R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Na vijf jaar relatie met mijn vriend ken ik mijn vriend aardig goed. Ik ben heel erg tevreden met hem en ik weet dat ik mij gelukkig moet prijzen met hem. Maar er is één ding waar ik totaal niet tegen kan: hij neemt veel dingen met een korreltje zout en denkt vrij luchtig over sommige zaken, terwijl ik soms een te gevoelige doos ben. Dat leidt niet altijd tot de meest fijne situaties.
In februari zou ik beginnen met afstuderen, maar nu heb ik (waarschijnlijk, hopelijk helpt de inzage wat) een tentamen niet gehaald waardoor ik niet de norm heb gehaald die nodig is om af te studeren. Dat betekent dat ik over een halfjaar pas kan afstuderen. Toen ik mijn cijfer binnenkreeg was ik heel verdrietig. Erger nog: ik ben voor mijn gevoel nog nooit zo verdrietig geweest. Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan, maar ik blijf het vak moeilijk vinden.
Ik heb heel erg gehuild en ik vind het nog steeds heel erg. Ik klink als een dramaqueen, maar het idee dat ik studievertraging oploop zorgt ervoor dat ik met een misselijk gevoel opsta. Ik word er gestrest van, ik vind het jammer. En hoewel mijn vriend eerst heel lief was en mij heel lief troostte, kon hij het diezelfde avond al niet laten om te zeggen dat ik niet genoeg mijn best had gedaan toen ik zei dat ik vond dat ik mijn best had gedaan.
En ergens heeft hij gelijk: ik begon pas 2 dagen van tevoren met studeren, terwijl ik wist dat het een belangrijk tentamen was, maar op zo’n moment wil ik gewoon alleen maar getroost worden en horen dat het allemaal wel goed komt. Want hoewel het dan mijn eigen schuld is geweest, ik heb wel het gevoel dat ik veel heb gedaan. Ik begrijp dat ik veel te laat begon en hij moet altijd laten weten hoe bespottelijk hij het vindt dat ik zo laks ben, want dat is tijdens alle tentamenperiodes zo geweest. En dat begrijp ik van hem.
Maar in deze periode wil ik dus alleen maar steun, horen dat het wel goed komt en dat hij gelooft in mij. Maar het probleem is dat hij dan toch eerlijk moet zeggen dat het mijn eigen schuld is en hij begrijpt dan niet dat zulke uitspraken mij nog verdrietiger maken. Als klap op de vuurpijl zeggen mijn ouders hetzelfde als wat mijn vriend zegt. En ik kan best veel hebben, maar nu helemaal niet.
De enige die lief reageren zijn mijn vriendinnen, maar ik wil juist de steun van mijn vriend en van mijn ouders. Want ik merk gewoon dat als mijn vriend zegt dat het mijn eigen schuld is geweest, ik de hoop nog meer begin te verliezen. Ik ga doemdenken, ik raak nog meer gestrest. Ik wil juist dat hij zijn armen om me heen slaat en begrijpt dat het klote is. Ik bedoel: al mijn vriendinnen weten ook wel dat het mijn eigen schuld is, maar mijn vriendinnen reageren wel lief en helpen waar het kan.
Maar mijn vriend kan het niet laten om te zeggen waar het op staat, terwijl ik de realiteit wel weet. En meestal heb ik wel zelfspot, maar nu echt even niet. Ik voel gewoon een enorme onrust in mijn lichaam. En dan vindt hij dat ik het allemaal te serieus neem nu en dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen. En dat is ook zo, maar nu heb ik gewoon het gevoel dat mijn hele studie voor niks is geweest en dat ik het allemaal niet kan.
En als ik dat dan eerlijk aangeef, zegt hij dat ik me aanstel en dat ik me dan maar moet inschrijven bij de kappersopleiding en dat ik in ieder geval nog een lekker wijf ben, dus dat het wel goed komt. Zulke geintjes krijg ik dan te horen omdat hij het allemaal gezeur vindt. Hij neemt het allemaal niet zo serieus dus. Behalve als ik in huilen uitbarst en zelfs dan blijft hij zeggen waar het op staat. Maar hij begrijpt gewoon niet dat ik dat niet wil horen, want ik weet het allemaal wel, en gewoon onvoorwaardelijke steun wil. Juist van hem.
Dit is vooral om even van me af te schrijven, maar er zullen vast mensen zijn die dit herkennen? Hij is echt een lieverd, maar soms een klootzak. Ik wil soms gewoon iemand die even zijn armen om me heen slaat en verder helemaal niet kritisch is.
In februari zou ik beginnen met afstuderen, maar nu heb ik (waarschijnlijk, hopelijk helpt de inzage wat) een tentamen niet gehaald waardoor ik niet de norm heb gehaald die nodig is om af te studeren. Dat betekent dat ik over een halfjaar pas kan afstuderen. Toen ik mijn cijfer binnenkreeg was ik heel verdrietig. Erger nog: ik ben voor mijn gevoel nog nooit zo verdrietig geweest. Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan, maar ik blijf het vak moeilijk vinden.
Ik heb heel erg gehuild en ik vind het nog steeds heel erg. Ik klink als een dramaqueen, maar het idee dat ik studievertraging oploop zorgt ervoor dat ik met een misselijk gevoel opsta. Ik word er gestrest van, ik vind het jammer. En hoewel mijn vriend eerst heel lief was en mij heel lief troostte, kon hij het diezelfde avond al niet laten om te zeggen dat ik niet genoeg mijn best had gedaan toen ik zei dat ik vond dat ik mijn best had gedaan.
En ergens heeft hij gelijk: ik begon pas 2 dagen van tevoren met studeren, terwijl ik wist dat het een belangrijk tentamen was, maar op zo’n moment wil ik gewoon alleen maar getroost worden en horen dat het allemaal wel goed komt. Want hoewel het dan mijn eigen schuld is geweest, ik heb wel het gevoel dat ik veel heb gedaan. Ik begrijp dat ik veel te laat begon en hij moet altijd laten weten hoe bespottelijk hij het vindt dat ik zo laks ben, want dat is tijdens alle tentamenperiodes zo geweest. En dat begrijp ik van hem.
Maar in deze periode wil ik dus alleen maar steun, horen dat het wel goed komt en dat hij gelooft in mij. Maar het probleem is dat hij dan toch eerlijk moet zeggen dat het mijn eigen schuld is en hij begrijpt dan niet dat zulke uitspraken mij nog verdrietiger maken. Als klap op de vuurpijl zeggen mijn ouders hetzelfde als wat mijn vriend zegt. En ik kan best veel hebben, maar nu helemaal niet.
De enige die lief reageren zijn mijn vriendinnen, maar ik wil juist de steun van mijn vriend en van mijn ouders. Want ik merk gewoon dat als mijn vriend zegt dat het mijn eigen schuld is geweest, ik de hoop nog meer begin te verliezen. Ik ga doemdenken, ik raak nog meer gestrest. Ik wil juist dat hij zijn armen om me heen slaat en begrijpt dat het klote is. Ik bedoel: al mijn vriendinnen weten ook wel dat het mijn eigen schuld is, maar mijn vriendinnen reageren wel lief en helpen waar het kan.
Maar mijn vriend kan het niet laten om te zeggen waar het op staat, terwijl ik de realiteit wel weet. En meestal heb ik wel zelfspot, maar nu echt even niet. Ik voel gewoon een enorme onrust in mijn lichaam. En dan vindt hij dat ik het allemaal te serieus neem nu en dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen. En dat is ook zo, maar nu heb ik gewoon het gevoel dat mijn hele studie voor niks is geweest en dat ik het allemaal niet kan.
En als ik dat dan eerlijk aangeef, zegt hij dat ik me aanstel en dat ik me dan maar moet inschrijven bij de kappersopleiding en dat ik in ieder geval nog een lekker wijf ben, dus dat het wel goed komt. Zulke geintjes krijg ik dan te horen omdat hij het allemaal gezeur vindt. Hij neemt het allemaal niet zo serieus dus. Behalve als ik in huilen uitbarst en zelfs dan blijft hij zeggen waar het op staat. Maar hij begrijpt gewoon niet dat ik dat niet wil horen, want ik weet het allemaal wel, en gewoon onvoorwaardelijke steun wil. Juist van hem.
Dit is vooral om even van me af te schrijven, maar er zullen vast mensen zijn die dit herkennen? Hij is echt een lieverd, maar soms een klootzak. Ik wil soms gewoon iemand die even zijn armen om me heen slaat en verder helemaal niet kritisch is.
dus je vriend heeft gewoon gelijk als hij zegt dat je niet hard genoeg je best gedaan hebt... maar jij wil dat liever niet horen?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Je wilt dus eigenlijk gewoon zielig gevonden worden terwijl je zelf weet dat je het verkloot hebt, althans.. een halfjaar studievertraging is nou ook niet een drama te noemen maargoed om even in jouw termen te blijven.
Dit. Gelukkig liegen je vriendinnen wel tegen je.quote:Op zaterdag 31 januari 2015 19:36 schreef RM-rf het volgende:
dus je vriend heeft gewoon gelijk als hij zegt dat je niet hard genoeg je best gedaan hebt... maar jij wil dat liever niet horen?
Jouw vriend heeft gelijk. Je bent hier zelf verantwoordelijk voor geweest. Maar dit wil jij niet horen, je wil in slaap worden gesust en vertroeteld worden met lieve woordjes. Je vriend is de enige die eerlijk tegen je is in deze situatie. Waarschijnlijk heeft hij het beste met je voor, aan liegende vriendinnen heb je niks, alleen geven zij de antwoorden die jij wil horen.
En ja je bent een dramaqueen.
En ja je bent een dramaqueen.
And I am a weapon of massive consumption
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
Wees maar blij met je vriend, zo te lezen is het een goede knul en is het niet eentje die zomaar ja en amen zegt en je ter verantwoording neemt. Daar heb je meer aan dan iemand die slechte eigenschappen alleen maar meer probeert aan te wakkeren.
Hulde voor vriend.
Hulde voor vriend.
quote:
Erger nog: ik ben voor mijn gevoel nog nooit zo verdrietig geweest.
inderdaad, heel blij moet je zijn met die vriendinnen die tegen je liegen (en achter je rug waarschijnlijk exact hetzelfde zeggen tegen elkaar, als je vriend gewoon eerlijk in je face verteld)quote:Op zaterdag 31 januari 2015 19:37 schreef Zolder het volgende:
[..]
Dit. Gelukkig liegen je vriendinnen wel tegen je.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Voor mij is het wel drama dat ik een halfjaar studievertraging oploop. Ik weet ook niet hoe toekomstige werkgevers dat zien, dus vind het behoorlijk rot. Ik wil gewoon dat mijn vriend zegt dat het wel goed gaat komen allemaal en niet steeds zo vervelend kritisch is, want dat het mijn eigen schuld is weet ik zelf ook wel.quote:
Je wilt dus eigenlijk gewoon zielig gevonden worden terwijl je zelf weet dat je het verkloot hebt, althans.. een halfjaar studievertraging is nou ook niet een drama te noemen maargoed om even in jouw termen te blijven.
Je begrijpt inderdaad dat ik in slaap gesust wil worden en lieve woordjes wil horen, bij wijze van.quote:
Jouw vriend heeft gelijk. Je bent hier zelf verantwoordelijk voor geweest. Maar dit wil jij niet horen, je wil in slaap worden gesust en vertroeteld worden met lieve woordjes. Je vriend is de enige die eerlijk tegen je is in deze situatie. Waarschijnlijk heeft hij het beste met je voor, aan liegende vriendinnen heb je niks, alleen geven zij de antwoorden die jij wil horen.
En ja je bent een dramaqueen.
Is dat zo gek in deze situatie dan? Ik ben een dramaqueen, maar op dit moment heb ik echt het gevoel dat ik het allemaal niet meer aan kan. Dat klinkt weer dramatisch, maar zo voelt het.
Werkgevers kijken alleen naar het papiertje en niet of jij een studie in 4 of 4,5 jaar hebt gedaan. Ik hoop dat je beseft hoeveel mensen er met een studie stoppen na een jaar omdat ze het niet leuk vinden of niet bij hun vinden passen.quote:
[..]
