Ze zijn de 3e grootste economie van Zuid Amerika met best natuurlijke grondstoffen en industrie. Ook het land produceert best veel en daar hebben ze ook veel van.
Aan de keerzijde van de munt heb je de politiek en hun financiële perikelen. Ze leven van crisis tot crisis en gaandeweg worden ze steeds armer.
.png)
Een van de redenen is de politieke overheersing van de Peronistas, de politieke stroming begonnen door Juan Domingo Perón en zijn vrouw Eva Perón (Evita) vanaf net na het eind van de WOII.
De huidige leider van het land is ook een Peronista:
Cristina Fernández de Kirchner
De Peronistas leven van de armoede en het is in hun belang om de armen arm te houden. Er komen veel arme immigranten uit Bolivia en Paraguay die als ze in Argentinië komen moeten meestemmen (stemplicht) en dus op de 'socialisten' stemmen. De oppositie is jammergenoeg ook een natte dweil die zich niet kan organiseren.
Mijn Argentijnse toenmalige vriendin legde het me haarfijn uit: "De Peronistas pakken geld af van de rijken en geven het aan de armen zonder dat ze er iets voor hoeven te doen.
" 
Dat was net na de vorige grote crisis van 1998-2002 waar ze het ook met de IMF hebben verkloot.De inflatiecijfers kloppen van geen kant (de regering zegt 10% terwijl het in werkelijkheid meer 30% is). Er is een levendige illegale wisselkoers bezig (Dolar blue, oftewel de niet officiële wisselkoers geeft 12 Peso voor een US$ tegen officieel 8 Peso). Het land wordt weer leeggeroofd onder leiding van de Peronistas..
Het is net een soap (of novela) en de mensen in het land zelf zijn wel wat gewend ondertussen en het houdt ze niet zo dagelijks meer bezig.
Ik vraag me af wat er nu staat te gebeuren. Komt er weer een flinke crisis of lekt het nu langzaam gewoon leeg? Als er weer een crisis komt, hoe lang daarna komt de volgende?
Gelukkig doen ze het wel beter dan hun vrienden in het noorden: Venezuela.
Over hun problemen met het betalen van schulden aan bv internationale bedrijven.SPOILERThere aren’t many institutions powerful enough to bring a sovereign nation to its knees. Most of those that are wield their power with great care; the rest are dangerous fundamentalists. Last week, the U.S. Supreme Court placed itself -- and the rest of the U.S. federal judicial system -- squarely in the latter camp when it refused to accept an appeal by Argentina against a lower-court decision. The consequences are certain to be dreadful for Argentina. More broadly, the ruling will make it more difficult for countries to free themselves from the burden of over-indebtedness. It will be very bad for international capital markets. Oh -- and it will also diminish national sovereignty.
The case involved Argentina and a group of so-called vulture funds, led by the deep-pocketed and highly litigious hedge fund Elliott Associates, which was demanding repayment in full on old Argentine debt. Elliott had first come to broad public attention in 2000, when it brought -- and won -- a similar case against Peru. That unprecedented victory against a sovereign government, although worth a mere $90 million, so deeply shocked the international financial community that it prompted the International Monetary Fund to undertake a messy and protracted attempt to create a brand-new sovereign bankruptcy court. The Argentina case is much, much bigger -- Argentina owes Elliott over a billion dollars. The total amount that it owes “holdout creditors,” as the vulture funds are more formally known, is some $15 billion. Given that other holdout firms will immediately demand any terms awarded to Elliott, Argentina is not lying when it says that it simply can’t afford to do what the U.S. courts are demanding of it -- which is to pay all the holdouts in full.
Nor, of course, would it ever want to. Argentina defaulted on all of its foreign bonds in 2002, at the end of a depression that saw its economy shrink by 28 percent, its currency devalue enormously, and millions of its citizens lose their jobs and go hungry. At the time, it was the largest debt default the world had ever seen. (Lehman Brothers would eventually break that record.) Argentina’s foreign debt went unpaid until 2005, when the country offered its creditors a deal: Give us your old defaulted bonds and we’ll give you new bonds in return, with a lower face value. You should do that, because we’ll actually pay the money we owe on the new bonds. (This also hinted that it would remain in default on the old bonds.)
