TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Hallo,
Ik heb iets vreemds meegemaakt.
Ik denk dat een jaar of 18 geleden ik en mijn (nu nog steeds) beste kameraad, toen we alleen bij mij thuis waren, een stem zijn naam hoorde roepen. Het leek heel erg op de stem van zijn vader. We konden niet goed plaatsen van waar de stem kwam. Zijn vader kon natuurlijk onmogelijk bij mij in huis binnen zijn gekomen dus we besloten het bij hem thuis na te vragen. Zijn vader zij Nee en ging weer verder waar hij mee bezig was. We hebben toen onze schouders opgehaald en zijn verder gegaan met ons leven.
Nu +-18 jaar later hebben wij een heftig gesprek gehad over ons verleden. Ik heb hem op zijn zachts gezegd vaak in de kou laten staan in het verleden. We hadden een emotioneel maar goed gesprek. Na afloop ben ik een stukje met de hond gaan lopen om alles even te laten bezinken.
Toen ik weer bij ons in de straat kwam hoorde ik ongeveer dezelfde stem alleen dan iets anders als toen. Ik hoorde iets of iemand heel hard mijn naam roepen en ik kon niet plaatsen waar het vandaan kwam. Iedereen in de wijk is al in bed en ik kan me ook niet indenken dat iemand mij op straat zou roepen. En normaal kun je wel plaatsen van uit welke richting het komt. Bovendien galmde het niet en leek de hond ook niets te horen. Ik bleef in het rond kijken maar ik wist zeker dat niemand mij riep.
Ik moest meteen aan de gebeurtenis van +-18 jaar geleden denken wat erg toevallig was na dit heftige gesprek.
Die stem die ik net hoorde verontrust me op een of andere manier, terwijl het gesprek tussen ons goed was. Je gaat je bijna afvragen of het iets betekent. Zou het kunnen dat ik daadwerkelijk iets gehoord heb of dat het tussen mijn oren zit? Het is niets voor mij om in bovennatuurlijke dingen het antwoord te gaan zoeken maar ik kan het op geen andere manier verklaren.
Natuurlijk kan het ook zijn dat mijn brein na zo'n heftig gesprek dingen moet verwerken en dat het dus tussen mijn oren zat. Maar waarom dan een roepende stem?
Wat jullie hier mee kunnen weet ik niet maar het lucht op om het van me af te schrijven. Ik snap er niets van.
Ik heb iets vreemds meegemaakt.
Ik denk dat een jaar of 18 geleden ik en mijn (nu nog steeds) beste kameraad, toen we alleen bij mij thuis waren, een stem zijn naam hoorde roepen. Het leek heel erg op de stem van zijn vader. We konden niet goed plaatsen van waar de stem kwam. Zijn vader kon natuurlijk onmogelijk bij mij in huis binnen zijn gekomen dus we besloten het bij hem thuis na te vragen. Zijn vader zij Nee en ging weer verder waar hij mee bezig was. We hebben toen onze schouders opgehaald en zijn verder gegaan met ons leven.
Nu +-18 jaar later hebben wij een heftig gesprek gehad over ons verleden. Ik heb hem op zijn zachts gezegd vaak in de kou laten staan in het verleden. We hadden een emotioneel maar goed gesprek. Na afloop ben ik een stukje met de hond gaan lopen om alles even te laten bezinken.
Toen ik weer bij ons in de straat kwam hoorde ik ongeveer dezelfde stem alleen dan iets anders als toen. Ik hoorde iets of iemand heel hard mijn naam roepen en ik kon niet plaatsen waar het vandaan kwam. Iedereen in de wijk is al in bed en ik kan me ook niet indenken dat iemand mij op straat zou roepen. En normaal kun je wel plaatsen van uit welke richting het komt. Bovendien galmde het niet en leek de hond ook niets te horen. Ik bleef in het rond kijken maar ik wist zeker dat niemand mij riep.
Ik moest meteen aan de gebeurtenis van +-18 jaar geleden denken wat erg toevallig was na dit heftige gesprek.
Die stem die ik net hoorde verontrust me op een of andere manier, terwijl het gesprek tussen ons goed was. Je gaat je bijna afvragen of het iets betekent. Zou het kunnen dat ik daadwerkelijk iets gehoord heb of dat het tussen mijn oren zit? Het is niets voor mij om in bovennatuurlijke dingen het antwoord te gaan zoeken maar ik kan het op geen andere manier verklaren.
Natuurlijk kan het ook zijn dat mijn brein na zo'n heftig gesprek dingen moet verwerken en dat het dus tussen mijn oren zat. Maar waarom dan een roepende stem?
Wat jullie hier mee kunnen weet ik niet maar het lucht op om het van me af te schrijven. Ik snap er niets van.
"Wij zweren de voorkeur te geven aan een wisse dood boven een smadelijke behandeling, en nooit te dulden dat de geringste inbreuk gemaakt wordt op Neêrlands roem of de eer der vlag.”
- Jan Van Speijk
- Jan Van Speijk
Ik heb 12 jaar geleden toen ik alleen in bed lag, een hand op mijn schouder gevoeld die mij omhoog trok. Naast mijn bed leek een soort witte schim te staan, en om de een of andere reden dacht ik direct dat dit mijn oudere ik was, ook al was er geen herkenbaar gezicht te herkennen of iets dergelijks. Ik denk er nog steeds wel eens aan. Waarschijnlijk was het gewoon een soort droom, maar ik vind het leuk om te denken dat het daadwerkelijk iets meer betekende.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 01:01 schreef Eiwitshake het volgende:
Hallo,
Ik heb iets vreemds meegemaakt.
Ik denk dat een jaar of 18 geleden ik en mijn (nu nog steeds) beste kameraad, toen we alleen bij mij thuis waren, een stem zijn naam hoorde roepen. Het leek heel erg op de stem van zijn vader. We konden niet goed plaatsen van waar de stem kwam. Zijn vader kon natuurlijk onmogelijk bij mij in huis binnen zijn gekomen dus we besloten het bij hem thuis na te vragen. Zijn vader zij Nee en ging weer verder waar hij mee bezig was. We hebben toen onze schouders opgehaald en zijn verder gegaan met ons leven.
Nu +-18 jaar later hebben wij een heftig gesprek gehad over ons verleden. Ik heb hem op zijn zachts gezegd vaak in de kou laten staan in het verleden. We hadden een emotioneel maar goed gesprek. Na afloop ben ik een stukje met de hond gaan lopen om alles even te laten bezinken.
Toen ik weer bij ons in de straat kwam hoorde ik ongeveer dezelfde stem alleen dan iets anders als toen. Ik hoorde iets of iemand heel hard mijn naam roepen en ik kon niet plaatsen waar het vandaan kwam. Iedereen in de wijk is al in bed en ik kan me ook niet indenken dat iemand mij op straat zou roepen. En normaal kun je wel plaatsen van uit welke richting het komt. Bovendien galmde het niet en leek de hond ook niets te horen. Ik bleef in het rond kijken maar ik wist zeker dat niemand mij riep.
Ik moest meteen aan de gebeurtenis van +-18 jaar geleden denken wat erg toevallig was na dit heftige gesprek.
Die stem die ik net hoorde verontrust me op een of andere manier, terwijl het gesprek tussen ons goed was. Je gaat je bijna afvragen of het iets betekent. Zou het kunnen dat ik daadwerkelijk iets gehoord heb of dat het tussen mijn oren zit? Het is niets voor mij om in bovennatuurlijke dingen het antwoord te gaan zoeken maar ik kan het op geen andere manier verklaren.
Natuurlijk kan het ook zijn dat mijn brein na zo'n heftig gesprek dingen moet verwerken en dat het dus tussen mijn oren zat. Maar waarom dan een roepende stem?
Wat jullie hier mee kunnen weet ik niet maar het lucht op om het van me af te schrijven. Ik snap er niets van.
Ik heb regelmatig dat stemmen mijn naam roepen. Meestal als ik in bed lig. En ik woon op mezelf (alleen) dus het zit sowieso tussen mijn oren.
Heb ik, en vele anderen, ook wel eens last van. Ik denk dat dit komt doordat je in je hoofd even zo ergens mee bezig bent je daadwerkelijk iets lijkt te horen. Dit kan ook een harde knal ofzo zijn. Niets aan de hand dus.
Het verhaal doet me denken aan een oude song
Welcom to my nightmare
[ Bericht 1% gewijzigd door Enneacanthus_Obesus op 02-03-2015 05:01:28 ]
Wie kan dat beter vertolken dan Alice Cooper, en dan vooral years agoquote:
Welcom to my nightmare[ Bericht 1% gewijzigd door Enneacanthus_Obesus op 02-03-2015 05:01:28 ]
There is only one religion
Ik heb als meisje van 12 iets soortgelijks meegemaakt. Ik was overdag alleen boven (weet niet meer of er nog iemand thuis was) en liep wat heen en weer. Op de overloop voelde ik een hand op mijn schouder en bleef ik automatisch stilstaan. Ik vroeg zelfs "wat is er?" terwijl ik me omdraaide. Natuurlijk was er niemand maar ik weet nog dat ik het heel gek vond, niet eng maar gewoon raar. Ik ben dit nooit vergeten.quote:
[..]
Ik heb 12 jaar geleden toen ik alleen in bed lag, een hand op mijn schouder gevoeld die mij omhoog trok. Naast mijn bed leek een soort witte schim te staan, en om de een of andere reden dacht ik direct dat dit mijn oudere ik was, ook al was er geen herkenbaar gezicht te herkennen of iets dergelijks. Ik denk er nog steeds wel eens aan. Waarschijnlijk was het gewoon een soort droom, maar ik vind het leuk om te denken dat het daadwerkelijk iets meer betekende.
Nee, precies, ik vond het ook niet eng of iets.quote:Op zaterdag 28 februari 2015 23:29 schreef IsitHeaven het volgende:
[..]
Ik heb als meisje van 12 iets soortgelijks meegemaakt. Ik was overdag alleen boven (weet niet meer of er nog iemand thuis was) en liep wat heen en weer. Op de overloop voelde ik een hand op mijn schouder en bleef ik automatisch stilstaan. Ik vroeg zelfs "wat is er?" terwijl ik me omdraaide. Natuurlijk was er niemand maar ik weet nog dat ik het heel gek vond, niet eng maar gewoon raar. Ik ben dit nooit vergeten.
Vanwaar dequote:
[..]
Nee, precies, ik vond het ook niet eng of iets.
?Ik vond de ervaringen wel iets gelijkend vandaar mijn reactie. Ik had verder wel begrepen dat jij het ook niet eng vond hoor.
Rustig maar, dequote:
[..]
Vanwaar de
Ik vond de ervaringen wel iets gelijkend vandaar mijn reactie. Ik had verder wel begrepen dat jij het ook niet eng vond hoor.
was puur om aan te geven, dat ik dat juist jammer vond. Ik houd wel van wat spanning.
Ik ben rustig, vroeg het me alleen afquote:
[..]
Rustig maar, de
Ik hou nu ook wel van een beetje spanning, maar vroeger was ik best wel snel bang. Ik heb weleens gedacht dat het mijn (uiteraard overleden) opa is geweest. Een andere verklaring kon ik niet bedenken. Maar goed wie weet..
Je kunt die "hoor" aan het eind van je zin op twee verschillende manieren lezen. Ik las het op de negatieve manierquote:
[..]
Ik ben rustig, vroeg het me alleen af
Nu je het zegt, maar het was zeker niet negatief bedoeldquote:
[..]
Je kunt die "hoor" aan het eind van je zin op twee verschillende manieren lezen. Ik las het op de negatieve manier
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Sleep_paralysisquote:
[..]
Ik heb 12 jaar geleden toen ik alleen in bed lag, een hand op mijn schouder gevoeld die mij omhoog trok. Naast mijn bed leek een soort witte schim te staan, en om de een of andere reden dacht ik direct dat dit mijn oudere ik was, ook al was er geen herkenbaar gezicht te herkennen of iets dergelijks. Ik denk er nog steeds wel eens aan. Waarschijnlijk was het gewoon een soort droom, maar ik vind het leuk om te denken dat het daadwerkelijk iets meer betekende.
Interessant, maar dit kan het niet zijn. Ik kon mij namelijk gewoon omdraaien.quote:
[..]
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Sleep_paralysis
Volgens mij heeft het te maken met geestelijke vermoeidheid. Je lichaam is nog wakker maar je geest is in slaap. Ik heb het (harde knallen, spierbewegingen, ook soms een duidelijke stem) meestal als ik veel stress heb (gehad). Lichaam en geest zijn dan niet meer in balans en rusten niet op dezelfde tijd.
