Het babytopic (0-1 jaar) Deel 355

Oh Dot, heb je nu een heel stuk weggehaald waar ik op wilde reageren?

Hey idd, ben niet zo snel!

Nacht hier was ok, nog wel veel voedingen maar geen gekrijs meer

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 09:36 schreef Dot. het volgende:

[..]

Ja, ik vond het toch niet zo constructief Of was het dat wel? Ik wilde iig niemand het gevoel geven dat haar gevoelens er niet mogen zijn ofzo en dat kon ik er zelf in lezen

Ik kan iig mn eigen stuk even herhalen over mijn kraamtijd, want ik zei dat ik nu beter weet wat me te wachten staat en dat ik hoop dat het daardoor iig iets minder zwaar voelt. Al zei mijn vriend dat hij eerder aan de bel zal trekken als de bv weer zo belabberd gaat, terwijl ik juist meer vastberaden ben om het te laten lukken, wat dan ook weer mijn valkuil is denk ik.

Oh! Ik herkende er juist veel in. Volgens mij is dat voornamelijk de reden dat ik nu weer rammel. Er zijn bij een volgende zwangerschap, bevalling en kraamtijd een aantal punten die ik wil verbeteren. Die verbeterpunten ken ik alleen omdat ik het al een keer heb meegemaakt en die gevoelens heb gehad. Én die gevoelens nu niet meer heb. Want, man, dat zwarte gat waar ik in viel na de bevalling, hoop ik niet meer tegen te komen.

Dot, ik zou graag willen weten wat he geschreven gad. Ik vind in ieder geval het onderwerp erg relevant, maar onderbelicht. Weet zelf niet zo goed wat ik er aan toe zou willen voegen, maar vind het ook nu weer, bij de tweede, een moeilijke tijd. Niet vanwege de baby, maar de confrontatie met mezelf.

Sac moest vandaag naar het CB. En ik dacht wederom dat ze inentingen kreeg maar gelukkig niet. Wel huilen want moe en mooi niet dat ik iets met die blokjes ga doen.

Ze is de term Boedha wel waardig ze iets te stevig voor d'r lengte. Klein propje dus.

En nu ga ik proberen terug te lezen om wat afleiding te zoeken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Sterkte FR!

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 10:07 schreef Limone het volgende:

[..]

Oh! Ik herkende er juist veel in. Volgens mij is dat voornamelijk de reden dat ik nu weer rammel. Er zijn bij een volgende zwangerschap, bevalling en kraamtijd een aantal punten die ik wil verbeteren. Die verbeterpunten ken ik alleen omdat ik het al een keer heb meegemaakt en die gevoelens heb gehad. Én die gevoelens nu niet meer heb. Want, man, dat zwarte gat waar ik in viel na de bevalling, hoop ik niet meer tegen te komen.

Ik kom jullie waarschijnlijk pas over een paar weekjes vergezellen maar wil hier toch even op inhaken want ik herken mezelf hier enorm in!

Bij mijn eerste kindje zat ik er als een leeuwin boven op. Niemand, zelfs mijn man niet, kon in mijn ogen goed genoeg voor haar zorgen. Alles trok ik naar mezelf toe. Met het gevolg dat ik dus ook de eerste 2/3 maanden in een groot zwart gat geleefd heb.

Daar heb ik achteraf zo'n spijt van! Maar ik heb er ook veel van geleerd!

Dit keer hoop ik meer naar mijn gevoel te kunnen luisteren. Er komt een wiegje ipv dat baby vanaf moment 1 op het eigen kamertje slaapt, en je hem dus nauwelijks ziet. ECHT luisteren en kijken naar de behoeften van baby en daar naar handelen. Twee dingen die ik bij dreumes naar mijn idee 'verkeerd' heb gedaan en die ik graag wil 'verbeteren'

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 09:12 schreef Cwen het volgende:
Hey idd, ben niet zo snel!

