R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Niet echt te vergelijken met de situatie van TS, dus.quote:Op zondag 6 juli 2014 16:13 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Tja voor het samenwonen viel het niet op, met samenwonen wel, dan zie je alles van elkaar.
The love you take is equal to the love you make.
Dus voordat je ging samenwonen had hij nog wel altijd energie en geen last hoofdpijn? Apart. Lijkt me niks. Loop je daar de hele dag wat seksueel gefrustreerd.quote:
[..]
Tja voor het samenwonen viel het niet op, met samenwonen wel, dan zie je alles van elkaar.
It's my life, it's now or never, I ain't gonna live forever.
-
Headstrong to take on anyone.
-
Headstrong to take on anyone.
Nee maar het gaat erom, degene die vertrekt is er al klaar mee, die pakt veel gemakkelijker zijn/haar leven op.quote:Op zondag 6 juli 2014 16:16 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Niet echt te vergelijken met de situatie van TS, dus.
Degene die achterblijft gaat er vanuit dat alles goed is, ( of de kopjes moeten al door de kamer vliegen ) dan komt het als een klap en diegene heeft dan de meeste pijn.
Toch vreemd dat het voor haar zo gemakkelijk lijkt, terwijl het net zo goed haar drie kinderen zijn die nu in het gedrang komen.quote:
[..]
Nee maar het gaat erom, degene die vertrekt is er al klaar mee, die pakt veel gemakkelijker zijn/haar leven op.
Degene die achterblijft gaat er vanuit dat alles goed is, ( of de kopjes moeten al door de kamer vliegen ) dan komt het als een klap en diegene heeft dan de meeste pijn.
The love you take is equal to the love you make.
Daar heeft ze zich misschien al maanden druk om gemaakt en over nagedacht, positieve dingen proberen te vinden, teleurstellingen verwerken, zich ergens aan ergeren, enz enzquote:
[..]
Toch vreemd dat het voor haar zo gemakkelijk lijkt, terwijl het net zo goed haar drie kinderen zijn die nu in het gedrang komen.
Ik praat het niet goed, ze had ook met haar man kunnen praten, maar wat ik zo van TS begrijp is het niet echt een prater, dan was het niet zo rauw op TS zijn dak gekomen
Dat ze niet praat dat is duidelijk. En waarom ze nou bang was om me te vertellen dat ze twijfels had is mij onduidelijk. Zelf kan ze het ook niet uitleggen.
En dat is het enige waar ik in teleurgesteld ben. Als ze toen gesproken had waren we of gescheiden of verder gegaan en was er geen derde persoon in beeld.
Door maar in haar zelf bezig zijn is hij uiteindelijk in haar leven gekomen en is alles in snelvaart gegaan.
Zonder dat ik er erg in had.
Zo snel dat ze nu al over de toekomst praten.
Natuurlijk moet ik dat aan de kant schuiven. Dat is me erg duidelijk. Maar zoals ik al schreef, gedachten aan haar zijn de hele tijd aanwezig. Ook al ben ik met andere dingen bezig. Gek word ik er van.
Daarom ga ik dat morgen goed bespreken bij de psycholoog. Moet verder.
Wat ik wel een grote struikelblok vind om verder te kunnen is dat ik steeds weer terug moet naar huis.
Zoals afgelopen 3 dagen.
Steeds als binnen kom dan zie ik al haar spullen staan, en als ik buiten loop zie ik hem in zijn huis voor de TV zitten.
Dit allemaal zorgt er voor dat ik steeds herinnerd word aan wat er aan de hand is.
Dat is een van de hoofd redenen om uit het huis weg te gaan. En niet om haar dwars te zitten.
Wel is het zo dat omdat ik hier niet meer ben zij minder tijd voor haar eigen dingen heeft, waaronder hem zien.
Maar heb al gehoord dat ze vaak bij hem zit als de kinderen buiten zijn of weg ( kids naar het zwembad sturen en dan een uurtje langs gaan, is in het verleden bewezen dat dat genoeg is voor een snelle wip) zijn zoals vanmiddag.
Of vroeg in de ochtend even weg gaat als de kids slapen ( hoorde ik van 1 van de kids) .
Ze heeft 9 maanden langs van alles gedaan zodat ik er niet achterkwam, dus even uit vogelen hoe ze nu bij elkaar moeten komen ook al heeft ze weinig tijd moet niet zo moeilijk zijn voor haar.
Dat zij nu er moeite mee heeft dat ik er niet ben heb ik op dit moment weinig boodschap aan.
Ik moet aan me zelf denken, en niet langer aan haar. Dat heb ik te lang gedaan en kijk wat me dat gebracht heeft.