Argentina was true to its word, and, after a second bond swap was finished in 2010, some 93 percent of the holders of the original debt had swapped it out for what are known as “exchange bonds.” The swap was coercive, to be sure: bondholders didn’t have much say in the matter, beyond the choice of whether or not to participate. But that’s the way of sovereign debt. If a sovereign defaults, there’s not much creditors can do to force it to pay up. That’s what “sovereign” means. Traditionally, then, most bondholders have simply accepted any exchange offer they’re given. And, in turn, such exchanges have become an established means by which countries restructure their debts to avoid remaining in default indefinitely.
The case in New York -- the one that made it all the way to the Supreme Court -- was brought by bondholders that didn’t participate in the exchange. They originally bought their debt at a deep discount, and they knew how to apply past-due compound interest calculations to make the face value of the defaulted debt balloon into the billions. They knew that it wouldn’t be easy to get paid in full, but if they managed it they would have scored one of the biggest home runs in hedge-fund history.
Thus did the cat-and-mouse game between Elliott and Argentina begin: Elliott would try to seize Argentine assets, and Argentina would try to keep them out of Elliott’s reach. At one point, an Argentine naval sailing vessel, the Libertad, was confiscated by local authorities in Ghana, with the intention that it be handed over to Elliott. The ship was released only after a ruling from the International Tribunal for the Law of the Sea.
But behind all the legal shenanigans was a serious debate about sovereign bankruptcy, or, rather, about the fact that there’s no such thing as sovereign bankruptcy. Countries do not default lightly: doing so nearly always results in the government falling, and in the country being unable to borrow money abroad for many years to come. Since most countries run deficits, being able to borrow money is extremely important.
If a country does default on debts, then it needs some way to cure that default, reenter the international financial system, and give itself and its companies the ability to fund themselves with debt. Because countries can’t declare bankruptcy, exchange offers are the next best thing. But for those to work, a debtor country needs to be able to pay the exchange bondholders without paying the holdouts. Otherwise, no one would ever participate in an exchange, and no country could ever restructure its debts.
This, then, is why Brazil, France, Mexico, and the United States supported Argentina in the Elliott case. None of them had much sympathy for Argentina itself, or its government. But they did have a vested interest in maintaining a sovereign’s right to pay one group of creditors without paying another. Indeed, it’s something that anyone who found himself in a similar situation might do: he might choose to pay his rent even if that means falling behind on credit card payments, for instance. But this is where U.S. courts started getting creative.
For years, Judge Thomas Griesa had levied increasingly strict rulings against Argentina, which Argentina had ignored. After many years of fruitless litigation, Griesa turned to a nuclear option. He ginned up a new violation by Argentina, which was embedded in something called the pari passu clause. The pari passu clause is a piece of hoary financial boilerplate that means absolutely nothing in a sovereign context. The clause, which said that Argentina’s bonds would “rank at least equally” with all its other indebtedness, makes sense only for debtors who can file for bankruptcy. Yet Griesa ruled that Argentina was in violation of pari passu. That ruling, in and of itself, was no big deal. Argentina was in violation of hundreds if not thousands of contractual obligations, and one more was hardly going to make much of a difference. But in this case, Griesa came up with a brand-new remedy to cure the newly discovered violation. And the remedy, much more than the violation itself, is what will end up transforming the world of sovereign debt.
Normally, when a borrower violates a contractual obligation, a judge will hand down a judgment against that borrower. In this case, however, Griesa went after the bondholders who had accepted 30 cents on the dollar for restructured Argentine debt. He told every other agent in the payments chain, up to and including the trustee for the exchange bondholders, that Argentina was not allowed to pay them until Elliott had been paid in full. If the trustee or anybody else helped Argentina pay its exchange bondholders, then Griesa would find them in contempt of court, assuming that Elliott had not been paid at that time.
That order was stayed pending appeal, but it is now in full effect. Make no mistake: the innocent are being punished. The exchange bondholders have done nothing wrong, and there is no way that they’re going to get their payment in full and on time, as Argentina would like. But the ruling goes well beyond punishing the innocent. It also turns the natural order of debt on its head. It used to be that having a bond was good but that having a judgment was much better. Now, however, it’s the other way around: judgments will get you nowhere, while bonds, if they have a pari passu clause, can make you all-powerful.
There’s also no logic to how this new system of jurisprudence should be enforced. The remedy seems to be available, more or less randomly, only to bondholders with a certain clause in their contracts. Worse, it actually discourages countries from making any payments at all, even if they’re both willing and able to do so, unless they can make all the payments they’re obliged to make.
Griesa’s ruling was the act of an exasperated judge at the end of his tether. And, in truth, he deserves a certain amount of sympathy: he has had the gruesome and thankless task, over the past decade, of overseeing dozens of lawsuits against Argentina. But once he had ruled, it became the job of the appeals courts -- first the Second Circuit, and then the Supreme Court -- to grapple with what he had done and to think hard about the implications.
But both of them ducked those questions. Griesa, they said, was within his rights to rule as he had done -- true enough. And Argentina should be required, under New York law, to pay its debts -- that’s true, too. But that leaves open the questions of sovereign immunity, the future of sovereign debt restructuring, and the future of New York as a financial center.
This is where the Supreme Court's ruling comes in. On June 16, it handed down a 16-page decision in a parallel and much less important case, also finding against Argentina. In that ruling, Justice Antonin Scalia explained that, once upon a time, the Supreme Court would defer to the executive branch whenever the time came to make decisions involving judicial power over sovereign states. And invariably the executive branch would seek to hold foreign sovereigns immune from U.S. judicial proceedings. The result, says Scalia, was “bedlam,” which was “abated” only by the passage of the Foreign Sovereign Immunities Act in 1976. For the past 38 years, such questions have no longer been up to the U.S. State Department, or even the president; they’ve been entirely under the purview of the courts. “Any sort of immunity defense made by a foreign sovereign in an American court must stand on the Act’s text,” he writes. “Or it must fall.”
What Scalia is saying is that it’s not his job to worry about the fate of international bond markets, or the sanctity of concepts such as sovereign immunity. He can look only within the four corners of a legal document, and see what he finds there. Nothing else matters. Which is basically what the Second Circuit said, even though it couldn’t entirely duck the sovereign immunity question -- it said that “further guidance from the Supreme Court” could settle that question more decisively. Yet, so far, the Supreme Court has remained silent. The result is, to use Scalia’s term, bedlam. Argentina wants to pay the exchange bondholders, but it can’t. Argentina doesn’t want to pay Elliott, but it has to. It is stuck on the horns of a dilemma, where every possible course of action is a bad one.
So what should Argentina do? It has said that it will negotiate with Elliott, but given how stubborn both sides are, it would be astonishing were the negotiations to bear fruit. Argentina has also said that it will not default on the exchange bondholders -- although there’s a case to be made that simply tendering payment to the Bank of New York, even if that payment is refused, is technically enough to avoid default. (Which of course would come as cold comfort to the unpaid bondholders.)
There has also been talk of trying to do some kind of new bond swap, where exchange bondholders could swap their paper again for new bonds issued in Argentina, away from the reach of U.S. courts. That seems extremely unlikely to happen, though, since only the trustee can reliably identify who the bondholders are, and the trustee would never cooperate with such a plan without Griesa’s permission.
There is one other possibility. It’s not a pleasant one -- not for exchange bondholders, not for Argentina, not for Griesa, and certainly not for Elliott. But it might just be the least unpleasant option.
In the world of public corporations, it has become popular to buy back stock instead of issuing a dividend: shareholders often have tax reasons for preferring buybacks to dividends, and companies are following their preferences. Bond issuers don’t have that option: they’re contractually obliged to make coupon payments. But once a bond has defaulted, it is possible to get a bit more imaginative. And if Argentina wanted to continue to funnel money toward the exchange bondholders, one way of effectively doing so would be to simply buy up those bonds on the secondary market. Argentina could simply take the money that it would otherwise have spent on coupons and spend it instead of buying newly defaulted exchange bonds.
Or it could go further, and attempt some kind of full-fledged de facto bond exchange. Argentina will certainly continue to issue local debt, including local bonds pegged to the dollar, just as it has done for many years. So maybe it could step up that local debt issuance, and start using the proceeds to buy back its defaulted exchange bonds. The country’s total indebtedness would not go up; if anything, thanks to the defaulted bonds trading at a discount, it might well go down. But the longer Argentina conducts that trade -- the more local debt it issued, and the more exchange bonds it bought back on the secondary market -- the closer it would come to much the same outcome as if it had simply swapped the exchange bonds for local bonds in a big formal exchange offer.
