Ik zal vooral meer dieren in huis halen als jullie fulltime werken. Is een puppy niets?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:19 schreef Broodjekipkorn het volgende:
Beste,
Mijn vriend is eigenaar van een ara, die nu ong. 2 jaar oud is. Die heeft hij gekocht toen hij nog thuis woonde. Hij had toen nog geen werk en hoefde ook maar weinig naar school, met als resultaat dat hij vaak met hem bezig is geweest. Toen hij uiteindelijk ging werken, is zijn moeder er mee bezig geweest.
Nu is het zo dat wij in augustus zijn verhuisd, en half augustus hebben we ook de ara mee naar ons huis genomen. Sindsdien gaat het eigenlijk erg slecht. Hij valt mij aan (dat heeft hij altijd al gedaan, dus een klik is lastig te vinden), maar hij valt mijn vriend ook aan als we hem uit de kooi willen halen. Hij ging eerst ook altijd netjes op mijn vriend zijn arm zitten, maar hij weigert 'op' te doen. Hij bijt dan. Verder luistert hij heel slecht. Dit alles na de verhuizing.
Wat kunnen we hieraan doen? Heeft iemand tips?
We hebben inmiddels ook contact opgenomen met de dierenarts, die ons heeft doorverwezen naar een gedragsmensje. Dat vind ik wel veel geld en behoorlijk onzin eigenlijk...
PS. Wij werken overigens wel beide 40 uur in de week. En vanaf woensdag komen er twee kittens bij, maar die mogen niet bij de papegaai in de buurt komen als we niet thuis zijn...
Katten lijken me handiger, die hoef ik namelijk niet uit te laten. Die kunnen prima alleen zijn, beter dan die papegaai.quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:22 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ik zal vooral meer dieren in huis halen als jullie fulltime werken. Is een puppy niets?
Heb jij de sleutel van TS' huis dan?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:22 schreef Ticootje het volgende:
Ik zal vooral meer dieren in huis halen als jullie fulltime werken. Is een puppy niets?
Voor zover ik weet niet, maar zou kunnen?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:33 schreef spijkerbroek het volgende:
[..]
Heb jij de sleutel van TS' huis dan?
Is het niet een beetje zielig om een dier met de intelligentie van een peuter 40u p/w alleen te laten (en ik neem aan ook op te sluiten)? Zou hij niet beter af zijn met een (aantal) soortgenootje(s) en een grote ruimte om te vliegen en natuurlijk gedrag te vertonen? Of, bij gebrek daaraan, bij iemand waar hij veel aandacht krijgt en uitgedaagd wordt met contact, spelletjes, puzzels en regelmatig los kan?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:19 schreef Broodjekipkorn het volgende:
Beste,
Mijn vriend is eigenaar van een ara, die nu ong. 2 jaar oud is. Die heeft hij gekocht toen hij nog thuis woonde. Hij had toen nog geen werk en hoefde ook maar weinig naar school, met als resultaat dat hij vaak met hem bezig is geweest. Toen hij uiteindelijk ging werken, is zijn moeder er mee bezig geweest.
Nu is het zo dat wij in augustus zijn verhuisd, en half augustus hebben we ook de ara mee naar ons huis genomen. Sindsdien gaat het eigenlijk erg slecht. Hij valt mij aan (dat heeft hij altijd al gedaan, dus een klik is lastig te vinden), maar hij valt mijn vriend ook aan als we hem uit de kooi willen halen. Hij ging eerst ook altijd netjes op mijn vriend zijn arm zitten, maar hij weigert 'op' te doen. Hij bijt dan. Verder luistert hij heel slecht. Dit alles na de verhuizing.
Wat kunnen we hieraan doen? Heeft iemand tips?
We hebben inmiddels ook contact opgenomen met de dierenarts, die ons heeft doorverwezen naar een gedragsmensje. Dat vind ik wel veel geld en behoorlijk onzin eigenlijk...
PS. Wij werken overigens wel beide 40 uur in de week. En vanaf woensdag komen er twee kittens bij, maar die mogen niet bij de papegaai in de buurt komen als we niet thuis zijn...
quote:Ze vereisen veel meer aandacht en kennis van hun eigenaar dan bijvoorbeeld honden of katten. Ze tonen een grote intelligentie in hun gedrag en vereisen constante intellectuele stimulatie om hun nieuwsgierigheid te bevredigen. Blauwgele ara's genieten van veel aandacht, en te weinig aandacht kan leiden tot gedragsproblemen en kunnen de papegaai erg ongelukkig maken.
Uiteraard denk ik dat dit dus beter is inderdaad, maar mijn vriend houdt er heel veel van en ik denk niet dat hij dit aan het overwegen is momenteel. Hij probeert eerst alles om hem zo te kunnen laten luisteren, waar ik hem natuurlijk wel in begrijp.quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:48 schreef Jambo het volgende:
Ik vermoed dat het een gebrek aan aandacht is. Voor de verhuizing was er altijd iemand thuis waar hij veel aandacht van kreeg (eerst je vriend, later zijn moeder). Nu is hij 40 uur per week alleen zonder enige aandacht. Hoe je het op kan lossen?? Geen idee.
Ik heb zelf in het verleden een grijze roodstaart papegaai gehad die ontzettend begon te krijsen nadat die door omstandigheden ineens veel alleen thuis was. Die heb ik uiteindelijk, met veel pijn in mijn hart, weg moeten geven omdat het echt niet meer te doen was.
Als hij echt heel veel van die vogel houdt, waarom heeft hij dat arme beest dan in een soort van isoleercel zitten? Dat is toch gewoon super sneu voor een intelligent dier dat in de vrije natuur weet ik hoeveel kilometer per dag vliegt en constant contact heeft met soortgenootjes en bezig is?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:54 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Uiteraard denk ik dat dit dus beter is inderdaad, maar mijn vriend houdt er heel veel van en ik denk niet dat hij dit aan het overwegen is momenteel. Hij probeert eerst alles om hem zo te kunnen laten luisteren.
Natuurlijk, maar daar heeft hij 2 jaar geleden (toen we nog geen samenwoon plannen hadden) niet over nagedacht.quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:51 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Is het niet een beetje zielig om een dier met de intelligentie van een peuter 40u p/w alleen te laten (en ik neem aan ook op te sluiten)? Zou hij niet beter af zijn met een (aantal) soortgenootje(s) en een grote ruimte om te vliegen en natuurlijk gedrag te vertonen? Of, bij gebrek daaraan, bij iemand waar hij veel aandacht krijgt en uitgedaagd wordt met contact, spelletjes, puzzels en regelmatig los kan?
Edit, dit zegt wiki over (blauw/gele)ara's:
[..]
Moeten we dan part-time gaan werken omdat we zo'n vogel hebben?quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:57 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Als hij echt heel veel van die vogel houdt, waarom heeft hij dat arme beest dan in een soort van isoleercel zitten? Dat is toch gewoon super sneu voor een intelligent dier dat in de vrije natuur weet ik hoeveel kilometer per dag vliegt en constant contact heeft met soortgenootjes en bezig is?![]()
Geen wonder dat die vogel chagrijnig is, dat zou ik ook zijn als ik hem/haar was en praktisch de hele dag in m'n eentje in een kooi zat
Dat lijkt me dan al de eerste fout als je een dier aanschaft dat bijna nog langer leeft dan jij zelf...quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:58 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Natuurlijk, maar daar heeft hij 2 jaar geleden (toen we nog geen samenwoon plannen hadden) niet over nagedacht.
Nee, tuurlijk moet je niet partime gaan werken. Ik vind je idee om 2 kittens te nemen veel verstandiger, die houden elkaar bezig en kunnen samen spelen, en 's avonds bij je op schoot kruipen. Dat vind ik serieus een goed plan, zou ik zelf ook doen.quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:59 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Moeten we dan part-time gaan werken omdat we zo'n vogel hebben?![]()
Ik zeg elke keer dat hij hem naar buiten moet doen, in een voliere. Maar dan gaat hij daar weer kapot van... Dus dat kan ook niet.
Ik heb er 2 jaar geleden ook één gekocht (een grijze roodstaart danwel). Deze is helaas naar mijn moeder getrokken (omdat ik dus 40 uur in de week werk en mijn moeder niet), en deze heb ik dan ook thuis achter gelaten. Maar mijn vriend geeft teveel om hem dat hij hem niet weg wil doen. Ik zie evt. nog een oplossing om hem bij zijn moeder te plaatsen. Dan zit hij bij een bekende + heeft hij aandacht. Zo kan mijn vriend altijd nog langsgaan.quote:Op maandag 6 oktober 2014 14:59 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Dat lijkt me dan al de eerste fout als je een dier aanschaft dat bijna nog langer leeft dan jij zelf...
Echt, ik ben wel wat gewend, maar dit vind ik zó sneu! Zo'n vogel is super slim en heeft behoefte aan zo veel uitdaging... En dan zit hij de hele dag in eenzame opsluiting
Ik denk dat de vraag is, gaat het om je vriend of gaat het om de vogel? Je vriend kan zichzelf wel zielig vinden als de vogel weg moet, maar je zou imo moeten kijken naar het welzijn van de vogel. Zolang die er op vooruit gaat (in ruimte, aandacht, sociaal contact, soortgenootjes) neem je de juiste beslissing. Dat is dan sneu voor je vriend als hij zijn huisdier moet missen, maar een consequentie van het niet goed nadenken over de aanschaf lijkt mij.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:01 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Ik heb er 2 jaar geleden ook één gekocht (een grijze roodstaart danwel). Deze is helaas naar mijn moeder getrokken (omdat ik dus 40 uur in de week werk en mijn moeder niet), en deze heb ik dan ook thuis achter gelaten. Maar mijn vriend geeft teveel om hem dat hij hem niet weg wil doen. Ik zie evt. nog een oplossing om hem bij zijn moeder te plaatsen. Dan zit hij bij een bekende + heeft hij aandacht. Zo kan mijn vriend altijd nog langsgaan.
Hier ben ik het mee eens. Ik probeer er verder buiten te staan (ik heb de klik gewoon niet). Ik doe wel mijn best om er mee om te gaan en te proberen, maar als hij bij mijn vriend al niet luistert, dan lukt dat bij mij ook niet. Mijn vriend is verder momenteel ten einde raad en ik denk dat hij heel goed weet dat de beste oplossing is om hem weg te doen, maar dat hij niet onder ogen wil zien, omdat hij heel erg om hem geeft. En zo'n aanbeveling om mee te doen aan zo'n gedragscursus slaat voor mij echt nergens op en is slechts geldklopperij.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:04 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Ik denk dat de vraag is, gaat het om je vriend of gaat het om de vogel? Je vriend kan zichzelf wel zielig vinden als de vogel weg moet, maar je zou imo moeten kijken naar het welzijn van de vogel. Zolang die er op vooruit gaat (in ruimte, aandacht, sociaal contact, soortgenootjes) neem je de juiste beslissing. Dat is dan sneu voor je vriend als hij zijn huisdier moet missen, maar een consequentie van het niet goed nadenken over de aanschaf lijkt mij.
En toen hebben jullie hem weggedaan? Heeft dat je ouders veel moeite gekost?quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:10 schreef Varg89 het volgende:
Dit zijn vogels die aandacht nodig hebben en zich irritant/vijandig gaan gedragen als ze geen aandacht krijgen. Wij hadden vroeger een Kaketoe thuis, altijd heel lief en rustig. Toen mijn ouders een onderneming waren begonnen en dus niet meer veel thuis waren begon dat beest keihard te schreeuwen en te bijten.
Advies: Meer aandacht geven of aan iemand verkopen/geven die dat dier wél aandacht geeft.
Ja verkocht aan een man die zelf nog 5 andere papegaaien had. Mijn moeder had er vooral veel moeite mee kan ik me herinneren.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:13 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
En toen hebben jullie hem weggedaan? Heeft dat je ouders veel moeite gekost?
Kun je niet kijken of de grijze roodstaart bij jullie Ara kan.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:01 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Ik heb er 2 jaar geleden ook één gekocht (een grijze roodstaart danwel). Deze is helaas naar mijn moeder getrokken (omdat ik dus 40 uur in de week werk en mijn moeder niet), en deze heb ik dan ook thuis achter gelaten. Maar mijn vriend geeft teveel om hem dat hij hem niet weg wil doen. Ik zie evt. nog een oplossing om hem bij zijn moeder te plaatsen. Dan zit hij bij een bekende + heeft hij aandacht. Zo kan mijn vriend altijd nog langsgaan.
De grijze roodstaart is geen optie. We zijn beide bang van die vogel.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:23 schreef Wespensteek het volgende:
[..]
Kun je niet kijken of de grijze roodstaart bij jullie Ara kan.
Je moet ze ook niet meteen samen in een kooi zetten maar volgens mij is vooraf niet goed te voorspellen hoe ze reageren op elkaar. Papegaaien zijn wel groepsdieren en alleen zijn ze bang en onrustig, dit gedrag is nu er geen aandacht meer is (en dus onveiligheid) voorspelbaar en denk ik niet op te lossen zonder voor hem gezelschap te regelen. Je hebt zelfs een kleine kans dat de katten al helpen maar als hij zich zou hechten aan de kat is het probleem dat die veel eerder doodgaat.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:24 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
De grijze roodstaart is geen optie. We zijn beide bang van die vogel.![]()
Sowieso heeft deze ara nog nooit een ander dier in zijn omgeving gehad, dus ik vrees al voor de kittens. Hij is helemaal niet sociaal wat dat betreft. Ik zou er dus ook niet zomaar een andere vogel bij vertrouwen.
Dat zou een mooie oplossing kunnen zijn. Op die manier ziet je vriend de vogel in ieder geval nog. En de vogel krijgt de aandacht die hij gewend was.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:01 schreef Broodjekipkorn het volgende:
[..]
Ik heb er 2 jaar geleden ook één gekocht (een grijze roodstaart danwel). Deze is helaas naar mijn moeder getrokken (omdat ik dus 40 uur in de week werk en mijn moeder niet), en deze heb ik dan ook thuis achter gelaten. Maar mijn vriend geeft teveel om hem dat hij hem niet weg wil doen. Ik zie evt. nog een oplossing om hem bij zijn moeder te plaatsen. Dan zit hij bij een bekende + heeft hij aandacht. Zo kan mijn vriend altijd nog langsgaan.
Ik heb verder weinig met vogels en ben dan ook niet echt van plan een tweede erbij te nemen. Dat is voor mij echt geen optie. Buiten is prima, maar niet binnen. En buiten is voor hem geen optie, dus dit loopt uit op niks. Verder wil hij de katten niet in de buurt van de papegaai (en ik nu niet nu ze nog klein zijn), omdat hij bang is dat ze de papegaai iets aan doen. Ik ben eerder bang voor het omgedraaide.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:30 schreef Wespensteek het volgende:
[..]
Je moet ze ook niet meteen samen in een kooi zetten maar volgens mij is vooraf niet goed te voorspellen hoe ze reageren op elkaar. Papegaaien zijn wel groepsdieren en alleen zijn ze bang en onrustig, dit gedrag is nu er geen aandacht meer is (en dus onveiligheid) voorspelbaar en denk ik niet op te lossen zonder voor hem gezelschap te regelen. Je hebt zelfs een kleine kans dat de katten al helpen maar als hij zich zou hechten aan de kat is het probleem dat die veel eerder doodgaat.
http://www.koppiekrauw.com/aanschaf/aanschaf-tweedevogel.htm
Ik denk dat dit ook de beste oplossing is, maar ik kan er met mijn vriend heel slecht over praten. Hij weet dat ik er een mindere klik mee heb, en dat vat hij dan meteen op als 'je geeft er niks om', dat soort dingen. Dat is natuurlijk niet, maar ik kan wat meer kijken naar wat het beste voor de vogel is, terwijl hij meer kijkt ook naar zijn eigen gevoel.quote:Op maandag 6 oktober 2014 15:32 schreef Jambo het volgende:
[..]
Dat zou een mooie oplossing kunnen zijn. Op die manier ziet je vriend de vogel in ieder geval nog. En de vogel krijgt de aandacht die hij gewend was.
Ik heb er, nu 8 jaar later, nog steeds moeite dat ik mijn papegaai niet meer zie. Maar voor hem was het wel de beste oplossing.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |