R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi allemaal,
Sinds december eerste baan, toentertijd relatie van bijna 3 jaar, raakte verliefd op een Franse man van 29 op mijn werk. Hij relatie van 7 jaar. Ik wilde niks dubbel doen, Fransman wilde me wel beter leren kennen en allemaal afspreken. Lange tijd afgehouden maar moeite mee gehad. Niks gebeurd. Mijn relatie liep al maanden slecht want diegene wilde niet met mij samenwonen, wilde geen serieuze stappen ondernemen (nog niet klaar voor), maakten daardoor veel ruzie, en had al vanaf het begin het gevoel niet gek genoeg op diegene te zijn maar meer voor veiligheid.
Eind maart dit jaar stopte ik deze relatie, Fransman zag dit als zijn kans en beloofde me de hele wereld. Hij zei dat dit anders was, dat wat hij voor me voelde echt speciaal was, dat hij het dolgraag met me wilde proberen, enz enz. Ik was ook dolverliefd en was natuurlijk alleen... Ik zei alleen te willen beginnen/proberen als hij vrijgezel zou zijn, omdat het sowieso belachelijk zou zijn iets hier te beginnen en in Frankrijk nog iets af te moeten " handelen ". In april zette hij een stap naar diegene door te zeggen niet meer happy genoeg te zijn en te willen stoppen. Dat was het moment dat ik met hem kuste.
We zijn nu maanden verder en staan op het volgende: ik ben niet voorgesteld aan zijn ouders (ik besta niet in Frankrijk, voor niemand volgens mij), ik heb zijn vrienden hier in NL wel af en toe gezien. Hij is steeds meer gesloten geworden over zijn "ex" en ik durf er ook niks meer over te vragen. Het laatste wat we erover besproken hebben is dat het uit is en dat hij hun huis aanhoudt (dus nog iedere maand voor betaald) omdat hij haar het huis niet wil afnemen. Hij wil "ons" nog niet introduceren aan zijn ouders omdat hij he nog te vroeg vindt en om niet teveel bombarie te maken (ze zouden het niet begrijpen - dit is niet het goede moment). Zit ook geld van zijn opa in het huis van hun dus zn ouders hadden hem al gewaarschuwd niet te overhaaste stappen te nemen (want ze waren al eens uit elkaar gegaan en wat niemand volgens mij weet is dat hij haar ook twee keer heeft bedrogen hier in NL).
Als we samen zijn in NL dan gaat alles goed en zie ik dat hij wel om me geeft. Maar zodra het moeilijk wordt of zodra ik bv. mijn maandelijkse periode heb kan hij er niet mee om gaan. Toch vraagt hij vaak of ik nog van hem hou en qua intimiteit heb ik niks te klagen. Maar er zitten zoveel ogen en haken aan dit verhaal. Zo heeft hij geen geld voor een vakantie voor ons (1 weekje is al te duur) dus hebben we paar dagen aan zee in NL geboekt (B&B). Hij had wel een week vrijgevraagd voor een vakantie met zijn ex en die ouders (al maanden geleden) maar die week was natuurlijk geannuleerd volgens hem, alleen hadden zijn ouders gevraagd of ie mee op vakantie wilde in FR samen met zijn broer enz. Veel foto's tijdens die week ontvangen, geen enkele van zijn familie. Ik vroeg hem eens een foto van die moeder te sturen, maar die kwam niet.
Nu vertrouw ik ondertussen niets meer. Er worden ook geen serieuze plannen meer uitgewisseld verder. In het begin was he nog van: ik zie ons snel samenwonen , dat scheelt ook in de centen. Hoeveel kinderen wil je, waar wil je wonen in je leven, enz enz. Nu praten we nergens meer over en is het vooral leuke dingen doen samen. Normaals ik zie echt wel dat hij gek op me is, maar het lijkt (ik denk) dat hij zijn leven daar niet kan afsluiten met haar. Dat hij haar geen pijn kan doen? Niet durft tov die ouders (zijn schijnbaar moeilijk mensen maar dat is hij zelf ook).
Ik kan zo nog een hele rits andere dingen neerpennen, maar dat wil ik jullie niet aandoen. Ik kom er gewoon niet uit en het slurpt energie op. Iedere keer als ik dreig ermee op te houden zegt hij dat hij van me houdt en dat ik geduldig moet zijn. Maar ik geloof er niet meer in... Maar hem aan de kant zetten? Dat kan ik niet. Probleem daarbij is dat ik moeilijk op mezelf kan zijn en heel veel bevestiging nodig heb van een man. Beetje een verlatingsangst ontwikkeld door andere exen. Dat helpt natuurlijk ook niet.
Wat zouden jullie doen, wat denken jullie?
Sinds december eerste baan, toentertijd relatie van bijna 3 jaar, raakte verliefd op een Franse man van 29 op mijn werk. Hij relatie van 7 jaar. Ik wilde niks dubbel doen, Fransman wilde me wel beter leren kennen en allemaal afspreken. Lange tijd afgehouden maar moeite mee gehad. Niks gebeurd. Mijn relatie liep al maanden slecht want diegene wilde niet met mij samenwonen, wilde geen serieuze stappen ondernemen (nog niet klaar voor), maakten daardoor veel ruzie, en had al vanaf het begin het gevoel niet gek genoeg op diegene te zijn maar meer voor veiligheid.
Eind maart dit jaar stopte ik deze relatie, Fransman zag dit als zijn kans en beloofde me de hele wereld. Hij zei dat dit anders was, dat wat hij voor me voelde echt speciaal was, dat hij het dolgraag met me wilde proberen, enz enz. Ik was ook dolverliefd en was natuurlijk alleen... Ik zei alleen te willen beginnen/proberen als hij vrijgezel zou zijn, omdat het sowieso belachelijk zou zijn iets hier te beginnen en in Frankrijk nog iets af te moeten " handelen ". In april zette hij een stap naar diegene door te zeggen niet meer happy genoeg te zijn en te willen stoppen. Dat was het moment dat ik met hem kuste.
