quote:
Op woensdag 1 oktober 2014 19:17 schreef Sjeen het volgende:Ik heb net geleerd dat ik sociaal monogaam ben (vorm een gezin met partner en kind), maar niet seksueel monogaam. Interessante materie

Leuke opmerking (en conclusie van je)
Is seksualiteit ook niet ergens de "zucht naar iets nieuws" ? In de betekenis van, op zoek gaan naar wat spanning, avontuur, eventjes een andere rol (slet, hoer, pooier, sub, dom, etc) spelen, een adrenaline kick hiervan krijgen, je grenzen (identiteit) verleggen, van het leven proeven, zo die dingen. (zie ook al die seksuele fantasieën, ivm seks op openbare plaatsen, waar het niet mag, seks met onbekende, etc).
In welke mate (mannen en vrouwen) hier naar verlangen (in de eerste plaats in hun fantasie) en daar dan ook effectief in hun leven uiting willen aan geven, weet ik niet... Is wel fascinerend, maar ik heb totaal geen idee hierover. In welke mate is daar al wetenschappelijk (bv seksueel - sociologisch) onderzoek naar gedaan ?
Ik ben ook sociaal monogaam. En heb een haat/liefde verhouding met lust. Ik kies altijd voor de liefde. Maar lust heeft ook een stem, die het (soms) wil laten horen. Hetzij via sublimatie, hetzij direct (bv via porno, masturbatie). Ik vind het soms een wat schizofrene situatie.
"Open relaties" kunnen daarin een oplossing bieden. Je haalt immers de Duivelse "angel" uit dit verhaal. De seks is niet exclusief meer, de liefde ook niet. Je kiest voor meer vrijheid. Daarin zoveel mogelijk jezelf te kunnen zijn en jezelf te uiten (ook seksueel bv). Die vrijheid komt wel ook aan een bepaalde prijs (openheid, eerlijkheid, verantwoordelijkheid, etc).
Ergens zou ik dit met de doos van Pandora durven vergelijken. Je weet niet echt wat je allemaal te wachten staan (of kan staan), eens je die doos open doet. Je kan er dan ook voor kiezen, om zoveel mogelijk 'sociaal' monogaam te blijven (het kijken naar een porno film, een leuke man/vrouw op straat, of andere onschuldige zaken). Dan spelen al die 'onverwachte' emoties/spanningen niet.
Je leven blijft er (in een monogame relatie) meer eenvoudig (en vertrouwd) op. In welke mate je dit leven ook saai vindt, beslist je zelf over. Niet enkel seks is iets spannend. Afhankelijk van je interesses/flow/verbinding, etc. kan alles in het leven spannend zijn en/of worden. Seks is daarin maar het begin. Zie ook de verlichting
Misschien heeft die 'seks honger' biologisch/psychologisch ook wel iets te maken met de structuur in onze hersenen.
Dopamine (is een neurotransmitter) die de zucht naar iets nieuws (naar seks) stimuleert. De ene persoon maakt meer dopamine aan (in zijn lichaam), dan een ander. Dat zijn 'genetische' ? persoonlijkheidsverschillen.
Testosteron is nog zo een hormoon (waar vooral mannen last van hebben) die voor een grotere "seksuele honger" kan zorgen. Ook vrouwen hebben/maken testosteron aan (in kleinere mate, maar is afh van persoon tot persoon).
De stof
Oxytocine is een liefdeshormoon, die ervoor zorgt, dat partners bij elkaar blijven, zich aan elkaar binden. Een baby die aan de borst van zijn moeder zuigt, stimuleert de productie van oxytocine in de moeder. Hierdoor groeit/verdiept de liefdevolle band tussen moeder en kind.
Zo heeft men ooit eens een proef gedaan met ratten (die sociaal monogaam) waren. Dit kwam door die stof oxytocine. Toen men meer testosteron in de monogame ratten spoot, werden die allemaal promiscue (ze begonnen iedereen te 'neuken'). Toen men terug oxytocine inspoot, werden ze terug "sociaal monogaam" (zoals ervoor).
Wij mensen zijn natuurlijk geen ratten (we zijn iets meer dan een dier, we zijn "mens"

). Echter, stemt dit wel tot nadenken. Ook wij mensen, zijn een samenspel van allerlei chemische stofjes die ons "gedrag" (kunnen) bepalen. De werking hiervan is vrij complex.
[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 02-10-2014 10:29:22 ]