quote:Nu is het weer zo'n down, en het besef begint te komen dat dit niet werkt en ik eigenlijk ondanks dat ik het niet wil als een loopse teef achter hem aan hobbel.
Gisteravond zaten we met de groep bij elkaar namelijk en begon hij me af te kraken over mijn eetgewoontes. "Als er maar een klont vet inzit vind jij het lekker en groente en fruit eten ho maar" dit gebeurde wel vaker en ik had een borrel op en zei "tja bij mij zie je het niet, maargoed misschien heb je wel gelijk ik ben ook bij jou" was gewoon flauw dat ik steeds werd afgezeken. Ikzelf heb een normaal gewicht hij is obesitas. Maakt mij verder niets uit trouwens.
Anyhow op een gegeven moment ging hij weg zonder boe of bah tegen me te zeggen. Geen kus geen niks. Terwijl mijn rijbewijs is ingevorderd en ik dus geen vervoer had. Telefoon was ook leeg. Dus voelde me ietwat in de steek gelaten. Iig niet terecht dat hij me achterliet.
Vannacht hem een appje gestuurd dat ik erover wilde praten want het kan niet langer zo en ik denk dat een goed gesprek veel dingen oplost. Kreeg als reactie vanochtend " ik wil je even niet meer spreken" dus ik zei wat nou weer dan hoezo niet? "Laat me maar gewoon ff met rust" dus ik vroeg, nah wil je niet meer verder ofzo? "Weet ik niet" dus ik zei nou zeg niet praten maakt het sowieso niet beter, maar als jij weer eens tijd nodig bent oke ik ga er niet meer achteraan. "Ik ben gewoon pissig om gisteren en van de week dus laat me met rust nu"
Dat was het laatste contact. Eigenlijk denk ik, als ik zelf een dochter had met zo'n vriend vind ik hem een klootzak. Ook denk ik die grootheidswaanzin van hem dat zit erin en gaat echt niet meer weg. Dit wil ik helemaal niet voor mezelf voor de rest van mijn leven. En toch weet ik zeker dat als ik hem zie ik gewoon weer smelt en het wel goed ga maken.
Wat doe je hier in godsnaam aan?
quote:Ik vroeg me iets al een poosje af. Ik heb altijd zoiets van jaloezie is gezond, jaloezie is normaal. Ik ben zelf wel eens jaloers geweest in mijn relatie. Partner eigenlijk nooit zo.
Wat ik me afvroeg... wat als je partner jaloers is op iemand waar je zelf echt nooit iets mee zult doen en waarvan je zeker bent dat hij ook niet meer wil als vrienden. Dat geef je toch niet op voor je relatie dan? Vind het totale onzin en onterecht
R&P / Uitgemaakt, Bijgedraaid, Spijt, Wel de goede keuze geweest?quote:Goed ik en mijn vriend zijn een kleine 2 jaar samen. Grote ups en downs maar de seks was altijd vrij stabiel. 2x in de week standaard routine.
Nu vond ik dat al een beetje saai.. te weinig en te gewoon. Maar na vanalles van mijn kant te hebben geopperd en geprobeerd zit er van zijn kant gewoon niet meer in en heb ik me daarbij neergelegd.
Maar nu... ik sta langer droog dan mn vrijgezelle vriendinnen. 8 weken vind ik niet normaal. Hij wil wel dat ik hem pijp, vind het ook leuk om te doen en te zien dat hij geniet maar er komt niks terug! En telkens zegt hij dan ag sorry schat... tja is wel goed ofzo maar come on 8 weken? Helemaal niks? Terwijl het goed gaat tussen ons. ik snap het niet en hij wil dus wel liefst elke dag of 2x op een dag gepijpt worden. praten word hem niet want dat vind ie dan genant en dan mag ik helemaal niet meer aan m komen..
Wie weet waar dit aan kan ligge? Ben ik niet meer mooi of doe ik niet genoeg mn best?
Heb je mijn eerdere reacties gelezen? Ik snap je verhaal volledig en ik begrijp ook waarom je er niet veel vertrouwen in hebt. Het lijkt op mij een beetje over te komen als overacting, geforceerd lief en leuk doen, echter gaat dat (in veel) gevallen om een tijdelijke periode en op het moment dat je weer gelukkig bent gaat het langzaam weer bergafwaarts. Zo ging het bij mij in ieder geval wel, elke keer praten, elke keer proberen te veranderen, gaat een paar maand goed en daarna weer het oude gedrag.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 14:09 schreef Elisabeth92 het volgende:
Tijdens de relatie had ik al meerdere malen aangegeven dat als er issues tussen ons waren we dat samen moeten bespreken en als we verder willen daar samen aan moeten werken.
Uit eerdere topics blijkt ook dat ik daarin van mijn kant altijd al water bij de wijn deed. Hij echter niet.
Na het laatste topic kwam ik op een punt waarvan ik dacht, nouja dit gaat niet werken voor mij dus ik kan er beter mee stoppen.
Dat toen gedaan en hem in een laatste gesprek uitgelegd dat ik zijn gebrek aan willen communiceren over onze relatie niet goed zie komen. Dit omdat er te veel niet goed ging om er maar niet over te praten en maar gewoon zo door te gaan.
Hij gaf na een paar weken aan dat hij inzag dat hij op deze manier nooit een goede relatie kon hebben en hij niet hetzelfde als zijn ouders wil eindigen. Hij wilde voor zichzelf daaraan werken, en als hij mij daarmee bij zich kon houden was hij helemaal gelukkig.
Mensen om me heen zeggen dat hij dit nog nooit zo heeft gedaan voor iemand en het hem echt aan het hart gaat. Ik wil dat gerust geloven, en voel me daardoor ook heus wel gevleid en ben ook wel blij met hoe het nu gaat. Maar hoezo heeft hij zich dit niet een jaar eerder gerealiseerd? Ik ben idd bang dat dit uit angst om alleen over te blijven is voor hem.
En mijn mening over dit gedrag? Hij is 180 graden omgedraaid, en met veel dingen is dat echt leuk en goed voor onze relatie. Echter zijn er ook dingen zoals het mij constant ophemelen (dat neemt echt drastische vormen aan hoor) waarbij ik denk omg... doe maar gewoon normaal dan doe je gek genoeg. Het is een beetje over de top wat het nog ongeloofwaardiger maakt voor mij.
Ja dom verhaal vast maar hoop dat iemand het begrijpt
Heb je enig idee wat je vriend heeft gedaan om zo te veranderen? Het karakter van mensen kan in essentie inderdaad niet veranderen. Gedrag, kijk op het leven, en omgang met mensen kan zeer zeker veranderen, puur door tot een zeker inzicht te komen.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 15:10 schreef Elisabeth92 het volgende:
Nee ik ben er best stellig van overtuigd dat je kleine dingen wel voor de ander kunt overhebben en er beter bij nadenken de volgende keer... maar fundamenteel veranderen dat geloof ik niet dat dat kan.
En inderdaad ikzelf ben ook gevormd door mijn levenservaring en ik kan dat zelf ook niet. Althans dat denk ik tot op heden nog niet gebeurd haha
We praten over 10 jaar wel weer evenquote:Op dinsdag 12 mei 2015 02:56 schreef Elisabeth92 het volgende:
[..]
Maar zonder goede seks voor mij geen relatie
Mensen zijn ook tot bijzonder knappe dingen in staat wanneer ze op het randje van de afgrond balanceren. In dit geval is de afgrond jou verliezen.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 16:00 schreef Elisabeth92 het volgende:
Ik heb er al een aantal keren naar gevraagd, o.a. of hij dit nou voor zichzelf doet of voor mij, en wat hem dan heeft doen inzien dat het niet langer zo kon.
Telkens komt hij ermee dat in het laatste gesprek toen ik dus zei dat ik niet verder wilde, ik hem had gevraagd waarom hij niet over dingen kon praten. Hij had zich toen gerealiseerd dat hij zich niet kwetsbaar wil opstellen tegen anderen. En dat ik dat altijd wel doe. Hij had zelf ingezien dat wanneer hij die muur omhooghoud hij nooit echt iemand aan zich kan binden. En dat hij mij daarmee ook kwijt was geraakt.
Dat zou voor de hele omslag hebben gezorgd. Het was ook best een heftig lang en diep gesprek hoor... maar al deze dingen aanpakken n.a.v. een gesprek? Vind het erg knap.
Mijn gevoelens zeggen echter de hele tijd IT'S A TRAP IT'S A TRAP.
quote:Op dinsdag 12 mei 2015 16:21 schreef Scary_Mary het volgende:
Het maakt al geen flikker meer uit wat die knul allemaal voor je doet, want je was er al klaar mee. Je geeft aan dat je denkt dat mensen niet meer veranderen et voila, je gevoel is nog steeds niet optimaal hè. En dat terwijl hij nu hartstikke zijn best loopt te doen, ga jij zitten twijfelen aan zijn motieven. Doe dat eens aan je eigen motivatie met je ik-heb-geen-intentie-om-het-uit-te-maken-want-het-gaat-zogenaamd-zo-goed.
Of je beslist dat je daadwerkelijk van hem houdt en je gaat nog eens een gesprek aan over het in jouw ogen iets te ver doorschieten naar megalomaan positief en wat dat met je doet. Wees dan duidelijk dat het jouw gevoel is en wees concreet in hoe jullie dit samen anders zouden kunnen aanpakken.
Anders moet je er gewoon een eind aan breien, want je beloont zijn goede gedrag niet door bij hem te blijven omdat hij zo zijn best nu, terwijl je het toch niet geloofwaardig vindt en waardeert. Als jij niet een beetje open staat voor gerede twijfel en risico wil lopen, dan kan hij je toch nooit terug winnen met wat dan ook..
Sommige mensen moeten eerst tegen de lamp lopen voordat ze het licht gaan zien. Ik heb ook een tijd gehad dat ik me als een lul heb gedragen tegenover mijn vriendin zonder het door te hebben. Tot ze dan een keer zei dat ik de tering kon krijgen en ik mij realiseerde hoe idioot ik mij aan het gedragen was.quote:Op dinsdag 12 mei 2015 14:09 schreef Elisabeth92 het volgende:
Mensen om me heen zeggen dat hij dit nog nooit zo heeft gedaan voor iemand en het hem echt aan het hart gaat. Ik wil dat gerust geloven, en voel me daardoor ook heus wel gevleid en ben ook wel blij met hoe het nu gaat. Maar hoezo heeft hij zich dit niet een jaar eerder gerealiseerd? Ik ben idd bang dat dit uit angst om alleen over te blijven is voor hem.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |