R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn vriend en ik zijn meer dan 5 jaar bij elkaar en wonen samen.
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Je kunt je vriend niet veranderen, zijn karakter is nou eenmaal zo. Niet iedereen is hetzelfde en hij heeft blijkbaar gewoon minder behoefte aan intimiteit en contact dan jij. Dat dat voor jou zeer vervelend is, kan ik goed begrijpen. Het beste is en blijft om er met hem over te praten, wij kunnen advies geven maar uiteindelijk draait het om jullie relatie. Vertel hem hoe je je voelt, vooral op het gebied van intimiteit. Dat hij niet heel veel behoefte aan contact heeft, ga je waarschijnlijk niet kunnen veranderen ben ik bang.
Accepteren hoe hij is, is de beste manier om er mee om te gaan denk ik.
Al zou het hem sieren om af en toe meer rekening te houden met jou en eens mee te gaan naar vrienden of familie. Als hij dat echt niet wil, moet jij bedenken of je dit de rest van je leven kan accepteren en naast je neer kan leggen.
Al zou het hem sieren om af en toe meer rekening te houden met jou en eens mee te gaan naar vrienden of familie. Als hij dat echt niet wil, moet jij bedenken of je dit de rest van je leven kan accepteren en naast je neer kan leggen.
geen.
Nee, gedwongen op bezoek bij mensen. Dat is leuk.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Op visite gaan bij kennissen klinkt ook echt alsof je al 50+ bent, moet ik eerlijk zeggen ... Beetje saai geforceerd huisje boompje beestje gevoel krijg ik daarbij, zou ik zelf ook geen zin in hebben, zeker als het maar kennissen zijn en ik die lui niet echt ken.
Verder, tja, je wist dit, bent al 5 jaar samen, en hem vragen te veranderen, nee, dat doe je gewoon niet. Hij wil zichzelf zijn. En terecht, en als jij dat ook/zelfs niet goed genoeg vindt zou ik gaan denken over of jullie wel echt bij elkaar passen...
Verder, tja, je wist dit, bent al 5 jaar samen, en hem vragen te veranderen, nee, dat doe je gewoon niet. Hij wil zichzelf zijn. En terecht, en als jij dat ook/zelfs niet goed genoeg vindt zou ik gaan denken over of jullie wel echt bij elkaar passen...
Ja doei.
Accepteren dat je het niet kunt veranderen en op basis daarvan je keuze maken.
Kun en (vooral) wil je hier mee leven, doe dat dan en laat het ook (echt) los. Wil je dat niet, laat hem dan gaan.
Kun en (vooral) wil je hier mee leven, doe dat dan en laat het ook (echt) los. Wil je dat niet, laat hem dan gaan.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
-we gaan niet overal met "diagnoses" strooien, doei-
[ Bericht 60% gewijzigd door motorbloempje op 07-06-2015 13:54:33 ]
[ Bericht 60% gewijzigd door motorbloempje op 07-06-2015 13:54:33 ]
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Zelfs al zou dat zo zijn, het verandert niks aan het verhaalquote:Op zondag 7 juni 2015 13:39 schreef heywoodu het volgende:
-we gaan niet overal met "diagnoses" strooien, doei-
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
Nee, zeker niet. Ik bedoelde het ook niet als "diagnose" (en al helemaal niet als "haha FOK! dus autist") zoals motorbloempje schijnbaar dacht, maar meer 'gewoon' als een serieus idee. Ik kan mijzelf (iemand met (een vorm van) autisme) namelijk heel erg herkennen in het verhaal over de betreffende vriend. Van het niet mee willen naar kerst en dat soort gedoe tot en met het niet aan willen raken als het te heet is of als ik flink stress heb.quote:Op zondag 7 juni 2015 13:55 schreef Skypuppy het volgende:
[..]
Zelfs al zou dat zo zijn, het verandert niks aan het verhaal
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
quote:
jullie komen er samen wel uit, denk ikquote:
"Mendoza's been hit! Mendoza's been fucking hit!"
Hij heeft toch 1 goede vriend waar hij wekelijks mee afspreekt? Beter dan geen vrienden toch? En misschien kiest hij wel letterlijk voor jou en zit hij gewoon niet te wachten op jou familie of vriendengroep. Hij is puur geļnteresseerd in jou. 
Niet als hij gestresst is of als het warm is.quote:Op zondag 7 juni 2015 14:04 schreef Deezertje het volgende:
Hij heeft toch 1 goede vriend waar hij wekelijks mee afspreekt? Beter dan geen vrienden toch? En misschien kiest hij wel letterlijk voor jou en zit hij gewoon niet te wachten op jou familie of vriendengroep. Hij is puur geļnteresseerd in jou.
quote:
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik voel mij neger
TS, je klinkt als een vreselijk vermoeiend persoon om bij in de buurt te zijn.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
Dit zijn geen smoesjes, dit is gewoon hoe hij zich erbij voelt.quote:Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
Typisch weer Fok! om TS een zeikwijf te noemen, haar vriend zou best eens een klein beetje open kunnen staan voor wat contact met vrienden/familie van TS. Dat betekent natuurlijk niet dat je per se naar iedere dingetje samen hoeft te gaan.
٩๏̯͡๏)۶
Op visite bij familie en kennissen. Dat is ook gewoon zwaar kut. Zelfde als van die mensen die met kerst met z'n alle lekker 'gezellig' willen doen. Snap de vriend van TS volkomen.
The more debt, the better
Ja dat vond ik ook al (al zijn het normaal mannen die dit soort dingen als 'zeikwijf' zeggenquote:
Typisch weer Fok! om TS een zeikwijf te noemen, haar vriend zou best eens een klein beetje open kunnen staan voor wat contact met vrienden/familie van TS. Dat betekent natuurlijk niet dat je per se naar iedere dingetje samen hoeft te gaan.
) geloof niet dat de modjes er net zo over denken.Van iemand uitschelden is nog nooit een situatie verbeterd
geen.
Hey bedankt voor alle reacties.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Misschien veranderd het nog wel. Ik heb ook jaren minder behoefte gehad aan sociaal contact maar toen ik me realiseerde dat ik ouder werd en ik al die jaren het leuker had kunnen hebben maar ook bv. misschien nog maar 20x ofzo kerst kan vieren met mijn ouders ben ik mezelf gaan dwingen vaker het sociale op te zoeken. Dan ga ik soms alsnog met tegenzin maar vind ik het leuk als ik er ben en ben ik achteraf gelukkiger dat ik toch weer wat tijd heb geļnvesteerd in relaties onderhouden.
Dat hij daar geen zin in heeft.quote:Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
De feiten benoemen uitschelden noemen.quote:Op zondag 7 juni 2015 15:29 schreef Isis20 het volgende:
[..]
Ja dat vond ik ook al (al zijn het normaal mannen die dit soort dingen als 'zeikwijf' zeggen
Van iemand uitschelden is nog nooit een situatie verbeterd
Vervelend dat h\ij niet openstaat voor een gesprek. Het is namelijk toch iets wat je dwars zit en daar zou hij best naar mogen luisteren. Maar dat is natuurlijk wel afhankelijk van hoe je dat aanpakt. Hoe open je zo'n gesprek, TS? Als je meteen begint met verwijten snap ik dat hij er weinig zin in heeft en denkt dat jij hem met een schuldgevoel wil opzadelen.
Wees wel eerlijk tegen hem, maar ook redelijk. Probeer er achter te komen waarom die behoefte bij hem niet zo sterk is. Daar hoeft niet per se een psychologische of opvoedkundige reden achter te liggen. Misschien houdt hij er gewoon niet zo van. Dan zul je dat inderdaad moeten accepteren. Aan de andere kant denk ik dat je in een relatie best wel eens een familiebezoekje voor elkaar over moet hebben. Voor jou is het namelijk heel belangrijk en daar mag hij best rekening mee houden.
Wees wel eerlijk tegen hem, maar ook redelijk. Probeer er achter te komen waarom die behoefte bij hem niet zo sterk is. Daar hoeft niet per se een psychologische of opvoedkundige reden achter te liggen. Misschien houdt hij er gewoon niet zo van. Dan zul je dat inderdaad moeten accepteren. Aan de andere kant denk ik dat je in een relatie best wel eens een familiebezoekje voor elkaar over moet hebben. Voor jou is het namelijk heel belangrijk en daar mag hij best rekening mee houden.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Verschil tussen feiten en meningen niet wetenquote:
[..]
De feiten benoemen uitschelden noemen.
geen.
Been there done that, ik heb er ook zo eentje gehad. Je kunt zoals eerder gezegd je vriend niet veranderen, plus je weet ook niet of het erger zal worden of niet. De kans zit erin dat het een sleur zal worden. Weeg de voors en tegens eens af en bekijk of je de rest van je leven graag aan huis gekluisterd zit.quote:
Hey bedankt voor alle reacties.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Ik had er zelf na 6 jaar kluizenaars gedrag van zijn kant wel een beetje genoeg van en na heel veel wikken en wegen lekker weggegaan.
Hij voelt zich 24x7 moe?quote:
TS, je klinkt als een vreselijk vermoeiend persoon om bij in de buurt te zijn.
[..]
Dit zijn geen smoesjes, dit is gewoon hoe hij zich erbij voelt.
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden, maar mensen veranderen nu eenmaal niet, kijk maar naar je vriend.
klinkt meer als een zeikvent.
quote:
quote:
quote:
Sorry, maar ik moest een beetje lachen om dit topic.quote:
Op een serieuze toon: kun je niet doorvragen waarom hij sociale situaties vermijdt? Misschien voelt hij zich onzeker, misschien vindt hij deze mensen of het soort sociale gelegenheden niet interessant. Bijvoorbeeld dat hij liever een avond met een goede vriend filosofeert over het wel en wee van de wereld, dan dat hij aan tante Truus moet vragen hoe het met de kinderen is. Ik doe maar een suggestie.
Als je wil dat hij je aanraakt, dan is het misschien handiger om hem daartoe te verleiden, dan dat je het van hem vraagt. Bijvoorbeeld door je eens op te maken, voor hem te koken en hem aan de deur te begroeten als hij thuiskomt. Maar na vijf jaar met hem samen te zijn weet je dat misschien beter dan ik.
Jij snapt het tenminste, maar leg dat maar eens uit aan de gemiddelde fok!ker, een onbegonnen zaak.quote:
[..]
Been there done that, ik heb er ook zo eentje gehad. Je kunt zoals eerder gezegd je vriend niet veranderen, plus je weet ook niet of het erger zal worden of niet. De kans zit erin dat het een sleur zal worden. Weeg de voors en tegens eens af en bekijk of je de rest van je leven graag aan huis gekluisterd zit.
Ik had er zelf na 6 jaar kluizenaars gedrag van zijn kant wel een beetje genoeg van en na heel veel wikken en wegen lekker weggegaan.
[..]
Hij voelt zich 24x7 moe?
٩๏̯͡๏)۶
Even voor de duidelijkheid, ik heb zelf autisme en herken wel het 1 en ander in het verhaal van TS en mijn antwoord is dan ook vanuit mijn persoonlijke perspectief geschreven
@ undercover_lover (en rekening houdende met waarom onderstaande quote door moblo gemod is)
Als jullie het er beiden over eens kunnen zijn, dan is het zaak om naar een oplossing te gaan zoeken en uit jouw verhaal zou autisme idd een rol kunnen spelen..maar dat is iets wat niemand op dit forum voor jou/jullie kan vastleggen, daarvoor zouden jullie denk ik beter bij bijvoorbeeld de huisarts aan kunnen kloppen.
Maar ik kan ook goed begrijpen waarom hij aan zoiets niet mee zou willen werken en je hebt het al een beetje benoemd, namelijk dat hij het gevoel kan krijgen dat -hij- de schuldige is, terwijl het heel goed mogelijk is dat hij net zo machteloos is (wat zijn moeheid etc betreft) als jijzelf bent.
Wat het stukje "accepteren of weggaan" betreft, daar zit wel weer een kern van waarheid in, maar overleg eerst met je partner (of huisarts, of whatever), want anders gooien jullie misschien een 5 jarige relatie te makkelijk weg (waar je achteraf ook weer spijt van zou kunnen krijgen).
[ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 07-06-2015 20:58:44 ]
@ undercover_lover (en rekening houdende met waarom onderstaande quote door moblo gemod is)
Ten eerste is het belangrijk als jullie beiden het erover eens kunnen worden dat dit (doelend op de OP van TS) een probleem voor jullie beiden is (het is wel duidelijk dat het voor jou een probleem is, voor jouw partner zal het misschien niet duidelijk zijn, maar het zou al helpen als hij onderkent dat zijn gedrag (ook al kan het nog zo waar zijn dat hij idd te moe is etc enz) voor jullie ook problematisch is.quote:
-we gaan niet overal met "diagnoses" strooien, doei-
Als jullie het er beiden over eens kunnen zijn, dan is het zaak om naar een oplossing te gaan zoeken en uit jouw verhaal zou autisme idd een rol kunnen spelen..maar dat is iets wat niemand op dit forum voor jou/jullie kan vastleggen, daarvoor zouden jullie denk ik beter bij bijvoorbeeld de huisarts aan kunnen kloppen.
Zolang jullie niet weten wat er aan de hand is, kunnen jullie er verder ook niks mee.quote:
Hey bedankt voor alle reacties.
Accepteren of weggaan dus.
Ik praat er wel over met hem maar dan zegt hij dat ik hem een schuldgevoel probeer aan te praten, en loopt hij vervolgens weg.
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Maar ik kan ook goed begrijpen waarom hij aan zoiets niet mee zou willen werken en je hebt het al een beetje benoemd, namelijk dat hij het gevoel kan krijgen dat -hij- de schuldige is, terwijl het heel goed mogelijk is dat hij net zo machteloos is (wat zijn moeheid etc betreft) als jijzelf bent.
Wat het stukje "accepteren of weggaan" betreft, daar zit wel weer een kern van waarheid in, maar overleg eerst met je partner (of huisarts, of whatever), want anders gooien jullie misschien een 5 jarige relatie te makkelijk weg (waar je achteraf ook weer spijt van zou kunnen krijgen).
[ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 07-06-2015 20:58:44 ]
Kom op zeg.. waarom zou zij hem moeten verleiden om haar aan te raken?quote:
[..]
[..]
[..]
[..]
Sorry, maar ik moest een beetje lachen om dit topic.
Op een serieuze toon: kun je niet doorvragen waarom hij sociale situaties vermijdt? Misschien voelt hij zich onzeker, misschien vindt hij deze mensen of het soort sociale gelegenheden niet interessant. Bijvoorbeeld dat hij liever een avond met een goede vriend filosofeert over het wel en wee van de wereld, dan dat hij aan tante Truus moet vragen hoe het met de kinderen is. Ik doe maar een suggestie.
Als je wil dat hij je aanraakt, dan is het misschien handiger om hem daartoe te verleiden, dan dat je het van hem vraagt. Bijvoorbeeld door je eens op te maken, voor hem te koken en hem aan de deur te begroeten als hij thuiskomt. Maar na vijf jaar met hem samen te zijn weet je dat misschien beter dan ik.
Lijkt mij dat zoiets vanzelf moet gaan, of juist niet en dat niemand daar dan moeite mee heeft.
Moet ze er ook nog rekening mee houden of het zomer is of niet als ze hem gaat verleiden? het kan namelijk soms best warm zijn.
Hoef je toch niks te zeggen? Moeten ze aan hem vragen.quote:
Ik weet ook gewoon niet wat ik tegen mensen moet zeggen. Bijvoorbeeld tegen de buren als ze ons een keer op de koffie vragen. Of tegen m'n moeder als ze ons uitnodigt voor kerst.
Ik ben zelf ook introverter geworden met de jaren. Ik hoef al die bullshit niet, die verplichte nummertjes. Dus m'n vriendin is daar soms ook teleurgesteld in.
Ik vind dat je je vriend niet accepteert zoals hij is. Het is een introvert en hij krijgt kennelijk geen energie van die sociale gelegenheden. En dat is okay, toch?
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
quote:
Ik had je willen aanraden om te proberen minder een zeikwijf te worden
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
ik denk dat je afspraken met je vriend moet maken. Uitleggen dat jij niet aan iedereen nee wil verkopen, en dat sommige dingen "erbij horen", zoals kerst bij je ouders.
Bezoeken bij kennissen zou ik dan laten varen als een soort compromis.
Bezoeken bij kennissen zou ik dan laten varen als een soort compromis.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
Zo ongeveer alles wat in deze post staat lijkt me erg nuttig en waar ja.quote:
Even voor de duidelijkheid, ik heb zelf autisme en herken wel het 1 en ander in het verhaal van TS en mijn antwoord is dan ook vanuit mijn persoonlijke perspectief geschreven
@ undercover_lover (en rekening houdende met waarom onderstaande quote door moblo gemod is)
[..]
Ten eerste is het belangrijk als jullie beiden het erover eens kunnen worden dat dit (doelend op de OP van TS) een probleem voor jullie beiden is (het is wel duidelijk dat het voor jou een probleem is, voor jouw partner zal het misschien niet duidelijk zijn, maar het zou al helpen als hij onderkent dat zijn gedrag (ook al kan het nog zo waar zijn dat hij idd te moe is etc enz) voor jullie ook problematisch is.
Als jullie het er beiden over eens kunnen zijn, dan is het zaak om naar een oplossing te gaan zoeken en uit jouw verhaal zou autisme idd een rol kunnen spelen..maar dat is iets wat niemand op dit forum voor jou/jullie kan vastleggen, daarvoor zouden jullie denk ik beter bij bijvoorbeeld de huisarts aan kunnen kloppen.
[..]
Zolang jullie niet weten wat er aan de hand is, kunnen jullie er verder ook niks mee.
Maar ik kan ook goed begrijpen waarom hij aan zoiets niet mee zou willen werken en je hebt het al een beetje benoemd, namelijk dat hij het gevoel kan krijgen dat -hij- de schuldige is, terwijl het heel goed mogelijk is dat hij net zo machteloos is (wat zijn moeheid etc betreft) als jijzelf bent.
Wat het stukje "accepteren of weggaan" betreft, daar zit wel weer een kern van waarheid in, maar overleg eerst met je partner (of huisarts, of whatever), want anders gooien jullie misschien een 5 jarige relatie te makkelijk weg (waar je achteraf ook weer spijt van zou kunnen krijgen).
Deze hele situatie betekent echt niet dat TS "een zeikwijf" is en het betekent net zo min dat haar vriend "een aansteller/zeikvent" is.
Undercover_lover: Als het echt een groot probleem is kun je altijd voorzichtig bij hem aankaarten om eens naar een psycholoog te gaan. Nou is dat wel een vrij forse step (wat hem ook gelijk het idee kan geven dat je hem aanvalt), dus kun je niet eerst nadenken hoe groot het probleem nou echt is voor je als hij niet meegaat "op visite bij de buren"?
Is een compromis geen optie? Dat je bijvoorbeeld niet naar iemand thuis gaat, maar met iemand afspreekt om ergens een kopje koffie te drinken? Dan is de "druk" om er uren te blijven ook gelijk minder groot. Zelf vind ik het op zich niet heel erg om mee te gaan, maar ik zou het vreselijk vinden om ergens de halve middag te "moeten" zitten, dan heb ik het toch echt wel gezien. Zoals hierboven als voorbeeld genoemd, ik ben wel vrij snel klaar met vragen naar de studie van de kinderen van de buren van tante Miep.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Als ik ergens heen wil, dan ga ik gewoon alleen. En als mensen me vragen waarom mijn vriend niet mee is dan zeg ik dat dat domweg zijn ding niet is en ze het hem anders zelf maar moeten vragen. Ik ben niet z'n moeder of zo en we zijn geen Siamese Tweeling. Hij hoeft niet met me mee als hij dat niet wil. Dat was in het begin wel wennen, maar inmiddels heb ik het volledig geaccepteerd. Nu mijn omgeving nog
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik ben zo blij met mijn nieuwe dat ze me los laat in dit soort dingen, en zelf alleen gaat als ze zo graag wil. Ik ga gewoon alleen al uit respect daarvoor; vaker mee dan dat ik wil.
Lambo of Rekt
Ik wil wel even reageren op wat het compromissen maken voor bezoeken betreft: Zelf zou ik het zo doen: Ik ga wel mee, maar zodra ik merk dat ik moe of overprikkeld begin te raken, wil ik me wel eventjes terug kunnen trekken (bijvoorbeeld even slapen/ afzonderen achter pc of op balkon of in de tuin/ even een wandeling maken buiten (kan ik eventueel gelijk even naar de supermarkt voor een snelle boodschap voor het geval de suiker op is oid 
) of desnoods met 1 van de bezochten samen een wandeling maken (maar de rest van de bezochten samen met de partner wel even achter laten).
) of desnoods met 1 van de bezochten samen een wandeling maken (maar de rest van de bezochten samen met de partner wel even achter laten).
heywoodu
Van bijna dood tot olympiėr:
quote:
Ik wil wel even reageren op wat het compromissen maken voor bezoeken betreft: Zelf zou ik het zo doen: Ik ga wel mee, maar zodra ik merk dat ik moe of overprikkeld begin te raken, wil ik me wel eventjes terug kunnen trekken (bijvoorbeeld even slapen/ afzonderen achter pc of op balkon of in de tuin/ even een wandeling maken buiten (kan ik eventueel gelijk even naar de supermarkt voor een snelle boodschap voor het geval de suiker op is oid
Klinkt voor veel mensen gek denk ik, maar ik kan uit ervaring vertellen dat het zeer goed kan werken.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiėr in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Ik heb hier dan ook al jarenlang ervaring mee enzoquote:
[..]
Klinkt voor veel mensen gek denk ik, maar ik kan uit ervaring vertellen dat het zeer goed kan werken.
en ik kan (misschien in tegenstelling tot de gemiddelde autist) ook heel tactisch zijn
Wss is hij makkelijker met zijn collega's dan met jouw familie omdat die zijn collega's langer kent en/of vaker ziet. Niet echt raar wmb.
Hier dezelfde situatie. Ik ga gewoon alleen dan. Iemand met tegenzin meesleuren is niet iets wat ik zou willen.
Vind het tegenwoordig zelfs ongemakkelijk als hij wel een keer mee wil :-)
Vind het tegenwoordig zelfs ongemakkelijk als hij wel een keer mee wil :-)
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Herkenbaarquote:
Hier dezelfde situatie. Ik ga gewoon alleen dan. Iemand met tegenzin meesleuren is niet iets wat ik zou willen.
Vind het tegenwoordig zelfs ongemakkelijk als hij wel een keer mee wil :-)
Plus hij wil altijd weer zsm weg en dan kijkt hij me steeds aan met zo'n 'gaan we al?' blik. Zonder hem kan ik tenminste zo lang blijven als ik zelf wil.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik vraag op voorhand hoelang hij wil blijven en hou me eraan. En hij neemt zijn tablet en hoofdtelefoon mee om zich af te sluiten indien nodig.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik herken mezelf wel een beetje in de rol van "vriend" van de TS, maar dan wel iets meer omgang met vrienden etc. Omgaan met vrienden vind ik hartstikke leuk, biertje drinken in pub, voetbal kijken, filmpje pakken of wat eten en een enkele keer uitgaan is prima. Echter geforceerd moeten omgaan met vrienden/familie/kennissen van vriendin vind ik verschrikkelijk. Bij mij ligt het vooral aan het feit dat ik gewoon niet heel veel mensen interessant vind en het me heel veel moeite (lees: energie) kost om met die mensen om te gaan. Ik ben ook niet heel sociaal nee, vind ik dat een probleem? Nee. Vindt mijn vriendin dat een probleem? Niet echt, al wil ze soms wel eens dat ik iets "socialer" doe tegen haar familie/vrienden/kennissen, dus soms doe ik dat dan ook 
.
Wel ben ik enorm fan van intimiteit met vriendin!
.Wel ben ik enorm fan van intimiteit met vriendin
!
Ik weet niet of ik respect voor je moet hebben dat je al 5 jaar een vriend hebt die zo is of dat ik treurig moet zijn.
Maar goed van de andere kant kunnen vrouwen soms ook nogal zeuren, ik weet niet hoe jij tegen hem doet verder.
Ik zou wel aannemen dat het vooral aan hem ligt als hij zelf dingen zegt als 'ik doe maar gewoon alsof' en als hij al moeite heeft met een kopje koffie zeg maar.
Wil je dat hij de vader wordt van je kinderen kan je je afvragen.
Maar goed van de andere kant kunnen vrouwen soms ook nogal zeuren, ik weet niet hoe jij tegen hem doet verder.
Ik zou wel aannemen dat het vooral aan hem ligt als hij zelf dingen zegt als 'ik doe maar gewoon alsof' en als hij al moeite heeft met een kopje koffie zeg maar.
Wil je dat hij de vader wordt van je kinderen kan je je afvragen.
Fylax is op televisie geweest
Het komt allemaal neer op dat ene:
Een relatie is geven en nemen.
Een relatie is geven en nemen.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Gewoon puur interesse hoorquote:
Als ik ergens heen wil, dan ga ik gewoon alleen. En als mensen me vragen waarom mijn vriend niet mee is dan zeg ik dat dat domweg zijn ding niet is en ze het hem anders zelf maar moeten vragen. Ik ben niet z'n moeder of zo en we zijn geen Siamese Tweeling. Hij hoeft niet met me mee als hij dat niet wil. Dat was in het begin wel wennen, maar inmiddels heb ik het volledig geaccepteerd. Nu mijn omgeving nog
maar vindt je dat niet heel erg vervelend? om altijd alles alleen te moeten doen. Natuurlijk kun je afzonderlijk dingen doen, maar naar familie/feestjes/dagjes weg is het samen toch veel gezelliger? wat doe je anders nog samen dan samenwonen?
Vorige week zaterdag was mijn moeder jarig: was hij gewoon bij aanwezig. Afgelopen vrijdag een bruiloft: ook gewoon meequote:
Gewoon puur interesse hoor
Dus nee, dat soort gelegenheden is hij gewoon aanwezig. Maar als een vriendin die 3 kleine kinderen heeft jarig is, mooi dat hij dan niet mee gaat. En 'op visite' gaan hoef ik ook nooit voor te stellen, gaat niet gebeuren. Hij gaat wel zelf naar vrienden of die komen hier.En ja, ik vind het vervelend. Maar het went. Geven en nemen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ah oke, dan begreep ik het verkeerdquote:
[..]
Vorige week zaterdag was mijn moeder jarig: was hij gewoon bij aanwezig. Afgelopen vrijdag een bruiloft: ook gewoon mee
En ja, ik vind het vervelend. Maar het went. Geven en nemen.
Ik dacht dat je gewoon alles alleen deed.
Hier ben ik weer.
Misschien ben ik te verwijtend naar hem geweest. Gisteren nog eens een poging tot gesprek gedaan. Komt erop neer dat de omgang met klanten puur zakelijk is, collega's zijn vertrouwd en verder heeft hij gewoon geen behoefte aan mensen. Toen wij elkaar net kende was hij nog schuwer (weet geen ander woord), ook naar mij toe. Dus hij boekt al vooruitgang.
Ik weet niet of hij autisme heeft. Hij zou zich daar niet op willen laten testen.
Toevallig wilde hij gisteren opeens vrijen want ''het is alweer even geleden'' en ik had een nogal zomerse outfit aan. Hij wil het liefste zelf initiatief nemen, of dat ik het heeel subtiel aanpak, maar daar heb ik niet altijd het geduld voor.
Misschien ben ik te verwijtend naar hem geweest. Gisteren nog eens een poging tot gesprek gedaan. Komt erop neer dat de omgang met klanten puur zakelijk is, collega's zijn vertrouwd en verder heeft hij gewoon geen behoefte aan mensen. Toen wij elkaar net kende was hij nog schuwer (weet geen ander woord), ook naar mij toe. Dus hij boekt al vooruitgang.
Ik weet niet of hij autisme heeft. Hij zou zich daar niet op willen laten testen.
Toevallig wilde hij gisteren opeens vrijen want ''het is alweer even geleden'' en ik had een nogal zomerse outfit aan. Hij wil het liefste zelf initiatief nemen, of dat ik het heeel subtiel aanpak, maar daar heb ik niet altijd het geduld voor.
