Donatie bij leven #4 herstellen en terugkijken

quote:

Op woensdag 29 april 2015 12:33 schreef Loveless85 het volgende:

[..]

Leuk! missie geslaagd

Ik hoorde trouwens vanochtend op de radio dat ontvangers maar 10-15 jaar doen met een nier? Is dat altijd zo? Ik kende het hele verhaal en niet viel ergens half in, dus weet niet of het wellicht specifiek bij deze persoon was.

Dat is een gemiddelde. Levensduur van een postmortale nier is heel variabel (5-10 jaar, hangt af van de match en tijd die tussen uitname en ontvangen zit), levende donaties gaan doorgaans een jaar of 20 mee, als ze goed aanslaan. En natuurlijk is het belangrijk dat de ontvanger trouw zijn of haar medicijnen tegen afstoting blijft slikken.

quote:

Op woensdag 29 april 2015 12:40 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Dat is het gemiddelde, lag laatst bij een man op de kamer die er al 18 jaar mee deed.

In mijn ziekenhuis schijnt iemand al 40 jaar met een donornier rond te lopen

quote:

Op woensdag 29 april 2015 18:13 schreef Ingetje79 het volgende:
Zal je zien dat die nier Cat gaat overleven

Je hebt me door

quote:

Op woensdag 29 april 2015 21:17 schreef Bucketlist het volgende:
Wanneer denk je weer de oude te zijn? Operatie ging niet helemaal vlekkeloos,dus herstel zal misschien ook langer duren.

Mijn nierwaarden zijn nu nog niet goed, maar dat is normaal voor deze periode. Maar over een maand verwacht ik wel weer in mijn oude ritme te zijn en weer aan het werk te zijn. De vermoeidheid schijnt een paar maanden nodig te hebben om weg te trekken.

Het is op dit moment geven en nemen, lijkt het. Gisteren een 'drukke' dag gehad, daardoor voor het eerst in dagen prima geslapen, maar vandaag zijn de energielevels wel een stuk lager. Net een afwasje en wat administratie gedaan, en nu laat ik de poets lekker poetsen

Toch we apart hoe zoiets kan doorwerken: vandaag controle bij de lenzenspecialist die me vroeg of ik weleens last van hooikoorts had, want de slijmvliezen waren wat rood. Dat was echt de eerste keer dat ik die vraag kreeg, blijkbaar zijn mijn ogen ook wat geschokken van het hele gebeuren.

Vanmiddag nog een rondje gemaakt op de fiets: lenscontrole, boodschapje en ziekenbezoek bij een familielid. Toen waren we in totaal 2 kilometer en 2 uur verder en was het wel weer voldoende voor vandaag.

quote:

Op donderdag 7 mei 2015 16:59 schreef computergirl het volgende:
Hoe is het nu?
Update tijd!

Gaat goed, maar minder hard dan ik had gedacht. Slapen lukt nog niet altijd even goed en daar pluk ik overdag de wrange vruchten van. Wat meer pijntjes en kwaaltjes en deze week zelfs weer twee keer een middagdut Daar meende ik vorige week mee klaar te zijn. Maja, winterkleren en zomerkleren wisselen in de kast is dan ook Heul Hard Werken.

Conditie wordt wel beter, inmiddels kan ik drie uur rechtop zitten en sinds een paar dagen slik ik geen paracetamol meer. De pijntjes die ik heb zijn met liggen, warme douche of negeren ook op te lossen.

Update: volgende week weer voorzichtig een paar uur aan het werk.
Baas laat me mijn eigen tempo bepalen, dat is wel fijn.

quote:

Op maandag 11 mei 2015 12:24 schreef Ingetje79 het volgende:
Dapper!
Hopelijk wordt je dan weer zodanig moe dat je 's nachts comateus slaapt
Ik neem aan dat je eerst alleen bij baas THV bezig gaat?

Slapen gaat de laatste dagen weer goed Dus ook meer energie dus ook werken
En ja, dit is baas1. Bij andere baas is het werk fysiek meer inspannend dus dat stel ik nog uit en dat was prima.
Als de bedrijfsarts het daarmee eens is, mag ik deze week nog naartoe.

