Bij mij weet op het werk niemand van mijn ASS, iedereen heeft wel wat. Als ik moet afgaan op alle ex-collegae van de afgelopen 16 jaar die niet tegen veranderingen konden is het halve bedrijfsleven autistischquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:33 schreef magnetronkoffie het volgende:
Klopt, maar voor mij denken NTs vaak ook onlogisch. De NTs met wie ik het beste op kan schieten zijn de NTs die gewoon wel chill zijn en voor wie het oké is om anders te zijn (het maakt hun dus geen reet uit of je autistisch bent of niet) maar die kom ik vooral tegen in de hulpverlening. Daarbuiten kom ik ze vooral tegen omdat ze bijvoorbeeld een familielid hebben die autistisch is of er op 1 of andere manier mee te maken gehad hebben.
Wat ik hierboven ook al zei; zoveel mensen zitten vastgeroest in patronen en willen niets veranderen 'omdat het nooit anders is geweest'. Stugge/onwelwillende mensen hou je overal.quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:48 schreef ToT het volgende:
Er wordt gezegd dat autisten vaak vastzitten in bepaalde patronen, maar dat merk ik met heel veel niet-autisten ook echt wel. Als je een situatie analyseert en met een oplossing komt, wordt dat vaak meteen volledig verworpen omdat het niet in de denkwijze past van degene met wie je er over in overleg bent. Vaak gaat het om heel simpele dagelijkse zaken: ZO hoort het omdat IEDEREEN het zo doet, maar dat hoeft lang niet altijd de meest efficiënte wijze te zijn. Toon je ter plekke aan dat het echt op een andere manier veel beter/makkelijker gaar, wordt het vaak luchtig weggelachen.
Klopt en daar kan ik erg moeilijk mee omgaan. Zeker als andermans stugheid voor heel veel extra problemen zorgt of dat het extra werk oplevert.quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:52 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Wat ik hierboven ook al zei; zoveel mensen zitten vastgeroest in patronen en willen niets veranderen 'omdat het nooit anders is geweest'. Stugge/onwelwillende mensen hou je overal.
Held!quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:48 schreef ToT het volgende:
Dat veel NT'ers erg onlogisch kunnen denken, merk ik ook echt meer en meer op.
Hoe meer cursussen ik volg op dit gebied, hoe meer ik me vooral thuis voel bij mensen met een autistische aandoening. Tijdens de TOM-training zeiden mijn mede-cursisten ook zo ongeveer het zelfde: onderling begrijp je elkaar tenminste en je zit op één lijn qua denkwijze.
Als ik met niet-autisten samenwerk of in gesprek ben, snap ik sommige gedachtegangen gewoon totaal niet. Ik probeer het te analyseren en er zit vaak gewoon echt geen logica achter. Ook als ik er over doorvraag lijken veel dingen gewoon random uit de lucht gegrepen te zijn, en merk ik vaak ook dat ik tegen een muur aan zit te praten.
Er wordt gezegd dat autisten vaak vastzitten in bepaalde patronen, maar dat merk ik met heel veel niet-autisten ook echt wel. Als je een situatie analyseert en met een oplossing komt, wordt dat vaak meteen volledig verworpen omdat het niet in de denkwijze past van degene met wie je er over in overleg bent. Vaak gaat het om heel simpele dagelijkse zaken: ZO hoort het omdat IEDEREEN het zo doet, maar dat hoeft lang niet altijd de meest efficiënte wijze te zijn. Toon je ter plekke aan dat het echt op een andere manier veel beter/makkelijker gaar, wordt het vaak luchtig weggelachen.
quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:51 schreef ToT het volgende:
Ja dat "raar"- en "nerd"-imago heb ik ook vele jaren gehad, en dat werd vaak echt heel minachtend gebracht! Ik ging me er meer en meer aan ergeren als iemand me zo noemde.
Het was maar een voorbeeld daar heb ik bij m'n ass praatgroep bijna slaande ruzie mee veroorzaakt. Omdat iemand maar door bleef hameren op een voorbeeld ter ondersteuning wat volgens hem niet kloptequote:Over voetbal kan ik ook totaal niet meepraten: het enige wat ik er van weet is dat er 22 miljonairs achter een opgeblazen varken aan rennen en die in elkaars netje proberen te trappen.