Nacht hier was ok, nog wel veel voedingen maar geen gekrijs meer

Ik geloof ook wel dat de een gevoeliger is of anders reageert op prikkels dan een ander. Met hoogsensitief is het echter ook wel zo dat er mensen zijn die het 'claimen' en ermee aan de haal gaan.

Wat ik in dat gesprek niet zo leuk vond, was het idee dat ik - omdat ik niet hoogsensitief ben, en daarnaast ook niet zo te koop loop met worstelingen of zorgen, een 'makkelijke' kraamtijd heb gehad alsof ik het maar op mijn sloffen doe allemaal. En dat terwijl ik het echt heftig vond. Zelfde een beetje met mijn bevalling. Mijn vriend vertelde tijdens de kraamtijd bijvoorbeeld aan iedereen dat de bevalling zo goed was gegaan en hoe snel ik herstelde. Daar voelde ik me op een gegeven moment ook niet fijn bij, want ja: het is op zich wel waar, maar dat wil niet zeggen dat het allemaal maar een 'piece of cake' was en ik had het toch nodig dat dat ook wel erkend werd. Ik vind de ervaring van zwanger zijn, bevallen en kraamtijd (en het geven van borstvoeding) geweldig, verrijkend, ongelooflijk, maar ik vind ook dat het heel veel vraagt, en dat het ook zwaar is en een heel heftige ervaring, zowel fysiek als mentaal. Ook als alles eigenlijk 'volgens het boekje' gaat. (Laat staan als dat niet zo is.).

Ik vind het ook wel lastig om dat te benoemen want het klinkt zo klagerig of zelfs ondankbaar. Maar ik denk dat het een het ander niet uitsluit. Dus: je kunt benoemen dat je het pittig vindt, en dat je tegelijkertijd ook heel erg blij bent met je kindje.

Verder vind ik dat jouw verhaal hier ook verteld mag/kan worden en dat we elkaar de ruimte moeten geven om eerlijk te zijn en vanuit onze eigen beleving/ervaring hier te schrijven. Het doet niets af aan hoe een ander het ervaart. Ik vind het juist heel bijzonder om te lezen hoe iedereen die eerste tijd met een kindje meemaakt.

Fijn te lezen dat de roze wolk bij veel mensen overrated is Een tijdje geleden dacht ik dat ik de enige was die dat dacht. Mén, een zwangerschap, een bevalling en de kraamtijd hakken er enorm in!! Ik vond die eerste weken echt niet leuk. Volop hormonen in je lijf, je leven staat compleet op zijn kop, je moet aan je kindje(s) wennen en niet te vergeten, je kindje(s) ook aan jou en aan het leven an sich... Pas sinds een kleine maand kan ik echt volop genieten van mijn dochters Ze zijn zo leuk

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 15:27 schreef Musique het volgende:
Fijn te lezen dat de roze wolk bij veel mensen overrated is Een tijdje geleden dacht ik dat ik de enige was die dat dacht. Mén, een zwangerschap, een bevalling en de kraamtijd hakken er enorm in!! Ik vond die eerste weken echt niet leuk. Volop hormonen in je lijf, je leven staat compleet op zijn kop, je moet aan je kindje(s) wennen en niet te vergeten, je kindje(s) ook aan jou en aan het leven an sich... Pas sinds een kleine maand kan ik echt volop genieten van mijn dochters Ze zijn zo leuk

Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg na
Kort geleden las ik (van Franny of Limone denk ik? Gotc) zo'n eyeopener, nl. dat alles er nog veel harder inhakt als je nuchter bent. Omdat de overgang veel groter is dacht ik.

Ik was en ben nog steeds blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat gevoel de eerste tijd had

Alleen daarom al zou ik wel een tweede willen, gewoon om te weten hoe ik het bij een tweede ervaar.

