R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Misschien een vreemde vraag: hoe vergeef je? Ik merk de laatste jaren dat er altijd veel gebeurtenissen zijn waar ik veel woede aan over heb gehouden en nu lees je overal dat vergeven goed is. Vergeven, maar niet vergeten (wel je lessen er uit trekken), lijkt wel een nuance te zijn dan.
Maar hoe doe je dit? Hoe vergeef je iemand voor iets ergs wat ze bij jou of iemand waar je om heeft gedaan hebben?
Maar hoe doe je dit? Hoe vergeef je iemand voor iets ergs wat ze bij jou of iemand waar je om heeft gedaan hebben?
Ignorance is bliss
Ten eerste: Door in te zien dat woede, boosheid, wraakgevoelens, etc. jou niets opleveren.
Ten tweede door in te zien dat dingen niet zomaar gebeuren. Herken je eigen aandeel in wat er gebeurd is en neem daar verantwoordelijkheid voor. Leer ervan, en zorg dat het niet nog eens gebeurd.
En tot slot moet je begrijpen dat het gebeurd is zoals het gebeurd is. Je kunt er nu niets meer aan veranderen, en tijd daaraan besteed is tijd verspild.
De gebeurtenissen in ons leven maken ons tot de persoon die we zijn. Van je slechte ervaringen leer je het meest.
Dus verander je houding. In plaats van boos te zijn om wat er is gebeurd kun je er bijvoorbeeld ook voor kiezen om trots te zijn op de manier waarop jij er mee omging.
Voor mij persoonlijk hebben de nare gebeurtenissen in mijn leven mij tot een beter mens gemaakt. Inmiddels kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben dat ik die dingen heb meegemaakt, want de lessen die ik daar uit leerde, stelde mij in staat om de dingen te doen die nodig waren om tot mijn huidige staat te komen.
Ten tweede door in te zien dat dingen niet zomaar gebeuren. Herken je eigen aandeel in wat er gebeurd is en neem daar verantwoordelijkheid voor. Leer ervan, en zorg dat het niet nog eens gebeurd.
En tot slot moet je begrijpen dat het gebeurd is zoals het gebeurd is. Je kunt er nu niets meer aan veranderen, en tijd daaraan besteed is tijd verspild.
De gebeurtenissen in ons leven maken ons tot de persoon die we zijn. Van je slechte ervaringen leer je het meest.
Dus verander je houding. In plaats van boos te zijn om wat er is gebeurd kun je er bijvoorbeeld ook voor kiezen om trots te zijn op de manier waarop jij er mee omging.
Voor mij persoonlijk hebben de nare gebeurtenissen in mijn leven mij tot een beter mens gemaakt. Inmiddels kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben dat ik die dingen heb meegemaakt, want de lessen die ik daar uit leerde, stelde mij in staat om de dingen te doen die nodig waren om tot mijn huidige staat te komen.
Ik doe mijn best.
Je hoeft toch niet persé iemand te vergeven (of iets te vergeten) om zelf door te kunnen gaan met je leven? Aan sommige mensen kun je beter gewoon schijt hebben en ze links laten liggen.quote:Op zaterdag 8 augustus 2015 08:56 schreef duracellkonijntje het volgende:
Misschien een vreemde vraag: hoe vergeef je? Ik merk de laatste jaren dat er altijd veel gebeurtenissen zijn waar ik veel woede aan over heb gehouden en nu lees je overal dat vergeven goed is. Vergeven, maar niet vergeten (wel je lessen er uit trekken), lijkt wel een nuance te zijn dan.
Maar hoe doe je dit? Hoe vergeef je iemand voor iets ergs wat ze bij jou of iemand waar je om heeft gedaan hebben?