We zijn nu maanden verder en staan op het volgende: ik ben niet voorgesteld aan zijn ouders (ik besta niet in Frankrijk, voor niemand volgens mij), ik heb zijn vrienden hier in NL wel af en toe gezien. Hij is steeds meer gesloten geworden over zijn "ex" en ik durf er ook niks meer over te vragen. Het laatste wat we erover besproken hebben is dat het uit is en dat hij hun huis aanhoudt (dus nog iedere maand voor betaald) omdat hij haar het huis niet wil afnemen. Hij wil "ons" nog niet introduceren aan zijn ouders omdat hij he nog te vroeg vindt en om niet teveel bombarie te maken (ze zouden het niet begrijpen - dit is niet het goede moment). Zit ook geld van zijn opa in het huis van hun dus zn ouders hadden hem al gewaarschuwd niet te overhaaste stappen te nemen (want ze waren al eens uit elkaar gegaan en wat niemand volgens mij weet is dat hij haar ook twee keer heeft bedrogen hier in NL).
Als we samen zijn in NL dan gaat alles goed en zie ik dat hij wel om me geeft. Maar zodra het moeilijk wordt of zodra ik bv. mijn maandelijkse periode heb kan hij er niet mee om gaan. Toch vraagt hij vaak of ik nog van hem hou en qua intimiteit heb ik niks te klagen. Maar er zitten zoveel ogen en haken aan dit verhaal. Zo heeft hij geen geld voor een vakantie voor ons (1 weekje is al te duur) dus hebben we paar dagen aan zee in NL geboekt (B&B). Hij had wel een week vrijgevraagd voor een vakantie met zijn ex en die ouders (al maanden geleden) maar die week was natuurlijk geannuleerd volgens hem, alleen hadden zijn ouders gevraagd of ie mee op vakantie wilde in FR samen met zijn broer enz. Veel foto's tijdens die week ontvangen, geen enkele van zijn familie. Ik vroeg hem eens een foto van die moeder te sturen, maar die kwam niet.
Nu vertrouw ik ondertussen niets meer. Er worden ook geen serieuze plannen meer uitgewisseld verder. In het begin was he nog van: ik zie ons snel samenwonen , dat scheelt ook in de centen. Hoeveel kinderen wil je, waar wil je wonen in je leven, enz enz. Nu praten we nergens meer over en is het vooral leuke dingen doen samen. Normaals ik zie echt wel dat hij gek op me is, maar het lijkt (ik denk) dat hij zijn leven daar niet kan afsluiten met haar. Dat hij haar geen pijn kan doen? Niet durft tov die ouders (zijn schijnbaar moeilijk mensen maar dat is hij zelf ook).
Ik kan zo nog een hele rits andere dingen neerpennen, maar dat wil ik jullie niet aandoen. Ik kom er gewoon niet uit en het slurpt energie op. Iedere keer als ik dreig ermee op te houden zegt hij dat hij van me houdt en dat ik geduldig moet zijn. Maar ik geloof er niet meer in... Maar hem aan de kant zetten? Dat kan ik niet. Probleem daarbij is dat ik moeilijk op mezelf kan zijn en heel veel bevestiging nodig heb van een man. Beetje een verlatingsangst ontwikkeld door andere exen. Dat helpt natuurlijk ook niet.
Wat zouden jullie doen, wat denken jullie?
Vragen wanneer je mee mag naar Frankrijk?quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 14:00 schreef mayonaisee het volgende:
Hi allemaal,
Sinds december eerste baan, toentertijd relatie van bijna 3 jaar, raakte verliefd op een Franse man van 29 op mijn werk. Hij relatie van 7 jaar. Ik wilde niks dubbel doen, Fransman wilde me wel beter leren kennen en allemaal afspreken. Lange tijd afgehouden maar moeite mee gehad. Niks gebeurd. Mijn relatie liep al maanden slecht want diegene wilde niet met mij samenwonen, wilde geen serieuze stappen ondernemen (nog niet klaar voor), maakten daardoor veel ruzie, en had al vanaf het begin het gevoel niet gek genoeg op diegene te zijn maar meer voor veiligheid.
Eind maart dit jaar stopte ik deze relatie, Fransman zag dit als zijn kans en beloofde me de hele wereld. Hij zei dat dit anders was, dat wat hij voor me voelde echt speciaal was, dat hij het dolgraag met me wilde proberen, enz enz. Ik was ook dolverliefd en was natuurlijk alleen... Ik zei alleen te willen beginnen/proberen als hij vrijgezel zou zijn, omdat het sowieso belachelijk zou zijn iets hier te beginnen en in Frankrijk nog iets af te moeten " handelen ". In april zette hij een stap naar diegene door te zeggen niet meer happy genoeg te zijn en te willen stoppen. Dat was het moment dat ik met hem kuste.
We zijn nu maanden verder en staan op het volgende: ik ben niet voorgesteld aan zijn ouders (ik besta niet in Frankrijk, voor niemand volgens mij), ik heb zijn vrienden hier in NL wel af en toe gezien. Hij is steeds meer gesloten geworden over zijn "ex" en ik durf er ook niks meer over te vragen. Het laatste wat we erover besproken hebben is dat het uit is en dat hij hun huis aanhoudt (dus nog iedere maand voor betaald) omdat hij haar het huis niet wil afnemen. Hij wil "ons" nog niet introduceren aan zijn ouders omdat hij he nog te vroeg vindt en om niet teveel bombarie te maken (ze zouden het niet begrijpen - dit is niet het goede moment). Zit ook geld van zijn opa in het huis van hun dus zn ouders hadden hem al gewaarschuwd niet te overhaaste stappen te nemen (want ze waren al eens uit elkaar gegaan en wat niemand volgens mij weet is dat hij haar ook twee keer heeft bedrogen hier in NL).
Als we samen zijn in NL dan gaat alles goed en zie ik dat hij wel om me geeft. Maar zodra het moeilijk wordt of zodra ik bv. mijn maandelijkse periode heb kan hij er niet mee om gaan. Toch vraagt hij vaak of ik nog van hem hou en qua intimiteit heb ik niks te klagen. Maar er zitten zoveel ogen en haken aan dit verhaal. Zo heeft hij geen geld voor een vakantie voor ons (1 weekje is al te duur) dus hebben we paar dagen aan zee in NL geboekt (B&B). Hij had wel een week vrijgevraagd voor een vakantie met zijn ex en die ouders (al maanden geleden) maar die week was natuurlijk geannuleerd volgens hem, alleen hadden zijn ouders gevraagd of ie mee op vakantie wilde in FR samen met zijn broer enz. Veel foto's tijdens die week ontvangen, geen enkele van zijn familie. Ik vroeg hem eens een foto van die moeder te sturen, maar die kwam niet.
