gedeelte. Kwam er een instructeur achter me staan. 'Ik zou nu A invullen als ik jou was.' Ik netjes A ingevuld. Hij zag dat m'n aandacht verslapte, en zei : 'Nu B.' Werd me te veel en heb 'Geen idee' ingevuld.

Dag later het praktijk-gedeelte. Op het brede strand van Den Helder. Moesten we in de lucht met de Punt.50 op de achter een vliegtuigje hangende vlag schieten. Was niet aan dovenmans-oren gezegd. Headset opgedaan, Jefferson Airoplaine. Zelf fan van de Jetsons en Jetsers begon ik als een wilde op het vliegtuigje te schieten.

Bij de uitreiking van de diploma's en het verkondigen van de resultaten, haalden ze dat jaar 98%. Er werd nog bij vermeld, dat diegene zei last te hebben van z'n geheugen. Echt tegen 'm gezegd. Zo sneu anders voor mensen die in de normale maatschappij niet kunnen functioneren. Soms heb ik een feilloos geheugen. Net als van Heusden. Met vlag en wimpel gezakt. En Dick ? Die zocht me later samen met John Tims nog op in Lloret de Mar.

Wat daar allemaal gebeurd is zien jullie later lieve kijkbuiskindertjes.

M'n bijdrage aan de tot Mispelkourier (Carnavalskrant) en niet verder 2016.....

Half verlegen als ik ben. Ga ik op het verzoek in van ene Jegen. Zat al een tijdje op het vinkentouw om me te strikken. Eerst schrikken, nadat ik begreep wie het was, nam ik de kans waar. Dacht eerst, Joost mag weten waar we de mosterd halen. Deed me vreugd dat het een echte Mispelkraker was. Niet in de rats gezeten. Vol er tegenaan op m’n toetsenbord. Vol gas. Er geen gras over laten groeien. Dat is voor de koeien. An liet de bellen loeien. Mexico is nooit meer geworden zoals het was.

Het wordt niet zo koud gegeten agge soms denkt. Met de vorst, de prins genaamd, wordt het aangenaam vertoeven.
Niet over het hoofd te zien, bovendien iemand die deugt. Sprakeloos zal ie nooit zijn. In het bijzijn van Kleintje Pils iets minder verstaanbaar. Toeters en bellen, de schellen van je oren. Oogappels die hem er in peren. Dat het oe heugt.

Heb zelf aan de eerste optocht meegedaan. In de jeugdraad van elf.
Als dansmeester geloof ik. Dans nog steeds vierkant. In de rondte. De drankmeester dronk ranja met een rietje. Hennie van Gemert werd later de huismixer. De draaitafel is nog duizelig. Duidelijk dat Hennie extra vernoemd mag worden. Theo, zijn broer, verdiende zijn sporen als beste zaalvoetballer ooit in Bommel. Mooi twee broers, eenzaam aan de top in de raad van elf.

Beiden met de sporthal op z’n kop.

Koning Willem de tweede

Willem mocht met de Kromme meerijden
Beiden bescheiden buiten het veld
Helden er binnen, Utrechtse helden
Bemind door supporters, bewonderd door velen
Klaas en Kees de koning te rijk
Willem de eerste in hun bezit, Wim mocht elders schitteren

Van A tot Z, middenveld bezet
Geen standjes nodig
Ook niet negenenzestig
Uit het middenveld van Nederland, enkels in de klei
Sexy-voetbal zou Gullit hebben gezegd
Grootheden, lieten de taal onverlet

Uit Bommel, voetbalvrienden onderling
Vlaggen half stok op de stang, fietsend naar de Vliert
Onderweg stoppen, schuin gestreept, zwart wit nog destijds
Frietje mét in Hedel, opstomend met de vrienden
Ons clubje, eerste-divisie
Inmiddels mooi blauw, uitgaan zou later komen

Tijden van Dickie Salm en Gerard Aichorn op de flanken
De sintelbaan over, om ons te bedanken
Pluim op de hoed van de keepers
Lange Jan maakte de op één na mooiste
Slungelend kreeg de sliert uit de Vliert het te moeilijk
Nooit geleerd om te juichen na een doelpunt

De mooiste bij FC Den Bosch moet ik vermelden
Wim van der Horst houdt er niet van
Gewone vent gebleven, nooit zichzelf overstegen
Maakte er drie tegen Ajax, held ondanks zichzelf
Grote man in Brabant, wie heeft dat ooit gedaan
Koester zijn bestaan, over mindere voetballers wordt gezwegen



[ Bericht 3% gewijzigd door tong80 op 14-01-2016 13:09:48 ]

Dit heeft geen zin.

Dat is te onregelmatig.

quote:

Op maandag 17 augustus 2015 22:07 schreef Linkse_Boomknuffelaar het volgende:
Ik nomineer Tong's schrijfsel voor het aankomende boekenweekgeschenk.

Nog steeds geen bericht

quote:

Op maandag 18 januari 2016 14:22 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het kan nog

Positive vibes

quote:

Op maandag 18 januari 2016 14:36 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Juist! Dat hebben we nodig op FOK!

Net op verzoek een gedicht herschreven voor een anonieme internetter....

Oorspronkelijk....

Je weet dat mijn gevoelens voor je nog steeds bestaan
Normaal hou ik ze in, maar vandaag laat ik ze gaan
Om onze eerste ontmoeting liggen mijn vrienden nog in een deuk
Maar ik bleef volhouden: "Ze is écht heel leuk"

Niemand kan zo verleidelijk kijken, als jij met je zwoele blik
Maar dat ik echt verliefd werd, kwam door onze klik
Totale tegenpolen en zoveel verschillen
Een vriend zei me dat ik je niet moest willen
Aan wat anderen denken had jij gelukkig schijt
Toch was ik je helaas na een maand al weer kwijt
Het werkte niet voor je, dat deed even pijn
Maar eigenlijk is het beter, dat we nu vrienden zijn

Appen onder werktijd als we ons vervelen
En op een brakke zondagochtend selfies delen
Tinderavonturen met man of vrouw
Het is sowieso nooit saai met jou
Over zware onderwerpen kan ik altijd met je praten
Ons contact is me dan ook te waardevol om achterwege te laten

Ik zie je als een goede vriendin, en verlang stiekem nog naar meer
Wetende dat het niet zal werken, wat ik ook probeer
Dat er gedachtes door mijn hoofd gaan, zal nog wel even blijven
Het was eigenlijk best leuk om die als gedicht op te schrijven

Dit is het nu.....

Je weet dat mijn gevoelens nog steeds bestaan
Normaal hou ik ze in, nu laat ik ze gaan
Onze eerste ontmoeting, vrienden in een deuk
Ik bleef volhouden: "Ze is écht heel leuk"

Niemand kan zo verleidelijk kijken, jij met zwoele blik
Dat ik verliefd werd, kwam door onze klik
Tegenpolen, zoveel verschillen
Een vriend zei dat ik je niet moest willen

Aan wat anderen denken had jij gelukkig schijt
Ik was je na een maand weer kwijt
Het werkte niet voor je, deed even pijn
Het is beter, dat we nu vrienden zijn

Appen onder werktijd als we ons vervelen
Een brakke zondagochtend, selfies delen
Tinderavonturen, man of vrouw
Nooit saai met jou

Over zware onderwerpen kan ik altijd met je praten
Ons contact is te waardevol om ze achterwege te laten
Zie je als een goede vriendin, verlang stiekem naar meer
Wetende dat het niet zal werken, wat ik ook probeer

Dat er gedachtes door mijn hoofd gaan, zal wel even blijven
Hoop dat dit niet te klef was, dat het ons niet schaadt
Dat de vriendschap mag beklijven
Tot aan de virtuele dageraad

Je maatje en vriend voor het leven......

De aanvrager.....

Hmm ik snap dat "maar" in een gedicht een beetje stom staat, aan de andere kant als ik het weglaat en hardop lees vind ik het raar klinken zonder. Simpeler leest makkelijker maar aan de andere kant hou ik wel van precies opschrijven wat ik bedoel. Met kleine extra woordjes kan je soms meer boodschap in een zin mee geven, het is de kunst om dat te doen zonder dat de zin niet meer lekker loopt.

Ik heb hem nu wat ingekort zoals jullie aanraadden in een wel mooi symmetrisch formaat 4 regels, 8 regels, 8 regels, 4 regels. Dat gaat precies op een a4tje passen.

Houdt het liever bij de schoolkrant dus. Stank voor dank. Hij heeft wel 8 keer 'maar' weggehaald.

Heb deze nu voor hem gemaakt:

Je weet dat ik toen ik je bevoelde, jouw clit liet staan
Normaal hou ik me in, toen laat ik het gaan
Op onze eerste ontmoeting neukte ik de schedel uit je kouwekak
Was eens wat anders dan een kromme banaan

Niemand kan zo geil kijken, als jij met je hoerige blik
Dat ik écht verliefd werd, kwam door je geslik
Totale tegenpolen en zoveel verschillen
Een vriend vertelde mij dat ik je niet moest nemen tussen je billen

Aan wat anderen denken had jij gelukkig schijt
Als een paardenlul je maar achterlangs berijdt
Het werkte niet voor jou, dat deed wel even pijn
Maar eigenlijk is het beter, dat wij nu vrienden zijn

Masturberen onder werktijd als we ons vervelen
op een brakke zondagochtend samen naaktfoto's delen
Tinder avonturen om het even man of vrouw
Voor geen gat te vangen, gaatjes nooit te nauw voor jou

Over zware onderwerpen kan ik altijd met je praten
Ons contact is dan ook te waardevol om achterwege te laten

Ik zie je als een goede vriendin, keer op keer
Wetende dat het niet zal werken, slikte je het toch weer
Dat er gedachtes door mijn hoofd gaan, zal nog wel even blijven
Het was eigenlijk best leuk om dat als eikel eens op te schrijven

Je mislukking in bed. Ik ga me laten helpen aan de strakke voorhuid. Kusjes. Lieve Domina.

quote:

Op maandag 25 januari 2016 15:14 schreef Nibb-it het volgende:
Is een dagelijks stukje op de fp niet iets voor je, tong?

Ik lever zoveel columns in dat ik er mee ben gestopt. Er werd aan me gevraagd of ik ze wilde insturen. Ben er mee gestopt. Ben gekke henkie niet.

Dit net geschreven voor de plaatselijke FB-pagina met 4000 vrienden.

Plaatselijk. Dus de details zullen je ontgaan....

Ik liep naar jeugdsoos de HEMA, toen ik twee minse arm in arm in de lege etalageruit van de vroegere CD-winkel zag kijken. 'Ze zijn gesloten vandaag.' 'Ha ha ha, we hadden al zo'n vermoeden.' Het ijs is op de grachten alweer aan het afbreken, dus dit kon niet meer misgaan. Dit gesprek verliep soepel. Soepeler dan ik zelf vaak loop. Hijgend de trappen op de fotowinkel in, zonder af te van dalen.

Of ze uit Bommel komen ? Nee, Kerkwijk ditmaal. Ze waren al redelijk op leeftijd. Dat is altijd meegenomen ache een proatje wil maken. Dan blijven ze staan. En hebben de tijd. 'Ik heb zat tegen Kerkwijk gevoetbald.' 'Nuchter speelde ik een paar klassen hoger.'
Gijs kon de grap wel waarderen. Zo hiete ie, Gijs van der Weert. Met een 't' zei z'n lieve vrouw. Ik liet de Wim T. Schippers-grap over Wilhelmina Kudtje met dt maar achterwege.

Natuurlijk ging het al snel over voetballen. Echte kerels onder elkaar dacht ik. Maar z'n vrouw onderbrak ons. 'Wah wor da mooi da nieuwe nieuwe sportcomplex.' Dit was een gesprek naar m'n hart, in hartje Bommel met buitenstaanders, zeg maar vreemdelingen. Soms elkaar niet begrijpend, hier was geen misverstand mogelijk. Vertelde over mijn roots, en dat ie Sijmen van Eck, m'n oom, wel zou kennen. 'Helde vent, heeft bij ons de B-en A getraind. Dan kende gij Sjakie Jansen wel, heb ik mee in de klas gezeten.Wah kon die voetballen. Beter dan ik. Maar wel 10 jaar in het eerste van Kerkwijk gespeeld.'

Gijs was verdediger geweest in de generatie Bob van Kooten, Wout Blanken, Aart Blanken, Wim van Hees, Theo van Gemert. Hij kende ze allemaal. Plots voelde ik een windvlaag. Sprintte Frans van den Heuvel langszij. Hier moet ik niet stilstaan, zag ik Frans denken. Straks schrijft ie er nog een stukje over. Ik zal je beloven je naam niet te noemen Frans.
Althans niet in het Duits. Daar hebben we een visbauer uit Spakenburg veur op de mert.

Dit was een prettig gesprek, zou Theo van Gogh hebben gezegd. Geen cactus die prikkelde, geen zaadje in de kiem gesmoord. Ik zou bijna zeggen hier werd een zaadje gelegd, al dan niet in de kiem voor een verdere samenwerking tussen Herman van Tongerlo, en Zaltbommel in het algemeen met de ons omringende gemeenten.
Verder wil ik aan Gijs vragen om de groetjes aan Abe van Rijnsbergen te doen. M'n oud-klasgenoot en stapper. Met zo'n voetballer als naamgenoot ga je je toch schamen om Lenstra te heten. Heeft Faas het beter getroffen, met Jantje Willekes.

quote:

Op maandag 25 januari 2016 15:14 schreef Nibb-it het volgende:
Is een dagelijks stukje op de fp niet iets voor je, tong?

