dat idd, elk jaar heeft zijn leuke en minder leuke dingen.quote:Op zondag 29 juni 2014 19:22 schreef Leandra het volgende:
Het soort opvoeden verandert met de jaren, maar het blijft vermoeiend.
Zo erg als het eerste jaar kan het niet meer worden hoor.quote:Op zondag 29 juni 2014 21:04 schreef Leandra het volgende:
Kleine kinderen, kleine zorgen.
Grote kinderen, grote zorgen.
Pubertijd...quote:Op zondag 29 juni 2014 21:05 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Zo erg als het eerste jaar kan het niet meer worden hoor.
Anders...quote:Op zondag 29 juni 2014 21:05 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Zo erg als het eerste jaar kan het niet meer worden hoor.
dat vind ik toch zo'n kutuitspraakquote:Op zondag 29 juni 2014 21:04 schreef Leandra het volgende:
Kleine kinderen, kleine zorgen.
Grote kinderen, grote zorgen.
Geldt dat ook voor pittige dreumesjesquote:Op zondag 29 juni 2014 21:29 schreef Mevr_Mus het volgende:
Pittige peuters zijn makkelijke pubers, toch?
Eh, nee. Temperament raak je meestal niet kwijt...quote:Op zondag 29 juni 2014 21:29 schreef Mevr_Mus het volgende:
Pittige peuters zijn makkelijke pubers, toch?
Natuurlijkquote:Op zondag 29 juni 2014 21:29 schreef Mevr_Mus het volgende:
Pittige peuters zijn makkelijke pubers, toch?
o niet?quote:Op zondag 29 juni 2014 21:05 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Zo erg als het eerste jaar kan het niet meer worden hoor.
grappig. Dit klopt wel ongeveer, in retrospectiefquote:Op zondag 29 juni 2014 22:00 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Volgens Freud komen kinderen met 6 jaar in de latente fase, toch? Dan gaat alle energie en aandacht naar de cognitieve ontwikkeling en staat de persoonlijkheidsontwikkeling op een lager pitje. Dat zou dan betekenen dat we, gemiddeld genomen dan natuurlijk, die jaren kwa opvoeden even zouden moeten kunnen uitrusten/ bijkomen, toch?
Ik vond bij alletwee de eerste 2 jaar een makkie. Zorgen en verzorgen. Over het algemeen vond ik dat heerlijk.
Het meest lastig vind ik het als ze elkaar in de weg zitten, de hele dag. Ik kan daar zelf gewoon niet zo goed tegen.En kwa opvoeden vind ik de kleuterschool tot nu toe bij allebei het meest lastig. Ineens hebben ze allerlei rare fratsen (gek praten, te wild stoeien, strijd met vriendinnetjes, duwen en trekken, stoer doen, enz, enz).
Dus ik hou me vast aan Freud![]()
. En ik merk ook echt al aan mijn dochter dat ze weer meer zichzelf is/ wordt. Heerlijk, zeker thuis heb ik er eigenlijk nooit meer probleempjes mee.
Tussen 9 en 10 ja? Hoe zou je dat nu omschrijven dan? Wat is dat dan? Is dat het prépuberen waar Vicky het ook over heeft?quote:Op maandag 30 juni 2014 07:24 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
grappig. Dit klopt wel ongeveer, in retrospectiefal bleven de stemmetjes enzo. Het werd even beter. Dan zit er tussen 9 en 10 nog een hik. Die vond ik het lastigst
en zo lang ook. Maar sinds ik weet dat het een 'sprong' is kan ik het beter handelen. Nog steeds irritant maar niet expres. Zoiets. En ja. De puberteit. Euh. Ik weet niet of vermoeiend de lading dekt. En ook niet of het nog opvoeden heet. Maar intensief is het wel
Hoe denk je dat ik weet dat t eerste jaar zo erg is?quote:Op zondag 29 juni 2014 22:18 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
o niet?
dan moet jij maar nooit aan kinderen beginnen
de testosteronpiekquote:Op maandag 30 juni 2014 09:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:
[..]
Tussen 9 en 10 ja? Hoe zou je dat nu omschrijven dan? Wat is dat dan? Is dat het prépuberen waar Vicky het ook over heeft?
geen idee. Het is een niet thuis zijn in jezelf. Niet kunnen incasseren, huilen, drammen, bokken. Weer beetje terugzakken in jong gedrag. Toen mijn oudste het had twijfelde ik echt aan onze manier van opvoeden. Wat een gedoe. Nummer twee had namelijk precies hetzelfde kort erna. Toen las ik dat het een bekend 'sprongetje' is. Geen idee of het in jongens hoe voed je ze op was of in iets oei ik groei achtigs maar het was een welkome verklaringquote:Op maandag 30 juni 2014 09:51 schreef groofskendezoveelste het volgende:
[..]
Tussen 9 en 10 ja? Hoe zou je dat nu omschrijven dan? Wat is dat dan? Is dat het prépuberen waar Vicky het ook over heeft?
die van 4-6 is het ergst.quote:
Dit.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:09 schreef Clubsoda het volgende:
Het eerste jaar vond ik inderdaad heel vermoeiend, dat eindeloze zorgen en altijd paraat staan. Nu met een peuter vind ik opvoeden beduidend uitdagender; zorgen kan nog op de automatische piloot, ik moet nu steeds maar nadenken over wat ik zeg en doe, wat mijn langetermijnplan is met een aanpak, reflecteren op hoe we op elkaar reageren. Maar anderszijds ook veel bevredigender, je krijgt direct respons, je hebt een veel hechter contact en ik vind het ook heel waardevol om zo'n klein mensje door het leven te begeleiden. De testosteronpiek of puberteit moet ik nog even niet aan denken, er zit best wat temperament inje groeit erin mee, hoop ik dan maar
Hoe uitte zich dat dan?quote:Op maandag 30 juni 2014 10:15 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
die van 4-6 is het ergst.niet te vergelijken met de puberteit.
alleen maar willen stoeien,vechten, springen,rennen, de sterkste,de grootste, het beste.quote:
quote:Op maandag 30 juni 2014 10:28 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
alleen maar willen stoeien,vechten, springen,rennen, de sterkste,de grootste, het beste.
Ik geloof niet dat meisjes er veel last van hebben hoor
het is alleen soms ronduit gevaarlijk. Dus je moet ogen en oren overal hebben.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:30 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Herkenbaar, van de neefjes
En nee, ik kan niet zeggen dat ik S nou moeilijker vind. Ook de overgang naar groep 1 niet, eigenlijk. Ja, ze wordt groot, ontwikkelt zich echt enorm, maar dat maakt opvoeden over het algemeen alleen maar gemakkelijk, vind ik. Tot nu toe he!
Oh, de regel hier in huis is 1 waarschuwing en daarna mag hij zich zeer doen, als hij denkt dat hij de waarschuwing moet negeren. Ik grijp alleen in bij echt gevaar.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:36 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
het is alleen soms ronduit gevaarlijk. Dus je moet ogen en oren overal hebben.
Een vriendje van oudste beweerde bij hoog en bij laag dat hij sterker was dan auto's dus hij hoefde niet uit te kijken
En laatst hoorde ik een meisje aan een jongetje van 4 heel lief uitleggen dat er achter het clubgebouw Bereklauw staat en dat hij daar beter niet kon spelen (was bij tennis) met een verbeten bekkie schreeuwde hij: ik ben sterker dan de Bereklauw *veegt met mouw door snot* om er zo heen te rennen. Ik kon hem nog net grijpen.![]()
Ik geloof dat echt gevaar nogal eens aan de orde is bij de drie jongens van mijn zusjequote:Op maandag 30 juni 2014 10:44 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Oh, de regel hier in huis is 1 waarschuwing en daarna mag hij zich zeer doen, als hij denkt dat hij de waarschuwing moet negeren. Ik grijp alleen in bij echt gevaar.
onder een auto rennen of een bereklauw knuffelen vallen bij mij wel onder echt gevaar.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:44 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Oh, de regel hier in huis is 1 waarschuwing en daarna mag hij zich zeer doen, als hij denkt dat hij de waarschuwing moet negeren. Ik grijp alleen in bij echt gevaar.
Dit.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:52 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
onder een auto rennen of een bereklauw knuffelen vallen bij mij wel onder echt gevaar.
De auto wel, de bereklauw niet.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:52 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
onder een auto rennen of een bereklauw knuffelen vallen bij mij wel onder echt gevaar.
ik heb eens gezien wat voor brandblaren het oplevert. Geloof me, dat is wél gevaarlijk.quote:
Met vuur spelen heb ik ook altijd overleefd. Je houdt het tóch niet tegen, dus ze kunnen het beter doen als je in de buurt bent.quote:Op maandag 30 juni 2014 10:58 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
ik heb eens gezien wat voor brandblaren het oplevert. Geloof me, dat is wél gevaarlijk.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |