Hoogbegaafdheid is een diagnose en daar zit problematiek aan vast #2

quote:

Op donderdag 11 december 2014 15:51 schreef k3vil het volgende:

[..]

Herkenbaar.
Ik heb verder het topic doorgelezen en ben aardig wat vooroordelen en misvattingen tegengekomen.

Zelf ben ik hoogbegaafd (>140) en lid van mensa en durf wel te stellen dat ik ervaringsdeskundige ben op het gebied van HB.

2% van Nederland heeft een IQ waarmee zij onder de noemer hoogbegaafd vallen. Veel mensen weten van zichzelf niet eens dat ze hoogbegaafd zijn maar ervaren op hun school of werk wel problemen dankzij hun hoge IQ.

Wat ik zelf heb ervaren als de reden waarom hoogbegaafden deze problemen hebben is dat zij, door hun enorme analytische vermogen (want daar spreken we over, en niet over het hebben van veel kennis) sneller zijn in hun denken. Dit sneller zijn levert op verschillende vlakken problemen op. Zo kun je op school enorm veel sneller stof eigen maken, veel sneller dan de rest. Wat er weer voor zorgt dat je gedemotiveerd raakt omdat je, in vergelijking met de rest van de klas, veel vaker hetzelfde krijgt wat je al weet. Later in het werkproces heb je feitelijk hetzelfde probleem. Daar ben je ook sneller in je leercurve en ontwikkeling. Een hoogbegaafde kan dan wel in zijn functie zitten die bij zij leeftijd past (jr. senior enz.), maar mentaal is die persoon al twee stappen verder in zijn carrière. Het is te begrijpen dat een dergelijk werkomgeving ook een enorme energiedrain is. De verhouding arbeid/energie is dan totaal uit de pas en de hoogbegaafde medewerker is dan gauw prooi voor een boreout door relatieve onderprestatie.

De omgeving reageert altijd op dezelfde manier bij een onderpresteerder. Het wordt bijna altijd geweten aan het "hoge" niveau waar de hoogbegaafde zich in bevindt, en het is beter als hij/zij een niveau lager probeert. Het idee dat iemand wel eens op een te laag niveau werkt wordt vaak niet eens bedacht. Het is te begrijpen dat het lagere niveau nog meer onderpresteren in de hand werkt.

Een ander veel voorkomend probleem is dat hoogbegaafden als bedreiging wordt gezien op de werkvloer (of misschien zelfs school, maar dat heb ik niet ervaren). De scherpte van de analyse van een hoogbegaafde kan voor sommige mensen echt te veel zijn. Zo ontwikkelt de hoogbegaafde een impopulaire status en kan dan in de groep buiten boord vallen, tot pesterijen aan toe.

De beroepen waar hoogbegaafden wel vaak tot hun recht komen zijn solistische beroepen. Denk dan aan een beroep als advocaat of voetballer.