Nu vertrouw ik ondertussen niets meer. Er worden ook geen serieuze plannen meer uitgewisseld verder. In het begin was he nog van: ik zie ons snel samenwonen , dat scheelt ook in de centen. Hoeveel kinderen wil je, waar wil je wonen in je leven, enz enz. Nu praten we nergens meer over en is het vooral leuke dingen doen samen. Normaals ik zie echt wel dat hij gek op me is, maar het lijkt (ik denk) dat hij zijn leven daar niet kan afsluiten met haar. Dat hij haar geen pijn kan doen? Niet durft tov die ouders (zijn schijnbaar moeilijk mensen maar dat is hij zelf ook).
Ik kan zo nog een hele rits andere dingen neerpennen, maar dat wil ik jullie niet aandoen. Ik kom er gewoon niet uit en het slurpt energie op. Iedere keer als ik dreig ermee op te houden zegt hij dat hij van me houdt en dat ik geduldig moet zijn. Maar ik geloof er niet meer in... Maar hem aan de kant zetten? Dat kan ik niet. Probleem daarbij is dat ik moeilijk op mezelf kan zijn en heel veel bevestiging nodig heb van een man. Beetje een verlatingsangst ontwikkeld door andere exen. Dat helpt natuurlijk ook niet.
Wat zouden jullie doen, wat denken jullie?
En wat geeft hij daar voor reden voor?quote:
Hij zegt mij deze zomer zeker nog niet voor te stellen aan zijn ouders.
Dat het nu absoluut " niet het moment is ".quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 14:15 schreef Burdie het volgende:
[..]
En wat geeft hij daar voor reden voor?
Ik denk persoonlijk dat zijn ouders en hij niet zo'n goede en hechte band hebben dus hij hoeft ook niet op hun steun te verwachten. Zijn familie zal nooit achter deze " keuze " staan. Dus ik denk simpelweg niet durven. Daarbij komt dat dus een boel geld van een van zijn grootouders in het huis zit van hem en zijn " ex " en die ouders hadden hem vlak voor het kopen van dat huis al gewaarschuwd het niet te snel te kopen (omdat ze dus al eens eerder uit elkaar waren gegaan enz).
Ik zie het zelf iig niet snel meer gebeuren...
Lastig, maar als je het vertrouwen in hem al volledig kwijt bent geraakt, kan de relatie nooit echt werken. Ik snap je gevoel, en zou dat ook zeker niet negeren. Misschien kan je een ultimatum stellen, voor jezelf. Als ik voor dan en dan niet meer duidelijkheid heb, nog steeds twijfel, hij me nog steeds niet wil voorstellen aan m'n ouders, dan is het gewoon klaar. Deze situatie lijkt me voor jou ook niet fijn namelijk.
Overigens moet ik er misschien bij vermelden dat hij al vrij snel een sleutel van mijn appartement had en ook al snel verschillende spullen van hem bij mij thuis neerzette. Ook had hij eerst veel meer oog op samen hier leven. Een aantal weken geleden had ik hem in een boze bui alle spullen teruggegeven die hier stonden. Maar uiteindelijk komen we dan toch weer bij elkaar. Hij heeft mijn ouders en broers ook al een enkele keer gezien maar ook dat komt er de laatste tijd niet meer vna. Ook omdat mijn familie er twijfels over krijgen (door mijn verhalen).
Dus misschien ben ik het wel , I don't know. Ik weet echt niet hoe ik de situatie moet aanpakken of inschatten. Erover praten durf ik schijnbaar ook niet.
Dus misschien ben ik het wel , I don't know. Ik weet echt niet hoe ik de situatie moet aanpakken of inschatten. Erover praten durf ik schijnbaar ook niet.
Gewoon recht op de man vragen wat nu de bedoeling is, dat je dit een hele vreemde gang van zaken vind. Dat je een volwassen vrouw bent en je niet van de zandbak spelletjes bent, die tijd heb je gehad.
Ik weet dat dit voor mij makkelijk zeggen is, maar hem maar voor het blok zetten.
Ik weet dat dit voor mij makkelijk zeggen is, maar hem maar voor het blok zetten.
Voor het blok zetten kan inderdaad prima werken.quote:
Gewoon recht op de man vragen wat nu de bedoeling is, dat je dit een hele vreemde gang van zaken vind. Dat je een volwassen vrouw bent en je niet van de zandbak spelletjes bent, die tijd heb je gehad.
Ik weet dat dit voor mij makkelijk zeggen is, maar hem maar voor het blok zetten.
Er moet een confrontatie plaats vinden.
Je zou kunnen eisen dat je een gesprek krijgt met zijn ex.
Als je haar spreekt weet je misschien meer wat er speelt.
Misschien houdt hij jullie beiden aan het lijntje?
Hahaha effe de referenties checkenquote:
[..]
Voor het blok zetten kan inderdaad prima werken.
Er moet een confrontatie plaats vinden.
Je zou kunnen eisen dat je een gesprek krijgt met zijn ex.
Als je haar spreekt weet je misschien meer wat er speelt.
Misschien houdt hij jullie beiden aan het lijntje?
Que?quote:
[..]
Hahaha effe de referenties checken
Dat kan gedeeltelijk waar zijn. Maar, zeker gezien het feit dat hij eerder vreemd ging, denk ik dat hij gewoon nog een verhouding met zijn zg. ex heeft.quote:
[..]
Dat het nu absoluut " niet het moment is ".
Ik denk persoonlijk dat zijn ouders en hij niet zo'n goede en hechte band hebben dus hij hoeft ook niet op hun steun te verwachten. Zijn familie zal nooit achter deze " keuze " staan. Dus ik denk simpelweg niet durven. Daarbij komt dat dus een boel geld van een van zijn grootouders in het huis zit van hem en zijn " ex " en die ouders hadden hem vlak voor het kopen van dat huis al gewaarschuwd het niet te snel te kopen (omdat ze dus al eens eerder uit elkaar waren gegaan enz).
