'19 kinderen druk ? Een klein gezin heeft het drukker.'

Voor een patatje moet 7 kilo aardappels worden geschild en de wasmachine werkt vijf wassen per dag weg, gevuld met kleding van de dertien nog thuiswonende kinderen. Maar Marjolein en Carl Post vinden dat helemaal niet druk. 'Een gezin van twee of drie kinderen heeft het drukker dan wij.'



Het is woensdagmiddag, de meeste kinderen van Carl en Marjolein Post zijn vrij van school en sommigen hebben een vriendje of vriendinnetje meegenomen om mee te spelen. Als ze willen, mogen ze zelfs blijven eten. ,,Geen enkel probleem,'' zegt vader Carl (51). ,,Op zoveel kinderen vallen die extra drie niet op.'' Dus begint hij om 16.30 uur met voorbakken in de dubbele friteuse, waarna het gezelschap een uur later kan aanschuiven aan de uitschuifbare tafel in de niet al te ruime rijtjeswoning.

Relaties
Samen met Marjolein (46) kreeg hij tien kinderen. Met negen kinderen uit eerdere relaties komt het totaal op negentien, van wie er dertien nog thuis wonen. Ze vinden het geen bewuste keuze om zoveel nakomelingen op de wereld te zetten. ,,Wij vinden een klein gezin juist een bewuste keuze. Dáárvoor moet je maatregelen nemen. Of er ook nog een twintigste komt? Dat weten we niet, we laten God over ons regeren. We zien kinderen niet als last, eerder als zegen.''

De jongste nakomeling is 9 maanden, de oudste thuiswonende 20 jaar. Zoveel kinderen, zoveel smaken. ,,Daarom kook ik dagelijks drie soorten groenten,'' zegt Marjolein. ,,Dat is om gezeur te voorkomen, want de avondmaaltijd moet leuk zijn. Daarom heb ik een gasformuis met zes pitten. Ingewikkeld? Welnee, het is zelfs zo dat ik niet meer kan koken voor kleine gezelschappen. Dat past niet in mijn systeem. O, en de vaatwasser is natuurlijk onmisbaar.''

Megagezin
Het wemelt in het Alblasserdamse megagezin van de regels, die niet onderhandelbaar zijn. Zo is er een lijst met tijdstippen waarop de kinderen naar bed moeten, is er een kind verantwoordelijk voor het dekken van de tafel, een ander voor het inruimen van de vaatwasser en moet een derde ervoor zorgen dat 's avonds alle schoenen verzameld zijn. ,,Want je wilt 's morgens echt geen schoen kwijt zijn voor schooltijd. Dat levert heel veel stress op.''

Nog een regel: iedereen die 16 wordt moet kostgeld betalen, als er tenminste een baan(tje) is. ,,Structuur is hier in huis heel belangrijk.''
Wie denkt dat het 's morgens haasten is, komt bedrogen uit. Veel regelt zichzelf volgens Carl, in het dagelijks leven trambestuurder. ,,Meestal kom ik om zes uur uit bed om vast te beginnen met het smeren van brood, waarna ik een uur later 'de basisschool' uit bed haal. Daarna wek ik Marjolein met een kopje thee. Op bed.''

Een andere regel is dat alle kinderen na 21.30 uur op hun kamer zijn. Carl: ,,Dan is het papa-en-mama-tijd.'' Op die kamers is het bijna letterlijk stapelen. Er zijn twee jongenskamers en één meisjeskamer, waar vanwege de stapelbedden nauwelijks ruimte is. Marjolein: ,,Daar slapen ze alleen maar. Ze spelen het liefst beneden of buiten met elkaar.''

Kinderbijslag
Financieel krijgen ze het rond, waarbij de kinderbijslag onmisbaar is. Het enige waar ze niet op bezuinigen is schoenen. Supermarktaanbiedingen worden gespeld. ,,Gelukkig krijgen we veel kleding, want dat loopt heel snel in de papieren.'' Eén avond per week komt de oppas en gaan pa en moe op stap; winkelen en een drankje doen in de stad. ,,Dat doen we al sinds onze trouwdag. We vinden het belangrijk om dan even afstand te nemen.''

In God we trust ! Er zullen er nog wel meer bijkomen denk ik