LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Zojuist schreef ik op: 'We spraken af in Parijs.' Toen dacht ik: 'Wat zou Mainport daarvan gemaakt hebben?' Mainport zou daar waarschijnlijk: 'We spraken af in Parijs.' van hebben gemaakt. Daarom ben ik nu een beetje misselijk. Dat niet alleen, ik heb die zin ook maar geschrapt.
[ Bericht 0% gewijzigd door PeteSampras op 23-08-2014 05:58:50 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door PeteSampras op 23-08-2014 05:58:50 ]
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
De tering man. Gooi eens wat leven in je verhalen. Door een dooie bijvoorbeeld. "De wagen flikkerde omver waardoor de baby over straat, recht op de trambaan af rolde."
Gisteren zat ik in een bruine kroeg met een man van in de veertig en een vrouw van in de vijftig. Je mocht er niet roken. De vrouw werkte bij een boekhandel, waarover je geen grapjes mocht maken.
'Ik kom daar nooit,' zei ik. 'Een hele muur met tijdschriften en een klein kastje met literatuur, waar ze voor de vorm wat Dostojevski's tussen de Arthur Japins hebben neergezet. Het personeel is vooral bezig bestsellers in een mooi patroon op de lage tafeltjes te leggen.'
De vrouw werd een beetje boos. 'Dit is een grens!' zei ze. 'Je moet niet praten over dingen waar je geen verstand van hebt!'
De man van in de veertig probeerde me te verdedigen. Ik wist niet dat vrouwen in de vijftig nog zo hysterisch konden worden, het was een wijze les. Zou haar man daarom van haar gescheiden zijn? vroeg ik me af. O nee, besefte ik, haar man is dood.
Misschien heeft ze haar affectie verplaatst van de man naar de boekwinkel, dat zou goed kunnen, dacht ik. Het was onkies van mij om zo tegen de boekwinkel tekeer te gaan, die boekwinkel geeft haar troost, warmte, geld.
Ik ging naar buiten om te roken, zodat ze even bij kon komen. We bestelden daarna niets meer, de vrouw ging naar huis, ze gaf me een knuffel. De man en ik liepen naar een ander café, waar hij vertelde over zijn stoelen die hij aan het stofferen was. 'Dat heb ik twaalf jaar geleden gedaan, en nu weer.'
'Ik kom daar nooit,' zei ik. 'Een hele muur met tijdschriften en een klein kastje met literatuur, waar ze voor de vorm wat Dostojevski's tussen de Arthur Japins hebben neergezet. Het personeel is vooral bezig bestsellers in een mooi patroon op de lage tafeltjes te leggen.'
De vrouw werd een beetje boos. 'Dit is een grens!' zei ze. 'Je moet niet praten over dingen waar je geen verstand van hebt!'
De man van in de veertig probeerde me te verdedigen. Ik wist niet dat vrouwen in de vijftig nog zo hysterisch konden worden, het was een wijze les. Zou haar man daarom van haar gescheiden zijn? vroeg ik me af. O nee, besefte ik, haar man is dood.
Misschien heeft ze haar affectie verplaatst van de man naar de boekwinkel, dat zou goed kunnen, dacht ik. Het was onkies van mij om zo tegen de boekwinkel tekeer te gaan, die boekwinkel geeft haar troost, warmte, geld.
Ik ging naar buiten om te roken, zodat ze even bij kon komen. We bestelden daarna niets meer, de vrouw ging naar huis, ze gaf me een knuffel. De man en ik liepen naar een ander café, waar hij vertelde over zijn stoelen die hij aan het stofferen was. 'Dat heb ik twaalf jaar geleden gedaan, en nu weer.'
Graag op anoniem
De rest deed er niet zoveel toe.quote:Op dinsdag 26 augustus 2014 01:26 schreef Mainport het volgende:
niet praten, roken, even bij[...]komen.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik kreeg een e-mailtje van iemand die hij afsloot met: 'Met vriendelijker groeten.' - wat moet ik nu zeggen? 'Met vriendelijkste groeten?' Wat een lampenlul zeg, 
.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Namens een koppel uit het tv-programma 'Ik vertrek'
quote:Het eerste jaar hadden we vooral medewerkers van de KLM als gast en zij hebben meteen enthousiaste verhalen en recensies geplaatst. Dit heeft ons een vliegende start gegeven!
Bij elke gelegenheid schreef fathank het volgende:
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Bericht uit de provincie. Gister 8 kippen en 1 haan geslacht. Een legkip heeft een verzameling dooiers in aflopende grootte op voorraad. Vijf kippen hadden een ei gelegd zullen hebben.
Vandaag in de beek gesprongen teneinde een ontsnapte koe - en een handvol kalfjes- weer terug de wei in te manoeuvreren. Dat is gelukt. En er zijn Jutteperen. Einde bericht.
Vandaag in de beek gesprongen teneinde een ontsnapte koe - en een handvol kalfjes- weer terug de wei in te manoeuvreren. Dat is gelukt. En er zijn Jutteperen. Einde bericht.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
quote:Op dinsdag 26 augustus 2014 16:33 schreef PeteSampras het volgende:
Ik kreeg een e-mailtje van iemand die hij afsloot met: 'Met vriendelijker groeten.' - wat moet ik nu zeggen? 'Met vriendelijkste groeten?' Wat een lampenlul zeg,
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Kun je daar geen filmpjes van maken, sigme? Hoe je een ontsnapte koe weer terugbrengt. 
.
Ik ga vanaf volgende week eindelijk weer eens werken.
.
. Ik ga vanaf volgende week eindelijk weer eens werken.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Wat vind je daarvan?quote:
Ik ga vanaf volgende week eindelijk weer eens werken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Bericht uit de provincie #2,quote:
Bericht uit de provincie. Gister 8 kippen en 1 haan geslacht. Een legkip heeft een verzameling dooiers in aflopende grootte op voorraad. Vijf kippen hadden een ei gelegd zullen hebben.
Vandaag in de beek gesprongen teneinde een ontsnapte koe - en een handvol kalfjes- weer terug de wei in te manoeuvreren. Dat is gelukt. En er zijn Jutteperen. Einde bericht.
Zoals ik al eerder berichtte, had ik in 2011 last van spinselmijt in mijn appelboom. Hierdoor had de boom weinig blaadjes en bleef de opbrengst laag. In 2012 was het heel droog, waardoor veel appeltjes voortijdig vielen. In 2013 had ik last van fruitmotten, die in 80% van mijn appels een eitje gelegd hadden. Hierdoor kon ik de appels dus niet lang bewaren maar moest ik ze meteen opeten.
Dit jaar was echt het perfecte jaar. Nat en warm en weinig schadelijke insecten. De appelbomen hangen met hun takken bijna op de grond, zoveel appels zitten eraan. Ook voor bramen, noten, bessen, pruimen etc. is het een buitengewoon goed jaar geweest.
Gisteren besloot ik mijn appels te oogsten. Vooral hoog in de boom zaten hele grote, dikke (en hopelijk zoete) appels. Maar toen ik die plukte bleek dat ze aan de bovenkant helemaal weggepikt waren (door kraaien en eksters wrsch). Als er maar één plekje op een appel zit hoeven ze hem niet, ze halen er precies de allerbeste appels uit. Pikken er 5x in, zodat je hem niet kan opslaan en pakken een nieuwe!
Verder ga ik het grootstedelijke en hectische Boxtel binnenkort hopelijk verlaten om te verhuizen naar Liempde (75 inwoners/km2, Den Haag 6300), alwaar ik eindeliijk net als S voldoende Lebensraum zal verwerven om kleinvee rondom het huis te houden!
The End Times are wild
Mijn contacten op het platteland berichten ook over een goed, neen, uitstekend appel- en (als liefhebber zeer verheugend) bramenjaar. Het is bijna jammer dat ik niet van jam of appelmoes houd. Dan krijg je weer te veel en daar heb je daar maar weer mee te dealen.
Het is ook nooit goed.
Het is ook nooit goed.
Het is toch goed om met je kinderen te gaan fietsen en onderweg regelmatig te stoppen en die mondjes vol te proppen met bramen!quote:Op dinsdag 26 augustus 2014 22:21 schreef Gellius het volgende:
Mijn contacten op het platteland berichten ook over een goed, neen, uitstekend appel- en (als liefhebber zeer verheugend) bramenjaar. Het is bijna jammer dat ik niet van jam of appelmoes houd. Dan krijg je weer te veel en daar heb je daar maar weer mee te dealen.
Het is ook nooit goed.
The End Times are wild
Ik heb er veel zin in!quote:
Op Zeven maanden in een coconnetje gezeten en dat was heel bijzonder. Maar I en ik zijn er allebei aan toe om onze wereld te vergroten. Het wennen op het kdv gaat heel goed en in die uurtjes ben ik me aan het voorbereiden op het lesgeven.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Succes, mane!
