...waarin we elkaars random speellijsten kunnen opvragen in Spotify...
...jongeren torrents binnenhalen met de 500 nieuwste hits, om die een maand later weer te verwijderen voor de volgende 500 nieuwste hits...
...Skyradio pretendeert dat nooit dezelfde muziek te draaien in 24-uur...
...wil ik graag een lans breken voor HET ALBUM, die verzameling nummers die door de artiest is samengesteld. De liedjes in de context waarin ie bedoeld is.
Welk album heb jij recent geluisterd? En roep er even een paar dingen over.
Da's alles.
Erg fijne muziek. Ik vind de liedjes op dit album zelfs nog beter dan de studio versies.
Soundtrack van de Sword & Sworcery game, erg relaxte muziek. Heel atmosferisch
St. Paul & The Broken Bones. Een blanke band met een 'donker geluid'. Zanger Paul Janeway is gezegend met een heerlijke soulstem en mag deze op dit album voortdurend etaleren. Het is wellicht bijna heiligschennis, maar er zijn momenten waarop hij doet denken aan Otis Redding. Als dat geen aanbeveling is...
Half The City heet het album. De moeite waard. Meer. Dan. De. Moeite. Waard.
Derde album van een Deens vijftal. Ontzettend fijne jazz met veel invloeden uit andere genres. Veel saxofoon, een beetje klarinet en verder nog alle ruimte voor piano en percussie. Naast heerlijk wegdromen kan ik met deze cd op de achtergrond vooral ook prima aantekeningen maken. Dat wordt meestal niet als een compliment gezien, maar dat is 't in mijn geval eigenlijk altijd wel.
Zo. Nu weer verder met mijn aantekeningen.
Fijn coverplaatje, dit Trauma van de Canadese Beatrice Martin, beter bekend als Coeur De Pirate. Op haar geheel eigen wijze brengt ze nummers van onder andere Bon Iver, Amy Winehouse, Bill Withers, The Rolling Stones en Lee Hazlewood ten gehore. Heerlijk rustpuntje in jachtige dagen.
Ik luister het niet supervaak, maar als ik hem dan opzet is het elke keer weer prachtig.
Dat was een hele tijd terug, maar wel weer leuk.
Ik vind er eigenlijk weinig aanquote:Op vrijdag 11 juli 2014 10:28 schreef methodmich het volgende:
[ afbeelding ]
Fijn coverplaatje, dit Trauma van de Canadese Beatrice Martin, beter bekend als Coeur De Pirate. Op haar geheel eigen wijze brengt ze nummers van onder andere Bon Iver, Amy Winehouse, Bill Withers, The Rolling Stones en Lee Hazlewood ten gehore. Heerlijk rustpuntje in jachtige dagen.
Haar 2 'eigen' albums zijn vele malen beter...
2112 is een album van de Canadese progressieve rockgroep Rush. Het album verscheen in 1976, als vierde studioalbum van de band. De eerste kant van de elpee werd volledig gevuld met het titelnummer "2112", een 20 minuten durend episch werk in zeven delen. Het is gebaseerd op de roman Anthem van Ayn Rand. De platenmaatschappij wilde liever geen nieuw episch nummer op dit album, omwille van het floppen van Caress of Steel dat twee zulke lange nummers bevatte. De band zette echter door en schreef een van hun eerste meesterwerken. Het album was hun definitieve doorbraak in de Verenigde Staten.
Wat een album is dit. Compleet verknipte muziek en dat maakt het 1 van mijn lievelingsalbums.
Een ep is geen album, inderdaad. Toch maar even een uitzondering voor een keertje, omdat Display hier al een dag of drie op repeat staat en ik er zelfs mijn ik-ga-dit-hele-jaar-alleen-maar-nieuwe-releases-uit-Noord-Europa-luisteren-project even voor aan de kant heb gezet. Zo noordelijk ligt Brighton namelijk niet, dat 't onder mijn definitie van het Noorden zou kunnen vallen.
Display is de derde ep van Phoria, na in 2010 al Yourself Still en vorig jaar Bloodworks te hebben uitgebracht. Van Bloodworks schijnt Red behoorlijk gehypet te zijn, maar Posture is daarvan mijn onbetwiste nummer één. Genoeg over Bloodworks, want Display is absoluut nog een tandje beter. Of ik Emanate, Undone, Atomic of Efforttobreathe als favoriet zie verschilt zo ongeveer elke vier minuten, afhankelijk welk nummer er op dat moment opstaat. Emanate met z'n klikjes en klakjes en ronduit fantastische opbouw, het ge-a-u-ahu-u-ahu-u-u-a van Undone, het tempo en gitaarloopje van Atomic, of toch Efforttobreathe als prachtige afsluiter.
Je kunt Phoria natuurlijk met andere muziek vergelijken. Met Aphex Twin, James Blake, Radiohead of Sigur Rós, zoals ik vaak voorbij zag komen. Hartstikke prima hoor, en voor Phoria ongetwijfeld ontzettend eervol om met zulke muzikanten te worden vergeleken, maar 't zegt tegelijkertijd bijzonder weinig. Maar als Display bij het WK was, zou 'ie James Rodriguez zijn, aldus de Süddeutsche Zeitung, en als de ep een auto was, een Tesla Roadster. Na even bij Google Afbeeldingen te hebben gespiekt hoe zo'n auto eruitziet, kan ik bij die beide vergelijkingen alleen maar instemmend knikken.
SPOILER
Een klassieker uit 1990. Je verstaat eigenlijk geen bal van wat Elizabeth Fraser zingt. Maar het is de sfeer. Die trekt je direct in het album. Probeer maar.
Krautrock, Ambient, Drone
Behoorlijk experimenteel album van Cluster uit '72, maar daardoor wel erg vooruitstrevend natuurlijk. In tegenstelling tot vele andere moeilijke muziek, die vaak mensen kan afschrikken, klinkt dit juist erg warm en heeft het die kinderlijke nieuwsgierigheid en onschuld
Cluster ging later nog meer mooie dingen maken samen met Brian Eno (zowel als cluster, als in de Harmonia formatie), die behoorlijk geïnspireerd werd door hun kijk op muziek en geluid. Dit is goed te horen op de latere ambient platen van Eno, maar ook de platen die hij samen met David Bowie maakte. Ik dacht dat Eno het zelfs een een goed idee leek om Cluster de B-kant van 'Low' te laten inspelen, maar Bowie wilde uiteindelijk toch zelf alles in de hand houden. Jammer eigenlijk, ik zou wel erg benieuwd zijn geweest naar die samenwerking.
Ik vind de oudere album van ze toch net beter eigenlijk,. Garlands en Treasure met name.quote:
[ afbeelding ]
Een klassieker uit 1990. Je verstaat eigenlijk geen bal van wat Elizabeth Fraser zingt. Maar het is de sfeer. Die trekt je direct in het album. Probeer maar.
Nou, vooruit dan maar.quote:
[..]
Ik vind de oudere album van ze toch net beter eigenlijk,. Garlands en Treasure met name.
Vandaag weer eens de plaat gedraaid die ik elke zomer vaak draai - en overigens ook op andere momenten in het jaar, want ik hoor hem graag - en nu dus weer in de stereo heb geschoven: de titelloze van Ben Folds Five.
Staat wat mij betreft eigenlijk geen zwak nummer op. Doet denken aan onbezorgde zomers. Meisjes die op Axl Rose lijken, daar komt alleen Ben Folds mee weg!
Het titelnummer leverde ze veel bekendheid op. Leuk liedje ook natuurlijk, maar er staan meer leuke liedjes op deze plaat. En ook een paar die minder beklijven, dus in mijn ogen is het album niet zo goed als mijn favoriet van ART: Unicorn Loves Deer.
Grotendeels instrumentaal en ....niet al te vrolijk....
Heerlijke 40 minuten lange mantra, ideaal voor slome zomeravonden.
µ-ziq - Lunatic Harness
IDM, Drum and Bass
Sinds jaaaren weer eens dit album opgezet, ik was gewoonweg vergeten hoe leuk hij eigenlijk was.
µ-ziq is tegenwoordig sowieso een beetje in de vergetelheid geraakt lijkt het, maar halverwege de jaren '90 was hij een vrij grote naam in de IDM scene. Hij was iets minder abstract dan Autechre en Squarepusher en wat minder raar dan Aphex Twin en Mouse on Mars, maar heeft toch een paar unieke en ook fantastische platen gemaakt (IDM is sowieso al raar en abstract genoeg natuurlijk
). 
Chris Chameleon, de Zuid-Afrikaanse stemkunstenaar. Dit album heet Ek Herhaal Jou en is gebaseerd op gedichten van Ingrid Jonker. Sterker nog, zij schreef 'de lirieke', die vervolgens door Chameleon op muziek zijn gezet. Bevat prachtige nummers in dat heerlijke Afrikaans. Persoonlijke favorieten zijn, naast het titelnummer, Ontvlugting, Fragment, Bitterbessie Dagbreek, Die Onverkrygbare, Die Lied Van Die Gebreekte Riete en Opdrag Dwaling.
Het immer behulpzame Spotify wil me voortdurend nieuwe muziek laten ontdekken. Heel soms heb je dan geluk. Je verwacht er geen hol van en valt opeens voluit met je neus in de boter. Zoals in dit geval.