Ik zie het zelf iig niet snel meer gebeuren...
Die kans zit er dik in, of dat het iig niet helemaal " over en uit " is. Maar hoe kun je nou een paar dagen met iemand weggaan of hier een leven hebben met iemand anders maar dan in Frankrijk ook? Ik kan er en wil er gewoon niet bij dat mensen zoiets kunnen doen. En ook dat als hij ook maar iets voor mij of voor haar voelt hij twee mensen zoiets aan kan doen. Hoe kun je nou zo zijn?!quote:
[..]
Dat kan gedeeltelijk waar zijn. Maar, zeker gezien het feit dat hij eerder vreemd ging, denk ik dat hij gewoon nog edn verhouding met zijn zg. ex heeft.
Het gekke is dat telkens als ik het stop wil zetten hij zegt dat ik geduldig moet zijn, telkens als hij bij mij is hij echt laat zien dat hij gek op me is, hij is ook regelmatig jaloers. Zo ga ik vanavond naar een feestje en dan stuurt hij me vanuit Frankrijk (daar zit hij nu weer anderhalve week...) dat ik vooral geen telefoonnummers moet uitwisselen...
Gaat toch nergens over? Ik voel me een dom schaap maar schijnbaar kan ik hem niet confronteren. Iedere keer als ik recht op de man zeg dat ik hem niet vertrouw en dat ik weet dat hij me gebruikt dan ontkent hij dat glashard en wordt hij ook juist pissig op mij.
Die verbazing snap ik niet. Je wist toch al dat hij zo was?quote:
[..]
Die kans zit er dik in, of dat het iig niet helemaal " over en uit " is. Maar hoe kun je nou een paar dagen met iemand weggaan of hier een leven hebben met iemand anders maar dan in Frankrijk ook? Ik kan er en wil er gewoon niet bij dat mensen zoiets kunnen doen. En ook dat als hij ook maar iets voor mij of voor haar voelt hij twee mensen zoiets aan kan doen. Hoe kun je nou zo zijn?!
Het zou ook mij gezien zijn gedrag niets verbazen als ex niet volledig ex is.
Met zoveel wantrouwen een relatie opbouwen lijkt me haast onmogelijk.
Met zoveel wantrouwen een relatie opbouwen lijkt me haast onmogelijk.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Lekker verstandig ook, letterlijk van relatie naar relatie en dan verwachten dat zijn oude relatie geschiedenis is.
Wat denk je, dat gevoelens meteen ophouden met bestaan als het uit is en de ander de label 'ex' krijgt?
Pfrt.
.
Enneh, je weet de oplossing zelf ook wel: een alles-of-niets-gesprek (ook wel een doorgaan-of-stoppen-gesprek) waar je duidelijke vragen stelt en duidelijke antwoorden wil; geloof je hem en heb je er een goed gevoel bij, dan ga door met de relatie, zo niet, dan stop je.
Maar ja, aangezien jij verliefd bent kan hij je van alles maken, dus weet je wat..? Geniet ervan totdat het drama is.
Wat denk je, dat gevoelens meteen ophouden met bestaan als het uit is en de ander de label 'ex' krijgt?
Pfrt.
.Enneh, je weet de oplossing zelf ook wel: een alles-of-niets-gesprek (ook wel een doorgaan-of-stoppen-gesprek) waar je duidelijke vragen stelt en duidelijke antwoorden wil; geloof je hem en heb je er een goed gevoel bij, dan ga door met de relatie, zo niet, dan stop je.
Maar ja, aangezien jij verliefd bent kan hij je van alles maken, dus weet je wat..? Geniet ervan totdat het drama is.
Liefde maakt blind he..
Tijd om je ogen te openen, TS.
Tijd om je ogen te openen, TS.
Herb is the healing of a nation, alcohol is the destruction.
Ik vind het altijd walgelijk, maar in dit geval, doe eens wat onderzoek op internet. Heeft hij facebook? Of vrienden uit Frankrijk waarvan jij de naam kent?
Maar de beste optie is natuurlijk gewoon open je twijfels uitspreken over de stand van zaken met zijn ex.
Maar de beste optie is natuurlijk gewoon open je twijfels uitspreken over de stand van zaken met zijn ex.
Die ouders zijn geen moeilijke mensen. Dat zegt hij om het verhaal meer sluitend te maken. En veel van de rest is al gezegd (hij heeft gewoon nog die meid, huis).
Fylax is op televisie geweest
Kennelijk is hij te zwak om spijkers met koppen te slaan, wil hij mensen niet kwetsen, gaat ie te makkelijk mee met de wensen van anderen. wil hij problemen en conflicten vermijden, is hij te bang om alleen te zijn om echt een stap te maken... zoiets zou ik me erbij voor kunnen stellen.quote:
[..]
Die kans zit er dik in, of dat het iig niet helemaal " over en uit " is. Maar hoe kun je nou een paar dagen met iemand weggaan of hier een leven hebben met iemand anders maar dan in Frankrijk ook? Ik kan er en wil er gewoon niet bij dat mensen zoiets kunnen doen. En ook dat als hij ook maar iets voor mij of voor haar voelt hij twee mensen zoiets aan kan doen. Hoe kun je nou zo zijn?!
Het gekke is dat telkens als ik het stop wil zetten hij zegt dat ik geduldig moet zijn, telkens als hij bij mij is hij echt laat zien dat hij gek op me is, hij is ook regelmatig jaloers. Zo ga ik vanavond naar een feestje en dan stuurt hij me vanuit Frankrijk (daar zit hij nu weer anderhalve week...) dat ik vooral geen telefoonnummers moet uitwisselen...
Gaat toch nergens over? Ik voel me een dom schaap maar schijnbaar kan ik hem niet confronteren. Iedere keer als ik recht op de man zeg dat ik hem niet vertrouw en dat ik weet dat hij me gebruikt dan ontkent hij dat glashard en wordt hij ook juist pissig op mij.
Ik denk wel dat hij echt gek op je is, maar dat hij geen afscheid van die andere dame kan nemen.
Dat ie jaloers is zegt niks over of ie echt van je houdt of over dat hij wel of niet liegt. Iemand die een ander alleen voor de seks gebruikt, kan ook jaloers zijn.