[ Bericht 0% gewijzigd door Mineola op 09-07-2014 16:14:43 ]

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 16:02 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg na
Kort geleden las ik (van Franny of Limone denk ik?) zo'n eyeopener, nl. dat alles er nog veel harder inhakt als je nuchter bent. Omdat de overgang veel groter is dacht ik. Even zoeken...

Ik was en ben nog steeds blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat gevoel de eerste tijd had

Alleen daarom al zou ik wel een tweede willen, gewoon om te weten hoe ik het bij een tweede ervaar.

Amen! Trouwen?

Uiteraard
Dan hark ik die tweede en derde ook mooi meteen binnen!

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 15:27 schreef Musique het volgende:
Fijn te lezen dat de roze wolk bij veel mensen overrated is Een tijdje geleden dacht ik dat ik de enige was die dat dacht. Mén, een zwangerschap, een bevalling en de kraamtijd hakken er enorm in!! Ik vond die eerste weken echt niet leuk. Volop hormonen in je lijf, je leven staat compleet op zijn kop, je moet aan je kindje(s) wennen en niet te vergeten, je kindje(s) ook aan jou en aan het leven an sich... Pas sinds een kleine maand kan ik echt volop genieten van mijn dochters Ze zijn zo leuk

Idem, ik kijk er steeds naar uit als W thuis komt omdat ik het soms zo vermoeiend vind. Ze drinkt niet super goed, heel lang, boert amper, slaapt amper en als W thuis komt heb ik even mijn handen vrij. Maar als ze dan naar me lacht, of bij me slaapt in draagdoek, dan ben ik dat allemaal vergeten. Ik vlieg zo tussen 2 emoties heen en weer. Pas op, ik kan ze echt niet meer missen maar af en toe heb ik tijd nodig voor mezelf. Wat ik dan niet doe omdat ik ze teveel zou missen.

Vandaag naar De osteopaat geweest, blijkbaar was er een spierspanning in haar nekje. Ze is veel te sterk voor haar leeftijd, de gespannen spier hangt samen met de maagklep waardoor ze last heeft van (verborgen) reflux. Ze overstrekt enorm, smekken, zeveren, amper boeren,... Doordat het zuur niet altijd terug komt gaat het naar haar darmen waardoor ze daar last heeft van krampen enzo. Hij heeft de gespannen spier gemanipuleerd, 4 augustus moeten we terug om nog eens te behandelen. Zoals het er nu uitziet zal ze niet kruipen laar dat zal hij oplossen. We zullen zien :-)

Verder gaat het goed, ze begint te lachen met geluid, meer en meer. Als ze 's nachts haar fles heeft gekregen en ik leg ze in haar bedje, dan lacht ze breed naar me. Ik ben zoooo verliefd op haar, geef haar kusjes, wil haar altijd bij me, ... We hebben ook de draagdoek ontdekt, nu nog met een tricot-slen, W was er niet van overtuigd maar heeft zijn mening moeten bijstellen toen ze stopte met wenen in doek en in slaap viel ;-) vanavond draagconsult, wie weet komt er dan een doek in huis ipv een draagzak. En ik vind het dragen. Natuurlijk leuk, kan ik ganse tijd kusjes geven want ze zit lekker dicht bij mij ;-)

Nog 2 fotootjes

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Op de 2de foto ziet er er 'dik' uit maar het is het lachen in combinatie met foto van dichtbij nemen ;-)

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 16:02 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg na
Kort geleden las ik (van Franny of Limone denk ik? Gotc) zo'n eyeopener, nl. dat alles er nog veel harder inhakt als je nuchter bent. Omdat de overgang veel groter is dacht ik.

Ik was en ben nog steeds blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat gevoel de eerste tijd had

Alleen daarom al zou ik wel een tweede willen, gewoon om te weten hoe ik het bij een tweede ervaar.