Heb tegen haar ook gezegd dat ze net moet doen of ik een eigen appartement heb waar ik mijn kinderen niet kan ontvangen, en daarom ik nog langs kom als ze moet werken.
Want zodra ik wel een eigen plek heb, of huis nou wel of niet verkocht is en scheiding nou wel of niet rond is, ik dan gelijk de uiteindelijk regeling in gang zet.
Dus vanaf dat moment zal ze de kinderen nog vaker hebben dan nu het geval is.
En aangezien zij graag alleen met de kids verder wilt, is wat er nu aan de gang is niets anders dan dat.
Enig verschil is dat ze nog in (ons) huis zit. Daarom denkt ze dat ik verlicht ben om langer hier te zitten dan ik wil.
En wat de kinderen betreft, ik zie ze nu meer dan ik straks zal doen ivm m'n wisselende diensten.
En dat is het enige waar ik in teleurgesteld ben. Als ze toen gesproken had waren we of gescheiden of verder gegaan en was er geen derde persoon in beeld.
Door maar in haar zelf bezig zijn is hij uiteindelijk in haar leven gekomen en is alles in snelvaart gegaan.
Zonder dat ik er erg in had.
Zo snel dat ze nu al over de toekomst praten.
Natuurlijk moet ik dat aan de kant schuiven. Dat is me erg duidelijk. Maar zoals ik al schreef, gedachten aan haar zijn de hele tijd aanwezig. Ook al ben ik met andere dingen bezig. Gek word ik er van.
Daarom ga ik dat morgen goed bespreken bij de psycholoog. Moet verder.
Wat ik wel een grote struikelblok vind om verder te kunnen is dat ik steeds weer terug moet naar huis.
Zoals afgelopen 3 dagen.
Steeds als binnen kom dan zie ik al haar spullen staan, en als ik buiten loop zie ik hem in zijn huis voor de TV zitten.
Dit allemaal zorgt er voor dat ik steeds herinnerd word aan wat er aan de hand is.
Dat is een van de hoofd redenen om uit het huis weg te gaan. En niet om haar dwars te zitten.
Wel is het zo dat omdat ik hier niet meer ben zij minder tijd voor haar eigen dingen heeft, waaronder hem zien.
Maar heb al gehoord dat ze vaak bij hem zit als de kinderen buiten zijn of weg ( kids naar het zwembad sturen en dan een uurtje langs gaan, is in het verleden bewezen dat dat genoeg is voor een snelle wip) zijn zoals vanmiddag.
Of vroeg in de ochtend even weg gaat als de kids slapen ( hoorde ik van 1 van de kids) .
Ze heeft 9 maanden langs van alles gedaan zodat ik er niet achterkwam, dus even uit vogelen hoe ze nu bij elkaar moeten komen ook al heeft ze weinig tijd moet niet zo moeilijk zijn voor haar.
Dat zij nu er moeite mee heeft dat ik er niet ben heb ik op dit moment weinig boodschap aan.
Ik moet aan me zelf denken, en niet langer aan haar. Dat heb ik te lang gedaan en kijk wat me dat gebracht heeft.
Heb tegen haar ook gezegd dat ze net moet doen of ik een eigen appartement heb waar ik mijn kinderen niet kan ontvangen, en daarom ik nog langs kom als ze moet werken.
Want zodra ik wel een eigen plek heb, of huis nou wel of niet verkocht is en scheiding nou wel of niet rond is, ik dan gelijk de uiteindelijk regeling in gang zet.
Dus vanaf dat moment zal ze de kinderen nog vaker hebben dan nu het geval is.
En aangezien zij graag alleen met de kids verder wilt, is wat er nu aan de gang is niets anders dan dat.
Enig verschil is dat ze nog in (ons) huis zit. Daarom denkt ze dat ik verlicht ben om langer hier te zitten dan ik wil.
En wat de kinderen betreft, ik zie ze nu meer dan ik straks zal doen ivm m'n wisselende diensten.
Inderdaad!quote:
Dat zij nu er moeite mee heeft dat ik er niet ben heb ik op dit moment weinig boodschap aan.
Ik moet aan me zelf denken, en niet langer aan haar. Dat heb ik te lang gedaan en kijk wat me dat gebracht heeft.
Zij is het eerlijk gezegd ook gewoon echt niet waard. Kijk wat ze je heeft geflikt man, laat haar alsjeblieft barsten en kies voor jezelf en je kinderen. Makkelijk gezegd dan gedaan, tuurlijk, maar je moet ergens een stap maken.
En altijd het laatste woord.
Ik word langzamerhand ook wijzer dat ik verder moet.
Daarom moet ze uit m'n systeem. Ook al hou ik nog van haar ik moet daar snel aan werken.
Want het moet niet zo zijn dat iemand waar je alles voor gedaan heb en je uiteindelijk zo behandeld nog enig gedachte van mij verdient.
M'n kinderen zijn niet blij met de gang van zaken en vertellen me (zonder er zelf om te vragen) wat er allemaal gebeurt nu ik weg ben.
Maar ook dingen die gebeurt waren toen ik er nog niet achter was, en als ik haar daarmee confronteer zegt ze dat het niet waar is. Alsof een kind sommige dingen kan verzinnen.
Het is niet te geloven dat ze op dit punt nog steeds niet in staat is om de waarheid te spreken.Niet over dingen die gebeurd zijn maar ook niet over dingen die nu aan de gang zijn..
Zag zojuist een foto van haar die m'n oudste gemaakt heeft. En ze ziet er belabberd uit.
Heb dat ook gezegd en gelijk kwam ze met om en om in het huis zodat ze meer kon uitrusten.
Dacht het niet... Dit is wat ze wilde dus niet zeuren.
ze kan beter op tijd naar bed gaan ipv tot laat in de nacht wachten tot iedereen slaap zodat hij binnen kan komen.
Ik mag wel verdrietig en van binnen kapot zijn, maar ik heb mijn rust ( jammer genoeg nog niet in m'n hoofd) en mijn vrije tijd.
Dus als dit allemaal achter de rug is hoop ik er als winnaar uit te komen.
Nu alleen nog hard aan werken, met hulp van buitenaf dat wel
[ Bericht 1% gewijzigd door kan_niet_meer op 07-07-2014 10:14:00 ]
Daarom moet ze uit m'n systeem. Ook al hou ik nog van haar ik moet daar snel aan werken.
Want het moet niet zo zijn dat iemand waar je alles voor gedaan heb en je uiteindelijk zo behandeld nog enig gedachte van mij verdient.
M'n kinderen zijn niet blij met de gang van zaken en vertellen me (zonder er zelf om te vragen) wat er allemaal gebeurt nu ik weg ben.
Maar ook dingen die gebeurt waren toen ik er nog niet achter was, en als ik haar daarmee confronteer zegt ze dat het niet waar is. Alsof een kind sommige dingen kan verzinnen.
Het is niet te geloven dat ze op dit punt nog steeds niet in staat is om de waarheid te spreken.Niet over dingen die gebeurd zijn maar ook niet over dingen die nu aan de gang zijn..
Zag zojuist een foto van haar die m'n oudste gemaakt heeft. En ze ziet er belabberd uit.
Heb dat ook gezegd en gelijk kwam ze met om en om in het huis zodat ze meer kon uitrusten.
Dacht het niet... Dit is wat ze wilde dus niet zeuren.
ze kan beter op tijd naar bed gaan ipv tot laat in de nacht wachten tot iedereen slaap zodat hij binnen kan komen.
Ik mag wel verdrietig en van binnen kapot zijn, maar ik heb mijn rust ( jammer genoeg nog niet in m'n hoofd) en mijn vrije tijd.
Dus als dit allemaal achter de rug is hoop ik er als winnaar uit te komen.
Nu alleen nog hard aan werken, met hulp van buitenaf dat wel
[ Bericht 1% gewijzigd door kan_niet_meer op 07-07-2014 10:14:00 ]
Er zijn geen winnaars, nu is het nog allemaal nieuw voor je ex. Maar eens ze samenwonen zal de roze wolk vlug verdwijnen. Je leert pas echt iemand kennen door ermee samen te wonen. Als je bvb al 22 jaar gewent bent dat je partner zijn kousen netjes in de wasmand legt . En plotseling moet je overal sokken beginnen oprapen dan kan dat wel eens vies tegenvallen.
Ik weet dat er geen winnaars zijn. Maar wil hier wel goed uit komen.
Er zijn wel verliezers, welgeteld 3 kleine jongens. Die gaan straks een leven leiden zonder dat hun vader elke dag bij ze komt kijken als ze in bed liggen. En dat doet me erg veel pijn.
Zou echt hier in het huis willen blijven zolang ik zou kunnen om bij hun te zijn, maar dat werkt niet zoals ik al aangaf.
Dan zou hem en haar dagelijks tegenkomen en dat is zelf pijniging.
Wat je verder aangeeft, geen idee of haar roze wolk gaat verdwijnen. Zelf denk ik niet.
Ze heeft hem afgelopen 4 jaar niet kunnen vergeten, en is bereid om de man die haar als een koning behandelde en haar leven samen te slopen voor hem.
Dus ik denk dat dit wel de liefde moet zijn die ze nodig had.
Daarom denk ik dat hij wel mijn droom zal meemaken, namelijk oud worden met haar.
Ook al bestaat hun relatie uit voornamelijk berichten. Ze hebben afgelopen maanden elkaar erg vaak ontmoet dus ga er van uit dat ze elkaar goed genoeg hebben leren kennen.
Ik ken haar erg goed en weet hoe ze kan zijn. Als hij bereid is net zover te gaan als ik dan komt het goed.
En als het niet goed is,dan zullen ze beiden toch niets van zeggen en zullen ze verder gaan zoals bij ons.
Maar ja. Dat is hun zorg, en niet de mijne.
Wat ik wel jammer vind dat ik straks niet iemand naast me heb waarmee je een geschiedenis opgebouwd heb. En waar je tegen kan zeggen: weet je nog.....
Dat vind ik echt een gemis, want man, wat een geschiedenis hebben wij opgebouwd.
Vooral erg leuke dingen. Zo zonde.
Maar ik weet zeker dat zij dit niet zo ziet. Zij kijkt alleen maar vooruit en nooit achteruit.
Er zijn wel verliezers, welgeteld 3 kleine jongens. Die gaan straks een leven leiden zonder dat hun vader elke dag bij ze komt kijken als ze in bed liggen. En dat doet me erg veel pijn.
Zou echt hier in het huis willen blijven zolang ik zou kunnen om bij hun te zijn, maar dat werkt niet zoals ik al aangaf.
Dan zou hem en haar dagelijks tegenkomen en dat is zelf pijniging.
Wat je verder aangeeft, geen idee of haar roze wolk gaat verdwijnen. Zelf denk ik niet.
Ze heeft hem afgelopen 4 jaar niet kunnen vergeten, en is bereid om de man die haar als een koning behandelde en haar leven samen te slopen voor hem.
Dus ik denk dat dit wel de liefde moet zijn die ze nodig had.
Daarom denk ik dat hij wel mijn droom zal meemaken, namelijk oud worden met haar.
Ook al bestaat hun relatie uit voornamelijk berichten. Ze hebben afgelopen maanden elkaar erg vaak ontmoet dus ga er van uit dat ze elkaar goed genoeg hebben leren kennen.
Ik ken haar erg goed en weet hoe ze kan zijn. Als hij bereid is net zover te gaan als ik dan komt het goed.
En als het niet goed is,dan zullen ze beiden toch niets van zeggen en zullen ze verder gaan zoals bij ons.
Maar ja. Dat is hun zorg, en niet de mijne.
Wat ik wel jammer vind dat ik straks niet iemand naast me heb waarmee je een geschiedenis opgebouwd heb. En waar je tegen kan zeggen: weet je nog.....
Dat vind ik echt een gemis, want man, wat een geschiedenis hebben wij opgebouwd.
Vooral erg leuke dingen. Zo zonde.
Maar ik weet zeker dat zij dit niet zo ziet. Zij kijkt alleen maar vooruit en nooit achteruit.
Is er geen neutrale plek waar jij jouw tijd met de kinderen kan doorbrengen, bij ouders/schoonouders, of iets in die geest?quote:
Wat ik wel een grote struikelblok vind om verder te kunnen is dat ik steeds weer terug moet naar huis.
Heb het in de vorige topic al gezegd, maar ik denk echt dat het (vooral voor jou en ook voor de kinderen) beter zal zijn om wat rust in te brengen, een duidelijke omgangsregeling, maar ook een plaats zonder die wrijving.
Ook al heb je geen andere plek, zorg voor die duidelijke omgangsregeling. Dat het nu nog niet de uiteindelijke regeling is maakt niet dat het nu zo'n rommeltje hoeft te zijn waarin jullie teveel bezig zijn met hoe de ander zijn/haar tijd invult(zij die zegt je kan wel oppassen want je bent vrij, jij die zegt, ja dahag ik ga jou verliefdtijd niet sponseren). Spreek hele duidelijke tijden af, dan jij, dan zij. Hoe beide die "vrije" tijd indelen maakt dan niets uit en moet je ook niet eens willen weten in deze, maar het zal rust en ruimte in jouw hoofd geven en voor de kinderen wordt het ook rustiger, duidelijker, minder wrijving die ze meekrijgen.