There would be serious costs to such a strategy. For one thing, Argentina would be cementing its status as a financial-markets untouchable: it would be going backward rather than forward. But at least it wouldn’t have to make the politically disastrous decision to pay Elliott -- and the other holdout creditors -- billions of dollars it can’t afford.
And if anybody started criticizing the country for being in default on the exchange bonds, Argentina could always say, quite honestly, that it has both the ability and the willingness to pay -- and that the only reason its bondholders aren’t getting paid is that the U.S. courts won’t let them be paid. Both the Second Circuit and the Supreme Court had every opportunity to avert this disaster, and instead they punted. They are the ones who should be held responsible for the fallout.
http://www.foreignaffairs(...)ge-fund-vs-sovereign
Geen idee welke gevolgen dat heeft, maar zal vast niet positief zijn
quote:Argentina's Farmers Sit on Wall of Soybeans
Argentina has sold approximately US$ 10.1 billion in grains so far this year, according to data from the Center of Cereal Exporters of the country. But the country's farmers are still sitting on nearly twice that amount, with no intentions of selling anytime soon.
In stocks, there is an approximate value of US$ 19 billion in soybeans, and the sales of that amount are not seen on the horizon.
This strategy was already used several times by Argentine farmers over the last few years, in order to protest against government policies by not generating dollars in the economy, and betting on better soybean prices. This time around, the main reason is an expected major devaluation of the Argentine Peso against the U.S. dollar.
...
quote:Argentina's soy storm: Tensions rising among farmers
The government implemented a tax on soy exports at a rate of 44%, up from 35% in early March. Farmers became angry and went on strike. For more than 20 days the nation-wide farmers' strike paralysed food deliveries. The strikers, demanding that the government roll back the tax hike, threw the country into turmoil for much of March. Supermarket shelves were scarce and meat coolers in butcher shops were completely empty for nearly two weeks. The strike had almost entirely blocked food supplies from being delivered to Buenos Aires, the nation's capital. Farmers finally suspended the strike for 30 days in late March to facilitate negotiations with the government. Had the strike continued, city residents could have further suffered from real food shortages and skyrocketing prices.
Global soy prices have soared in recent years, making the agro sector the nation's most profitable. Cristina Kirchner's soy export tax is a policy carried over from her husband, former president Nestor Kirchner, who upped the tax to 35% as an emergency measure to revive the economy after the 2001 crisis. According to political economist Atilio Boron, the tax hike hit small farmers while large land owners could afford to move production to more lucrative nations like Brazil.
Zoals overal ter wereld eigenlijk, maar in Argentinië is het echte noodzaak.quote:Op dinsdag 30 september 2014 06:10 schreef Digi2 het volgende:
Niet alleen de rijken worden geplukt. Die zijn door de wol geverfd ondertussen. Bij de vorige crisis bleek al dat veel rijken hun geld hoog en droog buiten Argentinie hadden gestald.
De Peronistas zijn goed in het uitknijpen van de middenklasse hoewel die ook geld in het belastingparadijsje Uruguay hebben. Volgens mij mogen Argentijnen ook maar gelimiteerd de grote rivier oversteken en gelimiteerd geld vervoeren.
De familie van een Argentijnse vriendin had het geld vooral in de VS gestald.
Vooral opslaan van producten en niemand in zijn normale verstand gaat voor 5 peso per dollar zijn producten verkopen als de staat die zelfde dollar vervolgens tegen het dubbele verkooptquote:
Niet alleen de rijken worden geplukt. Die zijn door de wol geverfd ondertussen. Bij de vorige crisis bleek al dat veel rijken hun geld hoog en droog buiten Argentinie hadden gestald. Nu zijn vooral de boeren de lul. Om agrarische producten legaal te kunnen exporteren worden die geplukt met fixe heffingen. Dit leidt tot ongewenste neveneffecten zoals smokkel.
[ Bericht 0% gewijzigd door DiegoArmandoMaradona op 30-09-2014 13:52:58 ]
Ze gaat de VS voor Den Haag slepen, dat zal ze lerenquote:La decisión del juez municipal Thomas Griesa de declarar en desacato a la República Argentina es violatoria del derecho internacional, de la Carta de las Naciones Unidas, y de la Carta de la Organización de los Estados Americanos. Todos estos instrumentos establecen que los Estados Unidos de América como Estado es el único responsable por las acciones de cualquiera de sus órganos, como la reciente decisión de su Poder Judicial.
Los argumentos legales que sustentan esta posición fueron debidamente expuestos en la nota que la Embajadora Cecilia Nahón le envió al Secretario de Estado John Kerry en el día de hoy y que fueran difundidos por esta Cancillería.
La decisión del Juez Griesa no tiene ningún efecto práctico salvo proveer de nuevos elementos que sirvan a la difamante campaña política y mediática llevada adelante por los fondos buitre contra la Argentina.
Griesa ostenta el triste record de ser el primer juez que declara un desacato contra un Estado soberano por pagar una deuda, luego de fracasar en su intento de obstruir la restructuración de la deuda externa de la Argentina.
El gobierno argentino reafirma su decisión de seguir ejerciendo la defensa de la soberanía nacional y de solicitar al gobierno de los Estados Unidos de América que acepte la jurisdicción de la Corte Internacional de Justicia para dirimir esta controversia entre ambos países.
Ben er nog geweest aan het begin van de vorige crisis. Veel vrienden konden amper leuke dingen doen in de avond, want de baas had ze verteld dat ze elke dag vier onbetaalde overuren moesten maken of anders ontslag zouden krijgen. Keuze hadden ze niet, want ander werk was niet voor handen. En zonder baan raken ze hun huis (klein appartementje kwijt, en kunnen ze hun ouders ook niet meer ondersteunen) Bijna onwerkelijk als Nederlander om daar midden in te belanden.
Wat ik ze wel na moet geven, ondanks alle ellende zijn het geweldige gezellige mensen die als geen ander weten hoe gezellig het is om met de hele familie op het dak te zitten met de BBQ aan tot laat in de avond (vlees was er spotgoedkoop)
Waar ze uiteraard veel last van hebben is de hoogst instabiele peso. Niet gek dat iedereen die naar Argentinie gaat stapels euro's/dollars meeneemt, omdat die voor inwoners daar veel meer betekenen dan hun eigen munt.
Wat volgens mij ook meespeelt (heb ik me laten vertellen in de vier maanden die ik er woonde afgelopen jaar) is dat Kirschner de economie toch echt wel doodsubsidieert. Er is een enorme onvrede tussen de oudere en jongere generatie: ouderen vinden jongeren veel te veel gepamperd door gratis onderwijs e.d. Jongeren geven vervolgens ouderen de schuld dat er geen werk voor ze is.
Heb hier mijn hoofd over gebroken in mijn tijd daar, maar wellicht dat een koppeling van de munt aan de dollar toch wel weer noodzakelijk is? Ik ben geen econoom, maar ik zie toch vooral een gebrek aan investeringen vanuit het buitenland, wat volgens mij met de hoogst instabiele munt te maken heefT?
Het koppelen van munten kan je alleen doen als de economieën vergelijkbaar zijn zoals Nederland en Duitsland voor de Euro. Het koppelen van de US$ aan de Argentijnse Peso was juist een van de hoofdredenen van de vorige crisis.quote:
Heb hier mijn hoofd over gebroken in mijn tijd daar, maar wellicht dat een koppeling van de munt aan de dollar toch wel weer noodzakelijk is? Ik ben geen econoom, maar ik zie toch vooral een gebrek aan investeringen vanuit het buitenland, wat volgens mij met de hoogst instabiele munt te maken heefT?
Klopt. Maar hoe kom je volgens jou dan over de kwakkelende peso heen? Er is nu namelijk een ontzettende vicieuze cirkel van een munt die aan waarde verliest, daarmee investeringen tegenhoudt, daardoor weer aan waarde verliest, etc.quote:
[..]
Het koppelen van munten kan je alleen doen als de economieën vergelijkbaar zijn zoals Nederland en Duitsland voor de Euro. Het koppelen van de US$ aan de Argentijnse Peso was juist een van de hoofdredenen van de vorige crisis.
Ecuador?quote:
[..]
Het koppelen van munten kan je alleen doen als de economieën vergelijkbaar zijn zoals Nederland en Duitsland voor de Euro. Het koppelen van de US$ aan de Argentijnse Peso was juist een van de hoofdredenen van de vorige crisis.
Competente regering kiezen in november 2015quote:
[..]
Klopt. Maar hoe kom je volgens jou dan over de kwakkelende peso heen? Er is nu namelijk een ontzettende vicieuze cirkel van een munt die aan waarde verliest, daarmee investeringen tegenhoudt, daardoor weer aan waarde verliest, etc.
Dat was dollarisation, niet level pegging.quote:
En dus?quote:
[..]
Dat was dollarisation, niet level pegging.
Dat gaat niet gebeuren met de stemplicht.quote:
[..]
Competente regering kiezen in november 2015
Omdat 100% stemt?quote:
[..]
Dat gaat niet gebeuren met de stemplicht.
Je hebt de klepel zien hangen je weet er alleen geen zwier aan te geven
Cristina is weer eens rare dingen aan het zeggen.. De Falklands/Sebaldinas/Malvinas proberen te veroveren is geen goede afleiding gebleken dus nu dit maar om de broodnodige afleiding te creëren.quote:De president van Argentinië, Cristina Kirchner, is bang dat haar regering omver geworpen wordt door de VS en dat zij daarbij vermoord zal worden. Dat gaf ze dinsdag te kennen, stelt Associated Press.
http://tn.com.ar/opinion/(...)ome-de-hubris_534650
Hugo Chavez is anders reeds omgelegd door de V.S. , Khadaffi, Saddam, Ernesto Guevara, Allende.quote:
'De VS zouden me kunnen vermoorden'
[..]
Cristina is weer eens rare dingen aan het zeggen.. De Falklands/Sebaldinas/Malvinas proberen te veroveren is geen goede afleiding gebleken dus nu dit maar om de broodnodige afleiding te creëren.
Cristina had kanker, oh nee toch nietquote:Op zaterdag 4 oktober 2014 03:05 schreef Linkse_Boomknuffelaar het volgende:
[..]
Hugo Chavez is anders reeds omgelegd door de V.S. , Khadaffi, Saddam, Ernesto Guevara, Allende.
Kansloos van zowel de boze Argentijnen als van Top Gear. Beiden zijn tof, maar kunnen rare dingen doen.. Clarkson heeft iig aandacht en daar is ie goed in.quote:
Top Gear team met stenen bekogeld; uit Argentinië gevlucht
Ach zolang een Argentijnse camara crew op de Falklands voor de lol een war memorial gebruikt moeten ze vooral hun mond houdenquote:
[..]
Kansloos van zowel de boze Argentijnen als van Top Gear. Beiden zijn tof, maar kunnen rare dingen doen.. Clarkson heeft iig aandacht en daar is ie goed in.
Cristina zal na de schuld van repsol, de Parijs club en de hold-outs nu ook wel afwentelen op de argentijnen. Ze kunnen in elk geval ergens begin 2015 een leuk kanootje verwachten
Argentijnen mogen zichzelf daar niet vestigen, maar hoe zit dat met bezoeken?quote:
[..]
Ach zolang een Argentijnse camara crew op de Falklands voor de lol een war memorial gebruikt moeten ze vooral hun mond houden
Er wonen Argentijnen op de Falklands en zelfs die stermden niet voorquote:
[..]
Argentijnen mogen zichzelf daar niet vestigen, maar hoe zit dat met bezoeken?
Bezoeken kan volgens mij gewoon, vestigen ook, grond kopen niet
http://transmission.blogs(...)hat-really-happened/quote:
Top Gear team met stenen bekogeld; uit Argentinië gevlucht
Volgens mij heeft Argentinië op dit moment drie uitdagingen:
1 - Energietekort terugdringen. Kost 12 miljard USD per jaar en schaadt economie
2 - Vertrouwen in peso proberen te herstellen: geldpers tandje lager zeten
3 - Uit default geraken.
Iedereen kijkt hier eigenlijk naar oktober 2015, wanneer er verkiezingen zullen zijn. Maar de Argentijnse oppositie heeft geen alternatief project voor het land. Macri is impopulair buiten BsAs (zelf in zijn thuisstad mogen de meeste van mijn Argentijnse vrienden hem niet), Van Scioli weten we niet wat ie wil, en Massa heeft zoveel dubieuze corrupte Peronisten om 'm heen... Om wanhopig van te worden.
Macri is wel goed bezig zijn machtbasis te verbreden maar sws iedere president heeft het na Cristina moeilijk en nummer 3 wordt begin 2015 opgelost
De Peronistas hebben geen monopolie op 'de' schuld. Het land heeft al veel langer een probleem met de politiek en dat zijn niet exclusief de Peronistas. Het land is een beetje de zwakkere reserve-editie van Italië op meerdere vlakken.quote:
Leuk, een Argentiniëtopic! Jammer alleen dat 'de' schuld meteen in de schoenen van het Peronisme wordt geschoven. Laten we de incompetentie van de UCR-presidenten, de militaire dictatuur, de oligarchie en de huidge - waardeloze - oppositie niet vergeten.
Lekker boeiend van wie de schuld isquote:
[..]
De Peronistas hebben geen monopolie op 'de' schuld. Het land heeft al veel langer een probleem met de politiek en dat zijn niet exclusief de Peronistas. Het land is een beetje de zwakkere reserve-editie van Italië op meerdere vlakken.
[ Bericht 48% gewijzigd door Reya op 02-11-2015 19:18:42 ]
Ondertussen is het wel duidelijk dat Argentinië om duurzame economische groei te verkrijgen de eigen munt bij het grof vuil zal moeten dumpen. Ze kunnen dat binnenkort doen of op een later moment maar de bevolking zal uiteindelijk na de zoveelste inflatiegolf de eigen munt niet meer als betaalmiddel accepteren.quote:Tensions rise as general strike paralyzes Argentina
Protesters in Argentina clashed with police during marches over government austerity measures on Thursday as labor unions challenged President Mauricio Macri in the first general strike since he took office 16 months ago.
Security forces used high-powered water cannon and tear gas to control picketers who had blocked the Pan-American Highway, the main road leading from the north to capital city Buenos Aires, where normally bustling streets were half-empty and businesses were closed.
Truck and bus drivers, teachers, factory workers, airport employees and the government customs agents who run Argentina's all-important grains export sector walked off the job at midnight for 24 hours.
"No customs officials are here, so there will be no exports or imports today," said Guillermo Wade, manager of the maritime chamber at Argentina's main grain hub of Rosario.
The country is the world's top exporter of soymeal livestock feed and the third-largest supplier of soybeans.
Macri took office in December 2015. He eliminated currency and trade controls and cut government spending, including gas subsidies, a move that steeply pushed up home-heating bills.
The strike came as Macri welcomed hundreds of potential investors and foreign officials to a meeting of the World Economic Forum in Buenos Aires. Blocks away from the hotel where the meeting was held, protesters clamored for wage increases in line with inflation, which was 40 percent last year and expected to be about 20 percent in 2017.
"The situation is dramatic," Julio Piumato, a spokesman for labor umbrella group CGT, said in a telephone interview.
"Wealth is being concentrated in the hands of a few at the same rate that poverty is growing," he said. "Urgent measures are needed to create employment. One out of every three Argentines is poor."
Ik vermoed dat er wel argentijnen zijn die sparen maar dat zal niet in argentijnse valuta zijn en al helemaal niet bij een bank. Zelfs vestigingen van buitenlandse banken werden tijdens een vorige crisis gedwongen dollars op de rekeningen tegen junk pesos om te wisselen.quote:
Net alsof de mensen die dat nu doen kunnen sparen
[ Bericht 0% gewijzigd door Digi2 op 07-04-2017 10:39:58 ]
Daar heb je de clou te pakken, de meeste Argentijnen komen niet eens in de buurt van sparen, dus het zal allemaal welquote:
[..]
Ik vermoed dat er wel argentijnen zijn die sparen maar dat zal niet in argentijnse valuta zijn en al helemaal niet bij een bank. Zelfs vestigingen van buitenlandse banken werden tijdens een vorige crisis gedwongen dollars op de rekeningen tegen junk pesos om te wisselen.