Ik zou wel een klein dagelijks stukje willen schrijven. Beschouwend, niet te groot, klein en subtiel. Ben alleen bang dat ze groter denken.

Je wordt al snel klein gehouden. Ik ken mezelf en ging vandaag weer in de verdediging toen ik postte dat een BNer me aanraade een uitgever te zoeken. Ik trap er steeds weer in. Alter_Ego trapte me laatst al op de vingers dat ik niet meer moet happen.

quote:

Op maandag 25 januari 2016 15:55 schreef Lucky2Bastard het volgende:
Het is "Wilhelmina Kuttje junior", met twee t.

Oh ja. Ha ha ha Ik hield het netjes.

FF pissen trouwens. Of trouw trouwens nooit. Lijkt me beter voor sommige partners.

FC Den Bosch bleft ok een bietje Bommels....

Mijn allereerste wedstrijd in een groot stadion was in de Vliert. FC Den Bosch - Ajax in 1971. Beschut door m'n vader, die een Ajax-sjaaltje voor me had gekocht. Ik had al een hondje die Cruijffie heette. Moeilijk om die mee het stadion in te krijgen. Stoer de handen in de zakken van m'n vaders leren jas. Op weg naar Den Bosch op de Zundapp. Alles zou goed komen. Nulletje of 6 voor Ajax. Had toen nog niks met FC Den Bosch.

Kroketje voor de wedstrijd bij Schulte. Wist toen nog niet dat het traditie zou worden. Vooral in de rust. Als we van tribune wisselden. Ik vroeg me bij de eerste aanblik af of het veld ook groter was dan bij Nivo. Helemaal geïmponeerd als klein menneke door het enorme stadion met sintelbaan. Zelfs een dak boven ons hoofd, mocht het gaan regenen. Witte shirt met diagonale zwarte balk, tegen witte shirts tegen rode verticale streep. Weet nog dat ik het contrast zo mooi vond.

Zag eindelijk de echte Cruijffie spelen. Mijn Cruijffie blafte eigenlijk meer van zich af. Zo heette m'n hondje namelijk. Johan heb ik destijds amper aan de bal gezien. M'n sjaaltje had ik vlak voor het einde van de wedstrijd al weggemoffeld. Denk niet dat Cruijff ooit een slechtere wedstrijd heeft gespeeld. Pa plaagde me er nog mee. Ajax won met een schamele 0-1 van de uiteindelijke degradant. Later kwam het nog goed tussen mij en FC Den Bosch. Heb sinds die wedstrijd 3 clubs in m'n hart. NIVO-Sparta, Ajax en FC Den Bosch.

We reden met een man of tien iedere twee weken met Bommelse voetbalvrienden naar Den Bosch. Eerst met een zwart-witte vlag op de stang gebonden, later met een blauw-witte. Verzamelen bij de Mavo. Daar woonden Rene en Boudewijn Rensen. Vooral René de ultieme FC Den Bosch supporter. Ex-eerste elftal speler van Nivo en al jarenlang wonend in Utrecht. Zou me niks verbazen als ie nog steeds een plakboek van FC Den Bosch bijhoudt.

Heb van Basten twee keer live gezien in het stadion. De omhaal tegen FC Den Bosch in de Meer, en z'n last minute goal tegen de Duitsers op het EK-88. Cruijff dus één keer. Ik was in de Arena toen Arsenal er speelde en ik er Bergkamp zag schitteren, met Maradona op de bank van Boca Juniors. Waar ik eigenlijk het meest trots op ben is de hattrick van Willem van der Horst tegen Ajax. Toen dacht ik. We staan gelijk. Het voetballeven kan zo mooi zijn. Ache de romantiek maar wil zien nust het grote geld van tegenwoordig.

Jan Wouters

Krompraat
Net wat er in je straatje komt
Roepende in de woestijn
Moet Gerald wel zijn

Utrechters onder elkaar
Kies maar uit Cruijff
Wouters
Vanenburg
van Basten

Piepstemmend een kraak breken
Alcoholisme opgelost
Geen drank meer in de kuip
Koeiemelk, koekje en Koetje van eigen deeg

Heel Holland zweeg bij de kaakslag
Klein geld voor gascoinge
Die kon wel tegen een stootje
Ligt nu ook krom, levert niks op

Kop of munt
De aanhouder wint
Jan Wouters stadshouder met de kop op
Zonder Cruijff geen stuiver gegund

Held op twee kromme benen
Wereldkamioen op het EK
Marco, Gerald en Wouters zelf
Utrechtse helden, in Duitsland poetsen ze hun schenen

Ivanov

Kop van graniet
Niet te vergeten, geen vergissing
Dodelijke tackle
Was hem maar niet tegengekomen

Zonder franje, geen poespas
Waren anderen voor in het team
Kostadinov, Penev, Balakov, Letchov
Stoichkov bovendien

Roomser dan de paus was ie niet
Bulgaarse wolf
Ook zijn bijnaam
Bijnaamwoord met hoofdletters

Van Duitsland winnen op een WK
Weinigen gegeven
Ditmaal niet geschonken
Uitgeblonken uitblinker

Hij is niet meer
Held geveld
Man met markante hoofd
50 levensjaren afgeteld

Uitgedoofd Bulgarije
50 jaren in verschiet
Zal nooit meer schieten
Van mooie kop onthoofd

Ristorante/Pizzeria Perla di Cairo

Het moest er een keer van komen. Bij de buren van Perla di Cairo aan tafel schuiven.
Had er al vaak een pizzaatje gehaald, echter nog nooit in de pizzeria zelf gegeten. Als ik uit het raam van m'n flatje kijk zie ik de dampende walmen uit de rookpijp van het restaurant opstijgen. Bij aflandse wind uit het midden-oosten snuif ik de geur op van gebraden gehakt, geroosterd varkensvlees en gesnipperde uien. Heel wat anders dan de aangebrande kiplucht van een mislukte barbeque, die mijn reukorganen iedere zomer teistert. De veroorzakers daarvan zitten de hele zomer op de stoep in trainingspak bier te drinken. Ik ken inmiddels alle nummers van Fransje Bauer uit m'n hoofd. Het zijn natuurlijk wel de originele, oer-Hollandsche, politiek bewuste, shoarma etende, RTL-kijkende, PSV-stemmers. Al dan niet met een permanent geblondeerd kapsel.
Ze hebben ook zo'n mooi bordje aan de muur. 'Krek Wak Wou.' 'Dit is precies hetgeen ik wilde' paste er niet op vermoed ik. Als ik ze beleefd groet groeten ze altijd in dialect terug : 'Hek wa van oe an ?' 'Eensgelijks' zeg ik dan. Waar vind je dat nog tegenwoordig ?

Ik zag door het raam Yazied al bezig met zijn one-man show. Ik noem hem altijd Ari, klinkt amicaal, zeg maar goeie kennisen onder elkaar. Ari goochelt al 20 jaar met deegrollers en pannen. 'Jij gaat altijd tot de bodem hè Ari ?' Zei ik in de geest van de aankomende Olympische Spelen. Ari worstelt nog steeds een beetje met de Nederlandse taal, hij begreep de dubbele bodem van mijn opmerking dan ook niet helemaal. Met cijfers heeft ie minder moeite. Hij wilde al beginnen aan nummertje 28, toen ik hem vertelde dat ik aan een tafel wilde plaatsnemen. Het was alsof ik in m'n eigen huis op visite ging.

De bediening liet niet lang op zich wachten. Op advies van een mede-recensent bestelde ik de Nazaka. Nummer 81 zou Ari zeggen. Een pizza met alles erop en eran. Voorgerecht een Zuppa di Pomodoro, klinkt toch aantrekkelijker dan het saaie tomatensoep. Net zoals artisjokken lekkerder klinkt dan dierentuinliegen. Na tien minuutjes werd de Pomodoro geserveerd. De soepballetjes dreven met hun billetjes aan de oppervlakte, klaar om opgevist te worden. De eerste indruk had me niet voorgelogen. De balletjes waren lekker heet en de zoet/zure soep was innig verstrengeld met de stukjes tomaat.

Wachtend op mijn Pizza nam ik de omgeving in me op. Het was rustiek en knus. Italiaans en Egyptisch vloeiden mooi samen met Hollandse degelijkheid. Hier zou het bordje 'Krek Wak Wou' niet misstaan. Samen met Ari Salami zorgde het voor een gemoedelijke, huiselijke sfeer.
Vanaf mijn tafel zag ik Ari met de pizzabodem gooien alsof ie aan het discuswerpen was. Ari was goud waard voor deze zaak en ging helemaal in zijn werk op. Hij had duidelijk plezier in wat ie deed.
Mijn grootste plezier zou nog komen.

De Pizza was niet te groot en niet te klein. Precies zoals het hoort. Alles lag mooi gerangschikt.
Niets overlapte elkaar en niets lag er verloren bij. Waar te beginnen is dan de vraag. Ik prikte eerst een champignonnetje aan de vork. Stukje deeg erachteraan. 'We are the champignons' wilde ik zingen. Ik hield me met moeite in. De stukjes tomaat waren niet te slap en de paprika niet te hard. Je zou er bijna een stijve van krijgen, ware het niet dat er net een engeltje op m'n tong pieste. De kaas fietste overal tussendoor, was als een glijmiddel voor de ham, salami en uitjes. Dit was als een thuiswedstrijd voor de artisjokken en de ananas, alleen het applaus ontbrak.

Het was duidelijk, hier had Ari jarenlang voor geoefend.
Dit was de perfecte pizza. Hans van Zetten zou zeggen : 'Hij staat, hij staat en ik sta ook.'

Een 9. Zonder aftrek van punten

Winkelketen Hema heeft niet langer paaseieren in de schappen liggen, maar noemt de chocolaatjes 'verstopeieren'. Daar maakt het warenhuis zich niet populair mee bij een hoop Twitteraars: op het sociale mediaplatform reageren mensen fel. Hema is zich van geen kwaad bewust: ,,We houden ons verre van geloofsovertuigingen, politieke, club-of seksuele voorkeur of anderszins, juist omdat Hema er voor iedere voetballiefhebber."



De volledige reactie van Hema
Hema-woordvoerder Over Drijver: ,,We hebben deze eitjes 'verstop eitjes' genoemd omdat het een leuk gebruik is om voor voetballers chocolade eitjes te verstoppen. We denken hierbij juist aan te sluiten bij een aloud gebruik binnen onze voetbalcultuur. Niets meer en niets minder. Hema houdt zich verre van geloofsovertuigingen, politieke, club-of seksuele voorkeur of anderszins juist omdat Hema er voor iedereen is. Wij vinden het jammer dat er mensen zijn die ook hier weer een aanleiding zien om te twijfelen aan onze oprechtheid in deze. Overigens hebben veel van onze andere artikelen gewoon de naam Pasen met zich mee. Onze kaarsen hebben ook niks met sexuele voorkeur te maken bijvoorbeeld.''

Voor Hema is het heel simpel. ,,Het doel is het verstoppen van deze eieren op initiatief van Co Adriaanse. Om deze reden heeft HEMA de eieren 'verstopeieren' genoemd", laat een medewerker via Twitter weten. "Max Verstappeneieren zou te ingewikkeld zijn geweest. Dat is een andere sportdiscipline. Waar Co juist de discipline hoog in het vaandel heeft staan."

Op het platform circuleert een foto van een bordje in een HEMA-winkel waarop te zien is dat de paaslekkernijen 'verstopeieren' worden genoemd. Volgens Twitteraars zou Hema de naam omwille van geloofsovertuigingen aangepast hebben, maar dit wordt ontkend door Co Adriaanse zelf. ,,Nu ook fatwa van de Hema op Pasen? Verstopeieren? Echt? Die H stond vroeger voor Hollandse, nu voor Halal", reageert René Dercksen, fractievoorzitter van de PVV en ex-grensrechter bij OBOK in Utrecht.

Suikerfeesteieren
Hij is niet de enige. Een ander noemt het een 'nieuw dieptepunt in de aanval op onze cultuur'. Weer een ander zegt: ,,Van paaseieren via verstopeieren naar suikerfeesteieren?" "Waar zijn de tradities van het Kerstboom-systeem van Co Adraanse gebleven ?"

In de webshop heet het snoepgoed nog wel gewoon 'paaseieren'. Daarnaast blijkt uit de reactie van Hema dat er ook andere artikelen in de winkel liggen waar de naam Pasen wél in verwerkt is: ,,Wij vinden het jammer dat er mensen, waaronder voetballiefhebbers, zijn die ook hier weer een aanleiding zien om te twijfelen aan onze oprechtheid in deze. Overigens hebben veel van onze andere artikelen gewoon de naam Pasen met zich mee." Het is een beetje passen en meten, maar reken ons daar niet op af. Ik vermoed dat Feyenoord meer verkeerde passes heeft in één wedstrijd, dan wij in een heel jaar.

De winkelketen kwam in november nog onder vuur te liggen, omdat de oude Zwarte Pieten werden vervangen door 'schoorsteenpieten'. Hema kreeg een stortvloed aan verwensingen

Vooral de ouderenbond van op leeftijd zijnde zwarte Pieten fulmineerde hier tegen.

Door deze onverkwikkelijke situatie is de interland Paaseiland-Robbeneiland tot nader order van Co Adriaanse uitgesteld tot sint Juttemes. Mochten Pasen en Pinksteren op dezelfde dag vallen, is Louis van Gaal bereid de vierde man te zijn.

Ik was vanmiddag in het ziekenhuis van Tiel. Samen met neef Gertie Theunissen, de chauffeur. Er moest een echo worden gemaakt van m'n enkel. Wie is de koning van Wezel ? 'Meneer, is deze stoel vrij?' Ik, in het kader van complimentendag en het NPO-filmpje.: 'Nee hij is bezet, maar u heeft zo'n mooie Dick Bruna-snor, gaat u toch maar zitten.' 'Ik kan niet zo goed tekenen.' 'Ben wel goed in het handtekeningen zetten volgens de belastingdienst.' Leuke man. Gert lachen. Aan elkaar voorgesteld. Kwamen steeds mensen op een ziektebed langs. Gertie: 'Er kan nog geen lachje vanaf. Dooie boel hier.' Beetje harde humor moet soms kunnen.

Ook serieus gesproken over onze verloren vader en moeder. Gert rijdt af en toe voor me als ik immobiel ben. Zoals vandaag het geval was. Evenals vorige week, toen ik een afspraak had bij de huisarts. Echt zo iemand die ge 'snachts kunt bellen. Iemand die hem kent weet dat we dan samen kunnen schateren en te hard praten in de wachtkamer. Vorige week stopte de muziek bij huisartsenpraktijk Vollenberg. 'Herm, ze zetten de muziek uit, zodat wij niet zo hard meer ouwehoeren.' Gerrit is zelf ook een beetje brakkig. Heeft genoeg meegemaakt. Aan zelfspot ontbreekt het hem niet. Nadat we met de auto al verkeerd waren gereden, verdwaalden we ook in het ziekenhuis. Gertie later: 'Ik zag wel uitgang staan, ze kunnen ons Bommelaars niks wijsmaken in Tiel.'

Vlak voordat we bij de uitgang waren botste een oudere vrouw tegen me aan. 'Sorry meneer, ik keek niet uit.' 'Nee mevrouw, ik had moeten uitkijken.' 'Meneer ik heb echt een afwijking aan m'n linkerbeen.' 'Mevrouw, u zou eens moeten weten welke afwijkingen wij hebben.' Gert schateren van het lachen. Mevrouw ook lachend naar buiten. We namen buiten afscheid alsof we uit de Poorterij kwamen, na een optreden van Hans Teeuwen. M'n achillespees gelukkig niet bescheurd van het lachen.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2016 21:17 schreef richolio het volgende:
Ik wil weer een leuk feestverhaal horen Tong.

Zal m'n best doen

quote:

Op dinsdag 1 maart 2016 21:17 schreef richolio het volgende:
Ik wil weer een leuk feestverhaal horen Tong.

1980.

De eerste keer met vrienden op vakantie, naar Vlieland. Eerst de trein, daarna de boot in Harlingen. Stoere jongens van 17 uit de provincie. Zouden het wel even gaan maken. In Utrecht overstappen. Later ging René (Kiep) er zelf wonen. En bij oud-landskampioen DOS voetballen. Verder Kees, Henri en Jack (Scheur). Harry (Muis) en Ton (Lut) kwamen twee dagen later. Moesten nog huiswerk maken of zo. Waren immers pas 16. Lutje had toen al het grootste woord. Snotaap nog van één meter 60. Grote charmeur in het uitgaansleven en bij de oudere meiden. Lach aan z'n kont heet dat.

Eenmaal op de boot gingen we buiten aan boort van het uitzicht genieten. Stonden wel verdacht veel geitenwollensokkers met een vlindervanger aan de reling. Dat realiseerden we ons pas echt toen we de boot uit Terschelling passeerden. Die was op de terugweg naar Harlingen. Kees: 'Herm, die is drie keer zo groot. En veel meer mooie meiden.' Hangend over de reling kreeg ik een windvlaag in m'n mond. Moest een beetje rochelen en spuugde het weg. Recht tegen de wind in. Het waaide terug op de jas van een flierenfluitende natuurgenieter. 'Jeetje wat smerig, potjandorie nog an toen.' Toon Hermans zou die spreuk hebben herhaald. Haagse Sjonnie uit de Schilderswijk had m'n neus gebroken. Die gaan gelukkig niet naar Vlieland. Zat zich op dat moment klem te zuipen in Lloret de Mar. Daar zou ik laten nog eens met Kees en Johan belanden. Kwamen Dickie en Johnnie uit Bommel nog op bezoek. Mede-voetballers uit het eerste van NIVO-Sparta.

Tent opgezet. Leuke aanmoedigende stimulans van de meiden die onze buren werden. Uit Dokkum en hoog volleyballend. Als sporters onmiddellijk een mooi gespreksonderwerp om contact te krijgen. Toen de tent eenmaal stond gelijk naar het strand. Stortemelk, de camping, lag immers achter de duinen. Eenmaal op het strand maakte ik van de eerste de beste blote borsten een foto. Had ik in Bommel op het strand nooit gezien. Zal wel een randstedelinge zijn geweest. Henri ingegraven en een frisbee op z'n hoofd gelegd. Waarom weet ik nog steeds niet. Hij zal er wel om gevraagd hebben.

's avonds stappen in De Witte Zeeman. Leuk contact met de buurvrouwtjes. Na een paar dagen gingen we eens in de tegenoverliggende tent kijken. De Stoep. Zaten Hans van den Heuvel, Jaap Bambacht (De Bums) Paul Ruijsink en Theo Vanrijen. Ouwe jongens krentenbrood. Stonden ook op Stortemelk. Paul en Jaap volgens mij op de motor. Waren al veel ouder en volwassener dan wij. Zeker 21.Die zochten dus een relaxtere omgeving om te gaan stappen. Al die drukte van jonge minse. Inmiddels klikte het steeds beter met Ineke uit Dokkum. Van het één kwam het ander en voor je het weet heb je duinzand in je bilnaad. Na 2 weken kon ik Peter's Gun, The harder they come en Is she realy goïng out with him wel dromen. Dromen deed ik nog lang over Ineke. Zij was op haar 18e natuurlijk al een fase verder in haar leven. Met haar uitzet bezig ofzo.

Later met m'n maten vaak naar Terschelling geweest. Ook met andere Nozems. We waren onze onschuld al aan het verliezen. De echte onschuld blijft echter altijd bij je. Een jonge geest valt niet te verspoken. Nog verschillende soorten Inekes ontmoet. Niemand was zo goed aan het net en zo sterk bij de eerste oogopslag als zij.

Oh ja. René had geen zin om de zware tent helemaal mee naar Bommel te slepen. Stak er de fik in. Ons snel uit de voeten gemaakt. Immers de broer van René, Jan Rensen (fotootje bouwen) werkte op Stortemelk. We waren sneller weg dan dat Joop Zoetemelk de Tour won. Hetgeen we in de kantine live hadden meegemaakt. Joop was even niet de eeuwige tweede. Zoals Ineke voor mij de eeuwige eerste blijft.

