Dit is één concept. Er zijn tal van concepten. Tevens werkt dit voor veel diersoorten niet.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 13:39 schreef Perrin het volgende:
Soorten verschillen van elkaar als ze geen vruchtbaar nageslacht kunnen produceren?
Het is dé definitie van biologische soort.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 13:41 schreef jaykop het volgende:
[..]
Dit is één concept. Er zijn tal van concepten. Tevens werkt dit voor veel diersoorten niet.
Nou ja, taxonomisch gezien zijn enkel de hogere taxa echt goed gefundeerd. Het benoemen van soorten (onder genus) is wel wat arbitrair. Bij lange na niet zo arbitrair als een constructie als zoiets als de leeftijd waarop we iemand volwassen noemen nee, maar het is ook lang niet zo exact als de indeling op hogere taxa.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 13:03 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Nee, dat is niet op dezelfde manier arbitrair. De grens van 21 is een politieke, sociaal-geconstrueerde. De biologie, en anders de ondersteunende disciplines scheikunde en natuurkunde wel, is een exacte wetenschap.
Dat de definities gebaseerd zijn op per definitie een incomplete dataset, maakt het zeker niet "volledig arbitrair" zoals Molurus het noemde. Dat is, ondanks zijn positieve noot aan de (evolutie)biologie, toch echt een belediging voor paleobiologie/evolutietheorie, etc.
Dat is inderdaad de definitie van een biologische soort. Maar binnen de Biologie worden, zoals daar ook staat, veel meer concepten gebruikt.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 13:49 schreef Perrin het volgende:
[..]
Het is dé definitie van biologische soort.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soort#Verschillende_definities
Ik meen dat de twee meest gebruikte concepten zijn:quote:Op donderdag 23 oktober 2014 13:49 schreef Perrin het volgende:
[..]
Het is dé definitie van biologische soort.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soort#Verschillende_definities
Om dan nog maar te zwijgen over de soorten die asexueel voortplanten.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 14:02 schreef Semisane het volgende:
[..]
Ik meen dat de twee meest gebruikte concepten zijn:
Biological Species Concept en de Phylogenetic species concept
Het blijft hoe dan ook lastig, met name als bij ringsoorten, immigrant soorten op eilanden en in gebieden met nauw verwante soorten onderhevig aan potentieel genetische flow, daar kunnen de taxonomen jarenlang over kibbelen. Heeft ook zo haar charmes.
Hm, hoe bepaal je idd daarvan of ze tot dezelfde biologische soort behoren... Dat kan dat alleen phylogenetisch?quote:Op donderdag 23 oktober 2014 14:07 schreef jaykop het volgende:
[..]
Om dan nog maar te zwijgen over de soorten die asexueel voortplanten.
Veel verschillende manieren, verschilt per individu of eigenlijk groep die je onderzoekt.Je hebt gelijk hoor dat de manier die jij noemde veelal wordt gebruikt.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 14:27 schreef Perrin het volgende:
[..]
Hm, hoe bepaal je idd daarvan of ze tot dezelfde biologische soort behoren... Dat kan dat alleen phylogenetisch?
En waar leg je precies te grens tussen de vooroudersoort en de afstammeling?quote:Op donderdag 23 oktober 2014 16:03 schreef El_Matador het volgende:
Het was een beetje nitpicking om erover door te gaan, ik viel vooral over de term "volledig arbitrair".
Min of meer arbitrair, de indeling qua soorten die ook continu aan verandering en verbetering onderhevig is, prima.
Ga je terug in de tijd wordt het allemaal nog veel lastiger, met name door onze sterk gefragmenteerde EN gebiaste (rijke fossiele voorkomens in bepaalde periodes versus grote gaten in onze fossiele record) kennis van het geobiologisch verleden...
Nou ja taxologisch geld dat natuurlijk voornamelijk voor soorten, voor hogere taxa zijn de grenzen gewoon beter te trekken. Dat zie je ook wel in dat plaatje van Perrin. De verschillen waarop men soorten indeelt in genus Equus of Pilohippus zijn niet bepaald arbitrair.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 16:20 schreef Molurus het volgende:
Precies. Het maakt niet uit of er gaten zitten in de fossiele record. Ook als we dat plaatje volledig compleet hebben is er geen juiste of onjuiste manier om grenzen te trekken. Waar we de grenzen ook trekken, dat hadden we net zo goed ergens anders kunnen doen.
Het is bij voorbaat duidelijk dat als het gaat over een fundamentele eenheid van bestaan, de eenheid die als fundament voor alles moet gelden, en de hele wetenschap bij elkaar moet trekken, dat je dat nooit kan met een trillend snaartje. Je gaat zo'n snaartje toch altijd beschrijven met wiskunde, en die beschrijving zal meerdere symbolen vergen, dus in wiskunde is het al niet fundamenteel meer, maar een complex van een aantal symbolen.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 12:21 schreef TitanicLover het volgende:
[..]
Op de website van de Universiteit van Amsterdam stond een soort persbericht naar aanleiding van de Spinozapremie, gewonnen door Robbert Dijkgraaf met een omschrijving van de theorie:
Snaartheorie is de extreemste vorm van theoretische fysica en de belangrijkste kandidaat voor een kwantummechanische beschrijving van de zwaartekracht. Dat is nodig omdat de huidige theorieën, in het bijzonder de relativiteitstheorie, onvolledig zijn. Snaartheorie werkt niet met elektronen of quarks maar met een soort mini-elastiekjes die op allerlei wijzen kunnen trillen. Alle verschillende elementaire deeltjes om ons heen zouden dan ontstaan als de trillingen van één enkele snaar, zoals de boventonen van een vioolsnaar. Op deze wijze is het mogelijk de zwaartekracht volgens de wetten van de kwantummechanica te beschrijven. Met dat uitgangspunt kan snaartheorie bijvoorbeeld extreem zware én erg kleine objecten beschrijven, zoals zwarte gaten en het universum vlak na de oerknal.
Alles beweegt.
Misschien heeft dat mee te maken met snaartheorie.
Op dit moment lijkt het er ook verdacht veel op dat de totale hoeveelheid energie in het universum 0 is.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 17:40 schreef Syamsu het volgende:
[..]
De fundamentele bestaanseenheid is natuurlijk 0, creatio ex nihilo, en ex nihilo nihilo fit, zoals ze honderden jaren geleden al schreven. 0 is fundamenteel in wiskunde, wiskunde beschrijft het heelal, dus de fundamentele bestaanseenheid van het heelal moet wel accuraat en uitputtend worden beschreven met gewoon 0. Totdat het tegendeel wordt bewezen, is dat de enige redelijke hypothese.
Het lijkt me min of meer vergelijkbaar met onze geografische indeling in landen. Natuurlijk, het is glashelder dat Australië en Ierland niet hetzelfde land zijn. Maar waar we nou precies de grens tussen, zeg, Spanje en Frankrijk leggen is en blijft arbitrair.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 17:09 schreef Semisane het volgende:
[..]
Nou ja taxologisch geld dat natuurlijk voornamelijk voor soorten, voor hogere taxa zijn de grenzen gewoon beter te trekken. Dat zie je ook wel in dat plaatje van Perrin. De verschillen waarop men soorten indeelt in genus Equus of Pilohippus zijn niet bepaald arbitrair.
Ook bij een "compleet" fossiel record is het mogelijk om individuen in te delen onder hogere taxa na aanleiding van grote morfologische (en dus ook genetische) verschillen. Er zullen dan wellicht enkel erg veel meer hogere taxa (voornamelijk genus) bij komen om alle "sub-vormen" weg te kunnen zetten. De indeling op "individuele soorten" binnen een genus zal enkel verdomt moeilijk worden, als niet geheel onmogelijk. Ik denk dat taxonomen eigenlijk wel blij zijn met een incompleet fossiel record.
Wiskunde is door mensen geïntroduceerd.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 17:40 schreef Syamsu het volgende:
[..]
Het is bij voorbaat duidelijk dat als het gaat over een fundamentele eenheid van bestaan, de eenheid die als fundament voor alles moet gelden, en de hele wetenschap bij elkaar moet trekken, dat je dat nooit kan met een trillend snaartje. Je gaat zo'n snaartje toch altijd beschrijven met wiskunde, en die beschrijving zal meerdere symbolen vergen, dus in wiskunde is het al niet fundamenteel meer, maar een complex van een aantal symbolen.
De fundamentele bestaanseenheid is natuurlijk 0, creatio ex nihilo, en ex nihilo nihilo fit, zoals ze honderden jaren geleden al schreven. 0 is fundamenteel in wiskunde, wiskunde beschrijft het heelal, dus de fundamentele bestaanseenheid van het heelal moet wel accuraat en uitputtend worden beschreven met gewoon 0. Totdat het tegendeel wordt bewezen, is dat de enige redelijke hypothese.
De grenzen zijn ontstaan.quote:Op donderdag 23 oktober 2014 17:57 schreef Molurus het volgende:
[..]
Het lijkt me min of meer vergelijkbaar met onze geografische indeling in landen. Natuurlijk, het is glashelder dat Australië en Ierland niet hetzelfde land zijn. Maar waar we nou precies de grens tussen, zeg, Spanje en Frankrijk leggen is en blijft arbitrair.
Maar er is geen reden om, als we evolutie even zien als een boom, de grens altijd te leggen bij vertakkingen. De vertakkingen zijn lang niet altijd duidelijk. Zitten tijgers en leeuwen op twee verschillende takken of op dezelfde?
In de praktijk worden indelingen gemaakt op basis van twee in principe volledig schaalbare eigenschappen:
- geografische leefomgeving
- uiterlijk
In sommige gevallen slechts 1 van deze twee, in andere gevallen is een combinatie van beide niet voldoende om te spreken van verschillende soorten.
Ook de hogere taxa zijn als je het mij vraagt niet fundamenteel anders dan onze indeling van de wereld in werelddelen. Prima dat we Europa en Azië zien als verschillende werelddelen. Het is een functionele manier om naar de wereld te kijken. Maar om nu te zeggen dat het objectief twee werelddelen zijn, en niet 1, drie of vier... dat gaat me te ver.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |