Na lang twijfelen en net overleg met elkaar gehad te hebben, hebben we toch de knoop doorgehakt om een afspraak te maken bij de ha voor Eva.
Ze klaagt al heel lang (ik weet niet een wanneer het begonnen is. Een jaar geleden?) dat ze moe is. Het kan een excuus zijn, en gebrek aan een juiste bewoording van de goede emotie of echte moeheid.
Dat ze zojuist om 18.30 huilt om alles en klaagt, dat snap ik.
Maar ze doet het ook om 10.00. Wil na een halve km al gedragen worden en lijkt ook echt futloos.
Bij afleiding gaat ze wel door hoor, maar dan heeft ze er 's avonds extra last van.
Ik ga morgen bellen om te overleggen of het raadzaam is om bloed te laten prikken.
Ik doe het liever niet, maar als ze wel écht moe is, dan krijgt ze het straks wel heel zwaar als ze start met school.