R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Laat we ons eens wat verdiepen in het begrip "vertrouwen".
Ik kwam via Google op dit artikel
[ Bericht 14% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 19:46:18 ]
Ik kwam via Google op dit artikel
quote:Begrip
In ons evolutionaire proces hebben we spiegelneuronen ontwikkeld die ons de mogelijkheid geven gedrag dat we waarnemen te kunnen 'spiegelen' met ons lichaam. Wanneer we een video zien van een jongen die schrikt van een onverwachts grote spin op zijn arm, beleven we dezelfde schrikreactie. We spiegelen de actie en maken de ervaring eigen. Iemand die zelf piano speelt en in een café een gepassioneerd pianospeler ziet spelen, voelt zijn passie. Ervaringen die je zelf hebt meegemaakt helpen de beleving van de ander te ervaren. De ervaringen waar je zelf vertrouwd mee bent, zijn de ander immers ook vertrouwd. De gedeelde ervaringen vormen een gedeeld begrip en er ontstaat vertrouwen in elkaar en daarmee ook een veilige omgeving. Niet alleen je eigen ervaringen, maar ook de ervaringen van diegene die je in vertrouwen hebt dragen vervolgens bij aan een beter begrip. Zo groeit je begrip met de kwaliteit en diversiteit van je relaties. Daar waar begrip ontstaat, verdwijnt het oordeel. Het oordeel voldoet steeds minder, je leert te willen begrijpen. Zonder oordeel en met open houding leren we niet enkel elkaar, maar breder gezien ook onze omgeving beter kennen: ze leert ons een wetenschappelijke benadering. Wetenschap, een uiting van passievolle liefde voor begrip. Het geleerd basisvertrouwen in onze medemens en onze omgeving leert ons de wereld benaderen met inlevingsvermogen en empathie. Vertrouwen is een keuze naar een te vertrouwen samenleving.
quote:Vertrouwen brengt openheid, acceptatie en transparantie. We vinden elkaar in begrip.
[ Bericht 14% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 19:46:18 ]
Ik vind het vervelend dat de discussie op zo'n onvriendelijke manier gevoerd moet worden, maar volgens mij draagt Gray een idee aan waar ik een punt van wil maken: er worden teveel woorden besteed aan het 'verlichting zijn' en het komt over als pretentieus, quasi-intellectueel geneuzel, omdat Jan met de korte achternaam, Ma Flodder en de Tokkies hier helemaal niet over nadenken en toch in het moment leven, bewust, onthecht en wat allemaal niet door moet gaan voor 'verlichting', terwijl dezelfde mensen worden afgeschilderd als anti-intellectueel door de quasi-intellectuelen die juist niet verlicht zijn.
Goed punt.quote:Op dinsdag 26 mei 2015 19:37 schreef Drieklank het volgende:
Er worden teveel woorden besteed aan het 'verlichting zijn' en het komt over als pretentieus, quasi-intellectueel geneuzel, omdat Jan met de korte achternaam, Ma Flodder en de Tokkies hier helemaal niet over nadenken en toch in het moment leven, bewust, onthecht en wat allemaal niet door moet gaan voor 'verlichting', terwijl dezelfde mensen worden afgeschilderd als anti-intellectueel door de quasi-intellectuelen die juist niet verlicht zijn.
Jan met de korte achternaam, Ma Flodder en de Tokkies kunnen (wat mij betreft) perfect 'verlicht' zijn. En de quasi-intellectuelen niet. Het woordje 'verlicht' heeft een slechte naam, die pretentieus kan overkomen. En daar gaat het mij niet om.
Het gaat om ervaringen (inzichten) met elkaar te delen. Of die inzichten over verlichting, geluk, of iets anders gaan. Maakt mij niet zoveel uit. Al probeer je wel (zo goed als mogelijk) binnen een bepaalde context te blijven. Een context die de nodige speelruimte bied. Aan iedereen.
En of dergelijke inzichten iemand dan wel of niet verlicht genoeg maken, maakt mij ook niet uit. Neem bv Osho. Hij is/was een mysticus. Maar niet voor iedereen. Was hij verlicht ? Geen idee. Op zich genomen interesseert die stempel (dat woord) me niet.
Net zoals het me ook niet echt interesseert wat verlichting nu precies wel of niet is. Zeker niet als daar gemene discussies (oordelen) en een strijd om de waarheid moet uit voortvloeien.
Wel vind ik het interessant dergelijke ideeën (gedachten) bij mezelf af te toetsen. Waar kan ik me in vinden, waar niet. Wat vind ik mooi en leerrijk (zoals Osho). Wat niet.
[ Bericht 2% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 20:05:14 ]
Mijn probleem is niet met verlichting zelf, maar met zij die pretenderen verlicht te zijn. De ene geeft gewoon een andere draai aan het woord, de ander etaleert een pseudowetenschappelijke monoloog die van kennis getuigt, maar geen begrip.quote:
Ik vind het vervelend dat de discussie op zo'n onvriendelijke manier gevoerd moet worden, maar volgens mij draagt Gray een idee aan waar ik een punt van wil maken: er worden teveel woorden besteed aan het 'verlichting zijn' en het komt over als pretentieus, quasi-intellectueel geneuzel, omdat Jan met de korte achternaam, Ma Flodder en de Tokkies hier helemaal niet over nadenken en toch in het moment leven, bewust, onthecht en wat allemaal niet door moet gaan voor 'verlichting', terwijl dezelfde mensen worden afgeschilderd als anti-intellectueel door de quasi-intellectuelen die juist niet verlicht zijn.
Dat blijkt alleen al uit de reacties op de instrumentale agressie die ik hier inzette; waar de ene tenminste nog zegt het bewust te negeren (om vervolgens op achterbakse wijze er elders wél op in te gaan), doet de ander alsof diens neus bloedt, maar reageert er wel op via handmatige quotes.
Ik weet dat ik niet als enige dwars door deze gasten heenkijk, maar maak er geen moeite van om openbare aanklager te spelen. Advocaat van de duivel, zo je wil.
Als iemand hier zo graag wil verkondigen hoe verlicht ie is, prima! Dan mag diegene dat ook bekrachtigen. Maar dát is echter nog niet gedemonstreerd.
quote:Op dinsdag 26 mei 2015 20:04 schreef Gray het volgende:
Dat blijkt alleen al uit de reacties op de instrumentale agressie die ik hier inzette
Agressie, blijft agressie en keur ik niet goed.quote:Een tweede soort agressie noemt men de instrumentele agressie. Hierbij wordt agressief gedrag ingezet om een gewenst doel/belang te realiseren. Het agressieve gedrag wordt dan als instrument gebruikt. Een veel voorkomende vorm van instrumentele agressie is bedreiging of dreiging met geweld. “Als je dit niet voor me doet, dan weet ik je te vinden.” Bij deze soort agressie vind je vaak imponerend gedrag terug zoals: hard praten, strak aankijken, borst vooruit, op tafel slaan, dichtbij komen staan enz. Een andere vorm van instrumentele agressie kan zich uiten in manipulatief gedrag. Bij voorbeeld: “Als je dit niet voor me doet, dan pleeg ik zelfmoord.” “Ik wil dat jullie dit regelen anders loopt het niet goed met me af”.
Welk doel je daarmee ook meent of denkt te bereiken.
Klinkt dit niet een beetje pretentieus ? Door wat denk je precies heen te kijken. Voor hetzelfde geld speel ik met jou ook een spel. Net zoals jij een spel met anderen hier meent te spelen. Ik gebruik hierbij misschien andere tactieken. Als je daarin over tactieken wilt spreken. Ipv daarin te vechten tegen elkaars schaduw. Kun je dergelijk gevecht ook laten zijn. Door bv de initieel gespeelde agressie te laten vallen. Waarom (eerst) haat zaaien, als je ook met liefde kan starten ?quote:
Ik weet dat ik niet als enige dwars door deze gasten heenkijk, maar maak er geen moeite van om openbare aanklager te spelen. Advocaat van de duivel, zo je wil.
Waarom wantrouwen ?
En niet vertrouwen ?
Wat valt er te demonstreren en bekrachtigen ? Niets toch ?quote:
Als iemand hier zo graag wil verkondigen hoe verlicht ie is, prima! Dan mag diegene dat ook bekrachtigen. Maar dát is echter nog niet gedemonstreerd.
Net zoals er (wat mij betreft) niets te ontmaskeren valt.
Mensen die proberen te bewijzen dat God bestaat, zijn (wat mij betreft) even dwaas als mensen die proberen te bewijzen dat God niet bestaat.
[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 20:22:52 ]
Ik denk niet zo zwart-wit.quote:
[..]
[..]
Agressie, blijft agressie en keur ik niet goed.
Welk doel je daarmee ook meent of denkt te bereiken.
Eieren moet je breken om ze te bereiden. En ik ben dol op zachtgekookte eieren.quote:[..]
Klinkt dit niet een beetje pretentieus ? Door wat denk je precies heen te kijken. Voor hetzelfde geld speel ik met jou ook een spel. Net zoals jij een spel met anderen hier meent te spelen. Ik gebruik hierbij misschien andere tactieken. Als je daarin over tactieken wilt spreken. Ipv daarin te vechten tegen elkaars schaduw. Kun je dergelijk gevecht ook laten zijn. Door bv de initieel gespeelde agressie te laten vallen. Waarom (eerst) haat zaaien, als je ook met liefde kan starten ?
Waarom niet? Vele wegen leiden naar Rome.quote:Waarom wantrouwen ?
En niet vertrouwen ?
Hetgeen gesteld is; zogenaamde spirituele verlichting.quote:[..]
Wat valt er te demonstreren en bekrachtigen ? Niets toch ?
Net zoals er (wat mij betreft) niets te ontmaskeren valt.
Aan iets dat niet bestaat valt niets te bewijzen. Iets dat niet bestaat laat geen sporen achter. Afwezigheid van bewijs is geen bewijs.quote:Mensen die proberen te bewijzen dat God bestaat, zijn (wat mij betreft) even dwaas als mensen die proberen te bewijzen dat God niet bestaat.
