R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb dat. Begeleid Zelfstandig Wonen, BZW. Daar heb ik erg veel aan.quote:Op donderdag 17 juli 2014 11:46 schreef badschaap het volgende:
[..]
jaa misschien is dat ook nog een optie ja.
Ik heb in 6 verschillende woongroepen gewoond (Jeugdzorg) en het is je niet aan te radenquote:
[..]
jaa misschien is dat ook nog een optie ja.
Lang leve je eigen huis/kamer met je eigen regels en je eigen doen en laten
Hulp kun je van buiten af wel krijgen, je kunt altijd láter nog besluiten om begeleid te gaan wonen, als het gewoon écht niet lukt zelfstandig.
dan zal ik eerst ook maar BZW gaan wonen, lijkt me wel beter als ik het zo allemaal leesquote:
[..]
Ik heb in 6 verschillende woongroepen gewoond (Jeugdzorg) en het is je niet aan te raden
Lang leve je eigen huis/kamer met je eigen regels en je eigen doen en laten
Hulp kun je van buiten af wel krijgen, je kunt altijd láter nog besluiten om begeleid te gaan wonen, als het gewoon écht niet lukt zelfstandig.
Zijn daar geen potjes voor?quote:
[..]
Ik heb daar wel over nagedacht, maar dat is financieel niet haalbaar. En ik kan ook niet zonder begeleiding. Het alleen zijn valt mij best zwaar, ik verblijf ook nog regelmatig bij mijn ouders.
En dat zorgt ook meteen weer voor een toekomstvraag, hoe moet het later? Net zoiets als bij Kees zeg maar. En wat als die agorafobie niet meer over gaat? .. dan zit ik echt vastgeroest.
Maar ik heb inderdaad een heel goed team van hulpverleners om mij heen, stap voor stap komen we er wel. Ik ben alleen een beetje bang dat mijn psychiater sneller wil dan ik aan kan.
Dat je naar dat huisje kunt ''vluchten'' als het je teveel wordt of als je gewoon behoefte hebt aan de natuur en rust.
De begeleiding valt niet weg, je blijft natuurlijk gewoon in je eigen huis wonen verder.
Dan kun je zélf bepalen van je wie je hulp ontvang, in plaats van dat de woongroep dat vóór jou bepaald.quote:
[..]
dan zal ik eerst ook maar BZW gaan wonen, lijkt me wel beter als ik het zo allemaal lees
Ik heb op 1 groep hele nare leiding getroffen, dat was absoluut niet prettig wonen. Je kon geen kant op. Ik heb zelfs de directie van Jeugdhulp ingeschakeld, maar die zijn me toch een stel partijdig joh
Nee, dat is allemaal te lastig denk ik. En dan zou ik eerst in mijn eentje naar buiten moeten.quote:
[..]
Zijn daar geen potjes voor?
Dat je naar dat huisje kunt ''vluchten'' als het je teveel wordt of als je gewoon behoefte hebt aan de natuur en rust.
De begeleiding valt niet weg, je blijft natuurlijk gewoon in je eigen huis wonen verder.
En we hebben hier al een gigantisch mooi en groot natuurgebied + een paar parken.. Ik moet alleen eerst die angst overwinnen en dan kan ik weer naar buiten en dan zal ik ook wel wat meer opknappen. Nu heb ik soms serieus al moeite met het buiten zetten van mijn vuilnisbak.
En ik moet weer conditie opbouwen, die is helemaal afgezakt naar 0,0 omdat ik niet meer fiets/mountainbike.
Dus ik wil een spinfiets kopen voor in mijn huisje zodat ik op die manier iig wat conditie op kan bouwen en als ik dan naar buiten ga dan heb ik wellicht ook minder snel last van angstgevoelens omdat ik dan een betere conditie heb en niet zo snel buiten adem raak en dergelijke.
Het is nogal complex.
