Ja, ik vond het toch niet zo constructiefquote:Op woensdag 9 juli 2014 09:07 schreef Limone het volgende:
Oh Dot, heb je nu een heel stuk weggehaald waar ik op wilde reageren?
Oh! Ik herkende er juist veel in. Volgens mij is dat voornamelijk de reden dat ik nu weer rammel. Er zijn bij een volgende zwangerschap, bevalling en kraamtijd een aantal punten die ik wil verbeteren. Die verbeterpunten ken ik alleen omdat ik het al een keer heb meegemaakt en die gevoelens heb gehad. Én die gevoelens nu niet meer heb. Want, man, dat zwarte gat waar ik in viel na de bevalling, hoop ik niet meer tegen te komen.quote:Op woensdag 9 juli 2014 09:36 schreef Dot. het volgende:
[..]
Ja, ik vond het toch niet zo constructiefOf was het dat wel? Ik wilde iig niemand het gevoel geven dat haar gevoelens er niet mogen zijn ofzo en dat kon ik er zelf in lezen
Ik kan iig mn eigen stuk even herhalen over mijn kraamtijd, want ik zei dat ik nu beter weet wat me te wachten staat en dat ik hoop dat het daardoor iig iets minder zwaar voelt. Al zei mijn vriend dat hij eerder aan de bel zal trekken als de bv weer zo belabberd gaat, terwijl ik juist meer vastberaden ben om het te laten lukken, wat dan ook weer mijn valkuil is denk ik.
Ja, zo denk ik er idd ook overquote:Op woensdag 9 juli 2014 10:07 schreef Limone het volgende:
[..]
Oh! Ik herkende er juist veel in. Volgens mij is dat voornamelijk de reden dat ik nu weer rammel. Er zijn bij een volgende zwangerschap, bevalling en kraamtijd een aantal punten die ik wil verbeteren. Die verbeterpunten ken ik alleen omdat ik het al een keer heb meegemaakt en die gevoelens heb gehad. Én die gevoelens nu niet meer heb. Want, man, dat zwarte gat waar ik in viel na de bevalling, hoop ik niet meer tegen te komen.
Oh, dit was het wel zo ongeveer denk ik eigenlijkquote:Op woensdag 9 juli 2014 12:02 schreef Kursor het volgende:
Dot, ik zou graag willen weten wat he geschreven gad. Ik vind in ieder geval het onderwerp erg relevant, maar onderbelicht. Weet zelf niet zo goed wat ik er aan toe zou willen voegen, maar vind het ook nu weer, bij de tweede, een moeilijke tijd. Niet vanwege de baby, maar de confrontatie met mezelf.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kom jullie waarschijnlijk pas over een paar weekjes vergezellen maar wil hier toch even op inhaken want ik herken mezelf hier enorm in!quote:Op woensdag 9 juli 2014 10:07 schreef Limone het volgende:
[..]
Oh! Ik herkende er juist veel in. Volgens mij is dat voornamelijk de reden dat ik nu weer rammel. Er zijn bij een volgende zwangerschap, bevalling en kraamtijd een aantal punten die ik wil verbeteren. Die verbeterpunten ken ik alleen omdat ik het al een keer heb meegemaakt en die gevoelens heb gehad. Én die gevoelens nu niet meer heb. Want, man, dat zwarte gat waar ik in viel na de bevalling, hoop ik niet meer tegen te komen.
Ik geloof ook wel dat de een gevoeliger is of anders reageert op prikkels dan een ander. Met hoogsensitief is het echter ook wel zo dat er mensen zijn die het 'claimen' en ermee aan de haal gaan.quote:Op woensdag 9 juli 2014 09:12 schreef Cwen het volgende:
Hey idd, ben niet zo snel!
Nacht hier was ok, nog wel veel voedingen maar geen gekrijs meer
Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg naquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:27 schreef Musique het volgende:
Fijn te lezen dat de roze wolk bij veel mensen overrated isEen tijdje geleden dacht ik dat ik de enige was die dat dacht. Mén, een zwangerschap, een bevalling en de kraamtijd hakken er enorm in!! Ik vond die eerste weken echt niet leuk. Volop hormonen in je lijf, je leven staat compleet op zijn kop, je moet aan je kindje(s) wennen en niet te vergeten, je kindje(s) ook aan jou en aan het leven an sich... Pas sinds een kleine maand kan ik echt volop genieten van mijn dochters
Ze zijn zo leuk
Amen! Trouwen?quote:Op woensdag 9 juli 2014 16:02 schreef Mineola het volgende:
[..]
Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg na![]()
Kort geleden las ik (van Franny of Limone denk ik?) zo'n eyeopener, nl. dat alles er nog veel harder inhakt als je nuchter bent. Omdat de overgang veel groter is dacht ik. Even zoeken...
Ik was en ben nog steeds blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat gevoel de eerste tijd had![]()
Alleen daarom al zou ik wel een tweede willen, gewoon om te weten hoe ik het bij een tweede ervaar.
Die erkenning willen vind ik idd herkenbaar. Ik zei ook altijd als mensen vroeger hoe het ging dat ik het zwaar vond en dat Stip best veel huilde. Soms kreeg ik dan echt een hele rare blik (zo van: Hoe kun je iets anders zeggen dan 'Het gaat hartstikke goed'), maar nog vaker kreeg ik de reactie dat zij dat ook zo hadden ervaren of dat hun baby ook zoveel last had van krampjes/spugen/de wereld. Dat hielp mij eigenlijk best wel goed merkte ik. Erkennen dat het zwaar is, niet de schijn hoog te (hoeven) houden tegenover de buitenwereld en ook gewoon de herkenning zien bij anderen. En dat zij ook nog gewoon leefdenquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:03 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Ik geloof ook wel dat de een gevoeliger is of anders reageert op prikkels dan een ander. Met hoogsensitief is het echter ook wel zo dat er mensen zijn die het 'claimen' en ermee aan de haal gaan.
Wat ik in dat gesprek niet zo leuk vond, was het idee dat ik - omdat ik niet hoogsensitief ben, en daarnaast ook niet zo te koop loop met worstelingen of zorgen, een 'makkelijke' kraamtijd heb gehad alsof ik het maar op mijn sloffen doe allemaal. En dat terwijl ik het echt heftig vond. Zelfde een beetje met mijn bevalling. Mijn vriend vertelde tijdens de kraamtijd bijvoorbeeld aan iedereen dat de bevalling zo goed was gegaan en hoe snel ik herstelde. Daar voelde ik me op een gegeven moment ook niet fijn bij, want ja: het is op zich wel waar, maar dat wil niet zeggen dat het allemaal maar een 'piece of cake' was en ik had het toch nodig dat dat ook wel erkend werd. Ik vind de ervaring van zwanger zijn, bevallen en kraamtijd (en het geven van borstvoeding) geweldig, verrijkend, ongelooflijk, maar ik vind ook dat het heel veel vraagt, en dat het ook zwaar is en een heel heftige ervaring, zowel fysiek als mentaal. Ook als alles eigenlijk 'volgens het boekje' gaat. (Laat staan als dat niet zo is.).
Ik vind het ook wel lastig om dat te benoemen want het klinkt zo klagerig of zelfs ondankbaar. Maar ik denk dat het een het ander niet uitsluit. Dus: je kunt benoemen dat je het pittig vindt, en dat je tegelijkertijd ook heel erg blij bent met je kindje.
Verder vind ik dat jouw verhaal hier ook verteld mag/kan worden en dat we elkaar de ruimte moeten geven om eerlijk te zijn en vanuit onze eigen beleving/ervaring hier te schrijven. Het doet niets af aan hoe een ander het ervaart. Ik vind het juist heel bijzonder om te lezen hoe iedereen die eerste tijd met een kindje meemaakt.
Idem, ik kijk er steeds naar uit als W thuis komt omdat ik het soms zo vermoeiend vind. Ze drinkt niet super goed, heel lang, boert amper, slaapt amper en als W thuis komt heb ik even mijn handen vrij. Maar als ze dan naar me lacht, of bij me slaapt in draagdoek, dan ben ik dat allemaal vergeten. Ik vlieg zo tussen 2 emoties heen en weer. Pas op, ik kan ze echt niet meer missen maar af en toe heb ik tijd nodig voor mezelf. Wat ik dan niet doe omdat ik ze teveel zou missen.quote:Op woensdag 9 juli 2014 15:27 schreef Musique het volgende:
Fijn te lezen dat de roze wolk bij veel mensen overrated isEen tijdje geleden dacht ik dat ik de enige was die dat dacht. Mén, een zwangerschap, een bevalling en de kraamtijd hakken er enorm in!! Ik vond die eerste weken echt niet leuk. Volop hormonen in je lijf, je leven staat compleet op zijn kop, je moet aan je kindje(s) wennen en niet te vergeten, je kindje(s) ook aan jou en aan het leven an sich... Pas sinds een kleine maand kan ik echt volop genieten van mijn dochters
Ze zijn zo leuk
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op de 2de foto ziet er er 'dik' uit maar het is het lachen in combinatie met foto van dichtbij nemen ;-)
Ik voel me telkens zo opgelucht als ik jullie niet roze wolk ervaringen lees. En Mineola wat jij geschreven hebt, hadden mijn woorden kunnen zijn. Zo herkenbaar hoe ik de laatste weken beleefd heb. Ik was ook zo gruwelijk nuchter, zo positief ingesteld ook, zo energiek tijdens mijn hele zwangerschap en nu heb ik het gevoel dat ik compleet iemand anders ben, dat dit niet mijn leven meer is (is het ook niet, het is Lucas' leven op dit moment) en dat ik idd als een robot doorga. Er zijn wel momenten gelukkig dat ik soort van tot mezelf kom; als ik even buiten kom, er vrienden op bezoek komen of als ik ontzettend moet lachen om Lucasquote:Op woensdag 9 juli 2014 16:02 schreef Mineola het volgende:
[..]
Ik hoor hier niet, maar herkenbaar zeg! Ik vond het zo lastig dat iedereen een roze wolk leek te hebben en chill en relaxed leek te zijn, en ik vond het zo overweldigend allemaal.Was mezelf kwijt en de wereld stond op zn kop. Wat nou roze wolk? Grijs was ie niet hoor, maar die eerste maanden heb ik op standje automatische piloot gestaan. Terwijl ik fluitend door mn zwangerschap ging, heel nuchter overal in stond en ook de bevalling eigenlijk prima ging, op een beetje vroeg na![]()
Kort geleden las ik (van Franny of Limone denk ik? Gotc) zo'n eyeopener, nl. dat alles er nog veel harder inhakt als je nuchter bent. Omdat de overgang veel groter is dacht ik.
Ik was en ben nog steeds blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat gevoel de eerste tijd had![]()
Alleen daarom al zou ik wel een tweede willen, gewoon om te weten hoe ik het bij een tweede ervaar.
Ik dacht ook dat ze er pas met 6 weken in mogen in een draagzak. Maar goed, ik denk dat het misschien sowieso beter is om nog niet te dragen zolang mijn buik pijn doet.quote:Op woensdag 9 juli 2014 17:48 schreef ferrari_rood het volgende:
Draagzak is vanaf 3,5kilo draagdoek vanaf de geboorte.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nope! niet elke draagzakis vanaf 3,5 kilo dat is leuk dat ze dat zeggen maar veel passen er dan niet.quote:Op woensdag 9 juli 2014 17:48 schreef ferrari_rood het volgende:
Draagzak is vanaf 3,5kilo draagdoek vanaf de geboorte.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |