Space fakery sidespin topic: GPS #2

Gelinkt.

Fascinerende werk van de man Dr.O.G. Villard, aka Mike Villard.
Kom je bij heel veel meer over als je Dr.Mike Villard even googlen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Oswald_Garrison_Villard,_Jr.

http://ieeexplore.ieee.org/stamp/stamp.jsp?arnumber=1305557

"During World War II, he was a special research associate at
the Harvard Radio Research Laboratory (1941-42), and then a member of the senior staff from 1944-1946. He served on the Air Force Science Advisory Board from 1963-1975 and the Naval Research Advisor Committee from 1967-1975, serving as its Chair from 1972-1975. He was named the Outstanding Bay Area Engineer by the Engineering Joint Council in 1955, and received the IRE’S Morris Liebman Award in 1957 “for his contributions in the fields of meteor astronomy and ionospheric physics, which led to the solution of outstanding problems in radio propagation.”

Hier zijn 'n paar stukjes maar hele artikel is zeker de
'moeite' waard om te lezen.Interessante werk met de USAF.

http://news.stanford.edu/news/2004/january28/villardobit-128.html
"One of Mike's biggest accomplishments was the development of
over-the-horizon radar," said Antony Fraser-Smith, research professor
emeritus of electrical engineering and of geophysics. "He started this
work at Stanford and then it was transferred to [Stanford Research
Institute] when it became clear that it had important practical defense
applications."

By bouncing high-frequency radar signals off the ionosphere, an
electrically charged layer about 50 miles above the Earth's surface,
Villard by 1959 had transcended the limitations of line-of-sight radar,
which could only "see" as far as the horizon. The over-the-horizon radar
he pioneered could instead peer around the Earth's curvature to detect
aircraft and missiles launched from thousands of miles away.

It didn't take long for this research to become classified. When
Stanford ceased all classified work in 1969 in response to anti-war
protests, Villard moved his group to Stanford Research Institute (now
SRI International) in Menlo Park. There he also developed "stealth"
technologies to cancel target return signals from radar and sonar to
thwart detection of aircraft and submarines."

"In 1947, he designed a simplified radio voice transmitter permitting
simultaneous two-way communication on a single channel, as in a
telephone conversation. His introduction of single-sideband modulation
increased the number of stations that can operate without interference
and allowed military users, and later police, pilots and radio amateurs,
to have their own means of communication."

"His biggest hobby was ham radio," recalled Fraser-Smith. Villard, whose
call letters were W6QYT, was a faculty adviser to the Stanford Amateur
Radio Club and a license trustee of W6YX from the early 1950s to the
early 1980s. He instigated amateur radio satellite systems and
frequently published in QST, the journal of the American Radio Relay
League, the official ham radio society in the United States. Ham radio
operators sometimes helped Villard with his research. One experiment
solicited hams to participate in a contest that allowed Villard to
detect invisible clouds affecting radio wave transmission.

http://stanforddailyarchi(...)ord19570419-01.2.20#

Please note : This was in 1957!

Stanford Scientists to Aid 'Smoke-Puff Experiment; Dr. Villard, Rich on
Staff

Rocket to Release Chemical Gas Into Air 70 Miles Above Desert

Scientists will shoot a rocket 70 miles above the New Mexico desert next
July to form an artificial cloud in an experiment aimed at increasing
the number of channels for longdistance radio communication. Dubbed
"Operation Smoke-Puff," the project will be a joint effort
involving scientists of Stanford's Radio Propagation Laboratory, radio
amateurs throughout the Southwest and northern Mexico, and the Air
Force. The rocket will be fired from Holloman Air Development Center,
near Alamogordo, N.M., and when it reaches a height of 70 miles it will
release a cloud of chemical gas. This gas, scientists said, will become
ionized, or electrically active, and form an artificial ceiling in the
upper atmosphere. Bouncing Signals When the gas is released,
pre-viously-alerted radio amateurs within a 700-mile radius of the
launching site will attempt to contact each other by "bouncing"
short-wave radio signals off the man-made cloud. At the same time,
Stanford scientists manning radar equipment inside the test area will
chart the shape and movement of the cloud. According to Stanford
scientists, the rocket techniques could be the answer to the present
shortage of channels for long-distance communication. They explained
that long - distance radio has always depended upon the limited
reflective power of the upper atmosphere. Artificial ionization might
prove more powerful than natural ceilings and will be capable of
reflecting a wider range of radio frequencies, scientists commented.
Analyzed Here All observations will be coordinated and analyzed at
Stanford. Results will be reported to a directorate group under Dr.
Murray Zelikoff. Dr. O. G. Villard and Richard S. Rich, a graduate
student, will be responsible for coordinating, collecting and analyzing
the information at Stanford. The idea originated at the geophysics
research directorate of the Air Force Cambridge Research Center, at
Bedford, Mass. Plans for the joint test were worked out in cooperation
with Stanford and are described by professor Villard in the May issue of
QST, official journal of the Ameriacn Radio Relay League.

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 14:39 schreef Tingo het volgende:
Fascinerende werk van de man Dr.O.G. Villard, aka Mike Villard.
Kom je bij heel veel meer over als je Dr.Mike Villard even googlen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Oswald_Garrison_Villard,_Jr.

http://ieeexplore.ieee.org/stamp/stamp.jsp?arnumber=1305557

"During World War II, he was a special research associate at
the Harvard Radio Research Laboratory (1941-42), and then a member of the senior staff from 1944-1946. He served on the Air Force Science Advisory Board from 1963-1975 and the Naval Research Advisor Committee from 1967-1975, serving as its Chair from 1972-1975. He was named the Outstanding Bay Area Engineer by the Engineering Joint Council in 1955, and received the IRE’S Morris Liebman Award in 1957 “for his contributions in the fields of meteor astronomy and ionospheric physics, which led to the solution of outstanding problems in radio propagation.”

Hier zijn 'n paar stukjes maar hele artikel is zeker de
'moeite' waard om te lezen.Interessante werk met de USAF.

http://news.stanford.edu/news/2004/january28/villardobit-128.html
"One of Mike's biggest accomplishments was the development of
over-the-horizon radar," said Antony Fraser-Smith, research professor
emeritus of electrical engineering and of geophysics. "He started this
work at Stanford and then it was transferred to [Stanford Research
Institute] when it became clear that it had important practical defense
applications."

By bouncing high-frequency radar signals off the ionosphere, an
electrically charged layer about 50 miles above the Earth's surface,
Villard by 1959 had transcended the limitations of line-of-sight radar,
which could only "see" as far as the horizon. The over-the-horizon radar
he pioneered could instead peer around the Earth's curvature to detect
aircraft and missiles launched from thousands of miles away.

It didn't take long for this research to become classified. When
Stanford ceased all classified work in 1969 in response to anti-war
protests, Villard moved his group to Stanford Research Institute (now
SRI International) in Menlo Park. There he also developed "stealth"
technologies to cancel target return signals from radar and sonar to
thwart detection of aircraft and submarines."

"In 1947, he designed a simplified radio voice transmitter permitting
simultaneous two-way communication on a single channel, as in a
telephone conversation. His introduction of single-sideband modulation
increased the number of stations that can operate without interference
and allowed military users, and later police, pilots and radio amateurs,
to have their own means of communication."

"His biggest hobby was ham radio," recalled Fraser-Smith. Villard, whose
call letters were W6QYT, was a faculty adviser to the Stanford Amateur
Radio Club and a license trustee of W6YX from the early 1950s to the
early 1980s. He instigated amateur radio satellite systems and
frequently published in QST, the journal of the American Radio Relay
League, the official ham radio society in the United States. Ham radio
operators sometimes helped Villard with his research. One experiment
solicited hams to participate in a contest that allowed Villard to
detect invisible clouds affecting radio wave transmission.

http://stanforddailyarchi(...)ord19570419-01.2.20#

Please note : This was in 1957!

Stanford Scientists to Aid 'Smoke-Puff Experiment; Dr. Villard, Rich on
Staff

Rocket to Release Chemical Gas Into Air 70 Miles Above Desert

Scientists will shoot a rocket 70 miles above the New Mexico desert next
July to form an artificial cloud in an experiment aimed at increasing
the number of channels for longdistance radio communication. Dubbed
"Operation Smoke-Puff," the project will be a joint effort
involving scientists of Stanford's Radio Propagation Laboratory, radio
amateurs throughout the Southwest and northern Mexico, and the Air
Force. The rocket will be fired from Holloman Air Development Center,
near Alamogordo, N.M., and when it reaches a height of 70 miles it will
release a cloud of chemical gas. This gas, scientists said, will become
ionized, or electrically active, and form an artificial ceiling in the
upper atmosphere. Bouncing Signals When the gas is released,
pre-viously-alerted radio amateurs within a 700-mile radius of the
launching site will attempt to contact each other by "bouncing"
short-wave radio signals off the man-made cloud. At the same time,
Stanford scientists manning radar equipment inside the test area will
chart the shape and movement of the cloud. According to Stanford
scientists, the rocket techniques could be the answer to the present
shortage of channels for long-distance communication. They explained
that long - distance radio has always depended upon the limited
reflective power of the upper atmosphere. Artificial ionization might
prove more powerful than natural ceilings and will be capable of
reflecting a wider range of radio frequencies, scientists commented.
Analyzed Here All observations will be coordinated and analyzed at
Stanford. Results will be reported to a directorate group under Dr.
Murray Zelikoff. Dr. O. G. Villard and Richard S. Rich, a graduate
student, will be responsible for coordinating, collecting and analyzing
the information at Stanford. The idea originated at the geophysics
research directorate of the Air Force Cambridge Research Center, at
Bedford, Mass. Plans for the joint test were worked out in cooperation
with Stanford and are described by professor Villard in the May issue of
QST, official journal of the Ameriacn Radio Relay League.

Mooie lap tekst, maar waarom plaats je dit hier?
Niemand ontkent hier volgens mij dat je radiogolven kunt weerkaatsen tegen de ionosfeer.
Punt is alleen dat radar en GPS nogal verschillend zijn; radar is actief en relatief terwijl GPS passief en absoluut is.

Wat jij hierboven dus eigenlijk verklaart is dat iemand jouw relatieve positie weet. Niet dat je je eigen absolute positie nauwkeurig weet mbv GPS.

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 15:04 schreef nikao het volgende:

[..]

Mooie lap tekst, maar waarom plaats je dit hier?
Niemand ontkent hier volgens mij dat je radiogolven kunt weerkaatsen tegen de ionosfeer.
Punt is alleen dat radar en GPS nogal verschillend zijn; radar is actief en relatief terwijl GPS passief en absoluut is.

Wat jij hierboven dus eigenlijk verklaart is dat iemand jouw relatieve positie weet. Niet dat je je eigen absolute positie nauwkeurig weet mbv GPS.

We hebben 't toch over de mogelijkheden van GPS zonder satellieten.
'Mooie lap tekst' dat jij heb niet helemaal gelezen waarschjnlijk.

GPS signaal
Elke satelliet zendt op meerdere draagfrequenties uit, waarvan L1 (1,57542 GHz) en L2 (1,2276 GHz) de belangrijkste zijn. Hoewel alle satellieten gebruik maken van dezelfde frequenties, kan door CDMA bepaald worden van welke satelliet een signaal afkomstig is. Op elke draagfrequentie wordt een signaal gecodeerd met een pseudorandom noise (PRN) die voor elke satelliet uniek is. Op L1 wordt zowel een Coarse Acquisition (C/A)-code als een Precise (P)-code gezet. Op L2 wordt alleen de P-code gezet. De informatie van beide codes bestaat uit bits, hier chips genoemd. De chiprate is 1,023 MHz voor de C/A-code, 10,23 MHz voor de P-code en 50 Hz voor de navigatieboodschap

OTH Radar
De gebruikelijkste methode bij het bouwen van een OTH-radar is het gebruik van ionosferische reflectie. Er is slechts één frequentiebereik dat deze eigenschappen vertoond: het spectrum van 3 tot 30 MHz op de korte golf (high frequency). Bij bepaalde omstandigheden in de atmosfeer worden radiosignalen in dit frequentiebereik terug gereflecteerd naar de grond. De 'juiste' frequentie hangt af van de condities in de atmosfeer die op dat moment gelden, zodat systemen die gebruikmaken van ionosferische reflectie meestal gebruikmaken van systemen die de ontvangst van weerkaatste signalen monitoren om zo de frequentie van het uitgestuurde signaal continu bij te kunnen stellen.
Na reflectie van de atmosfeer zal een klein deel van het signaal terugreflecteren vanaf de grond naar de lucht en een klein deel daarvan terug naar de uitzender. Door het verlies bij elke reflectie is dit "terugverstrooiings"-signaal extreem klein, hetgeen een van de redenen vormde waarom OTH-radars niet praktisch waren tot de jaren 60 van de 20e eeuw, toen de eerste extreem ruisarme versterkers werden ontworpen.


kort gezegd totaal andere techniek!

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 16:02 schreef theguyver het volgende:
GPS signaal
Elke satelliet zendt op meerdere draagfrequenties uit, waarvan L1 (1,57542 GHz) en L2 (1,2276 GHz) de belangrijkste zijn. Hoewel alle satellieten gebruik maken van dezelfde frequenties, kan door CDMA bepaald worden van welke satelliet een signaal afkomstig is. Op elke draagfrequentie wordt een signaal gecodeerd met een pseudorandom noise (PRN) die voor elke satelliet uniek is. Op L1 wordt zowel een Coarse Acquisition (C/A)-code als een Precise (P)-code gezet. Op L2 wordt alleen de P-code gezet. De informatie van beide codes bestaat uit bits, hier chips genoemd. De chiprate is 1,023 MHz voor de C/A-code, 10,23 MHz voor de P-code en 50 Hz voor de navigatieboodschap

OTH Radar
De gebruikelijkste methode bij het bouwen van een OTH-radar is het gebruik van ionosferische reflectie. Er is slechts één frequentiebereik dat deze eigenschappen vertoond: het spectrum van 3 tot 30 MHz op de korte golf (high frequency). Bij bepaalde omstandigheden in de atmosfeer worden radiosignalen in dit frequentiebereik terug gereflecteerd naar de grond. De 'juiste' frequentie hangt af van de condities in de atmosfeer die op dat moment gelden, zodat systemen die gebruikmaken van ionosferische reflectie meestal gebruikmaken van systemen die de ontvangst van weerkaatste signalen monitoren om zo de frequentie van het uitgestuurde signaal continu bij te kunnen stellen.
Na reflectie van de atmosfeer zal een klein deel van het signaal terugreflecteren vanaf de grond naar de lucht en een klein deel daarvan terug naar de uitzender. Door het verlies bij elke reflectie is dit "terugverstrooiings"-signaal extreem klein, hetgeen een van de redenen vormde waarom OTH-radars niet praktisch waren tot de jaren 60 van de 20e eeuw, toen de eerste extreem ruisarme versterkers werden ontworpen.


kort gezegd totaal andere techniek!

Heb je de bovenstaande zelf geschreven?
Als niet, kan je aub 'n link-quote bijzetten.

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 16:23 schreef Tingo het volgende:

[..]

Heb je de bovenstaande zelf geschreven?
Als niet, kan je aub 'n link-quote bijzetten.

Maar goed, waarom zeg ik dat het een groot verschil is, er zijn verschillende apparaten met verschillende frequenties en manier van uitzenden en ontvangen, met een GPS ontvanger kan je gewoon niet een OTH signaal ontvangen, andersom precies het zelfde omdat tene eerste de techniek van signaal versturen en ontvangen volledig verschillend is.
En de signaal frequenties totaal verschillen.
Een GPS kan je gewoon zelf maken met de benodigde electronica
http://lifehacker.com/bui(...)ng-system-1476721470
http://www.instructables.(...)A-Wearable-GPS-Data/
http://www.atmguard.com/papers/UK%20tracking.pdf

Een OTH ontvanger zou gewoon simpel gezegd exact het zelfde in elkaar moeten zitten anders kan je niet het zelfde signaal ontvangen.

ow hier je bronnen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Global_Positioning_System
http://nl.wikipedia.org/wiki/OTH
http://en.wikipedia.org/wiki/Decca_Navigator_System

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 16:51 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Het kaart hetzelfde punt aan waar ik in de laatste post van het vorige deel over begon. Staat ook in de OP van dit deel.

Vergelijkbaar idee, als je radio wil luisteren op je mobiel MOET je oordopjes/koptelefoon aansluiten zo dat die kabel zelf als antenne functioneerd.
Als je GPS activeerd op je mobiel dan zou je als je zoals Tingo denkt dus ook je oordopljes/koptelefoon moeten aansluiten.
Dat is niet het geval, iedereen met een smartphone kan dit gewoon even uit testen.

Een andere manier van radio is natuurlijk via Internet radio maar dat bedoel ik dus niet he!

Propagatie, het weerkaatsen van radiosignalen door de ionosfeer werkt in het frequentiegebied tussen de 120 meter en 10 meter golflengte
http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Propagatie_(radio)
GPS werkt met golflengte van rond de 20 cm

quote:

Op zaterdag 9 mei 2015 15:24 schreef Tingo het volgende:

[..]

We hebben 't toch over de mogelijkheden van GPS zonder satellieten.
'Mooie lap tekst' dat jij heb niet helemaal gelezen waarschjnlijk.

Uhm, ja? Jij post iets over radar. Wat dus actief is en een relatieve positie oplevert.
Bij GPS hebben we een situatie waarin je alleen signalen ontvangt en je vervolgens je eigen positie krijgt, absoluut. (dus een locatie op aarde... niet ten op zichte van iemand/iets anders)

Kortom; dat hele stuk wat je post heeft op zichzelf nog maar weinig met GPS te maken.
Dus ofwel je zit er naast, of je bent vergeten om nog de stap te zetten van die informatie naar het bepalen van je eigen positie op een passieve manier.

Edit: Sorry als 't 'n te lange 'mooie lap tekst' voor sommige is.

Ik heb nog 'n oude krantstukje over de USAF (successvolle)ionosphere experimenten van de jaren 50 gevonden.
En dan sinds toen hebben we niks meer over gehoord want alles was classified,en dan 40 of 50 jaren later komen ze met amazing 'space satelliet' technology.

Over de laatste zestig jaar,je zou wel verwachten dat deze technieken zijn veel verbeterd,refined en ontwikkeld.

http://archives.chicagotr(...)ed-sunlight-unlocked

STORED SUNLIGHT UNLOCKED
Mar 19, 1956

ROCKET TEST RESULTS TOLD BY AIR FORCE

Made a New 'Star' for 10 Minutes

Boston, Alarch 18 [Special]-
The air force research center at Cambridge
told today of taking the first step in releasing energy chemically
stored by the sun in the upper atmosphere.

This was achieved March 14 at Holloman air development center, New
Mexico, with the aid of an Aerobee rocket fired 60 miles into the air.

The rocket released nitric oxide gas under high pressure into the
atmosphere at an altitude of more than 316,000 feet, the center's
announcement said.

Unlocks Stored Light

By increasing the natural amount of nitric oxide in the atmosphere by
several billion times the gas released by the rocket unlocked the
chemically stored sunlight energy in vast quantities.

The research center described the accomplishment of its geophysics
research directorate as "a major scientific breakthrough" that has been
the subject of speculation by geophysicists for the past decade.

When the nitric oxide was released automatically observers saw what
appeared to 'be the formation of a new star, nearly twice as bright as
the planet Venus. In 10 minutes the star had grown in size to
approximately four times the diameter of the moon. Its brightness was
about half the intensity of the full moon.

Visible for 10 Minutes

The spot of light was reported by observers more than 60 miles from the
launching site. The man made star spread out to a diameter of
approximately 3 miles before the gas was diluted by diffusion and the
light reduced in intensity.

The spreading light was visible to the naked eye for 10 minutes and to
sensitive instruments for a longer period.

The experiment may lead eventually to means of extracting energy stored
high in the atmosphere for such uses as propulsion of rocket ships, it
was suggested at the air force center.

The experiment was conducted at 1:45 a. m. Two days earlier,on March 12,
a preliminary Aerobee flight at the Holloman center released nitric
oxide gas during daylight.

Artificial Cloud

It was found that the action of sunlight on the gas produced an artificial
cloud of charged particles that reflected radio waves in the same manner
as the ionosphere.

The ionosphere is the layer of atmosphere surrounding the earth at a
distance of about 50 to 250 miles.It has been found that radio waves
"bounce" from the ionosphere and allow long range communications.

The cloud created by the rocket experiment marked the first time that
man had produced an artificial ionosphere. Scientists bounced radio
waves off this artificial ionosphere. They said that manmade ionsphere
clouds produced in a series may pave the way for increasingly effective
long range communications.

Discover Release Key.

The experiments that led to the tests were done by scientists assigned
to the atmosphere photochemistry section of the atmospheric physics lab-
oratory at the Cambridge center's geophysics research directorate
laboratories in Boston. All work done by the center is for the air
research and development.

Working under the direction of Dr.Murray Zelikoff the scientists
discovered that energy locked in atomic oxygen could be released by the
addition of a gas containing one atom of nitrogen and one atom of
oxygen.

Chemically, this is known as NO, or nitric oxide. Nitric oxide has the
property of bringing two oxygen atoms together to form an oxygen
molecule and release light.

Acts as Catalyst

The gas is not exhausted in the process.It acts as a catalyst while
being used and re-used.

The process occurs in nature but the natural incidence of nitric oxide
is so small that the glow in the sky must be detected at night by
instruments many times more sensitive than the eye.

Scientists long have realized that if they could find some way for the
oxygen atoms to combine rapidly a light many times stronger than the
natural light in the atmosphere would be emitted.The light thus
produced, Cambridge center experts explain, actually is sunlight which
has been stored chemically in the oxygen atoms awaiting release.

Working with Dr. Zelikoff were Dr.Frederick Marmo, Jerome Pressman,
Adolph Hurss, and Leonard Aschenbrand.

Chicago Tribune March 19, 1956

Je kan lappen tekst blijven posten wat je wilt, maar het heeft nog altijd weinig met GPS te maken.
Leg ons nou eens uit hoe ik met de technieken beschreven in die lappen tekst op een passieve manier mijn absolute positie kan bepalen?

quote:

Op zondag 10 mei 2015 12:17 schreef nikao het volgende:
Je kan lappen tekst blijven posten wat je wilt, maar het heeft nog altijd weinig met GPS te maken.
Leg ons nou eens uit hoe ik met de technieken beschreven in die lappen tekst op een passieve manier mijn absolute positie kan bepalen?

Misschien voor andere users is 't 'n beetje interessant.
Ik heb de hele stuk tekst gepost want tis iets overzichtiger te lezen van de cut and paste dan de link...er waren ook 'n paar spelling foutjes.

Als je denkt dat er niks vreemd is dat 60 jaren terug,de USAF successvol experimenten in long range communication techniques heeft gedaan en dan was alles meteen classified...
Dat moet je zelf weten.
_{Or maybe I've just got a suspicious mind.}

quote:

Op zondag 10 mei 2015 12:50 schreef Tingo het volgende:

[..]

Misschien voor andere users is 't 'n beetje interessant.

Ja!

quote:

Op zondag 10 mei 2015 12:50 schreef Tingo het volgende:

[..]

Misschien voor andere users is 't 'n beetje interessant.
Ik heb de hele stuk tekst gepost want tis iets overzichtiger te lezen van de cut and paste dan de link...er waren ook 'n paar spelling foutjes.

Als je denkt dat er niks vreemd is dat 60 jaren terug,de USAF successvol experimenten in long range communication techniques heeft gedaan en dan was alles meteen classified...
Dat moet je zelf weten.
_{Or maybe I've just got a suspicious mind.}

Ik heb toch niet gezegd dat het niet interessant is?
We zitten hier alleen in het GPS topic en het gaat er om hoe je gps mogelijk maakt zonder satellieten. Ik zie niet wat die tekst daarmee te maken heeft.
Leg het me uit?

quote:

Op zondag 10 mei 2015 12:48 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Weiger je nou te lezen wat ik schrijf, of heb je een andere reden waarom dingen niet tot je doordringen? Kijk nou nog eens goed hoe verschillende radiogolven wel en niet door de ionosfeer gereflecteerd worden.

Jij weet net zo goed als ik over wat de USAF heeft ontwikkeld qua verschillende radiogolven frequenties. Ik denk dat jij ook niks van deze 60 jaar oude successvolle experimenten wisten.
Waarom waren deze 'major scientfic breakthroughs' meteen 'claasified',zou je vragen.
Maar jij niet...jij ben blij met je GPS 'satelliet' verhaaltjes en leuke CGI beeldjes.

quote:

Op zondag 10 mei 2015 12:52 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Ja!

Graag gedaan mata.
Er is ook heel veel e vinden over barium/aluminium 'wolken'.
Smart Dust project van 10 jaar terug.

_{(Smartdust?Smartphone?}