Oh nee, dat mag ik van mijn therapeuten niet zeggen, want je kunt sommige mensen heel hard tegen de schenen schoppen als je dat zegt.
Tja van de basisschool tot pakweg 2 jaar geleden (ik ben nu 40) heb ik echt in een hel geleefd en het grootste deel van die tijd wilde ik ook echt dood; niemand had begrip voor me.quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:54 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Held!
Jij snapt mijn frustratie ook echt
Ik ben niet voor niets jaaarenlang depressief geweest en dat had voor een heel groot deel te maken met onbegrip.
Niemand wist wat er met mij aan de hand was en zelf wist ik het ook nite, maar er was ook onbegrip, vanuit mijn ouders en later vanuit klasgenootjes, docenten, echt -iedereen- met wie ik te maken had!
En het heeft me jarenlang doodziek gemaakt, zo ziek dat ik alleen nog maar dood wou want -ik- zag ook geen oplossing meer..
Maar nu snap ik gewoon 1 ding (en volgende wist ik al langer) : sommige mensen zijn gewoon niet compatible met anderen, that's the way it is!
Dus jezelf omringen met de (zeldzame) gelijkgestemden en proberen zoveel mogelijk van het leven te genieten en schijt hebben aan diegenen die mij raar vinden, want dat raar vinden is sowieso wederzijds
Ik heb ook echt niks met voetbal, dan kijk ik nog liever naar een slapende kat ofzoquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:51 schreef ToT het volgende:
Ja dat "raar"- en "nerd"-imago heb ik ook vele jaren gehad, en dat werd vaak echt heel minachtend gebracht! Ik ging me er meer en meer aan ergeren als iemand me zo noemde.
Over voetbal kan ik ook totaal niet meepraten: het enige wat ik er van weet is dat er 22 miljonairs achter een opgeblazen varken aan rennen en die in elkaars netje proberen te trappen.
Oh nee, dat mag ik van mijn therapeuten niet zeggen, want je kunt sommige mensen heel hard tegen de schenen schoppen als je dat zegt.
Ik kan dat gelukkig vaak wel naast me neerleggen (ook al heeft het me 100+ overuren gekost de afgelopen paar weken ), maar ben ook niet te beroerd om iemand te vertellen dat ie stom bezig is. En als het een vergadering is wil ik het in het de notulen hebben staanquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:53 schreef ToT het volgende:
[..]
Klopt en daar kan ik erg moeilijk mee omgaan. Zeker als andermans stugheid voor heel veel extra problemen zorgt of dat het extra werk oplevert.
Ja dat was ook wat een therapeute me wilde aanpraten: "Als iedereen jou een nerd noemt, zal dat toch ook wel zo zijn he? Hoe sneller je accepteert dat je dat bent, hoe beter het is."quote:
Snap ik idd.quote:Het was maar een voorbeeld daar heb ik bij m'n ass praatgroep bijna slaande ruzie mee veroorzaakt. Omdat iemand maar door bleef hameren op een voorbeeld ter ondersteuning wat volgens hem niet klopte
Ging me er vooral om dat interesses kunnen verschillen, ASS-er of niet.
Heb je ook medicatie? Ben je ook depressief? Of ligt dat alweer achter je? Je gaf aan op dit moment therapie te hebben, dat betekent gewoonlijk dat er -nu- wat aan de hand isquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:57 schreef ToT het volgende:
[..]
Tja van de basisschool tot pakweg 2 jaar geleden (ik ben nu 40) heb ik echt in een hel geleefd en het grootste deel van die tijd wilde ik ook echt dood; niemand had begrip voor me.
Nu ik volledig arbeidsongeschikt ben, zit ik wel hele dagen eenzaam thuis, maar krijg ik tenminste geen gezeik meer met anderen. Nu kom ik veel meer tot rust en voel ik me ook prettiger. Vanuit deze situatie wil ik wel een goede kennissenkring opbouwen om ook van die eenzaamheid af te komen, maar deze situatie is tenminste VEILIG voor me.
Ik zeg altijd: De wet van de waarheid wordt niet bepaald door de mening van de meerderheidquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:59 schreef ToT het volgende:
[..]
Ja dat was ook wat een therapeute me wilde aanpraten: "Als iedereen jou een nerd noemt, zal dat toch ook wel zo zijn he? Hoe sneller je accepteert dat je dat bent, hoe beter het is."
- "Maar ik WIL helemaal geen socially awkward nerd zijn. Ik wil meer vaardigheden opdoen zodat ik zelfverzekerder in het leven kom te staan en dat ook uitstraal."
"Nee, nee, nee! Het is VEEL gezonder om te accepteren wie je bent in plaats van jezelf proberen te veranderen!
School en werk zijn voor mij altijd echt verschrikkelijke, slopende verplichtingen geweest.quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:57 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Ik kan dat gelukkig vaak wel naast me neerleggen (ook al heeft het me 100+ overuren gekost de afgelopen paar weken ), maar ben ook niet te beroerd om iemand te vertellen dat ie stom bezig is. En als het een vergadering is wil ik het in het de notulen hebben staan
Niet werken is ook geen oplossing, daarvoor haal ik teveel plezier eruit
Pff ik ben een nerd en ga het echt niet mooier maken dan het is, maar dat is mijn insteekquote:Op donderdag 11 juni 2015 17:59 schreef ToT het volgende:
[..]
Ja dat was ook wat een therapeute me wilde aanpraten: "Als iedereen jou een nerd noemt, zal dat toch ook wel zo zijn he? Hoe sneller je accepteert dat je dat bent, hoe beter het is."
- "Maar ik WIL helemaal geen socially awkward nerd zijn. Ik wil meer vaardigheden opdoen zodat ik zelfverzekerder in het leven kom te staan en dat ook uitstraal."
"Nee, nee, nee! Het is VEEL gezonder om te accepteren wie je bent in plaats van jezelf proberen te veranderen!
Mijn advies: Dont bother!quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:53 schreef ToT het volgende:
[..]
Klopt en daar kan ik erg moeilijk mee omgaan. Zeker als andermans stugheid voor heel veel extra problemen zorgt of dat het extra werk oplevert.
Ik heb Wellbutrin 300mg. Met 600mg voel ik me pas echt goed en energiek, maar dat verergert mijn slaapproblemen gigantisch.quote:Op donderdag 11 juni 2015 17:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb je ook medicatie? Ben je ook depressief? Of ligt dat alweer achter je? Je gaf aan op dit moment therapie te hebben, dat betekent gewoonlijk dat er -nu- wat aan de hand is
Ja, ik heb jarenlang moeten "uitbrakken" ofzo, er was echt veel voor nodig om mij uit het slob te trekken, maar het is uiteindelijk wel gelukt.
Ik voel me alsof ik losgecatapulteerd ben
Helemaal mee eens!quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik zeg altijd: De wet van de waarheid wordt niet bepaald door de mening van de meerderheid
Edit: refererend naar het vetgedrukte stukje
Ik ben gepest van de kleuterschool tot einde HAVO. Ben 2 keer blijven zitten (en ben ook echt niet dom). Uitgescholden in elkaar geslagen en uiteindelijk in een depressie terecht gekomen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:01 schreef ToT het volgende:
[..]
School en werk zijn voor mij altijd echt verschrikkelijke, slopende verplichtingen geweest.
Elke dag met lood in de schoenen er naar toe gaan, in de wetenschap dat je elk moment weer afgezeken kunt worden om wat dan ook. Wat je ook doet, het is toch nooit goed genoeg. Zowel op sociaal gebied als op je prestaties. (Ik heb wel een hoog iq, maar voor mijn combinatie ADHD en Asperger maak ik nu eenmaal regelmatig fouten en dat is fucking frustrerend. En pas 2 jaar geleden is aan het licht gekomen dat ik dit heb. Tot die tijd was ik altijd de domme lul die niks kon en maar raar was.)
Zeker op het werk ben ik echt HEEL snel uitgepraat als ik collega's heb met wie ik geen klik heb. Met sommigen kan ik elke dag prima kletsen, maar met anderen (die soms mijn rechtstreekse collega's zijn) heb ik OF pijnlijke stiltes, OF geforceerde gesprekken.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:02 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Pff ik ben een nerd en ga het echt niet mooier maken dan het is, maar dat is mijn insteek
Ik ben perfect sociaal in het werk als het over werk gaat en met mensen als het gaat over dingen die me interesseren. Nerd of niet, daar moeten ze het maar mee doen
Tips om gesprekken te starten of gaande te houden heb ik veel aan gehad en ben daardoor wat zelfverzekerder geworden, zeker op het werkvlak. maar ben en blijf een nerd
Ook altijd gepest en in elkaar geslagen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:04 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Ik ben gepest van de kleuterschool tot einde HAVO. Ben 2 keer blijven zitten (en ben ook echt niet dom). Uitgescholden in elkaar geslagen en uiteindelijk in een depressie terecht gekomen.
Ging uit en ging aan het werk omdat het moest, maar had geen idee wat er mis was.
Kreeg 4 jaar terug de diagnose (ben nu 36).
Ik heb te lang geprobeerd met de populaire groepen mee te lopen om maar niet gepest te worden en niets hielp. Ik werd pas geaccepteerd door mensen toen ik daarmee ophield.
Dat laatste is inderdaad strontvervelend, dat had ik op mijn vorige werkplek ook. dan duren de dagen HEEL lang.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:05 schreef ToT het volgende:
[..]
Zeker op het werk ben ik echt HEEL snel uitgepraat als ik collega's heb met wie ik geen klik heb. Met sommigen kan ik elke dag prima kletsen, maar met anderen (die soms mijn rechtstreekse collega's zijn) heb ik OF pijnlijke stiltes, OF geforceerde gesprekken.
Ik zal je 1 ding vertellen (over vetgedrukte).quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:05 schreef ToT het volgende:
[..]
Zeker op het werk ben ik echt HEEL snel uitgepraat als ik collega's heb met wie ik geen klik heb. Met sommigen kan ik elke dag prima kletsen, maar met anderen (die soms mijn rechtstreekse collega's zijn) heb ik OF pijnlijke stiltes, OF geforceerde gesprekken.
Snap ik, maar ik had het dus wel over het werk. Met iemand meeten zit er een ander gevoel achter. Als je elke dag dag in dag uit met iemand omgaat, en elke dag is het gewoon stil onderling, of je probeert maar iets interessants aan te kaarten waar vervolgens maar met een paar woorden op gereageert wordt, voel ik me echt bijzonder ongemakkelijk.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik zal je 1 ding vertellen (over vetgedrukte).
Als ik met iemand aan het meeten ben die ik nog niet zo lang ken, dan moet je toch altijd wel een beetje aftasten enzo, iets wat volstrekt normaal is (daar is niks geks aan). Zeker als je 2 autisten hebt, heb je soms gewoon elkaar even niks te melden..so what? Dan geniet je toch gewoon eventjes van de wind?
Het is een illusie te moeten denken dat je constant aan 1 stuk door zou moeten lullen als je iemand nog maar net kent "want het hoort nou eenmaal zo! "
Onzin! Relax! Chill! Als je elkaar even niks te melden hebt, nou en? Dan ga je na een minuutje of zo toch gewoon weer verder over wat je op dat moment ook tebinnen schiet?
Als je met elkaar omgaat dan is praten toch geen verplichting? Sterker nog, als mn vrienden hier zijn, kijkt echt NIEMAND raar op als 1 van ons 3 even een uurtje op de bank gaat liggen maffen! Alles mag! En waarom moeilijk doen? We bepalen toch lekker zelf onze eigen regels?
Edit: Ik praat hier dan wel weer over mensen met wie ik vrijwillig meet, dus niet collega's oid. Speelt natuurlijk wel een rol enzo maar toch wou ik dit even gezegd hebben
Heerlijk ja, 8 uur opgsloten zitten met 6 gasten die maar voor zich uit staren... o wat ben ik blij dat ik daar weg ben.quote:Op donderdag 11 juni 2015 18:15 schreef ToT het volgende:
[..]
Snap ik, maar ik had het dus wel over het werk. Met iemand meeten zit er een ander gevoel achter. Als je elke dag dag in dag uit met iemand omgaat, en elke dag is het gewoon stil onderling, of je probeert maar iets interessants aan te kaarten waar vervolgens maar met een paar woorden op gereageert wordt, voel ik me echt bijzonder ongemakkelijk.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |