Darmperistaltiek verpest mijn avond zuipen!

Met wat vrienden had ik afgesproken om de dramatique van de game-avond van donderdag(zie: KLB / Autistische kutvrienden) over te doenn en een ouderwetse stapavond/zuipen-tot-we-kruipen te houden om de ochtend daarna met aviators en pijnstillers college bij te wonen.

Zo gezegd zo gedaan wij begonnen met wat bier bij het eten, daarna wat shotjes en daarna op kroegentocht langs de grachten, bier, shotjes, cocktails de hele reutemeteut werd naar binnen gegoten. Lekker zuipen, lachen, dollen een beetje met leuke meisjes flirten the works, tot dat ik plots een soort borrel in mijn darmen voel bewegen .
Zoals jullie mischein weten ben ik te autistisch om op een vreemd toilet mijn behoefte te doen, laat staan een smerige plee in een bar Dat wil zegen een plasje of een klein keuteltje gat nog wel maar ik voelde en zo bleek later dat dit een darmbeweging zou zijn ter groote van de slurf van een olifant.

Steeds meer voelde ik die keutel tegen de binnenkant van mijn kringspier drukken en toen sloeg de paniek toe, ik moest naar huis om die fucking keutel te leggen Dus ik sprint naar buien, en schoot gelijk een taxi aan die(god bless Turkse Taxichauffeurs ) toevallig langsreed, want ja ik kon dat stukje niet lopen zonder een dikke brei langs mijn dijbeeen te laten lopen en ik had geen fiets ter beschrikking om gewoon die zadelpunt als een soort kurk tussen mijn billen te persen. De (ruwweg) tien minuten die volgende waren een ware hel, met handen tegen mijn billen geklemd om dat struisvogelei binnen tehouden zat ik op de achterbank van de taxi, echt weeën zijn er niks bij ik moest allerlei jedi mindtricks aanspannen om meester te blijven over mijn eigen kringspier, vechtend tegen de peristaltische golven die instinctief maar 'e'en ding wilde, mijn lichaam ontzien. Maar ja ik kon moeilijk op die man zijn achterbank gaan zitten te schijten

Eindelijk zijn we dan bij mijn huis aangekomen, ik mik een biljet van 20 richting de chauffeur en sprint als een soort manke downie, want ja een volle sprint zet de stormvloedkering natuurlijk wagenwijd open richting de deur van het apartement, ik ram de sleuten in het slot, knal de toiletdeur open, vecht met mijn riem en gulp en nog voor ik goed en wel op de bril zit komt een enorme dikke brei stront ter grote van een banketstaaf uit mijn poepert. Waat een opluchting Godverdomme gewoon gehaald Ik ben zeker een minuut ondoorstopt aan het kleien hoewel als alle poep mijn endeldarm na een paar minuten heeft verlaten blijft de peristaltiek maar doorgaan, alsof je op een lege maag gal staat te kotsen

Na een kwartier kan ik zuchtend, puffend en steunend maar voldaan een topic maken, mijn broek weer optrekken en aanstalten maken om weer naar te kroeg te vertrekken, met uiteraard alcoholdoekjes en toiletbril covers paraat mocht het noodlot opnieuw toeslaan

Drie zwarte pieten en een sint voor dit topic en tabee

quote:

Op maandag 17 november 2014 01:17 schreef pionnetje het volgende:
afgehaakt en stoppen met lezen bij het woord poep

Toch nog 4/5 van het topique gelezen, chapeau

quote:

Op maandag 17 november 2014 01:22 schreef nattermann het volgende:
Ah, jij bent er zeker ook zoeen die niet op de pot van de baas durft te schijten.

Ik ben eigen baas en heb op de zaak een brandschoon eigen toilet