Franse vakantiekinderen, deel XIII: ze gaan er weer vandoor!

quote:

Op maandag 11 augustus 2014 21:13 schreef komrad het volgende:
was op vakantie en heb even teruggelezen. Zo te lezen hebben jullie het weer erg leuk gehad. Ik geloof echt dat jullie ´we doen wel een beetje ons eigen ding´ de grote sleutel tot succes is en dat de dames later met heel veel plezier terugkijken op de vakanties. Ook zou ik de impact die deze ervaringen op hun verdere leven hebben niet willen onderschatten, het geeft ze denk ik veel meer positieve bagage mee dan wij vanaf de zijlijn 'oppervlakkig' kunnen bevatten, zowel vanuit de andere omgeving als vanuit de omgang met jullie.

Samengevat: voor jou en arty

Niet om de feestvreugd' te bederven , maar het is wel een heikel punt, die mate van invloed op hun leven. Wel goed dat je het aansnijdt!

Ja het kán zijn dat je zo maar een keer een verschil gemaakt blijkt te hebben. Daar hoop je natuurlijk ook op.
Het kan echter ook zijn, dat je louter hier en nu het verschil maakt: drie leuke en zorgeloze weken (en alsnog een rotleven daarna).

Als je verhalen hoort van gastkinderen die inmiddels volwassen zijn, zijn dat vaak de positieve geluiden, want met die 'kinderen' is nog steeds contact. Maar je moet er gewoon rekening mee houden dat je je ziel en zaligheid steekt in een levensverhaal waarvan je de afloop misschien nooit kent. Of dat die afloop heel verdrietig/'teleurstellend' is.

Wat ik maar wil zeggen: leef met de vakantiekinderen 'au moment présent' ( ). Verwacht niets, hoop op alles, maar neem het jezelf niet kwalijk als je hoop niet uitkomt.

Dat is wel lastig hoor, zeker als je, zoals wij, al jarenlang dezelfde kinderen over de vloer hebt. Maar ik heb geen enkele verwachting dat we levenslang verbonden zijn. Het zijn drie weken pret, je doet je best, maar hun leven en keuzes liggen dáár.

Een hele preek wellicht, maar ik kom soms gastouders tegen op de voorlichtingsavond van wie ik denk: maak het nou niet te groot, want hoe groot het uiteindelijk blijkt te zijn, ligt niet in onze handen en verschilt per kind. Er zijn gastouders die meteen een studiefonds beginnen, bijvoorbeeld. Ze hebben het erover dat het kind dan wel in Nederland naar de universiteit kan, dat het tegen die tijd wel bij hen kan wonen etc.
Maar wat nou als zo'n kind op haar zeventiende moeder wordt? Of een kapperstraining bij de salon in haar buurt wil volgen? Of alsnog van het pad afraakt?

Het moet, denk ik, een onvoorwaardelijkheid (geen verwachtingen) in zich hebben, als je meedoet. Wij zullen hun levensloop en hun keuzes daarin moeten respecteren, net zoals ze onze mafheid voor lief nemen. In die zin voelen we ook wel een zekere afstand, hoezeer we ook om de meisjes geven.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:08 schreef UIO_AMS het volgende:
Merk deze reeks nu pas op. Wat tof!

Ja jezus, ik moet zeker eerst met die kinderen dobbelend naar Guinee, voordat ik je aandacht trek.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:22 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ik noteer Guinee op 1. Nog maar 5 extra opties en je kan dobbelen.

Ik wil gewoon zonder het grut en vacances.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:25 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Even is met, oneven is zonder de kids.

Geldt dat ook als ik voor jou dobbel? Want dan doe ik mee.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:26 schreef oh-oh het volgende:
Maar Dude, ik denk dat dat jullie kracht is.
Jullie zijn er voor die drie weken, en jullie vragen niet meer van de meiden dan dat ze een beetje functioneren in de zin van opruimen en meer niet. Maar jullie zijn er wel voor ze.
Gewoon dat gegeven alleen al is zo belangrijk voor die kinderen.
Ik vraag me door dit topic echt telkens af wat er toch ooit van mijn oma's laatste vakantiekind gekomen is. Die was betrapt op stelen en mocht tot groot verdriet van oma en ons allemaal dus niet meer mee. Ik weet alleen haar voornaam nog en die van haar broertje, maar het zijn zulke veelvoorkomende Kaapverdische namen dat je er niks mee kan beginnen helaas.

Och, wat jammer dat het zo is gelopen. Waarom kregen die kinderen geen tweede kans?
Het 'beleid' met stelen is nu dat de stichting aanraadt de koffers even samen in te pakken, zodat je zeker weet dat er 'geen dingen meegaan die thuis moeten blijven'.
We hebben dat het eerste jaar zo gedaan. Inmiddels belt K. ons (vanmiddag) met: 'Je hebt je sportshirt in mijn koffer gestopt, ik stuur het op.' Foutje van mij inderdaad, ik miste het al.

Wat jouw verhaal betreft: ik zou zelf het stelen geen aanleiding vinden om kinderen niet meer mee te laten doen. Misschien wisten ze wel niet wat ze zagen en wilden ze hun ouders een beetje helpen. Neem het ze maar eens kwalijk.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:39 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Je wilt dobbelen om met mij op vakantie te gaan?

Sowieso. Hele sterke latente wens.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:47 schreef oh-oh het volgende:

[..]

Nee nee, wij namen haar allemaal niks kwalijk, haar moeder kwam er achter toen ze thuis kwam, en die heeft het via de stichting terug laten sturen omdat ze zelf niet durfde of zo.
De stichting vertelde toen meteen dat ze nooit meer mee mocht. Mijn oma protesteerde daar zo hard tegen dat ze na 20 jaar vakantiekinderen klaar was met die stichting.

Ja, wat een naar, streng beleid.
Er zijn ook wel andere verhalen gelukkig, na diefstal. Hangt waarschijnlijk ook af van de betreffende coördinator en ik weet ook wel dat de buitenlandse kant soms strikter is dan de Nederlandse evenknie, omdat ze zich 'schuldig' voelen dat hun kinderen zich 'misdragen'.

Ik zou het zelf best vervelend hebben gevonden, als de meisjes gestolen zouden hebben. Maar het zou voor ons geen reden zijn geweest niet meer mee te doen.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 14:51 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ik krijg het een beetje warm van die latente wens.

'Latent' relativeert de boel, neem ik aan.

Maar goed, ik begrijp dat jij de twee Franse kinderen volgend jaar een midweekje meeneemt door Amsterdam?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2014 17:20 schreef Smallish het volgende:
Dude, komen er nog wat vakantiekieken van de draken??

Ja!

We hebben net alle foto's in een documentje bijeengezet, dus ik kan even kijken of er een paar geschikte tussen zitten voor hier! Doe ik vandaag of morgen!

Goed, een foto-impressie, eindelijk!
Mogelijk volgt er later nog iets meer, want we hebben nog niet alles van de telefoon gehaald. Voorts was ik enigszins beperkt in mijn keuze doordat ik de dames er schier onherkenbaar op wil hebben hier, dus niet alle foto's waren geschikt.

Desalniettemin:

De aankomst in juli, rond een uur of half acht 's avonds. Drachten is de laatste stop, dus de dames hebben al heel wat van het land gezien. Maar ze zijn er!


Daags erna is het weer onze trouwdag. Dankzij de dames iets dat we geen jaar vergeten. We vierden het met champagne:

Met marshmallows:

En de dames organiseerden een 'tête à tête', wat zo veel betekende als dat Arty en ik samen aan tafel moesten eten:

Ook hadden ze een speech geschreven, die ze met verve voordroegen. We kregen de speech ook nog op papier uitgereikt.


Het was heerlijk weer, dus er werd gewandeld in het park:

Gelummeld in de tuin:

En gespeeld in een speeltuin:



Van FOK!ster AnneX kregen ze een postpakketje met armbandjes van de Spar (le Spár! - die winkel werd vervolgens in elk dorp waar we hem tegenkwamen vol gejuich vanuit de auto bewonderd. De Plus mag wel oppassen!):


Uiteraard werd er ook gekokkereld met Arty. Ze maakten kroketten!


De jaarlijkse gekleurde pannenkoeken ontbraken ook niet. We maakten en aten ze in ons vakantiehuisje in Brabant:


In de laatste week van de vakantie bezochten we onder andere een maisdoolhof:



En toen kwam het einde al weer in zicht. De koffers weer gepakt en in alle vroegte naar de bus:




Au revoir!


[ Bericht 13% gewijzigd door Duderinnetje op 15-08-2014 20:58:16 ]

quote:

Op vrijdag 15 augustus 2014 17:56 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

DUDE DE NAMEN DE NAMEN!!! (tete a tete) O op wel meer foto's zie ik. Wil je dat wel? Je deed zo bewust de initialen had ik het idee.

Oh, ik haal ze weg en bewerk ze later even. Dank!

quote:

Op vrijdag 15 augustus 2014 18:36 schreef Cat22 het volgende:

[..]

Pssst... Zowel de tete a tete als de brief.

Ja, hebbes!

Vanavond ga ik even krassen en dan zet ik ze terug.

Dank voor jullie oplettendheid!

quote:

Op vrijdag 15 augustus 2014 18:41 schreef Cat22 het volgende:

[..]

En heb ik stiekem toch een keertje alllll jullie namen gezien.

Daar gaat mijn anonieme bestaan als Drakenhoedster.

quote:

Op vrijdag 15 augustus 2014 18:07 schreef Smallish het volgende:
Leuke foto's, hoor! Die meiden worden echt groot, zeg. Hebben ze onderling wel eens herrie of onenigheid? Het lijkt allemaal in behoorlijk goede harmonie te verlopen, of niet?

Neuh, geen onenigheid. L. is nogal een bazinnetje, dus we grijpen zelf wel eens in als ze zonder nadenken iets uit de handen van K. grist. Vervolgens probeert ze er zelf ook op te letten dat ze dat niet meer doet. En K. op haar beurt, probeert op ons advies wat duidelijker te zijn in wat ze wel en niet wil. Ze heeft de neiging heel meegaand te zijn (typisch respectievelijk de jongste en oudste dochter thuis).

Misschien dat ze best eens van elkaar balen, maar wij merken daar niet zo veel van. Ze doen wel eens even iets apart, maar meestal zijn ze samen. En ze zijn beiden vrij pragmatisch: ze rollen even met de ogen als de ander wat 'stoms' doet en gaan al snel weer over tot de orde van de dag.