Even een update vanuit ons, fijn om te lezen dat er mensen benieuwd waren hoe het gaat.

Wij hebben een paar heftige dagen achter de rug. Omdat ik niet meer precies weet wat ik al wel had gepost begin ik maar even bij het begin.
Na een snelle bevalling waarbij de weeën helaas wegvielen tijdens de persfase (infuus met Weeënopwekkers werd op de hoogste stand gezet om een perswee op te wekken) werd Tim zaterdag om 15.47 uur geboren. Hij huilde meteen, maar dat sloeg eigenlijk binnen een minuut al om in kreunen. Hij werd even in de couveuse gelegd om hem bij te laten komen. Het kreunen bleef echter, dus kwam er een arts bij. Die hoorde niks geks, dus weer even in de couveuse, maar al snel begon hij wat grauw te zien dus kwam de arts er toch weer bij. Hij is toen doorgestuurd naar de couveuse afdeling en kreeg wat zuurstof toegediend.
Dit bleek echter niet voldoende, hij bleef kreunen en na overleg werd besloten hem over te plaatsen naar de NICU van het specialistische ziekenhuis in Veldhoven omdat ze in ons ziekenhuis niet voldoende voor hem konden betekenen. Een heel team uit Veldhoven kwam om hem te intuberen en aan de beademing te leggen. Hij kreeg een medicijn toegediend om de longblaasjes verder open te krijgen.
In Veldhoven heeft hij de eerste nacht aan de beademing gelegen en omdat het er goed uitzag, hebben ze hem de volgende ochtend gedetubeerd en aan de beademingsondersteuning gelegd. Op de longfoto's bleek dat hij IRDS heeft, onrijpe longen. Heel uitzonderlijk voor een kindje wat met 37w is geboren want het komt vrijwel alleen voor bij extreme prematuren. Daarnaast heeft hij een vliesje met vocht rondom de bloedvaten van het hart. Aan beide dingen valt helaas heel weinig te doen, zijn lichaam moet het zelf oplossen. Voor de zekerheid werd hij wel aan de antibiotica gelegd.
Helaas bleek Tim niet voldoende te hebben aan de beademingsondersteuning. Na anderhalve dag was hij echt uitgeput van het snelle ademen (100-120x per minuut) en zat hij weer op een zuurstofbehoefte van 100%. Van maandag op dinsdagnacht is hij weer geīntubeerd en aan de volledige beademing gelegd. Ook werd hij aan de morfine gelegd omdat hij anders zich teveel verzet en zelf zijn tube eruit kan trekken. Dinsdag was een heftige dag want hoewel zijn waardes stabiel waren, kwam er geen enkele verbetering. Ook op de foto was er nog steeds geen verbetering te zien.
Gisteren is er voor de zekerheid een echo gemaakt van zijn hart, maar dat liet (op een klein gaatje tussen de boezems na, maar dat moet vanzelf oplossen) gelukkig niets bijzonders zien.
En sinds gisterenmiddag gaat het gelukkig de goede kant op. Zijn zuurstofgehalte kan steeds iets verder worden afgebouwd en op de longfoto van gisteren was een stuk beter.
Nu zijn we aan het afbouwen, zowel zuurstof als morfine en de druk. Zodra dat allemaal op een laag niveau stabiel blijft, kan hij weer gedetubeerd worden. Hij zal dan weer teruggaan naar de ademhalingsondersteuning. En we hopen dat hij er nu wel klaar voor is.
Al met al een heftige tijd tot nu toe en we zijn er nog lang niet, maar we zijn heel blij dat het nu wel echt de goede kant op lijkt te gaan.