Sunny Bergmans Zwart als Roet

Beste Fokkers, ik heb uit ergernis een stuk over Sunny Bergman's 'documentaire' getikt. Ik ben erg benieuwd naar reacties en meningen maar heb niet superveel zin om mezelf op facebook ofzo politiek te profileren, daarom leek de klaagbaak mij een platform bij uitstek om meningen hierover te delen

Waarom ik een grafhekel heb aan de documentaire Zwart als roet.

Ik geef direct toe dat ik de documentaire ‘Zwart als Roet’ van feministe/activiste Sunny Bergman niet daadwerkelijk heb gezien. Gelukkig is dit dan ook niet nodig om op voorhand te weten dat het werk van Bergman net zo min met oprechte waarheidsvinding te maken heeft als een documentaire van het Vaticaan over de sociale wenselijkheid van legale abortie. Voor diegenen die het niet hebben meegekregen: Zwart als Roet gaat over het racistische karakter van Zwarte Piet en in bredere zin probeert de documentaire de kijker ervan te overtuigen dat de rassenleer nog altijd welig tiert in postkoloniaal Nederland. Het werk is hiermee onderdeel van een bredere discussie die is ontstaan sinds onze Sint en zijn Pieterkompanen definitief hun onschuld hebben verloren.

Om precies te zijn viert het racisme in Nederland uitsluitend hoogtij onder blanke mannen (ja ook jij) die -al dan niet bewust- alles in staat stellen de gepigmenteerde medemens zo min mogelijk maatschappelijke kansen te schenken. Hippe toverwoorden uit de postmoderne koker als ‘white privilege’ en ‘institutioneel racisme’ worden aangewend om telkens hetzelfde punt te maken; namelijk dat de witte man vanuit zijn bevoorrechte positie de oorzaak is van alle sociale ongelijkheid. Ongelijkheid waar de hardwerkende goedbedoelende Mederlander constant tegenop moet boksen (zie hier en met name hier twee trieste voorbeelden van het soort flutredenaties waar ik op doel).

Hoewel het niet goed voor m’n bloeddruk is lees ik op VARA weblog joop.nl regelmatig bijdrages van de Sunny Bergman’s en Quincy Gario’s van deze wereld en de verbeten discussies die hier steevast op volgen. Ik heb de drie meestbesproken scènes van Zwart als Roet bekeken omdat hiermee in deze discussies regelmatig triomfantelijk wordt geschermd door het type verontwaardigingsverslaafde linkse moraalridders waar mijn nekharen onmiddelijk overeind van gaan staan. Het blijken natuurlijk vooropgezette en eenzijdige broddelwerken te zijn in de traditie van vetklep Michael Moore. Graag wil ik deze fragmenten voor mijn gemoedsrust aan de pijnbank die de ratio heet onderwerpen:

• een (internet)test die je voorkeur voor huidskleur meet. Hierbij krijgen deelnemers om en om aan de linker- en rechterkant van het scherm foto’s zien van blanke of donkere kinderhoofdjes. Deze plaatjes worden afgewisseld door woorden met willekeurig een positieve of negatieve lading en de gebruiker moet bij vooraf bepaalde combinaties klikken;

• een video waarin Sunny Bergman samen met één of twee andere personen zwarte piet verkleed door London loopt en voorbijgangers om hun mening vraagt;

• een sociaal experiment waarbij op verschillende locaties jongens van diverse etniciteiten een fietsslot van een vooraf geplaatste fiets proberen te forceren.

De internettest

Op internet kan men een test maken waarin aan de hand van afwisselende plaatjes en woorden wordt gekeken tot in welke mate de proefpersoon een voorkeur heeft voor bruine danwel witte mensen. De proefpersoon krijgt aan de linker- en rechthelft van het scherm plaatjes te zien van donkere of blanke kinderen afgewisseld door postieve of negatieve woorden zoals ‘Wanhoop’ of ‘Liefde’. De test geeft vooraf huidskleur/woord combinaties op waarbij de gebruiker moet klikken. De gedachte hierachter is dat je reactietijd beinvloed wordt door persoonlijke associaties aangaande deze concepten. Als je bijvoorbeeld een voorkeur hebt voor blanke kinderen hebt zal je een snellere reactietijd laten zien bij de combinatie blank gezicht/positief woord dan donker gezicht/positief woord. De wetenschap hierachter is ongetwijfeld vrij rigoreus, voor zover je daarvan kan spreken binnen de sociale disciplines, omdat het relatief eenvoudig experimenteel kan worden gepeild. Ook ik heb de test gedaan en niet geheel onverwacht vertelde de uitslag me dat mijn klikgedrag een bescheiden (“moderate”) voorkeur voor het Arische edelras verraad. Tot mijn verbazing las ik ook dat zelfs de donkere mensen die deze test maken een klikmatige voorkeur voor het Germaansche ideaal vertonen.

Iedereen met een beetje gezond verstand voelt echter wel aan dat de conclusies die hier vervolgens aan verbonden worden daarentegen volledig uit de lucht gegrepen zijn. De test stelt namelijk simpelweg een correlatie vast; wel of geen ‘match’ tussen twee assiocaties correleert met een lagere of hogere reactietijd. De oorzaak van dit verband is hiermee niet vastgesteld maar de film concludeert desondanks dat (onbewust) racisme de boosdoener is. Sterker nog, uit het feit dat zelfs donkere mensen statistisch gezien dus een voorkeur lijken te hebben voor het lelieblanke kleurpalet blijkt maar weer hoezeer de institutionele blanke rassenleer in ons collectieve bewustzijn is geprent, zo betoogt de documentaire. Dit is de tweede aanname die wordt gemaakt.

Voor deze twee resultaten (reactietijd en de universele voorkeur voor den blanken verschijning) kan je zonder veel moeite een legio andere, maar even plausibele verklaringen vinden. Bijvoorbeeld dat de test niet de huidskleurvoorkeur (aardig content met dit woord) meet, maar associatie met hoge(re) status: omdat een blank gelaat door alle huidskleuren onder de regenboog wordt geassocieerd met een dergelijk positief concept is de reactietijd tussen positieve woorden en blanke kindergelaatjes korter. In tegenstelling tot Sunny’s domme conclusies heeft mijn hypothese geen tweede losse aanname nodig om ook het onverwachte resultaat te verklaren en is daarmee zowieso al beter. Natuurlijk zegt dit nog niet dat ik wel gelijk heb, maar het gaat mij dan ook niet zozeer erom of ik het wel of niet met haar eens ben. De hypocriete discrepantie tussen enerzijds de hoogdravende moralistische toon en anderszijds de goedkope misleidende tactieken die als rechtvaardiging worden gebruikt werkt simpelweg enorm op mijn zenuwen. Dergelijke praktijken zijn niet alleen voorbehouden aan linkse opiniemakers (hoi Fox, PVV, GeenStijl) maar het kenmerkende morele sausje van linksdragend Nederland maakt alles toch nèt even iets wranger.

De video in London

Sunny gaat ook verkleed met twee companen, allen als zwarte Piet verkleed, in London rondlopen. Ze laten voorbijgangers de meest rare naargeestige albumplaten zien van Sint en zijn Pieten die ze konden vinden en vragen vervolgens om hun mening. De Londonaren (inclusief ‘toevallige’ passant Russel Brand) zijn natuurlijk unaniem verontwaardigd dat zo’n achterlijke traditie nog in Nederland plaats vindt waarbij één kortharige stinkkenau zelfs met fysiek geweld dreigt. Ik word al moe bij de gedachte alle inhoudelijke bezwaren uit te moeten typen maar ik ga het toch proberen:

• we weten niet hoeveel voorbijgangers in totaal zijn gefilmd en hoeveel hiervan positief of negatief reageerden op de donkere knechten. Als je de publieke opinie van een ander land als maatstaaf voor (Nederlands)racisme gebruikt doe het dan goed en geef deze data gewoon door aan de kijker zodat wij ons eigen oordeel kunnen vellen op basis hiervan. Nu moet de kijker erop vertrouwen dat Sunny, natuurlijk gedwee vanuit haar journalistieke plichtsbesef, een statistisch weloverwegen weergave doorgeeft van de totale draaitijd voor dit item. Hieruit vloeit ook meteen mijn tweede bezwaar voort;

• als je de publieke opinie van een ander land als maatstaaf voor (Nederlands)racisme gebruikt, peil dan in meerdere landen. Los van de montage kan het filmpje ook niet als bewijs voor onbewust/bovenbewust/institutioneel blanke mannenracisme worden aangedragen omdat alleen in Engeland wordt gefilmd. Nederland en vele andere Europese landen hebben namelijk in tegenstelling tot Engeland (en Amerika, maar dat was vast te duur of ze konden daar niet supertoevallig een celebritie tegen het lijf lopen) geen blackface traditie en zullen vanuit deze context ZP minder snel met deze edele maar uit de gratie geraakte beeldende discipline associëren. Bergman laat Sint&Piet hier bewust zien buiten de Nederlandse context, specifiek in een land waarvan ze op voorhand weet dat de reacties heftiger zullen zijn dan pakweg een Frankrijk of Duitsland.

Verder zijn de plaatjes van de Sint en Pieten die worden getoond aan de Londonaren werkelijk de meest achterlijke plaatjes mogelijk, ik laat ze hieronder zien en kap dan ook met schrijven omdat dit stuk te lang wordt. Laat er echter geen misverstand over bestaan: deze documentaire zal een inhoudelijke gatenkaas blijken te zijn vol suggestief, eenzijdig en ronduit misleidend beeldmateriaal voor elke arme drommel die hem uit moet kijken. En veel beter mag je misschien ook niet verwachten van Sunny en co.


Vleiende plaatjes van onze Pietermannen die ik in elk geval nooit kreeg te zien


De stoomboot draait natuurlijk niet op ecologisch verantwoorde winterpeentjes; noeste
arbeid is vereist om de vele pakjes op tijd door de schoorsteen te krijgen

[ Bericht 0% gewijzigd door Winterband87 op 05-12-2014 16:06:50 ]

quote:

Op vrijdag 5 december 2014 15:50 schreef HPLC het volgende:
Prima stuk. Ik worstelde eerst met mezelf, want normaal plaats ik altijd een tl;dr bij zo'n OP in KLB, toch maar helemaal gelezen. Zelfs bij 'ik wordt' heb ik mijn schouders maar opgehaald.

Haha bedankt, een groter compliment lijkt mij hier niet mogelijk. Ik heb het gelijk aangepast