Ik zit met een probleem en ik weet niet hoe ik er tegenaan moet kijken.
Ik ben dus een jongen, ik ben 19 jaar en de diagnose autisme heb ik op zak. Grote moeite met sociale contacten en daardoor ook geen vrienden. Ook heb ik nog nooit een vriendin gehad, maar sinds twee weken ben ik volgens mij enorm verliefd op een meisje die spontaan en uit een grap geboren op mijn verjaardag kwam. Ze bleef nog geen half uur, maar afgelopen week ben ik bij haar thuis geweest en volgens mij klikt het enorm.
Ik maak lijstjes van dingen die ik moet doen, zodat ik die dingen daarna kan gaan doen en ik niet in paniek raak of niet meer weet wat ik moet doen. Ze hielp me uit zichzelf met mijn doen-lijstjes ze gaat er ook heel relaxed mee om. Het voelt daarom alsof ik haar al heel lang ken en ik voel me heel erg bij haar op mijn gemak, in mijn hoofd is ook alles wat rustiger als ik met haar alleen ben.
Ze speelt de hele dag door mijn hoofd. Mijn ouders zijn er op tegen dat ik met haar omga, omdat ze pas 13 is. Dat is ook veel te jong, maar het voelt erg goed en fijn. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. We hebben niet gezoend of verder iets gedaan. Haar ouders zijn heel vriendelijk en doen niet moeilijk over het leeftijdsverschil.
Ik heb wat moeite om helder na te denken hierover. Wat denken jullie hierover?