En een kerel van 29 die bang is voor zijn ouders?
Ik vrees voor je dat hij het helemaal niet uit heeft gemaakt met zijn 'ex'.....
Goed van je dat je zelf inziet wat je eigen tekortkomingen zijn in relaties met mannen. Nu nog er naar handelen, de enige die er voor kan zorgen dat je gelukkig wordt ben jij zelf! Laat je niet gebruiken.
En een kerel van 29 die bang is voor zijn ouders?
Ik vrees voor je dat hij het helemaal niet uit heeft gemaakt met zijn 'ex'.....
Goed van je dat je zelf inziet wat je eigen tekortkomingen zijn in relaties met mannen. Nu nog er naar handelen, de enige die er voor kan zorgen dat je gelukkig wordt ben jij zelf! Laat je niet gebruiken.
Misschien heeft hij een diepgaander relatie gehad met zijn ex dan je het beseft ts en weet dat zijn ouders het niet zouden goedkeuren.
Het is een ander cultuur enzo.
Het is een ander cultuur enzo.
Nee, ik kom er idd nu ook achter dat het naïef was te denken dat hij zijn ex meteen zou kunnen loslaten. Ook al zei hij nog dat hij er al heel lang klaar mee is en dat hij al heel lan niet gelukkig met haar is. Dat ze te introvert is. Nu denk ik: misschien is dat juist wel een hele goeie match met hem. Maar dan haar wel twee keer bedriegen. Ik wens ze een happy ever after dan...quote:
Lekker verstandig ook, letterlijk van relatie naar relatie en dan verwachten dat zijn oude relatie geschiedenis is.
Wat denk je, dat gevoelens meteen ophouden met bestaan als het uit is en de ander de label 'ex' krijgt?
Pfrt.
Enneh, je weet de oplossing zelf ook wel: een alles-of-niets-gesprek (ook wel een doorgaan-of-stoppen-gesprek) waar je duidelijke vragen stelt en duidelijke antwoorden wil; geloof je hem en heb je er een goed gevoel bij, dan ga door met de relatie, zo niet, dan stop je.
Maar ja, aangezien jij verliefd bent kan hij je van alles maken, dus weet je wat..? Geniet ervan totdat het drama is.
Al eens gedaan eerlijk gezegd. Hij schermt zijn Facebook profiel zelf erg goed af. Kan die van ex ook niet vinden.quote:
Ik vind het altijd walgelijk, maar in dit geval, doe eens wat onderzoek op internet. Heeft hij facebook? Of vrienden uit Frankrijk waarvan jij de naam kent?
Maar de beste optie is natuurlijk gewoon open je twijfels uitspreken over de stand van zaken met zijn ex.
Twijfels uitspreken? Check. Hij neem t het me eerder kwalijk dat ik hem niet vertrouw. Als ik hem vraag dingen te bewijzen (slecht, I know) dan is hij ook erg op zijn tenen getrapt. Misschien eerder vanwege ego.
Dat is het hem nou juist. Hij schermt juist zo alles over zichzelf af dat ik hem eigenlijk helemaal niet ken. En telkens als ik het wil afbreken roept hij juist dat hij tegen mij meer open is dan tegen wie dan ook....
Ik hoop bijna juist dat dit de conclusie is. Dan zou ik er nog vrede mee kunnen hebben en me niet totaal niks meer waard voelen maar dan voel ik mezelf nog enigszins iets waard.quote:
[..]
Kennelijk is hij te zwak om spijkers met koppen te slaan, wil hij mensen niet kwetsen, gaat ie te makkelijk mee met de wensen van anderen. wil hij problemen en conflicten vermijden, is hij te bang om alleen te zijn om echt een stap te maken... zoiets zou ik me erbij voor kunnen stellen.
Ik denk wel dat hij echt gek op je is, maar dat hij geen afscheid van die andere dame kan nemen.
7 jaar relatie, natuurlijk kan ik daar niet tegenop boksen. Hij zat echter allemaal mij te overtuigen voordat we begonnen dat we het moesten proberen omdat hij met haar niet gelukkig was. Ze deden niets meer samen. En als ze vroeger een verre reis maakten (dat hadden ze dan wel gemeen) dan had hij altijd het gevoel alleen op reis te zijn omdat ze niets erover deelde.quote:
Misschien heeft hij een diepgaander relatie gehad met zijn ex dan je het beseft ts en weet dat zijn ouders het niet zouden goedkeuren.
Het is een ander cultuur enzo.
Maar nu besef ik me dat hij steeds minder open is met mij en het allemaal vaag is. En dat hij wellicht ex toch niet los kan laten. Nooit niet. Hoe vaak hij haar op bedriegt. Uiteindelijk, stel wij zouden stuklopen en hij gaat met haar verder, weet zij niet van mijn bestaan af en ben ik " niks ". Damn en dat is helemaal slecht voor mijn al laag zelfvertrouwen.
En dan denk ik dus: hoe moeten hun dan een fatsoenlijke toekomst hebben? Aangezien zij dan kennelijk toch beter is dan ik.... Ook al weet ik dat het slecht is zo te denken en ook not done.
Ben je slechter ja? Op welke criteria heb je jezelf en haar beoordeeld?quote:
[..]
7 jaar relatie, natuurlijk kan ik daar niet tegenop boksen. Hij zat echter allemaal mij te overtuigen voordat we begonnen dat we het moesten proberen omdat hij met haar niet gelukkig was. Ze deden niets meer samen. En als ze vroeger een verre reis maakten (dat hadden ze dan wel gemeen) dan had hij altijd het gevoel alleen op reis te zijn omdat ze niets erover deelde.
Maar nu besef ik me dat hij steeds minder open is met mij en het allemaal vaag is. En dat hij wellicht ex toch niet los kan laten. Nooit niet. Hoe vaak hij haar op bedriegt. Uiteindelijk, stel wij zouden stuklopen en hij gaat met haar verder, weet zij niet van mijn bestaan af en ben ik " niks ". Damn en dat is helemaal slecht voor mijn al laag zelfvertrouwen.
En dan denk ik dus: hoe moeten hun dan een fatsoenlijke toekomst hebben? Aangezien zij dan kennelijk toch beter is dan ik.... Ook al weet ik dat het slecht is zo te denken en ook not done.
