Volgens Freud komen kinderen met 6 jaar in de latente fase, toch? Dan gaat alle energie en aandacht naar de cognitieve ontwikkeling en staat de persoonlijkheidsontwikkeling op een lager pitje. Dat zou dan betekenen dat we, gemiddeld genomen dan natuurlijk, die jaren kwa opvoeden even zouden moeten kunnen uitrusten/ bijkomen, toch?
Ik vond bij alletwee de eerste 2 jaar een makkie. Zorgen en verzorgen. Over het algemeen vond ik dat heerlijk.
Het meest lastig vind ik het als ze elkaar in de weg zitten, de hele dag. Ik kan daar zelf gewoon niet zo goed tegen.En kwa opvoeden vind ik de kleuterschool tot nu toe bij allebei het meest lastig. Ineens hebben ze allerlei rare fratsen (gek praten, te wild stoeien, strijd met vriendinnetjes, duwen en trekken, stoer doen, enz, enz).
Dus ik hou me vast aan Freud

. En ik merk ook echt al aan mijn dochter dat ze weer meer zichzelf is/ wordt. Heerlijk, zeker thuis heb ik er eigenlijk nooit meer probleempjes mee.