Denk ook dat het voor jou makkelijker wordt dit te verwerken als die duidelijkheid er komt en als je dan ook nog eens niet steeds in haar huis hoeft te zitten wat raar voelt, beladen voelt dan zal dat nog meer ruimte in je hoofd maken. Simpel gaat dit niet worden, je zal tijd nodig hebben om echt weer op je eigen voeten te landen, maar probeer om het zo te regelen dat het niet moeilijker wordt dan hoogst noodzakelijk.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Pas je wel een beetje op met wat je tegen je kinderen zegt en besef je je dat ze heel erg naar de mond kunnen praten in dit soort situatie's, kunnen zeggen wat ze denken dat de betreffende ouder wil horen?quote:
Ik word langzamerhand ook wijzer dat ze het niet waard is.
Daarom moet ze uit m'n systeem. Ook al hou ik nog van haar ik moet daar snel aan werken.
Want het moet niet zo zijn dat iemand waar je alles voor gedaan heb en je uiteindelijk zo behandeld nog enig gedachte van mij verdient.
M'n kinderen zijn niet blij met de gang van zaken en vertellen me (zonder er zelf om te vragen) wat er allemaal gebeurt nu ik weg ben.
Maar ook dingen die gebeurt waren toen ik er nog niet achter was, en als ik haar daarmee confronteer zegt ze dat het niet waar is. Alsof een kind sommige dingen kan verzinnen.
Het is niet te geloven dat ze op dit punt nog steeds niet in staat is om de waarheid te spreken.Niet over dingen die gebeurd zijn maar ook niet over dingen die nu aan de gang zijn..
Zag zojuist een foto van haar die m'n oudste gemaakt heeft. En ze ziet er belabberd uit.
Heb dat ook gezegd en gelijk kwam ze met om en om in het huis zodat ze meer kon uitrusten.
Dacht het niet... Dit is wat ze wilde dus niet zeuren.
ze kan beter op tijd naar bed gaan ipv tot laat in de nacht wachten tot iedereen slaap zodat hij binnen kan komen.
Ik mag wel verdrietig en van binnen kapot zijn, maar ik heb mijn rust ( jammer genoeg nog niet in m'n hoofd) en mijn vrije tijd.
Dus als dit allemaal achter de rug is hoop ik er als winnaar uit te komen.
Nu alleen nog hard aan werken, met hulp van buitenaf dat wel
Hoe moeilijk het ook is, ga niet negatief doen over je ex bij je kinderen, zorg dat het duidelijk blijft dat jullie beide samen problemen hebben, maar dat jullie altijd ouders zullen blijven en elkaar daarin zullen blijven steunen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik praat zeker niet negatief over haar tegen de kinderen.
Over hem hebben ze een eigen mening en dat komt door haar. Zei heeft zelf verliefdheid naar hem als reden gegeven voor ons scheiding.
Daar ga ik niets aan veranderen. Mag van mij zo blijven want ondanks hoe het gegaan is vind ik het nog steeds een lul.
Als je zelf getrouwd bent ga je niet met iemand Anders zijn vrouw rotzooien ook al gooit ze zich voor je voeten.
Vooral als ze twijfels heeft over haar huwelijk. Als je een kerel bent stuur je haar weg en zeg je dat ze met haar man moet praten.
Wat een eigen plek betreft, die heb ik dus niet..
Ik slaap nu bij m'n zus 23 km verder. Daar kan ik ze niet hebben. Als dat het geval was dan had ik allang de uiteindelijk regeling in gang gezet.
Moet iets in de buurt vinden zodat hun sociale leven gewoon door kan gaan.
Wil ze niet ook nog weg nemen.
Wat we wel afgesproken hebben is dat ik de kinderen binnen kort een dagje mee neem.
Jammer genoeg zal dat pas volgende week kunnen. Maar aan het eind van de maand gaan we op vakantien dus we zijn dan 2 weken bij elkaar ( kids en ik)
Over hem hebben ze een eigen mening en dat komt door haar. Zei heeft zelf verliefdheid naar hem als reden gegeven voor ons scheiding.
Daar ga ik niets aan veranderen. Mag van mij zo blijven want ondanks hoe het gegaan is vind ik het nog steeds een lul.
Als je zelf getrouwd bent ga je niet met iemand Anders zijn vrouw rotzooien ook al gooit ze zich voor je voeten.
Vooral als ze twijfels heeft over haar huwelijk. Als je een kerel bent stuur je haar weg en zeg je dat ze met haar man moet praten.
Wat een eigen plek betreft, die heb ik dus niet..
Ik slaap nu bij m'n zus 23 km verder. Daar kan ik ze niet hebben. Als dat het geval was dan had ik allang de uiteindelijk regeling in gang gezet.
Moet iets in de buurt vinden zodat hun sociale leven gewoon door kan gaan.
Wil ze niet ook nog weg nemen.
Wat we wel afgesproken hebben is dat ik de kinderen binnen kort een dagje mee neem.
Jammer genoeg zal dat pas volgende week kunnen. Maar aan het eind van de maand gaan we op vakantien dus we zijn dan 2 weken bij elkaar ( kids en ik)
Gister werderom een klap mogen ontvangen in deze saga wat al 5 weken duurt.
Mijn oudste apte me dat hij naar de Bios was geweest met zn broertje , mama, haar nieuwe vriend en zijn beide kinderen.
Daar was al niet blij mee, maar wat hijnog erger vond was dat hij bleef mee eten. Dat vond hij verschrikkelijk, want hij stond in de keuken te doen alsof ik het was.
Kan ik me indenken.
ben nog geen 3 weken het huis uit en hij neemt al mn plek in beslag.
Heb haar nogmaals gevraagd om even rekening te houden met de kids, maar omdat ik uit het huis weg ben en haar niet meer wil zien (eigen bescherming) mag ik haar niets voorlegen.
Daar heb ze jammer genoeg gelijk in , maar vind het wel erg voor de kinderen.
Kreeg wel een raai om me horen van haar want ze zei dat het gezellig was tot ik met min zoon apte.
terwijl hij de gene was die met mij contact nam.
Ik heb hem al gevraagd om niet te vertellen als hij er is, of als ze wat samen gaan doen.
Maar vind wel moeilijk dat hij nu niet zijn frustraties kwijt kan, daarom twijfel ik om dat terug te draaien
Mijn oudste apte me dat hij naar de Bios was geweest met zn broertje , mama, haar nieuwe vriend en zijn beide kinderen.
Daar was al niet blij mee, maar wat hijnog erger vond was dat hij bleef mee eten. Dat vond hij verschrikkelijk, want hij stond in de keuken te doen alsof ik het was.
Kan ik me indenken.
ben nog geen 3 weken het huis uit en hij neemt al mn plek in beslag.
Heb haar nogmaals gevraagd om even rekening te houden met de kids, maar omdat ik uit het huis weg ben en haar niet meer wil zien (eigen bescherming) mag ik haar niets voorlegen.
Daar heb ze jammer genoeg gelijk in , maar vind het wel erg voor de kinderen.
Kreeg wel een raai om me horen van haar want ze zei dat het gezellig was tot ik met min zoon apte.
terwijl hij de gene was die met mij contact nam.
Ik heb hem al gevraagd om niet te vertellen als hij er is, of als ze wat samen gaan doen.
Maar vind wel moeilijk dat hij nu niet zijn frustraties kwijt kan, daarom twijfel ik om dat terug te draaien
Op dit moment is de enige hulp voor jou om het met iemand over te praten. Nu dus met ons. Ik wou dat ik je anders kon helpen.Uit hier maar alles wat je kwijt wilt. We luisteren wel.quote:
Gister werderom een klap mogen ontvangen in deze saga wat al 5 weken duurt.
Mijn oudste apte me dat hij naar de Bios was geweest met zn broertje , mama, haar nieuwe vriend en zijn beide kinderen.
Daar was al niet blij mee, maar wat hijnog erger vond was dat hij bleef mee eten. Dat vond hij verschrikkelijk, want hij stond in de keuken te doen alsof ik het was.
Kan ik me indenken.
ben nog geen 3 weken het huis uit en hij neemt al mn plek in beslag.
Heb haar nogmaals gevraagd om even rekening te houden met de kids, maar omdat ik uit het huis weg ben en haar niet meer wil zien (eigen bescherming) mag ik haar niets voorlegen.
Daar heb ze jammer genoeg gelijk in , maar vind het wel erg voor de kinderen.
Kreeg wel een raai om me horen van haar want ze zei dat het gezellig was tot ik met min zoon apte.
terwijl hij de gene was die met mij contact nam.
Ik heb hem al gevraagd om niet te vertellen als hij er is, of als ze wat samen gaan doen.
Maar vind wel moeilijk dat hij nu niet zijn frustraties kwijt kan, daarom twijfel ik om dat terug te draaien
Ik doe niets anders dan praten, want begrijpen wat er over mee heen komt doe ik niet.
Enig wat ik zeker weet is dat het over is en dat heb ik ook geaccepteerd.
Alleen alles wat er daarna gaande is, kan ik maar niet bevatten.
Ben blij dat vanmiddag mensen die verleden week ons huis bekeken hebben nogmaals langs komen.
Hopelijk doen ze een bod. Tokko mag van mij zo leeg.
Zelf heb ik op de zelfde tijd ook een bezichtiging samen met mn oudste zoon.
Nu maar vingers draaien dat alles snel op zn plek komt
Enig wat ik zeker weet is dat het over is en dat heb ik ook geaccepteerd.
Alleen alles wat er daarna gaande is, kan ik maar niet bevatten.
Ben blij dat vanmiddag mensen die verleden week ons huis bekeken hebben nogmaals langs komen.
Hopelijk doen ze een bod. Tokko mag van mij zo leeg.
Zelf heb ik op de zelfde tijd ook een bezichtiging samen met mn oudste zoon.
Nu maar vingers draaien dat alles snel op zn plek komt
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders. Daarbij zullen zij er alles aan doen om de band tussen henzelf en de ouders apart zo optimaal mogelijk te houden. Naar de mond praten, extreem inleven e.d. is heel normaal gedrag voor kinderen in een gebroken gezin.quote:Op woensdag 9 juli 2014 13:15 schreef Gray het volgende:
Ik zou dat terugdraaien. Kinderen moeten over alles kunnen praten met hun vader.
TS heeft duidelijk een enorme hekel, nijd zelfs, naar de vriend van zijn ex. Dit pikken de kinderen feilloos op en zij zullen hem daarin gaan steunen.
Wat TS zich zal moeten gaan realiseren is dat het niet in het belang is van zijn kinderen om een zeer slechte relatie te krijgen met die vriend. Dat kan een steun zijn voor hem en een soort genoegdoening voor hem naar haar.. maar de kinderen worden daar alleen maar ongelukkig van.
Hoe moeilijk het ook is, hoe onmogelijk het soms ook lijkt.. TS doet er het beste aan om aan zijn kinderen duidelijk te maken dat hij wil dat ze goed met die vriend op kunnen schieten. En dat als zij problemen hebben met zijn ex en/of haar vriend, ze die het beste aan kunnenkaarten met hun moeder en niet met hem. Want hun moeder houdt van ze en zal rekening houden met hun gevoelens. (Althans.. dat is de boodschap die hij zou moeten geven in het belang van de kinderen.)
Voor TS heb ik nog een tip: Kijk eens op www.ouderalleen.nl . Daar zijn heel veel mensen (ook mannen) die exact hebben meegemaakt wat jij nu meemaakt. Daar kan je steun en een luisterend oor vinden (en soms een schop onder je reet indien nodig) en je eigen gevoelens en gedachte reflecteren (doe ik dit nu goed?) want als single ben je het klankbord van je partner ook kwijt. Ik heb er in de eerste jaren na mijn scheiding heel veel aan gehad.
Ouder1: bedankt voor je reply.
Ik weet dat de kinderen ook naar mijn kijken en daar ook op reageren.
Dat was ook een van de redenen om te vragen om niet meer door te geven als hij er was, of als ze samen iets gingen doen.
Omdat ik dan verdrietig van wordt en zij dat dan weer zien.
Maar wat jij aankaart omtrent het accepteren van die man.
Kan je nu al vertellen dat dat een onmogelijk taak gaat worden.
Ik zal nooit en te nimmer iemand die 4 jaar gelden achter mijn vrouw aanging, en dan 2 kaar later haar met zogenaamd toevallig ontmoetingen over al tegen kwam wat er voor gezorgd is dat ze er voor gaat, kunnen accepteren.
Ik kan respect vinden voor mensen die misbruik maken van situaties (wetend dat mijn vrouw in dubio stond wat onze huwelijk betreft) , niet eerlijk kan zijn (mijn nummer vragen om later af te spreken, om dan via haar door te geven dat ik niet mag sms, of appen).
Dus weinig kans dat ik ooit in de buurt van hem zal komen. En als mijn kinderen daardoor ook een hekel aan hem krijgen, dan is daar een taak voor hun moeder om er zo goed mogelijk uit te komen.
Mijn deur zal altijd open voor ze blijven mochten ze uiteindelijk voor mij kiezen.
Ik weet dat de kinderen ook naar mijn kijken en daar ook op reageren.
Dat was ook een van de redenen om te vragen om niet meer door te geven als hij er was, of als ze samen iets gingen doen.
Omdat ik dan verdrietig van wordt en zij dat dan weer zien.
Maar wat jij aankaart omtrent het accepteren van die man.
Kan je nu al vertellen dat dat een onmogelijk taak gaat worden.
Ik zal nooit en te nimmer iemand die 4 jaar gelden achter mijn vrouw aanging, en dan 2 kaar later haar met zogenaamd toevallig ontmoetingen over al tegen kwam wat er voor gezorgd is dat ze er voor gaat, kunnen accepteren.