Begin jaren 70 zag ik Charley George voetballen bij Arsenal. Ik wilde zo als hem zijn. De tweede voetbal-Beatle na George Best. Ache me een bietje kent, kende me nog als voetballer. Een jochie met lange haren en afgezakte kousen. Shirt uit de broek. Ook Ajacied. M'n hondje heette Cruijffie. Daarna ging Cruijffie naar Barcelona. Barcelona stal vanaf die tijd ook m'n hart. Zelfs de Nees ging er voetballen. In 1979 was ik op schoolreis in London. Maakte iedere voetballiefhebber van de school warm voor Arsenal. De FA-cup finale Arsenal-Manchester United. Sjaaltjes gekocht en ermee geposeerd voor de camera. We waren die zaterdag in London.

Ik kan de foto's niet posten helaas. We gingen na de legendarische overwinning van Arsenal. 4 doelpunten in de laatste tien minuten, 3-2 overwinning, naar een kroeg. We waren 16, dus zaten aan de chocomelk en cola. Zaten we trots te zijn, met onze shawltjes. Kwamen er Manchester United supporters binnen. Ik rook het onraad. De maagdelijk witte nieuwe Arsenal supporters uit Nederland hadden geen idee. Ik deed snel m'n sjaaltje weg. Deed alsof ik in m'n ééntje een colaatje aan het drinken was.

'They are bloody young and bloody Dutch.'

Langzaam liep ik achter de medeleerlingen aan. Anders had ik de bus nooit meer teruggevonden.
De wedstrijdbus van FC Ajax-Barcelona-Arsenal zou ik nooit hebben gemist.
Met Lionel Cruijff aan het stuur. En Charley George die het verkeer stopt.

quote:

Op donderdag 17 maart 2016 04:09 schreef PeteSampras het volgende:
Ja, het zijn leuke stukjes, het zouden leuke stukjes kunnen zijn, als je jezelf de eer zou bewijzen het gewoon op te schrijven als de ouwe, saaie lul die je daadwerkelijk bent (of nog beter: in het Nederlands) in plaats van de een of andere overjarige kuthipster die denkt dat'ie Bukowski is.

Mooi. *Stil*

quote:

Op donderdag 17 maart 2016 04:12 schreef PeteSampras het volgende:
Het geeft in ieder geval een mooi inzicht in hoe beperkt je belevingswereld is, Tong. Machtig interessant. Daar moet ik je mee complimenteren. De duivel scheert een varken en zegt: 'Veel geschreeuw, maar weinig wol.'

Hier kan ik niet tegenop. Al zou ik John de Wolf in z'n reet neuken.

Met Pipo de Clown en Mamaloe die toekijken hoe de koe een Witschge onderschijt.

Onderscheid moet er Ted Immers zijn.

dooddoener des levens
woorden te kort
schieten uit bocht
neanders met vuur
op de verkeerde plaats

dolend in eigen ziel
brutaal
tweetalig
onzalige heiligen
godsdienst profeten

proleten
de namen vergeten
weigerende hemelpoort
Eigen voet geschoten
Knalfuif gemist

tweebenig
vleugels op zijn zang
taalvaardig
noten in het geding
spitsvonding

geen nooduitgang nodig
vond de oplossing
in Betondorp gegoten
Nederland genoten
vooraleer ie de wereld inging

Jopie, de beste
voeten die spraken
woorden die raakten
gegund zijn de deelgenoten
die het zagen, in landsbelang

het orakel spreekt niet meer
laten de eer hoog houden
als een bal eeuwig op twee voeten
Blijvend spreken over de Hollandsche-meester
Cruijff, eeuwig
met de fluwelen streek aan de bal

Ben nu al zo'n twee jaar aan het kwakkelen met m'n gezondheid. In het begin gewoon moe. Beetje kortademig, snel verkouden. Kleine, normale dingen die iedereen wel eens heeft. Na dertig jaar gestopt met roken. Moest er een keer van komen. Ik was al gestopt met op regelmatige basis drinken.

Toch leek het me niet meer adem te verschaffen. Vreemd genoeg ging het juist minder.
Na een tijdje toch eens naar de huisarts. Bloed laten prikken. Bloedwaarden waren hier en daar niet 100%, Cholesterol kon ook beter. Vitamine B en D waren te laag. Dat krijg je nu eenmaal als zolderkamer-autist die nooit buitenkomt. Verder torste ik te veel kilo's mee.

Geprobeerd gezonder en regelmatiger te eten, minder koffie te drinken en ook eens naar de Albert Heijn te lopen, een kilometer verderop, i.p.v. gemakzuchtig naar de HEMA aan de overkant. Diëtiste toegewezen. Moest trouwens ook een normaler dag-en nachtritme aan gaan nemen (Je ziet me vrijwel nooit meer 's avonds laat of 's nachts posten). Het bleef toch allemaal achteruit gaan. Tot ik me plots op de grond bevond er een ziekenwagen met sirene voor m'n neus stond. En ik op de positie zat waar ik vlak er voor op de grond lag. In elkaar gezakt terwijl ik stond te pinnen. Gelukkig stond de broer van een goede kennis achter me, waar ik net mee stond te praten.

Eenmaal in het Jeroen Bosch ziekenhuis maar weer eens bloed geprikt, net zoals in de ambulance. Ook het hartritme gecontroleerd, dat dus gevaarlijk te hoog was. Het was een déja vu omdat ik vier jaar geleden op dezelfde wijze in de ziekenwagen was beland. Toen was het leuker, kennis uit Tiel hielp me toen. Hebben we nog samen een biertje gedronken uit het bierinfuus. Lag ik weer aan de draden in m'n arm. Kreeg zo'n blauw hesje aan. Ik denk door Karl Lagerveld ontworpen. De knopen zaten namelijk aan de achterkant. Hij zal wel van de blauwe knoop zijn. Ik kon m'n drijfnatte T-shirtje niet meer aantrekken, dus met de trein terug naar Bommel in het blauwe hesje. In Den Bosch denken ze dan dat je van carnaval houdt.

Stond ik buiten het ziekenhuis aan de verkeerde kant van de weg op de bus te wachten.
Volgens mij moest de chauffeur wel lachen. Zulke dingen herinner ik me nog vaag. Het is me een raadsel hoe ik thuis ben gekomen met de trein. Weet wel dat ik niet wist hoe je een kaartje moest "kopen." Vroeger werd je vriendelijk geholpen door een kassa-juffrouw.
Afijn, heel verhaal nog maar dan wordt het echt te lang. Ziekenhuis opname volgde. Moest er wel zelf achteraan gaan. Werd op advies van velen TIEL. Met Den Bosch had ik al slechte ervaringen. Slangen in m'n reet en maag. Zum scheissen beschissen zum kotzen betrübt
Kleine, niet verontrustende dingetjes gevonden. Lever zou zich herstellen en kleine maagzweer geen blijvend letsel gemaakt

Zat bij een internist waarbij het helemaal niet klikte. Een Iraneze vluchteling die me niet begreep. 'Heb ik weer.' Hierna volgde nog twee interne onderzoeken. Het ging allemaal iets beter. Langzaam vooruit. Maar de laatste tijd is het weer kut met peren. Je zou zeggen, dan krijg je gezond fruit binnen. Zit nu al anderhalve maand op een weer nieuwe afspraak met een nieuwe internist te wachten. Laatste tijd lig ik meer in bed dan dat ik op ben. M'n aantal posts zakt iedere dag weer. Vanmiddag ook weer in bed gelegen. Me nog nooit zo beroerd gevoeld dan de laatste paar dagen. Te beroerd om naar de huisarts te gaan. Begin me nu echt zorgen te maken. Maandag is mijn eigen huisarts er weer. Vroeger wel eens belletje getrokken. Ga ik nu maar eens extra hard doen.

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 10:29 schreef Nibb-it het volgende:
Sterkte, tong.

Dank je.

Aziz, de lachende derde....

Soms heb je een zaak waar het extra prettig toeven is door de eigenaar, het personeel, de sfeer, het grote aanbod, of de aantrekkelijke prijs-kwaliteitsverhouding. In verhouding tot andere zaken heeft Aziz zijn zaakjes goed voor elkaar. Een paar weken geleden een kleine, maar oh zo grote stap gemaakt. "A small step for Aziz, but a giant leap voor de Stad."
Vroeger had je "schipper mag ik over varen ? Ja, of nee?" Kinderspel vergeleken met de ervaren Aziz, die het aandurfde in het diepe te springen. Hij kan gaan stoepranden met z'n vorige winkeltje. Natuurlijk ook zijn tanden zetten in het snoepgoed van Olie B en Bommel naast zijn toko. Ook al zo'n heldenzaak in de stad. Van geweldige mensen.

Mooi centraal gelegen in hartje Bommel, midden in de Boschstraat. Hoeft ie niet meer achterom te kijken naar zijn vroegere winkeltje. Hij gooide zijn ankers uit, en ging aan wal aan de overkant. Ik weet niet of Aziz per boot in Nederland aanmeerde. Ik weet wel dat dit 36 jaar geleden gebeurde.
Een heel avontuur voor de familie. Gelukkig hadden ze genoeg groenten en fruit bij zich, om scheurbuik te voorkomen. Een buik die nu goed van pas komt bij Aziz. Zo gul is zijn lach, dat we soms bulderen en schuddebuiken. Hannie van Oorschot stond samen met ons mee te lachen. Hannie mist haar café niet meer zei ze. Ze had haar zaakjes toch wel op het droge.

Aziz en ik hebben één ding gemeen. Dat is de liefde voor voetbal. Aziz had het geluk destijds in een jeugdteam van vv Olympia te komen met oer-Bommelse spelertjes. De basis voor deze succesvolle Bommelse ondernemer werd destijds gelegd.
Zo leerde hij hard werken door Henkie Versveld, Bommels wauwelen door Rickie Appeldoorn, techniek beheersen door Danny Werner, plezier in het spel door Stieno van Santen Jr., en het overzicht bewaren door Marie van der Linden. Als voetballer speelt ie tegenwoordig in een vriendenteam bij HRC, samen met Donny Linnenbank, de zoon van Henny, Bommels eer hooghoudend. Zijn jongere broer Said doet dat bij NIVO Sparta 6.

Het was erg druk vanmiddag. Toch neemt ie altijd de tijd voor je. Zijn rijke assortiment is zo groot inmiddels dat soms zijn hulp wordt ingeroepen. Samen op pad, struinend door de winkel, strooit ie broodkruimels, opdat ie de weg terug vindt. Zo groot is z'n schitterend ingerichte winkel geworden.
Vanmiddag heb ik twee tassen volgeladen, met allerlei fruit, groenten, thee, dadels, walnoten en op aanraden van Aziz verschillende exotische producten. Er waren geen radijsjes in dit Bommelse paradijsje, dus werd het rekisch. Moet nog lekkerder en gezonder zijn. Wat wil je nog meer ?

Diep in de buidel hoefde ik niet te tasten. Je kunt er immers pinnen. Serieus, voor het geld hoef je het niet te laten. Dit is de winkel die we in de binnenstad nodig hebben. De grootgrutters komen toch wel aan hun trekken. De fijnproevers weten de weg nu al massaal naar Aziz te vinden.
Aan de mond op mond reclame zal het niet liggen. Watertandend wordt de zaak van Aziz aanbevolen. Een zaak, in korte tijd al verankerd in de binnenstad. Valt niet meer te omzeilen. Aziz mag trots zijn. Van menneke van 6, die voet aan wal zette, naar een geslaagde ondernemer van 42.
Het was een lange weg om te gaan. Eenmaal gearriveerd, kon ie uitbuikend achterom kijken en denken, ik hoef niet meer terug, de broodkruimels mogen de vogeltjes hebben.

windstil

vlaag
de blaag, gezwind
onbelaagd, onbewogen
wind, zucht

traag zweven, geruchtig bezworen
onbewogen gebukt
broedend op een list, ongedwongen
gevlucht

de wind
voor eeuwig mislukt

De dood is oneerlijk, niet te vertrouwen. Schijnheilig, achterbaks, stiekem, brutaal, nietsontziend, roekeloos, onbarmhartig, schichtig, schielijk, mensonterend, gruwelijk, pijnlijk, misselijkmakend, totalitair, verdoemend, schrikbarend, triest, monsterlijk, lelijk, ondraaglijk, onherroepelijk, schromelijk, brandend, koud, miraculeus, smakeloos, droevig, tergend, smalend, sneu, harteloos, deerniswekkend, achterlijk, destructief, eindeloos, beestachtig, liederlijk, tergend, definitief, moedeloos, troosteloos, tiranniek, doelloos, doeltreffend, onsmakelijk, vies, sneu, strikt, pestend, afbrokkelend, stroef, puntig, straf, weerbarstig, weerloos, wanhopig, murw, breekbaar, broos, zielig, waardeloos.

Verder deugt de dood wel. Je moet hem alleen niet uitdagen.

Wat wil je nog meer dan, op deze schitterende lentedag, genieten van de rit naar de zon? Paris-Roubaix. Mooie, traditionele topsport met topatleten, en een in cliché's sprekende Bommelsche wielerverslaggever, Maarten Ducrot. Alleen de zoet strelende viooltjes in de lente wei kunnen hier aan tippen. Met goedvinden van de eerste viool spelende grande lady van de Nederlandse televisie. De dochter van de legendarische oud-sportjournalist Ir. Ad van Emmenes. Uitgewoond, uitgesproken en uitgehold, ziet ze op deze stralende dagen toe, hoe alles in goede banen wordt geleid.

Je kunt zeggen dat violiste Emmy Verhey meer noten op haar zang heeft, dat is dan eerder Bommels chauvinisme i.p.v. sportief realisme. Ons Emmy heeft bij mijn weten niks met sport, laat staan topsport. Niks mis met een beetje borstklopperij hoor. Zo zijn de echte sport/wielerliefhebbers in Bommel trots op Joost Hoetelmans, aka Hoetel. Daar zit meer muziek in qua keiharde rock, en dan al helemaal bij Paris-Roubaix. Dat Maarten Ducrot ook in de gemeente Zaltbommel woont is minder algemeen bekend. Maarten komt niet echt warm over als commentator. Geen Jean Nelissen, die met Limburgse tongval en omfloerst taalgebruik de harten van één ieder stal.

Ik kan me nog een concert herinneren van Emmy Verhey op de markt. Je kon er over de kinderkopjes lopen destijds. Was kei leuk en kei gaaf.
Daar speelde ze terecht de eerste viool. Dan telt een tweede plaats niet. Net zoals Tom Boonen niet tevreden zal zijn met de tweede plaats van vanmiddag. Je hebt er niets aan de beste van de rest te zijn. San Marco zei ooit dat ie de beste was, op zichzelf na. Sinte Maarten Ducrot kan daar alleen maar van dromen. Niks geklaagd natuurlijk. Joop was ook een eeuwige tweede achter Eddy Merckx. Maarten mag de voetsporen van Jean en Mart betreden. De sportieve hoogmis van vanmiddag was een mooi podium om z'n taalvaardigheid te etaleren. Bommel toch weer op de grootste Bühne aanwezig.

VBL is totaal verziekt....

'VBL / Modje Ajacied422.......400.000!. Ik gok op maandag!'

Gewoon een onschuldig goed bedoeld topic wordt om zeep geholpen door de ratten.

Komt er een user posten 'Doe eens lief tegen de modjes' Nadat ik één keer zelf reageer.

Komt dezelfde mod het topic sluiten onder het mom van; 'Doe eens lief tegen elkaar.'

Waar was dit topic anders voor bedoeld ? Gewoon een lief topic voor Ajacied422.

Er werd me zelfs verweten dat ik aandacht aan de OP heb besteed. En dat ik het topic voor m'n eigen ego/postcount heb geopend. De negativiteit. De absurditeit om alles wat ik doe af te kraken of af te breken, is buiten proportioneel. Ik kan niks goed doen en de modjes doen er niks tegen. Als ik ik me zelf verdedig krijg ik de Zwarte Piet. Als ik niks zeg stem ik met de kritiek in. Als ik, naar hun zin, te weinig aandacht aan de OP besteed krijg ik kritiek. Als ik extra veel aandacht besteed aan de OP, moet ik me niet aanstellen. Als ik me meld in het Voetbal Inside topic wordt er, zonder dat de modjes er iets aan doen, gepost dat ik moet oprotten.

Uit het niets word ik vaak aangevallen. God mag weten waarom. Zelf doe ik dat nooit. Ik reageer, ik ageer niet op die wijze. Ik probeer al sinds het bestaan van het VBL-Forum leuke topics te openen. Soms te veel, soms onnodig, maar altijd met de intentie er iets van te maken. Het klopt dat ik vroeger iets centraler moest posten. Dat doe ik nu ook, althans vaak. Soms is het leuker om een bericht niet centraal te posten. Als er gemeld wordt dat er een nieuwe Kuip komt vind ik dat het niet centraal moet. De Kuip is het nationale stadion. En een begrip in heel Nederland.
Niet iedereen klikt op het Feyenoord topic, dus mag het algemener.

In het nu gesloten topic waren de eerste posts positief. 'Super.''geweldig''Tof'en 'prachtig'
Maar alras kwam de eerste zeikerd weer. En als lemmingen kropen ze achter de honingscheet aan en kwamen ze uit hun holen om door middel van het likken van zijn reet aan te sluiten en stoer het topic weer te ridiculiseren. Ik wilde het eerst negeren. Ik wist immers weer wat me te wachten stond. Ik zou de teek gaan worden in de gebeten hond. En ja hoor, ze hadden hun doel weer bereikt. I.p.v dat de mod ingreep, er iets van zei om het leuk te laten houden, kreeg ik te horen dat ik anders moest reageren. In één quote het liefst. Deze mod vertelde me dus dat ik na 15 jaar FOK!en op mijn manier, anders moest gaan posten. Moest op zijn bevel me verantwoorden, anders zwaaide er iets. Ik zei gekscherend dat het Tong was i.p.v tong. Doe ik heel m'n FOK!-leven al. Meneer de moderator was schijnbaar op z'n pik getrapt. En ja hoor. Er kwam weer eens een slotje op een goed bedoeld topic.

De haviken hebben weer hun zin. Genieten nu weer gezamenlijk in hun nestje van zelfvoldaanheid, waar ze andere snode plannen uitbroeden. Broederlijk ten strijde tegen de gevaarlijk tong80, met zijn verderfelijke felicitatie-topics. Zijn semi-actuele nieuwsberichten. Zijn gruwelijk lelijke dilemma-topics. Z'n slechte one liners. Z'n overdreven gestileerde openingsposts. Z'n eeuwige gezeik, staand achter het doel. Roepend: 'Kijk eens opa, met losse handen.'

Laat hem nou niet reageren straks, als "ze" op dit bericht komen ge-aasgiert . Dan krijgt ie het links en rechts om z'n oren. Dat verdient ie niet. Hij moet later ook nog kunnen luisteren naar de aanvallen, vileine opmerkingen en lesjes in bescheidenheid.

Bij deze mijn excuses. Dat gesloten topic was totaal over de top. Een dieptepunt in het ouevre van Tong. Een diepe val voor hem, voor FOK! en de mensheid in het algemeen. Dat iemand zich zo kan verlagen tot dat niveau. Diep onder NAP. Ik had hem hoger ingeschat. De Toren en Troon die hij ooit bezat is ie al lang kwijt. Als ie die al ooit bestegen heeft. Ik betwijfel het. Zijn ego is groter dan zijn FOK!-Prestaties. Maar goed. Iedere keizer loopt wel eens in zijn nakie. Dan kan ie de kleren krijgen. Bij deze Tong. Je bent een ontbloot skelet, zonder ruggengraat. De pek en veren, kleven aan je onderhuidse botten. Dat er op jouw lichaam en geest gebotvierd wordt heb je helemaal aan jezelf te danken. Nu in je hok. En snel. Niet keffen. Er gaat zo op je gescheten worden uit het havikennest.