Als je toegeeft dat er zoiets bestaat als verlichting, als het einde van het lijden, dan moeten er mensen zijn die dat hebben gerealiseerd, anders is die term totaal betekenisloos. Dan zou de term alleen een soort utopische wensdroom inhouden, een wortel aan een stok die ons wordt voorgehouden om vooruit te zwoegen.
Toch wijst de geschiedenis van de mystiek uit dat er personen zijn geweest die volgens de getuigenis van tijdgenoten langdurig blijk hebben gegeven van een opgeruimd gemoed, van humor, van een liefdevolle, mededogende aard, van een heel bijzonder karakter. In sommige gevallen kunnen we de geschriften van die personen nog lezen en er ademt nog steeds tussen de regels iets van hun wijsheid door, iets van hun liefde en humor. We kunnen die adem nog steeds voelen als we die teksten lezen. Het zijn heel bijzondere woorden.
Iedereen wil dat wel erkennen. Niemand heeft veel problemen met een dode Boeddha of een dode Jezus. We willen daar best van toegeven dat het bijzondere mensen waren, die iets bijzonders hebben gerealiseerd. Een dode is namelijk totaal niet bedreigend. Over de doden niks dan goeds.
Wat pas echt bedreigend is, is een levende Boeddha, een levende mysticus. Want dan begin je meteen te vergelijken. Hij wel! Ik niet! Dat is onverdraaglijk voor het ego. Het ego zal er dan alles aan doen om die levende Buddha af te maken. Om al zijn woorden te ontkrachten. Want alles liever dan toe te geven dat er iemand is die een einde aan het lijden heeft gemaakt. Dat is totaal onverdraaglijk. Hoe hij wel en ik niet?
[ Bericht 0% gewijzigd door Mystikos op 26-05-2015 20:52:25 ]
Toch wijst de geschiedenis van de mystiek uit dat er personen zijn geweest die volgens de getuigenis van tijdgenoten langdurig blijk hebben gegeven van een opgeruimd gemoed, van humor, van een liefdevolle, mededogende aard, van een heel bijzonder karakter. In sommige gevallen kunnen we de geschriften van die personen nog lezen en er ademt nog steeds tussen de regels iets van hun wijsheid door, iets van hun liefde en humor. We kunnen die adem nog steeds voelen als we die teksten lezen. Het zijn heel bijzondere woorden.
Iedereen wil dat wel erkennen. Niemand heeft veel problemen met een dode Boeddha of een dode Jezus. We willen daar best van toegeven dat het bijzondere mensen waren, die iets bijzonders hebben gerealiseerd. Een dode is namelijk totaal niet bedreigend. Over de doden niks dan goeds.
Wat pas echt bedreigend is, is een levende Boeddha, een levende mysticus. Want dan begin je meteen te vergelijken. Hij wel! Ik niet! Dat is onverdraaglijk voor het ego. Het ego zal er dan alles aan doen om die levende Buddha af te maken. Om al zijn woorden te ontkrachten. Want alles liever dan toe te geven dat er iemand is die een einde aan het lijden heeft gemaakt. Dat is totaal onverdraaglijk. Hoe hij wel en ik niet?
[ Bericht 0% gewijzigd door Mystikos op 26-05-2015 20:52:25 ]
@Gray,
Nee, je denkt totaal niet zwart/wit. Dat zie ik aan je instrumentele agressie. Plaats ik hierbij deze smiley
Of deze smiley. 
Of gewoon geen smiley. Wat denk je ? ....
Er is geen stelling (alias spirituele verlichting) om te ontkrachten of verkrachten of bekrachtigen. Als jij dergelijke krachttoer (wat ik als een onnozel idioot liefdeloos spel aanzie) wilt blijven voeren, ga gerust je gang. Voer je 'Gray Hate Show'. Geniet ervan als een instrumentele despoot Van al die zacht of hardgekookte eieren, muggen, olifanten, met of zonder saus. Maakt me niet uit. Maar ik kies voor vertrouwen. Geen wantrouwen. Ik kies voor de liefde, niet de instrumentele haat. Ieder zijn pad daarin naar Rome. Wie zegt er overigens dat ik naar Rome wil. Maar bon, dit terzijde.
Ik hou van de woorden van Mystikos. En ieder ander die op een positieve liefdevolle manier hier gedachten over "Verlichting" wilt delen.
[ Bericht 2% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 21:23:41 ]
Nee, je denkt totaal niet zwart/wit. Dat zie ik aan je instrumentele agressie. Plaats ik hierbij deze smiley
Of deze smiley. Of gewoon geen smiley. Wat denk je ? ....Er is geen stelling (alias spirituele verlichting) om te ontkrachten of verkrachten of bekrachtigen. Als jij dergelijke krachttoer (wat ik als een onnozel idioot liefdeloos spel aanzie) wilt blijven voeren, ga gerust je gang. Voer je 'Gray Hate Show'. Geniet ervan als een instrumentele despoot
Van al die zacht of hardgekookte eieren, muggen, olifanten, met of zonder saus. Maakt me niet uit. Maar ik kies voor vertrouwen. Geen wantrouwen. Ik kies voor de liefde, niet de instrumentele haat. Ieder zijn pad daarin naar Rome. Wie zegt er overigens dat ik naar Rome wil. Maar bon, dit terzijde.Ik hou van de woorden van Mystikos. En ieder ander die op een positieve liefdevolle manier hier gedachten over "Verlichting" wilt delen.
[ Bericht 2% gewijzigd door JustTalkLove op 26-05-2015 21:23:41 ]
Klopt. Mensen kunnen dan zo reageren. Niet iedereen. Maar dergelijke slechtheid van het 'ego' kan dan boven komen drijven. Zie de geschiedenis. Een figuur als Jezus (voor zover die heeft bestaan en wat we ervan weten) was misschien ook verlicht. Ze hebben deze figuur gekruisigd.quote:Op dinsdag 26 mei 2015 20:39 schreef Mystikos het volgende:
Wat pas echt bedreigend is, is een levende Boeddha, een levende mysticus. Want dan begin je meteen te vergelijken. Hij wel! Ik niet! Dat is onverdraaglijk voor het ego. Het ego zal er dan alles aan doen om die levende Buddha af te maken. Om al zijn woorden te ontkrachten. Want alles liever dan toe te geven dat er iemand is die een einde aan het lijden heeft gemaakt. Dat is totaal onverdraaglijk. Hoe hij wel en ik niet?
Of Socrates in zijn open zoektocht naar de waarheid. Ze hebben hem tot de gifbeker veroordeeld. Of Osho, die (volgens geruchten) in opdracht van de Amerikaanse overheid vergiftigd zou zijn. Ik las tijdje terug ook geruchten over de moord op John Lennon. Waar veel meer achter zou kunnen zitten.
In welke mate dergelijke complot theorieën waar kunnen zijn, weet ik niet. Ik wens die ook verder niet te onderzoeken of echt stil bij te staan. Die waarheid kan ik zelf niet achterhalen. Ik was er niet bij. Wel kan ik de pracht (die ze achtergelaten hebben in songteksten, boeken, geschriften, etc) wel tot me nemen. Daarvan genieten. Mezelf ermee bevruchten. Vervullen.
Spread the word of Love
Or Hate (if your name is Gray)
Wat zijn dan de criteria van verlicht wezen?
In welke setting kan het wezen. Verlicht willen zijn in omstandigheden die amper voor rust en dergelijken kunnen zorgen lijkt mij onmogelijk.. Onder een boom kun je vast helemaal verlicht zitten te zijn. Maar zodra je elke dag weer een Tollenaar aan de boom hebt staan, wordt het toch lastiger. Hoe zien jullie dat?
In welke setting kan het wezen. Verlicht willen zijn in omstandigheden die amper voor rust en dergelijken kunnen zorgen lijkt mij onmogelijk.. Onder een boom kun je vast helemaal verlicht zitten te zijn. Maar zodra je elke dag weer een Tollenaar aan de boom hebt staan, wordt het toch lastiger. Hoe zien jullie dat?
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Het is nog makkelijker te zeggen dat je verlichting bereikt hebt, dan het tussen de regels door te laten blinken, zoals zij die schreven over de boeddha of de christus (twee karakters waarvan het daadwerkelijke bestaan overigens zeer betwijfeld wordt door historici).quote:
Als je toegeeft dat er zoiets bestaat als verlichting, als het einde van het lijden, dan moeten er mensen zijn die dat hebben gerealiseerd, anders is die term totaal betekenisloos. Dan zou de term alleen een soort utopische wensdroom inhouden, een wortel aan een stok die ons wordt voorgehouden om vooruit te zwoegen.
Toch wijst de geschiedenis van de mystiek uit dat er personen zijn geweest die volgens de getuigenis van tijdgenoten langdurig blijk hebben gegeven van een opgeruimd gemoed, van humor, van een liefdevolle, mededogende aard, van een heel bijzonder karakter. In sommige gevallen kunnen we de geschriften van die personen nog lezen en er ademt nog steeds tussen de regels iets van hun wijsheid door, iets van hun liefde en humor. We kunnen die adem nog steeds voelen als we die teksten lezen. Het zijn heel bijzondere woorden.
Iedereen wil dat wel erkennen. Niemand heeft veel problemen met een dode Boeddha of een dode Jezus. We willen daar best van toegeven dat het bijzondere mensen waren, die iets bijzonders hebben gerealiseerd. Een dode is namelijk totaal niet bedreigend. Over de doden niks dan goeds.
Wat pas echt bedreigend is, is een levende Boeddha, een levende mysticus. Want dan begin je meteen te vergelijken. Hij wel! Ik niet! Dat is onverdraaglijk voor het ego. Het ego zal er dan alles aan doen om die levende Buddha af te maken. Om al zijn woorden te ontkrachten. Want alles liever dan toe te geven dat er iemand is die een einde aan het lijden heeft gemaakt. Dat is totaal onverdraaglijk. Hoe hij wel en ik niet?