Sjunga Slutet Nu is het vijfde album van de Zweed Hans Appelqvist en de titel betekent zoiets als 'zing het einde nu.' Het einde als in de dood, want daarover gaat 't kennelijk allemaal. Ik vind het een soundtrack voor een donker sprookje. Dat klopt blijkbaar ook nog, want de cd van 70 minuten gaat gepaard met een sprookjesachtige film van een klein half uur. Maar eigenlijk heb je die film helemaal niet nodig. Dit is zo'n album waarbij je automatisch van alles voor je ziet. Meisjes dwalend tussen donkere dennen, omringd door monsters in moerassen en verdwaasd vliegende vogels. Dat soort dingen. Soms is 't jazzy, dan uitgesproken klassiek, opeens hoor je symfonische rock, en vervolgens folk. En absoluut alles is vreselijk vet.
De plaat schijnt in 2011 het positiefst gereviewde album in Zweden te zijn geweest. Wat ontzettend terecht, en wat ontzettend belachelijk dat ik 't nog niet kende. Dank u, Spotify, dank u zeer. Ik zal nooit meer zuchten als me weer eens vals zingende Finnen aanbevolen worden, beloofd. Nu nog even Sjunga Slutet Nu op repeat, daarna heel snel de rest van Appelqvists oeuvre checken.
Bobby Charles is een niet zo heel bekende singer / songwriter, die op zijn best was in de jaren zestig en zeventig. Dit titelloze album ontdekte ik eigenlijk dankzij de link met The Band. Rick Danko produceerde de plaat en enkele Band-leden, zoals Levon Helm, speelden mee. Het is rustige Americana / folk, fijn om naar te luisteren op de zondagmiddag. Met name het lieflijke I Must Be In A Good Place Now vind ik mooi.
6 nummers van het album Control in remixen. Sommige weinig veranderd, andere helemaal overhoop gehaald. Vooral de Cool Summer Mix II van Nasty is erg lekker en erg lang ook trouwens
Niet zo heel bekende singer-songwriters zijn altijd leuk! Deze kende ik niet eerlijk gezegd (al ken ik zijn bekendste nummer wel natuurlijk).quote:
[ afbeelding ]
Bobby Charles is een niet zo heel bekende singer / songwriter, die op zijn best was in de jaren zestig en zeventig. Dit titelloze album ontdekte ik eigenlijk dankzij de link met The Band. Rick Danko produceerde de plaat en enkele Band-leden, zoals Levon Helm, speelden mee. Het is rustige Americana / folk, fijn om naar te luisteren op de zondagmiddag. Met name het lieflijke I Must Be In A Good Place Now vind ik mooi.
Op dit album werken wel een hoop bekende namen mee! Zal het eens luisteren...
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik al jaren smacht naar een concert van These New Puritans mét orkest. Om precies te zijn sinds april 2010, toen ik de band in Bitterzoet zag spelen. Reuze leuk hoor, daar niet van, maar ik merkte ook meteen dat live zonder toeters en strijkers een groot gedeelte van de magie van These New Puritans' werk verloren gaat. En nu komen ze in september naar Amsterdam. En dan gaan ze Field Of Reeds integraal spelen. En dat doen ze mét het orkest en de dirigent die aan de plaat meewerkten. En ik ben erbij en dat vind ik echt heel erg verschrikkelijk geweldig. Tot die tijd ga ik extra vaak het album luisteren. Hoera!
Wow, dit klinkt bijzonder interessant en tevens volledig als "mijn ding."quote:Op zondag 10 augustus 2014 14:35 schreef takkfyrir het volgende:
Hans Appelqvist - Sjunga Slutet Nu
[ afbeelding ]
Het immer behulpzame Spotify wil me voortdurend nieuwe muziek laten ontdekken. Heel soms heb je dan geluk. Je verwacht er geen hol van en valt opeens voluit met je neus in de boter. Zoals in dit geval.
Sjunga Slutet Nu is het vijfde album van de Zweed Hans Appelqvist en de titel betekent zoiets als 'zing het einde nu.' Het einde als in de dood, want daarover gaat 't kennelijk allemaal. Ik vind het een soundtrack voor een donker sprookje. Dat klopt blijkbaar ook nog, want de cd van 70 minuten gaat gepaard met een sprookjesachtige film van een klein half uur. Maar eigenlijk heb je die film helemaal niet nodig. Dit is zo'n album waarbij je automatisch van alles voor je ziet. Meisjes dwalend tussen donkere dennen, omringd door monsters in moerassen en verdwaasd vliegende vogels. Dat soort dingen. Soms is 't jazzy, dan uitgesproken klassiek, opeens hoor je symfonische rock, en vervolgens folk. En absoluut alles is vreselijk vet.
De plaat schijnt in 2011 het positiefst gereviewde album in Zweden te zijn geweest. Wat ontzettend terecht, en wat ontzettend belachelijk dat ik 't nog niet kende. Dank u, Spotify, dank u zeer. Ik zal nooit meer zuchten als me weer eens vals zingende Finnen aanbevolen worden, beloofd. Nu nog even Sjunga Slutet Nu op repeat, daarna heel snel de rest van Appelqvists oeuvre checken.