Oké, mijn lage luie stoel voor buiten zit heerlijk, maar als je regelmatig opstaat is het echt handiger om dat niet alleen op spierkracht in buik en benen te doen, maar je ook af te zetten met de handjes.

Vandaag nog telefonisch consult gehad met mijn chirurg. Op mijn verzoek, want ik had de goede man sinds de operatie niet gesproken. Ook weer fijn, hoe het langs elkaar heen communiceert. Ik meende dat ik bij zijn collega duidelijk had aangegeven hoezeer dit me dwars zat. Hij kwam er tijdens het gesprek achter.
Weer excuses gekregen (zoveelste medewerker al ) maar ik ga nu toch echt kijken of ik nergens formeel melding kan doen zodat het doordringt, weinig zin om het hele ziekenhuis af te moeten zodat iedereen het snapt.

Verder weinig nieuwe info, maar we zijn ook al zes weken verder dus veel herstel had ik al gedaan natuurlijk. Blijkbaar hebben we elkaar gesproken op recovery, maar daar staat me niks van bij.
Vast druk met wakker worden Mijn losgeschoten clipje bleek hem wel een half uur extra te hebben gekost.

Voor meelezers en anders voor mijn eigen digitale dagboek: update.

Deze week ben ik weer een paar uurtjes aan het werk gegaan. Met reistijd erbij is drie uur op kantoor precies voldoende, het is toch weer hersengymnastiek. Donderdag ook weer drie uur en dan bekijken hoe snel ik ga opbouwen. Gelukkig geeft mijn baas me daarin de ruimte.

Qua gezondheid zit ik nu op 80-90% van mijn oude niveau. Herstel zit nu vooral in moeheid en concentratie. Fysiek heb ik zowat geen klachten meer. Niezen voel ik in de geopereerde regio, en als ik moe ben krijg ik rugpijn aan die kant. Al laat ik het tillen van zware zaken nog zoveel mogelijk over aan anderen.
Lang staan (meer dan 15 minuten) is nog vermoeiend en dan lijkt alles van binnen te gaan trekken dus ik plof ongegeneerd neer op stoelen. Afwisseling is the key.

Ik merk dat ik nu ook sta te springen om mijn oude leven weer helemaal op te pakken, maar niet te hard moet gaan. Gisteren en vandaag was 'druk' (gisteren om 17.00 uur weg en om 23.00 uur thuis, vanmorgen om 10.30 uur op en in de middag onverwacht bezig voor mijn andere goede doel: F&F / Gastopvang DOC: Cat heeft een jaartje geen nestjes ) en nu voel ik de vermoeidheid wel. Terwijl ik voor vanavond ook nog een afspraak heb staan.
Maar, met een uurtje op de bank liggen ben ik daarvoor wel voldoende bijgetankt.

Kortom: 7 weken verder en op de goede weg.

quote:

Op woensdag 20 mei 2015 20:20 schreef computergirl het volgende:
7 weken verder en dan maar 15 minuten kunnen staan, echt heftig hoor. Ik ga het je niet nadoen.

Ik leg het niet goed uit denk ik. Na een kwartiertje stilstaan begin ik last te krijgen (moe, zeurderig gevoel in rug). Dan kan ik nog prima een half uur door, denk ik (niet getest) maar zitten is dan handiger. Zeker als ik weet dat ik nog even door moet, blijf ik fitter. En intussen kan ik wel al uren naar het werk, op visite gaan, klusjes in huis doen, wandelingen doen etc.

Dus gehandicapt ben ik echt niet.

Iedereen roept dat ik het rustig aan moet doen, dus dan doen we dat maar he

quote:

Op woensdag 20 mei 2015 20:29 schreef computergirl het volgende:
Veel knuffen met baby poezen, dat is mijn advies

Zittend op de grond.

En zakken grit van 15 kg sjouwen (heb ik de buurman voor gevraagd, no worries)