R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op maandag 2 februari 2015 11:41schreef Wondertjex het volgende:Ik weet niet in welk sub ik dit topic moet plaatsen..Ik kom er vandaag achter dat ik zwanger ben. Ik heb de pil gebruikt en deed het dus altijd veilig met mijn partner. Echter was ik deze maand twee dagen te laat met mijn menstruatie en aangezien ik elke maand regelmatig ongesteld word, kreeg ik al vermoedens..Sinds twee dagen voel ik mij ook misselijk en heb een raar gevoel. Ik besloot dus een test te kopen en ja hoor, positief uitslag, oftewel negatief voor mij, ik ben zwanger..Ik weet niet wat ik nu moet doen, ik heb nog zoveel plannen waarbij zwangerschap zeker nog niet aan bod kan komen.. Mijn vriend weet het nog niet, als hij het zou weten, zou ik geen abortus mogen plegen. Ik weet namelijk zijn ideeën daarover.Ook ik vind abortus principieel gezien niet kunnen en heb het tot nu toe afgekeurd, maar men kan pas beoordelen als ze zelf dingen meemaakt en beleeft. Ik ben in de war, ik moet dit verwerken, ik weet niet wat ik moet doen en wilde het van mij afschrijven.Graag alleen serieuze reacties, ik heb het al moeilijk genoeg op dit moment.
Op zich heb ik genoeg reacties en meningen gelezen en ik weet niet of ik nog een nieuw vervolg mag openen, maar voor eventuele meisjes/ vrouwen die in mijn situatie komen te zitten en dit topic doorlezen, is het misschien 'leuk' om te lezen wat het besluit zal zijn. Ook voor de mensen die hier serieus mee dachten en reageerden.
Mod mag beslissen of het topic dicht moet of niet.
Mod mag beslissen of het topic dicht moet of niet.
Mogen users ook meebeslissen of het dicht moet? Kunnen we niet gewoon een poll plaatsen?quote:Op woensdag 4 februari 2015 22:06 schreef Wondertjex het volgende:
Op zich heb ik genoeg reacties en meningen gelezen en ik weet niet of ik nog een nieuw vervolg mag openen, maar voor eventuele meisjes/ vrouwen die in mijn situatie komen te zitten en dit topic doorlezen, is het misschien 'leuk' om te lezen wat het besluit zal zijn. Ook voor de mensen die hier serieus mee dachten en reageerden.
Mod mag beslissen of het topic dicht moet of niet.
Je suis Charlie Sheen
Klinkt als erg verstandige vriendinnen waar je mee omgaatquote:Op woensdag 4 februari 2015 19:47 schreef Wondertjex het volgende:
Van vriendinnen kreeg ik alleen informatie over abortus en hoe dat werkt
Tip!
censuur :O
Poll: Stem over dit topic!quote:Op woensdag 4 februari 2015 22:07 schreef NotYou het volgende:
Kunnen we niet gewoon een poll plaatsen?
• Open!
• Dicht!
• Alles opbiechten
• Mondje dicht
• Houden
• Weghalen
Tussenstand:
Ook een poll maken? Klik hier
censuur :O
quote:
Op zich heb ik genoeg reacties en meningen gelezen en ik weet niet of ik nog een nieuw vervolg mag openen, maar voor eventuele meisjes/ vrouwen die in mijn situatie komen te zitten en dit topic doorlezen, is het misschien 'leuk' om te lezen wat het besluit zal zijn. Ook voor de mensen die hier serieus mee dachten en reageerden.
Mod mag beslissen of het topic dicht moet of niet.
crap in = crap out
Ik zie hem zaterdag weer, aangezien hij morgen laat zal arriveren in Nederland.
Vriendinnen zeggen dat ik het mezelf alleen maar moeilijker ga maken als ik het aan hem vertel.. maar ja, even afwachten wat er in het weekend gaat gebeuren..
Vriendinnen zeggen dat ik het mezelf alleen maar moeilijker ga maken als ik het aan hem vertel.. maar ja, even afwachten wat er in het weekend gaat gebeuren..
Ik heb tot eind volgende week nog bedenktijd en zoals ik wel vaker doe met lastige keuzes, neig ik naar het uitstellen bij het nemen van een beslissing. Beide kanten trekken me zo dat ik het nog steeds niet zeker weet.quote:
heb je voor jezelf al een keuze gemaakt? houden of niet?
Ik weet in ieder geval dat ik het of aan mijn vriend vertel en dan het kind ga houden of in mijn eentje naar een kliniek ga. Aan mijn vriend vertellen over dat ik een abortus wil ga ik dus niet doen.
Zou je het achteraf ook niet vertellen? Dat lijkt me nogal een geheim om mee rond te lopen in een relatie...quote:
[..]
Ik heb tot eind volgende week nog bedenktijd en zoals ik wel vaker doe met lastige keuzes, neig ik naar het uitstellen bij het nemen van een beslissing. Beide kanten trekken me zo dat ik het nog steeds niet zeker weet.
Ik weet in ieder geval dat ik het of aan mijn vriend vertel en dan het kind ga houden of in mijn eentje naar een kliniek ga. Aan mijn vriend vertellen over dat ik een abortus wil ga ik dus niet doen.
...as always
Ik heb vanmiddag de vorige topics doorgelezen en ik vraag me één ding toch het meeste af: waarom hecht je toch zo ontieglijk veel waarde aan de mening van mensen die helemaal niets in de melk te brokkelen hebben? In plaats van je bezig te houden met of (en hoe) jij of jullie met zijn tweeën dit kunnen gaan regelen, lijk je je voornamelijk bezig te houden met hoe de komst van het kindje (of jouw/jullie ingrijpen hierin) jouw relaties met de buitenwereld zullen gaan beïnvloeden. Of jij, je vriend, en je nabije omstanders gelovig zijn, is hier geen hoofdzaak - wat er voor mij logischerwijs in deze beslissing toe doet zijn slechts twee dingen, en daarbij kun je persoonlijke overtuigingen vanzelf wel laten meewegen:
- Hoe is de relatie met mijn vriend? Is die kerel, aan wie je uit angst voor onredelijke koppigheid zoiets ingrijpends als dit niet eens durft vóór te leggen, wel de heldere blik die je bij je wilt hebben wanneer jullie nog wat meer voor de kiezen gaan krijgen, laat staan degene met wie je ooit een opvoeding kunt realiseren? Het lijkt mij toch allerzeerst bevorderlijk voor een relatie als je daarin open kunt zijn en steun hebt aan elkaar, en niet alleen op dit vlak. Heb je daar trouwens niet over nagedacht voor je je verloofde?
- Kan een beslissing (wat die ook gaat zijn, want ik zou het ook niet zo één-twee-drie weten) aan mezelf verantwoorden? Je lijkt het niet zo te beseffen, maar degene met wie je op de eerste plaats zult moeten blijven leven ben JIJ, niet de mensen om je heen. Als jij straks spijt hebt dat je ofwel je kansen hebt verbruid, ofwel je relatie(s) hebt vergooid, ofwel het leven in je hebt gedoofd, moet je eens kijken hoe overtuigend die mensen dan nog zijn, als ze er überhaupt nog voor je zijn - en zelfs al staat iemand je bij, er is echt niemand die jou weer gelukkig krijgt als je dat met jezelf onmogelijk nog kunt zijn.
Lijkt me een goed moment om eens te gaan nadenken bij je keuzes in het leven, in plaats van af te gaan op wat de norm is, op je eerste gedachte of op je omgeving (zowel vriendinnen als familie). Verder, veel sterkte!
- Hoe is de relatie met mijn vriend? Is die kerel, aan wie je uit angst voor onredelijke koppigheid zoiets ingrijpends als dit niet eens durft vóór te leggen, wel de heldere blik die je bij je wilt hebben wanneer jullie nog wat meer voor de kiezen gaan krijgen, laat staan degene met wie je ooit een opvoeding kunt realiseren? Het lijkt mij toch allerzeerst bevorderlijk voor een relatie als je daarin open kunt zijn en steun hebt aan elkaar, en niet alleen op dit vlak. Heb je daar trouwens niet over nagedacht voor je je verloofde?
- Kan een beslissing (wat die ook gaat zijn, want ik zou het ook niet zo één-twee-drie weten) aan mezelf verantwoorden? Je lijkt het niet zo te beseffen, maar degene met wie je op de eerste plaats zult moeten blijven leven ben JIJ, niet de mensen om je heen. Als jij straks spijt hebt dat je ofwel je kansen hebt verbruid, ofwel je relatie(s) hebt vergooid, ofwel het leven in je hebt gedoofd, moet je eens kijken hoe overtuigend die mensen dan nog zijn, als ze er überhaupt nog voor je zijn - en zelfs al staat iemand je bij, er is echt niemand die jou weer gelukkig krijgt als je dat met jezelf onmogelijk nog kunt zijn.
Lijkt me een goed moment om eens te gaan nadenken bij je keuzes in het leven, in plaats van af te gaan op wat de norm is, op je eerste gedachte of op je omgeving (zowel vriendinnen als familie). Verder, veel sterkte!
'I always hear ''Punch me in the face'' when you're speaking, but it's usually subtext'
Eind volgende week is het te laat voor een overtijdbehandeling, en een abortus ga je niet doen, dus je gaat dit kind gewoon krijgen.quote:
[..]
Ik heb tot eind volgende week nog bedenktijd en zoals ik wel vaker doe met lastige keuzes, neig ik naar het uitstellen bij het nemen van een beslissing. Beide kanten trekken me zo dat ik het nog steeds niet zeker weet.
Ik weet in ieder geval dat ik het of aan mijn vriend vertel en dan het kind ga houden of in mijn eentje naar een kliniek ga. Aan mijn vriend vertellen over dat ik een abortus wil ga ik dus niet doen.
Begin maar vast te posten in OUD.
Maak het dan gewoon lekker uit als je dit soort beslissingen alleen neemt en wellicht zelfs de uitkomst niet deelt.quote:
[..]
Ik heb tot eind volgende week nog bedenktijd en zoals ik wel vaker doe met lastige keuzes, neig ik naar het uitstellen bij het nemen van een beslissing. Beide kanten trekken me zo dat ik het nog steeds niet zeker weet.
Ik weet in ieder geval dat ik het of aan mijn vriend vertel en dan het kind ga houden of in mijn eentje naar een kliniek ga. Aan mijn vriend vertellen over dat ik een abortus wil ga ik dus niet doen.
Als je dit werkelijk geheim had willen houden, had je het niet met je vriendinnen moeten bespreken.quote:
Aan mijn vriend vertellen over dat ik een abortus wil ga ik dus niet doen.
De kans zit er in dat hij het via via alsnog te weten komt en dat is vele malen erger dan rechtstreeks van jou.
Achteraf vertellen is denk ik nog erger voor hem, dan heb ik alles al geregeld en gedaan zonder enige overleg en kom ik met de mededeling dat ik dat allemaal achter zijn rug om heb gedaan. Ik kan geen betere reden bedenken om een relatie uit te maken dan zoiets.quote:
[..]
Zou je het achteraf ook niet vertellen? Dat lijkt me nogal een geheim om mee rond te lopen in een relatie...
Het is natuurlijk ook wel iets wat ik wellicht ga doen, maar dan zonder het te vertellen. Dat maakt het allemaal niet opeens wel aanvaardbaar, dat besef ik heel goed. Maar ik wil deze relatie behouden, ik houd van hem, maar wil wel een eigen keuze hierin hebben zonder verplichtingen.
dit snap ik nooitquote:
[..]
Achteraf vertellen is denk ik nog erger voor hem, dan heb ik alles al geregeld en gedaan zonder enige overleg en kom ik met de mededeling dat ik dat allemaal achter zijn rug om heb gedaan. Ik kan geen betere reden bedenken om een relatie uit te maken dan zoiets.
Het is natuurlijk ook wel iets wat ik wellicht ga doen, maar dan zonder het te vertellen. Dat maakt het allemaal niet opeens wel aanvaardbaar, dat besef ik heel goed. Maar ik wil deze relatie behouden, ik houd van hem, maar wil wel een eigen keuze hierin hebben zonder verplichtingen.
je weet dat wat je doet zo erg is (in zijn ogen) dat hij niet meer met jou zo willen zijn, doet het toch maar denkt dat als je het niet doet dat je het niet gedaan hebt of zo? De uitkomst is nog steeds het zelfde
net zo als mannen die vreemdgaan maar het niet zeggen en dan vinden dat ze geen fout hebben gemaakt
Je houdt toch van hem en weet wat hij wil? Waarom gun je hem het dan niet om daarin zelf een beslissing te maken?
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Ik denk inderdaad misschien teveel aan andere dingen en laat van alles meetellen bij mijn besluit.quote:
Ik heb vanmiddag de vorige topics doorgelezen en ik vraag me één ding toch het meeste af: waarom hecht je toch zo ontieglijk veel waarde aan de mening van mensen die helemaal niets in de melk te brokkelen hebben? In plaats van je bezig te houden met of (en hoe) jij of jullie met zijn tweeën dit kunnen gaan regelen, lijk je je voornamelijk bezig te houden met hoe de komst van het kindje (of jouw/jullie ingrijpen hierin) jouw relaties met de buitenwereld zullen gaan beïnvloeden. Of jij, je vriend, en je nabije omstanders gelovig zijn, is hier geen hoofdzaak - wat er voor mij logischerwijs in deze beslissing toe doet zijn slechts twee dingen, en daarbij kun je persoonlijke overtuigingen vanzelf wel laten meewegen:
- Hoe is de relatie met mijn vriend? Is die kerel, aan wie je uit angst voor onredelijke koppigheid zoiets ingrijpends als dit niet eens durft vóór te leggen, wel de heldere blik die je bij je wilt hebben wanneer jullie nog wat meer voor de kiezen gaan krijgen, laat staan degene met wie je ooit een opvoeding kunt realiseren? Het lijkt mij toch allerzeerst bevorderlijk voor een relatie als je daarin open kunt zijn en steun hebt aan elkaar, en niet alleen op dit vlak. Heb je daar trouwens niet over nagedacht voor je je verloofde?
- Kan een beslissing (wat die ook gaat zijn, want ik zou het ook niet zo één-twee-drie weten) aan mezelf verantwoorden? Je lijkt het niet zo te beseffen, maar degene met wie je op de eerste plaats zult moeten blijven leven ben JIJ, niet de mensen om je heen. Als jij straks spijt hebt dat je ofwel je kansen hebt verbruid, ofwel je relatie(s) hebt vergooid, ofwel het leven in je hebt gedoofd, moet je eens kijken hoe overtuigend die mensen dan nog zijn, als ze er überhaupt nog voor je zijn - en zelfs al staat iemand je bij, er is echt niemand die jou weer gelukkig krijgt als je dat met jezelf onmogelijk nog kunt zijn.
Lijkt me een goed moment om eens te gaan nadenken bij je keuzes in het leven, in plaats van af te gaan op wat de norm is, op je eerste gedachte of op je omgeving (zowel vriendinnen als familie). Verder, veel sterkte!
Om heel eerlijk te zijn zit het zo. Ik heb over het algemeen een goede relatie met mijn verloofde, we houden van elkaar, hebben veel lol samen en denken vrijwel over alle zaken hetzelfde. Ook over zwangerschap was dat het geval, namelijk de gevolgen accepteren van geslachtsgemeenschap en het kind houden, dingen snel aanpassen en alles gereed maken. Totdat ik natuurlijk opeens in werkelijkheid zwanger bleek te zijn, nu ben ik opeens bang en kan de gevolgen niet overzien op de een of andere manier.
Als ik nou al samenwoonde met mijn verloofde, we al een beetje gewend waren geraakt aan constant bij elkaar zijn, ik afgestudeerd was en een goede functie had, had ik dit kind zonder twijfel gehouden en zou er juist ontzettend blij mee zijn. We hebben namelijk wel een kinderwens (voor later), zowel ik als mijn vriend.
Nu hebben we die dingen nog niet in orde, mijn familie gaat mij niet steunen in eerste instantie of ik moet zo snel mogelijk trouwen. Dit zijn dus mijn redenen om het af te breken, zonder medeweten van iemand zodat ik het zelf kan afsluiten en hopelijk doorgaan met mijn leven.
Aan de andere kant denk ik of ik niet egoïstisch bezig ben, omdat ik een jaar of twee eerder zwanger ben geraakt, gun ik dit kind geen leven toe en wil ik het afbreken. Hij/zij kan er ook niets aan doen, verloofde en ik hebben dingen gedaan en God heeft ons een kind gegeven, misschien is het dan toch een teken en moeten we even door de moeilijke periode heen om uiteindelijk weer gelukkig te kunnen zijn.
Maar dan denk ik weer wat nou als ik depressief raak door alle gedoe de komende periode, dan heeft mijn kind straks een depressieve moeder, ouders die ruzie maken, aangezien ik dingen afreageer op mijn naasten.
Een en al chaos in mijn hoofd en gedachten nu.
Wat als hij het achteraf via via te weten komt? Als één van jouw vriendinnen haar mond voorbij praat...quote:
Achteraf vertellen is denk ik nog erger voor hem, dan heb ik alles al geregeld en gedaan zonder enige overleg en kom ik met de mededeling dat ik dat allemaal achter zijn rug om heb gedaan. Ik kan geen betere reden bedenken om een relatie uit te maken dan zoiets.
Het zou me nog steeds niks verbazen als dit een fake zwangerschap is die over een aantal dagen eindigt in een fake miskraam, waardoor TS gelukkig niet meer hoeft te kiezen en iedereen nog lang en gelukkig leeft.
crap in = crap out
Ik vertrouw erop dat de vriendinnen die het weten het wel geheim kunnen houden, ze raden mij zelfs aan om het niet te vertellen als ik mijn twijfels erover aan ze vertel. Verder heeft een aantal hetzelfde meegemaakt, dus ze snappen de situatie wel een beetje.quote:
[..]
Als je dit werkelijk geheim had willen houden, had je het niet met je vriendinnen moeten bespreken.
Fake is het niet, maar ik heb wel gebeden om een spontane miskraam, zodat ik niet hoef te kiezen inderdaad. Jammer genoeg zijn dingen soms niet zo eenvoudig.quote:
Het zou me nog steeds niks verbazen als dit een fake zwangerschap is die over een aantal dagen eindigt in een fake miskraam, waardoor TS gelukkig niet meer hoeft te kiezen en iedereen nog lang en gelukkig leeft.
Als ik het hem vertel gaan we het kind houden. Dat was ten eerste de afspraak en ten tweede kan hij me heel makkelijk overhalen door mijn familie en kerkmensen in te schakelen als steun.quote:
[..]
dit snap ik nooit
je weet dat wat je doet zo erg is (in zijn ogen) dat hij niet meer met jou zo willen zijn, doet het toch maar denkt dat als je het niet doet dat je het niet gedaan hebt of zo? De uitkomst is nog steeds het zelfde
net zo als mannen die vreemdgaan maar het niet zeggen en dan vinden dat ze geen fout hebben gemaakt
Je houdt toch van hem en weet wat hij wil? Waarom gun je hem het dan niet om daarin zelf een beslissing te maken?
los van het feit dat ik dat laffe redenen vind om het niet te zeggen: je weet dat hij niet bij je wil zijn als hij het zou weten. Waarom kies je dan zo voor jezelf?quote:
[..]
Als ik het hem vertel gaan we het kind houden. Dat was ten eerste de afspraak en ten tweede kan hij me heel makkelijk overhalen door mijn familie en kerkmensen in te schakelen als steun.
Maar goed, dat is sowieso steeds de optie waar je naar neigt: alleen voor jezelf kiezen
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