Aanval is de beste verdediging. Als het zo is dat hij tegen je liegt, is het redelijk voorspelbaar dat hij boos reageert als je over je twijfels begint. Dat heeft dan niks met zijn ego te maken, maar het is makkelijker boos te worden op de ander dan uitleg te geven. Laat je niet zo manipuleren joh, jij hebt toch recht op antwoorden als je er rare dingen gebeuren en ja daar naar vraagt? Maar in plaats daarvan laat hij je met een schuldgevoel achter als je erover begint. Dat is toch de omgekeerde wereld? Je hebt alle reden om hem niet te vertrouwen.quote:
[..]
Twijfels uitspreken? Check. Hij neem t het me eerder kwalijk dat ik hem niet vertrouw. Als ik hem vraag dingen te bewijzen (slecht, I know) dan is hij ook erg op zijn tenen getrapt. Misschien eerder vanwege ego.
Omdat hij schijnbaar toch liever bij haar blijft dan met mij te zijn.quote:
[..]
Ben je slechter ja? Op welke criteria heb je jezelf en haar beoordeeld?
Ja soms denk ik ook: het is een en al gemanipuleer en ik moet zorgen dat ik uit dat cirkeltje kruip. Als buitenstaander zou ik ditzelf ook zo afraden bij iemand anders. Maar als je dan samen met diegene bent en je hebt er gevoelens voor dan vergeet je meteen alles weer. Nu is hij weer een dikke week in Frankrijk en dan komen al die twijfels weer naar boven. Eindeloos....quote:
[..]
Aanval is de beste verdediging. Als het zo is dat hij tegen je liegt, is het redelijk voorspelbaar dat hij boos reageert als je over je twijfels begint. Dat heeft dan niks met zijn ego te maken, maar het is makkelijker boos te worden op de ander dan uitleg te geven. Laat je niet zo manipuleren joh, jij hebt toch recht op antwoorden als je er rare dingen gebeuren en ja daar naar vraagt? Maar in plaats daarvan laat hij je met een schuldgevoel achter als je erover begint. Dat is toch de omgekeerde wereld? Je hebt alle reden om hem niet te vertrouwen.
Emoties zijn niet objectief.quote:
[..]
Omdat hij schijnbaar toch liever bij haar blijft dan met mij te zijn.
Als ik je verhaal zo hoor, dan is het geen keiharde narcist. Als het voor hem 'veilig' is, voel je dat hij om je geeft.quote:
[..]
Ik hoop bijna juist dat dit de conclusie is. Dan zou ik er nog vrede mee kunnen hebben en me niet totaal niks meer waard voelen maar dan voel ik mezelf nog enigszins iets waard.
Wel is het iemand die vreemdgaat en niet in zijn eerste leugen is gebarsten.
Misschien moet je hem zeggen dat hij weer contact met je mag opnemen als zijn vorige leven heeft afgerond. Zo blijf je zelf ook in je waarde.
Dat zou denk ik de beste oplossing zijn. Ware het niet dat we samen in hetzelfde bedrijf werken en dat maakt het lastig. Als hij, net als nu, weer even in het buitenland zit is dat tegelijkertijd shit maar ook juist fijn. Dan pas merk ik hoeveel ik wel niet met hem bezig ben geweest (teveel) en dat ik meer de energie en kracht uit mezelf moet halen ipv uit hem.quote:
[..]
Als ik je verhaal zo hoor, dan is het geen keiharde narcist. Als het voor hem 'veilig' is, voel je dat hij om je geeft.
Wel is het iemand die vreemdgaat en niet in zijn eerste leugen is gebarsten.
Misschien moet je hem zeggen dat hij weer contact met je mag opnemen als zijn vorige leven heeft afgerond. Zo blijf je zelf ook in je waarde.
Het zou me enorm veel moeite kosten dit tegen hem te zeggen (terugkomen als het andere echt achter je ligt) want dat zou betekenen dat ik alleen zou komen te staan. Maar het zou juist goed voor me zijn, zoals ik al eerder schreef ben ik niet graag alleen maar alleen zijn zou me wel leren de eigenwaarde uit mezelf te halen.
<weg>
beter advies dan: denk na. kan ik je niet geven
[ Bericht 37% gewijzigd door Copycat op 15-08-2015 19:34:17 ]
beter advies dan: denk na. kan ik je niet geven
[ Bericht 37% gewijzigd door Copycat op 15-08-2015 19:34:17 ]
Dan ben je mss bang om alleen te zijn. Net als hij.quote:
[..]
Dat zou denk ik de beste oplossing zijn. Ware het niet dat we samen in hetzelfde bedrijf werken en dat maakt het lastig. Als hij, net als nu, weer even in het buitenland zit is dat tegelijkertijd shit maar ook juist fijn. Dan pas merk ik hoeveel ik wel niet met hem bezig ben geweest (teveel) en dat ik meer de energie en kracht uit mezelf moet halen ipv uit hem.
Het zou me enorm veel moeite kosten dit tegen hem te zeggen (terugkomen als het andere echt achter je ligt) want dat zou betekenen dat ik alleen zou komen te staan. Maar het zou juist goed voor me zijn, zoals ik al eerder schreef ben ik niet graag alleen maar alleen zijn zou me wel leren de eigenwaarde uit mezelf te halen.
Onafhankelijkheid betekent wel dat hij zijn spelletje niet meer kan spelen, omdat je hem dan niet nodig hebt om gelukkig te zijn.
Hoe bedoel je dit? Dat ook hij mij alleen maar heeft gebruikt al die tijd om niet alleen te zijn? En dat hij me dus ook zal laten vallen als ik er niet meer in blijf trappen?quote:
[..]
Dan ben je mss bang om alleen te zijn. Net als hij.
Onafhankelijkheid betekent wel dat hij zijn spelletje niet meer kan spelen, omdat je hem dan niet nodig hebt om gelukkig te zijn.
Het is gewoon bijna hilarisch te bedenken hoe hij zo heeft lopen smeken en zijn best heeft gedaan om mij überhaupt te " krijgen ".
Al moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik denk ik de eerste was die verliefd werd en hij in eerste instantie zijn vriendin helemaal niet wilde verlaten maar gewoon wilde spelen. Pas twee weken later ofzo draaiden de rollen om. En toen begon hij dus weken/maanden zijn best te doen.