Ik ga het direct opzoeken in Spotify
.Tof, ben benieuwd wat je ervan vindt. Ik heb 'm toevallig ook net weer opgezet.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 13:50 schreef Orbeatle het volgende:
[..]
Wow, dit klinkt bijzonder interessant en tevens volledig als "mijn ding."
Ik ga het direct opzoeken in Spotify
Plaat van het jaar !
They Want My Soul, het nieuwe album van Spoon. Wist niet zo goed wat ik kon verwachten naar aanleiding van enkele recensies hier, maar het is wat mij betreft gewoon weer een prima Spoon-plaat geworden. Opent sowieso ijzersterk met drie zeer fijne songs!
Je hebt 'Seven Chalices' gehoord, hoop ik?quote:
Teitanblood - Woven Black Arteries
[ afbeelding ]
Wat een album is dit. Compleet verknipte muziek en dat maakt het 1 van mijn lievelingsalbums.
Ja, die heb ik ook.quote:
[..]
Je hebt 'Seven Chalices' gehoord, hoop ik?
Seven Chalices bevalt mij tot nu toe het best.
De inspiratie waarmee ik ooit muziek ben gaan maken. Geweldig ontoegankelijk; noise die absolute gestoordheid geluid weet te geven. Nu nog hopen dat ik een kans krijg om 'm ooit eens live te zien. Helaas geen geld voor de Broken Flag reünie een paar jaar terug.
[ Bericht 8% gewijzigd door tegendemuur op 12-08-2014 17:18:34 ]
Top! Die wil je niet missen!quote:
[..]
Ja, die heb ik ook.
Een bijzonder album van een Engels duo. Sleaford Mods bestaat uit Andrew Fearn en Jason Williamson. Fearn start een muziekje, net alsof hij een synthesizer of een drumcomputer aandrukt. De melodielijn blijft tot het einde van het nummer lopen. Dan valt Williamson in om in Engels - met accent - eigenlijk vooral te praten. Over dingen die hij meemaakt in het Engeland van nu. Denk een beetje aan Arab Strap of, met wat fantasie, The Fall. Opmerkelijke plaat.
Remi Nicole - My Concience and I
2 albums heeft ze gemaakt tot nu toe, en wel albums die ik geregeld nog eens opzet. Nu was het debuut weer eens aan de beurt. Met de 'should be hits' Rock'n'roll en Go Mre Sunshine. Vrolijk maar wel met soms serieuze teksten, een beetje een bruine Lily Allen/Kate Nash
[ Bericht 2% gewijzigd door ranja op 13-08-2014 20:26:13 ]
Captain Beefheart & de Magic Band - Trout Mask Replica
Genre: tja
Experimentele blues? free-jazz rock?
Toch wel één van de vreemdste albums die ooit gemaakt zijn. Ik ergerde me zelfs dood aan de eerste keer dat ik 'm luisterde ergens in 2004. Maar toch, nadat ik de andere platen van Beefheart (Safe as Milk
) begon te waarderen, probeerde ik deze ook weer een paar keer. Langzamerhand begonnen bepaalde songs te schitteren (eerst b.v. 'Moonlight on Vermont') en zo'n 10 jaar verder moet ik toch wel bekennen dat ik dit echt wel een meesterwerkje vind 
Je hebt van die bandnamen die niet gekozen zijn op gunstige Google-resultaten. Lockerbie en Amason zijn daarvan voorbeelden die me meteen te binnen schieten. En toen stuitte ik op Andreas Söderström Solo. Een hele mond vol, dus als artiest kort je dat dan uiteraard alvast af tot ASS. Hoeven ijverige fans 't niet steeds helemaal uit te schrijven. Als Söderström z'n nieuwste plaat dan ook nog 4 noemt, dan kan ik verklappen dat je met de zoektocht 'ASS 4' niet bepaald in de juiste richting wordt gestuurd. Maar goed, 't instrumentale album is in elk geval goed gevuld met gitaren, zoals de hoes al doet vermoeden. Want gitaren bespelen, dat doet Söderström. Soms eveneens bij Jenny Wilson en Fire! Orchestra, trouwens. Ook gebruikt 'ie op 4 vaak fluiten. En regelmatig pakt een van z'n vrienden er een ander instrument bij. Fijne zondagmiddagmuziek, vind ik. Favoriet: de hoofdrol voor de trombone in Random Lunacy.
Het verguisde album van Blur. Toch vind ik hem echt zo slecht niet. Misschien dat het album met de eerste twee nummers (Stereotypes en Country house, beide singles) een beetje een valse start maakt, maar daarna vormt het album toch een leuke eenheid.
Op advies van ranja deze na vijf jaar maar eens uit het plastic gehaald. Rond de eeuwwisseling heb ik de band geloof ik wel een paar keer gezien en dat was leuk. Het album vind ik toch wel erg gedateerd. Wat dat betreft vind ik Beginners, de nieuwe band van Seedling-violiste Susanne Linssen, toch wel beter...
Oh zie dit bericht nu pas, Ik heb 'm origineel idd, maar wel op CDquote:
Is inmiddels volgens mij heel moeilijk verkrijgbaar in de platenzaken. Zonde. Heb jij hem als origineel, Gehenna?
Die lag toen gewoon voor ¤5 in de bak ofzoJe moet ook Let's Play Boys And Girls kiezen, dat is echt een geweldig album. En niet gedateerd!quote:
[ afbeelding ]
Op advies van ranja deze na vijf jaar maar eens uit het plastic gehaald. Rond de eeuwwisseling heb ik de band geloof ik wel een paar keer gezien en dat was leuk. Het album vind ik toch wel erg gedateerd. Wat dat betreft vind ik Beginners, de nieuwe band van Seedling-violiste Susanne Linssen, toch wel beter...
Okee, mooi. Kom hem nu echt nergens meer tegen, jammer genoeg.quote:
[..]
Oh zie dit bericht nu pas, Ik heb 'm origineel idd, maar wel op CD
Nieuw album van The New Pornographers. Weer heerlijk als vanouds. De geniale melodielijnen van AC Newman, het 'psychedelische randje' van Dan Bejar en de gouden strot van Neko Case... Alles is weer vertegenwoordigd op deze plaat, die de mindere voorganger Together ruimschoots overtreft.
Favoriete song tot nu toe: War On The East Coast
Amazon UK heeft hem nog redelijk goedkoop tweedehands.quote:
[..]
Je moet ook Let's Play Boys And Girls kiezen, dat is echt een geweldig album. En niet gedateerd!
[..]
Okee, mooi. Kom hem nu echt nergens meer tegen, jammer genoeg.
Okee. Eens kijken dan. Dank voor de tip!quote:
[..]
Amazon UK heeft hem nog redelijk goedkoop tweedehands.
£7:quote:
[..]
Okee. Eens kijken dan. Dank voor de tip!
http://www.amazon.co.uk/g(...)plica&condition=used
En Zoverstocks is een hele goeie seller.
Extreem goede muziek.
Makes me feel alive.
Emperor - IX Equilibrium
Normaal heb ik helemaal niet eens zo heel veel met symfonische black metal, maar Emperor brengt het altijd zo overtuigend, dat ik direct weer om ben
Dit Songs For Imaginative People van Darwin Deez komt uit 2013. Een beetje aparte muziek wel. Soms lijkt het wel of hij een heel ander nummer zingt dan bij de melodie past. Lekker tegendraads, maar het nestelt zich wel makkelijk in je hoofd zonder dat het simpel of afgezaagd is.
Is dat met Radar detector erop?quote:
[ afbeelding ]
Dit Songs For Imaginative People van Darwin Deez komt uit 2013. Een beetje aparte muziek wel. Soms lijkt het wel of hij een heel ander nummer zingt dan bij de melodie past. Lekker tegendraads, maar het nestelt zich wel makkelijk in je hoofd zonder dat het simpel of afgezaagd is.
Cloud Nothings - Here and Nowhere Else
Heerlijke lo-fi rock plaat
Voor alles een eerste keer, en ik moest vorige week bij iemand bekennen dat ik nog NOOIT naar Slint had geluisterd. Het is in ieder geval duidelijk dat mijn top 50 aller tijden er een nieuwe vriend bij krijgt, want dit is heerlijk donker getoonzet, met vreemde maatsoorten en wisselingen. Niet zo ziekelijk donker als Swans of zo gebracht alsof je midden in een bokswedstrijd zit als Tool, maar toch met harde gitaarstukken ertussen die je het gevoel geven niet naar Mazzy Star met 20 sigaretten op te luisteren. Heerlijke mix.
Swans - Young God (EP)
Zeker niet mijn favoriete werk van Gira, maar dit mag er wel zijn. Lekker donker en hard, vrijwel onvergeeflijk en tegelijkertijd onverstoorbaar. Je snapt meteen waarom sommige mensen dit niet trekken en waarom jaren later nog steeds de parallel tussen Gira en Black Metal wordt getrokken. Tegenwoordig is de band nog altijd zo actueel als hij toen was. Oh, en Kurt Cobain vindt het goed. Wat wil je nog meer?
Mazzy Star - So Tonight That I Might See
Dream pop heb ik het liefst een beetje twee en rustig, niet te donker. Slowdive doet dat erg lekker en heeft ook nog van die fijne shoegazeinvloeden als een persoonlijk schoonheidsideaal. Mazzy Star is vooral bekend vanwege het prachtige en ontroerende Fade into You, ook verreweg de beste song die op dit album staat. Daarna proberen ze het wel met een wat softe, donkere toonzetting, maar hij komt bij mij nooit helemaal binnen. Zeker geen vervelende plaat, maar ook geen absolute topper.