[b]Op dinsdag 10 februari 2004 14:36 schreef Malawi het volgende:[/b]
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Mensen vergeven en ze links laten liggen zijn 2 verschillende dingen. Vergeven doe je voor jezelf, door te accepteren wat is geweest, is geweest, en je het niet meer kan veranderen, en dat het achter je ligt. Bovendien heeft het geen invloed op de toekomst. In die toekomst kun je er voor kiezen om geen tijd / energie / aandacht aan iemand te besteden omdat ze je als persoon niet verder helpen.quote:Op zaterdag 8 augustus 2015 09:35 schreef ikbeneenkiwi het volgende:
[..]
Je hoeft toch niet persé iemand te vergeven (of iets te vergeten) om zelf door te kunnen gaan met je leven? Aan sommige mensen kun je beter gewoon schijt hebben en ze links laten liggen.
Het is ook niet eenvoudig iemand iets te vergeven, want daarmee geef je eigenlijk aan dat je iemand het gebeurde niet meer kwalijk neemt, en dat is in de praktijk een stuk lastiger dan het lijkt.
Afhankelijk van wat er gebeurd is kan het immers jaren later nog invloed hebben, en dan kun je wel geroepen hebben dat je het de ander vergeven hebt, maar als de impact op je leven groot genoeg (of je groot) is, dan is het werkelijke niet meer kwalijk nemen een stuk lastiger.
Afhankelijk van wat er gebeurd is kan het immers jaren later nog invloed hebben, en dan kun je wel geroepen hebben dat je het de ander vergeven hebt, maar als de impact op je leven groot genoeg (of je groot) is, dan is het werkelijke niet meer kwalijk nemen een stuk lastiger.
Ik vergeef heel erg snel, volgens veel mensen te snel. Maar ik heb zelf nooit iets ergs meegemaakt hierdoor, dus denk dat dat wel meevalt. Vaak als je zo boos bent op iemand en het aspect 'vergeven' om de hoek komt kijken, is de persoon in kwestie jou dierbaar en zijn er dus redenen om diegene te vergeven.
Ik vind het belangrijk dat die persoon wel begrijpt dat die iets heeft gedaan waar ik het niet mee eens ben, dus vertel ik dat ook aan diegene als die het niet blijkt te begrijpen/weten. Na het op de hoogte zijn heeft deze persoon 2 opties: 1. zich schuldig voelen en tot hoe ver hij/zij daar comfortabel mee is zich verontschuldigen, of 2. zich in zijn/haar recht voelen en niet verontschuldigen.
Bij optie 1 is het vergeven niet zo lastig, je weet dat hij/zij zich schuldig voelt, je let er misschien een beetje extra op even, maar hierna zal hij/zij ook wat voorzichtiger zijn, anders zou hij/zij zich er niet voor verontschuldigen. Het kan natuurlijk geen kwaad zelf ook wat voorzichtiger te zijn.
Bij optie 2 wordt het vergeven een stuk moeilijker, en speelt het vergeven maar niet vergeten het meest een rol. Je weet dat je niet deze persoon per se kwijt wil als vriend(in), dus vergeef je hem/haar, en hou je in je achterhoofd diegene niet meer de kans te geven dezelfde fout te maken, omdat hij/zij zich er toch niet slecht bij zou voelen.
Het heeft in ieder geval geen zin om constant helemaal op je hoede te zijn en iemand volledig te wantrouwen, dat haalt de lol er ook weer van af, maar stel deze persoon vertelt persoonlijke dingen van jou door, dan snap je zelf ook wel dat je dat misschien niet meer zomaar aan deze persoon kan toevertrouwen.
Ik weet niet, ik ben er juist heel goed in, maar ik denk dat ik zelf nog net nuchter genoeg ben niet super naïef te zijn. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Ik vind het belangrijk dat die persoon wel begrijpt dat die iets heeft gedaan waar ik het niet mee eens ben, dus vertel ik dat ook aan diegene als die het niet blijkt te begrijpen/weten. Na het op de hoogte zijn heeft deze persoon 2 opties: 1. zich schuldig voelen en tot hoe ver hij/zij daar comfortabel mee is zich verontschuldigen, of 2. zich in zijn/haar recht voelen en niet verontschuldigen.
Bij optie 1 is het vergeven niet zo lastig, je weet dat hij/zij zich schuldig voelt, je let er misschien een beetje extra op even, maar hierna zal hij/zij ook wat voorzichtiger zijn, anders zou hij/zij zich er niet voor verontschuldigen. Het kan natuurlijk geen kwaad zelf ook wat voorzichtiger te zijn.
Bij optie 2 wordt het vergeven een stuk moeilijker, en speelt het vergeven maar niet vergeten het meest een rol. Je weet dat je niet deze persoon per se kwijt wil als vriend(in), dus vergeef je hem/haar, en hou je in je achterhoofd diegene niet meer de kans te geven dezelfde fout te maken, omdat hij/zij zich er toch niet slecht bij zou voelen.
Het heeft in ieder geval geen zin om constant helemaal op je hoede te zijn en iemand volledig te wantrouwen, dat haalt de lol er ook weer van af, maar stel deze persoon vertelt persoonlijke dingen van jou door, dan snap je zelf ook wel dat je dat misschien niet meer zomaar aan deze persoon kan toevertrouwen.
Ik weet niet, ik ben er juist heel goed in, maar ik denk dat ik zelf nog net nuchter genoeg ben niet super naïef te zijn. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Het maakt nogal uit of het om een roddelende vriendin gaat of om je verkering die je het ziekenhuis in geslagen heeft...
Beiden zullen wellicht om vergiffenis vragen, en beiden hebben misschien spijt, maar als je 10 jaar later nog iedere winter in de kou last hebt van de botten die destijds kapotgeslagen zijn dan valt het feitelijke vergeven niet mee...
Beiden zullen wellicht om vergiffenis vragen, en beiden hebben misschien spijt, maar als je 10 jaar later nog iedere winter in de kou last hebt van de botten die destijds kapotgeslagen zijn dan valt het feitelijke vergeven niet mee...
Ik zie absoluut geen reden waarom je ook maar iemand die je het ziekenhuis in heeft geslagen zou vergeven, vooral niet als je er zo lang last van hebt. Als je zulke mensen gaat vergeven kom je niet erg ver...quote:
Het maakt nogal uit of het om een roddelende vriendin gaat of om je verkering die je het ziekenhuis in geslagen heeft...
Beiden zullen wellicht om vergiffenis vragen, en beiden hebben misschien spijt, maar als je 10 jaar later nog iedere winter in de kou last hebt van de botten die destijds kapotgeslagen zijn dan valt het feitelijke vergeven niet mee...
Dat ligt eraan wat diegene heeft gedaan en of er kans in zit dat het nog eens zou kunnen voorkomen. Er zijn mensen die ik bewust op afstand houdt, omdat ik weet dat wat ze gedaan hebben in staat zijn nog eens een keer te doen. Je moet jezelf dan ook afvragen, vind ik wat me is aangedaan het waard om te vergeven en zo ja, zouden ze hetzelfde nog een keer bij me kunnen leveren.
[ Bericht 0% gewijzigd door schrijfveer op 08-08-2015 11:20:59 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door schrijfveer op 08-08-2015 11:20:59 ]
dat heeft tijd nodig, naar gelang het feit kan dat kort zijn, lang of voor altijd, het ligt aan je eigen raamwerk van normen en waarden
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Vergeven is overrated. Gewoon niet doen en wachten tot het juiste moment voor wraak.
Conscience do cost.
Vergeven gaat helemaal over jezelf, je eigen gevoelens, en hebben niets te maken met degene die het je heeft aangedaan.
Dit vind ik een hele goede post, zo ervaar ik het ook. Het heeft in sommige gevallen wel echt vele jaren geduurd voor ik het zo voelde. Het fijne van vergeven is dat je je er echt beter van gaat voelen.quote:
Ten eerste: Door in te zien dat woede, boosheid, wraakgevoelens, etc. jou niets opleveren.