Nee, dat is te zwart/wit. Het komt me voor dat jullie allebei je levensgeluk laten afhangen van een relatie. De één noopt dat tot het spelen van spelletjes, de ander tot de neiging teveel goed te vinden.quote:
[..]
Hoe bedoel je dit? Dat ook hij mij alleen maar heeft gebruikt al die tijd om niet alleen te zijn? En dat hij me dus ook zal laten vallen als ik er niet meer in blijf trappen?
Vreemd, maar hij wilde dus wel vreemdgaan met jou, in de allereerste instantie. Dat zou ik altijd in mijn achterhoofd houden als ik in jouw schoenen zou staan.quote:Het is gewoon bijna hilarisch te bedenken hoe hij zo heeft lopen smeken en zijn best heeft gedaan om mij überhaupt te " krijgen ".
Al moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik denk ik de eerste was die verliefd werd en hij in eerste instantie zijn vriendin helemaal niet wilde verlaten maar gewoon wilde spelen. Pas twee weken later ofzo draaiden de rollen om. En toen begon hij dus weken/maanden zijn best te doen.
Na zeven jaar relatie zomaar even loslaten? Lijkt me juist een veeg teken als hij na zeven jaar zo even weg loopt. Huis aanhouden en blijven betalen helpen dan niet echt mee hè. En als hij er zo lang klaar mee was, waarom moet hij dan eerst een kans met jou hebben om die knoop door te hakken? Lekker respectvol ook naar zijn "ex"..quote:
[..]
Nee, ik kom er idd nu ook achter dat het naïef was te denken dat hij zijn ex meteen zou kunnen loslaten. Ook al zei hij nog dat hij er al heel lang klaar mee is en dat hij al heel lan niet gelukkig met haar is.
Hij bedriegt zijn vriendin van zeven jaar meerdere keren en jij verwacht met een paar maandjes gevoelens dat hij jou wel trouw blijft..quote:Dat ze te introvert is. Nu denk ik: misschien is dat juist wel een hele goeie match met hem. Maar dan haar wel twee keer bedriegen. Ik wens ze een happy ever after dan...
Hij schermt zijn Facebokprofiel voor je af, ook al hebben jullie al maanden wat en jij vindt het raar dat je dan zijn ouders ook nog niet te ontmoeten krijgt?quote:
[..]
Al eens gedaan eerlijk gezegd. Hij schermt zijn Facebook profiel zelf erg goed af. Kan die van ex ook niet vinden.
En jouw ego dan? Komt ie je nergens tegemoet, behalve wat romantische woordjes zonder daden die erop wijzen dat je wel zichtbaar een deel van zijn leven uitmaakt?quote:Twijfels uitspreken? Check. Hij neem t het me eerder kwalijk dat ik hem niet vertrouw. Als ik hem vraag dingen te bewijzen (slecht, I know) dan is hij ook erg op zijn tenen getrapt. Misschien eerder vanwege ego.
Misschien tijd om wat meer te kijken naar wat ie wel of niet doet, in plaats van naar die mooie praatjes te luisteren..quote:Dat is het hem nou juist. Hij schermt juist zo alles over zichzelf af dat ik hem eigenlijk helemaal niet ken. En telkens als ik het wil afbreken roept hij juist dat hij tegen mij meer open is dan tegen wie dan ook....
Ehm, hij had het uit moeten maken, omdat hij met haar niet gelukkig was. Jullie moesten het proberen omdat jullie verliefd op elkaar zijn, niet omdat zijn vorige relatie niet zou werken.quote:
7 jaar relatie, natuurlijk kan ik daar niet tegenop boksen. Hij zat echter allemaal mij te overtuigen voordat we begonnen dat we het moesten proberen omdat hij met haar niet gelukkig was.
Je zou zeggen dat hij vanuit dit gevoel best wel wat meer empathie op zou kunnen brengen voor jouw huidige situatie, niet..quote:Ze deden niets meer samen. En als ze vroeger een verre reis maakten (dat hadden ze dan wel gemeen) dan had hij altijd het gevoel alleen op reis te zijn omdat ze niets erover deelde.
Hij is niet verantwoordelijk voor je zelfvertrouwen, dat ben jij. Hij is er niet om dat voor je op te kalefateren, dus daar moet je zelf mee aan de slag. Begrijpelijk dat het niet mee helpt, maar misschien ben je juist door dat lage zelfvertrouwen aan iemand blijven hangen die je daar ook naar behandelt..quote:Maar nu besef ik me dat hij steeds minder open is met mij en het allemaal vaag is. En dat hij wellicht ex toch niet los kan laten. Nooit niet. Hoe vaak hij haar op bedriegt. Uiteindelijk, stel wij zouden stuklopen en hij gaat met haar verder, weet zij niet van mijn bestaan af en ben ik " niks ". Damn en dat is helemaal slecht voor mijn al laag zelfvertrouwen.
Het gaat niet om wie er beter is, het is geen wedstrijd. Hoogstens past zij beter bij hem, dat maakt jou echt niet minder ofzo.quote:En dan denk ik dus: hoe moeten hun dan een fatsoenlijke toekomst hebben? Aangezien zij dan kennelijk toch beter is dan ik.... Ook al weet ik dat het slecht is zo te denken en ook not done.
Tijdje single zijn om jezelf te herpakken is misschien niet eens zo een slecht idee..quote:
Dan pas merk ik hoeveel ik wel niet met hem bezig ben geweest (teveel) en dat ik meer de energie en kracht uit mezelf moet halen ipv uit hem.
Niet alleen willen zijn is een slechte motivatie als basis voor een relatie. Daarnaast heb je nu toch al het gevoel alleen te staan, tenzij hij voor je neus staat om met zoete woorden mooi weer te spelen.quote:Het zou me enorm veel moeite kosten dit tegen hem te zeggen (terugkomen als het andere echt achter je ligt) want dat zou betekenen dat ik alleen zou komen te staan. Maar het zou juist goed voor me zijn, zoals ik al eerder schreef ben ik niet graag alleen maar alleen zijn zou me wel leren de eigenwaarde uit mezelf te halen.
