Vanaf zaterdag weer eens twee dagen in bed gelegen. Vanmiddag er pas uit. Dacht even te kunnen gaan pinnen om een loempiaatje te kopen. Kwam Anton van Brakel, vriend van vroeger, tegen en we raakte in gesprek, hij zei voor de gein dat ik daar een leuk stukje over zou kunnen schrijven. We waren nog niet uitgelachen of ik zakte door m'n hoeven. Zwart voor m'n ogen. Het leuke stukje zat er even niet meer in. Ik kon me gesteund door Anton nog net staande houden. Hevig transpirerend en volgens hem lijkbleek, hielp ie me op een hekje te gaan zitten. Later voor de zekerheid op de grond gaan zitten. Andere mensen kwamen me helpen en werd 112 gebeld. Ziekenwagen met sirene, huisarts en verpleegkundige leidden me de ziekenwagen in. Eénmaal daar liggend, kreeg ik stickers, draadjes en stekkers op m'n borst. Paar naalden erbij om het af te maken. Drie jaar geleden is me hetzelfde overkomen, gelukkig waren toen Ad en Kirsten, goede kennisen, in de buurt om me te helpen. Sindsdien aan het kwakkelen. Vooral de laatste maanden gaat het minder. Vanaf december onderzoeken gehad. Over 2 weken naar de internist, daarna naar de KNO-arts. Morgen eerst naar de huisarts, vragen of ik niet eerder kan worden geholpen. Ze hebben me voor de deur afgezet, helaas zonder loempia.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !