OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
(Misschien past dit meer thuis in R&P, maar probeer het eerst hier)
Sinds 3 maanden hebben mijn ex en ik een afspraak met betrekking tot co ouderschap.
De ene week(volle 7 dagen), zijn de kinderen(2)bij ex, de andere week bij mij.
Wat me tot zo ver opvalt is dat het een erg duaal leven veroorzaakt.
Zo zijn de kinderen de ene week de hele tijd bij me en vergen ze alle aandacht van 6:30 tot 21:00, de andere week kan ik net zo goed weer leven als een vrijgezel van 20.
Dit zorgt er wel voor dat ik de week dat ze bij me zijn ik soms wel behoefte heb aan "even rust", terwijl ik ze de andere week weer heel erg mis, oftewel, het voelt niet in balans.
Is dit iets wat meerdere mensen hier hebben ervaren(of nog steeds ervaren?) of is dit iets dat gaat wennen?
Graag hoor ik jullie mening!
Sinds 3 maanden hebben mijn ex en ik een afspraak met betrekking tot co ouderschap.
De ene week(volle 7 dagen), zijn de kinderen(2)bij ex, de andere week bij mij.
Wat me tot zo ver opvalt is dat het een erg duaal leven veroorzaakt.
Zo zijn de kinderen de ene week de hele tijd bij me en vergen ze alle aandacht van 6:30 tot 21:00, de andere week kan ik net zo goed weer leven als een vrijgezel van 20.
Dit zorgt er wel voor dat ik de week dat ze bij me zijn ik soms wel behoefte heb aan "even rust", terwijl ik ze de andere week weer heel erg mis, oftewel, het voelt niet in balans.
Is dit iets wat meerdere mensen hier hebben ervaren(of nog steeds ervaren?) of is dit iets dat gaat wennen?
Graag hoor ik jullie mening!
Hoe ervaren de kinderen het?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
De jongste is pas anderhalf, dat gaat goed.quote:
De oudste gaat het op zich ook goed mee, doe veel leuke dingen met hem en daarnaast oefenen we goed voor school, dus op zich gaat dat wel goed.
Alleen mis ik ze dan na zo'n intensieve week omdat je dan opeens in zo'n gat valt.
Ik heb dezelfde Co-ouderschap regeling en ik kan je zeggen dat het wel went. Op een gegeven moment ga je dingen anders inplannen. Wanneer mijn zoon bij mij is werk ik wat minder. Ik werk dus meer in de andere week. Ook huishoudelijke dingen, afspraken en dat soort dingen doe ik meer in die week. Natuurlijk heb ik soms ineens dat gevoel weer wat jij nu hebt. Dan mis ik hem en voelt het leeg.
Echter val ik nu niet meer zo in een leeg gat. Als ik hem mis of hij mij dan bellen we even. Dat helpt ook wel.
Echter val ik nu niet meer zo in een leeg gat. Als ik hem mis of hij mij dan bellen we even. Dat helpt ook wel.
Bedankt voor je reactie, qua werk kan ik helaas minder makkelijk mijn tijd indelen(40 urige managers functie).quote:Op maandag 17 augustus 2015 20:57 schreef appelsap het volgende:
Ik heb dezelfde Co-ouderschap regeling en ik kan je zeggen dat het wel went. Op een gegeven moment ga je dingen anders inplannen. Wanneer mijn zoon bij mij is werk ik wat minder. Ik werk dus meer in de andere week. Ook huishoudelijke dingen, afspraken en dat soort dingen doe ik meer in die week. Natuurlijk heb ik soms ineens dat gevoel weer wat jij nu hebt. Dan mis ik hem en voelt het leeg.
Echter val ik nu niet meer zo in een leeg gat. Als ik hem mis of hij mij dan bellen we even. Dat helpt ook wel.
In de week dat de kinderen bij mij zijn heb ik het geluk dat mijn ma me dan ondersteunt, dus ze hoeven niet eens naar een opvang na school ☺️
Wel is het zo dat de oudste(we hebben een hele goede band samen!) door de week vaak nog een middag bij mij is, dat "breekt" de week nog een beetje.
Maar dat neemt niet weg dat het een vreemde achtbaan is tussen fulltime vader de ene week en vrijgezel "zonder kinderen" de andere week.
Als ik mag vragen, hoe oud is jouw zoon dan?
Mijn 2 kinderen zijn 6 en anderhalf.
Ik snap dat het lastig voor je is.
Toen ik zestien was moest ik zelf als kind heen en weer. Dat is ook voor het kind behoorlijk intensief, toen klaagde ik er niet over. Maar als ik er op terug kijk, had ik er echt last van. Puur van het heen en weer verhuizen dus.
Pas dus op met je kinderen tussendoor ook nog laten wisselen, ookal gaan ze akkoord. Het kost toch elke keer weer energie om je weer echt thuis te voelen. Alleen al door de indeling van een huis heb je op beide plekken een verschillende routine nodig. In het begin ging ik ook een avond heen en weer, maar ik trok dat echt niet. En ik was een stuk ouder en dus onafhankelijker van mijn ouders. Onderschat het niet.
Even onaardig gezegd. Je kinderen zijn het slachtoffer, dat jij het lastig hebt is niet zo belangrijk nu.
(Hoewel het onderwerp van je topic, wel duidelijk maakt dat je veel om je kinderen geeft hoor)
Toen ik zestien was moest ik zelf als kind heen en weer. Dat is ook voor het kind behoorlijk intensief, toen klaagde ik er niet over. Maar als ik er op terug kijk, had ik er echt last van. Puur van het heen en weer verhuizen dus.
Pas dus op met je kinderen tussendoor ook nog laten wisselen, ookal gaan ze akkoord. Het kost toch elke keer weer energie om je weer echt thuis te voelen. Alleen al door de indeling van een huis heb je op beide plekken een verschillende routine nodig. In het begin ging ik ook een avond heen en weer, maar ik trok dat echt niet. En ik was een stuk ouder en dus onafhankelijker van mijn ouders. Onderschat het niet.
Even onaardig gezegd. Je kinderen zijn het slachtoffer, dat jij het lastig hebt is niet zo belangrijk nu.
(Hoewel het onderwerp van je topic, wel duidelijk maakt dat je veel om je kinderen geeft hoor)
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
Bedankt voor je reactie!quote:
Ik snap dat het lastig voor je is.
Toen ik zestien was moest ik zelf als kind heen en weer. Dat is ook voor het kind behoorlijk intensief, toen klaagde ik er niet over. Maar als ik er op terug kijk, had ik er echt last van. Puur van het heen en weer verhuizen dus.
Pas dus op met je kinderen tussendoor ook nog laten wisselen, ookal gaan ze akkoord. Het kost toch elke keer weer energie om je weer echt thuis te voelen. Alleen al door de indeling van een huis heb je op beide plekken een verschillende routine nodig. In het begin ging ik ook een avond heen en weer, maar ik trok dat echt niet. En ik was een stuk ouder en dus onafhankelijker van mijn ouders. Onderschat het niet.
Even onaardig gezegd. Je kinderen zijn het slachtoffer, dat jij het lastig hebt is niet zo belangrijk nu.
(Hoewel het onderwerp van je topic, wel duidelijk maakt dat je veel om je kinderen geeft hoor)
De situatie is voorlopig zo dat alleen het appartement van ex echt nieuw/anders is, maar daar is de oudste(jongste lrijgt nog niet zoveel mee)nu wel aan gewend geraakt.
Daarnaast wonen ex en ikzelf maar 2 km bij elkaar vandaan, dus mocht er een keer iets zijn, dan is dat geen probleem.
Voor zover ik kan beoordelen veroorzaakt het "verhuizen" niet veel overlast, kleding ligt al op beide plekken, hoeft dus niets van mee, etc.
In principe gaat er alleen wat speelgoed mee and that's it, misschien dat jij er ook meer last van had juist omdat je al wat ouder was?
Wel bedankt voor je reactie, is wel belangrijk om in de gaten te houden inderdaad!
Mijn ervaring is dat ook die kleintjes heel goed meekrijgen wat er gaande is. Of in elk geval, ze ontwikkelen zich vaak anders dan kinderen zonder gescheiden ouders.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 08:02 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie!