Er is hoop voor je; ook de charlatan kan verlicht geraken als ie maar genoeg in zijn eigen praatjes gelooft. Aldus een boeddhistische legende.
quote:
quote:
En ieder ander die op een positieve liefdevolle manier (wat ook hard mag zijn, maar dan niet instrumenteel blind liefdeloos)
Praat dan ten minste zelf nog alsof je in je eigen woorden gelooft. Of je naam. Praat niet van liefde terwijl je ondertussen aan het haten bent op iemand die zich niet voegt aan de extatische orgie van zoetsappigheid.quote:
Spread the word of Love
Or Hate (if your name is Gray)
Die instrumentele agressie doet precies waar het voor bedoeld was: agressie opwekken bij twee zelfbenoemde heilige boontjes.
Too easy.
Zij die het zeggen, weten niks. Zij die het weten, zeggen niks. Aldus een gezegde.quote:
Wat zijn dan de criteria van verlicht wezen?
In welke setting kan het wezen. Verlicht willen zijn in omstandigheden die amper voor rust en dergelijken kunnen zorgen lijkt mij onmogelijk.. Onder een boom kun je vast helemaal verlicht zitten te zijn. Maar zodra je elke dag weer een Tollenaar aan de boom hebt staan, wordt het toch lastiger. Hoe zien jullie dat?
Lastig, want begeerte is er in vele vormen. En alhoewel sommige begeerten als negatief ervaren worden kunnen anderen weer als prettig ervaren worden. Waar ligt dan de grens van verlichting. Dan is het een persoonlijke kwestie geworden.quote:Zij die het zeggen, weten niks. Zij die het weten, zeggen niks. Aldus een gezegde.
Relativeren, begrijpen en accepteren is een vorm van verlichting, als in rustgevend in het hoe en waarom ergens van. En dat kan denk ik verschillen per persoon, of zou het een universeel pad zijn met vaste principes die begrepen moeten worden om te kunnen spreken van 'verlichting' ?
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Je ziet bij de meeste mystici voorafgaande aan hun verlichting een zekere mate van terugtrekking: Boeddha onder de Bodhi-boom, Jezus in de woestijn, Ramana in zijn Aranchula grot. Ze hebben zich allemaal een tijd uit het gewemel en getier terug getrokken om zich te wijden aan inkeer, zelf-onderzoek en spirituele verdieping. Vaak gingen ze daarna wel de wereld weer in. De Buddha heeft heel wat kilometertjes afgelegd. Hij zal ook wel niet overal even vriendelijk zijn ontvangen, met die schare aan volgelingen die hij meebracht. Stress heeft hij zeker wel gekend in zijn latere leven. Maar wellicht maakte zijn verlichting hem daar beter bestand tegen.quote:
Wat zijn dan de criteria van verlicht wezen?
In welke setting kan het wezen. Verlicht willen zijn in omstandigheden die amper voor rust en dergelijken kunnen zorgen lijkt mij onmogelijk.. Onder een boom kun je vast helemaal verlicht zitten te zijn. Maar zodra je elke dag weer een Tollenaar aan de boom hebt staan, wordt het toch lastiger. Hoe zien jullie dat?
Teveel stress kan ook je verlichting weer te niet doen, is mijn ervaring (omdat verlichting primair neurologisch is). Zou je dus te lange tijd worden blootgesteld aan te grote hoeveelheden stress, dan neemt het effect van meditatie langzamerhand af en krijg je weer zenuwklachten ipv. een verlicht gevoel.
De meeste spiritueel levende mensen zijn zich daarVan bewust en kiezen daarom om onder zo rustig mogelijk condities te leven: celibatair (weinig gezeur aan je kop) en op afgelegen plekken in kloosters.
Het is maar moeilijk vol te houden om een Boeddha op Wall Street te zijn.
Helemaal mee eens!quote:
[..]
Je ziet bij de meeste mystici voorafgaande aan hun verlichting een zekere mate van terugtrekking: Boeddha onder de Bodhi-boom, Jezus in de woestijn, Ramana in zijn Aranchula grot. Ze hebben zich allemaal een tijd uit het gewemel en getier terug getrokken om zich te wijden aan inkeer, zelf-onderzoek en spirituele verdieping. Vaak gingen ze daarna wel de wereld weer in. De Buddha heeft heel wat kilometertjes afgelegd. Hij zal ook wel niet overal even vriendelijk zijn ontvangen, met die schare aan volgelingen die hij meebracht. Stress heeft hij zeker wel gekend in zijn latere leven. Maar wellicht maakte zijn verlichting hem daar beter bestand tegen.
Teveel stress kan ook je verlichting weer te niet doen, is mijn ervaring (omdat verlichting primair neurologisch is). Zou je dus te lange tijd worden blootgesteld aan te grote hoeveelheden stress, dan neemt het effect van meditatie langzamerhand af en krijg je weer zenuwklachten ipv. een verlicht gevoel.
De meeste spiritueel levende mensen zijn zich daarVan bewust en kiezen daarom om onder zo rustig mogelijk condities te leven: celibatair (weinig gezeur aan je kop) en op afgelegen plekken in kloosters.
Het is maar moeilijk vol te houden om een Boeddha op Wall Street te zijn.
Dus omstandigheden zijn van wezenlijk belang, maar dat geldt voor bijna alle levensterreinen.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Begeerte? Als in verlangen?quote:
[..]
Lastig, want begeerte is er in vele vormen. En alhoewel sommige begeerten als negatief ervaren worden kunnen anderen weer als prettig ervaren worden. Waar ligt dan de grens van verlichting. Dan is het een persoonlijke kwestie geworden.
Het is sowieso een persoonlijke kwestie, letterlijk zelfs. Je bent zelf dat antwoord waar geen eenduidig antwoord op te vinden is. Dat antwoord komt wanneer de vraag oplost. Niemand kan dat voor je doen.
Er is geen truc, geen shortcut, geen instructie, geen meester. Al verschillen de meningen over dat laatste.
Hm, wederom een andere opvatting van iets waar geen concrete definitie van bestaat.quote:Relativeren, begrijpen en accepteren is een vorm van verlichting, als in rustgevend in het hoe en waarom ergens van.
Universeel geldend als voor iedereen hetzelfde: nee.\quote:En dat kan denk ik verschillen per persoon, of zou het een universeel pad zijn met vaste principes die begrepen moeten worden om te kunnen spreken van 'verlichting' ?
Wie zegt er dat ik je haat ? Ik ben je enkel maar aan het uitlachen. Over hoe idioot ik je uitspraken wel vind.quote:
Praat dan ten minste zelf nog alsof je in je eigen woorden gelooft. Of je naam. Praat niet van liefde terwijl je ondertussen aan het haten bent op iemand die zich niet voegt aan de extatische orgie van zoetsappigheid.
Uh-huh.quote:
[..]
Wie zegt er dat ik je haat ? Ik ben je enkel maar aan het uitlachen. Over hoe idioot ik je uitspraken wel vind.
Mooie bijdrage terug Mystikos.quote:
Je ziet bij de meeste mystici voorafgaande aan hun verlichting een zekere mate van terugtrekking: Boeddha onder de Bodhi-boom, Jezus in de woestijn, Ramana in zijn Aranchula grot. Ze hebben zich allemaal een tijd uit het gewemel en getier terug getrokken om zich te wijden aan inkeer, zelf-onderzoek en spirituele verdieping. Vaak gingen ze daarna wel de wereld weer in. De Buddha heeft heel wat kilometertjes afgelegd. Hij zal ook wel niet overal even vriendelijk zijn ontvangen, met die schare aan volgelingen die hij meebracht. Stress heeft hij zeker wel gekend in zijn latere leven. Maar wellicht maakte zijn verlichting hem daar beter bestand tegen.
Teveel stress kan ook je verlichting weer te niet doen, is mijn ervaring (omdat verlichting primair neurologisch is). Zou je dus te lange tijd worden blootgesteld aan te grote hoeveelheden stress, dan neemt het effect van meditatie langzamerhand af en krijg je weer zenuwklachten ipv. een verlicht gevoel.
De meeste spiritueel levende mensen zijn zich daarVan bewust en kiezen daarom om onder zo rustig mogelijk condities te leven: celibatair (weinig gezeur aan je kop) en op afgelegen plekken in kloosters.
Het is maar moeilijk vol te houden om een Boeddha op Wall Street te zijn.
Die staat van verlichting (gelukzaligheid) vrijwaren, lijkt me gemakkelijker te lukken in een aangepaste omgeving, dan in een moeilijk (bv haatdragend) klimaat.
Beetje zoals bij mindfulness. Probeer maar eens "mindful" te blijven in grote situaties van stress. In dergelijke besmettende drukte. Waar iedereen in paniek slaat. Zoals bv op de beurs in Wall Street. Leuke beeldspraak (en slotzin in je laatste comment)
Maarre, als je eenmaal een bent met de lucht, dan maal je toch niet om donderstralen of zonneschijn?
Voor mezelf (dit is niet de 'correcte', wel mijn eigen vrije definitie) zou ik "verlichting" omschrijven als een liefdevol orgastisch zijn. Een gelukzalige staat van zijn. Alleen en/of samen. Als een druppel die verdampt (verdwijnt) in de oceaan.quote:
Wat zijn dan de criteria van verlicht wezen?
Je kan je verlicht (gelukkig, betrokken, tevreden, ontspannen, etc) voelen op jezelf.
Alsook verlicht (zelfde criteria) voelen samen met anderen.
Waar geen weerstand, geen haat is, kan liefde zijn. Ik hou van lachen, van warmte, gevoeligheid, openheid, eerlijkheid (geen spel). Al hou ik zeker ook van spelen, zolang dergelijk spelen maar liefdevol gebeurt. Met respect voor de ander zijn eigenheid. Zijn fijn gevoel. Zijn zijn.
Verlichting is een vreemd woord. Ik schakel het gevoel ergens gelijk met. Ik stroom over. Ik geef me over. Ik ben. Ontspannen. Voldaan. Rustig. Zen. Er zijn zoveel woorden die ik ergens in die pan kan gooien. Om een eigen bereiding mee te maken. Alleen en of samen.
Mystikos heeft hierop reeds geantwoord. Ik sluit me daarbij aan. Wat kan ik er zelf nog aan toevoegen ? Geen idee... Even denken... Winkelier gevraagd aan kassa 4quote:
In welke setting kan het wezen. Verlicht willen zijn in omstandigheden die amper voor rust en dergelijken kunnen zorgen lijkt mij onmogelijk. Onder een boom kun je vast helemaal verlicht zitten te zijn. Maar zodra je elke dag weer een Tollenaar aan de boom hebt staan, wordt het toch lastiger. Hoe zien jullie dat?
Wat doe je met negatieve energie ? Als je zelf positief ingesteld bent. Zo wilt staan.
Wat doe je als iedereen naar links loopt, terwijl jij naar rechts wilt gaan ?
Wat is vrijheid ? In welke mate zijn we vrij ? Vrij om wat te doen ?
Instrumentele agressie bij elkaar uit te werken ?
Of iets anders ?Voel jij je vrij, I-care ? (leuke nick overigens, maar dit terzijde).
In welke zin wel ? In welke zin niet ?
Psychologisch bestaat er voor mij ook iets als emotionele besmetting. Die zowel positief als negatief kan lopen. Lach. Voel die lach, wordt die lach. Kwets. Voel die wonde. Wordt die wonde.
De ontdekking van de spiegelneuronen (het DNA binnen de psychologie) verduidelijkt dit empathisch wonder. Empathie is wat ons mensen, tot mensen maakt (sommige dieren beschikken ook over dit vermogen). Empathie (liefdevol) verbindt. Maar omgekeerde empathie (haat) werkt scheidend.
Ik heb geen zin om alleen te zijn. Alleen onder die figuurlijke boom te gaan zitten. Al doe ik het bij momenten wel. En hou daar enorm van. Echter kies ik er ook voor (waar en zoveel als mogelijk) om bij de mensen (mijn omgeving) te zijn. Mezelf met die omgeving liefdevol te verbinden.
Vorig weekend had ik terug een heel fijne ervaring. Je voelt en ziet de mensen daarin zo openbloeien en ontspannen, lachend, vrolijk met elkaar. Dat is heel mooi om zien. Het omgekeerde bestaat ook. Iemand die haat komt strooien. Die in onvrede leeft met zichzelf. En van daaruit in onvrede leeft met de ander.
"I-care" is een mooie nick (en zin)
"We care" is nog mooier ?
Is het niet ?
Slaap zacht,
JTL
Ga ik niet mee akkoord. Maar laat dit jouw visie zijn.quote:Op dinsdag 26 mei 2015 23:05 schreef Gray het volgende:
Maarre, als je eenmaal een bent met de lucht, dan maal je toch niet om donderstralen of zonneschijn?
Ik deel die niet.
Als ik kies voor lucht, kies ik voor lucht. Als ik kies voor een mug, kies ik voor een mug. Maar niet voor een Olifant. Waarom kies ik anders nog voor (de familie van de) muggen ? Als het ook een olifant mag zijn. Waarom kies ik dan nog ? Dan kies ik beter niet. Laat alles maar op me afkomen. Wat zeker ook een optie kan zijn. Al hoeft dit laatste niet. Er is zoveel mogelijk...
Los van de wens (de keuze). Is er ook nog zoiets als keuze vastheid. Zo kan ik bloemen verlangen over bloemen willen zingen. Maar enkel stront te zien krijgen. Als het enkel stront is wat ik krijg, dan doe ik het daar wel mee, met die stront. Ik ben daarin niet moeilijk. Met stront is ook niets mis. Wel heb ik liever bloemen. Voel ik me beter te midden van een veld vol bloemen. Te midden van liefde. Dan te midden van een veld vol stront. Te midden van haat.
Ik verkies een bloem boven stront.
Ik verlies liefde boven haat.
Ik verkies het vertrouwen boven het wantrouwen
Ik verkies openheid boven geslotenheid
Ik verlies eerlijkheid boven een spel
Ik verkies de waarheid boven een leugen
Ik verkies ontspannenheid boven stress
En zo kun je eindeloos doorgaan...
Wat verkies jij ?
Laat me raden.
Instrumentele agressie
Je bent in de war met onverschilligheid.quote:
[..]
Ga ik niet mee akkoord. Maar laat dit jouw visie zijn.
Ik deel die niet.
Als ik kies voor lucht, kies ik voor lucht. Als ik kies voor een mug, kies ik voor een mug. Maar niet voor een Olifant. Waarom kies ik anders nog voor (de familie van de) muggen ? Als het ook een olifant mag zijn. Waarom kies ik dan nog ? Dan kies ik beter niet. Laat alles maar op me afkomen. Wat zeker ook een optie kan zijn. Al hoeft dit laatste niet. Er is zoveel mogelijk...