[ Bericht 24% gewijzigd door Mexicanobakker op 17-09-2014 14:52:31 ]
en:
Mayhem - Mediolanum Capta Est
Die vocalen van Maniac.
Compleet gestoord. 
Oh dat je dat in één keer ligtquote:
Slint - Spiderland.
Voor alles een eerste keer, en ik moest vorige week bij iemand bekennen dat ik nog NOOIT naar Slint had geluisterd. Het is in ieder geval duidelijk dat mijn top 50 aller tijden er een nieuwe vriend bij krijgt, want dit is heerlijk donker getoonzet, met vreemde maatsoorten en wisselingen. Niet zo ziekelijk donker als Swans of zo gebracht alsof je midden in een bokswedstrijd zit als Tool, maar toch met harde gitaarstukken ertussen die je het gevoel geven niet naar Mazzy Star met 20 sigaretten op te luisteren. Heerlijke mix.
Ik vond 'm ongelovelijk saai (met een paar leuke momenten), maar uiteindelijk is hij uitgegroeid tot een van de all-time favorieten Ohja dit EP'tje ligt ook nog bij op de 'te luisteren' stapel. Het oude werk van Swans (waar deze middenin valt) is één van de donkerste muziek ooit gemaakt. Cop en Filth zijn fantastisch, maar ik moet er wel een beetje voor in de stemming zijn, anders trek ik gewoon niet.quote:Swans - Young God (EP)
Zeker niet mijn favoriete werk van Gira, maar dit mag er wel zijn. Lekker donker en hard, vrijwel onvergeeflijk en tegelijkertijd onverstoorbaar. Je snapt meteen waarom sommige mensen dit niet trekken en waarom jaren later nog steeds de parallel tussen Gira en Black Metal wordt getrokken. Tegenwoordig is de band nog altijd zo actueel als hij toen was. Oh, en Kurt Cobain vindt het goed. Wat wil je nog meer?
Oh hier sta ik dan weer haaks op, ik hou juist veel meer van de donkere drone nummers op deze plaatquote:Mazzy Star - So Tonight That I Might See
Dream pop heb ik het liefst een beetje twee en rustig, niet te donker. Slowdive doet dat erg lekker en heeft ook nog van die fijne shoegazeinvloeden als een persoonlijk schoonheidsideaal. Mazzy Star is vooral bekend vanwege het prachtige en ontroerende Fade into You, ook verreweg de beste song die op dit album staat. Daarna proberen ze het wel met een wat softe, donkere toonzetting, maar hij komt bij mij nooit helemaal binnen. Zeker geen vervelende plaat, maar ook geen absolute topper.
Bad Brains - Rock for Light
Nooit geweten dat Hardcore-Punk en Reggae elkaar zo goed konden afwisselen. In beide genre's staan de heren verdomd goed hun mannejte, top plaat
Ik vond Spiderland echt heerlijk, dat saaie, vlakke met zijn stem, maar dan ineens wat heerlijk gitaarwerk er tussendoorquote:
[..]
Oh dat je dat in één keer ligt
[..]
Ohja dit EP'tje ligt ook nog bij op de 'te luisteren' stapel. Het oude werk van Swans (waar deze middenin valt) is één van de donkerste muziek ooit gemaakt. Cop en Filth zijn fantastisch, maar ik moet er wel een beetje voor in de stemming zijn, anders trek ik gewoon niet.
[..]
Oh hier sta ik dan weer haaks op, ik hou juist veel meer van de donkere drone nummers op deze plaat
Ik vind het juist veelzijdig en verrassend, ipv saai. Mazzy Star vind ik dan juist een beetje saai (maar dat is er ook wel het mooie aan, echter dat heb ik na 4, 5 nummers gezien)
Een van de allerbeste black/thrash albums die ik ken.
Zulke goeie muzikanten ook. Alleen die jaren 80 sound van I against I hoeft voor mij niet.quote:Op woensdag 17 september 2014 15:55 schreef Gehenna het volgende:
Bij het luisteren van Kurt Cobain's top 50 albums, aangekomen bij:
Bad Brains - Rock for Light
[ afbeelding ]
Nooit geweten dat Hardcore-Punk en Reggae elkaar zo goed konden afwisselen. In beide genre's staan de heren verdomd goed hun mannejte, top plaat
Beetje late reactie, maar nee, dat nummer staat niet op dit album.quote:
Heb nu overigens deze klassieker maar weer eens in de speler:
Uitleg overbodig denk ik. Wat mij betreft een van de beste vrouwelijke blanke soulzangeressen aller tijden en op dit album laat ze duidelijk horen waarom. Met onder de andere de geniale overspelsong Breakfast In Bed op de tracklist.
Lang geleden dat ik deze albums voor het laatst luisterde.