Zulke mensen heb je ook idd die minder constant met andere mensen opgescheept hoeven te zitten.quote:
Hier ben ik weer.
Misschien ben ik te verwijtend naar hem geweest. Gisteren nog eens een poging tot gesprek gedaan. Komt erop neer dat de omgang met klanten puur zakelijk is, collega's zijn vertrouwd en verder heeft hij gewoon geen behoefte aan mensen. Toen wij elkaar net kende was hij nog schuwer (weet geen ander woord), ook naar mij toe. Dus hij boekt al vooruitgang.
Ik weet niet of hij autisme heeft. Hij zou zich daar niet op willen laten testen.
Toevallig wilde hij gisteren opeens vrijen want ''het is alweer even geleden'' en ik had een nogal zomerse outfit aan. Hij wil het liefste zelf initiatief nemen, of dat ik het heeel subtiel aanpak, maar daar heb ik niet altijd het geduld voor.
Hoe vaak hebben/hadden jullie seks eigenlijk?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Het zit misschien wel in de genen.
Als ik zijn broer als voorbeeld neem; in de 30, woont nog thuis, geen vriendin, geen vrienden, gaat er zelden op uit..
[ Bericht 16% gewijzigd door undercover_lover op 08-06-2015 16:54:49 ]
Als ik zijn broer als voorbeeld neem; in de 30, woont nog thuis, geen vriendin, geen vrienden, gaat er zelden op uit..
[ Bericht 16% gewijzigd door undercover_lover op 08-06-2015 16:54:49 ]
1x per week ongeveer.quote:
[..]
Zulke mensen heb je ook idd die minder constant met andere mensen opgescheept hoeven te zitten.
Hoe vaak hebben/hadden jullie seks eigenlijk?
Voor mij zou om de dag ideaal zijn.
Al lezende krijg ik in de indruk dat deze relatie niet lang meer stand zal houden.quote:
[..]
1x per week ongeveer.
Voor mij zou om de dag ideaal zijn.
Maar goed ik basseer me natuurlijk louter op dit topic, dus misschien zit ik er compleet naast.
٩๏̯͡๏)۶
Hij wil maar 1x in de week?quote:
[..]
1x per week ongeveer.
Voor mij zou om de dag ideaal zijn.
wel erg weinig, ja. Speelt daar niet iets in mee dat ie daar ergens onzeker van word ofzo?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Gemiddeld hč. Als we op vakantie gaan is het vaker. Is dat weinig als je wat langer samen bent?quote:
[..]
Hij wil maar 1x in de week?
Als we het doen is het wel erg lekker. Hij komt niet onzeker over.
Misschien als je al jaaaaren samen bent dat het wel normaal is, daar kan ik niet over meepraten.quote:
[..]
Gemiddeld hč. Als we op vakantie gaan is het vaker. Is dat weinig als je wat langer samen bent?
Als we het doen is het wel erg lekker. Hij komt niet onzeker over.
Al hoor ik van bekenden/vrienden nooit dat ze het zo weinig doen. Ook een koppel die al 8 jaar samen is en al 6 jaar samen woont.
Wij doen het ook nog dagelijks...
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
op een gegeven moment moet je wel volwassen worden en dat houdt in dat je af en toe dingen doet voor je partner waar je zelf niet 100% achter staat, geven en nemen, maar ja in de ogen van velen ben je dan een slappeling en zit je liever thuis stoer in je eigen gelijk... Maar deze relatie klinkt en beetje uit balans
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik probeer er geen waardeoordeel op te plakken, maar te werken met de situatie zoals deze is, want blijkbaar is ze nog niet gefrustreerd genoeg om hem te dumpen en er tegen in gaan door te zeggen dat hij niet zo moet zeuren gaat niet het gewenste gedrag opleveren. Wat stel jij voor?quote:
[..]
Kom op zeg.. waarom zou zij hem moeten verleiden om haar aan te raken?
Lijkt mij dat zoiets vanzelf moet gaan, of juist niet en dat niemand daar dan moeite mee heeft.
Moet ze er ook nog rekening mee houden of het zomer is of niet als ze hem gaat verleiden? het kan namelijk soms best warm zijn.
Dingen die moeten is meer voor het werk en of je een kind hebt waar aan reguliere zaken zitten.quote:
ik denk dat je afspraken met je vriend moet maken. Uitleggen dat jij niet aan iedereen nee wil verkopen, en dat sommige dingen "erbij horen", zoals kerst bij je ouders.
Bezoeken bij kennissen zou ik dan laten varen als een soort compromis.
Daar komt het op neer, lijkt me. Beide kanten moeten iets inleveren.quote:
Op Ik kan je vriend heel goed begrijpen want ik ben zelf ook een beetje zo. Ik kįn prima sociaal zijn, maar dat ervaar ik vaak (zeker in zakelijke relaties) als een soort acteerwerk wat heel vermoeiend kan zijn. Sommige mensen hebben daar compleet geen last van maar ik moet bijvoorbeeld na een lange dag op m'n werk omringd met collega's na het thuiskomen eerst even een uurtje niets doen om bij te komen. Om dan daarnaast ook nog eens te gaan "acteren" in je vrije tijd kan dan als erg storend ervaren worden, hoe graag je ook je partner een plezier wilt doen.
Ik zou op een dag 8 uur lang kunnen sporten en dan s'avonds zonder moe te zijn lekker uit kunnen gaan en sociaal zijn, geen probleem. Maar als ik op een dag 5 uurtjes "zakelijkheid" uit moet dragen en gedwongen sociaal moet zijn met mensen waar ik misschien helemaal niet dol op ben ik in de avond compleet uitgeteld en niets meer waard. Zelfs de beste vrienden waar ik zonder problemen een paar weken mee op vakantie kan gaan heb ik dan totaal geen behoefte meer aan.
Anderzijds zou ik die tegenzin ook opzij zetten omdat ik wel degelijk ook voldoening haal uit het plezieren van mijn partner. Uiteindelijk ben ik gelukkig als zij gelukkig is.
Maargoed, zoals gezegd klinkt het vooral uit balans. Jij hebt duidelijk niet mijn en je vriendjes "stress" als gevolg van sociaal contact en dus is het allicht voor jou moeilijk om je in te leven in zijn gevoelswereld. Uiteindelijk zullen jullie er samen uit moeten komen en daarvoor moeten jullie allebei wat water bij de wijn doen. Blijven praten lijkt me de conclusie.
Conscience do cost.
Daar is geen formule voor, je hoort samen een middenweg hierin te vinden. Ook als je wat langer samen bent..quote:
[..]
Gemiddeld hč. Als we op vakantie gaan is het vaker. Is dat weinig als je wat langer samen bent?
Hoe komt het dat het op vakantie wel vaker gebeurt?
Goede temperatuur? Geen energieslurpende baan?
Wat ik zou voorstellen is weggaan, maar dat is meer wat ik zelf zou doen. Je moet niet iemand willen veranderen. 1 van de twee gaat hier sowieso niet krijgen van degene wilt. Of zij zal het moeten accepteren of hij geeft toe en gaat 'gezellig' met z'n lange gezicht mee op de koffie.quote:
[..]
Ik probeer er geen waardeoordeel op te plakken, maar te werken met de situatie zoals deze is, want blijkbaar is ze nog niet gefrustreerd genoeg om hem te dumpen en er tegen in gaan door te zeggen dat hij niet zo moet zeuren gaat niet het gewenste gedrag opleveren. Wat stel jij voor?
Relaxte stemming, meer tijd en energie, meer op elkaar gericht..quote:
[..]
Daar is geen formule voor, je hoort samen een middenweg hierin te vinden. Ook als je wat langer samen bent..
Hoe komt het dat het op vakantie wel vaker gebeurt?
Goede temperatuur? Geen energieslurpende baan?
Ik zou het niet uitmaken alleen omdat hij geen trek heeft in visite en feestjes. Heb er geen moeite mee om alleen ergens heen te gaan, heb dat vaak genoeg gedaan. Maar er is toch iets van schaamte omdat hij niet mee gaat. Al moet ik zeggen dat het nu minder is omdat ik hier lees dat er meer mensen zo zijn. Dacht dat hij een uitzondering was.
Het speelt ook mee dat ik zelf meer vrienden zou willen hebben. En dat gaat makkelijker als hij ook openstaat voor nieuwe contacten.
Dat we niet even vaak zin hebben is jammer. Maar het is niet dat ik zwaar gefrustreerd ben. Als ik vaker wil help ik mezelf wel. Ik lees wel eens verhalen van stellen die het maximaal 1x per maand doen (omdat 1 van de 2 niet wil), kijk dan zou ik opstappen.
Het speelt ook mee dat ik zelf meer vrienden zou willen hebben. En dat gaat makkelijker als hij ook openstaat voor nieuwe contacten.
Dat we niet even vaak zin hebben is jammer. Maar het is niet dat ik zwaar gefrustreerd ben. Als ik vaker wil help ik mezelf wel. Ik lees wel eens verhalen van stellen die het maximaal 1x per maand doen (omdat 1 van de 2 niet wil), kijk dan zou ik opstappen.
Zou je dit thuis wat meer voor elkaar kunnen creėren?quote:
[..]
Relaxte stemming, meer tijd en energie, meer op elkaar gericht..
Waarom schaam je je?quote:
Ik zou het niet uitmaken alleen omdat hij geen trek heeft in visite en feestjes. Heb er geen moeite mee om alleen ergens heen te gaan, heb dat vaak genoeg gedaan. Maar er is toch iets van schaamte omdat hij niet mee gaat. Al moet ik zeggen dat het nu minder is omdat ik hier lees dat er meer mensen zo zijn. Dacht dat hij een uitzondering was.
Deze begrijp ik niet helemaal. Wat heeft hij met eventuele nieuwe contacten van jou te maken?quote:Het speelt ook mee dat ik zelf meer vrienden zou willen hebben. En dat gaat makkelijker als hij ook openstaat voor nieuwe contacten.
Hij is wie hij is en je moet hem wat dat betreft in zijn waarde laten lees ik hier een paar keer. Maar omgedraaid, zou hij zich ook niet wat aan kunnen passen aan de wensen en behoeften van de mensen in zijn omgeving? Zijn vriendin, (schoon)familie in elk geval. Ik heb ook niet altijd evenveel zin in bij de schoonfamilie langs te gaan e.d. maar ik weet hoeveel waarde zij eraan hechten, dus doe ik het. Minder vaak dan zij zouden willen, maar dat is dan de middenweg. Ik vind het eigenlijk een beetje asociaal zelfs om maar te zeggen 'ik wil dit niet dus ik doe het niet' en dat vriendinlief het dan met de consequenties te stellen heeft; mensen die niet begrijpen waarom hij niet meegaat of het zelfs vreemd vinden, en zijzelf die het gezelliger vindt om samen wat meer contacten op te doen.
Ben er dus helemaal voor dat hij mag aangeven dat het 'z'n ding niet is', maar ben van mening dat hij zich ook wel wat mag aanpassen aan wat andere mensen prettig/onprettig vinden.
Ben er dus helemaal voor dat hij mag aangeven dat het 'z'n ding niet is', maar ben van mening dat hij zich ook wel wat mag aanpassen aan wat andere mensen prettig/onprettig vinden.
The rock candy's melted, only diamonds now remain
Hoe ouder je wordt, des te meer gezamenlijke vrienden mensen hebben valt mij op.. Beetje ouderwets als je het mij vraagtquote:
[..]
Zou je dit thuis wat meer voor elkaar kunnen creėren?
[..]
Waarom schaam je je?
[..]
Deze begrijp ik niet helemaal. Wat heeft hij met eventuele nieuwe contacten van jou te maken?
Vriendinnen en kennissen willen vaak met zn vieren afspreken. (Hoeft voor mij ook niet per se.)quote:
[..]
Zou je dit thuis wat meer voor elkaar kunnen creėren?
Goed punt, daar ga wat mee doen.
[..]
Waarom schaam je je?
Omdat andere mensen zich afgewezen kunnen voelen en/of hem raar vinden.
[..]
Deze begrijp ik niet helemaal. Wat heeft hij met eventuele nieuwe contacten van jou te maken?
Nieuwe vrienden maken die er ook zo over denken dus..quote:
[..]
Vriendinnen en kennissen willen vaak met zn vieren afspreken. (Hoeft voor mij ook niet per se.)
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
Jemig, ik zou ook zo geen oplossing wetenquote:
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
Mijn vriend gaat godzijdank nog net wel mee naar dat soort belangrijke gebeurtenissen. Verjaardagen en dergelijke dus zelden.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik vind een huwelijk emotionele onzin maar ben bereid om dat opzij te zetten voor m'n eventuele vriendin ja
Bovendien: Gratis booze.
Bovendien: Gratis booze.
Conscience do cost.
Ik ben zelf ook introvert, al heb ik het niet zo erg als jouw vriend.
De hekel aan verjaardagen en gezelschap herken ik wel. Introverte mensen zijn doorgaans niet goed in het over koetjes en kalfjes praten met mensen die ze niet of nauwelijks kennen. Verder kost het veel energie om vriendschappen op te bouwen, alleen zijn is de manier voor introverte mensen op zich weer op te laden.
Heb zelf ook geen echte vrienden, besteedt mijn tijd liever aan bij mijn vriendin zijn.
De hekel aan verjaardagen en gezelschap herken ik wel. Introverte mensen zijn doorgaans niet goed in het over koetjes en kalfjes praten met mensen die ze niet of nauwelijks kennen. Verder kost het veel energie om vriendschappen op te bouwen, alleen zijn is de manier voor introverte mensen op zich weer op te laden.
Heb zelf ook geen echte vrienden, besteedt mijn tijd liever aan bij mijn vriendin zijn.
Tiocfaidh įr lį!
We are the pride of the North!
We are the pride of the North!
Dat vind ik dan best asociaal van je vriend, tenzij er echt een hele goede reden is natuurlijk. Maar ik neem aan dat hij gewoon geen zin heeft? Kan me voorstellen dat je je dan aardig in de steek gelaten voelt.quote:
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
٩๏̯͡๏)۶
Als hij een beetje fatsoenlijk is en beseft dat het voor jou prettig is dat hij mee gaat, dan hoort hij dat toch ook gewoon te doen.quote:
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
Ik denk dat je dat gewoon moet eisen van hem. Een relatie bestaat immers uit geven en nemen en soms moet je iets voor de ander over hebben wat je misschien zelf niet zo leuk vind.
Zo niet, dan is het gewoon een hufter.
Wat je hierboven zegt valt mij op. Er spreekt niet echt waardering uit voor hem omdat je hem vergelijkt met enkele zeer negatieve kenmerken van zijn broer.quote:Op maandag 8 juni 2015 16:42 schreef undercover_lover het volgende:
Het zit misschien wel in de genen.
Als ik zijn broer als voorbeeld neem; in de 30, woont nog thuis, geen vriendin, geen vrienden, gaat er zelden op uit..
Als je deze houding ook maar licht meeneemt in interactie met hem dan kan ik me voorstellen dat hij ook niet bepaald zin heeft in sociaal contact met jouw familie.
Verder herken ik me wel enigszins in jouw vriend.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
En waar houdt dat mogen eisen dan op?quote:
[..]
Als hij een beetje fatsoenlijk is en beseft dat het voor jou prettig is dat hij mee gaat, dan hoort hij dat toch ook gewoon te doen.
Ik denk dat je dat gewoon moet eisen van hem. Een relatie bestaat immers uit geven en nemen en soms moet je iets voor de ander over hebben wat je misschien zelf niet zo leuk vind.
Zo niet, dan is het gewoon een hufter.
Want op een slappe dweil zit ook niemand te wachten.
Tot op zekere hoogte uiteraard.quote:
[..]
En waar houdt dat mogen eisen dan op?
Want op een slappe dweil zit ook niemand te wachten.
Maar als iets echt belangrijk is voor je vriendin, dan doe je dat toch gewoon?
Andersom verwacht hij waarschijnlijk hetzelfde.
Eigenlijk zou je niks te eisen moet hebben, want ieder normaal persoon gaat gewoon mee naar de bruiloft van de beste vriendin van je partner. Je bent wel echt een lul als je zoiets overslaat.quote:
[..]
En waar houdt dat mogen eisen dan op?
Want op een slappe dweil zit ook niemand te wachten.
٩๏̯͡๏)۶
Eisenquote:
[..]
Als hij een beetje fatsoenlijk is en beseft dat het voor jou prettig is dat hij mee gaat, dan hoort hij dat toch ook gewoon te doen.
Ik denk dat je dat gewoon moet eisen van hem. Een relatie bestaat immers uit geven en nemen en soms moet je iets voor de ander over hebben wat je misschien zelf niet zo leuk vind.
Zo niet, dan is het gewoon een hufter.
rot op. Omdat partner zich druk maakt om wat een ander denkt moet ze eisen dat ie mee gaat. Want daar gaat het om, wat een ander ervan denkt als ze alleen komt. Lekker boeiend, gewoon schijt aan hebben.
Ik eis helemaal niks van hem en ik ga ook gewoon alleen. Helaas ben ik echter ook niet perfect en vind ik het dus wel vervelend om alleen te moeten gaan. Is het zielig dat ik het me aantrek wat anderen van mij vinden? Waarschijnlijk wel ja, maar toch voel ik het zo.
Ook vind ik eigenlijk gewoon dat als iets heel belangrijk is voor mij, hij het eigenlijk maar gewoon te doen heeft. In een relatie is het geven en nemen hoor. Ik zeur ook niet als ik eindelijk eens een vrije dag heb, maar hij net een of andere game quest heeft gepland, dan trek ik ook m'n eigen plan, dus hij kan heus wel eens een dagje opofferen om iets te doen wat ik belangrijk vind.
Hij heeft overigens bijna geen vrienden en gamet liever. Ook heeft hij van familie eigenlijk alleen zijn ouders nog, dus andersom zijn er eigenlijk nooit dat soort 'gelegenheden'. Anders zou ik met alle liefde meegaan, want voor mij zijn familie en vrienden belangrijk en dat soort dingen doe ik graag voor hem, maargoed.
Ook vind ik eigenlijk gewoon dat als iets heel belangrijk is voor mij, hij het eigenlijk maar gewoon te doen heeft. In een relatie is het geven en nemen hoor. Ik zeur ook niet als ik eindelijk eens een vrije dag heb, maar hij net een of andere game quest heeft gepland, dan trek ik ook m'n eigen plan, dus hij kan heus wel eens een dagje opofferen om iets te doen wat ik belangrijk vind.
Hij heeft overigens bijna geen vrienden en gamet liever. Ook heeft hij van familie eigenlijk alleen zijn ouders nog, dus andersom zijn er eigenlijk nooit dat soort 'gelegenheden'. Anders zou ik met alle liefde meegaan, want voor mij zijn familie en vrienden belangrijk en dat soort dingen doe ik graag voor hem, maargoed.
Als ik gratis drank en eten krijg (liever vlees dan vis) wil ik wel met je mee hoor. Puur platonisch natuurlijk.quote:
Herkenbaar verhaal. Volgende maand is de bruiloft van mijn beste vriendin en ik heb moeten zeggen dat ik alleen kom.
Ik moet zeggen dat ik het best vervelend vind. Omdat ik het fijn zou hebben gevonden om die dag met hem te delen, maar ook omdat ik het ergens best vervelend vind om daar alleen te zitten terwijl iedereen met z'n partner is.
Ik ben er iig nog niet aan uit wat ik ermee aanmoet, dus als je een wonderoplossing hebt laat het maar weten
"Pools are perfect for holding water"
Eh, nee. Zij zou het fijn vinden om samen te gaan. Dat alleen zou al reden genoeg moeten zijn om af en toe die tegenzin opzij te zetten. Daar lijkt geen enkele sprake van bij de vriend van TS.quote:Op vrijdag 12 juni 2015 16:05 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Eisen
"Pools are perfect for holding water"
Ja kijk .. daar wordt het dan wel weer lastig. Ik bedoel ... iets eisen is ook weer zoiets ... Dan voelt de ander zich helemaal gedwongen. Maar ja ... in hoeverre mag je dingen eisen wanneer de ander daar niet uit zichzelf toe bereid is?quote:
Ik eis helemaal niks van hem en ik ga ook gewoon alleen. Helaas ben ik echter ook niet perfect en vind ik het dus wel vervelend om alleen te moeten gaan. Is het zielig dat ik het me aantrek wat anderen van mij vinden? Waarschijnlijk wel ja, maar toch voel ik het zo.
Ook vind ik eigenlijk gewoon dat als iets heel belangrijk is voor mij, hij het eigenlijk maar gewoon te doen heeft. In een relatie is het geven en nemen hoor. Ik zeur ook niet als ik eindelijk eens een vrije dag heb, maar hij net een of andere game quest heeft gepland, dan trek ik ook m'n eigen plan, dus hij kan heus wel eens een dagje opofferen om iets te doen wat ik belangrijk vind.
Hij heeft overigens bijna geen vrienden en gamet liever. Ook heeft hij van familie eigenlijk alleen zijn ouders nog, dus andersom zijn er eigenlijk nooit dat soort 'gelegenheden'. Anders zou ik met alle liefde meegaan, want voor mij zijn familie en vrienden belangrijk en dat soort dingen doe ik graag voor hem, maargoed.
Lastig ...
"Pools are perfect for holding water"
Bij zoiets als een kerstdiner of een bruiloft wordt naar mijn mening een kritische grens bereikt. Niet dat ik het probleem van de vriend van TS niet denk te begrijpen (ik ben immers een fokkerquote:
[..]
Ja kijk .. daar wordt het dan wel weer lastig. Ik bedoel ... iets eisen is ook weer zoiets ... Dan voelt de ander zich helemaal gedwongen. Maar ja ... in hoeverre mag je dingen eisen wanneer de ander daar niet uit zichzelf toe bereid is?
Lastig ...
). Het betreft bij Wolves en TS incidenten (zoals een bruiloft of met kerst dus, of lees ik het niet goed?) en ik kan me moeilijk voorstellen dat dat ene kerstdiner per jaar of die paar bruiloften per jaar zo'n taks op iemand trekken dat hij/zij daardoor overprikkeld of oververmoeid raakt.
Vind ik ook hoor.quote:
[..]
Bij zoiets als een kerstdiner of een bruiloft wordt naar mijn mening een kritische grens bereikt. Niet dat ik het probleem van de vriend van TS niet denk te begrijpen (ik ben immers een fokker
"Pools are perfect for holding water"
Even een update.
Mijn relatie is sinds enkele weken voorbij. Hij heeft de relatie verbroken omdat zijn gevoelens voor mij over waren, en daarna is hij verliefd geworden op een ander.
Natuurlijk ben ik verdrietig en boos geweest. Maar het is gek genoeg ook een opluchting. En ik kan het makkelijk accepteren. Omdat ik zelf ook vaak twijfels heb gehad. We zijn zo verschillend. En ik voelde me vaak eenzaam binnen onze relatie. Het is beter als we allebei onze eigen weg gaan.
Mijn relatie is sinds enkele weken voorbij. Hij heeft de relatie verbroken omdat zijn gevoelens voor mij over waren, en daarna is hij verliefd geworden op een ander.
Natuurlijk ben ik verdrietig en boos geweest. Maar het is gek genoeg ook een opluchting. En ik kan het makkelijk accepteren. Omdat ik zelf ook vaak twijfels heb gehad. We zijn zo verschillend. En ik voelde me vaak eenzaam binnen onze relatie. Het is beter als we allebei onze eigen weg gaan.
Geen happily ever after update, maar toch wel een positieve.
Succes op je eigen pad!
Succes op je eigen pad!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Sterkte ts.
Zelf snap ik nooit zo waarom mensen in een relatie zo naar elkaar toe willen groeien, lees als in: grote deels samen dezelfde activiteiten doen.
Hij heeft zijn sociale kring hij de zijne. Ik heb ook geen trek in haar familie en voel mij ook erg opgedrongen/opgelaten als ik daar naar toe zou moeten.
Zelf snap ik nooit zo waarom mensen in een relatie zo naar elkaar toe willen groeien, lees als in: grote deels samen dezelfde activiteiten doen.
Hij heeft zijn sociale kring hij de zijne. Ik heb ook geen trek in haar familie en voel mij ook erg opgedrongen/opgelaten als ik daar naar toe zou moeten.
-Er valt elke dag wel wat te klagen. :)
Waarschijnlijk putten alle werkdagen hem uit omdat hij elke dagen onder de mensen is (typisch introvert), in het weekend/avonden wil hij meer rust hebben om op te laden.quote:
Mijn vriend en ik zijn meer dan 5 jaar bij elkaar en wonen samen.
Ik ben zelf redelijk spontaan en sociaal. Maar mijn vriend is echt het tegenovergestelde. Het maakt me niet uit dat hij introvert is, maar soms heb ik serieuze twijfels over zijn gedrag. Zijn familie is net zo, en hij is vroeger gepest, misschien dat het daar vandaan komt.
Op zijn werk heeft hij veel collega's en klanten. Dan is hij heel sociaal maar hij geeft zelf aan dat hij doet alsof. Een enkele keer gaat hij met een groepje collega's weg en 1 collega is zijn beste vriend. Met die beste vriend onderneemt hij elke week wat.
Los daarvan wil hij niks van niemand weten. Hij gaat niet graag met mijn familie om (al vind hij ze wel aardig). Dus die komen als ik alleen thuis ben/ ik ga alleen naar ze toe. Als hij ze wel ziet doet hij normaal.
Feestjes en drukke evenementen zijn echt uit de boze. Dus daar vraag ik hem niet mee naartoe. Soms zeg ik tegen mensen dat hij gewoon niet zo sociaal is, en of ik alleen kan komen.
Maar hij wil niet eens de moeite nemen om op visite te gaan bij kennissen die ons uitnodigen. Allerlei smoesjes zoals; geen zin, te moe, ik ken ze niet, ik kan mezelf niet zijn. Maarja als je niet gaat leer je ze niet kennen ook. Ik voel me dan echt voor blok gezet. Ook speciale dagen als kerst of een jubileum van iets wil hij het liefste overslaan. Daar zeurt hij dan weken over zodat de lol voor mij er helemaal af is. De ene keer laat ik het gaan en de andere keer vind ik dat hij mee moet.
Hij is goed voor mij en we hebben veel plezier samen maar soms voel ik me eenzaam in onze relatie. Hij werkt erg veel waardoor ik vaak alleen thuis ben. Ik kan mezelf wel vermaken, maar leuk is anders.
Als we samen zijn en hij heeft stress of het is te warm dan raakt hij me niet aan. Ik heb meer behoefte aan knuffelen en intimiteit dan hij. Hij vindt me vaak opdringerig.
Ik vind het vooral moeilijk dat hij op zn werk en met zn eigen kennissen heel makkelijk is. Maar alles wat van mijn kant komt is teveel.
Wie herkend dit? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Probeer hem eens te overtuigen om eens mee te gaan naar een feestje/verjaardag en eens te praten met onbekenden. Als hij in een goede bui komt zal hij best zichzelf kunnen zijn, want dat kan hij op zijn werk ook.
Je moet in elk geval niet verwachten dat hij altijd mee gaat, maar af en toe moet zeker kunnen, of hij er nu moeite mee heeft of niet. Jullie zitten namelijk samen in een relatie, waar je rekening moet houden met elkaar. Hij houdt op dit moment alleen rekening met zichzelf.
E: laat maar, lees net je laatste post pas. Sterkte!
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Zelf vind ik het wel een prettig idee als ik prima met haar familie/vrienden kan opschieten (andersom zit dat gewoonlijk wel snor). Tuurlijk hoef ik niet persé beste maatjes te worden met iedereen van haar sociale kring (en al helemaal niet de deur daar plat te lopen), maar voor mij is toch optimaal als het allemaal wat lekkerder past en looptquote:
Sterkte ts.
Zelf snap ik nooit zo waarom mensen in een relatie zo naar elkaar toe willen groeien, lees als in: grote deels samen dezelfde activiteiten doen.
Hij heeft zijn sociale kring hij de zijne. Ik heb ook geen trek in haar familie en voel mij ook erg opgedrongen/opgelaten als ik daar naar toe zou moeten.
|
|