Waarom reageert dat keuringsbureau (in opdracht van t CBR) niet op mijn mail of er een afspraak verzet kan worden. Vorige week gemaild. En ik heb niet heel veel zin om te gaan bellen als ik ziek op bed lig 
quote:Op donderdag 17 juli 2014 12:42 schreef d4v1d het volgende:
Waarom reageert dat keuringsbureau (in opdracht van t CBR) niet op mijn mail of er een afspraak verzet kan worden. Vorige week gemaild. En ik heb niet heel veel zin om te gaan bellen als ik ziek op bed lig
Mag je straks twee keer gaan aftikken zeker? Beterschap!
Yoki
d4v1d, misschien anders toch even bellen, zou zonde zijn als je dubbel moet gaan betalen...
Ik doe dat soort dingen sowieso liever per mail, maar helaas zijn sommige organisaties daar erg laks mee.
d4v1d, misschien anders toch even bellen, zou zonde zijn als je dubbel moet gaan betalen...
Ik doe dat soort dingen sowieso liever per mail, maar helaas zijn sommige organisaties daar erg laks mee.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik heb dus zo gebeld. Krijg ik een automatisch antwoord dat ze per e-mail het beste bereikbaar zijn(quote:
Yoki
d4v1d, misschien anders toch even bellen, zou zonde zijn als je dubbel moet gaan betalen...
Ik doe dat soort dingen sowieso liever per mail, maar helaas zijn sommige organisaties daar erg laks mee.
___) en dat ze alleen de telefoon opnemen voor het telefonische spreekuur op dinsdasgochtendHandig dit
__!Heb d'r nog maar een mailtje gestuurd dat ik graag een bevestiging tegemoet zie.
Ik ben iig niet van plan om ¤102,- te gaan dokken.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 18-07-2014 10:12:23 ]
Handig d4v1d, als organisatie om mailcontact vragen en niet reageren... grmbl. Ik zou wel bellen tijdens dat spreekuur als ze dinsdag nog niks hebben laten horen. Maar het is belachelijk dat ze zo slecht bereikbaar zijn zeg. Grrr.
Wij zijn weer thuis na een weekje camping. Het was best lekker, maar ik heb altijd heel veel onrust voor de vakantie en als we er zijn ben ik het liefst weer thuis zeg maar. Dus blij weer thuis te zijn
Wij zijn weer thuis na een weekje camping. Het was best lekker, maar ik heb altijd heel veel onrust voor de vakantie en als we er zijn ben ik het liefst weer thuis zeg maar. Dus blij weer thuis te zijn
Mama van 2 lieve meiden :)
Mag ik even kort spuien?
De eerste negatieve ervaring met betrekking tot mijn ASS gehad. K*tzus die me even op fijne wijze duidelijk heeft gemaakt dat stempels allemaal maar onzin zijn omdat er meestal niks aan de hand is met mensen.
Crosspost uit het depressie en angst topic:
Behalve mij afbekken geeft ze mij het gevoel dat ik heel erg klein en nietig ben.
We hadden deze keer een gesprek over mijn neefje, die heeft een goed rapport maar tegenvallende pre-toets cito-resultaten terwijl hij gewoon een goede intelligentie heeft (zeg maar het niveau 'debiel' haar woorden, niet de mijne als resultaat, het slechtste van het slechtste). Dus ik begon over faalangst wat al hardhandig weggewuifd werd. Daarna hadden we het over zijn gevoeligheid voor opmerkingen. Ik dekte me al in 'ga iets zeggen, niet makkelijk, wordt niet boos, bedoel er niks mee' en vroeg me af of zij al aan eventuele heeft gedacht. Geen vreemde gedachte van mij, mijn moeder denkt er ook al aan. Nou, zus ontplofte. 'Ik doe niet net als jij aan stempels en ik wil daar niet mee bezig zijn. Ik ga niet overal een stempel op plakken net als jij'. Dus toen voelde ik me al shit. Alsof ik wil dat ik stempels heb. Alsof ik blij ben met al mijn afkortingen. Alsof ik ze opzoek omdat ik er meer bij wil hebben.