Ik zag alleen dit, en wist voordat ik naar boven scrolde dat dit van Gewas moest zijnquote:
[ afbeelding ]
Lang geleden dat ik deze albums voor het laatst luisterde.
Love and Liberté
Estrellas
Heb ik zo'n voorspelbare muzieksmaak?quote:
[..]
Ik zag alleen dit, en wist voordat ik naar boven scrolde dat dit van Gewas moest zijn
Het eerste album (Crosby, Stills and Nash) had ik tot voor kort nooit veel geluisterd maar bevalt me erg goed.
Deja Vu is natuurlijk een klassieker maar ik kan de bijdragen van Neil Young wat minder waarderen. Ben nooit een hele grote fan van die man geweest.
Het laatste album (CSN) vind ik het meest interessant. Er staat een lied op wat zwaar ondergewaardeerd is imo:
Echt fantastisch.
Ga deze albums vandaag eens goed op me in laten werken.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-10-2014 09:48:04 ]
Heerlijke roots reggae van Jamaïca.
Nou als FOKkers reageren op hun album waarnaar ze geluisterd hebben, verwacht ik geen CSNquote:
En jij was al EC, Allman Brothers, etc aan het luisteren
Ik zal het onthouden, ik ken het gevoel namelijk. Alleen ben ik nu Gipsy Kings luisteren.quote:Het eerste album (Crosby, Stills and Nash) had ik tot voor kort nooit veel geluisterd maar bevalt me erg goed.
Ik op zich ook niet, maar vind deze 2 vooral heel goed:quote:Deja Vu is natuurlijk een klassieker maar ik kan de bijdragen van Neil Young wat minder waarderen. Ben nooit een hele grote fan van die man geweest.
Everybody Knows This Is Nowhere (1969)
Harvest (1972)
Ok, ga ik eens luisteren... wanneer de Gipsy Kings klaar zijn.quote:Het laatste album (CSN) vind ik het meest interessant. Er staat een lied op wat zwaar ondergewaardeerd is imo:
Gipsy Kings ken ik niet... Zal het eens opzoeken op Youtube.quote:
[..]
Nou als FOKkers reageren op hun album waarnaar ze geluisterd hebben, verwacht ik geen CSN
En jij was al EC, Allman Brothers, etc aan het luisteren
[..]
Ik zal het onthouden, ik ken het gevoel namelijk. Alleen ben ik nu Gipsy Kings luisteren.
[..]
Ik op zich ook niet, maar vind deze 2 vooral heel goed:
Everybody Knows This Is Nowhere (1969)
Harvest (1972)
[..]
Ok, ga ik eens luisteren... wanneer de Gipsy Kings klaar zijn.
Harvest is een plaat die ik best wel kan waarderen van hem, heb hem ook op LP.
Deze ben ik nu aan het luisteren:
Nu wist ik dat Deep Purple wel vaker experimenteerde met klassieke muziek, maar bij het begin van "You Fool No One" herkende ik "Jesu Joy" van Bach.
Was me nooit eerder opgevallen.
Nieuwste album van Adam Cohen. Inderdaad, de zoon van. En waar de laatste platen van pa mede door ouderdom in mijn ogen wat minder zijn, vind ik deze wel erg goed. Lijkt er qua stijl en stem ook wel wat op, maar dan dus vooral op het oudere werk van pa. Met genoeg eigen smoel overigens.
Tonight's the Night vind ik best fijn moet ik zeggen. Mijn favoriete album van Young is Time Fades Away. Had begrepen dat hij er zelf nooit zo tevreden over was en daarom nooit op cd is uitgebracht.quote:
Harvest is zeker een fijn album. Net als After The Gold Rush, vind ik toch de beste soloplaat van Young. En On The Beach en Tonight's The Night mogen er ook best zijn.
Ik ben sinds gister mijn muziekcollectie aan het doorspitten. Echt van alles geluisterd. En zo kwam ik weer terecht bij de Hohe Messe van Bach:
Wat een waanzinnig spul is dit.
Zeker 1 van de mooiste werken van Bach.De pure emotie op Tonight's The Night spreekt me aan. Soms zingt hij daar vrij vals of moet hij het helemaal uit zijn tenen persen, maar juist dat maakt het zo'n goed album in mijn ogen.quote:
[..]
Tonight's the Night vind ik best fijn moet ik zeggen. Mijn favoriete album van Young is Time Fades Away. Had begrepen dat hij er zelf nooit zo tevreden over was en daarom nooit op cd is uitgebracht.
De nieuwe Jenny Lewis, genaamd The Voyager.
Fijne muziek, prima songs en ze is natuurlijk lief.
Twee albums voor de prijs van één
Lekkere rootsy rock uit eind jaren 80
De plaat waarop The Flaming Lips Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van begin tot einde coveren. Volslagen kierewiet, soms neigt naar het briljant, vaak naar leuk of opmerkelijk en soms is het afschuwelijk. Heiligschennis? Allicht, maar dan wel leuke heiligschennis!
Deze twee cd's deze week binnengekregen. Staan al een paar dagen haast non-stop te draaien.
Dat vind ik dus echt een geniaal album. Best ondergewaardeerd eigenlijk (in de schaduw van Rumours).quote:
Ik zit nu het een en ander van Roxy Music te luisteren.
Venus In Furs
Morandi - N3XT is een van mijn favoriete albums.
.jpg)
Trotse bezitter van de originele LP's.
Ome Neilquote:
Neil Young staat hier al de hele week te draaien...
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Trotse bezitter van de originele LP's.
Toevallig van de week Weld weer eens gedraaid
The Immortal Lee County Killers II - Love Is a Charm of Powerful Trouble
Denk aan de meest smerige blues die je kent, maar dan on steroids. Dan kom je redelijk in de buurt bij The Immortal Lee County Killers
Venus in Furs is een beetje vies.quote:
Alle drie prima platen, die laatste albums die jullie hier noemen. Waarvan 'de bananenplaat' natuurlijk de grootste klassieker is. Krijg gelijk zin in om die weer eens op te zetten.
Venus In Furs
Ik denk dat ik die plaat ook maar weer eens op ga zetten.
Nou, zo vies is dat toch niet? En onbedoeld ineens weer erg hip met al die vrouwen die naar de film met die vijftig grijstinten gaan.quote:Op donderdag 19 februari 2015 14:01 schreef Mexicanobakker het volgende:
[..]
Venus in Furs is een beetje vies.
Ik denk dat ik die plaat ook maar weer eens op ga zetten.
Best lekker inderdaad.quote:
[..]
Nou, zo vies is dat toch niet? En onbedoeld ineens weer erg hip met al die vrouwen die naar de film met die vijftig grijstinten gaan.
en sucking on my ding dong niet?quote:
[..]
Venus in Furs is een beetje vies.
neuhquote:
Cover album van Luka vol folky covers van andere singer-songwriters, maar ook verrassingen als Inbetween Days, Dancing Queen en Wishing on a Star.
Met natuurlijk ook de mooiste versie van Make you feel my love.
Eigenlijk alleen No Surprises is jammer...
Bekende nummers maar in een andere outtake dan tot dusver bekend.
Homogenic, Björk's beste album. Vooral de eerste vier nummers achter elkaar zijn indrukwekkend goed. Van All Is Full of Love is het jammer dat de single versie niet op het album staat.
Chris Bell was lid van het onvolprezen Big Star. Eind jaren zeventig overleed hij veel te jong. Deze soloplaat was toen nog niet uit, maar is later alsnog uitgebracht. Gelukkig maar, want I Am The Cosmos is zeer mooi. Verplichte kost voor liefhebbers van Big Star, Elliott Smith en The Beatles / John Lennon.
Elder heb ik pas op het Roadburn festival in 2013 ontdekt en ben me meteen daarna gaan verdiepen in hun discografie omdat ik danig onder de indruk was van hun performance.
Dead Roots Stirring, uitgebracht in 2011, was toentertijd hun meest recente album en dat heb ik helemaal grijs gedraaid. Uitgesponnen en groovende stoner/doom/whatever/metal met de meest catchy riffjes die je ooit hebt gehoord.
En toen was er ineens het nieuwe album; Lore. Nog betere productie, nog grootsere riffs, de uitgesponnen instrumentale passages zijn nog verder uitgesponnen, alles is nóg een tikkeltje meer episch dan op hun vorige albums en EP. Groots, grootser, grootst! Ik kom superlatieven tekort voor dit pareltje.
Als je fan bent van bands als Sleep, Windhand, Electric Wizard of zelfs Led Zeppelin en Black Sabbath dan ga dit als de wiedeweerga luisteren en parkeer 'm alvast in de top 3 van je jaarlijst van 2015.
Mooie plaat!quote:
[ afbeelding ]
Chris Bell was lid van het onvolprezen Big Star. Eind jaren zeventig overleed hij veel te jong. Deze soloplaat was toen nog niet uit, maar is later alsnog uitgebracht. Gelukkig maar, want I Am The Cosmos is zeer mooi. Verplichte kost voor liefhebbers van Big Star, Elliott Smith en The Beatles / John Lennon.
Zal hem ook weer eens opzetten
De ouwe rocker is nog steeds alive and kicking, tegenwoordig als Livin Blues Xperience.
Verbazingwekkend genoeg live nog immer een energieke verschijning.
Hij heeft met wat brothers in crime een nieuwe CD opgenomen.
Zeer onderhoudend, van smooth tot lekker scheurend.
Één van de leukste albums die ik ken
Zo catchy, zo onschuldig, maar toch ook wel weer punk
geweldig 
Een RYM'er beschreef het wel aardig accuraat:
quote:You know when board games say for ages 3–103? this album is like that.