Ik weet nog, in een ver ver luilekkerland, dat mijn broertje en ik thuiskwamen met twee tassen verse bramen, zelfgeplukt op verboden terrein. Daar heeft mijn moeder toen kilo's jam van gemaakt, die we eigenlijk niet zo lekker vonden.
Ik weet nog, in een ver ver luilekkerland, dat mijn broertje en ik thuiskwamen met twee tassen verse bramen, zelfgeplukt op verboden terrein. Daar heeft mijn moeder toen kilo's jam van gemaakt, die we eigenlijk niet zo lekker vonden.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Het lekkerste is dan ook ze rechtstreeks in je mond te stoppen. Niet te laag plukken, daar kunnen vossen overheen gepist hebben en hierdoor kun je een parasiet krijgen. Die lage bramen kun je wel weer gebruiken voor jamquote:Op dinsdag 26 augustus 2014 23:07 schreef Ringo het volgende:
Succes, mane!
Ik weet nog, in een ver ver luilekkerland, dat mijn broertje en ik thuiskwamen met twee tassen verse bramen, zelfgeplukt op verboden terrein. Daar heeft mijn moeder toen kilo's jam van gemaakt, die we eigenlijk niet zo lekker vonden.
The End Times are wild
Wat is dat toch met dat vossenverhaal? Je kan niet over bramen beginnen of iemand waarschuwt voor vossen. Pissen die graag uitgerekend over bramenstruiken? Hoe groot is nou de kans dat er een vos, waarvan er volgens mij niet eens zo veel zijn, over de bramenstruik, waar er ontzettend veel van zijn, heeft gezeken? En waarom begint er nooit iemand over de vossenpisproblematiek als ik een stengeltje zuring in de mond steek?
[ Bericht 0% gewijzigd door Gellius op 27-08-2014 09:51:23 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Gellius op 27-08-2014 09:51:23 ]
Ben je soms altijd alleen in de natuur als je op zuring kauwt?
The love you take is equal to the love you make.
Dat vind ik mooi: een heel late vos.quote:16. Wanneer paren vossen?
De paartijd van de vossen is in december en januari. Een hele late vos paart tot in februari.
.
.[ Bericht 9% gewijzigd door Gellius op 27-08-2014 09:29:35 (Vlens) ]
Appelcider!quote:
Mijn contacten op het platteland berichten ook over een goed, neen, uitstekend appel- en (als liefhebber zeer verheugend) bramenjaar. Het is bijna jammer dat ik niet van jam of appelmoes houd. Dan krijg je weer te veel en daar heb je daar maar weer mee te dealen.
Het is ook nooit goed.
Aldus.
Er is best aan goede cider in Nederland te komen. Bij Vleck bijvoorbeeld. Geen ruime keuze alleen.
Aldus.
Vroeger toen ik nog klein en jong was waarschuwde mijn moeder mij bij elk dingetje dat ik van de grond dreigde te pakken met de zin:"Niet pakken, daar hebben de hondjes overheen gepiest." Alsof hondje over alles wat op de grond ligt heen piest.
Bij elke gelegenheid schreef fathank het volgende:
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Mijn moeder zei: "Daar heeft misschien wel een hondje over gepiest." Mijn moeder had natuurlijk gewoon gelijk.
The love you take is equal to the love you make.
Die van jou wel. Ik denk overigens dat ik van de ruimte tot twijfel gebruik had gemaakt door deze naar mijn voordeel te vertalen.
Bij elke gelegenheid schreef fathank het volgende:
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik kan me amper herinneren wat de moeite waard was om van straat op te rapen.
Ja, die keer dat ik een luciferdoosje vond met een rijksdaalder erin. Wat een schatkist!
Ja, die keer dat ik een luciferdoosje vond met een rijksdaalder erin. Wat een schatkist!
The love you take is equal to the love you make.
Mijn zoontje komt elke dag met iets thuis. Stukjes steen of glas, reflectors, stokken, veren, dode vlinders etc. Allemaal de moeite waard volgens hem natuurlijk.
Aldus.
En in januari was er natuurlijk het zoeken naar niet-afgegaan vuurwerk. Wat een weelde was dat. Of: pas in maart, als er dat jaar veel sneeuw gevallen was (Ik herinner me de winter van '79 nog).
Ik nam voor mijn vader ook altijd schroeven en spijkers mee. Bij voorkeur krom en roestig. Maar mijn vader kon overal wat mee.
Bij elke gelegenheid schreef fathank het volgende:
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik ben toen op Lowlands halverwege 't optreden van Typhoon knock out gegaan.
Ik wou net een erratum plaatsen. Vuurstenen! Die waren er ook heel veel waar we woonden.
The love you take is equal to the love you make.
Er zijn weer best veel vossen in Nederland. Ze zijn alleen zo schuw dat je ze overdag bijna niet ziet. Ook komen vossen op bramen af, want ook zij vinden die lekker. De kans dat een vos over een braam heenpist is dus wel wat groter dan over zuring. Bovendien zijn er minder mensen die zuring eten, dus daar hoeft ook niet expliciet voor gewaarschuwd te worden!
The End Times are wild
Als ik aan 'zuring' denk, gebeurt er iets met mijn speekselaanmaak. Net als bij 'citroen'.
Typisch.
Typisch.
The love you take is equal to the love you make.
In de tuin van mijn vader vonden we oude koeienkiezen en van die pijpjes.
Maar wat echt fascinerend was, vond ik: schelpen. Omdat daar vroeger de zee was.
Maar wat echt fascinerend was, vond ik: schelpen. Omdat daar vroeger de zee was.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Mijn vrouw vroeg me vanmiddag: 'Wil je mijn haar knippen?' Ik zei: 'Ja hoor, waarom niet.' Godverdomme, wat heb ik daar nu spijt van zeg!
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Gelukkig zij nog véél meer.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
In de beek springen en dan ook de terugbrengactie filmen, lijkt me heksen en blauwverven tegelijk. Gelukkig woon ik (nog) in een wereld waar ook niet een omstander de gebeurtenissen filmt.quote:
Kun je daar geen filmpjes van maken, sigme? Hoe je een ontsnapte koe weer terugbrengt.
Ik ga vanaf volgende week eindelijk weer eens werken.
Ga je weer lesgeven op de school waar je hiervoor ook lesgaf of heb je een geheel nieuwe baan gevonden?
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Camera om je nek hangen! 
.
Ja, op mijn ouwe (letterlijk en figuurlijk) schooltje.
Foto, Pete?
.Ja, op mijn ouwe (letterlijk en figuurlijk) schooltje.
Foto, Pete?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
If you leave me now...
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Kafka. Ik heb gisteren (of eergisteren - ik doe vaak slaapjes overdag en dat verstoort het gevoel van wanneer de ene dag begonnen is en de andere dag ten einde is gekomen nogal) Orson Welles' verfilming van het Proces gezien. Alleraardigst, was het. Dat viel me goed mee. Dat brengt me bij het volgende: Kafka. Wat een geweldenaar zeg, die vent. Kon er iemand nog maar schrijven zoals hij dat deed. Ik stel uw reactie op prijs.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Paul van Ostaijen, dat was er ook een, die deed weinig voor Kafka onder, ware het niet dat hij zonodig ritmische typografie bedrijven moest. Vandaag de dag hadden ze tegen hem gezegd: 'Of je gaat schrijven, of je wordt grafisch ontwerper.', waarna Paul waarschijnlijk grafisch ontwerper was geworden en we geen letter van hem gelezen zouden hebben. Het is dus toch maar goed, zoals het is. Die man heeft ondanks z'n gedichten (die in alle eerlijkheid toch heel aardig zijn) een paar kortverhalen geschreven - als je het al kortverhalen kan noemen - waar men wat minder mee bekend is. Maar schoon dat ze zijn, mooi, geïnspireerd, waar, waarachtig en juist, de honden lusten er geen brood van. Neem eens het volgende:
DE KIOSKJUFFROUW
De lelike kioskjuffrouw heeft het meisje in badkostuum van de printkaart lief. Het meisje in badkostuum van de printkaart is zeer schoon, meent de kioskjuffrouw. Daarom geeft zij haar in hare zesvoudige verschijning een ereplaats achter het schutglas van haar kraam. Daarna brengt zij haar toilet in orde. Zij vergelijkt hare verschijning met deze der schone vrouw van de printkaart. Zij begrijpt nu zeer goed de uitdrukking: het schone geslacht. Ik ben, als zij, een vrouw, denkt zij. Dit begrijpen evenwel maakt haar niet overdreven trots, immers de waarheid maakt niet trots. Het is haar of iemand haar, zo pas, het geheim harer schoonheid had ontsluierd. Daarover is zij tevreden en deze tevredenheid wordt in een gezellige zelf-overtuiging manifest. Die morgen kwijt de kioskjuffrouw zich zeer waardlig van hare taak. Deze waardigheid wordt nog vergemakkelikt door de mening dat alle kopers slechts een gelegenheid zoeken haar het hof te maken.
Dit is echter niet het geval.
DE MAMMOUTH
Enkele maanden geleden verscheen de mammouth weer en dit wel in Midden-Europa. Deze mammouth is, wel in tegenstelling met zijn vaâr uit de ijstijd, een huisdier en, zoals de leeuw, is hij buitengewoon tam en goedaardig. Hij leeft tans zoals de muurhagedis tegen muren, namelik tegen huizegevels. Waar de muurhagedis echter op het land leeft, is het met de mammouth zo gesteld dat hij nooit het centrum der steden verlaat. De lucht der grootstad schijnt de voortplanting van de mammouth zeer te begunstigen. Zo gebeurt het dat in steden als Düsseldorf, Frankfort a. M. en Keulen de mammouth, van wege deze snelle voortplanting, talrijk voorkomt. Door hunne merkwaardige afmetingen, verlevendigen de mammouths ten zeerste het uitzicht dezer steden. Zij houden zich uitsluitend op aan de gevels van snuisterijwinkels. Hieruit leiden de zoölogen af dat de mammouth zich voedt met de damp die uit de snuisterijen opstijgt. De eigenaars van gene winkels hebben deze gunstige omstandigheid van het oponthoud der mammouths aan hunne gevels niet laten voorbijgaan, zonder haar voor reklame doeleinden restlos zu verwerten (also spricht der Deutsche). Daar de mammouth steeds onbeweeglik aan de huisgevel blijft, hebben de eigenaars boven zijn kop een bord aangebracht, waarop te lezen staat Mammuthschokolade; onder zijn poten, leest men op een tweede bord: Erstklassiges Nahrungsmittel.
De mammouth wordt in duitse kinderboeken~ als nuttig huisdier met lof vermeld.
, .
DE KIOSKJUFFROUW
De lelike kioskjuffrouw heeft het meisje in badkostuum van de printkaart lief. Het meisje in badkostuum van de printkaart is zeer schoon, meent de kioskjuffrouw. Daarom geeft zij haar in hare zesvoudige verschijning een ereplaats achter het schutglas van haar kraam. Daarna brengt zij haar toilet in orde. Zij vergelijkt hare verschijning met deze der schone vrouw van de printkaart. Zij begrijpt nu zeer goed de uitdrukking: het schone geslacht. Ik ben, als zij, een vrouw, denkt zij. Dit begrijpen evenwel maakt haar niet overdreven trots, immers de waarheid maakt niet trots. Het is haar of iemand haar, zo pas, het geheim harer schoonheid had ontsluierd. Daarover is zij tevreden en deze tevredenheid wordt in een gezellige zelf-overtuiging manifest. Die morgen kwijt de kioskjuffrouw zich zeer waardlig van hare taak. Deze waardigheid wordt nog vergemakkelikt door de mening dat alle kopers slechts een gelegenheid zoeken haar het hof te maken.
Dit is echter niet het geval.
DE MAMMOUTH
Enkele maanden geleden verscheen de mammouth weer en dit wel in Midden-Europa. Deze mammouth is, wel in tegenstelling met zijn vaâr uit de ijstijd, een huisdier en, zoals de leeuw, is hij buitengewoon tam en goedaardig. Hij leeft tans zoals de muurhagedis tegen muren, namelik tegen huizegevels. Waar de muurhagedis echter op het land leeft, is het met de mammouth zo gesteld dat hij nooit het centrum der steden verlaat. De lucht der grootstad schijnt de voortplanting van de mammouth zeer te begunstigen. Zo gebeurt het dat in steden als Düsseldorf, Frankfort a. M. en Keulen de mammouth, van wege deze snelle voortplanting, talrijk voorkomt. Door hunne merkwaardige afmetingen, verlevendigen de mammouths ten zeerste het uitzicht dezer steden. Zij houden zich uitsluitend op aan de gevels van snuisterijwinkels. Hieruit leiden de zoölogen af dat de mammouth zich voedt met de damp die uit de snuisterijen opstijgt. De eigenaars van gene winkels hebben deze gunstige omstandigheid van het oponthoud der mammouths aan hunne gevels niet laten voorbijgaan, zonder haar voor reklame doeleinden restlos zu verwerten (also spricht der Deutsche). Daar de mammouth steeds onbeweeglik aan de huisgevel blijft, hebben de eigenaars boven zijn kop een bord aangebracht, waarop te lezen staat Mammuthschokolade; onder zijn poten, leest men op een tweede bord: Erstklassiges Nahrungsmittel.
De mammouth wordt in duitse kinderboeken~ als nuttig huisdier met lof vermeld.
, .
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