Je geeft toe dat je hem dus gebruikt om niet alleen te hoeven zijn? Dan mag je je hand ook wel even in eigen boezem steken. En als jij er niet meer in trapt, is het klaar. Dan kan hij je niet meer laten vallen, want jij hebt de controle over de situatie genomen.quote:
Dat ook hij mij alleen maar heeft gebruikt al die tijd om niet alleen te zijn? En dat hij me dus ook zal laten vallen als ik er niet meer in blijf trappen?
Om dingen te bereiken kost nou eenmaal moeite.
Jij ziet bepaalde dingen in maar twijfelt omdat het ook enigszins kut voor je kan zijn (samenwerken en blabla)
Soms moet je nou eenmaal ballen kweken in plaats van te zeuren en alles maar gemakkelijk voor jezelf te maken
Jij ziet bepaalde dingen in maar twijfelt omdat het ook enigszins kut voor je kan zijn (samenwerken en blabla)
Soms moet je nou eenmaal ballen kweken in plaats van te zeuren en alles maar gemakkelijk voor jezelf te maken
Fylax is op televisie geweest
Ik heb zo een gevoel dat zijn vriendin uit Frankrijk zelfs helemaal van niets weet. Dus dat ze gewoon samen zijn en dat hij inderdaad een dubbelleven leeft.
Hij heeft het nooit uitgemaakt denk ik..
Hij heeft het nooit uitgemaakt denk ik..
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wat ik zou doen? Mijn klep houden en me lekker laten gebruiken tot hij zijn keus heeft gemaakt. Zolang kan hij van beide walletjes eten.
(Tsja de reacties op Viva twee weken terug wilde je blijkbaar niet horen dus dan maar even zo.
http://forum.viva.nl/forum/list_message/19453649#m19453649)
En nu even normaal: Talk is cheap, actions speak louder than words.
Maak de keuze voor hem als hij niet normaal kan laten zien dat hij echt geen relatie meer met die 'ex' heeft.
[ Bericht 19% gewijzigd door Norma_Jeane op 16-08-2015 00:27:46 ]
(Tsja de reacties op Viva twee weken terug wilde je blijkbaar niet horen dus dan maar even zo.
http://forum.viva.nl/forum/list_message/19453649#m19453649)
En nu even normaal: Talk is cheap, actions speak louder than words.
Maak de keuze voor hem als hij niet normaal kan laten zien dat hij echt geen relatie meer met die 'ex' heeft.
[ Bericht 19% gewijzigd door Norma_Jeane op 16-08-2015 00:27:46 ]
It's great to be a blonde. With low expectations it's very easy to surprise people.
If someone shows you who they are, believe them the first time.
The best part of being blonde is forgivable momentary lapses of common sense.
If someone shows you who they are, believe them the first time.
The best part of being blonde is forgivable momentary lapses of common sense.
TS, Eigenlijk weet je het antwoord allang: Ja, hij heeft een dubbelleven. En die levens mogen beslist niet met elkaar in contact komen.
Daarom is zijn fb ook voor jou afgesloten. En daarom heb je nog nooit vrienden of familie van hem ontmoet (je zal ze ook nooit ontmoeten).
Je kunt ermee doorgaan, maar er zit geen gezamenlijke toekomst in. Jij bent gewoon de geheime minnares. Als dat is wat je wilt zijn, is dat prima. Zo niet, zou ik er beslist geen energie meer in steken.
Daarom is zijn fb ook voor jou afgesloten. En daarom heb je nog nooit vrienden of familie van hem ontmoet (je zal ze ook nooit ontmoeten).
Je kunt ermee doorgaan, maar er zit geen gezamenlijke toekomst in. Jij bent gewoon de geheime minnares. Als dat is wat je wilt zijn, is dat prima. Zo niet, zou ik er beslist geen energie meer in steken.
Hoezo is dat hilarisch? Hij wilde gewoon jagen, kijken hoe ver hij je kon krijgen. Denk je nou echt dat zo iemand dat 'uit liefde' doet?quote:
[..]
Het is gewoon bijna hilarisch te bedenken hoe hij zo heeft lopen smeken en zijn best heeft gedaan om mij überhaupt te " krijgen ".
Al moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik denk ik de eerste was die verliefd werd en hij in eerste instantie zijn vriendin helemaal niet wilde verlaten maar gewoon wilde spelen. Pas twee weken later ofzo draaiden de rollen om. En toen begon hij dus weken/maanden zijn best te doen.
Dit, je hebt hem niet eens op Facebook, waar is je eigenwaarde?quote:
TS, Eigenlijk weet je het antwoord allang: Ja, hij heeft een dubbelleven. En die levens mogen beslist niet met elkaar in contact komen.
Daarom is zijn fb ook voor jou afgesloten. En daarom heb je nog nooit vrienden of familie van hem ontmoet (je zal ze ook nooit ontmoeten).
Je kunt ermee doorgaan, maar er zit geen gezamenlijke toekomst in. Jij bent gewoon de geheime minnares. Als dat is wat je wilt zijn, is dat prima. Zo niet, zou ik er beslist geen energie meer in steken.
Of je moet het inderdaad prima vinden zo, maar zo te lezen is dat niet het geval.
Voor iemand die met een Fransman gaat, heb je je wel verdomd slecht geïnformeerd in de cultuur. Het is Frankrijk in bepaalde kringen niet geheel ongangbaar om er, zeker als man, een buitenvrouw op na te houden. Als zo'n chick in het buitenland woont is dat helemaal ideaal natuurlijk. Kans op interferentie: 0.quote:
[..]
Die kans zit er dik in, of dat het iig niet helemaal " over en uit " is. Maar hoe kun je nou een paar dagen met iemand weggaan of hier een leven hebben met iemand anders maar dan in Frankrijk ook? Ik kan er en wil er gewoon niet bij dat mensen zoiets kunnen doen. En ook dat als hij ook maar iets voor mij of voor haar voelt hij twee mensen zoiets aan kan doen. Hoe kun je nou zo zijn?!
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
TS, besef je je wel dat jij dan de vrouw bent waarmee hij een dubbelleven heeft, en niet de vrouw waar hij al 7 jaar een relatie mee heeft?
Jij bent nummer 2, niet zij.
Jij bent nummer 2, niet zij.
"Pools are perfect for holding water"
|
|
