LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Sinds heel lang geleden bevind ik me in een kamer recht onder het dak in een nacht waarop het regent. Wat een genade, 
.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik sliep vroeger onder een schuin dak met een plastic raampje en een dakkapelletje. Maakt dat nog uit?
Aldus.
Schuin, G.quote:Op dinsdag 7 oktober 2014 10:47 schreef Gellius het volgende:
Een plat dak of een puntdak, PeteS? Dat maakt uit namelijk.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Hebben jullie weleens dat gevoel van: 'Wat ben ik toch een meelijwekkend kankerpubertje?' Dat heb ik nu. Misschien moest ik maar een dutje doen. Dan eet ik later m'n diner wel.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Kanker, dat woord is dus helemaal salonfähig in het westen tegenwoordig. Maar grappen over joden maken, o wee.
Graag op anoniem
Ze was fel over de boeken die ze besprak, en ook over de zon, de maan en de sterren, maar nooit zonder mededogen.
Vaak begon ze haar bespreking met de woorden: 'Dit boek heeft mij nog meer verveeld dan mijn eigen boek, Nieuw-Peking, ik had niet gedacht dat dat mogelijk zou zijn.'
Maar dan eindigde ze met: 'Het is geen kunst om te houden van de paar mensen met talent die wij kennen, wier boeken wij kunnen lezen, en het moet gezegd dat zelfs de meest getalenteerde schrijvers vaak uiterst saaie boeken afleveren. Ik wil ook juist houden van hen die geen talent hebben, die zondigen door boeken te schrijven die van de eerste tot de laatste pagina zo saai zijn dat je er bijna kinderverlamming aan overhoudt.'
[...]
'Ik ben medeverantwoordelijk voor het prul dat deze schrijver heeft afgeleverd, en ik vraag vergiffenis aan hem, en ook aan u, dat ik dit boek zo vernietigend moest bespreken, dat ik moest constateren dat de schrijver ervan niet het kleinste druppeltje talent bezit, dat mij bladzijde na bladzijde werd ingewreven dat de schrijver geen humor heeft en geen karakter. Laat mij het kleed zijn waarover u loopt, laat mij de deurmat zijn waarop u uw voeten veegt.'
Arnon Grunberg
Apocalyps
Vaak begon ze haar bespreking met de woorden: 'Dit boek heeft mij nog meer verveeld dan mijn eigen boek, Nieuw-Peking, ik had niet gedacht dat dat mogelijk zou zijn.'
Maar dan eindigde ze met: 'Het is geen kunst om te houden van de paar mensen met talent die wij kennen, wier boeken wij kunnen lezen, en het moet gezegd dat zelfs de meest getalenteerde schrijvers vaak uiterst saaie boeken afleveren. Ik wil ook juist houden van hen die geen talent hebben, die zondigen door boeken te schrijven die van de eerste tot de laatste pagina zo saai zijn dat je er bijna kinderverlamming aan overhoudt.'
[...]
'Ik ben medeverantwoordelijk voor het prul dat deze schrijver heeft afgeleverd, en ik vraag vergiffenis aan hem, en ook aan u, dat ik dit boek zo vernietigend moest bespreken, dat ik moest constateren dat de schrijver ervan niet het kleinste druppeltje talent bezit, dat mij bladzijde na bladzijde werd ingewreven dat de schrijver geen humor heeft en geen karakter. Laat mij het kleed zijn waarover u loopt, laat mij de deurmat zijn waarop u uw voeten veegt.'
Arnon Grunberg
Apocalyps
Graag op anoniem
'Ga nou eens wat met je leven doen,' zei een kennis tegen mij. Daarin ligt het besloten: iets doen, uitvoeren, voorwaarts. Een doel stellen en daar naartoe werken. Je leven leven. Het is niet wie je bent van binnen, het zijn je daden die je definiëren.
Dus ik zat daar eens over na te denken, en antwoordde: 'Het is een diepgewortelde misvatting dat je voor een ander kunt bepalen hoe hij moet leven. Sterker nog,' vervolgde ik, 'ik heb nogal wat aan te merken op jouw leven: je vriendschappen stellen niet echt wat voor en je relatie nog minder.'
Conclusie: een leven wordt gedefinieerd door arbeidsethos en ambitie, totdat je het dichterbij zoekt en op iemands pik trapt.
Dus ik zat daar eens over na te denken, en antwoordde: 'Het is een diepgewortelde misvatting dat je voor een ander kunt bepalen hoe hij moet leven. Sterker nog,' vervolgde ik, 'ik heb nogal wat aan te merken op jouw leven: je vriendschappen stellen niet echt wat voor en je relatie nog minder.'
Conclusie: een leven wordt gedefinieerd door arbeidsethos en ambitie, totdat je het dichterbij zoekt en op iemands pik trapt.
Graag op anoniem
Heb je hem niet verteld dat je stukjes schrijft voor het TTK-forum van Fok?quote:Op donderdag 9 oktober 2014 04:49 schreef Mainport het volgende:
'Ga nou eens wat met je leven doen,' zei een kennis tegen mij.
En dat je daar een trouwe posse hebt?quote:Op donderdag 9 oktober 2014 12:35 schreef broer het volgende:
[..]
Heb je hem niet verteld dat je stukjes schrijft voor het TTK-forum van Fok?
The love you take is equal to the love you make.
Precies, broer. Ik dacht: 'Weet hij wel dat ik stukjes schrijf op het fokforum? Stukjes van grote invloed en reikwijdte.' Maar over zulke zaken dient men bescheiden te zijn.
Graag op anoniem
Morgen gaat mijn vrouw bij mij weg, en ze neemt onze zoon mee. Zeg daar eens iets van? Het liefst: 'Wat erg voor je, PS. We hopen allemaal dat het snel weer goed komt.'
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Dat is kut, PS. Ik hoop echt voor je dat het goed komt. Doe je best.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Dat is heel naar voor je, PS. Als jij hoop hebt dat het nog goedkomt, dan hoop ik met je mee.quote:
Morgen gaat mijn vrouw bij mij weg, en ze neemt onze zoon mee. Zeg daar eens iets van? Het liefst: 'Wat erg voor je, PS. We hopen allemaal dat het snel weer goed komt.'
En het komt sowieso goed in die zin dat je tegenwoordig als man niet zomaar je kind kwijt bent als je vrouw niet meer bij je wil zijn. Toch?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Jazeker. Het komt ook wel goed. Op het moment heb ik er alleen flink de pest in. Ze ging al een tijd vreemd. Daar kwam ik achter. Dat kon me niet zoveel schelen (ik ben zelf ook niet roomser dan de paus); maar toen het in plaats van: 'Ach, een potje neuken, dat kan toch ook geen kwaad? Je bent jong en je wilt wat...', luidde van: 'Ik heb hem nodig, ik ben verliefd op hem, ik voel me veel prettiger bij hem.' dacht ik iets van: 'Ik dank je de koekkoek, trap nog een open deur in. Wel de lusten, maar niet de lasten? Ik zit ook weleens bij mijn moeder in de tuin, maar da's toch iets anders.' Zulks in een notendop. Jelui vindt het toch niet erg als ik daar nog even een tijdje over door blijft zeveren? Misschien lucht me dat wel op.
[ Bericht 0% gewijzigd door PeteSampras op 10-10-2014 00:09:33 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door PeteSampras op 10-10-2014 00:09:33 ]
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
