Sinus Pilonidalis #30

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 12:34 schreef Toto69 het volgende:

Welkom, helaas.
Mijn advies: twee keer per dag spoelen, wond idd voorzichtig schoonmaken met een gaasje om het overige vuil weg te krijgen. Haren weghalen, maar niet zelf doen, want je kan het amper/niet zien natuurlijk. Haal je ze niet weg dan bestaat de kans dat er weer eentje ingroeit en je weer van vooraf aan begint.

Hoe lang de wond pijn doet, verschilt per individu. Als ik eerlijk tegen je mag zijn, kan dat zomaar maanden lang heel gevoelig blijven, zéker met fietsen.

Thnx! Artsen hebben er weinig zicht op; in de korte tijd die ik heb gehad om ervaring met ze op te doen, richten zij zich vooral op de korte termijn. Het opensnijden en weghalen vinden zij voldoende. Het herstelproces vinden ze veel minder interessant.

Succes met je sollicitaties; er is vast wel een oplossing voor je te vinden!

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 13:20 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Heb je wel regelmatig wondcontrole? Je moet je niet af laten schepen. Bij deze aandoening is het snijden letterlijk maar 50% van de klus. Natuurlijk moet alles goed weggehaald zijn, maar de nazorg is minstens zo belangrijk! Doordat er bij mij het eerste half jaar ook zo gedacht werd, en ik dus slechte nazorg kreeg, loop ik er nu 4 jaar mee en daar word je doodongelukkig van want zelfs ontlasting is iets waar ik serieus tegen opkijk. Elke dag. Zorg dus absoluut voor goede wondzorg. Haren weg laten halen. Het is o zo belangrijk, anders zit je hier over een jaar nog mee, en dat gun ik niemand.

Thanks

Ik heb bij mijn laatste controle gevraagd om wondverzorging. Dit ook vanwege mijn diabetes. Mjin arts was het hier direct mee eens, maar wat er daarna gebeurde...

Kom ik bij de balie voor de concrete afspraak, begint die muts tegen mij te zeggen dat het niet gewoon is om hiervoor wondverzorging aan te vragen. Iedereen kan het zelf dus jij zou dat ook moeten kunnen zei ze. Ik gaf aan dat het op een moeilijk bereikbare plek zit en dat ik tot een risico-groep behoort. Zij vond dat mijn vrouw dat maar moest doen dan.

Alsof die zin heeft om bij/in een wond te gaan zitten....

Ze zijn echt gek geworden in de gezondheidszorg denk ik soms....

quote:

gaat wel, wond is nog steeds aan het kutten
woon nu in tilburg overigens, had goede hoop op een baan maar niet gekregen

Welkom in Brabant, balen van de wond en je baan.
Hopelijk vind je snel werk en komt het ooit nog eens goed met de wond. Ik blijf duimen voor je.

Op een gegeven moment ga je zelf wel ervaren wat werkt en wat niet inderdaad. Bij mij in het ziekenhuis zeiden ze ook: 2x per dag spoelen met lauw water en that's it. Na een tijdje ben ik (naast de huid eromheen) ook de wond zelf droog gaan deppen met een gaasje na het spoelen, omdat er anders echt wel vuil achterblijft en er naar mijn idee ook sneller wild vlees gaat groeien. Dat gebeurde na mijn eerste operatie namelijk wel, maar na de tweede (toen ik er al wat ervaring mee had) helemaal niet.

Ik moet ook bijna elke keer weer zeggen dat ze echt goed de haartjes weg moeten halen. 'Maar het zijn zulke kleine haartjes!' Ja, doe het nou maar, want ook die kleine haartjes kunnen ingroeien. Anders had ik dit probleem in den beginnen al niet gehad.

help mij even, wat was het ook alweer? sorry for being dumb.

Hallo, tijdje afwezig geweest want ik was namelijk druk bezig. Ik heb namelijk een huisje gekocht
Met mij gaat t verder met ups en downs, laatste tijd meer koorts dus dat betekend dat het wat minder gaat. Gelukkig staan de operaties al gepland, de 30ste wordt de stoma geplaatst en twee weken later opereren ze de wond.

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2015 11:03 schreef Aspergermeisje het volgende:
Hier redelijk goed! Met jou?

Het wondje wat steeds ontstond is sinds een week of 3/4 dicht. Er zit nu alleen nog een heel diep kuiltje, wat dus altijd een probleemgebied zal blijven, want daar kunnen heel snel haren ingroeien e.d. Ik ben hier al heel blij mee (hoewel dat wondje wel elk moment weer open kan gaan heb ik het idee), want ik word hier niet zo door beperkt. Geen gedoe met gaasjes enzo.

Verder snappen mensen het niet zo goed. Waarom ik me niet nog een keer laat opereren als dat mogelijk is, want ik heb er nog niet alles aan gedaan om het beter te maken. Nu loop ik met iets chronisch en met een operatie is er kans op verbetering. De redenering is: zij zouden het niet kunnen met een gat in je lichaam rondlopen en elke maand naar het ziekenhuis e.d.

Dus mijn reactie was: 'Nou, misschien is dat dan wel heel knap van mij dat ik daar wel mee kan leven.' Ik snap het wel van ze, want ik loop natuurlijk al met wat chronische dingen rond en dit is iets wat dan het makkelijkst op te lossen is/lijkt voor de buitenwereld. Nu loop ik met een kuiltje... na een operatie 6 maanden met een open wond en de kans op volledige genezing is klein. Dus nee dank je, voorlopig laat ik het lekker zoals het is. Dat is ook het advies van de artsen.

Mooi dat het beter gaat. En ja het is lastig voor mensen om het te begrijpen. Ook omdat ze niet "zien" dat er wat mis met je is. We hebben niet een gebroken arm ofzo die je kunt zien.
Sterkte!

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 21:31 schreef Toto69 het volgende:
Gaat weer goed hier. Weer open. Dit keer zit er gewoon echt een gat, ook wel rond de 0.5 cm diep of dieper, op de plek waar in april dit jaar die holte zat. En er komt me toch een smurrie uit, lijkt ook wel etter. Dus maar weer gaas er tegenaan. En meer kan je niet. Want ik voel wel dat het weer mis is. D.w.z. dat mn gevoel zegt dat er gewoon weer een nieuwe sinus pilonidalis zit. dan kunnen ze wel weer gaan snijden, maar een maand later zit ie er weer. Ik zie daar geen heil meer in. Morgen een kamerbezichtiging in Tilburg, als ik op mezelf kan kan ik ook een vaste baan krijgen daar. Maar wel met elke dag pijn, spoelen, en gaasjes. want dat dit na 4 jaar chronisch is is me wel o zo duidelijk. Klerezooi.

Ik denk inderdaad ook niet dat simpelweg snijden helpt. Maar misschien is zoeken naar een groter plan, een idee, zoals ik gedaan heb, niet simpelweg alleen het probleem wegsnijden, maar het gebied aanpakken of reconstrueren. Praat met meer artsen, want iedereen heeft een andere visie en die kunnen misschien met iets anders komen waar je nog niet aan gedacht hebt.
Succes in Tilburg! Heb je ook al een baantje?

Fijn voor je; een eigen stekkie! Hoop echt dat je gauw een baantje vindt ....

quote:

Op maandag 14 september 2015 23:21 schreef Toto69 het volgende:
Gefeliciteerd met je huis nog Dolfijn. Nee ik ben druk werkzoekende nog.

Had gisteren een flinke off-day, echt veel pijn, wel veel gereisd (7-8 uur treinen, mede dankzij de immer geweldige NS vertragingen) en sowieso drukke dag. Ik denk ook dat dat gewoon te veel was, of zo.

Vandaag een haltersetje aangeschaft, ben van plan om wat krachttraining te gaan doen aangezien ik fysiek echt zo vreselijk niet-fit ben voor iemand van net 20 jaar en dat is gewoon te treurig. Uiteraard de wond zoveel mogelijk ontlasten, maar hopelijk levert het wat extra fitheid en kracht op, en een beetje sporten kan sowieso goed zijn voor de gemoedstoestand natuurlijk.

Dank je! Beetje bezigheidstherapie hahaha
Ah! Succes met zoeken en met sporten dat helpt idd wel voor de gemoedstoestand en fitheid, ookal is het lastig.

Hoe is het met iedereen?

Ik heb nu twee keer wondverzorging gehad in het ziekenhuis; eerste keer openhouden en schoonmaken met een wattenstaafje (ik heb het met steriel gaas gedaan; die wattenstaafjes laten geheid stukjes (wat of watten?) achter.

Nu de tweede keer toch maar dichtgemaakt; de wond leek wat op te drogen, dus nu zit hij dicht.

En eindelijk voor elkaar gekregen om thuiszorg te krijgen, dus vanavond wordt er geschoren en wordt hij goed afgeplakt en om de dag opnieuw. Een stuk makkelijker; ten eerste doet de wond minder pijn nu en ten tweede hoef ik niet meer uitgebreid te spoelen, want hij zit toch dicht.

Maar wat mij enorm stoort, is de inconsequentie van zo'n behandelaar; de ene week is het dit, de andere week dat. Van de een mag ik gewoon fietsen, van de ander absoluut niet.

Ik denk er sterk over om een gesprek aan te vragen met het ziekenhuis; niet dat ik het idee heb dat het niet goed gaat met het helingsproces, maar ik vind de communicatie heel slecht. Er wordt weinig meegedacht met de patiënt.

U wilt thuiszorg, die komt morgenmiddag langs - dan zit ik op mijn werk

U mag absoluut niet fietsen - dat is mijn enige vervoermiddel - oh nou ja dan moet het maar...

Vorige week heb ik u dit gezegd - zeker weten van niet

Enzovoorts...

Nou ja zolang alles rustig blijft en lijkt te genezen, ga ik overal maar in mee.

Die thuiszorg is fantastisch; uitgebreid schoongemaakt (beetje pijnlijk maar ja), goed kaal geschoren en nu goed afgeplakt. Ik voel bijna niets meer van de wond nu hij zo goed afgeplakt is!

En die kerel van de thuiszorg heeft me uitgebreid uitgelegd dat iedereen gewoon recht heeft op thuiszorg bij een dergelijke wond, wat er kan gebeuren met de wond wat er niet moet, en wat hij wel moet (en zal) gaan doen.

En als het moet komt hij iedere dag!

Eens kijken of het effect gaat hebben, maar het is fijn om iemand mee te maken die de wond en de patiënt ziet!

Jezus... Er blijft je ook weinig bespaard hè?

Toots toch lurk af en toe in dit topic, maar er lijkt maar geen vooruitgang te komen. Erg kut

Toch even een opmerking over dat haltersetje. Zou je dat nu wel doen? Je zet dan veel spanning op je lichaam en ik weet niet of dit ten goede komt van je wond. Als artsen akkoord zijn zeg ik niks maar ik zet er persoonlijk mijn vraagtekens bij.

quote:

Op maandag 28 september 2015 11:08 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Van artsen mocht ik:

- fietsen
- voetballen
- naar het buitenland
- balletten

Als het maar met beleid was, dus op zich moet het kunnen. Ik train alleen mn armen/schouders eigenlijk, dus de wond ontzie ik wel zo veel mogelijk.

Ah mooi om te lezen! Sporten is namelijk een geweldige uitlaatklep dus mooi dat je dat mag doen.

Hoop dat het ook een beetje lukt met het zoeken van een baan