Voor mij is het wel drama dat ik een halfjaar studievertraging oploop. Ik weet ook niet hoe toekomstige werkgevers dat zien, dus vind het behoorlijk rot. Ik wil gewoon dat mijn vriend zegt dat het wel goed gaat komen allemaal en niet steeds zo vervelend kritisch is, want dat het mijn eigen schuld is weet ik zelf ook wel.
Ik zou in ieder geval niet mijn eigen veroorzaakte problemen bij iemand anders neerleggen om daar onder verzachtende omstandigheden te kunnen zeggen dat het wellicht toch niet zo handig van me is geweest niet op tijd te zijn begonnen met leren.
Er staat je nog wat te wachten in het bedrijfsleven. Als je deze "kritiek" al niet kan hebben dan verwijs ik je graag door naar de kappersopleiding.
QFTquote:
[..]
Dit. Gelukkig liegen je vriendinnen wel tegen je.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Tuurlijk is het rot, dat begrijp ik wel, maar feit is dat jij hier zélf een groot aandeel in hebt gehad. Dus dan begrijp ik niet waarom dit zo als een verrassing komt.quote:
[..]
Je begrijpt inderdaad dat ik in slaap gesust wil worden en lieve woordjes wil horen. Is dat zo gek in deze situatie dan? Ik ben een dramaqueen, maar op dit moment heb ik echt het gevoel dat ik het allemaal niet meer aan kan. Dat klinkt weer dramatisch, maar zo voelt het.
En werkgevers kijken meestal niet naar hoelang iemand studievertraging heeft opgelopen. Het komt meer voor dan je denkt.
Als dit al een groot drama is vraag ik me af hoe je met zwaardere tegenslagen omgaat.
And I am a weapon of massive consumption
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
And it's not my fault it's how I'm programmed to function
Vraag hem mee te denken hoe je kan voorkomen dat je in de toekomst een vergelijkbare fout kan voorkomen. Denk dat zijn antwoord daarop veel genuanceerder zal zijn, waardoor je zijn reactie beter begrijpt.
Ja, je leert er niks vanquote:
[..]
Je begrijpt inderdaad dat ik in slaap gesust wil worden en lieve woordjes wil horen, bij wijze van.
Prijs je gelukkig met zo'n eerlijke vriend.. En stop met jammeren.quote:Maar mijn vriend kan het niet laten om te zeggen waar het op staat, terwijl ik de realiteit wel weet.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Ik kan wel tegen kritiek, maar niet in deze periode en niet van mijn vriend in deze periode.quote:
Er staat je nog wat te wachten in het bedrijfsleven. Als je deze "kritiek" al niet kan hebben dan verwijs ik je graag door naar de kappersopleiding.
Ja, je hebt je best niet gedaan. Slikken en weer door gaan. De verwerking moet zijn dat het niet zo zielig is, maar dat je weet dat deze situatie komt door jezelf. Als je er iets positiefs uit wil trekken is dat je dus zelf eerder begint. De steun die je dus dan van je vriend mag verwachten is dat je zegt dat je gewoon een domme doos bent, en daarin zal hij je vast wel in steunen.quote:
Is dat zo gek in deze situatie dan?
Je kan dus niet tegen kritiek.quote:
[..]
Ik kan wel tegen kritiek, maar niet in deze periode en niet van mijn vriend in deze periode.
Jij komt er wel in het leven, alsjeblieft zeg. Doe eens even heel snel normaal.quote:
[..]
Ik kan wel tegen kritiek, maar niet in deze periode en niet van mijn vriend in deze periode.
Alles dankzij God en alles op eigen kracht
Je kunt alleen tegen kritiek als je iets onbelangrijks verneukt?quote:
[..]
Ik kan wel tegen kritiek, maar niet in deze periode en niet van mijn vriend in deze periode.
Volgens mij was hij wel lief en begripvol totdat jij begon te zeggen dat je heel erg je best hebt gedaan terwijl dat niet zo was en in de slachtofferrol begon te kruipen.