Ik kan respect vinden voor mensen die misbruik maken van situaties (wetend dat mijn vrouw in dubio stond wat onze huwelijk betreft) , niet eerlijk kan zijn (mijn nummer vragen om later af te spreken, om dan via haar door te geven dat ik niet mag sms, of appen).
Dus weinig kans dat ik ooit in de buurt van hem zal komen. En als mijn kinderen daardoor ook een hekel aan hem krijgen, dan is daar een taak voor hun moeder om er zo goed mogelijk uit te komen.
Mijn deur zal altijd open voor ze blijven mochten ze uiteindelijk voor mij kiezen.
Is het niet zo dat het van haar kant uit komt, zij vreemd gaat, zij fout is in dezen dat zij geen voogdij krijgt over de kinderen?quote:
Ik weet dat er geen winnaars zijn. Maar wil hier wel goed uit komen.
Er zijn wel verliezers, welgeteld 3 kleine jongens. Die gaan straks een leven leiden zonder dat hun vader elke dag bij ze komt kijken als ze in bed liggen. En dat doet me erg veel pijn.
Zou echt hier in het huis willen blijven zolang ik zou kunnen om bij hun te zijn, maar dat werkt niet zoals ik al aangaf.
Dan zou hem en haar dagelijks tegenkomen en dat is zelf pijniging.
Wat je verder aangeeft, geen idee of haar roze wolk gaat verdwijnen. Zelf denk ik niet.
Ze heeft hem afgelopen 4 jaar niet kunnen vergeten, en is bereid om de man die haar als een koning behandelde en haar leven samen te slopen voor hem.
Dus ik denk dat dit wel de liefde moet zijn die ze nodig had.
Daarom denk ik dat hij wel mijn droom zal meemaken, namelijk oud worden met haar.
Ook al bestaat hun relatie uit voornamelijk berichten. Ze hebben afgelopen maanden elkaar erg vaak ontmoet dus ga er van uit dat ze elkaar goed genoeg hebben leren kennen.
Ik ken haar erg goed en weet hoe ze kan zijn. Als hij bereid is net zover te gaan als ik dan komt het goed.
En als het niet goed is,dan zullen ze beiden toch niets van zeggen en zullen ze verder gaan zoals bij ons.
Maar ja. Dat is hun zorg, en niet de mijne.
Wat ik wel jammer vind dat ik straks niet iemand naast me heb waarmee je een geschiedenis opgebouwd heb. En waar je tegen kan zeggen: weet je nog.....
Dat vind ik echt een gemis, want man, wat een geschiedenis hebben wij opgebouwd.
Vooral erg leuke dingen. Zo zonde.
Maar ik weet zeker dat zij dit niet zo ziet. Zij kijkt alleen maar vooruit en nooit achteruit.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Nee, vreemdgaan wordt in NL niet bestraft met het afnemen van het ouderlijk gezag.quote:
[..]
Is het niet zo dat het van haar kant uit komt, zij vreemd gaat, zij fout is in dezen dat zij geen voogdij krijgt over de kinderen?
Overigens ook niet met het ontnemen van het recht op partneralimentatie, net zoals het ook geen automatische verplichting creëert partneralimentatie te betalen als jij de vreemdganger bent.
Het zou immers wel heel eenvoudig zijn om je ex te beschuldigen van vreemdgaan als dat zulke gevolgen zou kunnen hebben.
Nee , zo werkt het niet.
Even iets rechtzetten. Dat we uit elkaar zijn komt wel omdat ik er achter kwam dat ze vreemd ging.
maar dit gebeurde, volgens haar, omdat ze al langere tijd niets in ons zag.
Heeft alleen het alleen nooit gedurfd om het te vertellen.
Zal de situatie niet veranderen, maar dat is wel een feit.
Even iets rechtzetten. Dat we uit elkaar zijn komt wel omdat ik er achter kwam dat ze vreemd ging.
maar dit gebeurde, volgens haar, omdat ze al langere tijd niets in ons zag.
Heeft alleen het alleen nooit gedurfd om het te vertellen.
Zal de situatie niet veranderen, maar dat is wel een feit.
Voor de rechtstaat zou dit niet uit moeten maken. Maar blijkbaar werkt het in NL anders. gezien de reactie van leandra.quote:
Nee , zo werkt het niet.
Even iets rechtzetten. Dat we uit elkaar zijn komt wel omdat ik er achter kwam dat ze vreemd ging.
maar dit gebeurde, volgens haar, omdat ze al langere tijd niets in ons zag.
Heeft alleen het alleen nooit gedurfd om het te vertellen.
Zal de situatie niet veranderen, maar dat is wel een feit.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
