“Een jaar lang heb ik hard gewerkt en gespaard voor een luxe vakantie naar Kos. Samen met mijn vrouw en kinderen een week lang naar een all-inclusive resort. Heerlijk relaxen op het strand en af en toe een excursie over het eiland. Maanden hebben we er naar uit gekeken. Helaas verliep onze reis niet zo mooi als we ons hadden voorgesteld. Het eiland zat vol vluchtelingen..”
Vraag een gemiddelde toerist naar bij terugkomst naar hun verblijf in Kos, dan verwacht ik het bovenstaande antwoord te horen. Mensen balen van hun bedorven vakantie. Echter verplaatsen zij zich niet in de situatie van de aanwezige vluchtelingen op Kos.
Het contrast op dit eiland is momenteel enorm groot. Er zijn reizigers om daar de vakantie van hun leven te vieren. Op hetzelfde moment liggen er vluchtelingen op straat. Mensen die niets, maar dan ook echt niets hebben.
Ik vind het verbazingwekkend dat de mens tegenwoordig zo egoïstisch kan zijn. Is het dan echt zo erg om één minder geslaagde vakantie te beleven? Dat terwijl er momenteel duizenden vluchtelingen zijn die hun hele leven kwijt zijn geraakt.
Het raakt mij diep om te lezen dat mensen kunnen zeuren over kleine ongemakken als een verpeste vakantie. Er komen nog zoveel jaren om vakantie te vieren. Voor de vluchtelingen is het nog maar een vraag of zij ooit een normaal leven kunnen leiden.
Wat ik graag zou willen zien is dat een toerist met deze ervaringen op Kos, in ziet wat hij of zij heeft. Dat wij het geluk hebben dat we in dit koude kikkerlandje zijn geboren. Natuurlijk is hier ook niet alles altijd even goed geregeld, maar in verhouding met wat er in de rest van de wereld gebeurt, mogen wij niet klagen.
Wat zou uw reactie zijn bij terugkomst van een dergelijke vakantie?