Ik voel me telkens zo opgelucht als ik jullie niet roze wolk ervaringen lees. En Mineola wat jij geschreven hebt, hadden mijn woorden kunnen zijn. Zo herkenbaar hoe ik de laatste weken beleefd heb. Ik was ook zo gruwelijk nuchter, zo positief ingesteld ook, zo energiek tijdens mijn hele zwangerschap en nu heb ik het gevoel dat ik compleet iemand anders ben, dat dit niet mijn leven meer is (is het ook niet, het is Lucas' leven op dit moment) en dat ik idd als een robot doorga. Er zijn wel momenten gelukkig dat ik soort van tot mezelf kom; als ik even buiten kom, er vrienden op bezoek komen of als ik ontzettend moet lachen om Lucas En gelukkig zegt iedereen dat het allemaal beter wordt en je leven weer normaler wordt na een aantal maanden dus daar geloof ik maar in.

Steef die foto in die draagdoek ziet er heerlijk uit Wat is nou precies het verschil tussen een draagdoek en draagzak behalve de constructie? Is het een nog fijner of geschikter dan het ander? Draagzak lijkt me meer iets voor buiten zeg maar, maar weet niet of dat zo is. Twijfel namelijk om nog een draagdoek aan te schaffen, ben alleen zo bang dat ik hem niet kan knopen

En Dot tnx for asking Lucas en ik zijn druk geweest. Gisteren hadden we namelijk een sollicitatie (lees: ik), dus dat werd het eerste familieuitje Man mee want mag niet rijden en hij moest op Lucas passen terwijl ik twee uur zoet was (hij zat in een chique brasserie waar alleen suits kwamen lunchen ). Kind nog proberen aan te leggen in de auto vlak voor het gesprek maar meneer was diep in slaap en die mond wilde geen mm open Hadden een zakje kunstvoeding mee en daar heeft mijn man hem een half flesje van gegeven toen hij echt niet meer te sussen was. Na de sollicitatie dus weer mijn hongerige ventje snel aangelegd En vervolgens nog verschoond op de achterbank. Complete expeditie zo. Helaas wel afgewezen (wel geschikt maar had wat minder structuur in mijn presentatie over mezelf. Duhhh ik heb een kind van 2,5 week en een keizersnede en ik ben nerveus). Maar goed, we zoeken verder en ik ga offtopic.

Met Lucas gaat het goed. Krampjes zijn echt minder dus de infacol lijkt goed te werken. En hij komt nu weer goed aan Bijna 3900 gram vandaag. Spugen doet hij nog wel aardig wat maar aangezien het verder allemaal goed gaat, maar ik me daar niet echt zorgen om. Het zorgt alleen voor de nodige wasjes Eyeopener: elke dag wassen met een baby is geen enkel probleem. Eerder kon ik me niet voorstellen waarom dat nodig zou zijn

En met mij gaat het op zich ook prima. Mijn litteken is eindelijk dicht en droog Ik kan weer goed draaien in bed En ben weer aardig op de been (nu graag weer mooi weer dat we kunnen gaan wandelen). Alleen die roze wolk nog niet gevonden, het is meer een neutrale wolk

Draagzak is vanaf 3,5kilo draagdoek vanaf de geboorte.

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 17:48 schreef ferrari_rood het volgende:
Draagzak is vanaf 3,5kilo draagdoek vanaf de geboorte.

Ik dacht ook dat ze er pas met 6 weken in mogen in een draagzak. Maar goed, ik denk dat het misschien sowieso beter is om nog niet te dragen zolang mijn buik pijn doet.

Ik heb in het begin ook de tricot slen gebruikt. Die kun je voorknopen, dat is handig als je nog wat onwennig bent.

Fijn dat het beter gaat met Lucas, Chanty! Ik herken ook veel van je gevoelens. . .
En respect dat je naar de sollicitatie bent gegaan. Wow, zo snel alweer. Daar hebben ze je hopelijk wel credits voor gegeven??

Wij kregen vandaag de Tripp Trapp binnen en I. mocht alvast even 'proefzitten'. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 17:48 schreef ferrari_rood het volgende:
Draagzak is vanaf 3,5kilo draagdoek vanaf de geboorte.

Nope! niet elke draagzakis vanaf 3,5 kilo dat is leuk dat ze dat zeggen maar veel passen er dan niet.
En een storchenwiegecarrier kan ook direct na de geboorte al.

Een draagdoek zit vaak iets comfortabeler dan een drager zeker in huis omdat het niet lekker zit met gespen in je rug en een doek is gewoon zacht,

Ja dat dwong wel respect af Franny Helaas niet genoeg respect

En wat zit I. er gelukzalig bij Lucas lacht vaak onbewust voor hij aan mijn borst in slaap valt. Dat is zoooo Ik kijk er echt naar uit dat die bewuste lachjes komen.

Moppert dat klinkt wel aannemelijk ja die comfort. Ik ga me binnenkort maar eens inlezen in draagdoeken, even ergens tijd vandaan toveren wel Ik denk dat Lucas het wel erg fijn zou vinden want heb wel het idee dat hij graag bij mij of papa ligt.

Ik had een doek voor na de geboorte maar die gebruik ik nu eigenlijk niet meer. Ik droeg al wel vlak na de ks want sac huilde veel en ean had ook aandacht nodig.

Oh Chanty, ik had dat ook bij alles jij schreef. Dat dobberen, alsof je in het diepe bent gegooid.

Het wordt echt echt echt beter met de tijd! Bij mij was dat toen ik niet meer zo angstvallig dezelfde persoon, met hetzelfde leven, alleen nu met baby, probeerde zijn als pre baby. Het voelde echt als mezelf opnieuw uitvinden/terugvinden. Weer aan het werk, iets alleen voor mij doen scheelde veel.

Jammer van je sollicitatie maar hoe stoer dat je t zomaar even deed! En tip van flip, een Storchenwiege babycarrier mag vanaf de geboorte. Aanrader!!

Ik herken het ook enorm Chanty (en Phaidra en Mineola ). Ook hoe je de laatste wekend van je zwangerschap beleefd hebt (lurkalert ) en dan het ontredderde gevoel erna. Ik kijk niet met heel veel plezier om de eerste maanden terug, ondanks dat ik op papier niets te klagen had met een hiep-hiep-hoera-bevalling en een makkelijke baby. Dat vind ik jammer, maar anderzijds is dat nou eenmaal hoe ik het ervaren heb en dat is ook goed.

Het ging een heel stuk beter toen ik weer aan het werk ging maar in alle eerlijkheid ben ik gewoon beter in mijn element met een dreumes/peuter dan baby. Hoewel het 'is dit het nu'-gevoel nu heel overheersend is, gaat er een heleboel weer verder veranderen in heel korte tijd en voor mij was dat zeker ten positieve. Je zoon blijft niet eeuwig zo klein en kwetsbaar, je leert elkaar steeds beter kennen. Voor je het weet maakt hij je deelgenoot van zijn belevingswereld, kun je ook wat meer jezelf zijn in het contact met je kind (dat je af en toe je eigen behoeften kunt uitspreken en dat daar -min of meer- naar geluisterd wordt vind ik een verademing) en hoeft je je niet meer wanhopig af vragen wat hij van je wil omdat hij dat LUID en duidelijk ventileert

[ Bericht 9% gewijzigd door Clubsoda op 09-07-2014 21:25:21 ]

Hier nog eentje die het allemaal heel herkenbaar vindt, hoor.
Zo'n kraamtijd vind ik ontzettend overweldigend en uitputtend. Ik kijk er ook niet echt naar uit nu, moet ik eerlijk zeggen .
Wel naar het feit dat onze dochter er dan is en dat we kunnen knuffelen, niet naar al die hormonen, kraamtranen en gebroken nachten.
De tweede keer dacht ik beter voorbereid te zijn... Ik wist immers wat ik kon verwachten en dan zou ik het vast beter kunnen handelen/erop inspelen. Think again .
Ik had bijvoorbeeld geen rekening gehouden met de schuldgevoelens naar mijn eerste toe. En ja, op hormonen kun je je ook al niet voorbereiden.
Beide keren vond ik t na een week of vier wel stukken makkelijker worden. Maar pas met een maand of acht/negen heeeeel erg leuk .
Dit keer laat ik t maar weer gewoon over me heen komen. En hoop ik dat ik nog iets minder control freakerig kan zijn (per se in huis willen helpen na een ks is niet handig...)

Dat wilde ik niet horen fee, dat het bij een tweede ook zo is maar idd, ik heb wel heel scherp wat ik anders zou doen. Bv. de kraam dingen laten doen, ipv samen bij alles roepen 'nee joh, doen wij wel!'. Ik wil bij een volgende ook lekkere fruithapjes en vertroeteld worden!

Ontredderd, dat is precies het goede woord CS! En ik geniet ook ontzettend van die interactie en die eigen mening.

[ Bericht 1% gewijzigd door Mineola op 09-07-2014 20:34:19 ]

Ja, vertroeteld worden is een goed plan! Had nooit van mezelf gedacht dat ik dat zo lastig zou vinden...

O en Chanty: fijn te horen dat je al een stuk mobieler bent!
En een sollicitatie gesprek 2,5 week na ks . Respect! Alleen daarvoor hadden ze je al moeten aannemen .

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 20:43 schreef Dot. het volgende:

[..]

Oh, maar ligt dat niet ook aan je kraam? De mijne zette mijn vriend gewoon in de tuin en wilde niets horen over het niet strijken van lakens en dagelijks het bed verschonen. Ik mis dr nog

Oh zeker, maar wist ik veel op dat moment Zij vond het (uiteraard!) prima dat wij niks nodig vonden.
Dát wil ik dus ook anders de volgende keer, haha.

Wie zou die roze wolk toch bedacht hebben? Zo te lezen is ie bij ons allemaal niet langsgekomen
Ik was heel nuchter en nu eigenlijk nog steeds Alles met F. voelt eigenlijk heel natuurlijk, ik maak me ook niet veel zorgen over hem. Maar dat is misschien ook wel omdat het allemaal zo goed gaat
Wat ik wel mis, zoals Stefanie en Chanty ook zeggen, is tijd voor jezelf. Maar dat wordt dus beter als ik het zo lees

Verder zag ik leuke foto's van Stefanie en Franny; leuk die lachtende meisjes

Ik heb vanmiddag een draagconsult gehad en veel dragers getest. De storchenwiege, die Moppert net aanhaalde, vond ik het fijnst nu met F. Voor veel andere dragers voelde hij toch echt nog te klein. Ik heb hem nu een week te leen, even kijken hoe het bevalt. Het werkt iig super simpel

Ik weet nog goed dat de kraam op zaterdag de huiskamer aan het stofzuigen was, terwijl mijn vriend en ik op de bank zaten. I. lag te slapen. En dat wij elkaar aankeken van: hmm, dit voelt toch wel een beetje gek...Ik voel me dan meteen heel erg bezwaard. Maar gelukkig had ik zo'n kraam die meteen zei: Ben je gek, daar ben ik toch voor! Geniet ervan!

En dat op z'n Schevenings. .

Leuk Fazz, ben benieuwd hoe het bevalt!

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 19:57 schreef Mineola het volgende:

Ontredderd, dat is precies het goede woord CS! En ik geniet ook ontzettend van die interactie en die eigen mening.

Heerlijk hè, ik geniet er ook zo van! Ik denk dat er weinig dingen op de wereld zo leuk zijn als een peuter (ja, quote me maar als we een achter-het-behang-plak-dag hebben )

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 21:27 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Heerlijk hè, ik geniet er ook zo van! Ik denk dat er weinig dingen op de wereld zo leuk zijn als een peuter (ja, quote me maar als we een achter-het-behang-plak-dag hebben )

Ik vind het ook zoveel leuker met interactie! Ook wel eens pittig, maar op een heel andere manier.

Vanavond zat hij met zijn hand in zijn glas water om rode visjes te vangen

Herkenbaar Het vraagt cognitief en emotioneel meer van me, omdat ik in geval van crisis (zo'n 400 keer per dag is dat met een peuter natuurlijk ) probeer aan te voelen wat er gebeurt en hoe we dat zouden kunnen oplossen. Steeds maar reflecteren. Ik vind dat heel vaak vermoeiend, maar het ligt veel dichter bij me dan dat hele verzorgende en ik haal er meer bevrediging uit .

Die I Ik vind dat fantasiespel zo leuk

(Volgens mij gaan we hier een beetje off-topic )

Ja, beetje babytjes dissen in het baby-topic. .

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 21:37 schreef Franny_G het volgende:
Ja, beetje babytjes dissen in het baby-topic. .

Als je je baby al zo leuk vindt, moet je nagaan hoe geweldig een peuter kan zijn!!

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 21:22 schreef Franny_G het volgende:
Ik weet nog goed dat de kraam op zaterdag de huiskamer aan het stofzuigen was, terwijl mijn vriend en ik op de bank zaten. I. lag te slapen. En dat wij elkaar aankeken van: hmm, dit voelt toch wel een beetje gek...Ik voel me dan meteen heel erg bezwaard. Maar gelukkig had ik zo'n kraam die meteen zei: Ben je gek, daar ben ik toch voor! Geniet ervan!

En dat op z'n Schevenings. .

Leuk Fazz, ben benieuwd hoe het bevalt!

Oh god herkenbaar Ik heb op een gegeven moment uitgeroepen dat ik me net de stiefmoeder van Assepoester voelde En dan vroeg ik niet eens iets, maar alleen al het idee dat ik in mijn bed lag en zij mijn huishouden stonde te runnen… Ik vond het vreselijk moeilijk om dat los te laten ook al is het haar werk. Heb er ook niet echt van kunnen genieten

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 21:37 schreef Franny_G het volgende:
Ja, beetje babytjes dissen in het baby-topic. .

Jonguh, babietjes zijn zo 2013 On a more serious note, ik zou bij een zeer eventuele volgende toch proberen van die babytijd te genieten accepteren zoals het is, ondanks dat ontredderde gevoel. Ik liet me zo leiden doordat ik dat 'is dit het nu?' dat ik me helemaal niet realiseerde dat dit het helemáál niet zou zijn voor altijd. Dat het pas het begin was van een leven lang samen, met elke dag weer nieuwe ontdekkingen en trots en liefde die steeds maar blijft groeien. Niet dat ik met een gelukzalige glimlach door de kraamtijd zou willen huppelen op mijn roze wolk. Het hoeft niet alleen maar leuk te zijn, maar ik wilde de tijd soms zo vooruit kijken, en dat is jammer, want de tijd liep al zo snel door, en het viel vanzelf allemaal op zijn plek.

Lief Dot

CS, wat zeg je het toch weer mooi! Spijker op de kop! Ik ben heel benieuwd of ik er ook zo mee om kan gaan deze keer .

Ik gun het jullie heel erg

Lief!

Ik gun het ons ook.

Zelf vind ik het nu I. vijf maanden is ook ineens veel lichter & luchtiger. Ik zie haar nu zo vaak pret hebben, als ze aan het spelen is, of tegen wildvreemden vanuit de draagdoek aan het giebelen is. In het begin vroeg ik me vaak af of ze het wel een beetje naar haar zin had en of ze het wel gezellig en leuk vond met mij. . Nu zie ik dat gewoon duidelijk aan haar en die bevestiging vind ik super.