Ten tweede door in te zien dat dingen niet zomaar gebeuren. Herken je eigen aandeel in wat er gebeurd is en neem daar verantwoordelijkheid voor. Leer ervan, en zorg dat het niet nog eens gebeurd.
En tot slot moet je begrijpen dat het gebeurd is zoals het gebeurd is. Je kunt er nu niets meer aan veranderen, en tijd daaraan besteed is tijd verspild.
De gebeurtenissen in ons leven maken ons tot de persoon die we zijn. Van je slechte ervaringen leer je het meest.
Dus verander je houding. In plaats van boos te zijn om wat er is gebeurd kun je er bijvoorbeeld ook voor kiezen om trots te zijn op de manier waarop jij er mee omging.
Voor mij persoonlijk hebben de nare gebeurtenissen in mijn leven mij tot een beter mens gemaakt. Inmiddels kan ik oprecht zeggen dat ik blij ben dat ik die dingen heb meegemaakt, want de lessen die ik daar uit leerde, stelde mij in staat om de dingen te doen die nodig waren om tot mijn huidige staat te komen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Vergeven is in de praktijk vaak moeilijker dan het lijkt. Je kan ook denken iets vergeven te hebben, maar dat het dan puntje bij paaltje toch weer als oud zeer opspeelt en je het niet daadwerkelijk vergeven hebt.
Maar goed, de vraag was: hoe doe je dat, vergeven?
Naar mijn idee vanuit inzicht. Als je het niet vanuit inzicht doet, heeft het geen substantie denk ik en wordt het lastig om ook echt daadwerkelijk te vergeven.
Zo'n inzicht kan bijvoorbeeld zijn dat we allemaal fouten maken. Dat we allemaal soms dingen doen die eigenlijk niet helemaal de bedoeling waren, of dat we allemaal wel eens een minder moment/mindere dag/mindere periode in ons leven hebben waarin onze minder fraaie kant wel eens naar boven komt en we dan van daaruit handelen en soms vervelende/slechte dingen doen. Erkennen dat dat menselijk is en je jezelf er waarschijnlijk ook wel eens schuldig aan maakt, kan de angel wegnemen en plaatsmaken voor vergeving. Natuurlijk wordt dit lastiger als het om zeer ernstige dingen gaat. In geval van zeer ernstige dingen is het soms beter gewoon afstand te nemen en het los te laten voor jezelf; afsluiten en niet meer naar omkijken. Het verleden is niet meer het nu, en het nu is waarin je leeft, het verleden is geweest en bestaat niet meer behalve in je hoofd vol met herinneringen.
En beseffen dat wraakzucht, wrok e.d. ook vooral allemaal door je eigen lichaam/geest gaan en niet door diegene op wie het gericht is; die merkt er verder niks van. Je maakt jezelf er ziek mee. Tenzij je een wraakactie uitvoert, die vervolgens weer mogelijk weerkaatst wordt. Misschien wel, misschien niet.. grote kans iig dat je dat onbewust gaat verwachten en dat weer stress met zich meebrengt. Daarbij: stel, tussen het moment van je wraakplannen en je wraakactie zitten 100 dagen: dan zit jij in ieder geval 100 dagen met ziekmakende gevoelens en de wraakactie is slechts een vluchtig moment in de tijd. Ook daarin draai jij dan weer verlies. De eventuele voldoening die je eruit haalt, is ook maar tijdelijk.
Dus...
Maar goed, de vraag was: hoe doe je dat, vergeven?
Naar mijn idee vanuit inzicht. Als je het niet vanuit inzicht doet, heeft het geen substantie denk ik en wordt het lastig om ook echt daadwerkelijk te vergeven.
Zo'n inzicht kan bijvoorbeeld zijn dat we allemaal fouten maken. Dat we allemaal soms dingen doen die eigenlijk niet helemaal de bedoeling waren, of dat we allemaal wel eens een minder moment/mindere dag/mindere periode in ons leven hebben waarin onze minder fraaie kant wel eens naar boven komt en we dan van daaruit handelen en soms vervelende/slechte dingen doen. Erkennen dat dat menselijk is en je jezelf er waarschijnlijk ook wel eens schuldig aan maakt, kan de angel wegnemen en plaatsmaken voor vergeving. Natuurlijk wordt dit lastiger als het om zeer ernstige dingen gaat. In geval van zeer ernstige dingen is het soms beter gewoon afstand te nemen en het los te laten voor jezelf; afsluiten en niet meer naar omkijken. Het verleden is niet meer het nu, en het nu is waarin je leeft, het verleden is geweest en bestaat niet meer behalve in je hoofd vol met herinneringen.
En beseffen dat wraakzucht, wrok e.d. ook vooral allemaal door je eigen lichaam/geest gaan en niet door diegene op wie het gericht is; die merkt er verder niks van. Je maakt jezelf er ziek mee. Tenzij je een wraakactie uitvoert, die vervolgens weer mogelijk weerkaatst wordt. Misschien wel, misschien niet.. grote kans iig dat je dat onbewust gaat verwachten en dat weer stress met zich meebrengt. Daarbij: stel, tussen het moment van je wraakplannen en je wraakactie zitten 100 dagen: dan zit jij in ieder geval 100 dagen met ziekmakende gevoelens en de wraakactie is slechts een vluchtig moment in de tijd. Ook daarin draai jij dan weer verlies. De eventuele voldoening die je eruit haalt, is ook maar tijdelijk.
Dus...
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Ik denk dat je je vooral moet afvragen wat je er zelf mee opschiet door die wraak gevoelens te houden. Uiteindelijk helemaal niets namelijk. Plus ik ben beter dan dat waarom zou ik bezig zijn met haat houden, daar is het leven te kort voor en dan mis je de dingen die er wel toe doen.
Het ligt er inderdaad aan hoe erg het vertrouwen is gekwetst. Wat mij altijd helpt is om te realiseren dat niemand perfect is en dat ikzelf ook fouten heb gemaakt en mensen heb gekwetst. Er zijn bepaalde personen geweest die dat hebben vergeven en mij een tweede kans hebben gegeven. Dat betekende zoveel voor mij...alle keren. Dus elke keer als iemand mij kwetst en ik het gevoel heb dat diegene oprecht spijt heeft...doe ik mijn best om diegene te vergeven. Niemand is perfect en iedereen maakt fouten. Het gaat er om dat je er van leert en dat het je veranderd. Door mijn hele leven heen ben ik voor een hoop vergeven, maar ik heb zelf ook heel wat mensen derde, of zelfs vierde kansen gegeven.
Er zitten natuurlijk wel grenzen aan. Er zijn bepaalde dingen die ik gewoon niet kan vergeven. Dat probeer ik dan niet eens, omdat het dan echt veel te ver gaat. Maar tot nu toe is dat nog maar 1 persoon in mijn leven geweest en dat had met mishandeling te maken...en dan ook nog eens iemand die er totaal geen spijt van had.
Er zitten natuurlijk wel grenzen aan. Er zijn bepaalde dingen die ik gewoon niet kan vergeven. Dat probeer ik dan niet eens, omdat het dan echt veel te ver gaat. Maar tot nu toe is dat nog maar 1 persoon in mijn leven geweest en dat had met mishandeling te maken...en dan ook nog eens iemand die er totaal geen spijt van had.
Door wraak te nemen of te zorgen dat zij of hij het compenseert of doordat je na verloop van tijd zelf het een plek kan geven en kan vergeven.
Fylax is op televisie geweest
Oei, vergeven. Ik heb dit voor mezelf heel simpel gemaakt. Ik ken het gevoel hoor, gekwetst worden en het gevoel hebben dat je iemand gewoon haat. Wanneer de scherpe randjes er vanaf zijn wordt het bij mij vaak al minder, maargoed.. even een concreet voorbeeld;
Heb ooit een stage begeleider gehad die alles had wat een mens zich wensen kon. Maar damn, wat was zij verbitterd. En ik moet daar nog wel eens aan terug denken.. en vooral wanneer ik zelf dan in zo'n 'ik haat heel de wereld' situatie zit denk ik; zo ga ik nooit worden. Want mensen die niet kunnen vergeven zitten vol haat en wrok. En dat soort mensen raken verbitterd. En verbitterde mensen zijn vreselijke mensen om mee om te gaan. En al vind je het vergeven nog zo moeilijk.. doe het voor jezelf, want anders doe je jezelf zwaar tekort. Dat helpt dus voor mij
Heb ooit een stage begeleider gehad die alles had wat een mens zich wensen kon. Maar damn, wat was zij verbitterd. En ik moet daar nog wel eens aan terug denken.. en vooral wanneer ik zelf dan in zo'n 'ik haat heel de wereld' situatie zit denk ik; zo ga ik nooit worden. Want mensen die niet kunnen vergeven zitten vol haat en wrok. En dat soort mensen raken verbitterd. En verbitterde mensen zijn vreselijke mensen om mee om te gaan. En al vind je het vergeven nog zo moeilijk.. doe het voor jezelf, want anders doe je jezelf zwaar tekort. Dat helpt dus voor mij
Kan je iemand geforceerd vergeven? Lijkt me dat je het altijd verwerkt moet hebben op een bepaalde manier.
Fylax is op televisie geweest
Dat altijd. Scherpe randjes eraf. Maar daarna altijd vergeven/vergeten/een plaats geven. Welk naampje je er ook aan wil geven ;-)quote:
Kan je iemand geforceerd vergeven? Lijkt me dat je het altijd verwerkt moet hebben op een bepaalde manier.
Niet. Je neemt wraak totdat diegene en al zijn of haar geliefden in je kelder liggen te rotten.
Ok serieus dan maar: het is voor mij meer een kwestie van achter me laten en me wijsmaken dat die ander mijn stress niet waard is.
Ok serieus dan maar: het is voor mij meer een kwestie van achter me laten en me wijsmaken dat die ander mijn stress niet waard is.
quote:Op zaterdag 8 augustus 2015 23:23 schreef Gary_Oak het volgende:
Niet. Je neemt wraak totdat diegene en al zijn of haar geliefden in je kelder liggen te rotten.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Dat is niet wat ik onder vergeven versta.quote:
Vergeven doe je voor jezelf, door te accepteren wat is geweest, is geweest, en je het niet meer kan veranderen, en dat het achter je ligt.
[b]Op dinsdag 10 februari 2004 14:36 schreef Malawi het volgende:[/b]
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Het in den oren stoppen van kiwi's is dus een probaat tijgeraanvalafweermiddel
Geen idee. Ik denk niet dat ik ooit iemand heb vergeven die me echt iets rots heeft aangedaanquote:
Misschien een vreemde vraag: hoe vergeef je? Ik merk de laatste jaren dat er altijd veel gebeurtenissen zijn waar ik veel woede aan over heb gehouden en nu lees je overal dat vergeven goed is. Vergeven, maar niet vergeten (wel je lessen er uit trekken), lijkt wel een nuance te zijn dan.
Maar hoe doe je dit? Hoe vergeef je iemand voor iets ergs wat ze bij jou of iemand waar je om heeft gedaan hebben?
Wel dat ik mensen keer op keer een kans heb gegeven. Dat is wel iets anders 
Volgens mij kan je vergeving ook niet dwingen. Ik lees wel overal dat het zo goed is, en ik kan heel geforceerd iemand gaan knuffelen en zeggen "het is je vergeven!" terwijl Oprah Winfrey een traantje wegpinkt, maar dan heb je nog niet iemand echt vergeven vanbinnen.
|
|
