R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal!
Ik zit al een jaar met een hele grote kinderwens. Ik wil heel graag een kind, maar mijn vriend wil er niet eens meer over praten nu. Hij wil geen kinderen op dit moment en hij wil wachten tot na zijn dertigste. Ik ben nog maar 23 en hij is nog maar 25, dus heb ik het gevoel dat we veel te lang moeten wachten. Ik begrijp aan de andere kant wel dat hij wil wachten en dat is waarschijnlijk ook verstandig, maar toch zit ik met de gevoelens dat ik heel graag een kind wil. En wel 'nu'.
Mijn vriend heeft een drukke vaste baan. Hij wil dus wachten tot na zijn dertigste omdat hij graag carričre wil maken en zich daar nu 100% op wil focussen. Hij is veel bezig met zijn werk en daar heb ik begrip voor, maar ik heb het minder druk. Ik ben vorig jaar afgestudeerd als diëtiste, ik werk parttime bij een instelling en ik houd een voedingsblog bij. Ik heb natuurlijk genoeg sociale contacten en ik onderneem veel, maar ik vind dat we alles nu zo op orde hebben dat het mij zo fijn lijkt om een kind op de wereld te zetten.
Samen verdienen we genoeg om een kind of meerdere kinderen op te voeden en onze relatie zit verder goed. Ik lees al ongeveer een jaar lang boeken over zwangerschappen, ik kijk op fora over zwangerschappen (maar ik durf er niets te plaatsen) en over de keuze om samen met je partner een kind op de wereld te zetten. Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen. Maar mijn vriend krijgt de kriebels van mij en ik krijg eigenlijk ook wel de kriebels van mezelf.
Mijn vriend en ik hebben er vaak over gepraat en de conclusie is dus dat hij er niet meer met mij over wil praten op dit moment. Dat begrijp ik van hem, want ik heb maandenlang gepraat over mijn kinderwens. Dus ik ben er nu stil over. Maar de gevoelens gaan niet weg en het blijft zo'n grote wens van mij dat het dagelijks terugkomt. Terwijl mijn vriend gelijk heeft: we zijn nog super jong en we hebben alle tijd. Niemand uit onze omgeving heeft nu al kinderen. En hij heeft er gewoon geen zin in nu.
Maar toch blijft het knagen. Als ik een kindje zie smelt ik helemaal. En dan kan het bijna pijn doen dat ik nog zo lang moet wachten. Hoe ga ik met deze gevoelens om? Het legt een zekere druk op onze relatie. Mijn vriend raakt geīrriteerd door mijn drang en ik ben verdrietig dat ik nog lang moet wachten, terwijl ik het gevoel heb dat ik er nu klaar voor ben. Maar verder hebben we het zo fijn samen.
Ik zit al een jaar met een hele grote kinderwens. Ik wil heel graag een kind, maar mijn vriend wil er niet eens meer over praten nu. Hij wil geen kinderen op dit moment en hij wil wachten tot na zijn dertigste. Ik ben nog maar 23 en hij is nog maar 25, dus heb ik het gevoel dat we veel te lang moeten wachten. Ik begrijp aan de andere kant wel dat hij wil wachten en dat is waarschijnlijk ook verstandig, maar toch zit ik met de gevoelens dat ik heel graag een kind wil. En wel 'nu'.
Mijn vriend heeft een drukke vaste baan. Hij wil dus wachten tot na zijn dertigste omdat hij graag carričre wil maken en zich daar nu 100% op wil focussen. Hij is veel bezig met zijn werk en daar heb ik begrip voor, maar ik heb het minder druk. Ik ben vorig jaar afgestudeerd als diëtiste, ik werk parttime bij een instelling en ik houd een voedingsblog bij. Ik heb natuurlijk genoeg sociale contacten en ik onderneem veel, maar ik vind dat we alles nu zo op orde hebben dat het mij zo fijn lijkt om een kind op de wereld te zetten.
Samen verdienen we genoeg om een kind of meerdere kinderen op te voeden en onze relatie zit verder goed. Ik lees al ongeveer een jaar lang boeken over zwangerschappen, ik kijk op fora over zwangerschappen (maar ik durf er niets te plaatsen) en over de keuze om samen met je partner een kind op de wereld te zetten. Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen. Maar mijn vriend krijgt de kriebels van mij en ik krijg eigenlijk ook wel de kriebels van mezelf.
Mijn vriend en ik hebben er vaak over gepraat en de conclusie is dus dat hij er niet meer met mij over wil praten op dit moment. Dat begrijp ik van hem, want ik heb maandenlang gepraat over mijn kinderwens. Dus ik ben er nu stil over. Maar de gevoelens gaan niet weg en het blijft zo'n grote wens van mij dat het dagelijks terugkomt. Terwijl mijn vriend gelijk heeft: we zijn nog super jong en we hebben alle tijd. Niemand uit onze omgeving heeft nu al kinderen. En hij heeft er gewoon geen zin in nu.
Maar toch blijft het knagen. Als ik een kindje zie smelt ik helemaal. En dan kan het bijna pijn doen dat ik nog zo lang moet wachten. Hoe ga ik met deze gevoelens om? Het legt een zekere druk op onze relatie. Mijn vriend raakt geīrriteerd door mijn drang en ik ben verdrietig dat ik nog lang moet wachten, terwijl ik het gevoel heb dat ik er nu klaar voor ben. Maar verder hebben we het zo fijn samen.
Is er geen compromis te bedenken?
De een wil kinderen @ 25, de ander @ 30, dan kom je uit op 27,5?
Of denk ik nu te praktisch?
De een wil kinderen @ 25, de ander @ 30, dan kom je uit op 27,5?
Of denk ik nu te praktisch?
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuītief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Je ziet zelf in dat hij goede argumenten heeft en eigenlijk ben je het met hem eens. Laat het gewoon even voor wat het is. Vooral hier wil ik even op ingaan:
Ja, even een paar uur koters over de vloer is leuk, maar 24/7/365 kinderen hebben is HEEL wat anders.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:40 schreef Myrthe1 het volgende:
Ik pas wekelijks op de kinderen van mijn vriend zijn broer en dat vind ik geweldig om te doen
Ik twijfel behoorlijk aan de legitimiteit hiervan maar ok: je zult hoe dan ook met je vriend in gesprek moeten blijven want het gaat niet zo zijn dat jij nog 5 jaar hierover kunt zwijgen om je vriend te ontzien. Dus zul je een vorm moeten vinden waarin je het wel over kinderen kunt hebben, maar dat het voor je vriend helder is dat het geen drammen is, maar communiceren over je kinderwens.
Als dit zo blijft dan is het tevens een goede reden om op een gegeven moment verder te kijken want 23 is geen vreemde leeftijd voor rammelende eierstokken.
Als dit zo blijft dan is het tevens een goede reden om op een gegeven moment verder te kijken want 23 is geen vreemde leeftijd voor rammelende eierstokken.
Ow god, rammelende eierstokken en gierende hormonen. Heb nu al medelijden met je man.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
Je zal er doorheen moeten. Als je blijft doormekkeren zal hij alleen maar meer weerstand tegen het idee gaan opbouwen en dat wil je niet. Dus hoe moeilijk het ook is, gewoon mond dicht over het onderwerp en het pas over min een half jaar weer zachtjes weer over beginnen.
Dus een kleine lieve suggestie, niet meteen blaten dat je zoooooo graag kinderen wilt.
Dat weet hij ook wel.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Bedankt voor de reacties! Vanwaar twijfelen aan de legitimiteit van het verhaal? Ik kan niet bewijzen dat ik oprecht ben met mijn verhaal, maar het lijkt mij persoonlijk geen onmenselijke situatie.
Ik begrijp mijn vriend, ik zoek meer een manier hoe ik ermee om kan gaan. Ik heb nu zo'n moeite met de wetenschap dat ik moet wachten.
Jullie hebben allemaal gelijk.. Maar is allemaal zo moeilijk nu.
Ik begrijp mijn vriend, ik zoek meer een manier hoe ik ermee om kan gaan. Ik heb nu zo'n moeite met de wetenschap dat ik moet wachten.
Jullie hebben allemaal gelijk.. Maar is allemaal zo moeilijk nu.
Zulke sterke verlangens verzwakken op gegeven moment wel af.
Ich bin Der Kannibale, ich mochte sie esse!
Maar waarom maak je het jezelf dan zo moeilijk door al die boeken te lezen en op die fora rond te hangen?
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Condoom van tevoren doorprikken en bij zwangerschap tegen je vriend zeggen dat je geen abortus wilt vanwege geloofsovertuigingen. Succes gegarandeerd.
Als je er zoveel moeite mee hebt moet je een vriend zoeken die direct kinderen wilt. Verder zou ik hem er inderdaad voorlopig niet meer mee lastig vallen.
Conscience do cost.
Misschien wil de vriend wel helemaal geen kinderen, en denkt hij het net zo lang uit te stellen (door "jaja, later" te zeggen) tot TS niet meer wil of hij doorkan naar de volgende jonge blom waar hij dat een paar jaar bij kan flikken.
Of hij is zo dom, als dat het geval is, dat hij eigenlijk niet wil, om TS toch te bezwangeren (dat hij zelf z'n condooms maar bij zich mag houden!) om die gelukkig te houden, en dan krijg je zoiets als dit:
http://www.reddit.com/r/c(...)from_the_other_side/
Of hij is zo dom, als dat het geval is, dat hij eigenlijk niet wil, om TS toch te bezwangeren (dat hij zelf z'n condooms maar bij zich mag houden!) om die gelukkig te houden, en dan krijg je zoiets als dit:
http://www.reddit.com/r/c(...)from_the_other_side/
Ja doei.
Hoezo verwend. 
Op maandag 5 september 2016 23:16 schreef -Deluzion- het volgende:
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.
Beter zoek je een andere vriend, en dan een die wel meteen kinderen wil. Met dit obsessieve gedrag maak je het voor je huidige vriend wel heel moeilijk om bij je te blijven.
Gewoon stoppen met de pil.
Dan kan hij er niet onderuit.
Dan kan hij er niet onderuit.
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Dat deed ik. Op dit moment ben ik daarmee gestopt, maar het gevoel dat ik er nu klaar voor ben blijf ik hebben.quote:
Maar waarom maak je het jezelf dan zo moeilijk door al die boeken te lezen en op die fora rond te hangen?
Maar als je er nu klaar voor bent, ben je dat toch ook over een tijdje?quote:
[..]
Dat deed ik. Op dit moment ben ik daarmee gestopt, maar het gevoel dat ik er nu klaar voor ben blijf ik hebben.
Er klaar voor zijn is iets anders dan 'IK MOET NU!!'
Dat laatste heeft juist iets heel kinderlijks
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Mijn vriend is meer dan de toekomstige vader van mijn kind(eren) en ik ga geen punt achter onze relatie zetten omdat hij op dit moment geen kinderen wil. Het is echt niet het geval dat onze relatie er slechter van wordt. Het is vooral dat ik een manier moet zien te vinden waardoor ik stop met piekeren over eventuele kinderen, want mijn vriend heeft een punt dat we ermee moeten wachten.quote:
Als je er zoveel moeite mee hebt moet je een vriend zoeken die direct kinderen wilt. Verder zou ik hem er inderdaad voorlopig niet meer mee lastig vallen.
Hoezo verwend? Kom ik verwend over? Het is een gevoel, het is echt niet zo dat ik eis dat we nu aan kinderen gaan beginnen. Maar ik denk inmiddels dat dit het verkeerde platform is om erover te praten, haha.quote:
Op
Waarom is het niet genoeg dat die kinderen er over een jaar of 5 komen?quote:
[..]
Mijn vriend is meer dan de toekomstige vader van mijn kind(eren) en ik ga geen punt achter onze relatie zetten omdat hij op dit moment geen kinderen wil. Het is echt niet het geval dat onze relatie er slechter van wordt. Het is vooral dat ik een manier moet zien te vinden waardoor ik stop met piekeren over eventuele kinderen, want mijn vriend heeft een punt dat we ermee moeten wachten.
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Weet je, op het moment dat jij je niet over "wheeeeeh, ik wil ze nuuhuuuu" heen kunt zetten heb ik mijn vraagtekens erbij, of je er werkelijk zo klaar voor bent.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, het is -op een zekere manier- je jeugd afsluiten en dat wat je nu hebt krijg je nooit meer terug. Want zodra er een kind is staat dat op de eerste plaats. Voor de rest van je leven.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, het is -op een zekere manier- je jeugd afsluiten en dat wat je nu hebt krijg je nooit meer terug. Want zodra er een kind is staat dat op de eerste plaats. Voor de rest van je leven.
|
|