Ik heb me al huilend herpakt en zei dat ik er op zich wel blij mee ben, want ik weet nu dat ik niet gek ben, dat het niet aan mij ligt en dat er bij mij aan gewerkt kan worden. In de hoop dat ze op zou pikken dat dat mijn neefje misschien kan helpen als hij weet dat er een reden is voor hoe hij zich voelt. Dat deed ze dus niet.
Ze ging nog even verder. 'En jij met je autisme, tsja, zoals ik het hoor herken ik heel veel dingen. Iedereen heeft daar volgens mij wel last van. Maar ik hoef het allemaal niet te weten. Als ik het ergens te druk vind, ga ik gewoon weg. Ik maak daar geen probleem van. Als die stempels zijn nergens voor nodig, is toch alleen maar onzin'.
En toen was het over, voelde ik me klote en totaal waardeloos. Wat ik voel en heb is in haar ogen allemaal onzin.
Dus dan gaat het volgende gebeuren: met alles waar ik letterlijk en figuurlijk last van heb, gaat zij geen rekening houden. Voorbeeld: Als ik iets niet helemaal mee zal krijgen in een groep met mensen en daardoor iets navraag/een (verkeerde) opmerking over maak, dan zal ik gewoon een sneer van haar blijven krijgen ipv dat ze denkt 'oh, het zal even te veel zijn voor haar'.
De eerste negatieve ervaring met betrekking tot mijn ASS gehad. K*tzus die me even op fijne wijze duidelijk heeft gemaakt dat stempels allemaal maar onzin zijn omdat er meestal niks aan de hand is met mensen.
Crosspost uit het depressie en angst topic:
Behalve mij afbekken geeft ze mij het gevoel dat ik heel erg klein en nietig ben.
We hadden deze keer een gesprek over mijn neefje, die heeft een goed rapport maar tegenvallende pre-toets cito-resultaten terwijl hij gewoon een goede intelligentie heeft (zeg maar het niveau 'debiel' haar woorden, niet de mijne als resultaat, het slechtste van het slechtste). Dus ik begon over faalangst wat al hardhandig weggewuifd werd. Daarna hadden we het over zijn gevoeligheid voor opmerkingen. Ik dekte me al in 'ga iets zeggen, niet makkelijk, wordt niet boos, bedoel er niks mee' en vroeg me af of zij al aan eventuele heeft gedacht. Geen vreemde gedachte van mij, mijn moeder denkt er ook al aan. Nou, zus ontplofte. 'Ik doe niet net als jij aan stempels en ik wil daar niet mee bezig zijn. Ik ga niet overal een stempel op plakken net als jij'. Dus toen voelde ik me al shit. Alsof ik wil dat ik stempels heb. Alsof ik blij ben met al mijn afkortingen. Alsof ik ze opzoek omdat ik er meer bij wil hebben.
Ik heb me al huilend herpakt en zei dat ik er op zich wel blij mee ben, want ik weet nu dat ik niet gek ben, dat het niet aan mij ligt en dat er bij mij aan gewerkt kan worden. In de hoop dat ze op zou pikken dat dat mijn neefje misschien kan helpen als hij weet dat er een reden is voor hoe hij zich voelt. Dat deed ze dus niet.
Ze ging nog even verder. 'En jij met je autisme, tsja, zoals ik het hoor herken ik heel veel dingen. Iedereen heeft daar volgens mij wel last van. Maar ik hoef het allemaal niet te weten. Als ik het ergens te druk vind, ga ik gewoon weg. Ik maak daar geen probleem van. Als die stempels zijn nergens voor nodig, is toch alleen maar onzin'.
En toen was het over, voelde ik me klote en totaal waardeloos. Wat ik voel en heb is in haar ogen allemaal onzin.
Dus dan gaat het volgende gebeuren: met alles waar ik letterlijk en figuurlijk last van heb, gaat zij geen rekening houden. Voorbeeld: Als ik iets niet helemaal mee zal krijgen in een groep met mensen en daardoor iets navraag/een (verkeerde) opmerking over maak, dan zal ik gewoon een sneer van haar blijven krijgen ipv dat ze denkt 'oh, het zal even te veel zijn voor haar'.
Ze willen me nu op PDD-NOS diagnosticeren, dit kwam eigenlijk zomaar uit het niets(eigenlijk nadat ik met iemand anders over een mogelijke dagbehandeling ging praten kwamen ze blijkbaar bij PDD-NOS uit). Maar op welke leeftijd wordt dit doorgaans gediagnosticeerd en wat zijn de problemen waar je dagelijks tegenaan loopt?
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Volgens mij is er niets zinnigs over de leeftijd te zeggen; de ene krijgt die op zijn 6e, ik op m'n 33e en een ander pas op z'n 65e.quote:
Ze willen me nu op PDD-NOS diagnosticeren, dit kwam eigenlijk zomaar uit het niets(eigenlijk nadat ik met iemand anders over een mogelijke dagbehandeling ging praten kwamen ze blijkbaar bij PDD-NOS uit). Maar op welke leeftijd wordt dit doorgaans gediagnosticeerd en wat zijn de problemen waar je dagelijks tegenaan loopt?
Het is net zo verschillende als de problemen waar je dagelijks tegenaan loopt eigenlijk.
Heb het idee dat ik wat voorgeschiedenis van je mis trouwens
Al eerder in dit topic gepost?
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Nee ik loop nu zo'n 5/6 maand bij GGZ Amsterdam, eerst dachten ze aan een depressie vanwege het niks doen van mij, daarna meer aan angs of iets in die richting en nu willen ze me z.s.m. op PDD-NOS diagnosticerenquote:
[..]
Volgens mij is er niets zinnigs over de leeftijd te zeggen; de ene krijgt die op zijn 6e, ik op m'n 33e en een ander pas op z'n 65e.
Het is net zo verschillende als de problemen waar je dagelijks tegenaan loopt eigenlijk.
Heb het idee dat ik wat voorgeschiedenis van je mis trouwens
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Tja, traject kan heel erg verschillen. Ik begon 18 jaar geleden met chronische depressies en kreeg naast dat labeltje ook nog sociale angststoornissen erbijquote:
[..]
Nee ik loop nu zo'n 5/6 maand bij GGZ Amsterdam, eerst dachten ze aan een depressie vanwege het niks doen van mij, daarna meer aan angs of iets in die richting en nu willen ze me z.s.m. op PDD-NOS diagnosticeren
en pas een paar jaar terug op eigen initiatief laten testen voor ASS
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Woods, ik was 33 ook bij de diagnose en al sinds rond mn 15e onder behandeling. Diverse labeltjes waarbij ik het idee had dat ze niet altijd even kloppend waren. En nu heb ik eindelijk het idee dat dit de juiste diagnose is. Er valt zoveel op zn plek...
En nu daar een goede weg in zien te vinden.
En nu daar een goede weg in zien te vinden.
Mama van 2 lieve meiden :)
quote:
Herkenbaar, jammer genoeg.
Ik kan je geen bruikbare tips geven, alleen sterkte wensen. Hopelijk komt je zus nog eens tot goede inzichten en ziet ze in dat een 'plakkertje' niet per definitie een slecht iets is voor jou of haar zoon en dat het jullie juist kan helpen
Ik kreeg op mijn 11e de diagnose PDD.quote:
Ze willen me nu op PDD-NOS diagnosticeren, dit kwam eigenlijk zomaar uit het niets(eigenlijk nadat ik met iemand anders over een mogelijke dagbehandeling ging praten kwamen ze blijkbaar bij PDD-NOS uit). Maar op welke leeftijd wordt dit doorgaans gediagnosticeerd en wat zijn de problemen waar je dagelijks tegenaan loopt?
Ik was toen (en daarvoor) al te intelligent voor mijn leeftijd, liep enorm voor op klasgenoten, speelde altijd met oudere kinderen, mengde me in volwassen gesprekken etc. Voelde veel onbegrip, wat weer leidde tot agressie en opstandigheid.