Los van de wens (de keuze). Is er ook nog zoiets als keuze vastheid. Zo kan ik bloemen verlangen over bloemen willen zingen. Maar enkel stront te zien krijgen. Als het enkel stront is wat ik krijg, dan doe ik het daar wel mee, met die stront. Ik ben daarin niet moeilijk. Met stront is ook niets mis. Wel heb ik liever bloemen. Voel ik me beter te midden van een veld vol bloemen. Te midden van liefde. Dan te midden van een veld vol stront. Te midden van haat.
Ik verkies een bloem boven stront.
Ik verlies liefde boven haat.
Ik verkies het vertrouwen boven het wantrouwen
Ik verkies openheid boven geslotenheid
Ik verlies eerlijkheid boven een spel
Ik verkies de waarheid boven een leugen
Ik verkies ontspannenheid boven stress
En zo kun je eindeloos doorgaan...
Wat verkies jij ?
Laat me raden.
Instrumentele agressie
De boeddha scheen zich te bevinden in alle bestaanswerelden. Simpel gezegd, hij huilde, hij lachte, hij voelde woede. En toch was ie verlicht.
Ra, ra, hoe kan dat?
Ik ken hem van naam. Maar heb nog nooit een boek van hem gelezen. Op de één of andere manier spraken zijn woorden me niet aan. Net zoals ik dat heb met bepaalde filosofen, psychologen, etc.quote:Op dinsdag 26 mei 2015 23:19 schreef Gray het volgende:
Wat denken mensen hier van U.G. Krishnamurti?
Op wiki staan volgende quotes:
Blijkbaar een scepticus inzake verlichting. Ik ben niet voor, noch tegen verlichting. Daarin eerder een agnost (onwetend). Maar wel geboeid.quote:Krishnamurti, was an Indian thinker who questioned enlightenment.
Onwetend. Ieder zijn interpretaties. Projecties. Illusies ? Ik kan me aansluiten bij wat hij zegt. Echter voedt het verder niet, vind ik. Waar is de vreugde ? De joy ? De appel is niet echt sappig. De appel is gewoon een appel. Beetje apathisch ? Depressief ? Niet ? Geen idee... Ik kan er niet veel bij zeggen.quote:I have no teaching. There is nothing to preserve. Teaching implies something that can be used to bring about change. Sorry, there is no teaching here, just disjointed, disconnected sentences. What is there is only your interpretation, nothing else. For this reason there is not now nor will there ever be any kind of copyright for whatever I am saying. I have no claims.
What the fuck is dat voor een uitspraak hier ? Kun jij dit verder toelichten. Dit klinkt terug niet goed (vind ik). Ontkenning. Van wat ? Nee, dit klikt niet echt voor me.quote:I am forced by the nature of your listening to always negate the first statement with another statement. Then the second statement is negated by a third and so on. My aim is not some comfy dialectical thesis but the total negation of everything that can be expressed.
Maar ik ben geen Krishnamurti kenner. Totaal niet...
Wel meen ik me te herinneren (en ik lees het daarnet ook ergens) dat hij ergens van jongs af aan in een soort van religieuze rol werd geduwd (door anderen). Die in hem een soort uitverkorene zagen of wensen te zien. Iets wat hij zelf totaal niet wou zijn. Dat kan het eerste citaat ergens verklaren. Maar verklaart voor mij nog niet het tweede...
Jouw oordeel. Ik voel me niet verward. Ik voel me fijnquote:
Daar hebben we het al over gehad ? Niet ? Je kan woede voelen, maar daarom geen verdriet zijn. Je kan verdriet voelen, maar daarom geen verdriet zijn. Althans zo aanzie ik het...quote:
De boeddha scheen zich te bevinden in alle bestaanswerelden. Simpel gezegd, hij huilde, hij lachte, hij voelde woede. En toch was ie verlicht.
Ra, ra, hoe kan dat?
Verdriet zijn, is verdriet uiten. Verdrietig worden. Verdriet voelen, is verdriet ervaren. Er getuige van zijn. Maar je wordt of bent het verder niet. Of je verdriet dan wel uit (het laat stromen), of enkel er getuige van bent (het voorbij ziet gaan), maakt me niet uit. Soms is het beter van te stromen (het te laten gaan), soms beter van het niet te uiten (het even in je te houden).
Verlicht zijn, is (vanuit deze optiek voor me) bewust zijn. Zoveel mogelijk bewust zijn van die leegte. Van alles dat komt en gaat. Maar nu ga ik slapen. Het is al veel te laat....
En al dit gebabbel hier (hoe leuk, wijs of idioot ook, eerlijk of speels), is ergens maar onzin. Onzin dat niet kleeft. Omdat het enkel maar wolken (woorden) aan de hemel zijn. Niet de hemel zelf. Die hemel blijft onzichtbaar. De wolken die voorbij trekken zien we wel. En daar steken we al onze energie in. In die vluchtige wolken
|
|
