Het peutertopic (2-4 jaar) deel 163

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:18 schreef Spirit82 het volgende:
Eigenlijk moet hier ook een topic komen over hoe je je man moet opvoeden

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:13 schreef Spirit82 het volgende:

[..]

Wat hier het beste werkt, is geen 'nee' zeggen. Zo was ze gisteravond met man de tuin aan het sproeien en hij vond het welletjes. Nouja, grote driftbui natuurlijk want ze wilde sproeien en papa pakte zomaar de sproeier af! Man zegt dan ook keihard 'Nee, nu is het klaar'. Ze is dan vooral heel erg boos en verdrietig, want zij wil meer sproeien. Nouja, anyways, ik ga dan met haar mee in haar verhaal dat het sproeien inderdaad wel heel erg leuk is, maar dat de plantjes ook niet teveel water mogen krijgen en dat papa daarom de kraan dicht draaide, maar morgen mogen we weer sproeien, leuk he? En dan afleiden, in dit geval speen pakken, knuffel en naar bed brengen.

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:14 schreef danic het volgende:
En ik zou dan liever hebben dat hij zegt: 'nu nog even dit plantje sproeien en dan zetten we de kraan uit'. Dus aankondigen wat er gaat gebeuren. Nu werd ze waarschijnlijk overvallen door het abrupte einde.

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:17 schreef Spirit82 het volgende:

[..]

Ja ik ook!! Maar ik kan het die man ook wel 100x zeggen hoor, "Hoe zou jij het vinden als ik jou dat gewoon af pak zonder dat jij snapt waarom?". En dan snapt hij zelf ook wel dat hij het niet goed deed en zegt hij dat ik gelijk heb, maar volgende keer gaat het gewoon weer precies zo

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:31 schreef Clubsoda het volgende:
Mijn peuter is weer terug van een weekje vakantie met papa. Wat heb ik hem gemist! Maar hij had het heerlijk en wij hebben ook een boel leuke en nuttige dingen gedaan. En hij lijkt alweer zo'n stuk groter en wijzer geworden in een week tijd, bijzonder om te zien vind ik dat. Hij heeft soms zulke diepe gedachten, het kleine ding. We waren zondag bij een paardenrusthuis en dat riep allemaal vragen op over oude paarden en die dan dood gaan. Toen kwamen uiteindelijk bij de vraag of mama ook een keer doodgaat. Dat kon ik natuurlijk niet ontkennen en arme M barstte in luid gesnik uit: 'maar mama, ik wil niet dat jij doodgaat want dan ben ik helemaal alleen en en dat vind ik zo jaaaaammer!" Het is een moeilijk thema vind ik, hij vind het zo eng en ongrijpbaar en ik vind het ook lastig om wel eerlijk te zijn maar hem ook gerust te stellen.

Mijn M kan ook niet omgaan met "nee!" of "doe nu..." Zodra hij ergens dwang in hoort gaat hij met zijn kont tegen de krib en gaat links waar ik rechts wil. Ik probeer daar ook omheen te werken met name door hoe ik dingen formuleer. Uiteindelijk veranderen mijn wensen en grenzen daar niet van, maar ik probeer het zo te zeggen dat de toon geen weerstand bij hem oproept waardoor hij naar de inhoud van mijn bericht luistert en dan is hij toch heel vaak voor rede vatbaar.

In het opvoeden en de manier waarop mijn partner daar mee omgaat is het bij ons een wat andere situatie omdat M niet van ons samen is. Zij houdt zich wat meer op een afstand en opvoeden is primair mijn verantwoordelijkheid. Waar ik voor moet waken is dat ik niet teveel probeer dingen op te lossen tussen hen. Ik heb een tijd gehad dat ik erg snel ingreep (omdat ik graag wil dat zij elkaar lief en gezellig vinden en geen ruzie maken ) maar wat ik daarmee vooral bereikte was dat ik M het gevoel gaf dat mijn partner zichzelf niet kan redden. En daarmee ging hij steeds maar over haar grenzen heen. Sinds ik het loslaat en ze het zelf uit laat 'vechten' heeft hij veel meer vertrouwen in haar opvoedkunsten en is het contact veel prettiger. We praten wel veel over opvoeden en wat we zien en wat we lastig vinden. Danic, ik zou als je zo'n last hebt van het geschreeuw inderdaad zelf weglopen of het bespreekbaar maken. "jullie zijn het niet met elkaar eens en dat geeft een hoop lawaai, ik heb daar last van. Kan ik helpen om het op te lossen en wil je anders stoppen met gillen of dat ergens anders doen?"

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 15:36 schreef Clubsoda het volgende:
Het is ook niet zo dat ik vind dat ze het niet samen mogen uitzoeken hoor De situatie is nou eenmaal zo, dat zij zich wat meer op de achtergrond houdt. Maar ik probeer mijn bemoeienis daarmee los te laten. Ik denk dat mensen verschillen hoe zeker ze zich voelen in het opvoeden van het kind van een ander, waarbij ik me voor kan stellen dat het bij jullie ook een rol speelt jullie ook samen een kind hebben, dus dat J wel bekend is met zijn vaderrol en je dochters hem ook daarin kennen.

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:27 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Omdat je man volgens jouw beeld zou moeten opvoeden?

Eigenlijk zou er een topic moeten komen hoe je partner in waarde laat als hij/zij afwijkt van jouw ideeen..

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 16:56 schreef Spirit82 het volgende:

[..]

Ja precies. Het is my way or the high way hoor Hem in zijn waarde laten is zoooo 2014.

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 12:13 schreef danic het volgende:
En over dat huishouden:
ja dat zou ik kunnen loslaten, maar bij mij geldt heel erg: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd.

En ik wil zo graag een opgeruimd hoofd

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 17:24 schreef Clubsoda het volgende:
En strijken doe ik niet

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 21:39 schreef Cwen het volgende:
Strijken? Wat is dat? Ik werk vanuit huis en het huishouden is hier ook een zooitje. Ik ben óf met Ellie de kinderen bezig, of aan het werk, of aan het koken/afwassen. Stofzuigen en de was gaan nog net tussendoor, maar voor meer heb ik geen tijd... Tenminste, ik heb geen idee hoe.

quote:

Op dinsdag 30 juni 2015 22:04 schreef Kyara het volgende:
Verder zijn we het in de basis helemaal eens over het opvoeden van de kinderen. Daar praten we ook over dmv voorbeelden en zo (hou zou jij dat aanpakken etc). En als je merk dat de ander een kort(er) lontje heeft het even over nemen van de ander (en daar ook zelf om vragen).