Sociaal ook erg onhandig, niet weten wanneer je iets wel of niet kunt/hoort te zeggen. Dingen letterlijk nemen. Vriendschappen niet goed kunnen onderhouden. Zwart/wit denken.
Veel structuur nodig hebben, in paniek raken van onverwachte wendingen.
Officieel mag je pas vanaf een jaar of 5/6 een diagnose stellen. Maar mijn zoontje van ruim anderhalf heeft een ''uitgestelde diagnose''. Daar was het bij 1 jaar al duidelijk dat hij een vorm van ASS heeft. Maar zijn ontwikkeling kan de komende jaren nog alle kanten op, vandaar dat ze er nog geen stempel op drukken.
Ik ben zelf op mijn 18e naar de huisarts gestapt omdat ik mezelf vreemd vond i.t.t. andere die ik leerde kennen. Kan veel moeilijk omschrijven. Vriendschappen onderhouden is voor mij nu ook moeilijk, ik kwam er pas later mee in aanraking dus dacht dat het daar aan lag. Sloot mezelf in principe veel af van andere als ik het zo terug kijk. Nu wilt GGZ me helpen en de diagnose stellen, kijk wel hoe het loopt.quote:
[..]
Ik kreeg op mijn 11e de diagnose PDD.
Ik was toen (en daarvoor) al te intelligent voor mijn leeftijd, liep enorm voor op klasgenoten, speelde altijd met oudere kinderen, mengde me in volwassen gesprekken etc. Voelde veel onbegrip, wat weer leidde tot agressie en opstandigheid.
Sociaal ook erg onhandig, niet weten wanneer je iets wel of niet kunt/hoort te zeggen. Dingen letterlijk nemen. Vriendschappen niet goed kunnen onderhouden. Zwart/wit denken.
Veel structuur nodig hebben, in paniek raken van onverwachte wendingen.
Officieel mag je pas vanaf een jaar of 5/6 een diagnose stellen. Maar mijn zoontje van ruim anderhalf heeft een ''uitgestelde diagnose''. Daar was het bij 1 jaar al duidelijk dat hij een vorm van ASS heeft. Maar zijn ontwikkeling kan de komende jaren nog alle kanten op, vandaar dat ze er nog geen stempel op drukken.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
kvd, ik heb geen tips. Proberen niet teveel energie te steken in je zus. Ze wil er niet aan (om welke reden dan ook, misschien komt het wel veel te dichtbij).
En er zijn nu eenmaal best veel mensen die vinden dat er maar te pas en on te pas "etiketjes" worden geplakt en uitgedeeld. En opmerkingen dat iedereen er last van heeft, daar kan je gewoon niks mee, maar kan je je wel heel onzeker door gaan voelen.
Sterkte
En er zijn nu eenmaal best veel mensen die vinden dat er maar te pas en on te pas "etiketjes" worden geplakt en uitgedeeld. En opmerkingen dat iedereen er last van heeft, daar kan je gewoon niks mee, maar kan je je wel heel onzeker door gaan voelen.
Sterkte
Mama van 2 lieve meiden :)
Vakantie?
Zelf heb ik gewoonweg de puf/zin niet om te praten, zit een beetje in een coconnetje. Duizend-en-een gedachten, slecht slapen, me klein en nietig voelen enzovoort. Hou me even bezig met de vrolijkere topics als afleiding (en ga me daar vervolgens aan anderen ergeren )
Zelf heb ik gewoonweg de puf/zin niet om te praten, zit een beetje in een coconnetje. Duizend-en-een gedachten, slecht slapen, me klein en nietig voelen enzovoort. Hou me even bezig met de vrolijkere topics als afleiding (en ga me daar vervolgens aan anderen ergeren
)
Ik heb daar eigenlijk niet echt tijd voor gehad, maar viel me ook al op dat dit topic alweer een tijdje stil lag.quote:
Waarom is het topic zo doods de laatste tijd?
Ding is, ik heb niet echt iets nieuwste melden wat ik niet al eerder gezegd heb of zoiets