De situatie is voorlopig zo dat alleen het appartement van ex echt nieuw/anders is, maar daar is de oudste(jongste lrijgt nog niet zoveel mee)nu wel aan gewend geraakt.
Daarnaast wonen ex en ikzelf maar 2 km bij elkaar vandaan, dus mocht er een keer iets zijn, dan is dat geen probleem.
Voor zover ik kan beoordelen veroorzaakt het "verhuizen" niet veel overlast, kleding ligt al op beide plekken, hoeft dus niets van mee, etc.
In principe gaat er alleen wat speelgoed mee and that's it, misschien dat jij er ook meer last van had juist omdat je al wat ouder was?
Wel bedankt voor je reactie, is wel belangrijk om in de gaten te houden inderdaad!
Mijn kinderen trokken beiden de co-ouderregeling niet. (Al zegt mijn ex van wel) De onrust die het continue geswitch met zich mee brengt zorgt ervoor dat er geen veilige thuisbasis meer is. Kinderen voelen zich onrustig en zeker die hele jonge kinderen kunnen zich minder goed hechten aan de primaire verzorger. Het is voor jonge kinderen eigenlijk heel onnatuurlijk om ze te scheiden van de moeder.
Gelukkig komt men al flink terug dat er standaard een co-ouderschap moet komen en beginnen mensen ook meer te kijken wat er echt bij de kinderen zelf past, meer te kijken naar de fases die kinderen doorlopen en daar op af te stemmen.
Anyway, als ik de eerste 2 jaar na mn scheiding over zou moeten doen zou ik nooit meer akkoord gaan met co-ouderschap. Het gaat totaal voorbij aan de behoeften van kinderen.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Mijn zoon is 8 en inmiddels 3,5 jaar deze regeling. Vooral het eerste jaar was het erg moeilijk. Ik voelde me zeker in het begin ook geen volwaardige ouder. Inmiddels geniet ik wel van de 'rust' in de week dat mijn zoon er niet is.
Mijn ex en ik zijn ook vrij flexibel. Ik haal mijn zoon wel eens van school op in zijn week om bijvoorbeeld naar de speeltuin te gaan.
Vooral omdat mijn zoon erg tevreden is met de regeling kan ik nu ook genieten van de week zonder hem. Ik weet dat hij het naar zijn zin heeft bij zijn vader, dus maak ik er ook maar een leuke week van.
Het vrijgezellengevoel gaat er wel vanaf. Op een bepaald moment ben je er gewend aan geraakt.
Mijn ex en ik zijn ook vrij flexibel. Ik haal mijn zoon wel eens van school op in zijn week om bijvoorbeeld naar de speeltuin te gaan.
Vooral omdat mijn zoon erg tevreden is met de regeling kan ik nu ook genieten van de week zonder hem. Ik weet dat hij het naar zijn zin heeft bij zijn vader, dus maak ik er ook maar een leuke week van.
Het vrijgezellengevoel gaat er wel vanaf. Op een bepaald moment ben je er gewend aan geraakt.
Bedankt voor beide reacties, wel twee totaal verschillende reacties.
Deze zin snapte ik alleen niet helemaal:
"Het is voor jonge kinderen eigenlijk heel onnatuurlijk om ze te scheiden van de moeder."
Is dit een feit, heb dit nog niet ergens gelezen waar het met feiten onderbouwt is?
Merk daarnaast ook dat beide het prima naar hun zin hebben en er geen noemenswaardige zaken spelen(Onrust oid)
Nou ja, wel fijn om ervaringen van andere mensen te lezen.
Deze zin snapte ik alleen niet helemaal:
"Het is voor jonge kinderen eigenlijk heel onnatuurlijk om ze te scheiden van de moeder."
Is dit een feit, heb dit nog niet ergens gelezen waar het met feiten onderbouwt is?
Merk daarnaast ook dat beide het prima naar hun zin hebben en er geen noemenswaardige zaken spelen(Onrust oid)
Nou ja, wel fijn om ervaringen van andere mensen te lezen.
|
|