Mijn geest of hersenen, zo je wilt, signaleren niks meer, maar het pure lichamelijke is nog niet ontspannen. Ik krijg ook vaak jeuk, die mijn geest normaliter zou negeren maar waar ik letterlijk van wakker kan schrikken net als het kleinste geluid. Juist voor het in slaap vallen hoor ik alles 10 keer sterker.
Ik weet het ook niet, irritant is het wel soms maar voor mij niet meer angstig. Ik ben er al gewend.
Mijn geest of hersenen, zo je wilt, signaleren niks meer, maar het pure lichamelijke is nog niet ontspannen. Ik krijg ook vaak jeuk, die mijn geest normaliter zou negeren maar waar ik letterlijk van wakker kan schrikken net als het kleinste geluid. Juist voor het in slaap vallen hoor ik alles 10 keer sterker.
Ik weet het ook niet, irritant is het wel soms maar voor mij niet meer angstig. Ik ben er al gewend.
You know, you come from nothing
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
Soms zou ik ook zweren een harde knal te horen als ik fysiek moe ben...of een stem die mij roept, meestal van mijn vader of moeder, meestal als ik in bed lig. Ik ervaar het dan gewoon als mijn hoofd dat helemaal vol zit met gebeurtenissen van die dag en stress.
Ik hoor ook wel eens dat iemand m'n naam hard roept. Heel apart. Nooit verder bij stilgestaan tot ik dit topic zag. Weird
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Ik ook.. in mijn puberteit. Later nooit meer.quote:Op dinsdag 10 maart 2015 20:53 schreef Woestijnvos het volgende:
Heb ik ook wel eens gehad jaren geleden.
(O.o)
Herkenning
Zo af en toe, vroeger vaker, had ik in bed wel eens dat ik dacht dat mijn vader mijn stem riep (niemand anders hoorde het, ben iedere keer naar beneden gelopen met de vraag of er iets was). Heb vaker van dit soort creepy dingen gehad, kerkklokken gehoord die er niet waren toen er gesproken werd over een overleden opa van iemand enz.
Gezien ik mensen in het paranormale wereldje ken, heb ik hen gevraag wat het kon zijn, een van de opties was dat ik 'helderhorend' zou zijn. Is net als helderziend, maar dan met je oren ^^
Heb ook wel eens iemand het ene moment op een spoorwegovergang zien staan en dan als je terugkijkt zijn ze in geen velden of wegen te bekennen.
Wees niet ongerust, kan ook best vermoeidheid zijn (wetenschappelijke verklaring).
Edit: Of we zijn allemaal schizofreen
[ Bericht 2% gewijzigd door LegendLegolas op 21-04-2015 22:51:47 (het toevoegen van een quasi-grappige opmerking) ]
Herkenning
Zo af en toe, vroeger vaker, had ik in bed wel eens dat ik dacht dat mijn vader mijn stem riep (niemand anders hoorde het, ben iedere keer naar beneden gelopen met de vraag of er iets was). Heb vaker van dit soort creepy dingen gehad, kerkklokken gehoord die er niet waren toen er gesproken werd over een overleden opa van iemand enz.
Gezien ik mensen in het paranormale wereldje ken, heb ik hen gevraag wat het kon zijn, een van de opties was dat ik 'helderhorend' zou zijn. Is net als helderziend, maar dan met je oren ^^
Heb ook wel eens iemand het ene moment op een spoorwegovergang zien staan en dan als je terugkijkt zijn ze in geen velden of wegen te bekennen.
Wees niet ongerust, kan ook best vermoeidheid zijn (wetenschappelijke verklaring).
Edit: Of we zijn allemaal schizofreen
[ Bericht 2% gewijzigd door LegendLegolas op 21-04-2015 22:51:47 (het toevoegen van een quasi-grappige opmerking) ]
Have a heart that never hardens, and a temper that never tires, and a touch that never hurts.<br />-Charles Dickens
Hm, ja ik heb zoveel mee gemaakt op dat gebied dat ik het normaal vind...maar idd zo normaal is het niet eigenlijk.
|
|
